Laonici Chalcocondylae Atheniensis, Historiarum libri decem

361쪽

μηδεν τίεσθαι τοῖς πολεμίοις, ει βούλει cli ὀ ἁ βασιλειτουσδε τυυς τον ἐν χωρα δοάσαντας τιμωρεῖσθαι. ει εμὴ, αυτὰς κάθοσο ἐντας ' γὼ δέ τε αντος τουσδε σοι nαραστήσω ἄστε μήτε αυτους μήτε τον λοιποῖς τους προς

εσπέραν ἐθελῆσαί ποτε ναντι σοι ἐπιέναι.' ταυτα με Aα-

σιμης ὁ αζάνεω παῖς λεγε σιωπώντων δὲ των ἴλλων

364 και ι τολμώντων ἐναντια γνώμην του βασιλέως ἀποδεικντ-

σθαι, Πυραχάνης ὁ Θετταλίας παρχος λεξε τοιάδε. χρὴ μεν, ω βασιλεν ὁ τι φρονῶν τυγχάνει καστος, τῶ ἀ μηδέν

τι υπολογιζόμενος λέγειν, και υσω ο κα μείζω ον κίνδυνον hin αρέχεται τὰ ἐνεστῶτα και επιτήδειος ην τυγχάνηήν, ἀνάγκζ, ἐπειδάν τις αυτ κίνδυνος ἐπιστῆ, φράζειν ο τι φρονει κα-στος πολλω δ' αν ετ μαλλον και δεσπότη χρεῶν ἀnοδείκν- σθαι, ο τι αν μῶν ἔκαστος γινώσκη ς τὰ παρόντα, στ τε

σιλε διοικημ αν τὰ πράγματα ην. ην δὲ των τ νρυγων μιαν φελης, κακῶς μὲν δονήσεται χρῆσθαι αυτ i ς τι αν γένοιτο χρεια, ην δε καὶ τὴν τέραν φελόμενος καταλιπης το σῶμα αυτης μόνον, net ασθαι μέντοι οὐκ εσι ἔχοι, πορεύεσθαι δὲ μόνον καταλειποι αὐαιτῆ. πῶς δ' αν θαυrii δε χρήσαιτο εrι του λοιπον, ν τε επι τροφὴ, ἐθελήσηι ναι, ' ἄλλο τι χρῆσθαι ι ἐς τὰ παρόντα avra τουτ δ'

nostrum exereitum est spargenda nec volo ut timiditatis ullo modo ab liost argui possim iis verum censeo confestim praelium esse eei- . tendutu et praeliando regionem defendendam hostino cedamus quaeso etiam ipse praelium capesse, si hostium populationes ulcisci velis si autem ipse discrimen subire nolueris, tu hic sedes ego eos victos dabo, et sic amigam ut ne Pannones nec Oeeidentales alii in Posterum e bello lacessere ausint.' haec dixit Chasanes atalis filius tacentibus autem reliquis, ut qui non auderent contrariam regi sententia in Proserre , metu subacti, Turachanes Thessaliae dux in hunc modinia locutus est. Moportet quidem, o rex, singulos quid

sentiant, nihil tuam sontentiam revortio , dicere; et tanto magis quanto niaiora pericula ostentare res videntve multo igitur magis aequuta est, ut nos quae sapimus in praesenti exponam a domino nostro, praesertim cum etiana os idem periclitum attingati ego sano tria volucri sitnilia psse ass vero si volucri alam ranani ademeris, haud oleris ea ad quamcim sit aliam rem commode rati. si quando nocessitas postulet sin et alteram abstuloris, corpris sol irinrelinqiris , nec amplius volare verum tantum incedero noverit quid

igitur faciet avis, si ad victum quaerendum aut ad aliud quippiam Di iligo b Cooste

362쪽

DE REBUS TUMICIS L. VI. 3ll

τὰ δε Ἀσιυς Θράτευμα τέρυγί τε εικάζω, σαύτως και ὀEυρωπος. μαχομένοις μεν οδν οδέτερα nosτηνα ε τέλος 5 τὀν αγῶνα θελήσουσιν , ἀλλ' ὐμεν Ἀσία οὐδ ει χεῖρας tiφίζεται τούτοις δορυφίροις τε υσι και ἄπλισμένοις avetosi cπε, τὰ δε τος υρωπης μάχεσθαι μεν ἐθελήσει, πιόντος ε

τε ες τουπισω εσθαι ἐπι o τι αν μῖν ἐμποδῶν γίγνηται, 15 και τούτο-οιεῖν, o αν αὐτοι λιμῶ πιεζόμενοι τί μάλιοτατ εμπαλιν γένωνται, και ur χαλεπῶς χουσιν ἐπιτιθεσθαι κατα δύναμιν. 4ui σται δο τότε χρῆσθαι τούτοις ο τι ν

βουλοίμεθα ' αυτ et ii γνώμη, ς ἐδόκει τε ἀμεινων της D

convertitur hule similitudini res tuas confero. ianuas corpus esse automo, et in his refugium et receptaculum relinqui nobis tutissimum. Asiae exercitum alae assimilo, similiter et Europae exercitum si Praelium auspicati suerimus, neuter exercitus ad praelii inom stabit. Asianus enim exercitus resugiet dimicare eum arviatis et liastatis. Europae exercitus praelium quidem non detrectabit verunt si viderit abire Asianiim exercitum, nec ipse ad praelii sinem manebit, sed sibi fuga consulet reliqui igitur tibi soli erunt ianuae milites et iteregrini neque itaque coniicere quo pacto praesentibus cominoderataris, elim praeliando nihil essicere possis sed enii meum cousilium deproinam. censeo pugnandum esse verum ut paulatim retrocedamus, domantes omne quicquid obstiterita ne volo ut desinamus retrocedere tam diu, donec et ipsi fame prossi persequi desieri ut et cetro, laude venerauit, ire perrexerint. 4edentes deinde porsequetitur, o in angustiis constitutos adoriemue totis viribus. in hunc ni odianicum hostibus iuxta antini sententiam ager poterimus.' liui sententiae. tiae praedicta melior et tutior erat , etiam reliqui qui praesto orant calculum addidere. Iesse autem Broneetis filius huiuscemodi oratio Dei exorsus est ego quidein, o rex, existinio patum lilitatis nos capturos, imo nihil etiani si devicerimus toster nani nul- Di iligo b Cooste

363쪽

μέντοι τους Κελτους τε και Παίονας ου μέντοι ν ο φελος αυτ υ ξυνέβη γε no τουτου, αλλ' ες την χωρα αποχωρο--τε τον σφετέραν φῶς τε αυτοῖς εσωσα αυriis ιόντες καιτην χωραν διεσωσαν. ην δι-ουνανrιον συμβη, παίσιον

γειν οἷ ξυμβῆσεται χαλεπῶ απο τούτου. μεινον δε πάντα P. 165 αίρεῖσθαι τῶ σφαλ αυτῶν τινὰ εκαστον, αφ' ων ἀποβο--τα αυτου μηδέν τι διασφαλέντι ἡττηθονα μιν μηδαμῶς, περιγενέσθαι δε των ναντιων, η μη παρὰ γνώμην ξίοι αυτωτῶ εργα δύο δ αιρέσεων της τε ἐπισφαλοῖς νοος μει id περ ης δεδιότες βουλευόμεθα και η ασφαλεστἐρως πολλω

ταύτης, αιρεῖσθαι χρὴ τὴν σφαλο ἄλλον, και ἡ νους

lum emolumentum inde assulgere video etenim Palaetites, Turbo, a tuus, quondam Gallos Burgundiones et Pannones fudit, verum nihil eommodi inde percepi nam in suam regionem contendentes seme ipsos et regionem servarunt verum si contrarium, absit omen aecia dat et vincamur, quibus pericula immineant , omnibus perspectum esse arbitror satius autem esse reor semper eligere tutiora consilia. ne in terrorem aliquem incidamus et vincamur, verum ut victoriam hostibus extorqueamus , nisi res non ex animi sententia succedetieum igitur diiplex eleetio sit proposita una periculosa et altera magis tuta, arripiendam tutiorem quis ambigit quis sanae mentis compos non tutiora magis sequeretur consilia Z proinde retro pergere et cedere hosti nec te decet, rex, nec ego suaserim sugere enim videremur, animique hostibus crescerent, nobis vero minuerentur nec amplius Asianos et pedestrem exercitum retinere possemus sed nocPugnae s immam rem committendam consulo. verum consultius existimo ut angustias diligenter praecludanius, et tam diu sed mus hie tempus terentes, donec hosti et rocedendi necessitas iiiiiciatur. deinde cedentibus instandiim esse iudico, universiim equitatum in os immittentas, eosque quam maxime possumus amigentes huic se

364쪽

τίθεσθαι φασαν και ι λοιποὶ των τότε παρόντων.

ρεῖν, τριβειν δὲ τον χρόνον αυτου πιμένοντας, και noχω- θρουσι τοι πολεμιοι ἐπιτιθεσθαι, το τος υρώπης σrράτευμα ἐπιπέμποντας. και η ' εἰσοδον φυλάττειν, ς δεδυνη- ται τὰ μάλιστα ἀμυνομένους δέδοκτο. την τε εἰ σοδον ἐφυ Cλαττον η ἐδύναντο, ς κράτιστα μυνόμενοι και ἐπειρῶντομεν παριέναι ι Παιονες και βιάζεσθαι τους Πέρκους, od10 μέντοι δυναrio' ς γαρ ἐπιπίπτοντες ἐβιάζοντο σχυρῶς, ἐνταυθα ι λοιno των Πυρκων ἐπεβο θουν, και θισμὸς εγένετο αμφοτέρων τέλος δε σάμενοι τους Παίονας ι του βασιλέως ἴσταντο ἐμποδών χρόνου δε επιγενομένου, ούδεν νυον οἱ Παίονες και λιμῶ πιέζοντο, ἐνταυθα απεχώρουν

II τυ εμπαλιν γενόμενοι νυκτὰς δε συσκευασάμενοι ἐπορευ- οντο. ς δ ηώς πέφαινε και το των πολεμιων στρατόπεδον εώρων ο Πύρκοι οἰχόμενον, Π την νυκτα μενον εν-

ταυθα ἐπιλεξάμενος του στρατου αυνού σοι μενον κυι α

lentiae, ni praecedente tutio et melior erat, etiam reliqui qui aderant consensum praestare haud sunt cunctati. Deeretui igitur est neque pugnare neque cedere magis placebat tempus eunetando trahere, deinde hostibus abeuntibus inhaerere Europae tami exercitum miserunt, ut aditu hostes quam acerrime prohiberet. hae ubi visa sunt, summa vi angustias defenderunt, ne intrare posset. conabantur saepius Pannones irrumpere et Turcos ex eustodia deturbarer verum nihil promovebant: nam eo loci ubi perrumpere nitebantur, fortite resistobant Turei et utrique pellebantur verum Tures uuis Pannonibus quam sortissime obsistebanti eum multum temporis tandem intercessisset, ne quicquam Pannones esseerent tam coaeti nece sario retro, qua venerant, pedem serre compellebantur nocte igitur collectis impedimentis ex astris proficiscuntur ut aurora illuxit, hostes abscessisse noctu cognoscentes Turei paulispe substiterunt. rex deinde eligens de suo exercitu omnes quotquot manserant et ad praelium instructi erant, eos Europae uel tradidit ut persequeretiar hostes. Turaelian na pro subsequi iussit elim Thessaliae exercitu. ille situ assuinptis ii quos rex dederat, citatissimo cursu hostes in- Dipiligo b c oste

365쪽

ἀποχωρούσιν ἐπιτεθησομένους, πιλεξάμενος κα ουτος των Παιόνων τινὰς τους ἀριστον καθίστατο ἐς ἐνέδρως, ῶς ἐπιουσι τοῖς Πύρκοι και διώκουσι το εαυτῶν στράτενμα ἐπιθοσήμενος ἐπ ύμφοτέρους ενται θ ἐλαύνοντος του si με δια τcυ πεδιο κατὰ πόδας και διώκοντος τους Παίονας, προοελάσας P. 166 δε και ο δελφὸς Ποραχάνης λεγε του δελφώ τοιαυτα-

λασίμη, σι μεν ἐλαύνεις δια του πεδιο στρατὸν χων τοσούτον. ἴσθι μεν ουν οὐκ ἄσφαλ ταύτην πορευὀμενος την noρείαν ' ο γαρ Παίονες υτε ἀνεζονται διωκόντων μῶν αυτοους, υτε συχίαν γοντες ε τουπίσω φεύξονται σμενοι Dοῖ τινες μάχεσθαι με ες τ εμφανες τοσουτον χρόνον πρου- καλοῖντο ημῶς, και ασμενοι, fi μοι δοκεῖ, μαχοντο, και novλοῖ, οῖομαι, πρίαιντο ἄστ αυτοῖς ἐς το πεδίον καταβάντας ὁμόσε ἐναι ἀλλα ταίτην την πάρειαν ορευόμενοι ἐκείνους τε ἐπιδιώξομεν, σον ἱκανῶς χει, και μει σται ii εκείνων ταμιεύεσθαι ἴσοις αν ἐπιτηδείως χωμεν ' ταυτανλέγων ως οὐκ επειθε τον πασίμην, χων αὐτος Θετταλίας σrράτευμα ἐτράπετο δια της πωρείας συντεταγμένω αστρατεύματι. ορευομένω δὲ δια του πεδίου του usos

σνν τ υρωπης στρατῶ, ς ε καιρω ἐγένετο νιάra Nἐνεδρεύσαντι το στράτευμα, ο τε ἀμφι βασιλέα φευγοντες ἐπιφανέντος ἐκ το ενέδρας του μάννου ἐπελαύνουσι τοῖς

sequitur Ioannes alitem Iluuiades cum praenovisset ureos cedentibiis ivllaesuros, delegit et ipse Pannonum robustissimos, quos in imsidias locavit, quasi repugnaturus fortissime venientibus Turcis. Europae dux cum Per patentes eampos iter acceleraret, Mequens hostes, Turachanes eius frater occurrens fratrem sic compellat. tuae Per patentes campos proficisceris, ducens tantum exercitum Z scito tuam prosectionem haud satis tutam esse. nam Panuones nou serent suos a nostris persecutionem pati nec sane a praelio abstinebunt, suga sibi consulentes, cum tanto tempore nos provocaverint ut cuiuipsis praelium iniremus et quidem, ut apparet, pugnae sunt opidissimi etiamdudum, ut opinor, frendebant, quod nolebamus in Planitiem descendere et decernere ferro suadeo igitur ut per radices ruontis hilius hostes, quantum satis est, Persequamur et Sic, quae ΟΡ- Portuna visa fuerint, iis dare poterimus.' haec dicens Chasani non purs sit ipse nutem clim Thessaliae exercitu avertebatur, instri cin-que agri in verisioniis radicem prosectionein faciebat Chasane cum xercitu Europae per canipum estinabat, et Pannones qui sugam si uulabant Persequo balair eum autem tractus esses ad locum insidiarum, et Choniates tempus esse ratus incurrendi in hostem ex insidiis

366쪽

βαρβάροις, καἰ τρεψάμενος ἐς φυγὴν λωνιάτης τουτους

raφικὀμενος δε ες φιν του βασιλεῖ λεξε τοιάδε. ιδ βασιλευ, οἷα πεπόνθαμεν υπλαν ὀ ων μεῖς σμεν φαυλοτατον κα τα σὰ πράγματα καταπροδιδόντος τοῖς πολεμιοις ' Ῥυτω Io γαρ ἐποιοσεν et ἐποπειλατο, οντω κατὰ ταυτὸ ἐναι η θέλησε. Γεωργι Mol Βούλκω, ἐπιrndειφ- οντι-ύττ, ποσημῆνας καστον η μέλλομεν ἐπιέναι, φθειροντο τα σὰ πράγματα, και τ ἐκείνου μέρος οιχόμεθα. ἐνταὐθα Σαλίλος ὁ Πραγεω, ἄχθεσθεις δια τον δελφον αντον, ἐξέμονε και 15 αυτὰς βασιλέα κατὰ του Πυραχάνεω βασιλεις ὁ δεινοποιησάμενος μ' ἐναι κατὰ ταυτὀ φ υρωπης στρατηγῶ, D ἀλλαχόσε γενὀμενον αλλην πορευεσθαι, καταπροδιδόντα εαυτο στράrευμα, προσέλαβέ τε Ουγχάνη, κα ἐς φυλακην ποιησάμενος πεμπεν ἐς την Ἀσιαν ἐς πάτην πόλιν 20ισχυράν, δέσμιόν τε γενεμενον και ἐς φυλακον ἀπαγόμενον. και λαλιλης γαρ τοι πετιθετο βασιλεῖ, ἀναμιμνῆσκων ς

Τurcos invadit eum suis barbaros multos necarunt o multos vivos ceperunt plurimi Tu rei in hoc praelio desiderati sunt, Chalitis frater Carambes, Priami litis, a Pannoniblis aptus est reliqui Turcii fuga capiebantur. Chasanes contagit tu regis castra, paucos desii exercitu secum habens veniens autem in conspeetum regis talia dixisse sertur rex, qualia perpessi stimus a viro quem novimus esse sceleratissimum , qui tuos hosti prodidi planissime nam vere proditor est hosti nostra consilia enuntiavit, et acie instructus remeeum notitit. Georgio autem Buco amico suo singula indicavit, quoinod essemus ipsos oppressuri in hunc sane ino lum res tuae Periero, et Pauci incolumes fuga evasimus.' ibi tum Chalites filius Priami, infestus viro propter fratrem, regem exasperavit contra Tura-

Chariem rex clim grave esse iudicaret, Turachanem non esse pro

secti an cum ii topae duce, verum aversum aliud iter ingressum, proderitein liropae exercitum, eum cepit, et vinetiam in Asiam iit asservaretur in vinculis in Orbe octiales misit Chalites non cessa bat iram regis augere, in memoriam redigens Turaelianem, eum ageret in inagna Bidina, princeps regionis initimae Istro, tisiun esse Buco,

Triballoriim duce, et anile et familiari. hae amicitia motum aiebat

367쪽

316 LAMNICI CHALCO CONDYIAEnαρ' στρον χώρας, Βουλκτ τε ρ βαλλων γεμῶν ἐπιτη

δει' τε ἐχρῆτο κα συνήθει κα δε τουτο ποσημαίνοιεν αυτοῖν η δέοι αλλήλους φελεῖν ς τὰ παρόντα, και δωρα δεχὀμενον παρῶ του Βουλκου συμβαλέσθαι αυτ ἐς ο τι αν

διοικεῖν.

χώρας αὐτου πρίσοδον, κα αυτός τε φασκε σπένδεσθαι ni τούrοις , και τους Παιόνας μα αυτω πεισειν ἐπεδέχετο τὰς io Bonονδὰς ποιεῖσθαι ἐνταυθα ς κουσε του πέλου τοιαυταπροῖχομένου, τά τε ἄλλα πέσχετο αυτ και τω παῖδε αυτωίποδουναι, και σεσθαι βασιλέως πιτηδείους τ an τουδε. ενταμα ὁ Βουλκος μετιών των Παιόνων εκαστον και τον γε βασιλεα αδισλαον πειθε σπένδεσθαι Ἀμουράτη, λέγων 20

τοιάδε. μιδ βασιλευ, σι βασιλεὐ Ἀμουράτης παρακαλεῖ ἐπιτὰς σπονδάς, - μην τὴν χωραν ποδιδόναι. χν ον ἐμοι

υπερέσχει PTurachanem voluisse illum, quacunque in re posset, iuvare: nam acceptis a Buco muneribus promisisse ei operam suam locaturum indefessam, quaeunque in re voluisset hi fidem dans dictis mTurachani vincula iniecit, et in Asiam vinctum deduci iussit, ut ibi tu arceret coniiceretur Thessaliam alii administrandam commisiti Hoc modo carcere conditus est Turachanes Georgius Triballorum dux, cum parum auxilii sentiret a Pannonibus in recuperanilo prin-eipatu, legatum misit in ianuas regis, ut eius animum exploraret. tium sibi restituere vellet principatum quod si saceret, promittebat as ipsi tributarium ore et dimidium tributi, quod regio penderet, ipsi quotannia numeraturum his ondieionibus se foedus aecipere velle memorabat quin et Pannonibus se persuasurum Pollicebatur ut cum ipso foedus, si modo vellet, ferirent haec cum legatus audient rege recensuisset promisit se ei et filio redditurum principatuin verum ut deinceps tu fido maneant, amicitiamque viam bona si de olan ibi tum Buleus Pannoniam anim sibi concilians, etiam regei Vladistatim eo adduxit ut foedus cum Amuis rate faceret at Vladis laum in hunc modum allocutus est με rex. rex murate te ad foedus hortatur ne hoe solum, verum regianein Di iligo b Cooste

368쪽

DE REBUS TERCICIS L. VI. 317

πείθη, σπονδῶς ἐν τφ τοιτει. ποιούμενος αμεινον παρασκευά-on ς τον πόλεμον κα επιών τάδε πάντα οὐκέτι et δευτερον πέμενε. ' ταυτα λέγων τε επειθε, καλως πέσχετο ποι - C. ιν fi πετίθετ αυτ ο ριβαλλός, αυτίκα πεμπεν αγγελον Δ παρα τὰς θυρας, μεταπεμπόμενος πρέσβεις, ως των Παιόνων ποιησομένων την εἰρηνον καλαντος ἀποληψόμενος την αρ- χην ενται ' ονράτης πεμψε πρέσβεις, και τὰς σπονδὰς ποιουντο φ τον τε Γεώργιον χειν την χώρα αυ- τοὐ και την μίσειαν πρόσοδον οδιδόναι τ βασιλεῖ. καi

io ορκιά τε αμα ἐποιοῖντο ἐφ' ἡ μητε τους Παίονας ληίζεσθαι την βασιλέως χώραν, μητε α Πυρκους διαβῆναι τον Ἱστρονε ni μηδεμι βλάβη, μηδεμια μηχανῆ, ἐφ' ἡ τε παρὰ πάντα D

τον βι- αυτῶν ἐνους τε και φίλους ιναι, νευ τε δόλου και πάτης ' 'ους δὲ -κους ποφορους τε εἶναι τῶ βασι- i5 λεῖ , α καὶ συνέθεντο ἐν ταῖς βασιλέως σπονδαῖς προ αυ- τους πρότερον γενομέναις, και ες τοι Παίονας τελειν, meto πρόσθεν χοντες διεrέλουν. υτα ς ἐγένετο αυτίκα Ἀμουράτης ἐστρατευετο ἐπι

20. καὶ διιαβάντας

restituere pollieetur si igitur me audias, foedus panges. nam hoe pacto res tuae ad bellum melius erunt instructae et si deinde s eundo aeeesseris hostiliter, facile vinees.' hae ubi esset elocutus, statim in sententiam suam perduxit regem qui deinde ex sententia Bulei, aut quemadmodum Buteo promiserat, nuntium misit in ianuas regis, advoeans regios legatos, quasi his praesentibus foedus percussurus et regionem reeepturus Amurates igitur legatos ire iubet, quorum au-etoritate laedera fiebant, quibus avebatur ut Georgius regionem suam teneret, et eius regionis tributi partem dimidiam regi quotannis solveret. Iusiuranduin quoquo exigebatur, ne Pannones deinceps p Prilarentve regis regionem, neve Turei transirent ad Istrum ad vastandam Pannonum regionemri verum fides iureiurando utrinque aecepta est, ut ea eo tempore sint inter se hospites et amici quod tamen absque dolo fraudeque utrorumque fiat. Dacis imperatur ut sint regis tributarii, quemadmodum regio foedere quod iam ante intereesserat, eontinebatur praeterea ut pertinerent, quemadmodum

hactenus, ad Pannones.

His ita ompositis Amurate eontinuo expeditionem contea Caramanum sumpsit nam hic ubi primum cognoverat Pannones bellum Insere Amurati traiectoque Istro regis regionem evastare, haud incommodum sibi soro avisque rebus ratias, si regis in Asia regionem

369쪽

ην επιῶν καrαστρέφοιτο την κατώ τ' Ἀσιαν βασιλέως -- P. 168 ραν ἐζηλαυνέ τε κα ἐπῆει καταδουλουμενος ο τι αν αὐτω προχωροίη πρὀσθεν γαρ τε οι Παίονες μελλον στρατευε- σθαι επὶ Ἀμουράτη, γνώμη τε παραπλησια ρμηντο ε αυ- τον, στε ἀπ' ἀμφω ταῖν χώραιν ἐπιόντων στρατῶν δια e Sζοιτο αυτ τὰ στρατευματα καλουr ωσθενῆ ξυμβαινοι γένεσθαι. ovρώτης μεν ουν ἐπι τον μείζονα ὀλεμον ἀφικόμενος, και τουτον αυτ ἐnι το ψέλτιον θεμενος, ἐστρατεύετο αυτίκα ἐπι αραμῶνον. Ἀ δε πρέσβεις τε πέμπων ξίου τά τε ἄλλα αυτ υπουργειν ων ἄν δέοιτο αυτου, καλομηρον pio και πιστῶ παρέχεσθαι επ τούτοις. E Ταυτα μέντοι αυτ κατὰ την Ἀσίαν ξυνεβεβήκει, κατὰ δὲ την υρώπην π μέντοι των Πελοποννησίων γεμόνων

ες την χώραν αιτο τοιάδε ἐγένετο. , γαρ Θεόδωρος

με αυτον βασιλέα Ελλήνων γενόμενος, οιχήμενος παρην loV. 1324 Βυζάντιον ἐπι την βασιλειαν, Κωνσταντινος Gnis1 μάγασις, φικόμενος ες Πελοπίννησον και παραλαβών ον του δελφου χώραν, τά τε ἄλλα και Σπάρτην την προς τοTαυγετο ορος, και σχεδὰν ξύμπασαν την ἄλλην Πελοπόννησον πλην γαρ της του Θωμῶ του βασιλέως δελφου χώρας, Nτην ἄλλην φ αυτω εἶχε παραλαβώνx, ἐνταυθα, αφι,εro,c τό τε ν φ υθμου τειχίζειν παρεσκευάζετο, και την ἐκτῆς

subigeret, cum impetu in eam irruebat, omnia subileiens et in prvitutem redigens , quocunque se vertisset Caramanus namqtae timaudisset Pannones petere bello muralem, et ipso hostili animo contra ipsum prosectus est itaqus cum ab utraque regione hostis a eederet, Atini ratis exercitus distrahebatur et infirmior reddebattit. elim igitur maximum impenderet murati belltim, sibi utile sororatus foedus eum Pannonibus pepigit, omnemque belli tempestat ni in Caramanum avertit Caramanus ne vim regis experiretur, misit legatos petitum pacem quibus mandarat ut dieerent se paratium es e servire murati, quandocunquo sua opera indigui aet.

si promissis parum fidei haberet, se obsidibus et aeteris, nomia id

dubitaret, cauturum.

Hae quidem murati in Asia acciderunt in Europa vero a Peloponnesiacis principibus quid in regione eius gestiam sit nune dicetne ut enim Theodorus qui postea rex electus est, venit By-

Eantium in regnum suum, Constantinus cognomento Dragosis in Peloponnesuin adveniens et assumens fratris regionem, inter caetera et

Spartam, quae vergit ad montem Taygelum, et propemodum niver- Di iligo b Cooste

370쪽

Πελοποννήσου χώραν ανιστη cin βασιλέως , την τε Βοιω

τίαν κατέσχε και την Θοβων πόλιν φ αυτ ποιησάμενος

κα ξύμπασαν την Βοιωτίαν κατέσχε κα ὁ τῆς Ἀττικῆς

τνραννος φόρον τε ἀπάγειν αυτ υπισχνουμενος σπονδὰς οεποιήσατο. καὶ τό τε Πινδον ρος Ἀλάκοι δ' ενοικούσιν

αὐτό, των Λακων ὁμόγλωττοι τοῖς παρῶ τον Ἱστρον MID

Oμοίωντο ἀφικὀμενοι παρὰ τουτον τον γεμόνα, παραδιδομτες σφίσιν, ἐπολέμουν τοῖς την Θετταλίαν οἰκουσι Τουρκοις,

λαμβάνοντες ρχοντα 'αρ του Πελοποννησιων γεμόνος. D 0 Aεωδορικιόν τε ὀ κατὰ την -κρῶν χωραν κημένον πολιχνιον, Πίνδου μέντοι, κατὰ την Φανδρίου πόλιν κημένον,αρχοντα λαμβάνει ἀπὸ βασιλεως. τὰ δὲ δ κατὰ τὴν χαμαν καθηκον Ἀραβαιοι κουν ανδρες 'Aλβανοί. π βασιλέως σνγχωρηθέντες αρχειν της πατρωας αυτῶν χώρας κα Ου- 15 τοι φίκοντο ς τους Ἐχληνας. συναγαγὼν δὲ και ξύμπασαντο Πελοπόννησον ε τον 'Iσθμὸν τειχισεν αυτὀν ως δύνατο ταχιστα, συγκαλέσας αυτου και τον δελφόν, κα ης

sam Peloponnesum , praeter Thomae, qui frater erat regis, regionem obtinuit etiam Isthmum muro includere parabat; nec cessabat regis regionem, quae extra Peloponnesum est, ad desectionem solieliatae . Boeotiam et Thebanorum urbem universamque Boeotiam indicionein redegit Atticae tyrannus rite princeps nolebat eum eo pugnare, verum tributum se quotannis ipsi pensurum promittebat hines edere icto in amicitiam receptus est. Pindum quoque quem odio Mergon appellant oecupavit hunc montein laci incolunt, quibos adem eum Dacis est ingua nec quicquam bisaeis, qui striam accolunt, dissere cognoseuntur advenientes igitur ad istum ilicem se ipsi ei dediderunt, et deinceps bellum gerebant eum nreis in Thessalia habitantibus, accipientes dueem a Peloponnesiaco prin-eipe Leodoricium oppidulnm in Locrensi iam regione situm et Pindo adhaerens, versus Pliandrium urbem, principem a rege aecipit hunc montem, qua se in Achaiam porrigit, inhabitant Arahae viri Albani, quibus permissum est ab rege patriam suam regere regionem hi quoque ad Graecos deficiebant contrahens igitur universam Peloponnesiam in Isthmum, muro elim cingere instituit opus autem istud maturavit aetersito fratre, qui et ipse regionem sub habebat universos igitur iii congregans murum divisit, et singulis tantam, quantam brevi extruere possent , partem assignavit. murus Isthmi eum Di iligo b Cooste