장음표시 사용
51쪽
geometra dormiens non habet habitum geometrirandi, nisi fuerit exiscitatus: vigilans, ita semen & conceptus non habent aetiim primum animae, nisi in actum reducantur a generante per vim generativam se in mini impressiam, quae sim ulin corpus organicum generat,& animam.
quae est ipsirus actu, sed iam plus quam satis digressi sumus. nunc reliqua ad nostrum institutum facientia explicare prosequamur,subdit
autem, quod omnia animalia principio vitam stirpis vivere videntur, quare primo in embrione generatur anima vegetalis primo autem non solum primitate, ut ita dicam naturae ut aliqui falso e xystimatui. qui eodem instanti omnibus animae gradibus embrionem informari dixerunt i verumetia primitate temporis i veluti enim ad diuersos anumae gradus diuersae requiruntur in partibus similaribus temperaturae, aediuersae in instrumentarijs compositiones, quae nisi diuersis temporibus fieri possunt non enim simul cor inpar, aut epar& cerebrum generantur, ita diuersos animae gradus diuersis temporibus de non Gmul generari dicendum est quare bene Aristoteles statuit animalia. primum vitam stirpis vivere deinceps vero vitam animalis,ac tandem ultimo, hominis, quod paulo ante dixerat, veluti igitur anima veg talis, qua primo animal viuit,potentia antea in semine, coceptu existit, pari etiam modo de anima sensuali dicendum est, atque etiam de intellectuali, omnes enim potentia prius haberi quam actu neceure in His praefatis quaestionem ultimo loco, ut diximus, propositam solum re aggreditur, supposita prius omnium membrorum diuisiones dixerat enim Dmnes animas,potentia prius haberi,quam ama: quapropter
necesse est, aut omnes animas esse in embrione cum ante non fuerint, hoc est cum non praeextiterint ante corpus aut omnes cum ante me rint, aut partim cum ante non fuerint, partim cum ante fuerint praeterea etiam necesse est, aut animas contingere in materia non subeun-.tes semen maris, hoc est eum semine maris non aduenientes, aut eo quidem inde veniente, hoc est aut materiar eum semine maris esse communicatas, sed in mare hoc est principio motus&aetionis ita mare, hoc est in patre existente atque inde inchoato, ita ut in summa necesse sit aut omnes animas extrinsecus contingere siue extrinsecus adueniret aut nullam, aut partim extrinsecus, partim non
Hae igitur diuisione supposita soluere aggreditur, euertens alterum membrum prima diuisionis vi inquit. Ceterum omnes anu e -- possibile rationib- his esse Renitur diu amenim principiorum actio ea rem oratia haec corpore inessem disse romes, verbi gratias ambalare sinere
52쪽
ditas iraque extrinsecus ea venire imposibile es, nec enimus per se crederepossum, eum inseparabilia sint, neque cum corpo e , en enim excrementum aliis
menti mutatio es quare in ipso anima esse non potest, . cum non sit nisi in corpore instrumentali ex quo sequitur nimas quae habent actio. nemcmporalem, cuiusmodi iunt vegetalis sensualisci ante corpus anima vin ego impossibile esse Iiuerso autem uno diuisionis membro nempe quod vegetalisin sensitivas cum c pQre indigeant, ut opere
tu ante corpuν esse non postitit , net eXtrinsecus aduenire . necessario
infert alterum ipsi oppossitum nempe quod solus intellectus extrinseaeus adueniat ipseci solus diuinus vim nihil enim cum eius operatione
communicat operatio corporea haec autem sunt praecisa Aristotelia vethaea Metti vetu Graeco codice transtripta, quae consulto a f. serre voluimus , quia .leuissimam quandam occasionem quidam re. centiore arripuerunt ex eo quod Theodorus vertit igitur vir submem Graecus vero codex habet, Resa auιem, v flla mens, prmiat suo loco fusius diςemus; v - δέων - μονον, ' ---πι-- - θειο ει--μο- δε γαρ.ω τῆ τῆ ἐνεργεί- κοινωνῶ σωμ μαεργεια. Hucusquo satis esset Aristotelem explicasse quantum ad institutum nostris pertinet proianumi immortalitate, verum quia alia quampluta si1biungit quorum sensus valde obscurus eiusdem sententiam confundere aut infirmare , ita videtur, nullibi philosophus hac eadem de re magis dubius appareat quam hoc in se via tam clare, ac tam diserte animi immortalitatem statuit, Propterea ad omnem tollendam erro. iis occasionem necessarium fore existimavi, quod reliquum est huius capitis prosequi, ac diligenteos quantum in me erit Linterpretari. subdit igitur philosophus, sed enim omnis anima siue wrius siue potentia,
torpus auud panicipare videtur imago. uinum quam ea quae eismenia apis pennis , cru- prout nobilis te gnobiota eue anima inter se disserunt, ita senatura eius corporudissera quae verba quam connexionem habeant cum
proxime nquat sententia qua muis haud facile siticinuenire, tamenhreuiter caeterorum ambagibus praetermissis pro virili explicate tenta--: Puto autem nunc Aristotelem soluere primo loco propositam ex tribus diui ultatem, ac simul respongere ad secundam ultimae ac postremae v stiouippartum quin in primam dissicultatem incidit. a men mire pr*posuisset ultimae quaestionis partes, nam virum omnes iam contingant in generatione faetus cum ante fuerint , anonines cum ante 'risuerint, an partim cum ante ruerint, partim cum ante non fuerint i alteram vero utrum animae contingant in materia ιhoe est participentur corpori siue conceptui non sui euntes semen ma. ris,
53쪽
eis, hoe est non habentes aliquod principium rum semine maris, ri eisque cum illo subeuntes conceptae animante, ut ita dicam' faetum, aut eo quidem inde venientes sed in mare, hoc est aut materietin corapori ex seminali principio participentur sed in mare , hoe est in patre
existente a liuo principi tertiam autem & vltimam , an scii celo m. nes animas contingat extrinsecus adu nir: aut nullam , aut par im
να- . . Ex quibus porro verbis manifeste soluitur tum prima dissicultas, tum secunda postremae quaestionis pars , si enim omnis animae facul 1as eorpus quodam diuinum de eaeli naturam deserens patetisipat sese tale corpus in semine continetur. inest, nectitatio sequitur, quodarum a contingat in materia subiens semen maris inorit ducensi in cipium ex semine maris in quo potestatis' dictum est, eontinetur. hoc autem quamuis vidis vrdictum M omn1 anima expres enim
Aristor inquit omnem animae facultatem participare hoc corpus, Ecconsequutiue omnem animam ex semine pruwIpium trahere ac veluti ex seminis potentia educi quod nequEquum de intellectu verum esse nuper dixerat Deum eius acuiti corpori neutiquam e mmunketur neque corpore opus habeat flamen hoc rei veri are nequaquam intelis ligendum est smplieiter de omni ahima, sed tantum de vegetali , esensuali, de illis enim 'antum restat quaesti, utrum contingant sub
euntes semen maris non autem de intellectu'quem separabilem a L tia Pore ex assumptis esse decreuerat: Nempe quia eluc et lo cum eorpore non Disjlias by Orale
54쪽
De immori ilitate animorum . M 3 s
non communicat ex quo sequitur, quod non subeat semen maris, nee in conceptionem cum semine adueniat, sed hoc tantum peculiare esse dixit animarum inseparabilium nempe vegetalis .sensualis quata cum dixisset hum smodi animas ante corpus non esse cum earum opeis ratio sime corpore esse non possit iure merito de ipsis dubitauit quo. modo conceptui adueniant, non enim per se ipsas aduenire ponunt. hoc est sine corpore; cum a corpore inseparabiles sint , dictum' neque cum corporea quia si aduenirent cum corpore proculdubio aduenirent cum semine, hoc autem neutiquam verisimile est, quia corpus in quo anima est debet esse perfectum organicum, semen vero mi istame potest esse tale cum non modo non sit corpus organicum, staneque pars corporis organici viventis; est enim excrementum mutati alimenti quare nullo modo tales anima conceptui aduenire possunt cui obiectioni pariter respondet dum inquit in semine esse quod seeunda facit semina, ac proinde tales animas non venire siue non inis generati sine semine, sed subire semen maris ac in semine contineri, at non quatenus semen est ex corporea post tertiam ut dicunt cocti nem segregatum; cita elementaribus tantum facultatibus praeditum; sed quatenus in semine est facultas illa foecunda proportione respondens elemento stellarum hanc vero facultatem vocari quidem calorem inquit, sed longe aequivoca denominatione qua calorem vulgo dicimus momenim est ignis, qui primo calidus inter elementa est,neisque talis aliqua facultas,hoc est elementaris. cum ignis nullum animal generet neque constitui quicquam, densis, vel humidis vel siceis via
deaturi quam eandem sententiam vis cap. . mereorolog pariter statuit sed solis calor, animalium, non modo qui semine continetur, veritum etiamqvi in excrementim siue putrescentibus rebus est, quam quam diuersus&alienus sit a natura rei putrescenti, tamen is quoque principium habet vitales ex ijs enim generantur animalia,quam uis imperfecta, ut muste, vermes, alia insecta ex his igitur manis stum est calorem in animatibus contentum nec ignem esse, neque ab igne originem ducere.
His autem determinatis redit Aristoteles ad primam quaestionem
quam initio huius capitis proposuerat ., cuius occasione tres alias nuper soluerat i Iliq; respondens inquiti Corpus autem gemrara, is cuiso
men animatis prim j contentum una prouenιιι partam heparabile a corpore iis
quibus diuina pars comprehenditur, qualis ei qua mens appetiatur partim inmparabile. Hoc inquam genitura semen absisitur, versari in s risum evanescis, cum naturam humidam aquosa habeat, oc qiue verba satis aperta in
55쪽
Omnia, praeterllia quae veluti in parentheu lint apposita, ea pCNῖ separabile a corpore , rn diuina pars comprehenduin, PH mem avellatur partim issiparasio, quae non mediocrem habent obscuri tatem, non solum ob eam dimcultatem quam patit versio verum etiam ob arcanum ae reconditu in ιquem continent sensum exponunτ autem aliqui tali pacto Corpus autem geniturae is quo semen anima lis principii, hoc est spiritus, natura, quae in eo spiritu est propoeti ne respondens elemento stellariim, x quo ecunda fiunt semina, ac
proinde semen animalis principi j, idest anima' dicitur contentum una prouenit, partim separabile a corpore hoc est scuius animalis principi j partim separabile , hoc est . aliud est separabile a corpore, ut in quibus diuina pars comprehenditur, qualis est quae mens appellain lupi partim inseparabile, hoc est aliud autem est inseparabiles hoc inquam geniturae semen .ec caetera. Verum haec expositio se patet ex sola latinorum verborum lectione valde extorta est; nam illud,martim separabile refertur ad iuum substantivum paulo ante dictum nempe ad semen animalis principit, non aurem ad animale prineipium, quod apertissime ostendum Graeca verba, quae ita leguntur, R - - - aeras, ο ει ρα-ρολαμβάM- τοῦ υ muras δέω - ἄλουμενος νοῦς, τὸν ἁμιεμ ν illa etenim verba ἡ-- με--, quar adiectivum Maiticulumi habent neutrum;ad substantinum-- visi, quod seminini generis est minime reserti posititit. Quare melius iudicio meo' dicen
dum est , ut manet littera i tala pacto Corpus autem genitura in quo Amen animalis notare contensum una νωeπιι Iani- parabιlera corpo
re, hoc est, quod semen animalis principi partim separabile est a
cap. a. Quibus verbis finiri ac terminari praesens caput cense, cum
his ultimis habeat epilogum quaestionum quas supra examinandas Proposuerat; reliqua autem verba quae apponuntur iuxta latinam veris, sionis
56쪽
fionis Theodori partitionem, extra seriem huius ea pilis sunt , ut legenistibus patet quare potius cum sequenti capite sunt conectenda, vicum que tamen sit , cum ad rem nostram verbas tantum huc usque recitata conserant; ipsa tantum sit satis exposui me. Ita autem explicata Aristot verba satis clara, dc dilucida sunt, sed ad huic arcanum ut dixi ocontinent sensum quem expolitores quantum ego eos legi summa iniuria praetermiserunt est autem i quomodo semen animalis princi inpii quod in semine contentum una cum semine prouenit in conceptum partim dicatur ab Aristotele separabile, partim inseparabile certum enim est , quod per semen animalis principi Aristoteles intelligit spiritum maturam quae in eo spiritu est proportione respondens
elemento stellarum Quomodo autem hic spiritus & haec natura, par tim separabilis sita corpore, ut in iis animalibus quibus diuinum continetur ut mens, partim inseparabilis, ut in ijs scilicet quibus mortiis ei num quid vegetalis, scilicet ac sensualis, non nostra sed grauissim rum hominum authoritate est declarandum. Vltimum autem ex his quomodo spiritus hic d natura eati eis stis in seminibus contenta inseparabiliter sit perbelle declarauit Areis xander ille Aphiasos tib a naturalium quaestionum cap. s. Cum docuit quaenam a motu diuini corporis ingenita vis vicino ipsi corruptibili in generabili corpori his verbis DCumer plim erepora ut inferanι adgener e suem eorum quae fiunt ex ipsis corporum . etiam Diuinam Gemiam qua partia ripant ex vicinitate ob quam potentiam non item habent hae principium solum in se Us motus ad quem inclinant sed quorim quoque animasticum prinineipium assumserunt, quod es generationem habet a diuina potentia quibus, di alijs tum subsequentibus tum praecedentibus verbis clare ostenis
die vim hanc quae ab Aristotele semen animalis principi j. fuit appellata eme in mixta corpora ab elementis inuectam quibus a diis uino corpore participata iam fuerat hae autem Cum ad coagmentationem, crasim elementorum isubsequatur profecto inseparabilis erit, ac veluti ex symmetria dc mixtione elementorum genera. bilis; ita ad eorumdem dissolutionem pariter corruptibilis quam quidem naturam,sive spiritum, vel semen animalis principii quamq; a lorem appellari Aristoteles dixit, cum adeo animae coniunctam prisci philosophi viderent eamdem aliquando ipsis pro anima usurpasseia gitur, ut apud Hippocratem tib. o morborum popu&riu in s. dum inquit. minis anima semper producisur usque ad morum si ero merbueris una tam morbo etiam anima corpus ripascitur 3 quae sententia nonnisi de calido insito intelligi potest quavis rei veritate ipse anima non sit;cu corpus non sit
57쪽
anima ii sed potius animae instrumentum, aut vehiculum, ut Platonicis Placuit, non immerito autem dixi animam non esse corpus, laret autem non solum ex sententia Aristot hoc loco ubi spiritum hunc calorem appellat, veru metiam ex Hi pocratis decreti, cum ubique calidum appellet i corpus qualitate calida praeditum non qualitatem . v vGalenus tu se docuit in expositione 4 Aphori λι section. de etiam libet,
Io contra licum, cita quidem iudicio meo' manifestum est quo nana pacto spiritusti caelestis qui in semine continetur inseparabilis sit. Quonam autem pacto idem spiritus, caelestis scilice, sed nobilior, dixi
autem nobilior, quia dc si omnis animae, siue virtus, siue potentia corpus hoc participare videtur, tamen prout nobilitate. ignobilitateve ani mae disserunt tuter sei ita matura huius corporis dissert quare sapient et Platoniici ex utriusque, tum Platonis, tum Aristotelis dogmatibus tres huiusmodi spiritus statuerunt, ostreaceum nempe .siue plantalem magis impurum intiem Medicinaturalem dicere consuerunt phantasticum, siue animalem magis purum,ac celestem magi, tertium ve4TO Omnino aethereum,ac purii limum tam his uero ostreaceum quidem vegetali animae phantasticum vero sensuali; quemadmodu aethereum
intellectui tribuerunt. Quonam inquam pacto hic spiritus in semine contentus separabilis sit ex his eisdem Aristotelis verbia laculenter utet ita enim vegetali atque sensu alii potentiis animae ignobilioribus ignobilius corpus huiusmodi ac spiritus participatus fuit, nemperim
Purumin elementali mole concretum i ac proinde inseparabilemeceo se profecto erit , ut intellectuali nobilisumae ac diuina prorius facultati; nobili stimum corpus it attributum, nempe omnino aetheream a purissimum, dc ab omni, prorsus elementari labe purgatum, cuiusmodi est quintum illud corpus quod diuinum ab Arithotele appellatur atque ita quidem hoc corpussit ab elementorum comtretione alienum, ut separabile omnino sie: quodvi consentaneum rationi est, cum illius animae sit siue vehiculum siue instrumentum, quae minime ex elemen torum mixtione educitur sed extrinsecus aduenit neque vero con turbare nos debet quin huiusmodi corpus intellectui tamquam vehiculum; vel organum tribuamus, non solum ex Platonis doctrina, e rumetiam ex genuin inristotelis sensi; quod Aristot habet mentem ipsam , seu intellectum sine eorpore esse cum eius actio cum corpore non communicet, talibi In Ade anima meliin es intellectvi ne tempore esse quam ru- orpore, o loro A intesiectam non ut organo . . nia enim haec de caduco atque elementari corpore corruptibili dicta sunt, non autem de aethere, caelesti, cui etiam omnino pure ae
58쪽
intellignec immortali cum eius Os
poris tamen ipso indiget tamquam vinculo quo caduco dc mortali corpori uniaturis absurdum enim satis foret, a naturae instituto alienum duo adeo culo, intellectsi,scilicet prorsus incorporeuin immortalem; cum corpore prorsus caduco mortali uapropter hoc spiritu aethereo tamquavinculo opus fuit,qui cognatus quidem corpori esset. cum expers molis non sit; ab animi autem natura; nequaqua dissimilis: quippe qui immortalitatis consorsin particeps quemadmodum etia Bessario Card. Nicaenus loco paulo ante citato ex Arist sentetia testatur. Haec tamen omnia de vehiculo animae nequaqua dicta a me sint tamquam aliquid secundum veram philosophia decerna, neque etiam absolute ex Arist. doctrina, usuis autem hae ea de de re tractabitur sequenti lib. 8 capite. Quae omnia eleganter expressit noster Cicero in prima Tusculana his verbis Gomoteles longe omnibus Platonem semper excipio prae Tam ingenio se diligentM, eum quatuor uti genera principiorum esse complexus, e qui-bin omnia orireniar quintam quandam naturam censi emia qua si mens C gitare enim, prouidere se discere, es docere, es inuenire atiquid, es tam muLta alia meminisse . amare, odisse. ωρere, rimere angi, iatari; hae se milia eorum in horum quatuor generum nusio ineste putat sed quintum genu adhibervacans nomine es sic ipsum animum ἐυελέχειαν nox nomine qMs quandam continuasam motionem eriperennem quam eadem sententiam pariter testatam reliqui lib. r. accademicaris quasionum ad Varronem tali pacto; uintum genus e quo essen astra mωιess sietinres eorum quatuor quae sura diis
x Hymae risto eles quoddam esse s rebatur . Mirandum vero prolaeto est quanam ratione Argyropilus,Guglielmus BuderisIVicomercatus,Cariapentarius, alij eruditi viri hoc loco Cicerone reprehendere ausi sint. ac multiplicem in referenda Aristot. sententia illi inurant nota . quod enim dieit Aristotelem existimasse animam siue mentem esse e quintae trientia 3psum verae ad sententiam Aristotelis locutum fuisse manifestissimum est ex Aristotelis verbis paulo supra a nobis allatis, pon deratis, non solum illis quibus dixit omnem animae virtutem ac potentiam corpus aliud participare idq; magis diuinum , quam ea quae elementa appellantur, ac prout nobilitate ignobilitateve anima inter sedisserunt ita naturam eius corporis differre; veru metiam sequentibus , cum inquit Corp- ηιem genitura n pio semcn ammatis principis in C iiij conten.
59쪽
illi impingi potest . quod animam existimauerit ex Aristot sententia
Corpore amicum illam dicat conitare ex quinto coipore non enim unanimam, seu mentem ex quinto corporensi dixit, quasi a x eo sit coi flata sed signiticare voluit eiusivehiculum dc corpu a quo participat arctissime illi coniunctum, ita ut aliquandocum anima leparabile siri Ut cum menae, aliquando vero inseparabile, ut cum vegetali bruta ac saepe saepius pro eodem usurpetur ut sipra diximus apu4 Hi pocratem. Non enim existimanduin est Ciceronem qui animos alibi dixit a natura Deorum hausto, delibatos, in tam faedum ineidisse errore
Vt putaret eos esse corporeos i ita enim tib δ de Ῥικιnaιωne ait: cura
moueri. Quod vero hic suerit eius seu suci manifestum est ex ijs ipsis verbis, quae subdit in eodem loco primae Tusculanae cum enim di-Σisset, mentem esse ex quinta natura .rationem aste rei dicens cogiιμerrim, ornauiam is discere, o docere, o inuenire aliquid, o ι-s maba abaimemisisse, amare ossisse cupere ιιmeνe, angi, lasaris hac eo Amilia aram . in horum quamor generam nullo inesse pauis. Quibus verbi veluti nullus exissimaret has operationes negari de elementis quatuor quatenus elementa sunt i cum ipsa neque sint animata neque principium animale sed negari de anima quatenus corpus elementare Participat, manifestum est ut disertis verbis supra Aristoteles docuit, ita pariter nu IIua exponere debet dum mentem Cicero ex quinta natura esse adfirmat mentem esse sormaliter, ut dicunt quintam naturam cum hoc imp Gsbile sit sed participare quintam naturam, tamquam sibi cognatum corpus ex quo pariter alius error diluitur quem Ciceroni impingit
Vic mercatus vir alioquin doctissimus, dum putat Ciceronem has operationes trihuere menti Aristot reclamante cum manifestum sit
illum negare haec de elementis, non tamquam de corporibus qui aliae operationes tribui possint, sed tamquam de prinei pio ex quo an inma quae est talium operationum initium oriatur ergo cum hoc veluti consequutione quadam de quinta natura anirmat, non de quinta natura tamquam de principio quod ut cum Scholasticis loquamur . verum tamquam de principio ex quo originem ducit anima , non solum mensu verum etiam illa qua laetamur odimus tristamur, angi
60쪽
De immort1litate an lindrum. I
mur cuminis etiam amma corpus Itoc diuinum participetur Ariustineses supra dixerat.Cieeronem haec aifirmasse pariter est manifestin sed quia adhuc aliam conantur illi infligere plagam, videamus ani simus nos eam auertere. Reprehendunt adhuc Ciceronem eo quod male interpretatus fuerit et hymologiam animae ac neque e vocabu lo Graeco, neque ad mentem Aristoteli, subdit enim post citata verba in prima Tustulana. Minium sinus sora maram no--. Bassum
perennem quae interpretatio primum vitiosa est in significatione Graeci nominis, cum actus qui significa perennem motionem . nota ἐντι ἰχεια cum, ut habet Ciceronis codex, sed δελέχεια cum scribi debeat secundo vitiosa est iuxta sensum Aristoteli, cum Ariastotelea nullam animam dixeriti mobilem, quinimmo satis longa dic
Putati ne in . de amnia eontra μι-m dicentem animam esse nume rum se ipsum mQuentem inuehitur ita ut raecus quidam hoc dilemmate Ciceronem ausus sit impetere mempe, aut Cicero fuit deceptus
homonvmia , . si hoc dicendum est, illum graecas litteras ignorasse aut sensu Mopthione Aristotelis, quod si verum dicendum est, eum ne inuolucra quidem librorum Aristotelis perspexisse. o singularem impudentiam o sacrilegam audaciam Ille ne igrtur Cicero . qui Graecam nationem graeco de rebus suis commentario conturbauit ille ne Cicero qui Possidonium docti stimum sui temporis, ac t tius Graeciae cognita tanti ingeni magnitudine, cinaudite perspectis eloquentiae viribus d scribendo deterruit' ille ne qui . vel Plutarcho Graeco homine teste, tantum graeca eloquentiae ab Apollonio accepit elogium, ut cum illum aliquando Apollonius graece declama tem audi et ac diu tacitus ex admiratione conticui et tandem in
haec verba eruperit: Te nempe Cicero, o Lado, Ma ινον. e. Graecorum fortu me miseria.cum videam eruditionem est eloquentiam qua in noba bonorum reticta erant per ι Romam trans errι. Ille ne inquam talia ac tantus
Cicero graecarum litterarum ignarus dicitur aut ne ille redarguendua est quo libros Aristotelis non legerit, qui usque ad stupprem hominum omnium philosophorumsectas tam studiose perquinuit cuius rei vel solus .aeadem rum qua rum liber testimonium ferre potest . qui Aristotelis adeo studiosus fuit, ut ubique illum commendet, α alijs omnibus,vno tantum excepto Platone anteferendum praedicet quinimmo aduersus te ipsum Tolle hoc retorquetur argumentum , uixi
enim Aristotelis libri Ciceronis temporibus extiterunt quos ipse quωdem vidit cum Paulo ante eius tempora Λristotelis opera iteoebris