장음표시 사용
461쪽
C. V. De Vis is Carisat; contrarlis. 439 aliud repugnet eorum statui, quam militia. Merito lege Ecclesiastica sub gravissimis poenis prohibentur Clerici propria manu Pugnare. Causs. 33. q. 8. & cap. Ex mul
Extraordinaris licet , puta si necessarium sit ad defensionem propriae vitae , patriae, religionis . Cetera discutiemus in Tract. de Irregul.
Q. XI. An liceat pugnare dis fesso '
R. Amr. cum D. Thoma a z. q. O. art. 4. Ii hoc necessitas exposcat . . . . sed ne
euptate cest ante , non es licitum bellare diebus se itis.
Q. XII. uuia snt Repressaliae .
au sint licitae 8 R. I. Repressaliae proprie vocantur civium manus injectiones, Ρrincipis audi ritate, in res alterius Reip. alias amicae, ob denegatam civi nostro justitiam . . Dicitur I. Repressaliae . Ita vocari coepit jus istud, ex quo invaluit: nec Latina Lingua vocabulum suppeditat, quod ejus indolem exprimat. 12. Principis auctorisate, sive Repressa- Iiis non utendum, nisi Principis jussu . I. Quia vis prohibita privatis . a. Quia saepe sunt belli praeludium. Ita communiter contra Grotium & Bodinum , qui existimant jus hocce a pignorandi jure , quod omni-hus competit, derivari. 3. Ciυium manus iniectiones dic. quan-
462쪽
4 o De F de , , ct Carum .do scilicet nostri res exterorum intercipiunt . q. Alterius Re p. alias amicae . Quia hoc jus locum semper habet, etiam in Pace modo nobis, nostrisve jus denebetur. I. Ob denegatam cisi nosero jui sitiam: hae particulae caussam produnt, cur Pri ceps hoc jure uti valeat . Si enim Principi injuriam sibi , subditisve illatam , bellosas est vindicare licebit quoque ob injuriam uni alterive civium illatam , manus tin res alterius injicere .
R. II. Ex dictis patet, repressalias esse licitas , modo adsint requisitae conditi nes scilicet I. ut Principis laesi auctoritate fiant . a. Ut constet de illata injuria,. di denegata justitia . 3. Ut non plus damni inseratur , quam justa requirit satisfactio . 4. Ut fiant in bonis subditorum .
Hinc cives temporarii, transeuntes, ut sunt mercatores exteri, qui ex parte laedente
Veniunt , repressaliis premi non possimi et item Legati , quorum res ac persoΠae avi immunes esse debent . Demum talfiant in personis, rebusque sacris. Cap. un-M Injur. in i .
Q. I. suid sit Duellum R. Duellum est singularis pugna ex
463쪽
. C. V. De Vis is Caritati contrariis. 44 rcondicto, i. e. designato loco ac tempore. Distinguitur a rixa , quae fit sine loci ac temporis designatione .
Q. II. Num Duellum sit i o tum RH. Neg. Et quidem omni jure, &sub poenis quam plurimis prohibitum. Prob. I. Duellum eit illicitum jure
naturae . Rectae enim rationi adversatur , ut homo absque legitima caussa mortis periculo sponte se exponat, cum ne Ino sit vitae membrorumque suorum dominus . Item cum reeta ratione pugnat , alterius vitae morrem intentare.
. Prob. II. Lege Divina Duellum esse
prohibitum , non est ambigendi locus, ex illo generali vetito, ne occidas, a quo ViX excipitur homicidium ex inculpata tutela. Prob. III. Jure Canonico prohibentur Duella , ut videre est in Tridentino .ses. XXV. cap. I9. In jure vero civili Romano nulla legitur consiti tutio, quae ex prelse Duella prohibeat, cum hae singulares filmicationes Veteribus fuerint ignotae ideoque cujusque Regni leges observandae sunt .
In Noltro autem exitant Pragmaticae duae, in quarum prima edita an. 13 32. ad Duellum provocans capite plectitur , proVocatus vero si recusaverit, dedecoris nota non inuritur . Altera vero an . I 62 i. edita pri-nom ratam habet atque confirmat : gravioresque tum in provocan res, tum in az-ceptantes Duellum poenas decernit.
464쪽
442 De Fide, De Caritat3. Excipiuntur aliqui casus , quibus Dueliatum asseritur licitum. I. Est, quando publica auctoritate singulare certamen indicitur, ut bellum mi re cum damno abs,lvatur At hoc non est Proprie Duellum , de quo loquimur , ad Vindictam privatam comparatum: sed bellum repraesentativum , quale fuit singulare certamen Davidis & Goliath, Horatiorum& Curiatiorum apud Liυium , Aeneae a Turni apud Virgilium , aliaque . Adeatur Gratius de J. N. P. lib. 3. cap. m. 3. 3- mineccius in praelect. ad hunc Grotii
II. Est , sit judex stingulari certamini duos ultimo supplicio j ulte addictos hac imge exponat , ut Vita fruatur qui e pugnatos pes evaserit. Sed hic puniendi modas a multis non approbatur , utpote actio stolida & crudelis, quae gentilium mores imitatur, ut in ludis gladiatoribus . G ius ibid. I b. a. cap. I. f. 13. Q. III. IVιm liceat Duellum ad vitandum periculum υitae , honoris ', aut fortunarum ρR. I. Quod attinet ad periculum vitae , defensio privatis nulla, ubi non praesentissimum periculum . Ita Duello Vero Provocatus potest magistratus auxilium imis plorare . R. II. Honor nec defenditur, nec re
465쪽
C. V. De Vis is Carisati contrariis. 4 3 cuperatur vindicta privata: quin imo cum honor sit opinio de excellentia , haec au-betur potius quam minuitur, quando quis in serendis injuriis patientem se mirifice
ostendit. Nec refert , ait Gratius loco cit. q. Io. si quidam corrupto Iudicio virtutem hanc in probrum convctis nominibus traducant . Perversa enim illa iudicia nec rem, nec rei aestimationem immatant . Nec Cbriasiani υeteres ho tantum viderunt, sed o
Philol Ubi, qui dixerunt, pusilli esse animi
contumeliam ferre non posse. R. III. Quamvis statuatur licita esse rerum nostrarum defensio occisiva , non est: tamen admittenda nisi eo casu, quando praesentissimum adest periculum. Numquid magis liceat pro rebus tuendis , quam Pro Vita Ceterum an liceat occidere bonorum fortunae invasorem , discutietur in Tract. de Restit. n particul.
. IV. Num liceat Duellum in satunaturali pStatus naturalis est hominum extra societatem viventium : ab hoc statu exulant
humanae leges & magistratus , utpote hominum ab omni imperio & subjectione politica liberorum . At hi homi nes a lege naturali & divina non sunt immunes. Contra status civilis est hominum in societate
Viventium , qui imperio & politicae subjacent potestata. R. Neg. Duellum enim prout a nobis T 6 dein
466쪽
definitum est , rectae adversatur rationi , sponte scilicet mortis periculo vit/m exponere suam , alienamque eripere pro honore & gloria . Verum licita est sui rerumque suarum defensio, licitum bellum , dummodo justum sit , conditionibusque in j.
anteced. traditis communitum . Perperam
igitur nuperusiquidam Casu ista docuit , . Duellum in statu naturali licitum esse ad conservandas cum honore divitias . Hanc vero duellandi licentiam pro statu naturali idem Theologus extendit etiam ad statum civilem , cum justitia a Magistratu aperte denegatur. At haec dact principia a Beneditio XIV. damnata sunt . Ex his colliges, non licere Duella indicere ad solam virium ostentationem, aut ad spectaculum, quod apud Romanos factitatum legimus , aut ad vitandam ignaviae & pusillanimitatis notam , aut ad vindicandam injuriam acceptam , aut ad criminis purgationem : cum scilicet reo objectum crimen denegante, omnique alia prohatione deficiente , is cum accusatore manus conserere jubebatur; ita tamen ut qui victor exsistebat , absolveretur , victusque damnaretur. Duellum hoc tanquam Vanum S superstitiosum damnatur in caρ. Mono
De Duello damnatae propositiones a Rom. Sede', sequentes sunt: Vir equesris ad Duellum provocatas, pot-ο - eest
467쪽
es illud acceptare, ne timiditatis uotam aptidalios incurrat. 2. danan. ab Alexandro VII.
Vir militaris qui nisi offerat, Vel accestiet Duellum , tanquam formidolosus, timidus, abi eius , ad oscia militaria ineptus haberetur; indeque o bcis , quo is suosque fulseritat, privaretur vel promotioni; alio 1ibi debitae, ac promrritae , De perpetuo carere daberet , culpa poeua Uac et , sis o ferat , sive acceptet Duel m. Excusari possctut etiam honoris tueudi , vel humanae vilipensionis υitauiae gratia , Duellum acceptantes, vel ad illud proυocam es , quando certo sciren pugnam non esse secuturum, utpote ab aliis impedieudam. Non incurrit ecclesasicas poenas contra
Duellaures latas, Dux vel O fcialis militiae , acceptans Duellum ex graυi mrtu amissonis famae', vii osset . Licitum es in satu homissis naturali a ceptare offerre Duellum ad fissuandas cum honore fortunas, quando alio remedio eorum D ctura propulsari nequit Asserta licentia stro flatu naturali , amplicari etiam potes fatui ciυitatis muti ordinatae , in qua nimirum vii negligenti i , vel malitia Μuiseratus, justitia aperte denegettur. Hae quinque propossitiones damnatae
fuerunt a Benedicto XIV. in sua Conit it . quae incipit, Detes ibilem , edita die II.
468쪽
sint in provocantes , acceptantes Duentum p R. Poenae ipso facto incurrendae omis., sis aliis , quae ad Confessarios non pertinent ) sunt, Excommunicatio Papae reserUata contra Duellantes , complices , aE spectatorest qui de industria accedunt , & quodammodo animant pugnantes: & Privatis
ecclesiasticae sepulturae decedentibus in Duel- o, etsi dederint signa poenitentiae, ut sancitur in Bulla Detestabilem Benedicti XIV. Conser huc praeter Tridenti ni locum supra laudi Bullam Ad tollendum Gregorii XΙΙΙ. I Biaam Illius vices Cl mentis VIII. Nota , poenas hasce incurri ob Duellum stridie sumtum, scilicet designato loco, tempore , & armis . Quapropter pugnae ex lubitanea ira ortae , Duellum proprie non sunt; etsis pugnantes sese percutiant , vulneraque sibi infligant . Hinc si quis ob actualem injuriam dicat inimico, te exspecto seris , & alter accedat , ac pugnent :vel si duo sciant, obviam ituros eo loci,& hora,& uterque accedat animo pugnandi , ibique pugnent, duellantium poenas non incurrunt, cum desit loci ac temporis designatio.
469쪽
Capitum , Sectionum , Par graphorum , Guare onum , O' Propositionum , in hoc primo
Tomo contincntur. Tractatus de Conscientia, & de Legibus. Pars I. E Conscientia. Pag.aCap. I. De Conscientia in cammuni . ibid. Cap. II. De Conscientia Recta , Erro
Prop. I. Peccat quἱ Conscientiae Re Iae refragatur, aliquid boni bub praecepto imperanti , υel aliquid mali probiabenti . - Prop. II. Non peccat iru; ex conscientia inυ ncibiliter errante , imo peccat qui agit concra i am . ibid. Prop. III. sui habet Conmentiam Unciabiliter errantem , peceat , sive contra eam agat, sive non . 9 Prop. IV. Peccatum , quod contra Con Hentiam Erroneam admittitur , ab solate loquendo babet eam speciem oe s vitarem , ex errore Is dicat
470쪽
Erronea 8 I rQ. II. Confefarius teneatur monere poenitentem Conscientid Eeronea vinciabiliter Iaborantem Z IaQ. III. Utrum Conse sarius teneatur monere poenitentem , qui conscientia inυin-eibiliter erronea laborat Z II Appendix De Conscientia Perplexa. I Cap. III. Da Conscientia Dubia . 17 Prop. I. Peccat qui operatur cum conscienistia practice dubia de malitia actus , Oel ejus omi'ssionis. I9 Prop. II. Conscientia practice dubia non recite deponitur , quando motiva pro utraque parte fiunt aeque probabilia , nis partem tutiorem eli endo. χοProp. Ill. In probabilitate inaequali regular ter loquendo eligenda est ρars, quae G detur probabilior vel tutior. 22 Appendix De Opinione Probabili. 29 Prop. I. In concursu duarum o nionum aeque probabilium , quarum una fateat legi, liberati altera , eam amplesti debemus, quae tutior esῖ, ideyt quae sat pro lege. . 33 Prop. II. L eitum es amplecti opinisnem msιsto probabiliorem ex gravibus m mentis pro libertate relicta minus probabili tutiore pro lege . Prop. III. Tenemr servare praeceptum ,