Marij Nizolij Brixellensis De veris principiis et vera ratione philosophandi contra pseudophilosophos, libri 4. In quibus statuuntur fermë omnia uera uerarum artium et scientiarum principia, refutatis et reiectis prope omnibus dialecticorum et metaph

발행: 1553년

분량: 408페이지

출처: archive.org

분류: 철학

51쪽

usurac figuram. Figurate autem et improprie, rursus haec ipse nomina intelligo, cum contra uis supra, aut singularis pro plurali et unus pro pluri bus uel omnibusponitur,aut pluralis prosingulari et plura vel omnia pro uno usurpantur, ut exemplis, quae infra utris parti ubi cientur, deinceps palum

fiet Singularis numerus pro pluruli, et unus pro pluribus figurate ponitur, tam in soluta oratione qua in uersu, ut apud Ciceronem in tertio de Oratore, At Romanus homo et apud Liuium, Rimanus praelio uictor et apud Vir gutum, Hostis balet muros pro eo quod est, At Romani homines, et Ro*mani praelio uictores , et Hos,s habent muros. Quam loquendi Rurum Author ad Herenniim appellat Intellectionem, Quintilianus Irrecdochen, et de ea hoc modo scribit in octauo Institutionum, Haec uariare sermonem pomtest, ut ex uno plures intesigamus, parte totum, speclegenus, praecedentibus

sequentia, vel e contra Et paulo infra Naxime autem in orando ualibi num merorum illa libertu3. Item paulo in i a. Quod genus non Oratores modo oraenat, sed etiam quotidiani sermonis usus recipit. Haec Quintilianus de Inte, lectione sive Fnecdoche figura, ita non solum Poetas et Oratores, sed etiam homines uulgo communiter loquentes uti testitur, ut cum dicitur, exempli causa,animat,et non proprie pro imo et indiuiduo animali tantum, sed figuram te pro pluribus uel omnibus finitu animalibus uel progenere fue multitiidine omnium singularium animalium,quod idem est,accipitur Vt apud Ovidium. Quid meruere boues, animal fines aude hoc est animalia sinestalide siue genus animalium fines aude et apud PIγαnium, Mures haud sternandum Hlantis animal, hoc est, balitasternaniduo lanis animalia, fit haud a1 ernandum flantis animaliumgenus et apiιd eundem rursus, capras malocu stondibus animal,hoc est, maleficastondibus animalia, siue malefici fondibus animalium genus: et apud Horatium, Ciιm prorepserunt primis animalia terris,

Nutum et turpe pecus.

Hoc est, muta et turpia pecora, siue mutum et turpe pecorumgenus. Quo in loco poterat Horatius, si iιoluisset, conuertere nomina, et ita dicere, cum prorepserunt primis pecora omnia terris,

Mut m et turpe animal hoc est, pecora muta, et animalia turpia, sue mutum pecorum genus, et turpe artimaurum genus. Adeo nibi restri in usu linguaru utrum dicas animesia sitsegetius animalium proprie, uti animai in singiuari numero improprie et figurate, muta et turpia pecora siue mutum et turpe pecoris genus, proprie et hine Diira, an mutum et turpe recus noaula te et improprie Amfgura. Ribui locutionibus, ut dixi guratis

52쪽

ais omnia intelliguntur . Et denis hanc loquendi figuram usurpant omnes probati Scriptores tam Graeci quam Latini, ram Poetae quam Oratores, idq;faciunt cum in quo Iuris alijs locis um maxime in definitioribus o ignaudis in legibus sanciendis, in libris inscribendis, in exemplis pro irendis. In definitionibus signandis hoc modo Homo est animal rationale mortale, pro eo quod est . omines fue omnes bomines sunt animalia rationalia mortalia. Definitur enim unus homo figurate pro omnibus hominibus , propterea quod quae unius, eadem quos omnium est definitio, propter similitudinem paritaαtems naturae. Nams, ut uere inquit A rishteles in Topicis, similium coα templatio ad explicandam uim naturaris erumper definitionem plurimum

κοὰ ζω τοῖν λοιχων, hoc est, ut in uno similiu se babet,sic etia in reliqu9. Quare etiam ex sententia Arisbtelis, de initiones in singulari de uno datae per similitudine ad omnes eius emgeneris extenduntur, et quod de uno dicisi est, id de omnibus dictum intelligitur, ut quod Arisisteles per quandam simiulitudinem fieri dicit, id communis sermo et Grammatici Oratoreys commu hisfer nouis interpretes, per intellectionem latine et per Onecdochen graece

fer allirment. Sic igitur in definitionibus f ignandi singularis pro plurali

et u in pro pluribus uel omnibus ponitur. In legibtusanciendis, ut in Legimbus XII Tubularum, Tutor cumpupillorum matre ne habitator pro eo quod

est, Tutores cum pupillorum matribus ne habitanto. Nam ita lex in plurali numeroscribi poterat, si placuisse Legislatoribus, qui plures alias leges innu nero plurali tulerunt, ut in eiusdem cri Tabulis illam,quae proxime os hanc sequitur, Agnati aut Substituti, quisuccessionem1perant, tutores un*to. Ex quo apparet in legibus erentis nihil ref rre siue si ligulari siue plurali numero utaris, cum ex singulari tamen pluralis figurate necessario intea gantur In inscribe dis libris, ut siquis exempli gratia scripturus de injiciis ita inscrib illibrum suum figurate zzκ του καθηκοπres, ut Zeno Citilaeus et cleanthes et Sphaeriu Stoici, pro eo quod est latine, de Obbicio: proprie u ro ut cicero tres praeclaros illos suos de Ostic s libros. Ite inpὶ νομου est eg figurate, ut idem Sphaerus apud Laertium et ci*εοι νομων hoc es de legibus proprie, ut idem Cleanthes apud eundem. Vt taceam interimi inscriptionem librorum A ciceronis de Repi ca in singulari et Platonis V ωλ sit in plurali et rursus illam Ciceronis de Inuentione ingrua ruer, et Hermogenis me uetaων p Fere enim in infrΣdis

53쪽

defendere uolens,dit eum de licij recte inscripsi Fe,etsi de officio inscriptio

nem scisset, mugimpere erraturum fuisse ex quo patet huiusce rei ignora tione magnum ab utros admissum peccatum, utros enim modo, hoc est, infinpulari figurate et in plurali proprie Cicero et recte et uere inscriptione sebri de Osticys facere potuit. Quare hoc pro certo habendum, inplerissc inmscriptionibus librorum nihil re irre, siue in singularisiue in plurali numero fiant, dummodo hoc intelligatur, eas in flagulari numeros refiguratus, in plurali uero proprias esse. In exeptis deniqb proferendis,ut apud Ciceronem in primo libro de Inuentione, cum definiens genus etgeneris definiti ex m. lum Grens, ita inquit, Genus est quod plures partes amplectitur, ut animma Q in loco Cicero quos si non figurate, sed proprie loqui uoluisset, exemplum illud ita prostri e poterat, ut animalia flue uigenus animalisi,idem enim omnino significasset, sed diuerso modo, et definitionem quam attulerat exemplo non minus idoneo illustrasset idem enim plane ualent, ut unima ut animalia, ut genus animalium, nec disterunt, nisi quod animalfigurate, unia malia uero etgenus animalium proprie accipiuntur. Nessolum cicero,cam teris Oratores tam Graeci quam Latini huiusmodi figuratis locutionibus in exemplis aferendis utuntur, sed etiam Philosophi, et inprimis Aristoteles, cum multis alijs in locis, tum praecipue in primo de Historia animalium,ub de diuersiis animalium generibus loquens, et singulorumgenerum exempla pro ferens, nihil interesse putat siluefigurate sive proprie loquatur, et siue dicat exempli gratia, ut piscis, liue ut pisces, siue uigenus piscim item siue ut apis sine ut apes, siue ut genus apum. Vna enim qualibet harum locutionum o ificantur omnes pisces singulares, et omnes apes singulares, qui et quae sunt in mulido nec alia est inter eas differentia, si quod insingulari dicenm do ut piscis ut apis figliratae sunt, in plurali uero et cum nominegenerι pro frendo ut pisces ut apes, uigenisspiscium uigenus api , propriae Alphoe modo ut dictum est, probatijyimi quis scriptores in delinitionibus Umi nandis in legibus ferendis, in libris inscribendis, in exemplis prostrendis indiderenter nunc proprijs nunc juratis locutionibus utisolent. Quas Io, eutiones tam proprias quam figμratas idcirco pluribus exponenda explica LIq putaui, cum ut clare intelligi possent,quia nunquam uti uidelitur suis,

se intestectae tum etiam, ut admonerem re tepbilosophari cupientes, ne cre

dati Diale icis a Philosophasiris, qui uel enorantes uel non anima em

54쪽

Rientes hanc communem et figuratum loquendi consuetudinem, dicunt et mentiuntur, bis nominibus in singulari numero prolatis , significari nescio quam naturamgeneris silue1peciei comunem et uniuersalem, quam ipsit cominiscunntur et nugantur esse quiddam per intelligentiam abstractum a singularibus, cum reueragenus et species, siue natura generis et speciei nihil aliud fit, nisiι ipsumet singularia sua situ multitudo ingularium suorum simul et femel acαceptorum , et denis nisi totum quoddam discretum, eodem pla/te modo, quo populias et exerciti s ipsi quos nihil aliud sunt, nisii omnes stingulares popuWlares et omnes 1singulares milites, qui in populo et in exercitu continentur,

simul comprebensi. Id quod etiam insta tunc melius apparebit esse uerum cirrefutata erunt a nobis fuga illa genera et ecies et uniuersalia, hoc rit, mera monstra et omnia Pseudophilosophorum. Et praeterea cum o knsum erit, si definitur bonio, nihil aliud definiri nisi omnes singulares homines et cum dis uiditur animal, nihil aliud diuidi, nisi omnia singularia animalia et omnino cum probatum fuerit, quicquid est in rerum natura, id omne esse aut singulaαre aliquod aut multitudinem stingularium, nihils esse tertium, aut medium.

Sed ut tandem concludam banc partem dico nomina appellativa implicia figurate et improprie poni si aut numeris singularis pro plurali, aut pars pro . toto, aut unum pro pluribus uel omnibus usurpetur, ut iupra multis exemplis comprobatum 1st aut contra si pluralis prosingulyri, totu pro parte, plurit uel omnia pro uno tantu accipiantur, per eandem figuram intellectionem uelisnecdocben, ut clino nunquam similiter tam in soluta oratione quam in uerrus dicimus, pectora et pulmones pluraIiter pro uno tantii pedi re et uno tantiet pulmone, et cum ita loquimur, ut cicero ad Brutum scribens hoc modo Poαpulo imposuimus et oratores ursi sumus pro eo quod est, Populo imposui et orator usus sim item cum ponimus totum aliquod discretum pro una tantum illius parte, ueluti totum genus pro uno tantum singulari generis, ut est apud

Horatiurn dis Audax Iapeti gentes prosolo Prometheo apeti filio:

et apud Arati in Phaenomenis, ei scίστρα ρυ γένος. hoc hi, I t Astrae gigantis filia. Omitto hic multa ulta exempla totius non solum discreti, sed etiam continui, pro ima tantum parte uaci ut cum dicimus, onαtem bibi, vel Fluam caedi, eo quia ima tantum pars ontis bibitur, et una antet parsoluae ceditur . Omitto inquam baec omnia, quae pasm occurrunt apud scriptores, et iteministr non sunt nota Quorim duorum loquendi modorae uters o 6t, tam desuperior quam hic itistrior receptus 1 et cotices ius et

approbatus et fumatus a docti timis tubussiam tam Graecis quam Latinis per illum,quam torie dixi, lura Intellectionem latine, Inecdochenycce

55쪽

wperator, eum aut a parte totu aut ab uno plura vel omnia, aut contra pare toto et unum tantum a pluribu uel omnibos intelligitur, ut testitur in intilianu in eo, quem supra estaui loco et Author ad Herennium in quarto: et denis ut docet Cicero in tertio de Oratore supra citat, cum, ut ira inquit no ut dictum est intea gitur, sed ut sensum est. Atq; ut serius inculmcem, quod diligenter percipi et memoriae mandari uelim, eo quia nunquam a Philosophi fatis uidetur fuisse intellectum Figurata positio, de qua loquor. in nominibus appellatiuis simplicibus est, cum singularis pro plurali et unum pro pluribus uel omnibus, et contra pluralis pro singulari et plura uel omnia pro uno antri ponuntur. Qua figura fit ut haec ipse nomina nec semper unum ut propria, necsemper plura ut colle flua, sed modo unam modo plura signirificent. Ais haec eadem efficitur, ut nomina animalis et hominis et caetera aprupea itiua simplicia, ut supra dixi, figurate posita, uere collectiva sint et intercore trua uere numerari debeant cum hoc modo accepta in singulari numeαro sine ulla dubitatione. significent plura uel omnia, ut animal, eum in multuat s supra citatis ex nplis, tum maxime in eo Ouid , cum ita inquit. id meruere boues, animal sine raude fretam nisi unimal eo in loco pro multis animalibus uel pro aliquo genere unia milium toto codective et figurate ponatur, quonam pacto recte et sine turpi soloecismo, diceretur, boues animal suum unum pluralis, alterum singularis niseri sit scitem ut homo cum in plurimis aliis locis, tin maxime apud ciceraronem in primo de Osticijs, ita dicentem, Homo autem qui rationis est partim

ceps et caetera. no in loco certum est hominem a Cicerone non pro uno tanαtum homine positum fuisse sed pro omnrbus hominibus siue pro uniuerso gemnere hominum. Est enim sermo ille generalis, perinde ac sii ita dixisset, H mines autem qui rationis sunt particepes, luegenus bomin quod rationis est particeps Quod si homo ibi non sit nomen collectivum, ut nos dicimus, et non pro omnibus hominibu figurate ponatur, quomoso quaeso in singillari numero omnes homines significare et sermonem generalem ad uniuersum horuminum genu pertinentem facere poterit pro illo nullo modo. Quare uelint nolint philosopbastri necesse est hunc loquendi modum collectruum et figurarutum in nominibus appellativis simplicibus concedant, et sua illa uniuersalia, siue naturas uniuersales, quas hisce nominibus singularibu significarimentatiuntur, unquam falsis et inanes in malam rem ab. resinant positis enim et stibilitis his locutiombus collecti uis, ut dixi, et Duraris, nihil amplius opus erit ullo uniuersali situ natura uniuersali, ut etiam multis alijs argumentis insequentibus capitibus, ubi uniuersalia destruemus, ponendis, liquod conu

56쪽

quasi somnia ostine ulla utilitate aut necessitate confinxerunt, ut docebimuε. Nunc HYns hoc modo uarietate positionis nominum appellativorum silmpliocium, nunc proprie, nunc figurate acceptori , iam tempus est, ut transtum invia stertiam et ultimam eorum diuersitatem, quae con illi in eis uel semel tantum, uel multoties pronuntiandis. Quae diuersitas, a quos in causa est, ut baec ipsa nomina modo unum modo pluri significent,sicut duae illae superiores Nans semel tantum prontιntiata in singulari numero et proprie posita unius tantummodo non plurium babent significationem, ut cum semel tantum dicitur, exempligratia, homo est animal. In hac enim enuntiatiori tam sup positum quam appositum siue, ut Dialectici loquuntur, tam ubiectum quam praedicatum, hoc est, tam nomen bominis quam nomen animalis, solummodo unum ignificat, eo quia utruns eorum fingulare est, proprie positim, et semel tantummodo nuntiatum, perinde ac si di tum Ubet, unus homo est unizanima viam cum utruns, ut dixi, singulare sit, proprie positum et semel tantummodo enuntiatum, quid causa est, quamobrem non union tantumsed

plura significare existimetur mod si non ita est, hoc est, si nomina appelαlativa simplicia, de quibus loquimur, cum tribus illis quas dixi, conditionibus adiunctis, non lanificant union tantum sed plura, quaero igitur prima, qtis nam pacto aut qua ratione distinguemus, merum ligularem a plurali s lota cutioilem propriam a figuratu Lunam enuntiationem a pluribus si aeque in una sicut in pluribus pronuntiationibus plura significatitur. Deinde quaero cur non aeque recte dicatur, homo sunt animalia, sicut homo est animal sciams bom tam insingulari vim in plurali proprie positum et semel prolatum, significat plura, quid causae est, cur non eodem modo recte cum uerbo plurali more collectivorum ficut cim singulari conjfruatur es certe nihil . Atq; haec rursus quaero et peto propter Dialecticos, qui asserunt bis nominibus in sinαgulari possitis significari suas illas naturas omini ne et uniuersales, et prompterea non mirum esse, si buit modi nominibus in singulari possitis plura si 8nificentur, cum eae naturae utiae eaedem scum int, et existitit in tutis et dicantur de innitis, ut ipsi nugantur. Sed nos in proximo sequenti capite, tu supra dixi, probaturi sumus istis testio quas naturas, eo modo quo ab ipsis intelliguntur, etsi tutιntur, prorsus esse falsas et commerititias et a porten tosis Philosophastrorum cerebris omnitio iiiutiliter et sitne illa nec itate exπcuitatu . Sed ut redem ad proiiantiatiotiis durer tutem sic 'tuo haec non mina

57쪽

ratit irreti ntiata, unum tantum non plura significare et cum ita dicitur,

Pamphilus hominem stipulatur 1h, aut homo est animat,nihil aliud his enuti tiatis declarari, nisii, ut iurisconsulti recte aiunt, unum hominem, puta Sti colim uel Titium in stipulationem deduci, et unum aliquem hominem puta, ciceronem uel Demosthenem esse ammul. Nomina enim hominis et animalis et caetera huiusnodi nuripiam significant genus uel peciem, uel aliquam a turam communem, nisi cum sunt figurate positi et accepta, et ea natura,qμαbis nomin bus ligurate polit s ignificatur, Maliud est, ni i multituto ex indiuiduis composita et totum quoddam discretum, ex nullis alijs icti exsin gularibus uere con titis, ut in iubitanter Hirmamus et in toto hoc operesu mus ollati uri Quod sit eadem haec nominabominis et animalis non femella tum, ut in exemplo superiori, sed saepius ac multoties prostrantur, ac trier*ctis suppositiis accommodentur iamstatim desinent ilignificare linum tantum, et moιltorum ac plurimus' ijicationem accipient Ut si quod ad nomen au minalis attinet, id multoties prostrum et diiιersis suppositis accommorem hoc pacto, homo est animal, bos est animal,leo est animal. In bis enim tribus enuntiati nomen animesis quoivis numeri singularis sit, et proprie positum, tu men quia ter enuntiatum est, et tribus diuersiis suppositis accommotutum, idcirco sitietissa dubitatio lenon unum tantum sed tria significat, hominem, bouem et leonem. Quod autem pectatui nomen bominis, si ipsum quos se pius pro stratur et pluribus suppositis aptetur, hoc modo caesar est homo, Pompeius est homo Cicero est homo, similiter in bis tribus enuntiatis vox homonis ter proluviata et tribus diuersissuppositis aptata,tria significare incipiet Caesarem, Pompeium, et Ciceronem: et si pluribus etiam lucibus prostr-retur et pluribus uppositis aptaretur, plura etiam significaret. Quod dixi de bis duobus nominibus hominis et animalis, idem etiam intelligi uolo de omnibus alijs simplicibus appellativis, nempe de uno tantum dicta, uel ut Dia

lactici loqrtuntur, praedicatafuerint, singulariter et proprie tantamodo unusenificare. Quod de alio uis alio deinceps, hoc est, de pluribus dicantur uel praeitcentur, et diuersiis suppositis accommotentur, titimificationEcimius tantu ac multoru et pluriu acquirere sicut A centies prostris rentur et centenis suppositis aptarentur, centeria essent significatura Ais hoc est illud iιο Grammatici definientes hoc nomen dicimi tomen appellativum esse Liquod est commune multorum siue quod conuenit multis, quod ita est intelligendum in multis prouuntiationibus non in masola, nam in unamimuproprie et singulariter, ut dicti inest, non simAsignificarepotest.

58쪽

subintelligendum n multis pronutiation bus ut risecta definitio compleatur hcc modo Nomen appellatit in se illud quod est ciniam ne multori in Lequod conuenit multis in multis pronuntiation:bus Clyta additaene fit titio men appellatiuum nomine prsprio tanquam peculiari quadam proprietate

distinguatur, si quidem nomen prcprium tanti multoties prolatum quam semel tantum, nunquam ni linum igniscat, ut i quis dicat exempli gratia Qui sedet est Socrates , qui legit is Socrates , qui ridet est Socrates, bis omnibus effusis non plures Socrates sed unus tantum in ividuluq gu jicatur. At nomen appellativum contra, multoties, ut dixi, pro stratur, multorum,si femine aut uni, unius tantum babet signtlicationen is significatione propria loquor, non de Durata, num urate positum etiam si semel tantum prontristiettir, tamen malia signiscat, ut saepe iam dii tum est. Ad hunc igitur mod 7

praeter uarietatem numeri tumsingularis tum pluralis, et diuersitatem positionis tum propria tum fgurata , ut supra dixi, etiam uarius pronuntiationum numerus, hoc est, cum nomnia semel tantum uel multoties pronuntiantur is causa est, ut nomina appcllat tua non colle illi modo unum modo plura uel cinis

nia significent. ista nus de nominibus propri)s et appellativis tam corulectitiis quam in licibus, et non colicetiuis dictum fit. In quibus explicandis idcirco paulo prolixiores fuimus, ut omnes ea clare et dijtii 'te pol Suit intelligere, quorum ignoratione Philosoplaistri primo rescientes nomina generis

et pecte esse collestiua, et tibi aliud iis inultitudinem singularium proprie signiscare, introduxerim sua illa genera et ecies et secuti s substant Met omnino omnia linter hae praedicabilia, hoc est, mera omi laetineras nugas Dialasticas Dem de non intelligentes cum dicimus, hominem es Je1heαciem allimalis, et irami esse gerilis hominis, tam homitrem quam artima accipi debere in propriebed figurate, pro omnibus bominibus, et pro omitibus arriminalibus periri de ac si diceratur, omites singulares omitres, siue omnegernus hominum, tu omnium singularium hominum multitudo, quod idem ualet, es et continetur in genere siue in multitudit:eom tuum ingularium unt multu

taliquam mus gelius in maior egeriere, siue minor irruit: tudo in maiore mi imtitudine: Non in qu sin hoc teli gerite coactisuerim intro lucere monstrom

us il si secundas interui ories, hoc est, meras, ton Ari , telis, sed bar iroruDialallicorii Dcphas. Detris rota peroplerites nomina bonums et ali resis et alia similia in lina pronuntiat toti eutium autu , in pluribus pluru Dpmlicarepi tauerunt non sci in hominis et unitalis Id rem quae est homo et rem quae en antina dici ac praedicari de multis uis it erroribus et Onitimo bominem et

59쪽

P Siritima esse res siue naturas communes et uniuersales, quo nihil excogitari potest absurdius, ut docebimus insequenti Capite. Nunc tantu hoc non ignomrari uolumus, uere intelle tis nominibus tum appellativis colle fluis, quana nocollectivis, et rebus quae eis Isignificantur, et recte perceptis locutionibus tam figuratis quam proprijs et non figuratis, et quid intersiit inter uoces, cum semine tantum pronuntiantur et cum multotres, bis inquam omnibus probe comgnitis et intellectis, nihil praeterea opus esse nec generibus nec ' eciebus nec secundis substitit inec jecundis intentionibus nec uniuersalibus nec praedica bilibus nec uilis huiusmodi nugis Dialecticorum. QMd tamen nobis cret riora Iumus, nisi in proximo et sequentibus Capitibus extirpabimus omitia illa seudopbr. os borum et Philosopbu1trorum nugamenta.

De nominibvssub stantiuis et et die clivis et eo-τwn propristatibiis ac dis erenu , contra Dyeu philosophos.

Em iam ueniamus ad duo illa, quae superfunt nomis ' num genera roc est,ad substititiua et adiectiva, qu

rum proprium ei significare non unum tantum aut plura, sicut illorum superiorum, sed res aut tanquaper bellantes aut tanqua in alio exilitates, et omnino aut subitinitas ut qualitates propter hac enim caum an ab Authoribus linguarum aut a Grammaticis fuerunt inuenta, ut deinceps con tibi de exemplis et explicatione ipsorum, at quam nunc aggredimrer. Nominusub tintiui siue, ut Dialectici uocant, abstractasunt, ut nomen hominis, nomen unimalis, nominen ligni nomen lapidis, nomen aquae, nomen terrae, nomen dulcedinis, nominen amaritiei nomen magnitudinis, ns inieri paruitatis, nomen domini, nom. nstrui, nomen calefactionis, nomen refi rgerationis, et reliqua buut modo sen ificantia tum sub tintia tum qu luatem, sed trans semper per morum essenindi su lautiae, et rei per sejuntis sub tintili prolatum, ut per exempla, quae

diximul patet. Nam licet magnitudo et paruitis, dulcedo et amarities quam

Iitates sitiit, et reuera in alio ex lint, hoc est in sub tintia tanqua in subiecto tamen ut substititiae, pertudeacpersescirent, ubi tintiuepro eruntur. N

60쪽

rnei, nomen lapidei nomen aquei nomen terret, nomen dulcis Ismen amarari nomen magni nomen parui, nomen paterni, nomen filialis, nomen calem facti nomen refrigerati, et caetera huiusmodi innumerabilia, quae omnia non

ivit iter ut submutiua modo sub tintiam, modo qualitatem, sed semper quam litatem siluesubstititiale situ accidentalem igni icunt. Nam licet lignum exriempli gratia et lapis sub thntiae sint, tamen esse igneum et esse lapideum sunt

qualitates. Interrogatus enim quis, qualem arcam uel qualem domum emerit, recte,dpondeat, ligneam uel lapideam 'x'quo colligitur nominibus diei laesuis licet a sub tintia derivatis nunquam substititium sed semper qualitatem quandam ilignificari, eamq; per modum qualitatis et rei in alio exiskntis adta seditu pronuntiatam Nam cum ex ligno fit ligneus, et ex lapide lapidetis, hoc est, cum substitit tua substititia mutantur in adiectiva, tunc substititia quas itidet ii in qualitatem traiis Ormari, et id quod proprium est italitatis, tauqtium in aliosignificari, ut pitta lignum in arca lignea, et lapis ii domo larapidea Osare in te ii omina stib tintiva et adiectiva haec est disjrrentia, quod sub tititiua tum substititiam quam qualitatem adiectiva uero nutrq nnili qualitatem ilignificarit Cuius re bo est causa, quia qualitas licet tanquam per se stitis in sub tintilis saepe prostratur, tamen reliera per se stare et a subiecito separata esse toti potest. Quis unquam uidit magnitu irrem aut dulcedinem sitie ullo sibiecto per se subsillantein s certe nemo At ubstititia non solum taliquam in alio exi kns pro irri, sed etiam reuera in alio ex Frenibit probibetur , ut quemadmodum dixi, in arca lignea lignum , et in domo lapidea lapis Quo circa nihil mirum uideri debet, Arcum fiιbstititia sepe nudi

mero qualitatis proprietatem recipit, ut retιera in alio existit, tamen qualitas id quod substititiae proprium est, ut reuera per se existit, uoiquam potest acrecipere. Ac talia quidem uni nomina substititiua et adiecitiua, quod pertinet ad significandum sub titili M'uel qualitates, et eas tanquam per se tintes uel taliquam in alto exit lantes et hoc modo iriter se ille rurit Praeterea in his ipsit nominibus illud quos sciri et diligeriter memoria mali dari clipio, esse diιo praecipue itit errogandi aliquam iijtrumenta, quid est, et quale est ais haec tu inter se in fis habere opori storium uices, ut ad interrogationem fametam per quid dis per ressoridere iticipiamus per no vina subG itiua et per res tanquam per feJtilites V in sub tintijs, quid rit homo est ratio tale uel dii imal quid est lex sest arbor uti stirps in quesitatibus quid est litieu festio igitudo: ttii 1 candor est color Ad iriterrogat potiem lιero fictam per qiιHedt, semper restoridemus per nomitia adiectiva et per res taliqua in ullo

SEARCH

MENU NAVIGATION