장음표시 사용
51쪽
S. XV, 9 Pace igitur hac nulla ex parte mutata est Graeciae conditio, sed maior inde etiam lis aeperturbatio initium cepit Xen Heli. VII, 5, α ), L
.cedaemoniis pristinum in Peloponneso rerum statum restituere cupientibus, in Hellade Thebanis extendere principatum conantibus, Atheniensibus contra odio in eos perquam exacerbatis pro potentia sua acerrime
vigilantibus. Inde ab Olymp. o. , quo tempore
magna Graecarum civitatium pars ad foedus adversus Lacedaemonios ineundum accita est, Euboea universa praeter istiaeam Athenarum socia fuit Diod. S. XV, 3o. Huius insulae tres erant praecipuae civitates, Chalcis, retria et reos, istiae quondam vocata, quae posterioribus his Praesertim temporibus partim a tyrannis regebantur ut Chalcis Eretriaque partim populi dominatione ut reos. s. esch. in Ctes. p. 66 sq. mae cum tyrannorum inter se certaminibus, tum actionum turbis frequenter insest antur. I testinis igitur his motibus Athenienses, quorum quam plurimum intererat, ut sibi Euboeensium integram se Varent societatem, saepe his temporibus auxilia in Euboeam mittere cogebantur. Eiusmodi seditio ri binorum haud dubie principatus cupiditate excitata, partium contentione orta est Olymp. v, 3, Diodoro teste XVI, 7, brevi tempore antequam bellum, quod sociale vocatur, initium caperet. AEuboeenses tum excrutatis inter se dissidiis, alii Thebanorum, alii in niensium subsidium implorabant. Itaque bellum per
Euboeam exortum est, quo Thebani modo superiores erant, modo Athenienses, donec insula per bellum i testinum vastata, multaque hominum caede ultro cut que peracta, uboeenses concordia instaurata pacem inter se constituere. maec Diodor. I. c., a quo tamen
id omissum est, victos ab Atheniensibus Thebanos i sula decessisse. Saepius enim subsidium hoc Euboeem sibus latum a Demosthene adsertur, ubi quid celere
52쪽
valeat consilium, quanta ex maturato incepto utilitas percipi possit, demonstrare conatur: in ora πρέρην Esβοεοσι ημερων τριων ἐβοηθήσατε καὶ Θηβαίους πο-
ρέως - or in Androtion quae habita est ob . CVI, a secd. Dionys Hal. in p. ad Amm. c. 4 p. 6s . aes Philipp. I, p. 44. Olynth. I. p. I. r. pro
Megalopol. p. ao6 Timotheum praetorem Athenienses ad expeditionem illam maximo incitasse, em sthenes refert de Cherson p. ο8 Diocles autem expeditionis illius dux fuisse videtur. Is enim or. Μid. p. 57 cum Thebanis in Euboea transegisse dicitur: των σπονδων ξδη γεγο6ιῶν, Λιοκλῆς ἐσπάσα--ηβαίοις. Sed rem totam uberrime illustrat Aesch in
Ctes. p. 65 s. f. his verbis: μεῖς γαρ Adi, πολλή, καὶ
μεγαλα ηδικηριένοι vn Μνησαρχου του αλκιδέως - καὶ nuti in Θεμίσωνος του 'Mετριέως, ὁ ἡμων oηνης ασης Πρωπὸν ἀφείλετο, τουτων ἔκοντες επιλαθομενοι, istis διέβησαν εἰς Μοιαν Θηβαῖοι, καταδουλωσασθαι τας πολεις πειρώμενοι, ἐν πένθ' ημέραις ἐβοηθήσατ' -- τοῖς καὶ ναυσὶ καὶ πευκῆ δυνάμει, καὶ ποὶ τριακονθ' ημέ- ρας διελθεῖν ὁποσπονδους Θηβαίους ἀφηκατε, καὶ κυριοι τῆς τμίας γενομενοι τας τε πόλεις αυτοῖς καὶ - πο- ιτείας ἀπέδοτε, ὀρθιος καὶ δικαίως τοι παDακαταθωένοις, - ηγουμενοι δίκαιον εἶναι την ργην ἀπομνημονευειν ἐν
τω πιστευθηναι Quod denique ad tempus attinet expeditionis huius, non erravit Diodores S. I. c., ubi 0lymp. CV . . eam susceptam esse refert. Desinit enim satis est belli socialis initio Philippique in Amphipoli impetu, quibus factis priorem, uno tamen eodemque anno Olymp. CV, 3, accidisse eam infra
Br. 9 h. c. et r. 2 g. cap. demonstrabimus.
53쪽
8. των ἐθελοντων τριηραρχων τοτε πρωτον γενομένων,
De hoc loco, sicuti de eo, qui illum in or docor continuo excipit, ubi novam a se latam legem trierarchicam Demosthenes describit, multis disputandum foret, nisi omnia, quae huc pertineant, a Bocisio in libro de oecon civ. Ath. Vol. II inde a. p. 79 ita essent occupata, ut omnis ea de re quaestio iure absoluta iam et exhausta dicatur. Inde igitur lucem petat, qui quis trierarchus fuerit, qualia eius officia. quae trierarchiae pro temporibus ratio scire accuratius cupiat Nostrum est, ut ea hic potissimum exhibeamus, quae ex temporum conditione ad rem, quam verbis s. c. Demosthenes tangit, explicandam expedian THexarchia inter publica civium Atheniensium onera, quae haud parvas subeuntis exigebant impensas, eiusmodi fuit, quod civitati gravissimam offerebat utilitatem, eivibus pro liberalitate in praestando ossicio sparsa honorem et laudem maximam. Ex quo tempore respublica Atheniensium in meliorem, quae deinde pe mansit, sermam redacta est, per omnem reliquam aetatem, qua divitiis potentiaque civitas eminebat, nomnis ditissimis civibus onus hoc imponebatur, tali quidem modo, ut quotquot eorum lege ad suscipiendam trierarchiam designati fuissent, una cuique triremis instruenda curandaque per annuum spatium esset Ind vero ab extremis Peloponnesiaci belli temporibus, quum et civitatis copiae continuis bellis exhaustae, Singulorumque opes concisae essent, pauciores in diessebant, qui solis suis viribus sustentare triremes V Ierent. Reliqua igitur aetate, in primis Demosthenica, Te Plin es commutationes experta est, donec tandem Demosthenis consilio Olymp. X, a tota trierarchiae Tatio ad censum esset redacta, qua de re infra caP. IV nr. io disputabimus Primum enim post cladein
54쪽
ebeiter Atheniensium Siciliensem, lymp. XCII a. , lege concessum est, ut bini in adornanda triremi cevarentur eaque ratio obtinuit usque ad eum annum, qao Atheniensium in Euboeam expeditio, de qua modo egimus, contra Thebanos missa est Ad hanc igitur primum voluntarios exstitisse trieraxinos Dem sthenes tradit; urguente haud dubie necessitate, quia praecepti iam antecedentibus bellis ii sunt, quibus ex
lege adornandae naves essent, et magna Praeterea eorum pars in Macedonia iam Thraciaque occupabatur, ubi eodem ipso tempore bella Athenienses gerebant es cap. II, r. et cap. IV, 9); subsidia vero
in Euboeam nimis erant maturanda, quam ut novi trierarchi lege adhuc constitui possent. - Ad eosdem voluntarios trierarchos confugere civitas ais adhuc tempore statim insequenti coacta est, qua de re audiatur ipse Demosthenes loco huc quam maxime e tinente, in or Μid. p. 566: ἐγένοντο εἰς Evβοιαν ἐπιδέσεις παρ' μῖν πρωται τουτων οὐκ ην Μειδίας, uix ἐγω, καὶ συντριηραρχος ἰν μοι ιλινος ο ικοστρα τοτ' ἔτεραι δευτεραι φιετα ταυτα εἰς Oλυνθον, τρίται νυν-ται γεγόνασιν ἐπιδοσεις. In quibus vox αυται argiti ne significat, quae erogatae sunt ad expeditionem Plutarchi, Petriensis tyranni auxilio in Euboeam susceptam lymp. CV a. 3. V. Bochi, liber d. ei vel halinisse de R. g. eid. in Actis Acad. Berol. .a8i8 19 Cl. Philol. p. 6 sq. Illa igitur superior expeditio uboeensis eam significat, quae Olymp. CV, 3 missa est. Meterum eadem de re cf. Bocinii librum 3. c. Vol. II, p. in primis 86- Io I.
55쪽
ο - μνησικακουντες - ἐφαίνεσθε.
Verba haec manifesto reserenda sunt ad bellum sociale, quod Byzantii societate cum Chiis Rhodiisque facta intra lymp. CV, 3 et CVI, i adversus Athenienses gerebant. Civitates eae lymp. , , ex.d
scente gravi Atheniensium Thebanorumque contra L cedaemonios bello, deserta Lacedaemoniorum societate accesserunt ad foedus, quod praeeuntibus Atheniensiabus adversus superbam Lacedaemoniorum dominati nem in Graecia exstitit. Dioae S. XV, 28. Sed st tim post Leuctricam pugnam quum Athenienses h
banorum invidia inde ab Olymp. II, 4 cum ac
daemoniis belli communionem fecissent, abalienatae per Thebanos totius tum Graeciae principatum assectantes, ahatheniensibus esse videntur Olymp. enim CIV a i , quo tempore paminondas Thebanos e hortatus est, ut maris imperium capesserent, invitatos
a Thebanis Rhodios, Chios et Bygantios ad laedus cum eis ineundum Diodorus . indicat V. 79. I citati praeterea in primis Rhodii a Mausolo videntur, Cariae tum temporis regulo, qui insulam imperio suo obnoxiam reddere cupiebat ' cuius rei testis est D .mosthenis oratio pro Rhodiorum libertate, aliquot annis post bellum sociale habita, in qua ducem belli signiferumque Mausolum orator vocat, ubi de origine eius haec verba profert: ρτιασαντο - ἡμας ἐπιβουλευειν
αυτοῖς mo και Βυζάντιοι καὶ Ῥοδιοι, καὶ δια ταυτα συνέστησαν ἐφ ἡuας τον τελευταῖον τουτονὶ πολεμον τανπι- σεται δ ὁ μἐν πουτανευσας ταυτα καὶ πείσας Μαυσοδος,
φίλος ιναι φάσκων Ῥοδίων, την λευθερίαν αυτῶν hyI- ρηριένος - . si Λ prima verba narratio fortasso Seholiastae pertinet in argumento ad Isocr. Symm
56쪽
ehicum, qui Charetem adversus Amphipolin ab Ath niensibus missum, quum ad Chios, Rhodios aliosque
socios conversus iniuria eos tractasset, excitasse belluae sociale refert. viis igitur cunctis de causis Chii eum Rhodiis Byzantiisque laedus adversus Athenienses inierunt, exortumque hellum inde est continuo post transactam feliciter ab Atheniensibus expediti nem Euboeensem, quod iacile concluditur ex Demosthenis ora in Mistocr. p. 77, 78 68ο. Missum enim tum orator resert Charetem in Hellesponti, giones, ut Chabriam in Chersones imperi exciperet, quos statim post Euboeam pacatam, Olymp. CV, 3 imperatores delectos in Chium insulam impressionem se eisse Diodorus'. narrat l. XVI, 7. ansisse autem bellum hoc, quod sociale vocatur, sub Agathoclis et
Elpinicae archontatu, id est Olymp. CV, 4 et Vl,
i, Dionys Hal. scribit in Lys. r. 3. Bellum adversa fortuna ab Atheniensibus gestum est Isocr.
Symmach. p. Lang. Initio statim eius Chabrias, imperator celeberrimus, in oppugnanda Chio succubuit, quem exceperunt phicrates et Timotheus. Devastatae deinde sunt gravissimae Atheniensium illis regionibus insulae, Lemnus, Imbrus, Samus aliaeque. Gravior pugna, quam conflicturi post utrique in ellesponto erant, refragantibus Iphicrate Timotheoque propter vim tempestatis subito exortae, intermissa est. Quo facto remotis per Charetis accusationem ab imperii munere Timotheo et Iphicrate, Chares totius elassis praeturam adeptus est. Isque missis Byzantiis Chiis et Rhodiis Artabazo se, qui a rege Persarum defecerat, universis cum copiis aggregavit. Hac de eausa indignatum regem Atheniensibus illaturum bellum esse, rumor serebat. Quo perterriti Athenienses
bellum cum desectoribvix continuo composuerunt.
57쪽
Bubus his, quae postremo loco a nqbis expositae sunt, ad ipsam iam aetatem Philippicam descendimus,
cuius in rebus a Demosthene oratione de cor comm moratis sequens commentariorum nostrorum pars Summa praestantissimaque consumenda erit. Etenim qua
quam lmp. iam CV a. i Philippus acedoniae
imperium susceperat, eodem tamen demum anno, cruoliberatain uboeam a Thebanorum dominatione Cognovimus, bellique socialis initium actum, id est
Olymp. CV, 3, Philippus Amphipolin urbem in P
testatem suam redegit, unde controversiae Philippum inter et Athenienses, circa quas veluti cardinem Post rioris aetatis facta omnia in or de cor sive relata seu indicata vertuntur, pinnam traxere originem AmphiPolis autem expugnatio quum sit rerum Philippicarum prima et remotissima, quam Demosthenes tangit, ainsequentis nostrae disputationis tamquam terminum ponentes, cetera eo, quem in prooemio indicavimus, ordine persequemur.
58쪽
Caput secundum. Agitur a rebus Philippis aetat gestis, e pacem quidem Philippo eum Atheniensibus eo ositam antecedentibus,lo est inde ab Amphipoli Atheniensibus Ost . CV, Ierepta usque ad versam Olymp. CVIII a. ob thum. Commensaitionum argumenta haec erunt Philippus Amphipolin et D dnam Atheniensibus eripit. Potidaea potitur. Bellum Phoeense in Graecia exardescit. Demosthenes ad reipublicae gubernacula accedis Philippus Methonem expugnat ortas traiicere aggreditur Antiphontem istis ad comburenda Atheniensium navalia. Causa de Delo insula ab Atheniensibus coram Amphist)onibus dicta. D cretia duo p. eo exarata num ad tempus ob p. CVII et CVIII intercedens referenda sint, quaeritur Olynαυε urbs a Philtra eversa.
Amphipolin urbem in ora Macedoniae ad Strymonis ostium sitam, qui locus antea Novem Viae vocabatur, Athenienses olymp. XCV, 4 archonte Athenis Euthymene colonis deductis sibi asseruerunt Thuc. IV, ita Diod. S. XII, a Schol ad Aesch π παραπo.
p. in eisk. Orr. r. Vol. III, p. 754. a tum octavo belli Peloponnesiaci anno Olymp. XCIX, i,
quum a Brasida esset occupata, ad Lacedaemonios
transiit Thuc. IV, io6. Quae deinde sata eius suerint, usque ad Philippici sex imperii tempora, parum exploratum est. Sed Olymp. XCVIII, 3 una cum omnibus magnis aequo et arvis Graeciae civitatibus sui auris quippe quod pace Antalcide nonnisi Lemnus, Imbrus et Scyrus Atheniensibus Concessa sint Xenoph. Heli. , , 3 i. Urbem tamen divitiis insignem et ad transvehendam materiam
59쪽
navalem Perquam opportune sitam Thuc. IV, io8 verisimile est Athenienses quoque tempore vindicare sibi esse conatos. Continuo igitur partim cumiacedonibus, partim cum ipsis Amphipolitis, interdum etiam eum Thracibus de urbe illa decertasse videntur, id quod facile concluditur ex Schol ad Aesch. l. c., qui clades Atheniensium in Amphipoli occupanda acceptas
novem enumerat Amyntas vero, rex Macedoniae et
pater Philippi, qui expulsus imperio ab Illyriis et
Graecis subsidiis restitutus Isocr. Archidam. p. 8s Lang. , propensam maxime in Athenienses sempex voluntatem servabat inescb. I. c. p. 32, eorum esse Amphipolin declaravit, eisque ut recuperaretur, publice Proposuit: -υαχίας γὰρ ΛακεδαιMονίαν καὶ τῶν ἄλλων 'Eλλήνων Θελθουσης, εἷς εἴ τουτων --τας - καιπωπων συνεδρον καὶ τῆς καθ' αυτὸν ψήφου κυριος ων ἐψηφωατο ασίπολιν την Ἀθηναίων συνεζαιρεῖν,ετα τῶν ἄλλων Ἐλληνων Ἀθηναίοις Aesch. . παDαπρ. p. 3, m. Pax et foedus, quorum hic orator mentionemri uit, ea sine dubio sunt, quae Olymp. II, i Laceda monios inter et Athenienses ceterosque Graecos, exceptis Thebanis, accidisse Diod. S. reser XV, o, et cuius accuratior descriptio petenda est e Xenophonte Heli. VI, 3, 8. Nihilominus Atheniensibus mox a
mi decertandum super Amphipoli cum iis erat, qui post Amyntam imperio acedoniae potiebantur, donec Philippus fraude magis quam iusto bello urbem sibi obnoxiam reddidit Amyntas enim Olymp. iam CII,3 vita excessit Diod. S. XV, o), relictis tribus filiis,
quorum Alexander natu maximus regnum paternum suscepit, sed post annuum spatium dolo interemptus almsit. Successit igitur interfector Ptolemaeus morites
Olymp. CHI, i Diod. S. XV, i , quem occisum
Perdicc s, Amyntae secundus filius, subsecutus est
Olymp. IV, 4. Diod. S. XV, 7. Is denique pos
imam O quinque annos regnaverat, Olmp. CV,
60쪽
30 Philippo fratri imperium reliquit Amplii polis igiturtum, quum Amyntas diem supremum obibat, suo iure fruebatur. Eo enim vix mortuo Iphicratem Athenienses in regiones illas miserunt, quamquam ἐπὶ κατα- mini μαλλον των πραγμοτέον et πολιορκία της πολεως, Ἀμφιπολιτων αυτῶν ἐχοντων τοτε τῆν πολιν καὶ Hi χω- ων καρπουμένων. Aesch. π παοαπρ. p. 3 s. Iphicrates Eurydicae, Amyntae uxoris rogatu Pausaniam, imperium Amynta mortuo Alexandroque mox interempto desolatum assectantem, Macedonia expulit, et duobus reliquis Amyntae filiis Perdiccae atque Philippo regnum paternum servavit Nep. Iphicr. Quo facto Athonienses, quamquam optime de regno Macedonum, ritos, nihilominus spes sesellit, ore ut tantis beneficiis in Macedonum reges collatis Amphipolis sibi restitueretur Nam et Ptolemaeus Norites, qui primum regni curam suscepit, Perdiccaeque et Philippo no dum imperio maturis tutor constitutus est, cum Ath niensibus de Amphipoli contendebat, et qui tum sum cessit Perdiccas iusto iam cum iis bello de urbe illa dimicare incepiti Aesch. l. c. p. 3 in. Cf. Demosth. ori in Aristocr. p. 669 sqq. Ab illo Callisthenes diaeitur inducia cum Perdicca secisse, ob quas indignatis ab Atheniensibus capite damnatus videtur. Ab hoc Timotheus, post Iphicratem dux contra Amphipoli creatus, acriter quamquam improspere cum iis bellasse sertur, qui tempore illo Amphipolin obtin rent, quocum conspirat Schol ad esch. . παοαπρ. p. a qui archonte Callimede hoc enim nomen tu textu pro Καλαριιωνος substituendum docuit Corsin. F. A. diss. VIII, r. 5 victum Timotheum in Amphipoli recuperanda docet, id est Olymp. CV, r. Eodem iam anno quum Perdiccas ingenti proelio ab Illyriis superatus occidisset, Philippus regnum pate
num suscepit. Adversus hunc vero Mantias, Athenie sium tune temporis in illa regione imperator, Argaeum,