Marij Nizolij Brixellensis De veris principiis et vera ratione philosophandi contra pseudophilosophos, libri 4. In quibus statuuntur fermë omnia uera uerarum artium et scientiarum principia, refutatis et reiectis prope omnibus dialecticorum et metaph

발행: 1553년

분량: 408페이지

출처: archive.org

분류: 철학

41쪽

accedunt omnia, quaecus scriptu sunt in XI H libris ων ἄτα τὰς ικα,

hoc est, Metapis caesiue Metus' ficorum, ut iuniores latini uocant. At shaec quos in summa sunt praeclara illa Pseudophi siophorum principia gene ratia, tam scripta quam non scriptu, quae negleetis literis grecis et latinis po

litiori brus , contempta Grammatica et Rhetorica, 1 reto communi omnium

recte loquentium usu subiugata et qua i uenditu iudicandi libertate, Uisibi ad philosophandum tanquam fundamenta firmu ima constituerunt et quae siquis forte insciari aut falsa esse dicere audeat, stitim contra illum tanquam

gens scelus admittentem et quaisi negantem Euangelium nullo pacto dis pu tundum esse clamitant. Sed nos ut spero, Diis bene iuuantibws et fauentibus, luce clarin os,ndemus contra isti principia non solum diei ac dis utari pose, sed etiam ea maxima ex parte Ube ita fuga is mendacia, ut, ibit magus alm una magJs me dux cogitari queat ut maxima admiratione uel ingentipotius

stirpore dignum fit, qui unquam fieri potuit, in tam longo temporis spatio, et

in tanta doctorum hominum multitudine, ut a nemine adhuc, quod cium, nec animaduersa fuerint nec refutata. a Laurentium Vassa, et aliquo alij, qui non pauca aduersus Dialictricos et caeteros Philosophastros praeclare scripsiem runt, fit e tantu ex summis Dialacticae, ut ita dicam, ramis, frondes quassam et surculos decussere, et ei quidem niti parum attulere damni ac detrimenti, sed nihil uel parum pro rcerunt: propterea quo stipitem ac radices ipse rem liquerunt intustas et illaesus, nempe sicundas substantias, secundus intentioones, monstrosa illa genera, prodigiosus illas species, praeterea utrix , equivoca analoga, et denique ipsa uniuersilia, praedicabilia praed camenta, ut uocant, hoc est, non acuta et sapientia Philosophorum inuenta, ut uulgo puri tantur, sed mera figmenta et plusquam fatua delirantium nugamenta . .ee inquam illi tun tiam tot in Dialecticae arboris radices una cum trunco ipso, uel prorsus non attigerunt, uel certe quam leusini. serunt: itas pol hamulto plura suppullularunt,quam ante fuerant. ecussa Quod idem ne nobis quos accidat, diligenter cauentes, non a frondibus, ut isti, nes surculis, sed a trunco uis adeo a radicibus ipsis dGnolitionem Dialecticae et Metus issicae aggrediemur, atq; ita subrueings principia utriusq; deinde etiam si uita

suppeditabit, reliqua dehciemi cac posue riui sis , ut nunquam postea repulis

Iulascere aut renasci queant. Sed in hac tanta, tamq; noua et inauditu re probanda Le fores etiam is etiam Oratos uolumus, ut non ante quicquam iudicent, nes pro nobis nes contra nos, quam et nostras et Aduersariorum

rationes penitus perdidicerint totμme librum diligenti sim perlegerint.

42쪽

as Non enim ignoro qualim et quantam rem is aggres trus, hoc est, quam ob scuram ad intelligendum, quam intricatum ad explicandu quam corruptam ad emendandum, quam foedatam ad expurgandum, et denis quam didiciseriet arduum adpersuadendum Idq; non tuinpropter rei ipsius naturam, quamvis moi tro finiam, qιιm propter iudicia hominum ex Dialecticari et Metapb sicarim rerum fidua tradiatione peruersiij ima et corruptissima. Quare nobis uehementer opus est Lectoribus non tam pertinaciter contenαdendi, et r. telis de indendi, quam patienter intelligendi, et ueritatis com gnoscendae, ainatoribus. Quales omnes, qui nostra haec lecturisunt, ut esse uelint, rusius etiam dii etiam oramus.

De generali omnium nominum diuisone in sub Dimtiua, adiectiva, propria et appellativa dei eorum proprietatibus et disserentis , nunc uam satis in

hunc diem ab Ilo traditis ot cognitis, contra

Nyeudophilosophos Caput Tertium.

l igitur et nostris et Aduersariorum principijsgener libru sunmatim expositis, nim uenio ad exponenda rursus utras particitiatis,et ad nostra clirmanda istas Adserinfariorum refutand quemadmodlim ante secundo loco prorupo situ uit. Quod ut comimadius ordinatiusis fiat, primiminboc capite et duobus sequentibiadisseram de nominibus rerim, quae inibi uidentur ad recte philosopbandrim inprimis cognitu esse necessaria. Deinde in omnibus alijs huius secun D partis capitibiis idem faciam de rebus ipsis istic ut nes in bis nec in illis, quant m in iobis erit uis Iuni recte philosopbandi principium non uere ac fideliter traditu relinqvstur Nam uehementer mirum est, cprorsus incredibile, itantior in uti Oerit, tam in rebus quam in nominibus non olim a Dialacticis, sed etiam 4 Ae tap sicis et caeteris Pseudophilosophis semper i s in hunc diem fuerit erra tum momagis miles laborarii est,nosolim ut doceam ea,q ae putem esseMra et utilYt omnibus recte

ut ea, quae ab abyssayo tradita et ne ulla nee stat/prosili4 Philosophi introductabuerunt, redargui de ortar:

43쪽

eJcid ais extrudas. Quod nos, ut pero, tanquam no omnino imperiti nesin iligentes agripbilosophici cultores, sedulo bis sumus facturi, et omnibu Hknsuri, non recte philosophatos esse eos, qui tot ac tanta tums manis Eem

ruta aperiorum, vel propter ignorantia ingeni s tarditatem no animaduermierunt nec uiderunt, uel animaduersa quidem et uisa tamen propter ineptum quandam reuerentiam et butam timiditatem, uel noluerunt uel certe non usi sunt reprehendere . Atq; ita diim mod6ti et reuerentes uideri voluerunt,

uanys quorundam nominibus pepercerunt sacrofanetum et diuinam prodiri derunt veritatem quam ego semper ante omnia colendum omnibu Is quamα libet magnis nominibiis anteponendum putaui, iuxta illud uulgatum Aristiis telis quasi prouerbium Amicum Plato, magis amicu ueritas. Sed iam quod uerbis tum auda ter pollicemur, id re ipsa prasti re incipiamus, a generali orimnium rerum diuisione fumentes exordium, et ab hoc rursus quasi fundam isto, ad omnium nominum diuisionem explicationem cs redeuntes, hoc mosi: Quoniam nomina rerum flati sicundaru causa fuerunt inuenta, nam sit res noessent, ne nomina quidem rerum erant futura, idcirco rationi consentaneum fuit, primum ut quot rerum significaudaru otidem etiam noni trium significaritium genera inuenirentur: deinde cum rerum maxime propria it esse et exissi re, nominum autem dici ab significare, ut fimiliter quot res ipse essendi et exit ens otidem quos nomina rerum dicendi et signiscandi haberet modos.

Rerum autem prima genera et primi rerum essendi modi, ut nos pistamus, in summa quatuor sunt, nam omnia qu ecunq; ex bini in tota reruta turdotiubae immensa mundi uniuersitate, prima diuisitone uni aut sub tintiae aut quatalitates, et rursus omnes tam sub tinti e quam qualitates, aut singularia sunt aut multitu ines singularium Subdititiae sunt, ut Socrates mino,animal, iagnum apis,metabiton aqua, et terra et reliquae ut tintiae, quarumproprius essendi modus est, ut naturaliter perses,nt,et in alio non ex tint. Qualitates

ut dulcedo,amarities,magnitulo, paruita Aomin Ierulis, calefactio,restita geratio et caeterae qualitates tam sub tintiales quam accidentales, in quibus

Ueti et iantitas, ut in ira probaturi unius tu capite de qualitate, ubi et

44쪽

ste opnimus, quae a recent laribus Diale ticis appellantur accidentila, ea o lua ueteribus Latinis dici et uocari qualitates. Huru ueroproprius essetidi s dus est plane contrarius superiori, hoc est, ut semper in alio existitit, nempe in sub tintia tanquam in subiecto, et nunquam per se lint. Singularia, ut vhominibin Demosthenes et Pericles, in urbibus, Parma et Placentia, insu minibus Padus et Rienvi in montibM, Ossa et Pindus et alsae huiusmodi res1inputares, quae et ipsae hunc bubent proprium essendi modum ii in unae et sola per seseparatim ab alijs, no multae et plures simul acceptae . Multitudimne, ingularia, ut populi H exercitus, gens, pars multitudo, genus pectes

et omnino ea omnia,quae uocatur tota discreta, in quoru numero uel inprimis

sunt genera et becies, ut probaturi sumus infra partim in hoc, partim in promximo sequenti capite, cti de rebus loqui coeperimus, et generalem tuam rerum diuisionem a Pseudophilosophissa tam plane fugam et mendacem esse demon strabimus Nodus autem essendi proprius huius generis reru 1t, ut sint non unae et fota perse ac separatim captae, ut ilia superiores,sed multae ac plures mul ac semel qua in unu gregem comprehensae. Ac nos quidem in summa stituimus tot numero roc rit, quatuor epe prima rerumgenera, nec plura nec pauciora, cpe ubstititias, qualitates, singularia et multitudines j ngularire, et totidem proprios essendi reru motos, nec plures nec pauciores 'oc di per sellire t alio xjtire, unum et solum esse, ex multis unis sobjs constire: ut si ab pratur aut gen id aliquod rerum, quod non siit unum horum, aut aliquisesbendi modus, qui non ad aliquem eorum, quos dixi, restratur, id genus et is modus in Nera rerum natura prorsus no extjtit, sed omnino falsum commen*titiumssit, ut ex ijs, quae infra di turi unius aperti) imum siet. Ad significandum igitur baec quatuor rerum genera ais hos quatuor Ubendi modos, ab Aut boribus linguarum, siue a Grammataeis excogitata et Auenta fuerunt quatuor itidem nominum genera, et quatuor eorum igniscanii modi, ut uni cui s rerum generi, et suo ac proprio essendi modo resi)onderet unum genus nominum, et unus significandi modus Genera nominu baec sunt, subitintrua,

adiectiva, propria et appellativa signi candi autem eorum modi hi sub tinntiue iue per modum per bestitit is, adiecti uesiue per modum in alio exis,ntis, proprie situ e per modum essendi unius ac solius per s. appessatiue praesertimeo iactive iue per modum est iidi multorum ac plurium simul Habent enim nomina signiscutiones rerum et modo j:gu icandi earum hoc pacio inter sed ullos et distinctos, ut sub tintiva semper j mycent res tanqua per ejtin tes lue per modum per se lautis, adiectiva res tanquam in ullo existaentes flueperinorumιuallo exi kntis, propria res tanquam uua et Ioui per se si e

45쪽

plurium multarumssimul cum alijs coniunctarum. Vt in humina, quemad modumsupra dixi, spe tantiet quatuor rerumgenera et quatuor earum essendi modos sic etiam reperiuntur ac sint tantum quatuor nominum genera, nec plura nec pauciora, et tantum quatuor nominum significaudi modi, no plures nec pauciores. Quod usis adeo uerum est, ut siquis forte aliud quodpiam nomminumgenrus,aut alium quendam signiscandi modum, praeter ea et eos,quos

dixi, id genus et is modiu planesulfusint et comm cntitia. Sed ut baec omnia nominumgenera et eorm significandi modi melius de clarim intelligi positiit ab ijs, qui recte philosophari cupiunt, de eis nunc singulis quambreuijsime et quam clari)fime potero, dicam et explanabo ea, quae inibi ad rectephilo omphandum in primis cognitu uidentur esse necessaria, et quae si ignorentur pro certo arbitror fieri non posse ut quisquam unquam erephilosophari, et recte veritatem inuestigare queat. Eorum enim ignoratione insuperioribus temαporibus factum est, ut multa turpisiimorum sed jἰimorums erratorum murudia in Philosophiam fuerint introducta, recepta, et approbata . Quo circastitui haec eadem omnia inibi diligentisiime explicanda, et explication huius initium sumendum a nominibus proprijs, tanquam afacilioribus, et in quibus viti nita uel parum admodumfuit erratum.

De nominibus propri sit appella iras tam collectistiis Iriae simplicibiu et non collissimis, ac de eori proprietatibus et disserenti contra Philosophais

ytros. Caput Quartum.

OMIN A igitur propriusiue, ut Dialemci uocant, indiuidua sunt ea, quae tum in plurali quam insingulari numero, semper significant unum et solum perbe, nunquam multa et plurus

mu ut in nominibus bominum nomen Demosthenis et Periclis, . in nominibu urbium nomen Parmae et Placentiae n nominibus

fluuiorum nomen Padi et iubent ii nominibus montium nomen Ossae et Pindi, et reliqua huiusmodi innumerabilia. Exemplum autem modi significand borsi in singulari numero sit hoc, ut i ita dicam, Ne semper Curium et Licinium vir in plurali numero hoc, ut si hanc eandem sententiam ita prostram.

46쪽

2 LOB Eut cicero in Para Oxst, Ne per Curios et Licinios laquar on in loco cicero licet plurali numero usus sit, tamen non plures curios nec Iure Liscinios, sed unum tantummodo Curiani et unum Licinium uoluit significare. Qui loquenti et significandi modus, ab illo superiore nihil diffri, nisi quod ille proprius est et naturalis, hic uero figuratus et improprius Pluralis enim numerus pro singulari a Scriptoribus is etiam a uulgo saepenumero usurpa*tur, uel ornatus gratia uel metri causa uel ad signi candavi aliquam latentem animi doctionem. Sed de nominibus proprijsba tenus nam Dialectici et metapbsici ipsi quos fatentur nomina propria sive indiuidua unius et solius tantum habere significationem semper, plurium autem et multorum nunqua: Itas bac in parte uel nihil uelparum admodum a nobis discrepant. At in G, quae sequitur di ii ominibus appetitutiuis mirum quam in alia omnia eant, hoc

est, quam a ueritate longe abeunt, et toto, ut dicitur errent caelo. Itare

nunc et pluribus uerbis et diligentia maiore dicam de nominibus appellatini quae cum sint nominibus proprijs magna ex parte contraria, non immerito ilis lis sub cientur, ut unum quasi contrarium ulteri comparatum melius discerni et internosci queat , dis etiam ut facilius percipiatur ei, quae o Fide nomminibus substantivis et adiectivis di turifumus. Ergo nomina appellativa fueeommunia, ut quidum uocant, non sunt unius generis omnia, sed duplicia homuum enim alia dicuntur a Grammaticis colle tiua siue comprehensiua,alia asero quoniam ab alijs, quoi sciam, nomen peculiare non habent, a nobis nuncumpentur, appellativa simplicia siue non collectiuaci ac prius de collectivis dicaruimus. Nomina appellativa collectiliasiue comprehensiva sunt in nomen pompuli, nomen exercitus, nomengentis, nomen partis, nomen multitudinis,nommea generis, nomen1peciei, et alia huiusmodi innumera proprie accepta . ex nominibus autem appellativis simplicibus. e quibus post a dicemus, nomen homminis, nomen animalis, nomen arboris, nomen herbae et caetera eius dein modi, non proprie, ut illa uperiora sed figurate sumpta, ut dicemus. Quae omnia contra dis propria peculiarem hunc bubent fgni candi modum , ut tam in

singulari numero quam in pluralisemper plura significent uis ideo singum

iures eorum numeri cum uerbis uel particis ijs uel nominibus adiectivis plurum libus recte construantur, ut exempli gratia, nomen populi, apud Ouidium in secundo Amorum. Nos tua sentimus populus tibi deditus arma. Et nomen gentis apud Liuiu inter principia primi libri primae Decudis Gens uniuersa Veneti appellati Et nomen partis pud Virgiliu in primo Aeneidos

Pars instu 'secunt Et nomen multitudinis apud Homerum in seis eundo ludos is p ἰσου Ἀλν Sic dixerunt multitudo.

47쪽

omnes libri tam Graeci quam Latini, dis ideo Iorgiori ecrum enumeratione supersedendum putauimus. Illud uero non ita notum omnibuS,quod dixi,noα.

mina generis etspeciei proprie , et nomina hominis et animalis alias similia appestativa simplicius urate esse collectiva, cum tamen non min reo ectiva

in quis nomen populi, exercitus, gentis, partis, et mustitudinis et res ea qua cutis est genus uel pecies proprie bonio uel animaIfigurate, non minus ex multis singularibus is indiuiduis composta fit, quam populus, exercimtus, gens, pars et multitudo. Quorum utrunq; sine ulla dubitatione ita esse, ut dico, quod ad nomen generis et rem ipsem,quae estgenus,attinet: primum demonstrat Seneca in Tragedia Oedipo ita dicens.Qsicquid patimur mortalagenu s. Et Ouidius in tertio de Arte amandi, hoc modo scribens.

Ite per exemplumgenus o mortale Dearum,

Gaudia nec cupidis uestra negate uiris. Nam eum ille dicat, mortalegenus patimur, hic autem in primo uersu feribat,ogenus mortale ite, et in secundo subiungat, nec negate: citra omnem dubio rationem ostendunt nomen generis esse collectivum,et eam rem,quae est genus aeque ex multis compostam esse, sicut populum et exercitum. Quod ni itae bet, Poetae isti nomen singulare cum uerbis pluralibus non recte coniunxissent, et in turpem incidisent foloecismAm. Nec minus aperte idem quoque com firmat Virgilius in tertio Aeneidos, ita inquiens. At genus diluis FcIopum et montibus altis,

Excitum ruit ad portus, et littora complent.

Quo in loco doctifimus Poeta cu dixisset, genas FcIopum, primo subiunxit uerbum ruit, fingularis numeri, deinde quas dedita operusignificare uolens

genu esse nomen cossessivum, et rem eam, quu estgenus, ex multis constare, in fine addidit uerbum, complent, pluralis umeri, quodper laurum ea,qua Graeciisnthelsin Latini intellectionem uocant, non ad uocemgeireris,sed ad

rem eam, quae uoce signiscatur, hoc est, ad multitudino oclopum refertur. omitto hie multa alia exempla, qκibus hoc idem probatur, quia rursus infra sunt pro irenda Qu*d dixi de nominegeneris et de re, quae 'genus, idem quos dictum inte ui uolo de nomine 1peciei, et de ea re, quae hoc eodemio, mine significatur. Nam si nonred gesseris collectivum est, ut certe est, species quos nomen collectruum non esse non potest, cum nomen 1pecie aeque multa an feet, sicut nomen generis, et res ea, quae est ecies, ita ex multis comm

sita sit sicut rei, quae estgrni ODeci loquor iusibili et subalterna.

48쪽

ut uocant, non de thecie indiuiduae specialifimariis infra ne ite de Decie duas eius formes utim diuisibilem et ex multis indiuiduis constitatem, alterum indivisibilem et ecialijsiimam uinus flansuri. Nomina autem unim malis et hominis et reliqua appellativa non collecti uaseisimplicia, quomodo ipse quos figurate sumpta collectiva sint, et in singulari numero multa signinscent, et sἰmiliter quo pacto res, quae illis figurate acceptissignificantur, no in unae et indiuiduaesis multae et pluressimul comprehensae, post a docebimmus, cum de nomiuiuus appellativis simplicibus loquemur, et dicemus quomomdo ea si proprie tum figurate sumpta in oratione ponantur. Ex quo apparebit haec quoq; nomina figurate sumpta, saepenumero esse collectilia, et inter coira lectiva uere esse numeranda, sic ut res ab eis significatae ex multis singularimbus Icut caeterae multitudines conflant. Nunc ita probatum sit nomina gene risit 'peciei uere esse collectiua, et eas res, quae sunt genera et species esse tota quaedam discreta ex multis indiuiduis singularibu Iol copo sita, qaale si

genus animabim 1pecies hominum, et caeter huiusmodi genera et pecies diuisibiles rerum non modo ciuilium et aliarum omnium, de quibus Oratores caeteris Scriptores loqrantur, sed etiam naturalium, mathematicarum, et

supernatural iιm, quas Dialectici et Netas' sic tanquam proprias et suas ibi uendicant, itanquam lay , ut infra os laudemus in capite de materia arm tium et scientiarum. At si apertius expromam, qtio sentio, me sim Iesclare po, in intelligere, cum dicogenus an alium, et 1 pecies hominum, ita intelugi uolo, iι, ignificem non animal illus iuersale, neq; hominem illum

uniuersesem, quem Dialectici et Philosopb tripli qua inaniter etsi, ite sibi confingivit ei omnia fiugularia animalia et omnes singulares omines, fite

Inultitiaiuem omnium fingularium animalium et miιltitudinem omnimis in gularium hominum, quae et qui sunt in mundo. Talia enim sunt, at nos obtrutramur, uera genea a et uerae pecies roc est, uera singularia seu uerae musti, tuis ne fingularitιm, cima ablatissingularibus omnibus generum et 1peciem rum, siue uniuersiis multitudui ibus eorum, non minus nibi omnino remaneat

ex generibus et speciebus , sed omnia prorsus intereant, quam ex populo et exercitu sublatis omnibus indiuiduis popularibus et omnibus indiuiduis miliαtibus,sitι uniuersis intulitudinibus populi et exercitus. In summa sic cocludo et pro certia sirmo, in onimbus et per omnia, quod ad virini uel plura gmlicanda pertinet imi limra esse genera et species, populos et exercitiιs, et alia bu, modi tota discreta, sei ι in re ipsa extra omnem cogitationem et memtem, siue in cogitatione et mente46Da accipiuntur, hoc ejt, eodem modo et xj et vitea si omnia. Quod tum etiam multo melius et clarius apparebit

esse crum,

49쪽

ese uerum, cum ea,quae a Pseudophilosophis appellantur uniuersalia funditis erunt a nobis euersu et sublata: id quod faciemus insta in sexto et septimo a pite . nisi Iorte Philosophastri,1ti, ut bunt importune et inepte obstinati perseuerabunt affirmare, genera et lipecies praeter tota discreta et sua singularia esse aliquid in rerum natura et ponere illud suum uniuersale situ natumram uniuersalem, nos quos eadem ratione pergemus asseuerare praetergulares populures et singulares milites, populum et exercitum esse aliquid, et quemadmodum illi ponunt animal uniuersale et hominem uniuersalem, hic nos introducemus populum uniuersalem et exercitum uniuersalem nec ulla probabili ratione unquam illi positionem suam tueri poterunt, quin nos quos eadem,uel alia simili ntroductionem nostram destiadamus. Ais ita quiram tione erit homo uniuersalis et animal uniuersale,eadem quos ex k et popum .ius uniuersalis et exercitus uniuersalis. Sed tandem ratione subdu tu et ueritate diligenter inuestigata res eo deducetur, ut appareat non minussiilliu ac temerariu esse, ponere hominem uniuersalem et animal uniuersale, quam inmtroducere populi uniuersalem et exerciti uniuersalem Vtrunq; enim aeque absurdum est, et aeque in rerum natura Ube non potest, ut insta multo clarius apparebit, cum desitruxerimus uniuersalia, et cum probauerimus eu non esse necessuria, nec propter artes scientius tradendus, nec propter Hilogis nos ceterus argumentationes Vrmanias, nec propter praedicationes superiori;

de instrioribus facietidas, id quo se in proximissequentibus capitibus. Nec mihi quisquam bic re1pondeat, haec spe interse diuersa, eo quodgenus et peαeies defuis instrioribus dicatur in recto casu, ut Socrates est homo, et homo

est animal, populus autem et exercitus nequaqua, cum no uere liceat dicere,

unum ciuem esse populum Atheniensium nec unis militem esse exercitum Romanorum, et propterea non eandem sed longe dis item esse utriusq; raritionem ac naturam. Ne mihi qui quam inquam ita re1pondeat, non enim ego concedo aut ullum genus uerum de uis1peciebus, aut, iam speciem ueram de suis indiuiduis in recto casu uere praedicari similiters in ilis enuntiationiae

bus socrates est homo,homo est climul, aperte nego et hominem insuperiore proprie esse1peciem, et animal itis os lariore proprie Iegenus, ut mira et in hoo eapite et compliιribris alijs in locis apertij me probabitur. Nuii idcirco pluribus haec expone dicet ut, o quia lege in erre natura esse aliqua uiuis uersaliasiue comunia, que admodu in ridica,tibio'nda quaena ni intuersalia uera et quaesulsa Ied ut clare intelligatur qualia nosstituamus esse uera oenera et ueris pectes,et quid de uti iuersalibus Dialecticis in uniuersum sen

tiamus. Nec rursus matrihi fessam ob ciat Porphγrium in primo capite suis

50쪽

dis goges suae ponentem tres modos gelieris et dicatgenus mimo illo pombri, moto sumptum posse quidem esse nomen collectivum , cum dicatur multitudo quorunia, ut ipsemet Porpbrius testitur, sed fecundo et tertio eiusdem mora acceptum nullo pacto collectinum spem osse, cum ex sententia Pory ri in duobus illis pol krioribus modis duas ignificationes bubeat a prima illa longe disterentes et diuerses. Nam si quis forte mihi ita objctat, ei re*ondebo infra

in Capite de genere quare i expellet dum ad locum illum ueniamus, ibi eαnivi probatur fumus ex tribus illis generis Porpbri modii, unum tantum esse iιerum, hoc est, primum reliquos autem duos to kriores plane falsos et ab urdos et simul etiam 4pondebimus ad omnia quecimq; nobis ex Arsis tele caeteriss scriptoribus obiectaripossunt. Sed ba tenussatis denominibus collectivis, in quorum nun ero sunt non solum genus et pecies proprie, ut diis xi, sed etiam homo et animal et reliqua appellatilia simplicia figurate quem musmodi iuu docere incipiemus. Nomina igittι appellativa siue communia simplicii siue non colle filia sunt, ut nomen hominis, nomen am malis, nomen

arboris, nomen herbae nomen candoris, nomen nigritiei nomen magni tm imnis, nomen paruitatis, nomen domini nomen ferui, nomen calefictionis, norumen restigerationis, et reliqua id genus innumera, quae quasi media qua di inter illa dito superiora, nec semper unum significant, ut propria, nec femper plura, ut coilectiva, sed modo unum modo plura, pro uarietate et diuersiitate Numeritum sistagidaris tum pluralis Postitionis impropriae tum puratae Promotiationis tum unius tim plurium. His enim tot hoc est, tribus modis

horto nominum iis ais potens, quod ad unum uel plura lanificanda per

tinet Jubinde uariatur et mutatur, ut moto unius modo plurium sipnificationnem accipiant. Nam ut primo rucipiam a diueri tate numeroram, quis nemscit, haec nomina tonsiligulariter tum pluraliter etfirri s et sit rigu rem iuri

stinctiirala in primis est ausi, cur nomitia hac modo umus et solius , modo plurium et multorum impcatiotiem obtirreant. Secundo autem loco diuersiitas nostistionis tum propriae tum igitratae idem efficit Proprie autem itomina poni ted olim et Singularisti umer i gulari et imo, Pluralis autem propliιrati et pluribus usurpatur ut cim dicitur, exempli gratia, homo pro uno

bonam et bomines pro pluribus bolniiubus, et animal pro reo tu li et animalia pro pluribus animalibita eodenis modo in reliquis nominibiιs p el-DtinwAimplicibus, loqueti roseinper proprie et citra omum improprietIm

SEARCH

MENU NAVIGATION