Marij Nizolij Brixellensis De veris principiis et vera ratione philosophandi contra pseudophilosophos, libri 4. In quibus statuuntur fermë omnia uera uerarum artium et scientiarum principia, refutatis et reiectis prope omnibus dialecticorum et metaph

발행: 1553년

분량: 408페이지

출처: archive.org

분류: 철학

371쪽

ob are nostrum banc de Galeno censuram , ita concludimus, ut moneamuyPhilosophiae hidrino , Galeii fidem in Nedicina quanta maxime potest: habendam este, in reliquis uero rebus, praesertinis Dialecticis, cum hominὸ cautius pendum. Sed quid dicemus de Interpretibus Aristitelis miram in bis quos egendis magnum est periculum ne Philosios blaeshidiosi uehementer

Ddantur, et in maxima incidant erratu . nare debis quos liquid dicenduvidetur ac de Graecis prinisi ex quibus bl sunt praecipui in lixander Air: monis, Themistius, Simplicius, Philoponus, et alij rudum qui omnes si confiderentur ut Scriptores non omnino inculti nes barbari, et ut Exposi*tores non obscuri cogitationum suarum , eurumque rertim, quas ciebant, non

m/bi quidem uidentur prorsus esse contemnendi sed si cogitentur ut Diale Et ci et Philosophi hoc est, teritatis in gutores et inuentores, quouis nomi ne eos potius arbitror quos sy qui nihilosophi In iudicio enim de rebus ut o maloribus faciendo, et in rhernendis ueris ab ijs, quae falsa sunt, intorum quam funt rudes et tardi ni , cuius rei hoc uel in primis euidens arregumentum et certum indisium fiso, quod ex tot falsitatibus et mendaci s et falsis principijs, quibus Dialecit capene tota, et magna etiam Netapis caepars restria est, et quae a nobis supra fuerunt refutata, ne unum quidem utimqltam uiderunt. Quod si quis frie negat, tutatum erratorim in Dialectica et Netapb ficu multitudinem reperiri, quantum nos dicimus, age is, quisquis est , accedat, et argumentis refutationibu Is nostris recte rupondeat , conmtrariumis elus quod a nobis demonstratu of probet tunc enim syrtasse credi poterit , Dialesticam et Metapis cum tot fulsitatibus et mendacijs non esse plena, quot nos i sirmamus et in toto boc opere probamus Ars ita de Graeae cis Interpretibus Ari)ktelis in uniuersum iudicamus num de singulis eorurn errestissi dicere uelim, ne inibi quidem totus uis integer annus fascerit.

De Latinis uero et Arabilitι simul omnibus ita pronuntio, eos non solum caemcutius et penitus exoculatos fuisse in uidendis et animaduertendis errorisbus Dialecticae et Metaphysicae, quemadmodum et Graeci, sed praeterea etiadlienos ficte ab inui politiore doctrina, atque ita1 urce, rustice, et inquinate Iocutos 1, ut totum Philosophiam et uniuersam apientiam barbarismis et

foloecismi foedarint ex quibus tamen unum excipio, Thomam Aquinatem, qui si cum illo tanto tamq; mirabili ingenio his temporibus natus esset, et reris graecas didicisset, et praeceptores meliores habui et omninos in rem ditiorem instituisset stridiorum uiam Det m immortalem, qualis et quantus uir potuit euadere sed temporious illis fuit, cum nec graecus litera in Itali, taceret quisquam, nec praeceptores ulli inuenirentur nisi barbari et inculti, it

372쪽

Itus non mirum rit si excellens et fecundum alio qui ingenium in illis tantum flentiis et artibus pro rcit, quae tunc urgebant, hoc si nitale tica, Metam p sica, et reliquis Pses sophilosophorum disciplinis, in quibus tamen praeter

caeteros tantum mihi excestere uidetur, qualitum monoculus inter cacos.

Ex Arabibus uero neminem excipio fuerunt enim omnes imperiti, barbari, et inculticialte ita ut nunc leguntur translati, et praeter caeteros AbenrboIs,

qui quanto plurascripsi, tanto plura polliri dedit imperitiae et barbariae suae indiciu et illud ante omnia, quod scriptum reliquit in principio Dialectices, cum explanans primum caput Isagoges Porphyrii, et exemplo docere uolens quid esset genus, dixti Adamum esse genus hominum, et Hi j aniam esse geranusi ij j anorum ex quibus diιobus exemplis tanquam ex Pecimine quodam de reliqua reus doctrina facile iudicium fieri potest, et intelligi eum prcuus ignorasse quid essetgenus. Nams Adamus esset genus bominum sequeretur Adamum solum esse uniuersam hominum multitudinem, non solum prasen tium,sed etiam praeteritorum etfuturorum: quod idem de Hilliania et gen rem 1 anorum intestigendum est.

De ratione recte philosophandi, et de corrigendis iis aurai sis Philo sophiae)la Sys quae mmc maxima ex parte perversa et corrupta sunt. Cap. Octauu.

D persoluendum persi te omnia ea,quae inter initia operis promistramus nos tradituros sperest etiamnum ut pauca scribanius de ratine recte philosophandi et de corrigetim dis in tiurandi fq; Philosophiaestu ijs, quae nunc paulo intranus qtram tota perversat s corrupta sunt. Qua parte absoluta et capiti huius et toti libro tundem aliquando fine imponemus. Ergo qui recte philosophari et in ueritate rerum inuestiganda.quam minime fieri potrit, errare cupiunt, i ante omnia in memoriam reduc sac seruent omnia ea, quaesupra in duobus primis primi I bri capitibus a nobis dicta ac praecepta sunt, de principiis philosophandi non solum ueris sed etiam falsis, ut ista tanquam recta et utilia sequi baee uero tanquam praua et noxia uitare queant. Ocrit in primis diligenter percipiant ac d :scant literas graecas et latin s in quibus duabus linguis, ut ante dixi crineta sunt omnia

373쪽

De quae Iuniscitu cognitus dignij ma Deinde cognostant et probe tenoant praecepta et documenta omnia, quae traduntur in libris Gramniaticoruni

et Rhetorum sine quib-omnu doctrina est indocta, et omnis eruditio es inerudita Ttra,fidue egit de uersent probati Fimos quosi autbores ta graecos quam latinos, et communem usam loquendi, non modo illorum sed etiam vulgi ac populi ipsius intelligunt. Tum tem ante omnia liberosse conferueta Molutos ab omni Philosophorum Iecta nesse cuiquam ita addicentes, ut

quasi uendant ais abalienent iudicandi libertatem nes in usi us, quamlibet magni uiri, uerba ita iurantes, ut non libere et ingenue de omnibM rebia

prout uerit u ipse et rerum natura postulare uidetur, sentire ac pronuntiarepo sint. Ad haec ne a communi et consueta doctorum omnium loquendi conrisuetudine recedant, ne nimis breuiter nimiys obscure loquantur aut scribat. ne tractent quaestiones perse manistitis et inconsi Fntes,quae a Graeci meam tu ίσι στοπα θυια , ne quicquam,αράδρέον , aut inusitatum aut nouum in Philo ophiam introducunt ne introductum ab alio recipiant aut approbent, nisi inagna aliqua ratione aut necesitate adducti et eoacti Quemadmodum nos antea 'cinim,qui et ueritatis amore eompulsi et iuuandimdi sos desiderio accensit, introduximns inibilosophiam multa,quae a nemine unm quam ueterum Philosophorum fuerant excogitatu ex quibu unum uel procipirum fuit, comprehensio uniuersiorum figularium fui cuiusq; generis, ra,et uniuersum ipsum uerum uice abstractionis uniuersalium a singularibus falsae, et uniuersalis fallii Alterum uero locutiones propriae et figuratae a docti ῖimmis quibusso uiris tum Graecis quam Latinis frequenter usurparis loco primarum et fecundarum intentionum sopbisticarim et monstrofarum. quas imperiti linguarum, et communis loquendi usus ignari, excogitarunt. Tertium distinctio et separatio rerum a uerbH, et uerborum a rebus, qua non introducta et ignorata, necesse est in veterum scriptis intelligendis multaee gruula committere errata, pro primis et secundis sub Antiis,quae nulla alia de easia a Pseudophilosophis fuerunt inuentae, nisi quianes rerum a uerbis,nes uerbor: a rebws distinctionemfaceresciebant . Quartum positio et inrutroductio, ultitudiniis rerum singularium , siue totiuid screti, inritiariam partem diuisionis generalis rerum uice uniuersalis falsi et portetito i, excorusitati ac reperti a Pseudophilosophis eo quia nesciebant gelierirerim et 'eis cies diuidus eorum nihil aliud essee, si res, hoc est, singularia in uniuersiιmeaptu, uel multitu ines rerum singularium Muerse acceptas. Quintum uerura ger era , veri stactes, vera scientia , veras artes, Icco monstro rum

generin, prodigiosarum specierum commentitiarum scientiarum, falsarunc

374쪽

jso Rartium, et multa alia, quae nemo unquam ex superioribus Philosopbis, qua sciam, animaduerterat. Hisc inquam nos omnia coacti ij de causis, qua di ximus, introduximis in Philosophiam expulsis et eiectis omnibus eorum comtrari s . Praeterea ijde re te philosophari cupientes caueaut ne pro certo purarent 4tis libros, qui nunc pro Arithteliis leguntur, uere esse Aristotelicos, at suta ut ninc babentur, ab A ris,tele uere complitos fuisse, ob eas, quas

ante protulinius rationes et o tremo ne ullo pacto credunt ad redite philo;

pbandum utilem aut necessarium es e stim Dialeoticam situ Logicam, quae hodie rit in usu, et quam vos in toto hoc opere Ibndimus 1se tota uel falsam,

uel inutilem, uel superuacuum, ues impertinentem Eaniems opinionem tam beant, si non de tota, at certe de magna parte Metapbysilcar, quam uua crem Dialectisu supra nionstrauimus ex omni artium et scientiarum numero epe removenda . His enim omnibis, quae dixi, uel sequentis uel fugiendushιirosi Philo opbis, uel non omnino uti certe non multum in pbllos banio poteritu terrare si praeterea tamen etiam cognouerint, et tauq in scopulos tw dam diligenter uitauerint ea, quae supra monuimus esse falsa et peruerse philosio*phaait principia ut ea, quae traduntur a Porphyrro in i goge degenere species ori eritia, proprio, et accliente, et omnino de uniuersilibus,sive prae' dicabilibus, siue quius nucibus, ut Graeci uocant item ea, qu .escribuntlι ab AriJbtele partim in Antepraedicamentis, ut de aegrιiuocis, ex niuscis, de iis qua dicuntur et quae sunt: partim in Praesicamentis, desubiti ni s rimis et secundis, de loco et tempore et sono, de qualuate tanti H peciali, nu Ligeri'

lissa tamentione, et de aliis partim in libro Περὶ ἐρια Axς, denomine, uerbo,oratione e diuisione propositionu in particulares et uniuersales par*tim denis in alijs omnibus totius Arhistelici Organi libris, quae a nobis fuς pra fuerunt refutata. Haec enim uere falsa sunt et peruerJaibilosophamdi principia, quibus recipiendis, probandis, et sequeritis non folim interpretes Graeci Latiiii et Arabes , sed etiam Porpb3rius, Galenus, et Arretiteles ipse in profundit mus errorum, mendaciortιm, et fallitatum tenebras praeciπpitauerunt testes soli ipsi errauerunt, Jed etiam errare fecerunt sexcenta ut opitior, millia homini , quicunc per annos amplius decies centenos illorsi scripta tanqua rucida qua da uel Euangelia legerunt et orna ibus ijs, quae' dic ut, sine ulla cosideratione aut iudicio pleno,ima adhibuerat fidese ais ita

velut caeci , it dicitur, a circis ducti ora es si nulti tenebro ijsimum erroris et ignoratiliae fueum corrueruret cur autem liti Dialecitica, de tra loqui

mur, non foliιm nou sit necessaria nec utilis, sed contra potius etiam damno au'oxia re lepbilesopbari cupietibus,tumesi ex ijs,qt supra distu taurmur

375쪽

Q si pene in totis quatuor huius libri uoluminibus fatis aperte in te stipotest, rumsus tamen breuiter hic demonstro. In summa in omni Dialectaea et in uniuer se Aristotelis agano , ut ipsimet Dialectici aiunt, tria tantum traduntur, quorum unum et primum est, si inflictum vocum apprehensio, in Isagogeior phni et in Praedicament f A Jlptelisci alterum earundem simplicium uocirapprehensaru coiupossitio ad propo itiones faciendus, in libro Pερ ἐζών νειας ἰtertium compositorum discursus largumentandum et probandum, in reti quis omnibus Dialecticae Aristi telis libris Quae quidem tria Dialecticipem ne omnia male et peruerse trudunt, et propterea sit quis rellis philosophaturus eorum aliquod unum uel plura discut a Diale licis, non modo non adiuuari etzsed contra potius etiam non leuiter iadi necesse est. Simplicium autem uocum significationem a Dialecticis non rectes prehendi et proterea non recte posese tradi, ex eo maxime probatur et conuincitur,quod in duobus prope millibus annorum nemo eorum unquam recte potuit intea gere, quid uere significetur uoce generis, uoce speciei, uoce dioerentiae , uoce propa ij, uoce accidentis, uoce eius quod est καρολο graece, siue uniuersalis latine, uoce Inondim. mi, uoce homon mi, uoce ouσώς , uoce Soιοτητος , et vocibus aliorum multorum, quae omnia a nobis supra iure optimo fuerunt reprehensa aquam

recte philosophari, lentibus non solum non utilia sed etiam damnosa et novi xia. Oviare quomodo potest esse utilis aut necessaria recite philoophaturis pars ii Dialecticae s suas demus ea, quae sunt uel falsa uel inuidia, uel ridicula, ne quota quidem eius portio sua remanebit Quid restram bic inmgentem inuit tudinem uerborum inauditorum et plusquam barbarorum, quae a recentioribus Dialecticis latinis per imperitiam non solum rerum sed etiam Iinguarum, in Philosophiam fuerunt iuuediis sis est enim in Acbolis isti rizPhilosopbastrorum tam parum uersatus, qui non centies audiuerit, potentias litates, quiditates, entitates, baeceitates, uniuersalitates, formalitates, mari terrulitates, et altusexcenta huiusmodi uerborum monstris Quae qui paulo frequentius usurpant, si adeo duntur et peruertuntur, ut necessest eos non solum ualde fusi et errare in philosophando, sed etiam in loquendo et seri endo uehementer foedari et conspurcari. Et quisquam posthac reperietur. qui horum omnium admonitus, simplicium vocum apprehensionem a Diale tι

eis petendam arbitretur prost to si id faciet magnus Lltitiae suae dabit poeis

nas. Sed de Latinisibilas bastris hactenus, Graeci uero minus ouidem illi barbrrisuut, sed tamen eorum sermo non omnino caret uit te monstris laribent enim et illi quos suos cθικούς κο κοινούς ανξροίαους,4 τερατία γένη κολωδη, et o ς. δευτέρας AS inemine utiqua inis ectas

376쪽

tsa Ret res Voglet eis, quarum nullum extat exemplum, ne apud illos quidem, qui eas facere docent, et dis amiστμμα καὶτάς τέχνας , Medicusiae nec apud Medicos, nec apud Philosophos, sed apudsolos Deos reperiri putat, si tamen usquam reperiuntur. Omitto sapientium illam, culus auxillo Anaxagorus ille, ut opinor, cognouit irruem esse nigram, atq; ideo non immerar ito pro uere splentis homιnis exemplo ab A Jlathie in Ethicis commemoram tur. Haec et huiusmodi alia plurima non tam uocabulorum quam rerum por tentu pu ἰim reperiuntur in libris Pseudophilosophorum graecorum, ut ab eis quos uerborum implicium delectus nullo pacto sipetendκs. Quod dixi de inplicium uerborum apprehensione dem quos dico de eorum compositione, hoc est, in componendis implicibus uerbis et propositionibus faciendis, tum a sirinatiuisquam negati uis, tum uniuersalibus quam particularibus et in omnibus earum oppositionibus tam contrari s quam subcontrari s tam contradictorijs quam subalternis, nullo pacto ab ijs, qui recte sunt ph. lo o batur inlitandum esse motum loquendi Dialecticorum tam Graecorum quam Latiis norum et Arabum Nam licet Graeci minus sint imperiti, et pauciores fi laec hinos in suis scriptis faciant, tamen in eadem opinionum et bententiarum falluat et peruersitate uersantur, qua Latim et Arabes. Q aure nemo illorarum prorsus bene componendi uerba simplicia et faciendi restas propositiones fatis idoneus est author Nec magis utilis aut necessaria recte philosopbari uolentibus est tertia illa pars Dialecticae, quae di, ut illi uocant, de compo sim

torum discurseu, quam dux illae superiores si quide ad Hilogismos caetera

argumentationes faciendas, et ad inueniendum argumenta, et omnino ad prombandum aliquid ueritatenis inuestigandam quam sint apposita et accommodata Dialecticorum praecepta, fatis, ut opinor, abunde supra cognosci potuit ex ijs, quae diximus de libris quatuor Anublicorum, et octo Topicorum. Nam Parua ista, qti uocantur, Logicalia, quam in inepta, inutilia, et ridicula,

ne Dialectici quidem ipsi, si quisunt paulo minus inepti, di imulare quidem

aut negare audent. Atq; ita uessimplicium apprehensio, ut eorion nominibus utar, es simplicium composiitio, es compositorum discursus a Dialemeticis petenda iιnt, eo quod in implicibus eorum uocibus muli barbarismi, in compositis non pauciores sol cimi in compositorum uero e scursu non so*lum creberrimae falsiitates sententiarum sed etiam omnia orationis uitta, periuntur. Sed licet aliquis j nulla hErum trium partiton a Dialecticis discendarit, a quo igitur recte bilosopharic .pientes haec discere poteruntes Breuiter respondeo, probatis scriptoribusti Graecis quam Latinis, pro

sertim, ab dis, qui in distulando et detumentando sequenter uersantur, cie

377쪽

ciunt orationem. Ex Latinis uero a M. Cicerone , et ab alijs uere Scripto

ribu s Romanis, lutcunq; Ad Futationes philosophicas , uel orationes ali quas forenses monumentis iterarum proditus reliquerui t. b his ego inqui non a Pseudophilosophis hortor omnes rectepbilcyopbari cupientes, ut discat uerba simplicia surpure,adsignificandos animorum suorum sensim, et eadem componere ad faciendas propo itiones. stirmat tuu negatiuas, uniuersales, particulares, et composita in Hilogismos, et quocunque ulla argumentatio nes formare, et argumenta adprobandum inuenire, siue de humanis rebus sitisue de diuinis, sive de terre)bibus fui de caelestilus sit dis erendum aedi mitandum. Atq; bis de causis arbitror Dialacticum istim nostratem nonsolum non prodes ad recte philoscybandum, sed contrapctilis etiam uehementer obesse. Quos aute attinet adstadia Philosophiae, quae nunc maxima ex parae te peruersa sunt is corrupta, ea mi bipercommode sic uidentur corrigi atq- in murari poste, si primum ex scholis philosophicis expc untur et ei ciantur omnes Dialectici siue Logici omnes Netaphysici, praesertim barbari, cinnes denis Pseudophilosophi et Philosophustri qui profitentur et docent Pholinois pbium istim balbutientem et barbaram, et omnino omnes, quicuns sapientiam ab eloquentia, hoc est, ut uere inquit Cicero, tanqua os a pectore et linguam a cordes arant. Quandiu enim JApublica et pernicio shιdiorum philos phicorum, et omnium bonorum ingeniorum pestis in scholisibilosophiae et saepientiae dominabitur, tundiu in eis et barbaries oris, et falistas cordis expulsauera Philosophia et uera sapientia dominabitur. Deinde his omnibus expulsis et eiectis si loco eorum accersantur, et conducantur ad praelegendum et doricendum bomines utriusq; linguae perit lymi et quoad eius feripotest, nullius bonae artu aut scientiae ignari, sed ante omnia diserti et eloquentes, et qui ampientiam cum eloquentia uel coniunxerint uel certe totis uiribus coniungere adnituntur. Sic enim fiet, ut qui ab eis discent, uno eodemque tempore et furipientis et eloquentes evadant. Ais ita mihi stidiorum Philosophiae, quae nunc maxima ex parte peruersa ato; corrupta sunt , correctio uis in muratatio percommode feriposse uidetur. Ex multis uero Philosophiae disciplinis, et ex multis in unaqu is earum Scriptori inquam potifimum et quem sequi debeant ij, qui recte uni philosophaturi, non facile est dictu . Num cum buta

bemus prope omnia tu utcrurum Itidias rincreuicta, et in eis Scriptores

378쪽

L I B E R xcessent imos destiles, q/ιibus stre nihil ad perfectionem deesse uidetur, ut in poestae uersibus faciendis Homerum et Virgilium, in Eloquentia et ora.tionibus copone dis Demosthenem et Cicerone, in Historia et rerumgestirum monumetis scribendis Diondisium Halicarnasseum et Titum Liuium multu

alios tum Graecos quam L it mos, in Medicina et morbi curandis Hippocruratem et Galen; in Arithmetica et Geornetria reliquisssiatbematicis Eucliisdem et Ptolemaeum, et in alijs similiter: cu inquam habeamus reliqua omnialiterarum studia talia, et in eis uulbores tales, quales diximus tamen nescio

quo fato aut quastudiosiorum inflicitate factum est, ut ex multis Philosophiaefectis,quae iam in te ab antiquis temporibus fuerunt institutae, nullam in nhune diem habeamus non dico perstetam, sed ne ad persectionem quidem longo

interuallo accedentem, quam rectepbilosopbaturis tuto ala utiliter sequenm d proponere posse videamur, nisi Peripateticam et Aristotelicam, et ea n

quide no quia pes tiato optima sit sed quia minus imperfecta minuys mala

quam ceterae. Namq; Stoica nimis est seuera et rigida utpote quae fateri nouult dolorem esse malum, et dicere audet peccata omnia esse paria. Epicurea nimis mollis et uoluptaria, quippe quae summum bonum in sola uoluptate ais adeo in cibo et potu rebuys uenereis collocat. A casemica uetus, boc est, Ptiae tonicusiue Socratica, nimium a communi omnium re diu ac cultu abborret, partim quia tradit abbominandam illam communionem non solum omnium borinorum,sed et iuxorem ac liorum, partim etiam quia docet fabulosam illam animarum nostrarum transimigrationem partim denis quia ponitu es illac nunquam a quoquam fatis intellaetas, et ab Aristotele toties refutatus Sceaepi casu Epbe lica et Academica noua, ex qua etiam fuit Cicero, minismnia confundit et incerta reddit, cum nihil omnino certo sciri putet, et pro omnibus contras omnia di putare se pro iteatur in utra uris partem. Ex his inquam omnibus Philosophorum disciplinis et alijs quibus iam ignobilioribus, nulla omnino proptereas, qus dixi, causis, recte philosopbaturis assequenαdum dis imitandum fatis tuto proponi potest, praeter unam Peripateticam et Aristotelicam et eam quos talem, ut dixi Ctiuare ut ante non semel monui, se etiam hoc loco omnes restes bilosophandistudioso setiam is etiam moneo, Aristotelis scripta omnia, diligenter quidem uersandae legenda esse, prae fertim, quae non uni nec Dialectica nec Metapbdifica sed cum diligenti conis sideratione ac iudicio, ut recipiantur et probentur ea tantum, quae uniuerae uultu, quae autem nec uera nec utilia sunt titim improbentur ac rejcianis tur. Descriptis uero et libris interpretum AriJbtelis praesertim Graecora des ipsis Interpretibus rursus ita censeo, eos non Uligendos quideri esse

379쪽

non nisi in scriptis a di lectica et metaph fica uant tute alienis, ac ne in bis quidem nacti adbibendo maximam considerationem ac iudicrum, ne simul cum veris non pauca etiam falsa adhaereant ac perdiscuntur. In Iumina de his omninibus, hoc est, tam Graecis quam Latinis et Arubrbus, breuiter ita iudicari uolo ut de hom inibus parum doctis et iudicio carentibM, utpote qui ex tot ac tantis tam sinani sis erroribus et sitatibus Arist Ptelis, quot et quantas nos supra refutauimus, ne unum quidem unquam uidere aut an aduertere potuerunt. Quanquam erroris eorum ac deceptionis non tam ipsit in ca afuerunt, qui e im Philosopbiae doctrinam sequebatur, quam ab Aristotele in uenerunt traditam et ab omnibus pene usurpatum,quam Amstoteles ipsere sarcha, qui eum doctrinam primus inuenerat ac tradiderat, et errandi eis author fuerat. Qui enim cerent miser i, qui nullum alium bubebant memliorem,quem siqueretur,et asilociscerent sit quomodo non putarent id sine ulla dubitatione uerum uis utile Ube, quod a tot missibus hominum , per tot secula, quamuis falsii yime confirmatu approbatums uidebant f Quamobrem Nicolaus Leonicvs Patauinus aetate nostra ut licet docti y mus in Dialogo quodam suo, quem inscripsit Peripateticum , non recte inuebitur in Philosoriphos sui temporis, quos appellat quaestuarios,ollirmans eos sine honoris praemfatione bone se nominari non possee tum haec ad uerbum addit Tanti e rimabsit ab istiusmodi hominibios exculti aliquid eruditis disces, ut e cotrariosi quid eruditi prius excultiq; didiceris, cum ad illos accesserus eorum contarigio proculdubio dedoceari oportet. An non ego decem integros annos, horududitoria, ne dicam, lustra, a yidua contriui opera omn6s illorum ineptias et fiιtiles captionum trichus, siccis, ut aiunt, auribws ebibit anxie femper quaeritans, si quid inde excerpere possem, ne uactιis,' md dicunt, manibus et oscitans domum redirem. Verum D immortales, quam rerum inanitatem apud illos, quantam bonarum literarum solitiainem reperi, in quo tamen ut

in malis nihil inibi magis sapere uisus sum, quam quod cum illis desipere aliis quando destiti nes per inti uit aestatium, ut pleris solent, in coenos illa

ignorantiae voragine demersus contabui. His inquam uerbis Leo licus, ut

dixi, inuebitur in Philosophustros sui temporis, et ucre quidem ille ed in omnino ulla. Num sunt illi quidem tales, ut ab eo describtuntur sed causa curitassint, iton tam in ipsis est quam in Am istet eorum Haeresiarcha ille enim reliquit eis praeclarum illud Dialae licae organum, et egregios illos Metuaei b, ici libros, quibus in operibin nrme iihil aliud nis nugari et garrire diriseunt. Quare debebat Leotii nonco soloό accus re, sed uni cum eis elid

380쪽

Aristotelem reprehen gere, qui nos tuni inepte docuit, ut ita dicam, dialecti cari et metapb ficari nam cum ita dico nibilis ibi ineptius aut inpulsi di cere polibe uideor. Similiter Io Picus Mirandution quadam Epistilaad

Hermolaum Barbarum, non recte praetermisso Arqktele conqueritur de foralis interpretibin Aris, telicis,quod apud illos meliorem aetatis partem et tamia uigilias perdiderit: tu enim scribit. Sed mirum die tu quam persuadeas et legentis animu quocus telis impellas. Quod ego sum expertios cum femα per alias, tum hac proxima tua eph D, in qua tum barbaros bosibilosophos Disiectaris, quos dicis baberi uulgo sordidos, rudes, incultos, quos ne uix spectιidem uiuentes, ne dum extincti iuuant, et si nunc uiuant, uiuere in poenam et contumeliam ita porro sum commotus, ita me puduit piguits studiorum meorum iam enim apud illos sexennium uersior x nihil nunus me rcisse, Iim, quam in tam: ibiliocrenda re tam laboriose contendisse Perdiderim ego inquam pili Thomam apud Io Scotton apud Albertum, apud Abelirhoem meliores annos, tantas uigillus, quibus potuerim in bonis literis friasse non nihil ob f Haec qitos Io Picus Mirandula contra barbaros irimielis In terpretes conqlteritur, et uere ille quidem,sed qtiemadmodum Leonicus, no omnino ius', quia praetermittit et , qui tantorum illis errorum causa fuerat,

hoc est Ar Ptelem. Sedifice non recte facis, cum de solis Interpretibus Ar 1 telis itereris, ipsum alitem Aristotelem, qui omnium malorum causa et origo fuit omittis, dicens te perdidisbe meliores annos, tantus uigilias apud Mnterpretes Aristotelis, et noletis illud dicere, quia erat ueriws, ea semissa omnia te multo ante perdidisse apud Aristotelem De Aristotele loqimr Dialectico et et D sico, is etiam magna ex parte Phyctico tantum, non de alijs sitim scriptis, si tamen uere illius sunt,quanquam in eis quos, ut ante dixi, non paucasunt, quae non careant uitis gare inibi multo rectius et uerius sensisse ac stcse uidetur Laurentius Valla, qui praetermisiis Interm pretibus, omnem tantori erroru et fasitatum culpam in Aristotelem, tan- qiram in uerum aut borem ac primum sontem rejcit, et ipsum reprehendit aαperismetibicunq; iidetur errare. In Diale tica enim sua libro primo capite nono, ita scribit . Cum omnium opii;iones confutat Aristotelas, ut ineptas

ipse omnium peneseisit ineptifime uel ob boc, quod animam dat Irboribus et

herbis et eodem libro cap. XVI. cim de entelechia locutus esset, ita inquit, Valeant igitur haec uperstitiosa et calimnio a iri arietis uocabula, in qu b cim id uideri argutus, ibi videtur potius urguendus u et alijs militis in locis eodem modo. Sic igitur et omnes rectepbilosophandi studiosi recte philo

sopbari, et studia Philosophiae maxinia ex parteperuersa at corrupta cor

SEARCH

MENU NAVIGATION