장음표시 사용
61쪽
eruta fuerint, tu autem legere non potuisti, inter quos etiam Eudemus uit Dialogus , de rationali anima siue de intellectu cuius saepius me minerunt Philoponus , dc Simplicitis, neenon alii graues vitti, Grae- ei philosophi, in hoc autem potuit Aristot appellasse animam aλε- ναν, quasi Perpetuam motionem : neque obstat quod in Lis anima,
hanc sententiam impugnauerit, nam praeterquam quod ibi de vero motu Aristoteles sermonem habuerat non autem de metaphoric
cuiusmodi est intelligere quo semper moueri anima potest . dici etiam
potest quod Aristot sibi non repugnat, cum hi de anima loquatur icui repugnat moueri per se, cum sit forma corporis i alibi autem l quutus fuerit de mente de qua hoc Cicero pronunciauit quomodo autem disserat mens ab anima, etiam si mensa sit eiusdem substantiae eum intellectu potentia quem dicimus esse sermam suo ineo decia- radimus sed omittamus haec probabilia. Locum tibi rediterani ex Irbris qui extant Aristotelis nempe ex s. de anima, in quo Ari t. di sertis verbis mentem εν-λυκαν, dictam cum . . perpetuam motionern appellauit. Supponendum autem primo est, quod quamuis motus successiim qui tantum corporibus convena proprie ac vere sit motus, tamen adhuc quaelibet operatio vitalis, etiam intelligere potest dici motus quod omnes prisci peripatetici affirmant, ae pririer alios Philopomiscin primumae anima super sputarione Aristotelis aduresus Platonem im Simplicius super I de an a commentor'. cc innumeris alijs in
locis deinceps vero supponendum es , - λαπι- diuidi ab Arrit tele in primam iecundam, ac primam esse veluti habitum de scientiam, secundam vero esse veluti operationem. speculari haec sunt
ta dupliciter. alia quidem ficu fientia olim autem Aut specuum. his autem luppositis ita argumentabor . Aristoteles intellectus humani substantiam dicit esse eius operationem, & eiusdem pe- rationem dicit esse perpetuam , ergo Aristot inquit intellectus humani iubstantiam esse intermem motionem , cumque perentilamotio sit frierint, rictim secundus Lenergia autem dc actus seeunddus sit entelechiasis e est Aristot diximus nuper necessario sequitu Aristot disi emreuectum luminum eme enteleehiim, hoc est ne a petuam operatio lam pseu minionem , ut dixit Cicero eum quae I bee operatio lisiori huncupatione, motus etiam dici p6ssit. Huius vero Hypotetici argum enti assumpta propositio probatu e ex Aristotele
62쪽
De immortalitate animorum . 43
κε γης, ία ων ε εργω. lioc est, o intellectus separabilis o immixtus, ct impiaditis i ub ntiaci exiisens operaIIo. paris ιιe. . hanc operationem quam subitantiam intellectus dixerat perennem, ac numquam interruptam dicit his verbis . λ' υκ or μὲν νοει, οτι δε ου. oti hoc est , sed non ab suando aιdem intelligιι, aliquam Eo autem non intesigi . ex quibus verbis concluditur quod semper intelligit quid nune certius desideras ex Aristotele mi Cicero mastix habes humani intellectus substantiam esse. eius operationem ' hanc non interruptam, sed perennem ac propterea energiam , seu mauisent elechiam , hoc est continuatam actionem seu motionem . vidi Hatisque considerauit haec Budeus posteaquam acriter reprehenderat Ciceronem, atque veluti eum ad bouam rugem redacturus, inquit quae a Cicerone dicta sum de mente humana , posse facile agenti intellectui accommodari sed cum ipse agentem intellectum uiuersam substantiam ab humano intellectu existimaret, Alexandri aut horitate de ceptus 3 non potuit integre hanc assequi veritatem nobis autem qui faniorem peripateticorum partem sequimur, hoe non fuit dissicile; non enim putamus nos intellectum agentem esse Deum ex Aristotelas sed esse eiusdem substantiae cum intellectu potentia,qui est pars animae nostrae; quod autem hoc sit verum, non solum patet authoritate Philoponi Simplici j, Themistin Averrois ac caeterorum , uno tantum excepto Alexandro,in Alexandreis , verum etiam ex ipso mel Aristot. qui dicturus de intellectu agente statim initio illius capitis partic scilicet ι . erιjibri de anima, intellectum agentem differentia animae nuncupauit quis vero existimet Aristotelem fuisse adeo bardum, ut putaret Deum esse aliquam disterentiam animae' Hac autem sunt eius
verba Puoniam autem in omninasura eis aliquid, hoc quidem materia unicui que generι id autem ea quod potentia omnia uia a uerum autem causeir acria
uum quod facundo omnia, quod ars ad materrampassa es decesse, o in anima has exsere disserentias .er es quidam latis intellecti qui omniis, quidam vero qui omnia facit, v habili quidam quale es lumen quibus verbis prosecto nihil clarius, nihil manifestius, ut ostendatur eiusdem substantiae facultates esses intellectum agentem, intellectum potentia, quae Omnia fusius Deo dante in tertio libro ad mentem Aristot explicabimus. sed quia longe satis a primo nostro instituto diuagati sumus, iam ad id redeamus. perte igitur cirrefragabilibus verbis Aristoteles animi immortalitatem testatur loco allato a. de generas animalium, dum in-tesiectum solum diuinum appediat, quamuis alias animae facultates
63쪽
etiam caelestem quodam pacto originem habere existimasset eum Metiam diuinum illud corpus participare dixit dum illum solum extrinsecus ad ueniret ac sine eorpore esse posse nec eius operationem cum corporis actione communicare aperte docet d profitetur hae enim omnia non mortalem aut caducam substantiam arguunt sed immo talem dc haec de praesentis loci consideratione dicta lassiciant.
si ad dicta Aduersa frespondeant, feruntur , suo
ET Rus Pomponatius immortalitatis acertim oppugnator laessa decimmorialitate anima cap. p. duplicem ad hune locum asteri responsionem unam, quod intellectus extrinsecus aduenit, at quatenus intellectus est non qua tenus intellelius humanus, alte ram vero;quod si hoe de intellectu humano intelligendu est. non est intelligendum simpliciter desah solute. sed respectu ad vegetativam dc sensitivam haec autem sunt eius verba Cumque viserim iucebaιαν ipsem venire deseris Οιelligendum es vimens fimbriter non is humara, vel si ibu-ana inus ea Gm eis non assolute, sed quodis ordine adsensitivam, o vegetau - magis par. ticipat de disinitate quam eamdem responsionem pariter attulit ita o. logubb. I. cap. r. his verbis uod autem dicesam intesiectum μινissem adis. ιν solui potes conuenienter secundum datam inter uationem, videlicet lixa intellae, est uicero alia dari possit forte non min- ad mentem Aristat quam βιρνima. Dicimin enim oriati mensem humanam, nedum qua iniectectus es e foris aduenire, verumetiam Paramnam intellectin est errora namque o. eommento a de anima est quinu eiusdem terti de anima diciι seundam i erisu animam sensitivam fleri ab imet entia agente, dr fieri a motore eririny eo quanto igitur magis supposso, quod anima mulctisa si mortalis Me diei parea de ea. Hac Pomponatius ille quae quanti extimanda sint nunc videbi. mus.' primo responsio allata quod intelle tua eatenus extrinsecus aduenit quatenus intellectus,non quatenu humanus. Prorsus mPhi. stica est iam intellectus ut intellectus, aut nihil est, aut posterius es, cum Cicat quid apud intentionem tantum . ut supra unus ostendimus. genus enim dicit naturam in speciebus, non absque speciebus, quare intellectus quiliberi aut em intellectus humanus, aut intellectus Prci tinua
64쪽
Erius abiiunctus , ut diuinustio intelligen fiat arguo intellestus,ut intellectus extrinsecu aduehitIsed intellectus hu,
manus est intellectus eu intellectus humanus extrinsecus aduenit spraeterea manitestae dementia est hoc controuertere, dest lo etenim in
rellectu hie Aristoteles loqv ur qui humanam terminat generatione de hoc enim proposuerat quaestioliem initio disputationis dicens r Sena
salem tram qua anima ectoempore procerint He ro 'ν attonalem quis innocertum est, non enim urer ammul stro homo i ne an .ler eseus , eadems in caeteris animalibus ratio est finis enim osea contingi ; proprium autem est vj cui que generationis quamobremdemente etiam quonae tempore, o sudamido ct unde eam recipian qu princip- id participant plurimum dubitatur . Sed humanus intellectus, ct non intellectus ut intellectus humanam te sinat generario mi, alia, homogeneraret Deum, vel Anmum ι ergo humanus intellectus, momi mellectus ut intellectus extrinsecus
aduenit, ut falso exposuἱ Pomponotus 3 sed vidi: ipse quam debilis erat haec responsio quare alteram statim attuli ea aurem biceps erat: alserebat im hoc δε dictum non absoIute sed respective ad antis mam vegetalem sensitivam i necnon etiam dicebat in Apologia impariter hoe esse absolute de anima humana, quod sei Maeniat eum omnis anima etiam sensitiva, teste producat ut nempe ab intelligentia agente Qua-io quae si ineptior, vel magis risu excipienda ιm responsone supponitur, fieri comparationem intellectiva mi sensitium . quae cum diuina quodam pactio iasit quatenus & ipsa diuitium corpus participat, ac propterea etiam extrinsecus adueniat i tameti respe tu ipsius mens humana sola dhii-na dici debet, sola*χYtrinsteus aduenirer quae suppositioprorsus ut mi est nam comparatio semper ineludie comparatum numquam ex cludit ullas non emet compaerari, at hi milio natio includitiar comparatum; sed omnino exauditur,dicitur enim ira extrinsecus accedisi ea Dia diuina o Tantum igi hoc facta domparatiis, ut potius reliquis omnes animae partes ab his conditionibus exeluta sint, sed quid indu - iribus manifeste docuit philosophus 5posse eyteras an ae partes haec attributa pariaticipari dixeratenim quod quarumneditatum actio eorporalis effethae sine corpore nequaquam esse possunt, citiusmodi sunt vegetalis &sensitiva quare ipsas sine corpore esse est impossibile restat autem ut sola mens extrinsecus accedat eaq; sola diuina se, quia cum eius acti ne non communicat Operatio corporis. a. Quo-
65쪽
Quonmigitur pa*ς intellectum cum sensitiva anima eomparare testsi utraque omnino inter se disiuncta statuiti unius enim operationem dicit a prpore inseparabilem , alterius vero ab eodem protinus separatam sed dicet, quod in altero Capite refrenum mi omnem animam diuinum corPus participaro quod e caelo sit, quamvιs nobia 11 vel ignobilius, qu re etiam animam sensitivam extrinsecus aduenire dicere possumus . vi Auermes dixerat, ad quod dicimus , quod si hoc verum effet, salis Aristot. dixisset solam mentem extrinsecus ac cedere. Aut igitur dicendum est , quod omnes animae extrinsecus adueniunt, si propterea extrinsecus adueniunt quia cum calore calesti adueniunt, aut si non omnes extrinsecus adueniunt dicendum est, quod non propterea anuae extransecus adveniunt quia cum calore
caelem adueviunt i sed potius quia nullo Ompore indigent quo quo adueniant,pinpetentur itaque undequaque vertatur Pomponatius non euadet Scalonge absurdior est resimnsio quam meditatu fuit Sime ini si m/ώ - , p. 31.1bi enim interpret/tus Aristotelem mentem dixit extrinsecus aduenire quoad Ystim Nexercitium, haec autem sunt eius verba, paulo post initium illius capitis Intenctu ve opolentices visu a ritura, o ageneran e homine. verum es si absoluta , mplex potentιa ictum ipsum intesigere nusium Mas u actum omn--ω ipsius es ab extrinseco, nempe abuntesigib/ώ, ct ab in eside iistisci ritu agenis tiber enim ab hoc primumactum, qui es υτ ραπιυ hale est actam ferendum, usum considerare is intectore 3 idcirco philosophus cum dixit sola mens
si tamente Aristotelis*lien/-n dissicile est ostendere: primo enim manifestum est,hic Aristotelem sermonem liabere de ijs animabus quae generationis terminussis vi vim/l constituunt, quare inquiti. sualem etiam quam animias posse procmente re p, ehi ι onauem suasumst υνιπme', non enim Hla mal A se homo, nec sisim/l equ- , eadem s
actu secundus, sed actus primus: quar'Aristotelasi δὲ de anima non definiuit anima per actum primum ι sed per actum secundum i ergo noxide operatione animae sed de anima ipsa quae est ora Arist.
66쪽
hoc loci sermonem habuit', neque diuersia est ratio de senseat anima
intellectiva, ut Portius somniauit subdit enim Aristoteles Δ --iarem de mente etiam quonam tempore se quomodo . est undo eam recipiant qua
Frmcipum id participan ilurimum dubitatur. Quae videns Iulius Castellarius omanium Portirassecla S ipse mortalitatis assertor non potuit hanc porti restonsioneinnon damnare loro . de inussecta humam M.
his embis, mi hercle is ιεrpreta is agis quam aisera Semonis Porti hoc/n uinro ad verba pes conserum iniso . quadra δὲ nam tra e id quod in primo huius a. Iuri pise usus eis eodem geminis imae , cum pro Uuiι nobis quarendum esse , a quo effient principio partes corporIs generentur aut enim inqui philosophus extrinsecus aliquid, aut ingeniiurari in insitum agis. μι de secund actu, aniMarum operatioηώ-γν ol haberestur quo pacto esseterra Portiin quin etiam sensus extri acu aederim uin intim amkaqus diverat inrellictas a
eiusdem prosciscatuνiaiecto sedit caetera omittimus qurtier umquam potest ealieubi sit operatio absque principro operandi, aut actus se cundus absque primo hoe vero principium siue hanc facultatem dicit Portius esse intellectum potentiaci verum nullo pacto audet appellare actum cum ex eius sententia sit absoluta, simplex potentia, α ante ipsum intelligere, inllum habeat actumciat negat esse aliquamentitatem dicit enim hunc intellectum esse datum a natura, dc 1generante homine, tunc esse ab intrinseco. Cuius profecto contra rna hic asseritur ab Aristotele, eum dicat intellectum,quo constituitur ii mo, inesse hominis,& de quo alibi dixerat,quod erae particula animae, Qua anima intelligitin sapit,extrinsecus aduenite quin imo rationem
subiungit ex qua manifestissime corruit portirexpositio nempe quia
eius operatio nihil communicat cum operatione corporis, quare euidentissimum est illum locinutum fuisse de substatia intellectus & mentis: non de operatione cum dixit illam iam extrinsecus aduenire si enim loquutus fuisset de operationea sic ridicula fuisset nugatio ridem
enim fuisset a dicere eius Operatio erurinsecus aduenie, non est cum corpore muta eius operatio non communica corpori , siue non indiget corpore. ita idem demonstraretur per idem . Vanissima igitur ac prorsus ridicula est Pestii exposirios responsio Zabatella nobilis in ostra tempestate, aceeleberrimus e spateticus , cim in ipse eum Alexa fo de Aristotele senilitat nouam de ut ipse inquit, quam nemo vidit, ad dicta verba attit solutionem, ab insitio autem repetita huius rapi is explicatione , latiuem inquit praedicta verba se Ressas itur ι ista mens extrins Daecedan eas sola diuina si in disputationem uitae ab Aristotele pronunciata, & nihil veri statuere qua-Pruter
67쪽
ex dictis 3 Aristoteles idironunciauerit, cum potius contrarium appa xeat Aristotelem scilicet usi usum dictione aduersativa, et ex Graeca Iectione manifestu est: habet enim Graecus codex λή--n qu id est a Restat autem non ,restat igitura ut male vertit Gaza, utitur ita qua Aristoteles dictione aduersaliua laute intentio enim Aristote is rure ostendere ex usu organorum, quaecam anima facultates in se palatabes, di quae inseparabiles locumque e hoc aliquas sine corpora eslata nposse statuisset;eo quod ipsarum actio sino corpore esse non possit. in liquium erat ex hoc capite, nempe carentiae siue non indigentiae organi; ut sola mens extrinsecus aduenireticum eius actio non communicet cunctione corporat Pati non propterea sequitur mentem simpliciae existrinsecus aduenire, vel esse simpIicite separabilam i cum ex alis capite ampediri possit quiluintrinsecua adueniat vel. sit separabilis a iuxta quem eumdem sensum ecnstat pariteri fuisse loquutum plutosophum
ue ει cum nihil elus actioni communicet acti se corporalis,qua sit dicat:
nihil prohibet , quantum spinat ad sumin indigentiam organorum,
solim mentem extrinaecus aduenire, nihil enim cum eius aut ne cram. munica acti corporalis . Haec ex propria inuenti ne attulit Tahais
rella sed tamen utcumqu*interprςtoprii
stituisse de mentis separabilitate , sed tantum voluisse significare, quo cle hoc tapite usus di indigentiae organici nihil prohibet mentem πα
68쪽
nullum aliud potest esse argumentum separabilitatis, vel inseparabilitatis nisi ex operationeri si corpore scilicet aliquo pacto indigeat ad
operandum necne, quod manifeste docuit philosophus I de anima par rie. Is cum dixit Si igitur es aliqua anima operasio aut passionum propria comtive inique ipsam separari. Si vero nudus propria ipsius, non lique erit separabilis ergo si ex hoc capite statuit mentem humanam separabilem. quia . nullo pacto indiget corpore ad operandum simpliciter,in absolute statuit ipsam separabilem , cum ex nullo alio capite possit argui quod sit inseparabilis, ut optime docuit philosophus, non solum loco
Duper allat is de amma II. veruin etiam hoc eodem loco cum dixit:
duorum enim principiorum actio est corporabs,hac sine corpore inesse non posse ce tumem Instantia vero quam asteri Tabarella, ut ostendat non suificere alicui formae esse in organicam 'vi ostendatur esse separabilis desim materialis, quia formae elementorum quamuis non tantur organo, tamen sunt materiales prorsus ridicula est , non enim ex eo quod aliqua forma sit inorganica arguitur quod sit immaterialis, nisi a posteriori s sed potius contra ex eo quod aliqua λrma est immaterialis cincorpore arguitur inorganica, quare rasot y de anima partis. . exeo quod intellectum dicit non mixtum corpori eumdem pariter dicit in- organicum M in hoc loco non dicit mentem solam extrinsecus aduenire eam qi solam diuinam esse, quia sit inorganica sed quia penitus arguitur incorporea, nihil enim,inquit,cum eius actione communicatactio corporalici sed video quid aliquis pro Tabarella, vel fortasse pro Alexandro afferre possit, nempe operationem intellectus non esse omnino a corpore separatam saltem obiective . quod susticit pro inseparabilitate arguenda ipsius tormae lita enim dixeratis de anima pari. a. si intellectus imaginatio au non e imaginatione est,no contingit e corpore esse,
cui obiectioni respondere satis possem quod Aristoteles hoc loco omnino operationem intellectus a corpore seiungit , dum inquit nihil cueius operatione communicare operationem corpoream tamen tutius ac verius respondebimus ex ipso me Aristis partic. II. ιtata I de
anima , quod intelligere cum phantasia siue non posse intelligere sine Phantasia 4 non competit intellectui ut intellectus est i sedit est intellectus humanus, hoc est quatenus est particula animae, qua anima intelligit de sapit se ita enim, cum it particula formae organicae necesse est ut operetur in corpore quod talis formae est organum i quamuis intellectus ipse, neque pendeat a corpore, neque corporeo viatur organo, atque ita veluti competit recto ut rectum est hoc est , ut a materia separatum tangere aeneam spheram in Puncto, actu tamen non tanget, in D quia
69쪽
quia rectum semper cum aliquo corpore est, ita pariter quamuis comis petat iti tellectui, ut intellectus est, intelligere sine phantasmate, cum eius actio nihil communicet cum Operatione corporis , necnon etiam cum ipse semper intelligat, ut de intellectu agentes, idem Aristot dixe .rat partic. ao. erti, tamen quatenus intellectus animae particula eli. quae in materia existit lactus, ac en telechia corporis est eatenus pliconuenit intelligere cum phantasmate nec sane ipso posse quippiam intelligere quod verum est de intellectu potentia quatenus Potentia est , ut suo loco fusius explicabimus quare per se ac primario intelle clui competit habere operationem separatam, ut optime hoc a deae
neratιone animalium Aristot dixit, per accidens vero ac lecundario quatenus hic idem intellectus particula animae est,quae est actus corporis ut saepe diximus non competit illi operatio separata, sed coniuncta cum corpore neque vero quispiam nobis oba j ciet,quod nos paulo supra hanc distinetionem de intellectu ut intellectus est . in de intellectu ut est humanus a Pomponatio allatam confutauimus 3 longe enim diis uerso sensu hic a nobis recepta est quam fuerit apud Pomponatium confutata Pomponatius enim cum intellectum absolute sumptum siue ut intellectum statuebat dicebat intellectum protinus diuersum atque substantia distinctum ab intellectu humano Dat nos cum interulectum dicimus simpliciter, eamdem substantiam dicimus cum intellectu humano sed in hoc dii serentem , quod cum intellectum simpliciter dicimus intellectum in seipso manentem, intelligimus cum vero intellectum humanum, eumdem intellectum extra se progredientem, ac ad secundas vitas, ut cum Simplicio loquamur, prouenientem liue cum anima coniunctum, ut eius particulam. Cum vero Zabarella hanc praedictorum ver horum expolitionem attuli siet, alteram ex Pominponati responsionibus quam supra confutauimus approbauit, eiqi subscripsit, nempe quod mens dicatur extrinsecus aduenire non quo ad eius substantiam sed ratione principij effectivi, cum etiam mens ipsa seminale principium e caelo ducat quod non solum ex eo patet quod Aristot. dixerat omnem animae virtutem corpus aliud participare idq; magis diuinum quam ea quae elementa appellantur verum
etiam conrirmatur subsequentibus verbis quibus quit Corpus autem genit. , quo semen animati prνncipumpnumram una prouenr Parim separabile a corpore an quabin diuina pars comprehendrium quatis est qua mens appetis
fur partim rUeparatae. Quae verba ici licet , semen an/matis ramgu parιικα separabile partim inseparabile , ita Laharella interpretatur ut existimet intelligenda de principio effectivo quod inest semini ad generandam animam Diuitigod by Corale
70쪽
mam, inquit enim hoc esse partim separabile, cui ut modi est, quod se-mrnia caelo inest, partim vero inseparabile quale est quod semini prci prium inest nempe ab elementici quare statuit quod veluti prioribus verbis usa,amem, fla mens extrinsecus accedat eas si diuina si nihil certum de animi separabilitate affirmat philolophus sed tantum diis sputatiue loquitur ita proxime subsequentibus propolitam qua Ilionem decernit nempe quod omnes animae ratione principii essectivi
extrinsecus accedunt, diceni non ut vertit Gaza i scerum omnis aniam viram,in caeter sed iuxta Graecam litteram. Omm igitur anima sue virtvi, siue potentia corpus aliud participare videtur i id magis Hainumquam ea q elementa appetiantur. Quod autem diuinam mentem appetis lauit hoc nihil ad eius immortalitatem conterre dicit,quandoquidem& sensitivam. Auerroes a de anima commento si diuina appellauit, ripsemet Ars. r. phiscor parite δι ubi omnem Iormam diuinam nominata solam vero mentem diuinam appellasse, inquit, prae sui praestantia atque nobilitate,qua caeteras animae facultates superat. Atque ita Z barella in omnibus Pomponatium suum praeceptorem laudat sed bone Deus quam ceca est φιλαυτία, siue quantum nos cecos redditi eone igitur prouecta est, ut quod semel opinati fuimus, vel opinatum dixerimus liceat impudenter etiam cum aperto mendacio mordicus retineri viderat Tabarella , vir alioquin doctissim us ela oculatissimus responsionem Pomponati inualidam esse quandoquidem omnes animae, ratione principi essectivi caelitus deducti extrinsecus aduenire dici possunt sed hoc catteris exclusis de sola mente Aristoti dixerat, quare illi hanc eamdem obiecerat instantiam ι sed conatus fuit reis sponsione a se ad inuenta,quam supra considerauimus eludere ditriculistatem,qua neque etiam contentus aliam Pomponati pariter comple-Σus fuit responsionem, ac mentem non absolute, sed comparative diuinam ab Aristotele fuisse appellatam probare nititur, cuius falsae sententiae confutationem nunc praetermittimus,cum supra non solum ca- Pite praecedente, verum etiam capite fi eam fuse fuerimus prosequuti sed videamus quid ad sequentia verba Tabarella respondeat cum
Aristot inquit corpus autem genitura riguosemen animatis principi contenis rumina prouenii, parsim sparabile a corpore in quibus diuina pars comprehenditu qualis et qua mens appelgatur partim inseparabile, quae utcumque inter-Pretentur,aperte menti immortalitatem decernunt; si enim interpretemur cum Michael Ephesio quem secutus fuit non solum Suessanus,
verum etiam Simon Porrius cap. I . libelli de mente humana, necnon Iulius Ca-
Restanus tibello de insessiori hamano eq. p. prorsus definitum est de immor i talitate