장음표시 사용
41쪽
an ahoniam ubiungi mam e passibilem inteluctum corrupιibilem esse' sed δε- birare possit aliquis quomodo eum otiae inlesiectas ι, corrumpitur Avetiue -- materialis eu e samtum namque fuit, omnem intellectum sine materia esse, orea quidem ratione quoque omnem quidem intesiectum intelligibilem esse , at non λ eonis uerso immaterulem forn-m, me fit istinuisio initaectum esse. An asibilis -Hectus mauriatis erra θροιestai ct hoc, ampassibili dismperfectus antelisiscris id totam exsos, quanιisper passibinsfiu se iccirco etiam corruptibiti squalom pasibila exHyis de paulo infra declarans mosum, quo hic intellectus corruptibilis dieitur subdit Adeo vipasi bilis iniectam arreptio μnon recessus iste in non ens, sed con ramo in id quod praestantiori modo en camanima absia separata sub aeria in s Nam quoque iliam reuocet, qua ad emra I roo uenis, qua non amplim proaenis, sed in ipse manere tamquam in causa Bat pasi ius uisa intellectis , Patenm, bilus eis eorro ibilis. Haec Simplicius super panis aris libri de anima, cuius postremum dictum aptitimis exemplis declarari potest, tum animae nostrae tum luminis, veluti enim, eum allata praeciditur aliquod membrum nempe brachium, anima, quae imbi erat, non abit in nihilum, sed desinit ibi animares ac se recipit in se ipsam in veluti lumen, cum opponitur ali
quod opacum non perici sed desinit illuminare, de in corpore lucido in seipso manet ita intellectus possibilis corrupto homine ex hae Simplicii doctiina non abit in nihilum, sed desinit informare, aedemnite me intellectus potentia, non autem simpliciter absolute sed
iam satis superq digressi sumus A perte igitur iam monstratum est Aristotelem hoc loco, conceptis verbis intellectum humanum immoris talem dixisse,ae nihil sibi vel suis principi j repugnans statuitae Neque vero labefactat nostram doctrinam instantia, quam affert Portius aduersus datam distinctionem, tibia de mente humana cap. r. is cap. r. ubi inquit quosdam crassioris ingenii, & minoris eruditiotas his verbis siue haedistinctione usos, partes Averroisse tutari posse existimanser dum dicunt intellectum duas pati rationes, unam, ut est nostra serma, quamque obtinet quamdiu nobis unitur, Alteram ut est intellectus asserunt igitur intellectum manere post,ut intellectus , sed desinere ut est ratio formae corrupto enim3 Socrate intellectus non est amisplius bima Socratis a sed hanc responsionem superius refutasso. quippe quia ad relati em non terminatur corruptio praeterea Pr Positum esse philosopho probare rem ipsam, quam formam dicimus non praecedere illud, cuius forma est pars quare cum dicit intellectum remanerea loquitur de ipsa re, quae est flarma intellecti u a . nullo igitur
modo de habitudine disierit. Haec Portius, qui pariter attulerat rupra
42쪽
ω'st ubi alimn assert instantiam, nempe , quod si his distinctio esset vera proculdubio Aristoteles dissiniens animam non rem quae est amisma diffinviisset; sed solum respeetum Rhabitudinem quam habet ipsa Δωrpus; quare videndum eatae in qua pniloisphiae parte tractasset de re ipsa quae est anima, cum sit philosophiae naturatis munus ut de remipsa ac de substantia animae differat. Ad quae dicimus priis mum non esse haec inuenta hominum crassiori ingenij, ac minoris eruditionis, neque ad tutandum Avermem , ut Portius male obloqui. ture est enim allata distinctio Simplicii viri grauissimi incutissimi,neque ad tutandum Mere M sed potius contra Averroem, cum haec doctrina statuat intellectum possibilem considerari. α esse formam hominis ovi ipsemet Portius, suis vernis fatetur, quod Auermes plane negar sed hoc minime aduertit Pottius quod vero absurdum infert , nempe corruptionem ad relationem terminari, prorsus a nobisin aquolibet , vel leuiter imbuto philosophiae dogmatibus negabitur 3 --
luti enim in generaticine cum generatur,ompositum, incipit essemrma, simul aduenit formae quaedam relatio, qua refertur ad id, cuius est forma tamquam altera pars essentialis eius cuius in forma, tamen non propterea equitur , quia terminus generationis sit relatio cum generatio, intricis ece imminetur ad substantiam non autem ad relaticialem id enim, quod genehatur est compositu non autem relati , quae non aduenit composito sed λrmae,& hoc quidem posterius, prius enim natura est, ut torma constituat compositum, tamquam inusi tentiam perficiens , ac deinde illi aduenit ut consideretur, tamquam quid relatum ad materiam, ut persectivum ad perfectibile . Ita partister in corruptione quamuis non corrumpatur forma,ut in interitum in minis tamet non corrumpitur relatio. ged compositum si stantia la.
inempe hic homo,qui constituebatur inesse hq minis non solum specifico verumetiam indiuiduali per gradum intellectiva , ut philosophus
cici cui dia de generat anumiatum cap. δ quare instantia Portis ne conclu- die aduersus Audrro emi fi eius sectatores, qui statuunt intellectum noti tabuere eue animatum corpori sed illi uniri tantum per operatior en , quod nihil aliud esset quam nasi corpori per aliquod contingens, Chene Merroe m MN --α conua geniti, ali sepe . Hi sol tra nos , qui ex Aristor statuimus i mellectum esse particulamarii mae ae sat mae informantis hominem me tribuere homini esse spe. et ficum,in etianr; ut sit talis homo nihil argumentum concludit, leptorinus est nane neque vero negamus Aristotelem in phisicis semper dirum uiue animam , quamlibet Partem animae, ut refertur ad
43쪽
vorpus, neque umquam definiuime eam aliterin iure, quod patet ex in anima cap. I. vhi uestigans genus animae illud reposuit in genere actus actus autem semper refertur ad potentiam cita enim ibi acceperat actum, ut est altera pars compositi, quod conflatur ex potentiain actu, in dennitione comuni animae illam definiuitentet his corporis phisici organici,quod non solum dicit haditudinem, verumetia ha-hitudinem essentialem in insepara hilem ad eorpus Q in definitione specifiea ac partiali eodem librocap. mpanis. a. Pariter omnem animam, siue omnem animae nartem etiam intellectivam ex habitudine ad coris Pus definiuit inquiens Anam stem, idea sus mirim. σμι--, es movemur, θλιὸku-- rimo . nec Propterea ullum sequitur absurdum, hoc enim peculiare est naturalis philosophi munus, formam quamlibet non nisi in materia considerare, ut a pii panici, supra citata et ac propterea non concedimus Portio quoiassumit, nempe in hoc loco e propolitum esse philosopho probar quod res,quae est sesema non praecedat id, euiusest λrma ille ipsam praecedere, quemadmodum. manet post At quatenus est forma, hoc est principium essentiale compositi eatenus non praece de re quemadmodum nec manere formam post compositum De quo fit primum esse compositi, quod est generatio de primum non esse quod est corrupti, alias enim non solum hic is alibi . veru metia hoc eodem loco philosophus sibi apertissime di ineuitabili contradicti ne contradixisset, quam contradictionem optime animaduenit Pom-Ponatius, sed non soluit cum rei veritate , si aliter explicetur sit
. Proponumuae aduersariorum reθonsiones, si confutantur.
hateri ad locum ex Aristot aduersariimu,
tis modis respondent primum Alexander Aphtodi saeus in uerr . commenor is dixi autem Averroe reIerente. quia commentari j qui sub nomine Alexandri
in Metaphisicam circumseruntur ex hocm Time redarguuntur, quod non sint dicti Alexandri, quia in expositione huius loci, ipsora author citra controuersiam Lanimi immorta.
itarem affirmat, quian tantopere &adeo pertinacitas Aphrodisiatus ille
44쪽
ilia bppugnauit Alexander igitur Aphroditariis, cui os commentaria
in Metaprusicam apud nos non extant, apud Auerroem ita explicat. hunc loeum ut verba Aristotelis intelligenda sint de intellectu adepto non de intellectu potentia , ut verbia Averroes tari hoc est de intellectu agente, quem dixit Alexander esse Deum, non autem de intellectu potentia qui est in homine, di dicitur intellectus humanus, non autem simpliciter intellectus Hane, siue Alexandri sit, siue Alexandro attributa, sententiam, neque Pomponatius sequutus fuit neque trius simpliciter probare ausus est ut infra videbimus cum adeo aperte absurda sit, fici mente Aristot. aliena, manifeste etenim Aristia de illo intellectu loquitur, qui est forma. quid i ta hominis, comparans enim causas & principia compositi inter se, inquit eicientem causam praecedere suum effectum, at formam non praecedere, sed simul esse; cuius occasione proponit alterum quaesitum de eadem sorma. utrum eadem forma de qua dictum est, quod non sit ante id , cuius est forma maneat Post, cui resp ridet affirmative propter animam, quae-uis non de omni, sed tantum de intellectu id verum esse dicati sed in. helleetiis agens, ut illum statuit Alexander ad mentem Arist. non potest esse ima; cum inter lectus agens non solum sit actus simplex, qui nullo modo esse potest pars composui des&rma verum etiam iit Deus
ipse ergo de intellectu agente minime hic loqui potuit Aristoteles,sed de illo intellectu qui est forma hominis & quiditas, quae constituit hominem Simon Portius cap. r. ad illinc locum mixtam affert responsionem , nam ut aliqui putarunt ex Scin ., alteram vero ex Alexan dio, ex Scoto quod Aristoteles nihil certi locutus fueris; sed dubitaliaue tantum ad vulgatam de animae humanae immortalitate opinionem responderit italautem inquit Boetius promis lupodi εδepario verba phιΦι ophpexplicare, quτdbre biosophos DPLιonus wealia uilia τό formasis ae 'caenter remm ausos exammaMι ὸ medio tollere anquiri hae non posse simia sub ere quod una me reris formi est paenI radunam re dem comparata. σνati nem sub ζιι, mouens eurm metum praeterire necessum es, d formani ut oporte esse cum compoto eurin es a s Ioνro alesse is pracedere ualla
res in erat apud omnes ceνιa. nec ei ex ticanda eras his idoneas locus, o inquit, ain aliquid os uoRνamobriam remaneatiuo loco consederandam es hoc amen im/erim ferrum ea ustu omnem a Imam super; ιιem esse.v vegetalem es sensitivam,
45쪽
responsionem sequutus est, quam recensuit Scotinis . tentiaram dist. s. g st a dico quam recensuit Scotus, non autem probauit neque se inquutus fuit ut falso aliquisti impingunt vidit enim Scotus falsitatem huius responsionis i conditio enim illa dubitativa fortassis non cadit super intellectu, ut fusius praecedete capite expressimus ex Grateo codice, nec minus cadit super intellectu conditio dubitativa. si sed
utrumque cadit super anima inquis enim philosophus . in siisserim
enim hi imperit, velati si anιma tale sit, is omnia sed instauras omnemnams imp sibili fortassu quod merito dubitauit de aruma in de omni anima propter Platonem,qui etiam vegetatem dc sensitivam visus suix immortalem statuere, ut in phedris haea autem sunt verba Scoti eo in Ioco Adbstud deis a. meιvhις ιιarisaea νιν. ponti μι dabas ct uis η-
ιum, sed non omnu anima sed -- - , ohego Ebo m nares, est Uefmmi Gid ira an 'sMώ; omnem anιmam manere soni eιmposiam si ergo expresse assera potes vici euod Manen man fas perirationes nereseram de monsraium sed per raιιones rata iis perlua . Ex quibus verbis liqui indo patet Scotum improbasse . in iure merito allam responsionem ad uersariorum. quamuis initio eiusdem para graphi volens responde
re ad aut horitates philosophi, quae atteruntur pro immortalitate an umii dixerit dubium esse,quid si hilosophus circa hoc senseri r cum ustrie
loquatur in varijs locis, de habuerit diuerta principia, ex quorum aliis quibus videtur sequi unum oppositum ex aliis aliud, unde probabilaeti quod in illa conclusione semper fuerit dubius . ita ut aliquandra magis accesserit ad unam partem, aliquando vero ad alia iuxtaviquod tractabat materiam, ni parti contisrmem magis quam alteri, ut Smotus loquitur, tamen huic responsioni no jacquieuiti sed alteram a tintulit dicen AEaec atia responsio realioe in cetera quae apud ipsum est legere quin imo caeteris non obstantibus , absolutein sim pliciter, paulo infra Scotus arseuerat EAristotelem allatis verbis statuisse anim sit humanum immortalem, ita enim inquit, nee oes Ue τι utitur seram
igitur praedictam responsionem non modo esse mutilem ah Ari stotelis verbis dissentientem , verum etiam nouaetra a magnis viris improbatam cillam qi tantum a Porti in ali te in em latrinae titisse adsuhterfugium exeogitatam Alteram quoque idem afleri non omnino; eamdem
46쪽
eamdem eum illa quam ut diximus supra , refert Averro es in expc sitione huius loci fuisse Alexandri tempe quod hic Aristoteles non de intellectu humano, sed simpliciter de intellectu loquutus fuerit, intellectum autem non intelligit mentem prorsus a corpore separatam, cu iusmodi est intellectus ille actu seu agens i Deus scilicetin beatae mentes: quapropter inqest Pottius hanc assertionem Aristotelis esse de intellectu in confusci non autem de tali vel tali intellectu, ac propterea immortalitati humani intellectus non sumagari, haec autem sunt Porti verba laco praedicto Elin cunfuse modo aeripis intestinum , non explicam an de vero antellicta qui es intellectin an acta, vel de anιelfecta potentia loquaturu uonsam hie non eranus dixi vim locus, atque ea propιe dixit ese considerandum
quoniam scilicetnomen Musam ambiguu- μι. Sed haec responsio non minus inepta est, quam prior i si enim dicatur hic sumi intellectum in coofuso siue in uniuersali, falsum est, cum intellectus in uniuersum acce-Ptua non sit mrma, non enim omnis intellectus est forma quinim hoc ex accidente competit intellectui ut intellectus est, cum melius sit illi esse sine corpore,quam cum corpore, tu de anima Philosophus dicebat: quare non de intellectu in confuso, ut Portius exponit, sed de intellectu potentia,& humano dicendum est fuisse Aristotelem loquu
Alexandri responsionem, aliam ipse artulle, inquiens, verba Aristot lis intelligi de per se, non per aeeidens, hoc est de intellectuiquare onus est intellectus,non de intellectu,quatenus est humanus, haec autem sunt eius verba Et quod dicitur de reinua . a. metaphisiana Vprobo Ale--Ad responsionem, quam ibi refricommorator ex relatione Themi . ita cilicet inreligi de inulum agente, nam inresiectas agens non es forma hominis, sed Fampitur enim quodam anuri. co rupto, νῶιν sitimo cui identificatur, verum AraΨοι. tk-ιnιelligit de per se Ies non peracridens, quasi dicat nihil prohibere cum manere . qua intelli es nin qua humanin Quae responsio quamuis eadem prorsus sit cum illa, quam attulit Portius,peculiariter tamen a nobis impugnabitur,4 primum tali pacto si Aristoteles inquit intellectum, qua intellectus est post compositum remanere, aut intellecta sumit pro intellectu uniuersali in quatenus mente concipitur, siue ens rationis est, ut dicitur, aut pro intellectu reali, qui vere intellectus est etiam nullo cogitante si pro intellectu uniuersali, tunc falsum est. quod tamqua forma maneat post; uniuersale enim via de anima parta. aut nihil est, aut posterius est, hoc est in mente tantum; si autem pro intellectu reali cum intellectus realis sit talis intellectus,nempe aut ho-
47쪽
minem perficiens aut omnino a materia seiunctus, Ile de intellectua materia seiuncto non loquatur Aristoteles sed de intellectu qui est forma ut supra statutum est, necessarium erit dicere quod de intel- lactu humano suam sententiam protulerit, sed hic video aliquem pro myonatio dicere verum prosecto est quod Aristot hie de humano
intellectu sermonem habet . at non quatenus humanus est, ed quate rius intellectui humanus etenim intellectus sensu coniunus inlepa rab:lis est, cum a corpore pendeat saltem obiectives intellectus autem ut intellectus est nullo modo pendet a materia, que quatitam, qua
re separabilis est Sed in hac responsioite aperte sibi Pomponatius coris eradicit ampossibilia loquitur sibi ipsi eo tradicit, quia trutio eiusdem capitis conclusionem statuit, nempe quod intellectivum in homine est simpliciter mortale dc secundum quid immortale paulo autem
supra in eodem capite decreuerat, ut dictum est, intellectum,ut intellectus est nullo modo pendere a materia, ne a quantitate quae sunt eius praecisa verba ex quo sequitur etiisdem esse separabilem iri. mortalem. ex his igitur ita arguoi quod est quatenus pium tale est
necessario tale ex I. risterio. parιiαμ iuxta Averrois sectionem, ocra
tio est, quia tale praedicatum competit subiecto ex natura subiecti, sed
intellectus est.quatenus ipsum immortalis, quia ut confitetur Pomponatius, ut intella sest a materiain quantitate non pendeti quo sequitur intellectum, ut intellectus est esse incorruptibile Pergin Intellaetus necessario est incorruptibilis quod si necessario est incorrupti bilis ergo impossibile est aliquo modo elie corruptibilem probatur sequela quia necessarium non esse, o impossibile esse iacit idem ergo cum dicit intellectum ἐν ut intellectus est,remanere post,& esse incorruptibilem . negat illum posse aliquo pacto esse e truptibilem, quod contradicit alteri positioni, in qua statuit humarum intellectum eme per se corruptibilem, scilicet quatenus humanus est, sensu coniun.ctus ita enim intellectus, ut intellectus esset at quo p.,cto corruptibilis, scilicet ut senuit coniunctus,inita non esset impolubile eum esse con ruptibilem , non solum vero sibi ipsi contradicit Pomponatius , verum etiam absolute impossibilia statuit i supponit enim o probat non taritum praedicto capite, verum etiam praecedentibus .eamdem in homine eme lubstantiam sensus di intellectus, Qui umbis ipsius rar,identifica .ril homine sensitiuum cum intellei liuo quare ita arguor antellectus ut intellectus, . est incorruptibilis simpliciter sed intellectus cum se .su coniunctus est intellectus ut intellemis septo iratur minor , quia
intellectivum di sensitiuum in homine identificantur, ex Pomponatio
48쪽
De immortalitabe serino rurn a
quare eum sensus sit eadem substantia cum intellectu, sensus erit sim pliciter intellectua vi ita intellectu humanus erit intellectus, intelis lectus i ergo intellectus cum sensu coniunctus est simpliciter incorruisptibilis atque ita intellectus humanus, ut humanus erit simpliciter inis corruptibilis ex eodem Pomponatio,in non corruptibilis impossibile enim est, unamin eamdem numero substantiam, & formam esse corruptibilem incorruptibilem ullo pacto, cum corruptibile de incorruptibile differant Plus quam genere quare etiam e conuerso ita argui potest leti sitiuum est corruptibili, fer se in secundum acetis dens, quod manifestum est, quia educitur de potentia materiae in est virtus corporea,cum indigeat organo corpore ι sed sensitiuum & inintellectivum in homine identificatur ergo intellectivum in homine est corruptibile per inde secundum accidens 34 ita intellectiva anima,
siue humanus animus erit simplὰ iter omnino mortalis corruptiis
bilis,ut reuera sensit in doctrina Aristot Pomponati uald istinetio autem quam attulit, prorsus inanis est, ac dialectica quin imo potius sophi.
st Ca, non autem veritati acc mmodata. ad euitandum mucronem
huius authoritatis,in aliarum,quo se omnino iugulari & eonfici vide-hat. Dicendum igitur est in hoc loco Aristotelem apertissim ae disertis verbis immortalitatem intellectus humani statuine , quod optime norunt antiquiores ac prisci peripatetici, ut Alexander Aegeus, Neronis Caesaris praeceptor, qui in expositione huius loci i nempe
--ων Ia me basicor non alio modo quam nos Aristotelem fuit inte Praelagus Haec autem sunt verba Caterum προι viro forma separa
maneant is pos Harationem persistant, nee Maint in nihilum. magna quasi esti
xander illa Aegeus ut dixi in Neronis Caesaris praeceptor, non enim L. λmentaria quae in metaphisicam Aristotelis circumferuntur Alexandri Aphrodisae sunt, ut perperam Ioannes Genesius Sepulueda eius miseerpres existimauit sed praedicti, quod facile colligitur ex ipsomee author qui A. . meraphiscommento o meminit Sosigenis praeceptoria sui,cuius etiam meminit in expositione tertii etheorolog ci capite dealone Sosigenes autem plus quam centum septuaginta annis ante Aphrodisti um Alexandrum fuit: Uum Sosi genes temporibus ulli Cm satis vixerat, qui eiusdem iussu anni solaris Cicium restirone Alexa de veroΑpnroditariis temporibus Seueri des totam Caesarum, ut ex
eiusdem Praefatione in libellum de fato ad dictoacaesarea missis lucis. Q lenter
49쪽
lenter constat quae omnia fusius demonstrauit Franciseus Patritius vir doctissimus,4 collega meus in Romano Gymnatio su πη- ρ rgareιιcarum tom. Lib. s. in calce eius libri ι sed iam satis de sententi Aristot in hoc loco nunc ad alia est properandum.
Locus celebris ex a de generalione ammatam capis Iertio assertur. IX.
ELEBERRIMus est pro animi immortalitate locus ille qui apud Aristotelem lagitur . generat animal cap. s. ubi cu philosophus quin stionem soluendam proposuisset quonam scilicet vertatur corpulentia mastulini seminis ouod in feminam mittitur, si nulla pars constituendi conceptus existit 3 sed tantum agendi facultatem obtinet tres alias antea declarandas difficultates prominis . nam virum quod in femina constituitur accipiat aliquid ab eo quod subierit, hoc est a semine quod intrauerit, an nihil accipiat. Alteram vero, utrum anima sentiens qua amma Leonstituitur inesse
animalis in semine&c nceptu siit an non irae demit m . Tertiam si
non sit unde illam conceptus habeati, quibus propositis soluere inciis pit secundam sin primo inquit, hanc diffieultatem non esse de anima
vegetali i cum hi clarum conceptum hoc est constatum ex semineis ris dessemine in utero, vel alio loco utero proportione respondente esse animatum talem enim conceptum nemo statuerit inanimatum ae viata omnibus modis priuatum, quippe cum nihil minus semina fic conceptus animalium vivant, cum in loco scilicet proportionato ruerint .
quam stirpes m aliquandiu prolifica sint, ergo animam iiijs habetivegetalem palam est sed quamobrem eam primum haberi necesse siti ex ij quae alibi de anima disputata fuerunt apertum fies quare tota quaestio est de anima sentiente qua animal ess,4 de eius grastibus, seu specie hus, pura de rationali, qua homo i sensualem e tenam qua arii mali tempore procedente recipi. rationalem, qua homo certum est non enim simul, d animal fit, cichom . nec animal, equus, eadem qi in ceteris animalibus ratio ι finis enim postea contingit, proin prium autem est finis cuiusque generationis i quamobrem de mente etiam quonam tempore, 'u modo, inde eam recipiant, quα principium id participant plurimum dubitatur sed enitendum pro viribus
50쪽
Dei in more Iitate animorum. s
viribus inuoad fieri potest accepisse operaepretium est . Aristot ait, cum veto dixisset animam vegetalem in seminibus4 conceptibus esset clarius docet quonam pacto in ipsis sit, quod fusius cap. r. huius libri
Theodorus Gaeta vertit addendo scilicet particulam illam nondum hoc modo imam igιιa vegetati m semimbin conceptibus, sciti- αν nondum separarts, quae in Graeco codice non habetur , ita enim legitur His μενῶ 'Mεικέ ψυχηρε, σπερα απε κυιτα-- αα - τα -- hoc est , Animam igitur vegetalem semina ct conceptW eparatos o ca te a quae sequuntur iuxta quam lectionem satis obscurus redditur sensus non valde est difficile interpretari intelligit enim per conceptus nondum separatos nondum organizat si nec eas partes seis Paratas aut distinctas habentes, quae nutritioni deseruiunt, hos inquam conceptus inquit animam vegetalem habere potestate siue in Potentia i orentia inquam remota, ut geometra dormiens , quod idem philosoph. paulo supra dixerat cap. I. non autem potentia pro Pinqua , ut geometra vigilan qui libro careat ac proinde actu possideat habitum seu facultatem ut vero in potentia ad operationem, ut Perperam explicauit Suessanus Philoponum sequutus, qui actum primum Messentiam animae in conceptibus esse existimauit hanc enim opinionem disertis verbis confutauit otitii cap. r. hu utari, ubi fusius hanc dubitationem soluens inquit Sed habeat ne semen animam necne ν νδ eadem aIque de partibus raddenda eis, nee -- anima viti esse Mes in abon ιν eo eurus es, neque posvlta esse ρειεν, νε particeps anima non es, nisi aeqvi ce, τι monuioculus flementis Hes have eammam is esse potemia palamosi. rvias autem is remotis piam a sti 'potemia esse potes, w G-rara dom
quibus verbis patet animae essentiam actu non posse esse in seminibus siue conceptibus nondum separatis siue organietatis si enim ad ima in nullo esse potest, nisi meo cuius est anima; anima autem estatius corporis organici 1 necessario sequitur animam non posse esse in conceptibus nondum organizati, quemadmodum e conuerso, neque Pars ulla aliquid esse potest, quod particeps animae non est nisi aequi- Mocrivi oculus pictus,vel marmoreus:quapropter melius dicitur.quod semen, di conceptus aruequam separati merint habeant animam po--ntia remota,ut geometra dormiens non aure ut vigilans velut enim