장음표시 사용
81쪽
Philippi in Imbrum et Lemnum incursio incidat, e gnoscatur, egrediendum e via est, quaerendumque benenciant, nec ne qui orationem adversus Philippo I in duas partes divellunt. Verum ea de Te disputatum iam multis est exploratumque ab aliis, qui unius or
lionis duas silas partes esse demonstrare cohati sunt'), in quorum sententia et argumentis quamquam acquiescere 'ssem, paucis tamen rem adhuc illustrare confirmareque non displicet, quae ad nostrum finem maxime pertinere videantur. Etenim pro non dirimenda ratione argumentum omnium firmissimum ipsa mihi videtur intem am- harum partium cohaerentia esse, qua dissoluta prima certo orationis pars manca evaderet. In prooemio enim Demosthenes argumenta, de quibus loqui constituerit, his verbis refert: - δἐ -οπον τῆς παοασκευῆς - και τὸ πλῆθος ο ν, και ὁδε- ους τινας χρην Gτων, καὶ ταλλα ως αν μοι βέλτιστα καὶ ταχιωτα δοκεῖ π α Οασκευασθῆναι, p. 43. Iam de Tatione appar
in bellici deque copiarum nummo inde a verbis πρῶτον μέν p. 4 usque ad Θως ὁ ταττα μέν p: 4 disse-vit, de pecuniarum subsidiis usque ad πορου αποδείζει uic si sinis orationis fieret, plus csset cmosthenes initio pollicitus, quam deinde persecutus Verba vero illic prolata καὶ αU. ως ιαν suo βέλπιστα καὶ ταχιστα δοκεῖ παοασκευασθῆναι cum extremae partis argumento egregie congruunt. Verum Iacobsius suam sententiam confimari maxime temporum in utraque parte discrepantia existimat. In illa enim de gliscente adhuc, in altera vero parte de exorto iam iustoque bello ser-
A. G. Becher Demost, at Siaaism. u. Bedn. Vol. I, p. 68. eia de Hyperbole diss. I, p. 38 sqq. Brem Philol. Betu. I, p. 7.
82쪽
monem fieri contendit. At in prima etiam parte or tor H δέ τις ὁμων εἶ. d. ait, δυμολ-ιητον ιεται τὸν ίλιππον εἶναι, σκοπων το τε πλῆθος τῆς πανουσης αυτω δυναμεως καὶ τὸ τα χωρια παντα πολ-έναι τῆπολει p. i. iraeterea epistolam superbam, quam Ε boeensibus scripsisse Philippum in altera parte or sonis Demosthenes dicit p. i , non posse nisi post .Olymp. VIII, i scriptam esse Iacobs censet. Nam
Olymp. VII, 4 impugnare Philippum Euboeam primo
esse conatum statuit Quod tamen unde ceperit nescio, nisi ex Demosth . r. in Μid. p. 566-568, ubi Atheniensium in Euboeam expeditio commemoratur, Plutarchi auxilio contra Philippi mercenarios missa. Hanc tamen in lymp. VI a 3 incidere oecinius do euit Zeitverhiatnisse de D. R. g. Meid in Actis Acassi Berol. 8i8 - is Cl. Philol. p. 8 sq. CL Commenti nostr Cap. IV nr. 6. Quod si constat, potuit
Philippus Olymp. iam CVI, 4 aut CVII, i classem
Atheniensium ad Geraestum, Euhoeae promontorium spoliare, et sacram triremem Marathone diripere, quod ut recens iactum in altera or parte p. 49 memoratur. His igitur de causis persuasum mihi habeo, totam potius orationem post Olynthiacas Demosthenis orationes, Olymp. VII, 4 habitas, constituendam esse, quod innuit Harpocr. V. ρα τριηρη , quam in duas eam orationes dirimi posse. Sed huic rursus sententiae Prima orationis pars prorsus obstat, quae quum dicebatur Olynthum impugnatam quidem iam a Philippo
nondum tamen eversam esse, haec eius vecta e
spicue docent: ταυτα μἐν οἶμαι δεῖν ἔπαρχειν ἐπὶ τας ἐζαίφνης ταυτας απὸ τ=ῆς οἰκείας χώρας αυτου στρατείας εὶς Πλας, καὶ εὐρόνησον, καὶ Oλυνθον, . 44. It que tum Olynthum liquet amicitiam sibi Atheniensium iam conciliasse, quod factum esse Olymp. CVII
anno circiter primo ex Dem in Aristocr. oratione,
eodem anno habita p. 56 , concludi facile potest.
83쪽
mo tempore Philippus rebus in Thessalia feliciter gestis in Thraciam invasit Dem. Olynth. I, 3 et in
Chersones Heraeum Atheniense castellum, obsidione clausit Olynth. III, p. 29), quatuor tribusve annis, ut Demosthenes dicit, ante tempus, quo Olynth. r. III abita est, mensemaemacterione, Olymp. nimirum CVII, i. Nuntio hoc Athenas allato perturbatos
summopere Athenienses sortiter resistere decrevisse quidem, postquam tamen compertum esset, Philippum aut mortuum, aut certe morbo esse amictum, opus in posterum remisisse, donec sequentis anni Boedromione Charidemum in illas regiones miserint. orbo vero
afflictum Philippum tamquam praesenti temporem mosthenes indicat in or Phil. I, p. 43 τέθνηκε --λιππος, ο ιιὰ pratai ασθενεῖ. Ex his igitur argumentis indiciisque orationem Philippicam non ultra Ol. CVII a. I constituendam esse opinor. Quod si constat, impressionem illam Philippi in Lemnum et Imbrum circa lymp. CVIa 4 iactam esse, contenderim. Nolim enim Olymp. CVΙ a. i, quia hoc anno Nausicles cum subsidiis in Phocidem missus traditur p. Diod. XVI, 7.
Res vero, quas alterum decretum exhibet, etiam densiori obscuritate premuntur. Quaenam est enim
expeditio illa Salaminia, quaenam pugna ad fluvium Fluvius ipse haud dubie ἐν τῆ Σαλαμῖνι intelligendus est, id est Salamina aut praeterfluens aut imterfluens, ut pugna haec ad fluvium nullo modo confundenda sit cum μαχῆ ἐπὶ τοῖ ποταμου, in De or de cor. p. o memorata, quae paullo ante Chaeronense proelium accidit. V. insea e V. In eo e rore Taylorus deprehenditur. Quare ne quid sibi velit Hieron. Wolfit explicatio: pugna ad fluvium Elissum commissa intelligo, nisi Cephissum cogitaverit. Pugna ad fluvium si secernenda ab expeditione Sal minia, eademque esset ac illa in ori do cor. p. oo
84쪽
necesse esset, ut in eundem annum expeditio quoque in Salamina suscepta referretur. Id tamen quo possit testimonio confirmari, alius videat; ego nihil habeo. Ex nostra igitur sententia quum η ἐπὶ του ποταμου μάχη pugna sit ad fluvium Salamina praeterfluentem seu interfluentem commissa, de Salamine quaerendum restat, qui locus hac voce possit intelligi, quae sit e peditio in eum missa. Itaque primum in opinionem venit Salamis insula, clade Persarum celebris. Ad quam etiam η ἐπὶ του ποταμο μακ' optime reserri via detur posse. aluebat enim per insulam hanc fluvius Bocarus, cui inferioribus temporibus Bocaliae nomen fuit; eratque ibidem castellum Atheniensium situm B doron, sivi Budorion Strab. IX, I, p. 394. At quinam hostis Philippica aetate tam prope Athenas ausus est aec dere Duo modo sunt, quae coniectando magis gnam a gumentando statui possint. Demosthenes enim in or Phia
lipp I, p. 39 sactam paullo antea Philippi in arathona
impressionem memorat, et direptam inde ab eo sacram triremem. Num igitur eadem occasione Philippum, seu mercenarios eius eo audaciae processisse coniicias,
ut etiam Salamina impugnaverint Opportune hoc quia de pro sententia nostra in Olymp. VI, 4 aut VII,
incideret eademque certe coniectura nisus red
wius in Enchirid histor antiq. ad Olymp. VIII, i ait: sine hiedure gressi Philip die Athene gur
Se an und schlagi sie ei Salamis Sed Demosthenes, qui ceteroquin nulla in re Atheniensibus parcit, nec, quod eorum detrimento factum sit, quidquam occultat, cur rem tam memorabilem prorsus silentio Praetermiserit, vix posset explicari , Id igitur si minus virisimile videatur, num Thebanos Corinthiosve, vel etiam Μegarenses, infirmitate tum temporis Ath niensium et negligentia usos audax eiusmodi facinus Perpereasse Gedideris quod cum Thebanis eo tem
85쪽
pore propter laedus cum Phocensibus ictum Athenienses dimicaverint, adversus Megarenses vero et C Pinthios bellasse eos eodem tempore Demosthenes dicat: υδ' ἐπὶ sui Κορινθιοτ καὶ Μεγαρέας αρπάσαντας τα πλα πορευεσθαι, Φιλιππον δ' εα πολεις Ἐλληνίδας
ανδραποδί σθαι Olynth. III, p. 34. - Nugari profecto
crederer, si ista proponere vellem. - omnino in unia versa horum temporum ratione nullum occurrit indiaetum, ex quo impressio in Salamina Atticam iure conite et reddi verisimilis posset. Itaque ad Salamina, Cypri oppidum reserenda nimirum est expeditio illa, de quo Reiskius iam e gitavit, quum fluvium Salamina, Cypri oppidum, pra
terfluentem designari hic censeat, Diodorum S laudans Vol. II, p. ii 4 39. Res h. I. a Diodoro relata, unica est, quantum nos quidem scimus, in universo huius aetatis spatio, quacum coniungi haec decreti nostri expeditio Salaminia possit Cyprus enim, tum temporis Persarum imperio subiecta, lymp. VII, ab Artaxerxe defecit. Qui eodem ipso tempore, bello cum Aegyptiorum rebellante rege occupatus Idrieum, Cariae satrapam, redigere in Persarum potestatem imsulam iussi Idrieus igitur congregatis undique me cenariis classem contra desectores misit ducibus u gora et Phocione Atheniensi, qui urbem praesertim Salamina diu obsessam insequenti tandem anno Olymp.
CVII, 3 expugnarunt. Haec Diodorus XVI, 4 et 46. Ex reliquis scriptoribus neque Plutarchus nec Corn. Nepos in Phocionis vita iacti illius ullam mentionem
iaciunt Fluvium Salamina praeterfluentem Ptolemaeus Pediaeum asserti ademne igitur opportunitate thenienses Persis auxilia miserunt Diodorus Athenienses atque Lacedaemonios, quum ab Artaxerxe ad belli adversus Aegyptios societatem invitati essent, recusasse eam refert: Ἀθηναῖο ι ἐν si καὶ Αακεδαιμο νιοι την φιλίαν ἔφασαν την noὸς τους Πέρσας τηρεῖν,
86쪽
et Argivos misisse regi subsidia tradit. Sed aliud hollum cum Aegyptiis erat, alia Cypri desectio, in qua
opprimenda Athenienses quoque copias adsuisse, ube rimus testis afferri ipse Phocion posset, nisi quis nimia religione ductus occurreret, invitatum a Persis, quod sane aetate hac saepius fieri solebat, Phocionem dicens expeditionis illius Salaminiae imperium suscepisse. Certe tamen nullum argumentum reperiri potest, quod ad negandam opinionem de latis ab Atheniensibus in expugnanda Salamine auxiliis idoneum sit. Sed quominus decreti nostri expeditionem Salaminiam cum illa conseramus, obstare Charidemus vi detur, quem eodem tempore, Olmp. VII, 2, in Chersonesum ab Atheniensibus missum esse, supra statuimus ex Demosth. r. Olynth. III, p. 29. Atili xidem duo erant, ut supra docuimus, xit alter, alter Atheniensis hic decreti nostri Charidemus, ille
et ipse civis Atheniensis inde ab Olymp. VI,
v. supra , et, si coniecturae locus detur, post OP tionem in Aristocr. Ol. CVII, , in Hellesponti regionibus dux ab Atheniensibus constitutus. Idem etenimiam aliquo tempore antea commendatus Atheniensibus ad imperium esse sertur, ut qui solus posso Amphi-Poliri recuperare, or in Aristocr. p. 25. igi uir in Chersonesum missus statuatur, necessc est, lymP. CVII, et, quo tempore Charidemus ὁ ἐπὶ οὐν πλων ad expugnandam Salamina Persis auxilia tulerit. Quae igitur tota hac disputatione investigasse nobis videmur, haec sunt Nausicles olymp. haud dubie CVI, 4 in Imbrum legatus ibi de re publica Athcnicnsium ea ratione meritus est, quam Calliae primum decretum describit olymp. VII, a Charidemus et Diotimus in Cypri urbem Salamina Persis auxilio missi accepta in pugna ad fluvium damna propriis impensis restituerunt. suam ob rem ille atque hi utri-
87쪽
quo corona donati sunt e dccretis Calliae, Boedromionis XXV Iatis Olymp. VII a nimirum 3, cuius archon ponymus Apollodorus Fastis consignatus est, prorsus diversus a Demonico, quem praesert decretum LIO. P. 24 . μεχρι τουτο Aασθένης φίλος νομα το λίππου, ως προυδωκεν ολων θον - ἐκ πε--
Olynthi urbis in Chalcide opulentissimae et cumeeteris Chalcidicis civitatibus laederatae Demosth. . παραπρ. p. 6, Philippus quo tempore eius societate maxime indigebat, Ol. CV, 4, erepta Atheniensibus Potidaea Olynthiisque tradita, amicitiam sibi concialiavit. V. cap. h. r. I. Ex qua inter eam Philippumque laedus initum est ἐπὶ τω κοινῆ πολεμεῖν προς Αθηναίους, καν ἄλλο, δοξη, κοινὴ σπείσασθαι Liban. in noθ. ad Dem orr. Olynth. . . Qua de causa Olynthii gestum iam antea cum Atheniensibus bellum deinde iuncti Philippo sustinebant. Unde in or Dem. c. Mid. p. 566 et 578 expeditio Atheniensium adversus Olynthum memoratur, I sine dubio CVΙ. a. u aut facta v. Bocis uber d. Zeitverhalinisse de Demosth. R. g. eid. in Actis cadem Berol. . I 8i8- I9. Class. histor philolog. p. a). Sed Phia
lippus quum continuis bellis inde ab i. CVI,
Messionem et Apolloniam expugnasset, urbesque Gra cas in Thracia sitas in potestatem suam paullatim omnes redigeret, ipsi iam Olynthii periculosam sibi cum rege societatem rati, ad Athenienses inclinave coeperunt. Itaque Olymp. aut CV iam a. 4 aut VII, 1 ineunte pace cum eis iacta, bellum diuturnum composuerunt. Dem in Aristocr. p. 56. Olynth. III, p. 3ο. Eaque prima discordiae Philippum inter et lynthum causa suisse sertur Demosti, et Liban. ll. c. ox belli palam incipiendi singularis occasio ansam PT
88쪽
hui Receperant enim Olynthii per misericordiam, post caedem unius, duos fratres eius, quos Philippus ex noverca genitos, veluti participes regni interficere gestiebat. Verba sunt Iustini VIII, ), scriptoris e quisita quadam orationis vehementia Philippo mal Meentis. Tali ergo praetextu lynthum Philippus
aggreditur, adversus consociatas ei urbes Chalcidicas primum arma movens. Hic Olynthii periculo imminente aciacti ad Athenienses legatos mittunt, utque foedere facto opem sibi serant, implorant Athenienses foedus ineunt, et ter Olynthiorum repetitis x eibus, Demosthene in primis auctore, qui hac occasione tres suas orationes Olynthiacas habuit, ter uno anno classes magnis cum copiis in Chalcidem mittunt, quarum primae Charetem, secundae Charidemum, te uae rursus Charetem praeficiunt. V. Philochor. p. Dionys Hal. p. ad Amm. . . Dem. Ir. παραπρ. p. et6. Sed pravitate imperatorum factum est, ut expeditiones hae perniciei magis Olynthiis suerint, quam saluti Theopomp. p. Athen. II, p. 53M C. D. X, p. 36. C. Itaque uno anno nondum elapso postquam proditionis ope omnes Chalcidicas urbes in suam potestatem redegerat Philippus, principem iam urbem Olynthum aggressus obsidione clausit. Demosth. I. c. Diod. S. XVI, 53. Ab Olynthiis deinde sortiter pro
salute extrema pugnatum est. Verum Lasthenes, homo
in re publica gerenda princeps, diuque iam Philippi
eommodis addictus eductum adversus hostem qui tatum, in quo summa vis Olynthiorum bellica posita erat, prodidit irruendique in urbem Philippo potest te iacit. Quo iacto Philippus civibus In servitutem redactis urbem vertit. Dem. Phil. III, p. 25, 28. π παραπρ. P. 426 Diod. S. l. c. Diodorus bellum Olynthiacum urbisque expugnationem in Olmp. VII a. 1 consert. Sed bellum
unius anni spatio gestum est Dem. . παραπρ. 5.
89쪽
έα6. xarsit Olymp. VII. 4, archonte Athenis Catilimacho, quo missae ab Atheniensibus sunt tres illae expeditiones Olynthiacae testo Philochoro ap. Dion. H. I. α S. CL Pseudopluti it cora in Demosth. Vol. XII, p. 26 ed. Η.); finitumque est per expugnationem Olynthi archonte Theophilo, Ol. CVIII, i, secundum Dionys. I. c. S. io et Pseudoplui. . , in ipso, ut videtur, huius anni initio. versa enim Olyntho Philippus continuo Olympicos ludos in,
cedonia maximo cultu celebrasse dicitur Diodor. I. c. Dem. n. παραπD. P. io I. s. Aesch et παραπρ. p. 3ο init et nostr cap. III I.
Una eum Lasthene agitasse apud Olynthios commoda Pisilippi uthycrates sertum Dem. . παραπρ. P. 25, 45 i. Uterque miseram proditionis praemio sortem accepit. Dem de Cherson P. S. Ab ipso Philippo superbe tractatos eos Plut refert in Apophthegm. p. m. a. VIII ed. H. A acedonibus enim vero proditorum nomine appellat quum aegrius ferrent, et quererentur apud Philippum, ille κουους φυσει καὶ γροικους Μακεδόνας καὶ την σκαφην κατην λέγοντας faceto et prorsus eleganter responditi
90쪽
Rervi gestarum inde a tempore, quo Primum Pacem cum Philippo componere Athenienses instituerant usque ad Phiasippi in Phocidem impressionem et ad improsperam P
eensium fortunam, de quibus omnibu Demosthenes or. de eor. p. 3έ-as disserit, partim mera inMestigatur eo ditio, partim empora, quantum potest aceuratissime, O stituuntur Argumenta Pacis compositae terminatique bessi sacri ratio et historia enarratur Decretum, quod
P. I exstat, utrum plebiscitum sit, an Senatus --μ turn et legatorum numerus in eodem consignatus num sit
integer et genuinus inquiritur Singularum rerum series
ronologicα, in primis decretorum tempora consiluuntur. Depraυati in utroque decreto mensium dierumque numeri tentatur e sicatio.
Universum hoc or de cor caput ad eam rerum Philippi aetate gestarum partem speetat, per quam praesertim Philippus eam in Graecia auetoritatem a secutus est, ut iam omnium rerum arbitrium ad eum deserretur. Quam ob rem quum prima inde rixarum opprobriorumque materia Aeschini Demosthenique oriaginem ducat, nihil mirandum est, si eorum uterque, ne ruina libertatis auctor esse videatuae, ab omni se vitio vacuum ostendero studeat, maximam delictorum partem in alterum transferat. Quo criminandi studio abrepti quum necessario oratores admodum de veritate declinent, multa rerum et ambiguitas nascitur et repugnantia. Accedit autem, quod ubi oratores con- irant, ibi monumenta publica, quae in hac ori de eon arte exarata sunt, miro saepe et vix explicabili modo ab eorum testimoniis discedunt. Quo sit, utor de cor pars ea, quam disputationis huius argumcn