Laonici Chalcocondylae Atheniensis, Historiarum libri decem

331쪽

278 LAONICI CHALCOCONDYLAE

IN δε βασιλεῖ βορίας, περ οδ μοι λέγετο, συνῆπται πόλεμος προ τον βασιλέα ιβυων των ε Γρανάτη , si δὴ cin Αιβίος το παλαιὰν διαβάντες κα Μαρίλιαν ὀλεν παράλιον τος Euρώπης κατασχόντες, διέχουσαν ἀπο ιβυης σεισταδίους πεντῆκοντα καὶ διακοσιους, και εντευθεν ορμώμενοι bτον τε βορίαν σφίσιν, πηγάγοντο, και εργα λαμπρ ἀποδεικνύμενοι ni Κελτικὴν, την χωρα αυτῶν ni μέγα ανξοντες,

τους δ' tin των Κελτῶν κατιόντες ι τῶν βήρων βαoιλεῖς διεδέξαντο τον προς Αιβυας τούτους ὀλεμον, ς ὀλιγαρῶν συνελάσαντες , μετ δε ταῶτα πολιόρκουν, και ἐς δευροετι τελοῖσι τη-όλει τε επελαύνοντες αἰεί τε και στρατὸν επάγον

τες. και δο ὁδεῶν Uῆρων βασιλεῖ δωνος μάννης, ο πρῶτε- ρίν μοι ἐλέγετο, πελαύνων, προάγοντός τε του Ἀλβάρου καιέποτρύνοντος βασιλέα ἐξελεῖν τους Αιβυας, ιδὴ καrαστρεφίμε- is

νος πῆγε τον στρατὀν π την πόλιν. ενταεθα ς οι λβωες ἐπολιορκούντο δεινῶς και ες λεσχατον λιμοί ἀφίκοντο, ἐς cin ρίαν πελαθέντες μηχανῶνται τοιόνδε. μιόνους δυοκαιδεκα ἰσχάδων φορτία συσκευασάμενοι λαυνον εα τὰ στρατόπεδον

τὰς δε ἰσχάδας ς καr μίαν κάστην διασχίζοντες ἐνέβαλον N

εντὰς χρύσι νον ενα, καὶ συνετέθειντο αυθις τὰ δε νόμισμα της DVβηρίας χρυσού δύναται χρυσίνους Οὐενετῶν δύο καστον.

natae rego Poeno Poetii iam olim traiicientes Marelia in Europae urbem, quae distabat a Libya stadiis ducentis quinquaginta occupariliat hiuc progressi, Iberiam suo imperio iunxerunt; postea, cum memorabilia ubique facta ederent, etiam contra Galliam hellum eo movurunt, mirum in nrodum res suas augent s. nec etiam ab Tarracone et Valentia abstinuere Galli igitur adiuncti Iberiae regibus contra Poenos beluim susceperunt, eosque in urbem munitam se recinere commulerunt urbem vero postea expugnarunt adhuc hodie ad urbem nanc accedunt, hostiliter incursionem facientes et exemtum interdum adducentes et sane Iberorum rex dominus Ioannes, ut antea significavimus, contra eos prosectiis est, praemisso Amaro duce, qui regem ad delen los Poenos inflammabat, et copias urbi admovit cum autem gravissima obsidione premereritur Poeni amesque intoleranda foret, dubii quid agerent, hilitisinodi quid excogitamul. mulis dii odecim sicorum onera imponunt sicis onusti ad hostium castra seruntur seos autem dividentes singillis aureum nummum iniecerunt divisos auo deind iterum coniunxerunt numnus ero aureus Hispanorum duobus aureis Venetorum valet. hos igitur cos

332쪽

DE REBUS TURClCl L. V.

ταυτας δε τὰς ἰσχάδας ς ἐσκευάσαντο ουτ κα επι τους ῆμιόνους ἀνετίθεσαν, ἄστε δυνασθαι φέρειν να καστον,

ηλαυνον ni την του 'πιβάρου σκηνὴν τον δέ, ς ἐπἐγνωτο εν ται ἰσχάσι χρυσίον, ἐρέσθαι τον φέροντα ο τι βού-5λοιτο αυτοῖς το χρυσίον εν ταῖς σχάσιν. ὁ δὲ τους μι- νους ελαύνων ἀπεκρίνατο, et χρυσίον της ὀλεως συναγα- γῶν ὁ βασιλευς ἐπιπέμπει, λέγων ς ην τε λης την, ἡλιν ν τε μ ἔλης, πλέον τουτου χρυσὸς ου αν ποτε γένοιτο σοι απῶ της πόλεως. καλην ξέλης την πόλιν, noβαλεις ἐσαυ- 104 4n Αιβύης πολλαπλάσιον ἐσόμενον σοί τε κα ημῖν ' νδε μη ἐξέλης την πόλιν, ζεις και το λοιπον, σα αν cin ὀ-βύης ες μῶς κομιζ αι, ταμιεύεσθαι ταυτα πυθόμενον λέγεται κανωλβαρον, φέροντα τὰς ἰσχάδας , ἀφικέσθαι ἐς P. 148οφιν τω βασιλεῖ, και διασχίσαντα τὰς ἰσχάδας Q βασιλεῖ V 116ειπεῖν ρω βασιλευ, το δένδρον ἐκεῖνο , ο φέρει τοιουτον μῖν καρπόν, ου καλῶς χει μῖν ἐκκοπηναι τοιούτω γάρ τοι καρπω ου εχοιμεν αν τι του λοιπου χρῆσθαι, και με ουκέτ' αν ἐν δέοντι χρησαίμεθα τη ιδαιμονία, κατακόρως

δε βιάσηταί τις αυτὴν ου εχε χρῆσθαι avri ες τυ δέον. ταυτα κούσαντα τον βασιλέα, ς ἐδοξέν οι προσφνη λέγειν,

ἀπαγαγεῖν τον στρατόν. 7. πέμπει ἐπιλέγων S. λείων

ciam imposuissent mulis, profecti sunt a LAlbari tentorium qui viso auro, quod scis conditum erat, agasonem interrogavit quid sibi vult aurum ficis inclusum agas respondit rex aurum quod in urbs est collegit omne, dicens, sive ceperis , sive non ceperis urbem, plus auri quam allatum est, haud invenies et si urbeIn captam destruis xeris, multum auri, quod ex thya tibi et nobis asseretur, amittes: sin autem urbem non dirueris, poteris in posteriai quaecunque ex Libya ad nos devenerunt, quasi thesaurum huc collecta acquirere. hae cum accepisset Albarus, acceptos eos detulit in conspectum regis, quos diducens et aperiens inquit arborem istam , quae hunc Producit fructum, non censeo exscindendam esse: nam deinceps non amplius fructu isto possemus frui; et nune saturati in posterum non amplius ista felicitato uti possemus. nam ernis vinitores vineas putare, amputantes tantum inutilia et superflua, ut fructum tanaem uberiorem reddant quodsi eas penitus Hierint, nequeunt earum fructu, cum necesse fuerit, amplius recreari.' his auditis rex quia probabilia dicere videbatur Albarus, iussit eum abducere exercitum. Di illas by Cooste

333쪽

B Tούτω μεν ουν ἀγαγοντι την βασιλέως Πορτονγαλλίας θυγατέρα ἐγένετο παις ἐρικος ουνομα, ἀνὴρ τα πολέμια

καὶ οὐκ γένεr αυτ συγγενέσθαι, ἀπεπέμψατο, καὶ δευτέρανεσηγάγετο γυναῖκα νεφιὰν αἰτού, θυγαrέρα του Πορτουγάλλωνοβασιλέως, εἶδος λεγομένον-ασῶν των εις ἐκεῖνα τα χωρία ειμι καλλίστην, υποτιθεμένων αιτο των αριστων ς ηναλλον σαγάγοιτο γυναῖκα, οἷος τε σοι το συγγενέσθαι τον μέντοι θυγατέρα του αβάρης βασιλέως νάγκασε ἐς το τω μζηραίων σχημα ἰέναι , και ἀπέδωκεν αυτ χρήματα ὁ δε ορτοι-lθναλλίας βασιλεῖς οἰκίας εστ των Γαλατίας βασιλέων. συμ-Cβάλλομαι δε ἐνδε την χώραν n παλαιο προς τους Αἰ-

βυας διενεχθέντας τους Λελτῶν βασιλεις καταστρε Φαμε νοος ὐφ' αυτοῖς nοιήσασθαι κα παραδούναι τοι ἐξ αυτῶν γινομένοις. ως δε καὐτον Ναβάρης βασιλεία, ἀνήκειν ἐς lirabοικίαν των Γαλατίας βασιλέων νομίζεται, καὶ μηδενὶ ιεοφεζεινα παρελθεῖν ς τήνδε τον βασιλείαπι καὶ γαρ κα τὴνJε

Κύρουλος ὁ αυτοκράτωρ καλοι με ἐκεῖνον βασιλεῖς φαίνονται τήνδε αυτοι καταστρεφώμενοι την χώραν ἀπολιπεῖν τοῖς cin της οἰκίας αυτῶν ἐσομένοις τον μέντοι ἀδελφὰν

Huic, cum duxisset regis Portugalia filiam uxorem, natus e istius nomine Ciricus, vir rei militaris peritissimus qui matrimonium contraxit eum ranatae regis filia quam, quia non poterat cum e eoncumbere, repudiatam dimisit uxorem alteram assumpsit conso britiam regis Portiigaliae, quae sorma venustate omnes, quotquot sistis regionibus agebant, anteibat hanc sibi associavit consilio pu matum, qui onsulehant ore, si aliam uxorem duxisset, ut pos et Cum ea concumbere, sicuti matrimonium postulat filiai regis varrae coegit habitum aetataearum sive monacharum assumere, eiqη. opes ad istud vitae institutum assignavit rex Portusaliae ortus e x ex samilia Galliae regum arbitror autem Gallorum reges belliger u te adversus Poenos quondam regionem istam subegisse et ad po te ros suos transmisisse itaque avareae regnum putatu pertinere dfamiliam regum Galliae, ne nisi ex ista familia nato licere regnum istud suscipere nam Carolus imperator, et qui successerunt rege i existimantur regionem illam subiecisse et nepotibus suis reliqui, ' Alphonsi autem Datrem tali condicione in regnum admiserant, ut et uatus esset filius ex uxore quam tu erat Propinquam geuere δι'

334쪽

DE REBUS TURCICIS L. V. 28

noud καταλιπόντα σφίσι βασιλέα αυτον οἴχεσθαι παλλαττόμενον. ν δ ο γένηται vrω παῖς, μετὰ τον τελευτοναυτου nodo υνα την αρχον ni τυν Γαλατιας γεμόνα και τόνδε δεξάμενον του λόγους in τούrω παρελθειν ἐς τον - , βάρη βασιλέα. καὶ γεννηθέντος αυτ παιδὰς αυτόν τε απεπέμψαντο, καὶ τον παῖδα σφίσιν πέδειζαν βασιλέα, τά προς μητρόθεν 'α ου οἴκου των Γαλατίας βασιλέων. -υτα ἐν υ ες τοσουτον ἐχομένω της του λόγου συμ

πάσης noθέσεως ἀναγέγραπται ἐς ἁnὀδειζιν πάνειμι δέ, οθεν 10την ἐκβοληντο λήγου ποιησάμην, χρι οσουτον διενεχθείς.

4. τοὐν βασιλείαν iliae regibus , ipse deberet regno excedere et silium sibi relinquere

regem quodsi nulluin filium ex uxore sua tulisset, regnum Patere- ur rectilere post obitum suum ac Galliarum regem qui hae condicione Navarrae regnum accepit, et uin actus esset ex uxore filium, patrem dimiserunt, filiumque . . . reget communi consensu clecta- earunt, quia lescentiebat ex familia, quantuin ac maternum genus attinet, regum Galliae. Haec itidem annotata sint milii, sequenti totius historiae propositum. nuuc unde digressus hucusque sermoneu traxi revertor. Di iligo b Cooste

335쪽

ATHENIENSIS HISTORIARUM

DE ORIGINE AC REBUS GESTIS TURCORUM

LIBER SEXTUS. p. 49 μοτράτος δε ὁ υμέτεω μετὰ τον ni Καρυμῶιον λα- V iii σιν ἐστρατειετο ni ακους, τον του θ&κουλε Παιda κατάζων εni την ρχον κα ῶς ἐπέλαυνεν ηδο απλτων βμι- λειων παρασκευασάμενος, πυνθάνετο Καραμάνον νεωτερίζοντο περ την αρχον αυτου βουλευεσθαι nὀστασιν, συμπαραλαμ-bβάνοντα κα τον του ανδελόρου γεμόνα καί τινας αλλονς των της Ἀσίας, ελπίζοντα Παίονας ς ε βραχε παρεσομενους ἐn αυτὀν στρατβ πολλῶ πιόντας καὶ τους τε λοιποίς

A murates Mechmetis filius, post expeditionem quam contra Caramanum sumpserat, hellum Dacis intulit, volens Draeulis filium suo restituere principatui egressus autem regia copiis instructus, accepit Caranianuui novarum rerum cupidum desectionem animo agitare, ad idque negotium adhibere ducem Candylori et alios Asia principes; cumque speraret Pannone brevi magna manu subsidio venturos, spe ex torni auxilii illectus reliquos Asiae prineipes ad desectionem soli- Di illas by Cooste

336쪽

LAONICI CHALCOC DE REBUS URC. L. VI 283

των το Ἀσίας τυράννων παρεκάλει επι Πόστασιν επι τουτονδη ἀναζευζας ' ονρώτης ο εχμετεω στρατεύετο, και Ου- ραχάνη τον Θετταλιας παρχον ἐπέστελλε ελαυνειν - τον P. 150Πελon οννήσου σθμόν, και καθελεῖν τε τον σθμόν. και επι-b δραμόντα την Πελοποννησον χώραν, ση unkτοις Ελλήνων ξγε- μοσι τυγχάνει ουσα, ἀπελαύνειν ὁ μεν ουν λαβῶν στράτευμα το της Θετταλιας α Περαιβίας της λιμνης ἀφίκετο επι τυν σθμόν, και καταλαβών αυτὀν ερημον καθειλέ τεαυτόν, και ἐσβαλών ε τον Πελοπήννησον ὁ ο την χώραν,10 και επι Σπάρτην φικῆ μενος την τε Αακωνικὴν ἐπέδραμε καια πηλαυνε βασιλευς δ' εις την Ἀσιαν διαβὰς εni αραμ νον λαυνε το δευτερον, και τὴντε χώραν δηου και επε

'Eν ω δὴ ταυτα ἐγένετο, Γεώργιος ὁ ρ βαλλων γεμών n

i ,ες λόγους τω τε πάγγω και 'τω Παιόνων βασιλεῖ ἀφικόμενος, και των ἀριστων της Παιονιας μετιών καστον, ἐνῆγεν ἐπιωμουράτη στρατεύεσθαι, και χρήματα ες την κστρατειὰν ταύτην πεσχετο κανὰ δουναι τοῖς Παιοσιν α δ κα εισεωνεγκατο αὐτοί. ταλα δε αυτῶ συγκατεργάζετο και ἀπος,

20 τοῖς μεν Ελλησι φιλιο ην, vlai φίλος τε ν ετύγχανε.

20 δ τοῖς pcitabat. Amurates igitur Mechmetis filius, ubi id parari animadvertit, mutato consilio coepta in expeditionem omisit, et bellum inne in Caramatium avertit. Turachanem Thessaliae praesectunt iussit exercitum contra Peloponnesi sthmum dueere, eumque in potestatem redigere deinde regionem Peloponnesi, qui sub Graecis est, incursio nibus vexare quibus peractis eum inde abire iusserat. Turachanes accepto Thessaliae et Peresbiae, quae stagno adiacet, exercitu ad Isthmum perrexit, quem desertum ab hostibus inveniens occupavit; et hine incursionem faciens in Peloponnesi regionem, vastitatem maximam reddidit etiam Spartam adiit, Laconiaeque regionem Opulatus est quibus omnibus, quemadmodum praeceperat rex, expeditis abiit rex murates in Asiani transvectus contra Caramanum exercitum ductabat, et seeundo eius regionem evastatam subigebat. Ea tempestate qua haec agebantur, Georgius Triballorum princeps in colloquium venit eum ango et eum Pannonum rege prehensansque singulos Pannoniae proteres, persuasit ut contra muratem arma caperent opes autem plurimas immensamque pecuniae vim annoniblis ad eam expeditionem pollicebatur nec solum pro misit, verum pecunia ira Pannonibus, ut eos experiretur auxiliares, tradidit usus est plurimum opera ad eam reui angi qui Graecis familiarit e iunctus oraρ Di iligo b Cooste

337쪽

284 AONICI CHALCOCONDYLAE

Vωάννης δ' ὁ ὁ του Βυζαντίου βασιλευς ἐπολεμε ι προς

Dνυῖοι δεινόν τι ποιουμενοι, τους κιθας λυμαίνεσθαι τῆ πυ-

λε αυτῶν ἀνήκεστον ετυγχανε δε καr ταυτο α η πρὸς ibτους Ἐλληνας αυτῶν διαφορὰ nαρεσκευάζοντο καὶ επ' ἀμφοτέρους στρατευεσθαι, εζελούντες. ἀφικόμενοι δε ἐς Βο-

ζάντιον κα nόλεμον ν Κωνσταντίνου πόλει προαγορευοντες,

Ioanni rganti rogi bellum eum Ianuensibus erat propter commercia Galli cuiusdam. Ianuenses implebant naves qua laabebani maximas, necnon triremes tredecima quibus imposuerunt suorum eium ilia armatorum, et properabant contra Byzantium , volentes urbem eam capere eodem tempore etiam Seythis qui et Tatari bellum inserebant lanuenses Scythae namque qui circa Bosporum colit ut tui micitiis moti quas cum Caphensibus gerebant, Capham urbem ege' runt et tulerunt propter quae miserant legatos ad regem Scytharum Alatharem, petitum pacem, hae tamen condicione, ut sua reciperent cum nilii eorum quae petiissent impetrare potuissent Caphenses, ut bem ad Italiam reduxere, eum Ianuenses iniquis animis paterentur urbem suam ab Scythis adeo graviter divexari eodem tempore discordia cum Graecis suit parabant itaque eontra utrosque simul rem gerere et utrosque armis domare appulerunt itaque Byzantium, indicentes Byzantiis hellum; et inde legentes Euxinum pontum e ners Capham ibi igitur egressi navibus in Chersonesum recta et sebant contra Scythas, non Oilium in urbe morati Scythas audieη te hostes accedero sine ordino palantos , plenos contemptu, et O Di iligo b Cooste

338쪽

DE REBUS TUR CICIS L. VI

μένους τραπὀμενοι γαρ τῆ προτεραι επὶ ποταμόν τινα P ibi αὐτο ταντη τος χώρας ηυλίζοντο, υτ φυλακῶς καταστησάμενοι ἐς το στρατόπεδον, οι ὀμενοι δὴ utino αν του 2κλθας ἐς τοσουτον τολμης ἀφικομένους ἐθελησαι ἀνακινδυνεύ-5ειν συμβάλλοντας ενταυθα ς οἱ πρῶτοι αυτῶν του στρατευματος δε νέμεινον τον ουραγούς, ἄστε ἐπι μέτωπον

γενέσθαι το στράτευμα, αλλ' ἐπι βάθος ορευόμενοι βάδην

ἐποιουντο ἐπηγον ἐπι τους πολεμιμυc. κύθαι δε ενταυθα ἐπέκειντο τοι πρώτοις αυτῶν, τουτοις μαχόμενοι ἐτρέ- 10 φαντ αιτικα επιet ιθέμενοι, και ἐδίωκον, ς ποδῶν ειχεν ἔκα-sτος ενταυθα ἐπέπιπτονώς τους σφετέρους αυτῶν, και τρεπον Bκαι τουτους ες φυγὴν κα οντως χρι τῶν Ουραγῶν ἐγένοντο. τρεψάμενοι δε απαν το στράτευμα ες φυγον ἐφόνευον, ἐδε- νος φειδόμενοι, πάντα υν ἐπικαταλαμβάνοιεν κατακαινονrες, ἐς

απαλλαχθέντες του προς Σκύθας τους εν et Βοσπόρω νομάδας, κατέπλεον, Βυζάντιον ἀφικόμενοι ἐς Γαλατίον πόλιντην καταντικρὐ Βυζαντίου ἐν τη υρώπη, καὶ κοινῆ βουλευσώμενοι ν τρόnον την ὀλιν μαχῶμενοι ἐξέλωσι, τάς τε ναῶς 20ἐnλήρωσαν, και ἐξοπλισάμενοι κατὰ τον Βυζαντίου λιμένα προσέφερον τὰς ναῖς ἐπι το τειχος ς απὸ τῶν νεῶν τὴν Cnόλιν αιρήσοντες. οι μεν ουν Βυζάντιοι παρεσκευάζοντο

arma arripiunt nam praeterita die assus fluvio cuidam in ea regione castra posuerant, nec solitas ordinarant vigilias putabant enim Scy-ilias nunquam eo audaciae progressuros, ut secum ex acie dimicare sustinerent ibi igitur cum primi non expectassent eos qui agminis Postremi erant, ut in unum et in iustam aciem collecti praelium inirent, verum pedetentiu et palantes incedentes pergebant contra hostes, extenuato maxime agmine Scythae igitur, ubi Omporerunt hostes appropinquare , confestim eis obviam progrediuntur, agminisque Deo inpositi primos aggressi suderunt et in fugam coniecerunt. Iugientes acerrime persecuti sunt. Ianuenses fuga ad suos delati etiam eos fugae socios traxerunt tandem praelium ad extremos venit, quos terga dare coactos ceciderunt impigre nulli quemcunque nacti erant parcentes pauci quidan fuga evasero incolumes in urbem liberati igitur bello quod gessero parum feliciter cum S this in Bosporo labitantibus, navigarunt versus Byzantium, veneruntque Galatiam quae et Pera urbem, quae sita est e regione Byzantii tu Europa ibi consultarunt communiter quomodo By2antium occupare possent militibus naves omplent, et reliqua arimamenta expediunt. navesque ad murum iuxta portum appellunt, quasi navibus urbem Di iligo b Cooste

339쪽

286 LAONICI CHALCO CONI 1IAE

ωμυνούμενοι, καλαπὰ του uχους ἐμάχοντο προς ους Ἀννίους α ίως λόγου καi ς προσέβαλον τε τείχει n των νεῶν καi ἐπειρῶντο ἐλειν, οὐκ ἐδυναντο ἐπιβῆναι του τώχους, αμυνομε- νων τῶν Ἐλλήνων κατὰ το καρτερόν ενταυθα, οὐδἐ αυτως προεχ ρει διέστησαν τε καὶ ἀπέπλεον επὶ ταλίας ξ μεντοι 5 πόλις των γανω ν η Γαλατιο πολέμει επὶ συχνόν τινα χρόνον

o εκ ου Γαλάτου ἐνέβαλον, ποτε κα ὁ εοντώρη Τωάννης Dτου τείχει το Γαλατίας σφοδρῶς ἐπεισπεσὼν πέκλεισε ταυτην, στερηθεῖσαν παντος τροφίμου και των ωλλων. καὶ noλ- te V. il9λους ταν n των νηῶν των γαντῖων επιδραμών ουτος --τέσχε, και μεθ' ἁλύσεων του βασιλεῖ μάννη οντ εν τ οι κ

ματι του υλλῶ προσεκεμισεν σε τριακοσιους, προσευρων τούτους εν του χάρακι του Γαλάτου με r ταυτα διαπρεσβευσάμενοι προς αλλήλους περί τε των ζω αμπέλων του Γαλά- θ

λον, βασιλεῖ χρυσίνους χιλιους φθορῶς νεκα του visi P. 152 βασιλικη πύργου, εις ον οι ανυῖοι τολεβόλοις χρῆσαντο. κα των εργασrορίων των ἐν τῆ μέση, ε ων χαλάσθοσαν, P, και τον σημαίαν αἴρειν του βασιλέως Ἐλλήνων.

expugnaturi a Byetantii resistebant sortiter, et ex muro in hostem pugnabant magna gloria Ianuenses cum conarentur ex navibus ascenis dero in moenia, nihil efficiebant: 'κantii enim hostes magna fortitudine repellebant cum igitur coepta Parum succederent, omnesque conatus irriti caderent, in dissensionem dilueti relliere in Italiam. verum Galatia Ianuensium urbs lovgo tempore bellum gessit cum Byzantiis, cum utrinque tam iszantii quam Galatae hombardis rem rerent a Leontare Ioannes magno tu petu in Galatia moenia irruens, eam undique quasi indagine cinctam omni commeatu reliquisque necessariis uterclusit plurimos quoque lanuenses cepit, cum licite et sortiter in eorum naves irrumperet hos vinctos adduxit ad regem Ioarinem , qui ea tempestate agebat in X llae domieilio. fuerunt autem captivi numero trecenti, quos omnes in Galatiae vallo nactus erat postea legatos ultro citroquo mittentes super commeretis et vineis, quae extra Galatiam erant, lanuenses grato animo exeipiebant quaecunque statuisset de illis rex cogebantur quoque numerare regi aureos mille propter turrim regiam, quana tempore obsidionis hombardis disiecerant, necnon propter officinas quae in medio

positae erant, destruetas, ut Potiri possent imagine sive signo regia

Graecorum.

340쪽

DE REBUS TUR CICIS L. l.

δεύτα με ες τοσούτον τοις Ἐλλησι προσενήνεκται ἐς τους ανναυς γωάννης ἐντοι ὁ των Ἐλλήνων βασιλευς

ενταυθα διαπρεσβευόμενος προς το Ῥωμαίων αρχιερέα, ω- γένειον του νομα χοντα, στε ες ταὐr συνιέναι καὐτον εni της θρησκείας διαφορῶν συνεξελειν, ἐπειρατο της των σπερίων γνωμης, ει περ πολλου Pωμαῖοι ποιοιντο ξυμβῆναι τοις Ἐλλησιν, ἄστε και ni του Γερμανους ἀφίκετο vro η πρε

σβεία τύγχανον δε-ὀτε οι Γερμανο περὶ Βασιλέα πόλιν,

διενεχθέντες γνώμη προ τον Εὐγένειον αρχιερέα, και ἀποδ Bi0κιμάζοντες αυτον καθίστασαν αυτοὶ ρχιερέα σελίκιον του- νομα, ανδρα των παρ' αυτοῖς δοκίμων, ζύνοδόν τε ποιησα- μενοι κοινῆ κἀπιδεδειγμένοι. ουτοι μεν ον αμφω πληρώσαντες τριήρεις μετεπέμποντο κάτεροι n αυτούς'ωάννηντον Βυζαντίου βασιλέα την τε ξύνοδον ni φίσι οιῆσα- i5σθαι ἐκάτεροι βιούντες, και συνεξελειν σφίσι τὼ διάφορα, ξυνωδὰ ἀποδεικνυμένους. ς ε φίκοντο n των ρχιερέων ἀμφοῖν τριήρεις, την μέντοι ξύνοδον τον της Βασιλέας πλουν ἀπεπέμφατο πίως, φυμενος π τοὐς 'Pωμαίους αυ- τὀν ἐνδεδέσθαι πρότερον αὐτούς τε δενετούς καὶ τον αλ- 20 λην ταλίαν, ενταὐθα αὐτον ἰέναι κελεύοντας παραλαβών Cd τούς τε Βυζαντίου ρχιερεις καὶ Ἐλλήνων τοὐς ἐλλογίμους χετο αποπλέων ni χταλίαν. κα ἐς τοὐς ιενετοὐς

ἀφικῶμενος κομίζετο ἐπὶ Φερραρίας, ἐῆ διατρίβειν τον ἀρ-

Bellum inter Byzantios et Ianuenses huiusmo li exitum habuit. bello isto finito Ioannes Graecorum rex legatos ire iubet ad Romanum pontisicem Eugenium nomine, petentes ut concilium ceIebrar tiar, quo inter utrosque religionis contentionem decenter componerent. tentabat eo modo oecidentalium animos, num plurimi sacerent concordiam eoustabiliri cum Graecis in religionis controversia legati in

Germaniam venere ea tempestate Germani Basileae erant congre

gati, dissidentes sententiis contra Eugenium pontificem quo reprohato rearunt pontificem nomine Felicem, virum inte ipsos in primis spectatae probitatis hunc concilii consensu pontificem declararunt. ambo igitur pontifices triremes instruunt, et Ioannem Byzantii regem accersebant uterque enim sub se concilium agitari et religionis controversiam, quae cum Graecis intercesserat, finiri volebati eum ab iatroque venissent triremes, rex quidem benignis verbis et placida consilii Basileensis legationem dimittebat, dicens se cum Romanis et Venetis et eum reliqua Italia iam ante collocutum, qui omnes se Romam proficisci iubeant assumens itaque Byzantii et sacerdotes et Graecorum sapientissimos et doctissimos, navigabat in Italiam cum Di iligo b Cooste