장음표시 사용
61쪽
40 Philippi ex uno parente fratrem, imperium adspira tem adiuvabat, quippe quem Athenienses, si regno esset potitus, Amphipolin sibi restituturum esse sp Tarent. At Philippus regnum undique ab hostibus
tentatum, pessimeque adsectum adeptus quum sese imparem ad dimicandum continuo armis cum Ath niensibus sentiret, Amphipoli sponte decessit, civit temque suis legibus vivere permisit. Diod. S. XVI, 3 ibid. Mess. Simul populum ambitione facile commovendum sciens captos quosdam Atheniensium milites restitutis, quae amiserant, liberos Athenas dimia sit, et una eum his epistola modeste scripta ad componendam pacem et reno andam patris amicitiam Athenienses humanissime invItabat. Dem. r. in Miastocr. p. 66, cs Diod. S. XVI, 4. Quibus crvum M temperassent Athenienses,'maeus iam eorum auxilio destitutus iacile victus oppressusque est. Diod. l. o.
Ita Philippus instanti sese periculo liberavit. At pos quam Ol. CV, a Paeones atque Illyrios insigni clade assecerat Diod. l. e. 4, et continuis occupationibus usque ad lacum Lychnitidem Μacedoniae fines exte derat Diod. l. c. ), auctis iam viribus acriter Amphipolin aggressus est l. CV, 3 , quam inimicis adversus se animis multas belli causas sibi praebuisse Praetendebat. Diod. l. c. Amphipolitae inopinato
periculo obruti Atheniensium auxilia implorabant. Sed eorum legati insecta re Athenis reversi sunt. Dem.' Amphipolitas Philippus eodem anno secundum Diodor.
XVI, 7 invasit, quo Athenienses Euboeensibus adversus Thebanos auxilia tulerunt, id est l. V . . Conspirat Demosthenes in or Olynth. I, p. , ubi simulac Athenienses ex Euboea essent reversi, Ampli politanos egatos Albenas advenisse dicit, qui populi anxilium adversus Philippum implorarent. V. sum
62쪽
0lPib. I, p. i. Inter ipsam enim urbis obsidionem Philippus epistolam blandis vocibus plenam Athenie sibus scripsit, eisque Amphipoli quum primum e
pugnasset, redditurum se esse promisit, quippe quam optimo iure sibi vindicare conarentur. r. de Halon. p. 83. Dcm in Aristocr. p. 659. Enimvero Athenienses legatos ad eum antea miserant, acturos de amicitia, qui ipsi incitabant Philippum, ut occulte adiumento esse istheniensibus ad occupandam Α-phipolin, pollicentes vicissim Pydnam , auctore The pompo p. Suid. v. τί ἐστι - ἐν τοῖς Legati vero populo quidem ea de re nihil renunciarunt, sed clam solo cum Senatu egerunt, quo secretum istud consilium Pydnaeos lateret, quos deserturi essent Athenie ses. Ita Suidas o θουλουμενόν ποτε αποκητον expliacat, cuius meminit Demosthenes Olynth. II, p. 9 sq., ad'. l. s. Ulpian. Ita vero deceptis Atheniensibus, utraque urbs per proditores mox in Philippi ditionem cessit. Dem. Olynth. I, i. o. s. Diod. XVI, 8, ibid. essest. Quo facto quum promissis stare Philippus detrectaret, gravem Atheniensium movit indignationem, ex qua ab eodem inde tempore usque ad Olymp. VIII, a remissius quidem, verum tameneontinuum bellum gerebant.
Brevi post Philippus et Potidaeam Atheniensibus vi surripuit, ut ea Olynthiorum sibi fidem societ temque conciliaret Olynthus, urbs in Chalcidice ia' Pydna tempore belli Peloponnes incedonunt urbs fuit. Thuc. I, 6s, 37. Eiusdem belli a eta, Ol. XCII, 3,
Archelaus, Macedonum rex Pydnaeos imperiunx detrectantes bello aggressus in potestatem redegit Diod. S.
XIII, 49 Secundum Ulpian ad Dem. Oluntli. II, P. Q,
63쪽
vium multitudine perquam abundans illiusque regionis opulentissima Diod XVI, 8), quum ob crescentem
in dies acedonum potentiam de sua ipsius salute magis magisque metueret, laedere cum Atheniensibus icto vires confirmare cupiebat, quibuscum sibi antea inimicitia bellaque intercedebant, de quibus v. Dem in
Aristocr. p. 6 Sed Philippus callidis artibus et
vanis illis, quae supra memorata sunt, promissis tant
per sibi animos Atheniensium applicaverat, legatos ut Olynthiorum inauditos ablegaverint. Dem. Olynth. II, p. 9, Ο At occupata Pydna Amphipolique quum bellum cum Atheniensibus palam exarsurum iam esset, Philippus conciliare sibi Olynthios cupi
bat, impetravitque, ut secum societatem inirent, si P tidaeam Atheniensibus abreptam iis restituisset Diod.
XVI, 8 Dem. Olynth. II, p. o. Phil. II, p. 7o,
7 I, or in Aristocr. p. 659 Potidaea enim sexaginta modo stadiorum intervallo ab Olyntho disiuncta Thue. I, 3 et in Pallenes Isthmo sita, primum Corinthi rum sui colonia, deinde sub tempora Peloponnesiaci belli Atheniensium σύμμαχος ποτελης Thuc. I, 58; exardescente bello deficere ab Atheniensibus temtavit Thuc. I, Φ, sed anno belli secundo, Olymp. LXXXVII, 3 occupata novos Atheniensium colonos accepit. huc. II, o. Exeunte bello iterum ami sam, Conon cum Pydna Messioneque Atheniensibus Testituit Dinarch in Dem. p. i. Olymp. vero XCIX, Olynthus, cuius latum his in regionibus erat imperium Potidaeam quoque possidere dicitur Xenoph. Hellen V, a cis Sex l. IV, 4 Athenienses
eat simul cum Torone Timotheo duce recuperarunt. a saepius a incedonibus ad Athenienses deficiebat. Occupatam a Conone secundum Dinarch. in Demostia P. t tunc quoque Athenienses possidebant.
64쪽
Diod. S. XV, 81. Inde ab hoc tempore in Athenien sium ditione usque ad haee, in quibus versamur, tempora fuisse videtur Olynthiis igitur recuperare urbem c pientibus Philippus, eorum copiis suas adiungens Dem. Olynth. II, p. et expugnatam simul cum Anthemunt'
Μacedoniae oppido Dem. Phil II, p. o possidendam
Potidaeam a Philippo captam imp. CV, 3 Di dorus S refert l. XVI, 8 cum Amphipolis et Pydnaeoccupatione coniungens, quod re vera anno post sactum es Plutarchus enim in Alexandro c. 3. Potidaeam4 Ptam et Alexandrum uno tempore natum, quo Olympici ludi vix celebrati fuerint, his verbis refert: Φιλίππω δ' ἄρτι IDτίδαιαν Βρηκοτι, τρεῖς ηκον αγγελίαι κατα τὸν αοτον χρόνον uis τλλυριου ἡττασθαι μάχη μεγά- δι Παρμενίαννος ἡ ν ολυιιπιασιν tanto κέλητι νενικηκένω τρίτη δέ, περὶ τῆς Ἀλεξανδρου γενέσεως. Quibus ex verbis
omnino consentaneum fit, Potidaeae occupationem in ineunte lymp. CV a. I esse constituendam. 3. p. 23o. - γαρ Φωκικου συσταντος πολέμου - πρυτον μέν iaεις -- διέκεισθε, ἄστ κ. . .
Bellum Phocense, quod idem sacrum vocatu' tum Primum exarsisse certissimis scriptorum testimoniis constat, quum Philomelus indignatos ob irrogatam sibi ab Amphictyonibus mulctam Phocenses, ut Per vim Delphicum templum expugnarent, concitavit. Diod. S. XVI, 23. Captos autem a Phocensibus Delphos Pausanias resertit. CV a. , archonte Athenis Agathocle Phoc X, a. dem a Diodoro consim iux XVI, 4. Hic enim inde ab illo anno Demophilum, phori scriptoris filium, helli sacri historiam descripsisse, eamque ah expugnato Delphico templo i
cepisse testatur. Tum ad eundem annum usque Callisthenem rerum in Graecia gestarum enarrationein
65쪽
st continuasse, denique ab eodem saeto et tempore DiyLIum sui operis seeisse initium refert Contra tot in laque testimonia minus profecto Marmoris Oxon a
ctoritas valet, in quo I. CV, Warin Cephisodoro templum Delphicum spoliatum notatur ep. 76 lin. 87) mis tamen Ol. demum VI a .ch. Callistrato acrius dimicari coeptum videtur esse. Diod S. XVI, 23 sq. Quamobrem Diodor i. c. hoc demum anno belli sacri descriptionem incipit, ubi more sibi solito primam quoque illius origiuem repetit quo si, ut ipsam Delphici templi expugnationem in eodem tempore collocare videatur. inde hic per novem a nos bellum Phocens mansisse dicit c. 23), quippe quod eius finem ad Ol. VII a 3 reserat XVI, 5Φ; superiori autem loco c. 4 undecim annorum fuisse scribit, a vero nempe spoliati templi anno, Ol. CV, 4, usque ad I CVIII, 3. Accuratius tamen
Pausanias per decem annos continuos gestum ait heia Ium Phocens esse X a et Din. , sicuti et Aesch. in Ctes. p. 7 decennale bellum Phocens vocat, cum quibus denique et Athenaeus consentit . XIII, p. 56 B., quamvis Pausanias errore captus nescio quo
terminatum bellum mi. CVIII, i archonte Theophilo dicat Finis enim belli sacri, sive eum Pli laces cum Philippo paetum statuis esse in Ol. CVIII,
R. 2 exeuntem, seu dirutas ex ccreto Amphicty num urbes ad eiusdem i. a. 3 ineuntem conserendus est, quod insea cap. III, 7 a nobis uberius d monstrabitur CL eadem de re eisk de Hyperb.diss. III, p. 8 sq. Quae tamen prima belli huius exitiosi causa fuerit, minus inter scriptores constat Diodorus Sic , qui XVI, 3 propterea mulctam Phocensibus ab Α-phictyonum concilio indictam refert, quod agrum i Aaeum, Delphie templo sacratum, coluissent, tamquam in eorum csso ditione, alterius belli sacri ata
66쪽
versus Amphassenses, quod prorsus silentio praeterii, huc Dahstulisse causam videri acile posset v. infra cap. V.) Nam Iustinus VIII, Phocensibus criamini datum refert, quod Boeotiam depopulati essent; Pausanias vero propriam belli originem nescire fori tetur: χρον δὲ υστερον κατέλαβεν αυτους τους Φωκέας Jζημιωθῆναι χρήμασιν υπὸ των Ampικτυονων - δἐ ἐχωτου χοροι το ληως Dυρεῖν, τε δικησασιν ἐπεβλήθη Ἀσφίσιν ειτε έσσαλοι κατα τὸ ἐκ παλαιου μῖσος γενέσθαι την - ίαν τοῖς κεοσιν ηδαν Ο ποαξαντες X, Q. Sed Diodorus, quum sine dubio integris adhuc superioris
aetatis scriptoribus, Demophilo Ulloque XVI, 4)
usus sit, nullo idoneo argumento Potest in dubitationem vocari. Nempe ager ille Cirrhaeus idem fuisse videtur, de quo continua Locros inter et Phocenses erat controversia, quae Olymp. iam CV ansam Thebaianis praebuit ad bellum contra Lacedaemonios commovendum. supra cap. I nr. 3 et en Heli III, 5, 3 et , istique Schneideri adnot. Ea de ausa per toturi hoc hellum aerum Locrenses acerrime eum Boeotis adversus Phocenses certabanti Idem ager postea excisis Phocensibus a Locris Amphissensibus occupatus eschine auctore bellum Amphissens e citavit, per quod Chaeronensi pugna fractis Graecorum viribus ad Philippum principatus Graeciae transiiti in inha cap. V. Bellum igitur Phocens postquam his de ea sis Olymp. CV, 4 initium ceperat, summas unia
versae Graeciae turbas excitasse notum ost, ex quo praesertim maior Graecarum civitatium pars ad eius societatem accessisse Primum enim soli L
crenses Thebanique, quippe proximi Amphictyonici
iudicii executores, magna cum vehementia Phocenses adorti sunt. Diod. S. VI a et 7. Inde vero ab Olymp. VI, 3 et ceterarum rerum publicarum plurimae certaminiis immiscuerunt, quas omnes Diodori
67쪽
L e. e. 29 enumerat Phocensium praeter Locrenses
Thebanosque Thessali acerrimi hostes suerunt. His omnibus a Phocensium parte Lacedaemonii maxime resistebant et Athenienses, illi quidem palam armis pecuniisque sacrilegos adiuvantes, quum et ipsis eupatam a Phoebida Cadmeam arcem mille talent tum multa ab Amphictyonibus facta esset Diod. l. c. Athenienses quamquam bello tum cum Philippo impediti armis dimicare minus audebant, foedere t me se cum Phocensibus coniunxerunt Diod. XVI, 27 Dem. . παραπρ. P. M. Aesch. in Ctes. p. oin. , ex quo Pylarum praecipue angustias navibus Matodisse per aliquod belli intervallum videntur. V. cap. h. nr. 6. Ad foedus hoc odio praesertim h hanorum adducti sunt, qui deportata ad Leuctra Olymp. II, a victoria supectiebant Exacerbabant eos enim Oropus urbs, a Thebanis suoepta v. cap. sup. r. 6ὶ deinde dirutae ab iisdem opulentae Boe tiae civitates Plataeae, Orchomenus, Thespiae cap. sv. r. 5 CL Dem. r. Pro Megalopol. 4. οὐ δι ἐμέ - γα δα ερον, ἐπολωτόμην πω του.
Demosthenes vero bello Phocens exardescente nullam adhuc in administranda republica auctoritatem adeptus, nihil ad eius originem contulisse se diciti Nam Olymp. demum CVI, 3 orationem de Symmoriis habuit, quam orationum eius publicarum primam fuisse Dionys Hal. ep. ad Amm. S. 4 tradit. Exorto igitur iam bello sacro rei publicae gubernaculam mosthenem primum capessisse pateti s Iu D
68쪽
Bellum Phocens dum per Graeciam commovehatur, Philippus Potidae expugnata gentibusque a Iaris, quae rebellarant, Thracibus, Paeonibus, Illyriisque depressis et ad pacem tuendam coactis Diodor. XVI, a , postquam Philippos quoque condiderat loco aurifodinis perquam abundante, cui olim renides nomen erat Diod. XVI, ), consiliis iam ad altior er elis urbes in septentrionali maris Aegei inmacedoniae vicinas redigere in ditionem suam susceperat. Prima post Amphipolin, Pydnam Potidaeam Me thone succubuit, urbs ad extremum sinum Ther maeum iacens, Macedoniaeque finitima. Exarserat
inde ab Olymp. CV, 3 bellum Philippi cum in niensibus. Methonaei, qui Peloponnesiaci belli temporibus ab Atheniensium parte pugnabant Thuc. IV, leto, VL x in hac quoque opportunitate eorum socii
Lisse videntur. Ad Athenienses enim haud dubie r serenda sunt Diodori S. verba haec: Diuino δ ορωντον Μεθωναίους ορμητήριον παρε ριένους την πόλιν τοῖς πολεμίοις ἐαυτου, ποLορκίαν συνεστήσατο. XVI, 343. 0bsessos igitur ea de causa Methonaeos Philippus expugnavit excisaque tum urbe agrum interiaced ne dispertitus est. In hac vero epugnatione sors tulit, ut teli iactu alterum percussus oculum rex ea parte visum amittereta Diod. l. c. ibique,esset cui adde Harpocr. v. Μεθώνη. Iustin. l. VII, 6.Μessionem expugnatam duobus locis Diodorus
tradit, eorumque altero XVI, i rem in Olymp. LVI a. 3 confert, altero XVI, 34 Olymp. CVL . Etenim Philippus obsidere ethonaeos incepit vere Olymp. VI, 3 sed per aliquod tempus tolerata ab iis obsidione Diodor. XVI, O urbem tandem
69쪽
expugnasse videtur currente demum anno Olymp. CVI, 4. Factum id esse post Potidaeam occupatam et antequam in Thessaliam descendisset Philippus, Demosthenes auctor est in or olynth. p. o et a.
6. p. 236. να ιχ δευρ απαγγειλαντέον αὐτῶν, ora μέλλει καὶ παρασκευα ται πορευεσθαι, ἐξέλθοιτε μεις, καὶ περιπλευσαντες ταῖς τριηρεσιν εὶς Πυλας, ῶς περα ροτερον , χείσδειτε , οὐ πορθμόν. - . a I. μέχρι τουτου Euδικος καὶ Σῖμος, οἱ αρισσαιοι, τως Θετταλίαν on Φιλίππου ἐποίησαν.
Methone vix expugnata Philippus in hessaliam
accitus est, ut opem ferret Thessalis adversus Pher aeum tyrannos. sua occasione prima Phil po gravi simaque opportunitas oblata est ad summam sequenti deinde tempore in Graecia auct'ritatem potenilamque impetrandam. Erat ex antiquis temporibus Pheris, opulenta Thessaliae urbe, tyrannorum dominatio, insitit totam Thessalorum gentem sibi subiicerent, continuam operam dabant. mis acerrime resistebant Aleu dae, Larissae imperitantes, Thessalorum nobilissima gens Diod. S. XV, 6 i. s. Ruhnk ad Timaei lex. Platon. v. Ἀλευαδ. Inde continua certamina in The salia exorta sunt, in quibus modo Macedones, modo Thebani, praeter alias Graeciae civitates Aleuadas subsidiis adiuvabant. Eiusmodi turbas tempore proxime antecedenti ortas aliquot scriptores reserunt, unam
olymp. XCIV Xenoph. Heli. II, 3, 4, aliam Olymp. II, Diod. S. XV, i. Inde ab hoc
anno Alexander Pheris tyrannidem obtinebat, qui Olymp. IV, i coactus a Thebanis est, ut universis Thessaliae urbibus libertatem concederet Diod. S.
XV, o. Is lymp. CV, 4 imperium amisit, a Deophrone Tisiphonoque per dolum interemptus. Qui
70쪽
cpium rursus totius hessaliae dominationem assectarent accitis in societatem Phocensibus, leuadae proposito sibi tyrannorum excidio Philippum ex Macedonia auxilio arcessiverunt. Factum id esse duorum ex gente Aleuadarum praecipua opeaea Eudiciatque imi testis est arpocr. v. οδικος et istoc, quos propterea Demosthenes de cor. p. 24 in proditoribus recenset alios idem addit p. 24. Philippus a repta confestim opportunitate votis suis gratissima, postquam suppressis eliciter tyrannis urbibus libe tatem vindicaverat, perpetuam tum, quamque in posterum consiliis suis utilissimam cognoverat, Thessalorum societatem et amicitiam sibi conciliavit. V.
Diodor. XVI, sub l. CV, 4, quem tamen cave ne it h. I. intelligas, ac si illo iam anno Philippus
suppetias Thessalis venerit. Resert enim, quod sacere interdum solet, extremum statim rerum eventum, qui tamen Olymp. demum CV a. 4 adductus esse videtur Hoc enim anno exortum iam bellum Phocenseerat, in quo, praeter Thebanos et Locrenses, Thessalos maximam parte in habuisse notum est. Eo igitur cmpore Thessali ad duos simul hostes, tyrannos et qui' Id patet ex or. ivnth. II, quae Olmp. VII, 4
Demosthene habita est, verbis his: παλιν α προς IIοτιδαιαν Olymp. CV, 4 'Oλυνθίοις ἐφανη τι τουτοσυναμφοτερον et Μακεδονικὴ δυναμις ' νυνὶ ἐΘετταλοῖς στασιαζουσι καὶ τεταραγιιένοις ἐπὶ τὴν τυ μαν κικην οἰκίαν ἐβοήθα; σε p. a a. f. ori Olynth. I, p. a in qua res his temporibus gestae hoc ordine reseruntur: το πρωτον Ἀριφί-