Theodori Craanen ... Tractatus physicomedicus de homine, in quo status ejus tam naturalis, quam praeternaturalis quoad theoriam rationalem mechanice demonstratur. Antuerpiae olim edente Theodoro Schoon ..

발행: 1722년

분량: 699페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

402쪽

Cerebrι divisio. A Cνassa eerebri membrana deeussatim ad latera diducta. b. XXII.

B Cerebra substantia, tenuι adhue meninge tecta . C Cerebνι divisio in finisram o dextram partem. D Cerebellam, tenui membranu adhuc tectum. E Spinatis medulla, tenui membrana adhuc indesita. F Vasa per cerebellum, ejusque membranam digesta. G Ramus major interioris arteriae carotidis, rete mirabile eniens. H Interior hujus rami G surculus. I Glandula pituitoria. Κ Ortus nervorum oculos moventium , e secundi paris nervorum

cerebri .

L Nervi Optiei in fumenta divisi . .

Μ nio nervorum opticorum iu cerebro. i

o Iuintum par nervorum. P sextum paν nervorum .

Q Portio infundibul , e pelvis. R Olfactorii nervi. S Uertebrales arteriae, quarum conjunerio circa I, pro ressus ustra ad a, ubi in duos ramos iterum dividuntur 3, 3. Hinc est, quod duae imagines sic unitae, sensorio communi tanquam fmplex imago repraesentetur, & ouidem sortius, quam si duo oculi non essent, quia vis unita sortior est; hinc duae imagines primo disjunctae, postea unitae, facient unam sortiorem. Vidimus etiam in ebriis , spiritus non dirigi versus certos nervos, sed sine directione mentis modis in hos, modo in illos, hoc est , irregulariter re sine discrimine quaqua- versum ; hinc musculi non movebantur regulariter, quod eorum gres.sus inordinati probabant :hoesi fit in musculis crurum, brachiorumta,)uid ni idem fieri potest in musculis, oculorum motoribus, in eorum , .undum insertis, levatoribus dc depressoribus dictis λ nec non etiam ita aliis, oculos ad latera moventibus, amatoriis vulgo dictisὸ Igitur eum non sit in ebriis regularis determinatio spirituum in hos recensitos oculorum musculos, hinc fit, ut pupillae utriusque oculi non dirigantur in unum punctum objecti visibilis , hoc est, ut dentur duo aXes , quorum . alter verssis hoc, alter versus illud dirigitur punctum obiecti visibilis, de verscis diversa puncta simul oculorum pupillae dirigantur; hic fit,

ut duo objecta repraesententur, quatenus in nervo optico, hoc motu ir regulari musculorum intorto, imagines non uniuntur ; hinc duplicia sensorio repraesentantur. Hujus experimentum capere possumus cuivis

obvium , si digito oculum detorqueamus, cum objectum simplex nobis duplex repraesentatur,& quod hic facit dipitus, hoc in ebriis facit

irregularis motus musculorum, oculos moventium.

Naturaliter oculus vagatur per omnia objecti visibilis puncta, ita ut in uno momento unum tantum punctum videatur, & tandem singula objecti omnia puncta pervagando , totam ejus intueatur superficiem : at hic in ebriis pupillae oculorum detorquentur diversimodd,

nec singulis momentis idem intuentur punctum objecti, sed duplicia,

403쪽

Anima unde pere ere ρ-

rerit magnitudinem reru

que non vidEt

brietatem sδ titur capitis

dolor p

ae proInde objectum simplex sensorio communi duplex offertur. Neque in illis oculi servant parallelismum, hoc est, non aeque pupillae a naso distant, nec vers lis nasum aequaliter inclinant sunt igitur

ebrietatis incommoda maxima .

Quaeri porro potest, cur anima denique percipere poterit magnitudinem rerum visibilium , similesque omnes qualitateI earum alias, quarata repraesentantur per selam notitiam, quam de omnium in iis pun. citum situ & distantia habebit ' ut etiam vice Vero eκ opinione , quam de earum magnitudine concipit, Pla de earum distantia judieabit, uti apparet in Figura II. Tab. XXI. Nota quoque, quod si duae manus F, G, singulae teneant baculum . H& Ι, quibus tangunt objectum Κ, quamvis anima illorum bacul rum longitudinem aliunde notam non habeat,cognit1 tamen distantia duorum punctorum F&G ,& magnitudine angulorum F, G , H, dc G, F. I, magnitudinem quas per innatam quandam geometriam scire poterit, ubi objectum K sit, per radios L a K versus oculos tendentates, qui se animae repraesentantur, ut de objecto Κ extra se posito judicare possit. Sed quaeri nunc posset, cur Luscis, qui continuo pupillas ita habent detortas,& inaequaliter a naso di ilantes,omnia non υρarent duplicia pRespondemus , quia a Geti sunt anima enim judicat secundo consuetudinem r deinde vocat in Consensum reliquos sensus, qui vitium prius emendant: denique ratiocinio sensus fallaciam detegunt. Ita enim ratiocinari debent nullum objectum in sensum visus iniscurrit , nisi duplex : an ergo non datur simplicior numerus binario δSed scio, unitatem esse simpliciorem numerum : ergo necessum est , in quandoque sensus visus me decipiat, ac proinde quamvis quatuor

Imagines senssirio non repraesententur , tamen non pro certo concludenὸum, quatuor objecta esse praesentia , ted objectum simplex sensorio offerre quatuor sui imagines,& sic quatuor imagines non nisi unitatem docent.

Mirum denique est, quod , cum in ebrietate magna adsit spirituum copia, tunc corpus admodum debile existat , uti ex praedictis jam

constat.

Respondemus hujns rei causam esse, quod anima non amplius dirigat spiritus, Sc copia spiritnum tollat mentis directionem e hinc quae dam membra nimis, quaedam admodum parce inflantur , nec proinde uniformiter & tonice corpus inflatur, hinc debilitas exoritur. Post ebrietatem capitis sentitur dolor : quia spirituum copi, nerv tum de cerebri fibrillae ita extenduntur jugi eorundem influxu , ut ruinptionis incurrant periculum, non aliter ae dinimus in Epileptic post paroxysmum sentiri totius corporis lassitudinem , dolorem p quatenus fibri liae, antea nimis convulsae, post paroxysmum nondum rediere adstum naturalem

Aliam hujus doloris capItis, post ebrietatem manent Is, causam a IIe gare possemus : quatenus videlicet sanguis per potum spirituosum, ut pote vini, nimis spiritnosus factus, nimis urget vasa , ita ut eorum pori nimis aperti transmittant non solum particulas subit Ilores, quae haerere non pomunt, sed etiam viscosas, crassiores, quae haerendo huc atque illuc intra interstitia fibrillarum, eas diducunt nimis, ut dolor gravativus inde sequatur. CΛ-

404쪽

DE HOMINE.

Uaeritur porro, eur ex usu aeirorum valde stupent dentes ρ quia

acida eonsistunt in particulis, ut alterutro, aut utroque latere scindentibus: priores particulae figuram cultri, pol remae figuram gladii reserunt. Cogitemus nunc, spirItus acidos penetrare per poros gingivarum. Cur ex tis maxillae ad radices dentium, 'c sic nervorum his insertorum fibrillas .eιdbjuis leniter solvi suo leni motu a radicibus dentium,& sic tensionem suam o hiis, . , amittere, ae proinde non amplius inservire sensationi: non igitur mi rum, cum multae tales nervorum fibrillae ab acidis solvantur , stupo. rem ενινι; hae fibrillae solutae in cincinnos abeunt, & in flebuntur ,δc 'sic tens cinem suam amittunt, ac proinde incapaces redduntur actionis ad cerebrum deserendae , ita ut illae , quae integrae manserunt,&quae suam tensionem retinuere, quaeque paucae adsunt, sensum tantum obscurum dc obtusum ad cerebrum deserant . Ex dictis Patet, unumquemque nervum in se continere plurima filamenta ;&ἱrout nunc alicuius nervi plura , aut pauciora solvuntur flamenta,ensus erit magis, mindise stupidus. Ex usu aceti saepe molestia sentitur , si aliquandiu eontinuetur, &acetum sit quodammodo aere: hoc fit a resolutione fibrillarum a parte sensitiva; & prout illae fibrillae aut rumpuntur, aut ruptionis in cur runt periculum , dolor maior , minorve erit.

obiiciunt hie , quod si fibrillae sol verentur a parte solida, tunc studio δ is

aeternus manere deseret stupor : at experimur, partem illam restitui umsi, acumini sensus. Viatur Respondemus ex natura nervorum sequi debere , quod sensus hie ρ' restitui debeat, tantsim abest, ut aeternus stupor inde oriatur. ribet uti nDiκimus, s brillas quasdam nervi alicujus sol Vi, quae proinde tbraus 'resiliunt in cine in nos, dc sic incommodum situm habent intra tubulos, atque ita impediuntur spiritus in suo transmi: sed scimus , spiritus sui minis instar rapidissimo motu serri eκ ventriculis cerebri ad partes , qui dum appelluntur ad hos cine in nos fibrillarum, ipsos in transitu impedientes, eos explicant Zc recto disPs nunt, educuntque in naturalem longitudinem , & sic fibrillae denuo attingunt partem, a qua primam solutae erant ,& postmodum , accedente lentore & naturali viscositate humorum arteriosorum , rursus connascuntur , dctensionem priorem nanciscuntur , atque ita sensus ipsi parti resti

tuitur .

Deprehendimus simile attributum debere esse n Nareor eis ει go- Nareotica poriferis, qui d videlicet stuporem introducant, sol vendo nervorum quo pacto δε- quasdam fibrillas; quod arguit, ipsis inesse a credinem notabilem : lores sopiant, hine etiam est , si potenter operentur, quod convulsiones excitent, ut et Soporι quae oriri debent ab acredine vellicante nervosum genus. Ubi igitur fera. fibrillae sunt solutae, sensus partis multum perit; & si pars est mobilis, hoe est . si subiacet imperio mentis, tunc per reliquos tubulos non

405쪽

Dentes absceto stupent. Dentium stupor quomodo

pereat. Dentes an

crescunt λ

motum, sed qui integer esse non potest, cum multi cincinni multos tubulos nonnihil claudant , per quos proinde spiritus fluere debitd

non possunt, qui ad motum requiruntur; qui motus etiam restituetur, eum omnes illi cincinni expliciti sunt, & rursus fibrillae parti

bus annexae .

Stupor dentium oriri potest, & introducitur saepe a motu serrae Actimae, similisque instrumenti, itarat sonum minime ferre queant quidam homines , de dolorem inde patiantur, vel dentium stuporem . Ratio hujus phaenomeni consistit incerta pororum nervorum constitutioinne, hane & non illam materiam primi elementi transmittentium : neris vi nostri corporis sese habent ut chordae musicae , in quibus considera tio pororum est magni ponderis , sive illae fuerint ex metallo, aut ex avium intestinis contortis ἰ pororum tamen constitutioni multum est dandum , hinc conlisnantia ce dissi,nantia , prout pori duarum vel plurium chordarum conveniunt, seu minus.

Sed ut ad nostram quaestionem revertamur , hic nihil aliud contingit, quam quod illa violenta serrae , vel limae, &c. agitatio eκcutiat ex suis poris , nec non ex poris illius corporis, in quod agit, aerem aethe reum, qui ad aures nostras delatus dc nervum auditorium , illius poros commode non transit, sed in iis haeret . vel eosdem detorquet, di vim facit: hinc ingrata animae oritur perceptio . Si nune idem ille aether involat in radices nostrorum dentium ,

quod facile contingit, si aliquando propicis adstiterimus in iisque imis

r an latos nervos, quorum poros similiter commode permeare nequit,inc in iis haeret , aut detorquet , vim iacit , di sic dolorem inseri r quatenus nervorum fibrillae aut ruptionis incurrunt periculum , aut quaedam acturum puntur, prout major est disconvenientia aetheris cumporis nervorum : cum itaque nervorum fibrillae solvuntur, & detorquentur, tunc nervi tensio amittitur, ac proinde minor est sensus, qui vocatur stupor. Dentes ab aceto stupent. Scimus, acida habere latera utrimque scinis dentia : ergo ubi versiantur scindendo, vim suam exerunt. Hoc spiritus acidi faciunt subtiles r ergo illi penetrando ad radices dentium , solvunt quasdam fibrillas nervorum , illis radicibus insertorum , quibus solutis, stupor oriri debet, ut ex praedictis constat. Si or ille non durat in aeternum , ut multi objiciunt, sed postea redit sensus : quia spiritus copia sua & volatilitate expandunt illas fibrillas suci jugi influxu, & fidrillarum cincinnos explicant, diducunt ad partem sensitivam, utpote radicem dentium , maxillae; & scimus, nullum fluidum esse , quin adhuc suum habeat lentorem & visciditatem , quae facit, sensim & sensim illas fibrillas rursus cohaerere cum illis partibus sensitivis, & sic recipere suam amissam tensionem, sensumque restitui. Veniamus nunc ad phaenomena oris , Ec inter ea sese primo exhibent dentes , ciborum comminutores, divisores, attritores, de quibus quaeri solet , an non continuo , vel singulis septimavis accrescunt, ut illud restituatur , quod continuo attritu ab iisdem decrescit pCertum est, dentes durissimos, quorum substantia petrosa est, qua- Iis non reperitur in toto corpore , continua masticatione deteri, comminuique debere . Λt illa detritio & comminutio in sanis & bene dispositis non advertuntur : ergo concludimus , quotidianam accretionem

406쪽

nem compensare continuam eorum attritionem. Nec durities dentium obstare videtur, eorundemque accretionem impedire : quia cogita dum , radices dentium , in quas vasa arteriola, Venosa, nervique inseruntur, quaeque ab aeris injuriis liberae sunt, non esse tam duras, qua M partes dentium superiores auri expositas, sed molliores, ac proinde nonnihil mobiles, ac propulsibiles quasi , quaeque augmentationem

non respuunt.

Certum autem est, dentes, cum aerem experiuntur, statim reddi dursores, dc petrosos: sic dentes ex alveolis puerorum educti, cartilaginei incit lesuue existunt. Hoc ipsum etiam experimur in lapidibus molaribus , similibusque, quod non sint tam duri, cum primum ex fodinis eruuntur, qu Im ubi aliquandiu aerem passi sunt. Sic Coralli.r, in mari adhuc existentia, non sunt tam dura, quam ubi aerem experista suere; ita ut certum sit, radicales dentium partes esse mintas duras, quam superiores, nec proinde illas respuere accretionem & nutriti nem . Quod autem dentes accrescant & alantur quotidie , ex Plateri constare potest praxi , pag. 7. in quarto, ubi dicit, si libere dentes haereant , & non continuo in alios conterantur , quod majores fiant umtissimum cum unus in amissa oppositi dentis vacuum spatium excrescat, ultra reliquorum longitudinem; quod non fieret, nisi den

tes accrescerent. .

Ergo in nobis adultis dentes quoque crescunt quotidie : at in nobis adultis avulsi radicitus , denuo non succrescunt; aut si fiat, inter rariora reponitur, & est miraculi instar. Cur autem in multis non crescant continuo, fit ex desectu nutrimenti, &e. Dentium cur dolor est acutissimus Θ acerrimus omnium sere ' Respondemus, ad acutum sensum requiri I Rectitudinem nervorum. Il Brevitatem. III Tenuitatem. Haec tria faciunt , ut nervorum fibrillae exactὰ sint tensae r brevis enim nervus citius & commodi sis tendi & inflari potest, quIm Iongus, quique copiosioribus indiget spiritibus: nervorum fibrillae tenues, subtiles, facilius motum impressum recipiunt & deserunt, quam cras issae & densae r nervus, qui recta incedit via, facilius inflari potest, quam curvus, & per maeandros varios, fluxusque excurrens. Λtqui haec tria attributa dentium adscribi possunt nervis, quod sunt breves, subtiles, tenues , & denique recti: ergo non mirum, illis nimium vellicatis demotis , oriri vehementissi mum & non serendum dolorem. Breves nervi citius actionem ipsis illatam ad sensiorium deserunt di subtiles citius rumpuntur leviori de causa, quam crassores, illisque majus ruptionis periculum imminet: recti quoque actionem sibi im- prellam facilitis deserunt ad sensorium, quam curvi. Patet igitur ratio , cur dentium dolor si summus & acutissimus. Cur e li dentibus dolor cessat quandoque, hoc est , si non est ab Inflammatione, sed tantum ab acredine vellicante nervos dentium λRespondemus, quia hac ratione nervi solvuntur a radicibus dentium, ac proinde luam tensionem amittunt, & in cincinnos abeunt; qua tensione sublata, scimus ex praedictis, etiam cessare omnem sensationem .

Ulterilis circa dentes considerandum est, cur dentes anterior res, ncisores dicti, non queant ιantam exrrcere vιm, quantamPosteriores,

Da molares λ

simus

Dentibus evulsis, cur

Cur molares habeant majores vires , quam incis

407쪽

Responsio huius rei est mechanica, quia Nil majori superseIe agunt in partes conterendas , quam incisores , qui multo minorem habent

superficiem . .

Alia ratio etiam peti potest ex natura vectis, quando res trahenda a molaribus vertatur quasi in parte, vel hypomochlio, in quo urmi

ter continetur. -

De Respira

tione.

rationis in astrumentum activum.

De Respirationis tisi Mechanico.

REstat nune, ut agamus de Respiratione, quatenus fit mechanie8, sine ulla directione mentis , cujus naturam nondum accura id explicuimus, nec de ea hactenus ullam mentionem fecimus ; solumis modo CV XXXI. egimus de respirationis instrumentis , non vero de ipsa respiratione, ita ut illa omnia , quae huc usque a nobis fuerunt tra-ciata. fiant mechati ice. Respirationis negotium adscriptum ante fuit Cap. XXXI pulmonibus , nec non musculis inter statibus , tanquam actoribus, hoe est, activis respirationis instrumentis. De pulmonibus hoe ipsum falsum plane esse, demonstrabimus. De musiculis intercostalibus concedere possumus, quod aliquid tribuant ad respirationis negotium, sed tamen valde paueum , cum vix in homine respirante videamus costas diduci, & ab invicem separari; sed in respirationibus altis & profundis videntur collae nonnihil elevari , cum vehementior spirituum influxus faciat his partibus vim aliquam , ita ut omnia inflentur, dc sic costar nonnihil eleventur; sed in respirationibus placidis vix videtur ampliari thorax, & costae diduci, ita ut his totum respirationis negotium adscribi non possit, ac proinde de iis parum dicemus. At pulmonibus hoc munus plane denegamus, eum concipere pons mus, respirationem posse fieri sine iisdem e habet igitur valde extinguum usum pulmo , videlicet sustentandi vasa per se disseminata , non aliter ae hepar, quod respectu suae molis valde exiguum habet usum sustentandi quoque vasa, dc deinde secernendi bilem a sanguine , ut in sequentibus dicemus. De pulmonum substantia, non est, quod nune multa dicamus, cum in praecedentibus fatis probaverimus , esse cellulosam , & recipere aerem in inspiratione, eundemque cxcutere in exspiratione r sed num pulmones, eorumque cellulae, per se in ea usa sunt hujus receptionis&expressonis aeris , hoc negamus. Dicimus , diaphragma ess,e verum respirationIs instrumentum acti-

Hujus eonstructionem scimus ex Anatomi I , quod videlicet ejus superficies sit conveva ad thoracem, concava ad abdomen, ad circum- serentiam sui est musculosa carnea, cujus extremitates, seu tendines in .seruntur in extremitates costarum spuriarum, seu ultimarum, nec non in extremum ossis ilerni: in ejus centro est nervosa &tendinosia , quatenus varii musculi, ex quibus componitur, suos tendines mittunt ad

centrum ε

408쪽

Hie frus diaphragmatis praestat magnum usum ventriculo. Diapbrarmatis situs ρν aestat magnum usum ventriculo. Primus est, luod ce sophagus, ejus corneam partem perserando, patitur constritionem ab illis musculis, uti Caρ. XXI. hinc superius ventriculi orificium arctis clauditur, ita ut ructus nonnisi vi erumpant ex ventriculo, & ad os assurgant, cum videlicet tanta eorum copia est cumulata, ut amplius in ventriculo contineri nequeat, & superet hanc clausonem ejus orificii , & sibi viam quaerat : si nunc pylorus magis arcte claudatur , quam superius ventriculi ori scium , tunc per idem assurgunt,& faciunt ructus; sin vero pylorus lauior existat, dc mi-nsis arctd claudatur , tunc per anum erumpunt sub nomine fatus ,scede olentis.

Secundus usus diaphragmatis est , quod su1 reciproc1 actione pulset ventriculum , eumque varie exagitet, atque ita coctionem nonnihil adiuvet; non aliter ac Rusticae suis reciprocis trusionibus butyrum a lacte separant . ingelia melius hac actione & agitatione miscentur, ita ut pultem reserant, quae accuratius miscetur his trusionibus , ac proinde melicis excoquitur, ut inde legitimus chylus consciatur, adeo ut chimaera sit Veterum , excogitantium , eo ordine ingesta at Imenta manere in ventriculo , quo ingeruntur ,& primo aegredi haec , & postmodum illa: falsum hoc est, cum hac agitatione omnia inter se m sceantur, Ac nullus ordo servetur. Tertius usus diaphragmatis esse potest, quod illa, quae jam cocta . sunt, hac agitatione sensim exprimantur in duodenum primum in t Rinorum, quod an vocari debeat appendix ventriculi, num vero intestinorum primum, quaestio est ridicula, & Anatomicis digna. suartus usus addi potest diaphragmatis quod promoveat ascensum chyli per ductum thoracicum, inter ipsius scilicet diaphragmatis) tendines & radices excurrentem ; de quo antea egimus. Dantur & alii usus, quos hic non licet recensere. Porro Lapbragma babet nervos ρbrenicos, seu diaphragmaticos dictos, notabiles, hujus motui inservientes, dum illi musculi inflantur aspiritibus, illuc per dictos nervos delatis , musculi inflati breviores sunt, ac proinde diaphragmatis situs accedit ad planitiem , & ventriculus, hepar, lim , cum omnibus abdomine contentis visceribus cedere debent rat in abdomine omnia repleta sunt, cum inter si itia vaporibus sint reserta & plena , adeo ut vacuum illic non detur, quod etiam repugnat dari: ergo venter nocellario propullulare, hoc est , conveκior

fieri debet, cum diaphragma retrahitur versos inferiora. Λt hoc fieri nequit, quin aer abdomini incumbens propellatur, & ille propelli nequit , quin locus esse debeat, qui occupari possit ab aere ultimo prinpulsor ubinam igitur ille reperietur ρ nullibi, nisi in pulmone & th

race , atque ita aer propellitur in cellulas pulmonum, quae expansae , pulmonum iobos dilatant, thoracem replent, & diaphragma deorsum premunt: atque ita aer ingreditur pulmones duplici de causa . Prima propter propulsionem a ventre factam versus superiora . Secundo proin pter aeris prori iam gravitatem, quam eκperimenta plurima physica nobis fatis comprobant. Hare omnia fiunt in momento, nec concipi potest , unnm moveri , quin statim integer circulus constet, cum omnia sint contigua, nec vacuum detur quamprimum Psocedi L Prima conditio, eodem plane

Diapbruma ris situs quos usus tribuit ventriculo λ

ne quomodo o

mnia fiant in

409쪽

momento sequitur & altera: prima igitur impedita statim etIam Impeditur & altera , hoc est , totus ille circulus & respiratio cessabit, aut Pulmones esse impedietur.

possina resi iis Haec vera'genuina eii caula ret pirationis, ex qua tam clare eo ea ιιηι, ιου stat, pulmones esse turetum ρGUa reo rationis instrumenta , aerem strumdia.ργο tantum recipere, esse tantam receptacula aeris: & via est, per quam batur. eXit idem aer .

D. ωὰνιι, Haec reisiratio sepe Iaeditur nullo existente vitio, aut in pulmoni- respiration , bus , aut in moram , quatenus hi nervi sunt obstructi ; & prout

Laesisnsui. Plures aut pauciores illorum nervorum tubuli sunt obstructi, respiratio magis aut minus erit impedita : ad quam causam impeditae respirationis Μedici non attendentes , frustra exhibent medicamenta thoracica, expectorantia, nec quicquam proficiunt his, uti antea etiam monuimus; & tunc frequentia respirationis compensatur ejus altitudo. fit anbelatio eu frequens respiratio . Similiter novimus matronam hydropicam,ex dissicili respiratione mortuam, nullo existente vi

tio in pulmonibus,aut thoracis musculis: illa post pastum statim incidit in admodum difficilem respirationem, quae aliquardiu durans, ipsam Iucis usura privavit; quatenus sine dubio ventriculus cibis nimis distentus impediebat , quominus diaphragma deorsum premi posset, cum in abdomine iam aliqu1 aqua repleto nullum daretur spatium , hinc circulus respirationis statim impediebatur, & mors brevi inst.

cuta est.

Vel potest esse, quod levis sermentatio fuerit introducta in humo res, in abdomine contentos , qui proinde abdomen magis distenderunt, & sic impediverunt, ne diaphragma deprimi posset ; qua depressione impedita, respiratio cessare debuit, ac proinde mors appropinquavit , in quantum non amplius novus aer inspirabatur , nec novae nitri particulae languini communicabantur , quae sanuuinis aestum refraenant naturaliter : atque ita homines ex nimio arstii sanguinis , orto ex desectu particularum nitrosarum , moriuntur , &hinctiones cessant. Ex quibus nunc liquet , pulmones non posse dici activae respirationis instrumentum , quia his sanis & illaesis, homines ex impedita respiratione moriuntur ; quod alias contingere . ν ex iuvν-Π0J V ς' ' - . . . . ... otiat oua istia inloia autem respiratio dependeat a diaphragmate, vel ex hoe uni- eruitur νe ρι- eo e Xperimento , cuique obvio , constare poterit, cum se aliquis in-νa Ion , d si gurgitaverit, tunc di cilior es respiratio , quam cum adhuc jejunus his p uerit . Ratio est , quia ventriculus potu & cibo nimis distentus uria Phlest missis yet diaphragma sursum , ita ut non nisi majori cum vi queat deor- quomodo G bum retrahi. γciant νάριν Phlegmata , descendentia per asperam arteriam in pulmonum ceI-rsonem di as , faciunt di item reisirationem , & oritur eatarrhus , quem lem. βfocativum vocant, qui homines subito saepe de medio tollit. Vi- Catarrhus hominem , mediocriter bene dispositum , se conserre ad aedes Mes beati oti, dici cujusdam , in quibus paullo post moriebatur , ita ut nec uxor , nee liberi accersiri possent: primus catharrus discutiebatur nonnihil medicamentis potentibus , sed tamen non omnino solvebatur , ita ut ne secundus quidem adesset, quin vita ipsi adimeretur, tristi satis eum spectaculo. Si nunc motus est In pulmonibus activus, cur se non movent, & se

SEARCH

MENU NAVIGATION