장음표시 사용
31쪽
titino utendo, hoc significare uolui, non quamuis improprio, corrupto, et barbaro qualis est ille quo usi sunt pene omnes Arisbtelis Interpretes tam Latini, ut Albertus, Thomas, Scotus, quam Arabes, ut Abenrbois et Aviseena, et ali complures, eo modo quo apud nos leguntur translati qui omnes non solummodo Graecam linguam prorsus ignorauerunt, sed etiam sua, hoc est Latina et Arabica uix uidentur fuisse tineti Hos enim omnes siquis aut perfidi Aristotelem intectigere , aut proprie latine loqui, aut omnino rectet bilosophari potuisse arbitratur u vehementer dissentit a nobis et quantum decipiatur, ex innumerabilibus eorum erratis, quae in toto hoc opere det gentur, liquido apparebit. Quare principium hoc, quod ad cognitionem linguarum graecae et latinae pertinet, ad recte philosopandum ante omnia nombis uidetur esse necessarium Secundum principium ueritatis est, scientia proeptorum et documentorum , quae in Grammaticis et Rhetorieis tradunis tur fine quibus omnis doctrina prorsus est indoctu, et omnis eruditio ineruis ditu. Horum enim ignoratione et inscitia, non solum Dialectici et Metapisis
fici, sed etiam Philosophisummi, tanquam caeci sine duce iterfacientes, quorutidie et pu)fim turpi)fime ostendunt, et maxima reconditisiimus Philosophiae
arcana pro Uyi, inprimis et quini leuis imis Grammaticae et Rhetorica rum dimentis plusquam pueriliter labuntur ut in toto hoc opere monstratur summus,pδῖim docentes et probantes Grammaticus et Rhetoricis praeceptiones ac truditiones, esse multo ueriores Dialecticis et Metapissi cis et omnino ad veritatem inuestigandam, rectes philosophandum, longe utilioren metiys necessariam Grammatica et Rhetoricae cognitionem , quam Dialecticae et metapbdificae culin contrarium hactenus nescio qua humani ingenij peruerinsitate, ne dicam 1toliditate, existimatum fuit pene ab omnibus certatim apis probantibus et admirantibus ea,quae non intelligebant. Ars ut omnes inte, ligant hoc quod dico, non fine maximo argumento a me dici, et uero, ut dic tur, ueritin esse iam hinc profiteor me distulaturum contra Dialecticos et Metapissicos, et reliquos omnes Philosophastros, nullis alijs praecepti nestoquendi, nes diuideridi, neque definietidi, ne argumentand instruectum de munitum, nisi ijs, quae partim a Grammaticis et Rhetoribus didici, partim per me ipsum et probatis authoribsis egendis animaduerti. Atq; bis tanquam armis non ullis alijs, pene totam Dialecticam, et no paruum etiam Netapisis sicae partem euersurum. Oliod ii recte fel, ut certefiet, nemo posthac, ut opinor, erit tam impudens a me temerarius, ut dicere audeat, uel Dialectis
cum se artem discernendi veru fg o, Mi Dialectici nugantur, cum ipsamee
32쪽
paulo minus duum millia n, ne unam quidem earum unquam potuerit discerne re aut uidere uel Metap sicam esse scientiam probandi principia aliarum scientiarum, uel negata, uel dubitata, ut Metapis ci mentiuntur, cum ipsa principium abeat falsiij imum, ut o kndemus in capite defusitate et inanim ate eius, et tamen ipsum tueri ac destridere non ualeat, ut apparebit. Quo modo enim obsecro quis discernat aliorum falsa, qui sua ipsitus nec discernere nec uidere queat fit quo pacto quaesi quisquam tueatur aliena principia, quidi sua ipse tuenda non est idoneus f In summa, ut apertius intelligar inter alia argumenta, quibus sum os knsurus, principia Grammataeorum et Rhetorarum longe ueriora esse, quam Dialecticorum et Metapb icorum ais adeo quibus probare cogitamus Dialecticam et Met D cum esse facultates nouomnino ueras nec utiles, sed maxima ex parte falsis et inutiles hoc uel in primis euidenti limum certis imunis esse uolumus, quod nullis alijs principi sfre, ut iurammat corum et Rhetorum, principia Dialecticorum et Metams b, icorum sumus euersuri. Sed ut redeam unde disce si dico et affirmo,
Grammaticos et Rhetores unigraecos quam latinos, inprimiys M. Ciceronem, Ionge melius et uerius et clarius et ad communem omnium intelligentiam
accommolitius quam ullos Dialesticos aut Metap 1sicos aut Pbilosophastros disseru spe ac praecepisse, primum de nomine, et uerbo , caeterys simplicibus orationis partibus situ sub tintiam significent, siue qualitatem, siue quod ui suliud accidens Deinde de simplicium vocum composilitone et constructaene, ad propostulonem faciendum, siue a1frmetur aliquid siue negetur, uegene ratis stat propositio siue particularis, et de propositionum oppositionibus. TE autem de futiendo, de definiendo, et postremo de argumentis et argumenta tionibus omnibus quaecunq; ad liberendum, siue di putandum situ dicendum de omnibus rebus in eo trarias partes necessariae Ant, ut recte philosopbaturis ob aliquam earum, quas dixi, rerum, nibi quicquam opus sit Dialecticis aut Metapbdisticis praeceptionibus: idq; non solum quia sunt uel falsae uel musto
minus babent perstetionis quam Grammaticae et Rietoricae , sed etiam insu per quia, ut ante monui, sunt uel inutiles, uel superuacuae, uel ut ita dicam impertinentes, quemadmodum docebimus. Sunt autem minus perfidiae et abra Diuta', quia cum in rebus quacua: in arte aut scientia traditis quatuor potis fimum requirantur, ut sint uerar, ut utiles, ut nece Jariae, et deni l ad eam ipsum facultatem, in qua traduntur, pertinentes: in Grammaticis et Rhetoraricis rebus baec omnia reperiuntur ob struata, ut mot Dabimus. At initam kcticis et Metap sicis maxima ex parte contra Diale lictenim et Metaα
33쪽
cum tamen in utras parte no omnino uerum dicere, sed in plerisq; mendaces ac fulsi esse reperiantur de ueritate inquam tantummodo folicit esse apparet de utilitate uero et de neceysiitate et de pertinentia rerum, quas tructant, vel nullam prorsus uel peruersam susceperunt cogitationem: perinde quasi nihil intersiit rerum, quae traduntur, esse non solum fugas, sed etiam non inutiles,
nec superuacuas, nec impertinentes. Itus multo maxima pars rerum Dialem
Elicarum et Metaphoicarum uitio ae sunt ac reprehensoni obnoxiae, quia mignam partem deprehenduntur esse non solum falsae sed etiamsi non falsae tamen inutiles, eis non inutiles tamen superuacuae, et si non superuacuae tu men impertinentes, ut con tibi ex sequentibus. Nec mirum cuipiam uideri debet bas, quas dixi, quatuor conditiones in rebus quacunq; in arte et fierim tia traditis requori, cum fieri posit ut huiusmodi res uerae quidem sint sed tuomen inutiles, uel quia sunt tam faciles cognitu per se, et tam in communi
mnium sensu positae, ut nihil utile sit de eis praecepta dare uel quia studiosis Philosophiae candidatis, potius obessee qui prodesse uidentur aut si non forulum uerae sed etiam utiles exstant , tumen aliquando etiamnum contingit eas esse superuacuas et non necessarius, quia fortasis in alia arte aut scientia in liu et clarius traditae fuerunt: et postremos concedantur etiam esse uerae, utiles, et necessariae, tamen fieri potest, ut ad eam, in qua truduntur, artem aut scientiam non pertineant, qualia quamplurima sunt in Dialecticis et Memtaph sicis, quae non ad Dialecticos et Metap ficos tectantJedod Gramumaticos et Rhetoras ut ex sequentibi apparebit. Quare non sine magna et iusti causa Grammatici, et Rhetores, et alii doctis imi quis uiri bus omnes conditiones in rebi , artium, et scientiarum suarum diligenter praestitit, Diale tici uero et Metap fici nequaquam uis ideo nos insta identidem rem prehensuri fumi s eos, ut qui libros artes, et scientiis suas magna ex parte non solum falsis sed etiam inutilibus superuacuis, et impertinentibus rebus res Geruvit, eodem tempore etiam admonitur recte bilosophari cupientes, ut dilipenter caueant, ne quemadmodum Dialectici et Metapb c , sic ipsi quos ii rebus non solum fulsis sed etiam inutilibus, superuacuis, et impertimnentibus uersantes, eadem qua illi reprehensione digni reperiuntur. His litatur de causis concludo reste phili sophaturis ob aliquam earum, qua dixi, rerum, non solum nihil opus esse Dialecticis aut MetapbUicis praeceptionibus sed etiam contra eas maxima ex parte esse damnosus et noxius ijs, qui ueriin
34쪽
to Rid totum multo melius et rectius tradi in librR Grammaticorum et' betorum. At nos insta aperte unius o lansuri. Atq; ideo inter recte philosophadi prin cipia hoc quos non in postremAponendum existimamus, ne mibiposthacam plius obganiant isti Philosophori , ut solent, cum reprehenduntur, quod ea quae dicunt, aut prorsus sunt barbara, aut non fatis intelligibilia, aut contra
commuisem omnium loquendi consuetudinem Reyrondent enimse non grammniatice nec rhetorice dicere, sed dialectice siue logice siue metas' sic loqui.
Perinde quasi ueritas reri melius inuestigetur, et cogitationes humanae clararius exprimantur barbaris et inusitatis uerbis suam consuetis et latinis , et sermone dialectico et met D co, quam grammatico et oratorio. At ego uiresim res ondeo, grammatice et rhetorice dicere reuera esse et recte et conasuete et ad communem omnium intelligentium acc5modate verba facere e diva
lectice autem siue logice iue metap siceioqui, nihil aliud esse nisi temere et
ne uiliconfideratione sermonem abere, uel potius uerba estire, uel etia, ut magis re, magiys proprie loquar, more picarum ac gracculorum imporutune auribus bumanis obstrepere aegarrire talis enim proprie est sermo is locutio Dialecticorum et Netapis corum. De Dialecticis et Metapis cis loquor nostrorum temporum , is etiam aliquot superiorum aetatum , qui in publicis'u ijs pro Uictunt, et adhue profitentur: apud quos, non qrι magis uerum dicunt et magis moderate dissutant sed qui magis contenta uoce claminant, et magis barbare metiys rustice loquuntur ij sine uda controuersia habentur doctiores et plane meliores Dialectici ac Metapis ci Tantu enim abest apud sp ut nescire Grammaticum,et quamuisspurce loqui uitio detur, ut contra potius tonnulli multum de ogloriari ac sibi placere soleant: sed de istorum imperitia ac peruersa opinione iam fatis. Tertium generale ueritatis principium est, multa et Uidua lectio probat imorum quoruncans Authorarim tam Graecorum quam Latinorum, et intelligentia comunis usus loquenditum eorum tam etiam populi: quem penes arbitrium est et ius et norma Iovi quendi, ut rect/j ime inquit Horatius in Arte poetica Talibus eriim monum mentis continenter legendis et eisdem recte intelligendis, nec populi ac uti arium loquetidi consuetudine ignorata, nescio quomodo repleturpectus et unimnius Lectoris ingeriti quadam uerborum lecti)ὐunorum copia,rerimque gratiisi binarum uarietate, quae stimul iuncta ac copulata cum praeceptis Grimaticorari et Rhetorum, et utrisq; bis imul Vidue diss relido ac diss utundo exertacendis, latita exoritur belle diceridi et ueritatem itinestigandi facultas, ut aut nulla aut sola haec sit recta ilia perueniendi ad ueram supteritiam uerama; elamquentiam nisu bαcomma magisproprio uerbo exprimum , adici; ctum
35쪽
probatis veterum scriptis e litandis isdems non recte intelligendis et uulgi sermone contemnendo, solis uel Grammaticie uel Rietoricae uel etiam Diam lecticae praeceptis innixus et confisus, putat sese recte philosophari posse, is tota, ut aiunt, errat uia, nec scit quid petat aut quid agat praesertinis sit his ipsis praeceptis 1sidue discendis, nullum praeterea exercitationem meditatio nenis adhibeat, ses totum uitam nihil aliud agendi ut recte inquit Aulus Gellius tanquam apud beneos scopulos consenescere patiatur. Quare et hoc principium caeteris, quae supra diximus, fuit addendum, ne quemadmodsi
antehac sic etiam posthac shidiosi Philosophiae decipiantur existimantes suffimcere ac fatis esse ad recte philosophandum, si tristotelis et omnium illius Inmterpretum scripta diligenter lectitarint, et illorum laquendi morem accurate perdidicerint: caeteros uero Aulbores tam graecos quam lutinos conlepsierint
ac pro nihilo duxerint,et quid quomodo e ali Scriptores et comuniter omnes loquantur, nihil curarint perinde quoi ad recte philosophandum cognitio doctrinae et modi loquendi Arishtelis soli sit utilis ac necessaria Platonis vero et Isocratis et ceterorum omnium,ibiIprorsus habeat nec utilitatis nee necesitatis: sed rursus hoc de principio utis. Quartum generale principiaveritatis est libertas et uera licentia sentiendi ac iudicandi de omnibus rebus, ut ueritas ipsa rerunis natura postillat, hoc est, ut is, qui recte philosopharisti det, ante omnia liberum sese conferuet ac solutum ab omni Philosophorum Secta, nec ulla cuiuspiam uiri, quamlibet magni doctrinae fama ita teneatur astrictus et quasi compeditus,quin quae ipsipro rei ueritate probanda aut imis probanda uidebuntur, ea libere et fine ullo impedimento probare aut improαbare po fit. Id quod percommodestet, si in iudicando ac sententia de maximis quibu Is rebus irenda argumentis et rationibus, multo plus semper, quam authoritatibus et praeiudicij tribuat. Atq; etiam, ut apertius dicam quod sentio, si in omni ueritatis inquisitione, et rerum occultarum inuestigatione, nitam Platonem aut Ari'telem aut quempiam alium antiqui neotericum e Scriptorem, quum qiιins stinus, intelligentiam, cogitationem, memoriam, usum et experientiam rerum tanquam magistros et praeceptores sibisequenta dos proponat. Haec enim demum sola uera est et tuta philosophandi ratio, praesertim ijs, qui iam prouectiores sunt aetate, nec praeceptore amplius indi
gent: nam pueris et adolescentillis discendis hidiosis ignoscendim est, si nonis ungi am do foribiι etiam, quamlibet falsa tradentibus, fidem adhibent, quid enim faciunt cim discere cilientibus et londum iudicare ualentibus, tantumhoesuperfit, ut uita faciant; cum Opimax. orent,ut in bonum et doctum
36쪽
lacidunt praeceptorem. Hi enim ut recte inquit Cicero iura cadentisis Ovem stionibis, primum ante tenentur astricti, quam quid esset optimum indicare potuerunt: deinde infrinjἰimo tempore aetatis aut obsecuti amico cuidam, aut Ana alicuius, quem primum audiuerint oratione capti, de rebus incognitis iam dicant, et ad qualicunq; sunt disciplinam quasi tempestile delati, ad eam tunis quam ad saxum adhaerescunt. Sed ut redeam unde ab , hac una inquam phis Iosopbadi ratione, hoc est ibera et soluta, et quae, ut inquit Horatius, Nullius addicita est iurare in uerba magistri optime licet et scrofanctam ueritatem tueri, et contrariam iuifalsitatem oppugnare quod nihil aliud est, nisii recte philosiophari. At uero qui diuersam philosopbandi ration secuti et folio, iboritatis opinione adducti, antequam iudicium de ueritate et doctrina cuiusequam facerem int, magnis sese addicunt nominibus, et tanquam uendunt iuridicandi libertatem, saepenumero uel inuiti uel imprudentes et ueritatis oppuαgnatores et falsitatis estnsores evadunt, dum quicquid ab Haeresiarchis suis dieitur, silue id uerum sit siuel album, quo iure quas iniuria, uelint, noLnt, dest idere ac tueri coguntur. Ac tales quidem sunt ire omnes Addi tui ij iphilosophustri, non ueri Philosopla sed meri imitatores ac uere seruum pecu ς qui j idue in ieritatis inuestigatione uersantes ipsi ibi, ne eam inuenire, et
inuentam uidere p6yrtit, tanquam eruunt oculos, ab alienato uticandi arbiistrio, et in summa ceu verveces aut iuuenci omnis iudici ac rationis expertes ducutitur ad lanienam. Ex quo genere habemus non solum Aristotelicos et Platonicos et in illos alios ueteres alienari disciplinarum sectatores, qui tarimen speti t. irendi, sed etiam, si ij placet, Alberi itisIboni stris, Scot stas; eurbo istM, A ulceri istas, et reliquam huiusmodi Philosophia jrcem 'iudis nemo uere doctus, ne a docti uiri nec Philosophi nomine dignos arbitratur. Quamobrem etiam si quis alia, quae supra dixi, et q insta dicturus sit
principia teneret, hoc autem non feruaret, nunqtiam tamen recte posset ybi Issopbari. Quintum et ultimum generale principium ueritatis, non quidem
implex, uisuperiora,sed ex multis conititis,est, ut idem recte philosopbandi Dudiosus, ii philosophando diligenti ime caueat ato effugiat haec omnia ac primum ne a communi et consueta omnium do torum loquendi consuetus ne recedat, nec nimis breuiter ni mys obscure loquatii aut scribat sit ut aut prorsus percipi non qReat quid ibi uelit,aut non in maxima auitiorum et legentium dubitatione et anxietate intelligatur Aequalia enim sunt nibillo uifιt scribere, et ea loqui uelscribere, qua iudicebat Augustiis, ni irE: homines quam intell/gant, aut alito cum More ercipiant ut praestitis et ea
nunquam nec audiuisse nec legibbe, promim sint ut . Qua quidem in re
37쪽
cum mulit alii ueteres et magni uiri, tum in prim Ari'teles multum secucas hedeprehenditur, atq; adeo non immerito a quibusdam comparatus fuit Lollini, quae dum quaeritur a piscatoribus ut capiatur, iam amo admoueri manus sientit, stitim atramentum illud humoris nigerrimi, quod in se habet congenitum, bargens inficit aquam, ut ab oculis mox et manibus piscatorum elabatur. Sic enim et Arishteles ijs in rebus, in quibus capi, hoc est, reuinci redarguis dubitabat, sermonis uel breuitatem uel obliquitatem uel obscuristatem spargebat, ut aciem eorum,qui se deprehendere uellent,eluderet quod uitium philosophandi maximum ab eo, qui recte philosophari cupit, inprimis est fugiendum. Deinde illud quos non in postremis uitan um, ne tractet quaestiones incolis'ntes,eas quae a Graecis appellantur ἀσύστοπα. κτημοπα cruales sunt, cum apud antiquiores Philosophos multae, tum etiam apud Ari stitelem non paucae, et inter alias ista, quae contra Parmenidem et Melissum deseritur in primo P ficorum, utrum omnia sint unum necne, et rursus ilαla,qnae ei utatur in tertio Metapissicae, utrum contingat idem simul esse et non esse, et aliae huiusmodi Nam per Deos immortales, si de rebus tu claris et apertis dubitatur in scholis Philosophorum, quaenam apud eospo hierunt certa et indubitatus ic enim nemo nes ignem esse calidum nes glaciem essestigidum, es nivem esse albam nes atramentum aut crebonem esse nigrum
affirmare poterit,exurget enim aliquis Anaxagorae illius teributi sectator, qui contra dicat et affirmet niuem esse nigram, et ea omnia, quae memoravi, contrar squalitatibus esse praedita. Quamobrem quaestiones omnes bulina modi absurdae et praeter communem omnium sensium,merito damnatiguret de ridentur ab Isocrate in principio orationis eius qua inscripsiit, ἐλένης ἐγχω*ριον, et a Seneca in libro Epistilarum XIII Epistola ultima et reuera quis cuno aliquid huius generis tanquam uerum obstinate affirmat, is non serio
refutandus redarguendu Is est sed risu ac sibilis explodendus et e ciendus:
i uero contra tale aliquid affirmatum tanquam remseriam refutat, is quos non minusquam ille quem restilit, eadem plane dignus uidetur deri toti et exibilatione. Quo circa recte philosophaturi iligenter ab istiusmodi quae, pionibus incons syntibus et absurdi tanquam a maximo quodam philosophari. uitio abstineat. Praeterea nes quinquam paradoxon aut inusitatum aut nouum inibilosopbiam introducant, nec introductum ab alio rec plant, aut approbent nisi magna ratione ac nece yitate adducti et coacti Quo ingennere ut eo qui antiquiores fimi, om tam Plato et Aristotelesgruise Iime peccauerunt: si quidem Plato fine ulla utilitate ac necesitate introduxit cim milia allaparadoxa et absurda, tum maxime MAHM Ideas uanus et inanes.
38쪽
icles ipse, ut praeceptorem uim aliqua ex parte imitaretur, et ne Philosi bia prorsus unquam esset orbata monstris: loco dearum, quas destruxerat, rem posuit nobis et in philosophiam inuexit τα ξολου, ut ipse appellat, ut auterecentiores latin tuo eant, uniuersalia, quae non folim minus utilia minius necessaria, is etiam minus uera sunt, quam deae sed etiam multis partibus absurdiora inanioris, uinos in sequentibus capitibus Iuce clarius H,n urifumus. Vt bis interim omittam secundus sub tintias, ab eodem Aristi tele nister uniuersalia introductas, et secundas intentione quas neoterici nece sitante quasiι coacti ex Aristitetissententia addiderunt, et multa alia huius furinae, quae omnia a nobis una cum uniuersalibus infra sunt refutanda. Ab bis igitur quos diligenter abstinere debent qui recte philosophari cupiunt. Tum autene ullo pacto arbitrentur Dialecticam stim silue Logicam, quae hoc tempore
in publicis gFmna ijs et ire ubiq; traditur, ad recte ueresibilosophandum esse necessariam, cu sit partim falsa et absurda, partim inutilis et superuacua,
partim etiam subdititia et adulterinae, et propterea ex omni artium et scieram tiarum numero ejcienda, ut ex ijs, quae infra probatim fumus aperti ῖime costibit. Denis uero ne pro certo habeant istis libros, qui bodie pro A ijbtem Iicis circunstruntur ac leguntur, praesertim eos qui sunt de Dialemcu, at setiam magna ex parte de Philosophia, uere egitimos etgermanos esse Aristim
telis, et uere tu, ut nunc extant, ab Aristi tele illo Alexandri Magni Praeruceptore fussie compositos . na quidem in re credendas ire omnes quicunsa hinc annos mille et amplius philosophati sunt, et qui hodie etiam philosopbantur turpi)Fime fuerunt decepti, ut in extrema huius operisparte ratione et uulboritate probabitur: itum probationem idcirco in ultimum huius libri locum re ciendum putauimus, ut cum antea probatum fuerit Dialecticam taut dixi, maxima ex parte esse falsam, inutilem, et uariam, tum facilius cremdatur libros eos, qιι tam mendacem anis absurdam doctrinam contiirent, ab Arisbtele illo tantopere laudato, quam sitisse editori et propter hanc auri sum ut non attingendos prorsus aut certe maximo ct judicio et confideratione legendos, ut ex js,quae infra dicenda sunt, pala fiet Ais baec in fummas refunt ut nos arbitramur, generalia principia ueritatis itineitigandae: rectes philosopbandi, nec ulla praeterea alia itirierituri trιr,qrι qi Iem bis meliora potioras sint nam rigenii , memori ,διdium, industriam et caerutera ad bene discendum necessaria praetermitto, ct sitit streati iraturaliadu Aduersarijs etiam nostris comimia nobiscimi, sitie quibus tibi egregium
diι magna lause dignum fieri potest. At ex his iuris nostris, quae supra
39쪽
memorauimus, veritatst principiJs, et, pluribus inebris quibus postremum illud constit, quoniam Pseudophilos bi aut unum aut plura aut etiam omnia vel ignorauerunt uel contempserunt uel certe non animaduerterunt, binosam ctum est,ut in qua plurimos et qua faedifimos reciderint errores. Namq; ut uetultiores illos omittam Plato et Arstoteles , ut supra dixi contra multa. Interpretes uero Graeci contra plura, sed Latini ais Arabes Arii latetisseα
ctatores pene omnes contra omniafecerunt. Quo euenit ut nunc quidem loge
plures et libros et praeceptores de Philosophia bubeamus quam utiqua antea, sed quanto plus et librorum et praeceptorum exortum est a creuit, tanto mira tueritatis Dirceraes Philosophiae in eis continetur, ut iam nihil opus esse Mideatur ullis nouis scriptoribus, qui augeant et amplificent Philosophia, sed uui nimium auetum et amplificatam contrabant ac repurgent, hoc est, qui rem iectis et explosis omnibus fusissola relinquunt uera et utilia. Quod nos famcere in toto hoc opere uis etiam si quid alicubi deesse uidebitur,pro uirili norijstra addere cogitamus ac de principij nostrisgeneraliter et ammatim utis.
Item in summa Iuaenam sit principia generalia Pseudophilosophorum, et peruerye philosophandi.
I peruerse philosophandi insumma sunt, aut nonfripta sed in solis hominum mentibus opinionibuys infixi, uiscrimpta et monumentis literarum prodita Non scripta sunt haec, primum literas graecus et latinus politiores aut nihil
aut parum admodum ad rectephilosophandum esse necessaαris. Deindefolis Dialecticae et Metapis cae documentis posse unumquemαlibet uel optime pbilosophari, sine uta Grammatica aut Rhetorica altem exqui tiore, adeo ut liceat etiam barbarismis interdum etfoloecismis in pestalosophando uti. Ad haec iis opin esse ulla multa lectioneprobatorum Autho,
rum ueterum, nes Graecorum nec Latinorum, praeterquam Diale licorum
et philosophorum, ais horum non omnium, sed tantummodo Aristitelis, et eorum qui doctrina illius secutisunt et Peripatetici appellati Et praeterea ad eos percipiendos fatis esse sintestigatur eoruscribendi et loquendi mos etiams quamlibet a communi omnium consuetudine abhorreat, et sibi Diu pateat. caeteris uero omnibistam doctis quam indocti prors s sit inccgnitus. Turi
40쪽
quam omnibus rationibus et argimentis. Ti praeterea alicubi qualibet obmscuro et breui sermone uti , elim si ad eum intelligendum opus esset Oedipo, aut Delio aliquo natatore, et nes ab ipsismet qui pro erunt, intelligeretur. Nec non identidem proponere et traflare quaestiones qua uis incohskntes, et ininime diιbias, modo detur occasio is ansa aliqua nugandi nec garrie di unquam reperiatii modus . Similiters sine ulla titilitate aut nec6sitate intro ducere paradoxa et mera monstra in Philosophiam nes solum hoc sed etiam fine ulla eo iteratione introductu ab alijs temere recipere et approbare, et de nis hic arbitrari sine isti Dialietica, quae illinc in usu est , neminem unqua re die philosophari posse,et bos libros, qui nunc pro Arisbtelicis leguntur, per*inde ac sii nihil dubitationis haberent, uere et fine ulla controuersia esse AriςJhleticos . .ec inquam et pene omnia contraria ijs, quae nos supra diximus, sunt generalia principia Pseudophilosophora non scripta, sed in mentibus boαminum ita infixa, ut nunquam auelli posse uideantur: eadem uero scripta et Iiteris consignata, ut ip une fatentiιr, furit quaecunq; tradeta reper/lιntur, partim in Isagog Pors Drt degenere, specie, d ferentia, proprio, et acci
dente, et tinnino de ijs, quae tum uni Ualia tr; praedicabilia a iunioribus Iam tinis, a graecis autem appellantur zzέ-σωνα : partim in libris quos vocant
Antepraedicamentorum, praedicamentora, postpraedicamentori , de aequi Wuoca, de univocis, de ijs, quae dicuntur et quae sunt de substititia, de quantim tute de qualitate, de relatione, et de ijs, quae sequuntur partim in libro, qMPερ ἐξαποix inscribitur, denomine, verbo, oratione, et propositione, ut pcti dicunt, affirmat tua, negativa, particulari , uniuersali des ommbi propositionum oppo itionibus partim in libris Priorimi et Pos,riorum Atiam liticorum, de omni soliogsmo impliciter, et de Bllogismo demon1trativo:
partim in libris Topicorim et Elenchori , de inuentione argumentorta pro babilium et sopbsticorum turtim denis quamplurim recentiorum O
pusculis de suppo itionibus, de appellationibus, de ampliationibus de probam
tionibus terminorum, de secundis intentionibus, et de alijs huius in odi babaris et trιltis nugis, quae omnia communi nomine appellantur Parua Logicesia hocnt, Ioas ct origo innumerabilia erroru et deprauatio, burcatios in iuraboliarum