장음표시 사용
161쪽
altodiatia, ct sic declarabimux, dummodo filiae sint condecenter dotatae in alijs bonis non emphytheuticis, nam si iesitima reseruata eis a statuto de suc fit. no sussiciat, quia aliquando dos debet esse maior legitima inspecto more regionis. Corn. confit. 8. G
Dec. confit. 26. & tunc amplior dos constia tuenda crit. ' si bona alia non superessent, tum omnino ad haec confugiendum esset,iae Reminae essent penitus indotate, qui tamen casus statuto comprehensus expressim non est. Vel si laec interpretatio non placzat, dicemus,quod indotatae, scilicet tepore successonis excludantur, modo Lamc congructer dolentur, ut voluerint statuentes tollere dissicultatem cam, quam alicubi attingunt Docto. an liceat masculis, indotatas scumibnas includere, modo offcratur dos; de qua Rom. consit. 42.vinam autem intcrpretationem probemus, non refert; qu ia semper de emphytheuticis postremus hic versic.omnimodo accipitur. Mihi tamen prior sens' magis placet, quia si statutu voluiiset quod bona emphytheutica quo ad paret in filias ,
essent eiusdem naturae cum alijs, non erat aperidum de aliqua dotatione, cum satis filiabus succurrebatur altero statuto quo legitima eis relinquitur, ut sub rub. de succes i. fit. Rursus non video quomodo altera interpretatio possit conuenire, quia si excluduntur filiae etiam indotatae ab his bonis, quando agitur de hereditate patrum; verba illa du modo sint condecenter dotatae per patrα , posita in fine, repugnant;& statutum sibi cotrarium esset, quia prius disponeret, ut indotatae excluderentur, mox ut tempore su cessionis deberent esse dotatae, neq; .n .verba siquctia,vel dolentur,pollunt referri ad patrem iam mortuum,quo circa, necesse si,ut
intelligam' indotatas in bonis emphythe ticis excludi ab hereditate patrum, modo tamen in aliis bonis sint condeceter dotatae, Et haec de patre. Quo vero ad fratres, existimo illa verba. condeceter doletur, pertinere etiam ad emphytheutica, ne aequa sit fratruerga sorores potestas, & patrum erga filias.s nec mirum , quia idem verbum t sepissstat diuerso modo in una oratione, pro ut ad diuersas personas resertur l. 2.de Ois procos& leg.vbi gi.& ut suadet ratio ipsa, ut tradd. omnes in l. iam hoc iurcide vulg. & L quamuis. C.de impub. & al. poterunt ergo patressi dolent in altodialibus, excludere ab cinphytheuticis, at vero fratres, si velint exes i dei e sorores ab hereditate, debebui dotare condecuter, in omnibus bonis, tam allodia.libur, quam emphytheuticis fratris defit
G. de secundum hanc interpretationem st tutum haberet magnam rationem, & esset conforme ali s statutis Italicis, in quib' m ior potestas indulgetur patribus in filias, v. fratrib'in sorores. nec arbitror aliter posse intelligi hoc statu tu; cum verba illa dicte Gliae,& patr s,omnino euincant, ut vers. & s, militer, reseratur ad bona emphythcutica,
cum patrum & filiarum mentio sit facta in parte statuti, in qua de solis emphythouticis nominatim dispositu est, & si exceptio quoad patres debet esse de regula, id est reserri ad emphythcutica: ita quoq; & quo ad fratres, positos sub eadem fere clausula:& presertim stantibus illis verbis,dc similiter uae indicant statuet fretinere eandem sp cic,
di profecto impossibile est,nis expungamus
aliqua verba ex hoc vcrsiculo, ut rei cratur ad omnia bona.& ut hanc nostram intrepretationem,ut verti c. finalis agat solum de emphythcuticis, uiri alicuius cclcbris aut boritate communiamus, quando hic mos inol uit, ut maior fides adhibeatur decisioni ali cuius, qu .m rationi, ita hoc ipsum statutu in considendo interpretatus cst Anchar.consi. I 2 .dc conii l. 33. Et in specie, quod hoe statutum tam in prin.versvolumus.quam inversi c. de similiter. intelligatur de bonis emphytheuticis tantum, est consit.So iun. 7 I. nuIn. 32. in pri qui consuluit super casu , de
quo etiam Doct. primarij Italiae consulti
Secundo, quia alia statuta sub Rub.quod possessiones.& sub Rub. desii ccessone fili m. & sub Rub. in quibus casibus. nusquam disponunt sororem excludi a se i tre quando agitur de hereditate fratris: & idcO casus mmissus secundum communis iur. dispositi nem definiendus est. l. commodissime. de lib. de post h. cii in sinam. Primum illud constituit, ut deficientib ascendentibus.& descendentibus postes 6 nes redeant ad propinquiorcs,tquod verbucomprehendit ae luc mares, ac sceminas, ut est decis Bald.in conlit. 3 3t .n unu .dc in hoc
licet in quaestione principali disiciatianti caDec. supponit agi de filia , quae succedat in
locum matris. Paris vero cotra.& ideo vid tur dcfinire praesentem controuersiam in fauorem D. Marte seu filiorum cius, dum non constituit dii serentiam inter masculos, de s minas. Alterum praefert in ii creditate puterna filios masculos, filiabus; at ultra non 7 progrediturn & ratio agnationis ' non gr ditur personas nomina tas; ut est decaaco' Rimconsil. ara. de Virg. Silu. in consil. sinu.quod
162쪽
quod in et a dc Io. Ma.Rim. consil. 376. qui omnes de hoc statuto de successione lilioru&c. in causa Ravennate respondcrunt,& generaliter proditum est, vilicῖt statutum habeat rationem agnationis in t no casu, non sat extensio ad alium . Soc. iun. consa 6.nu.eto in pri. Paris. consil. 2 3. num. 2 9. in a qui inquit hoc casu statutum dici potius in tau rem aliquarum p rsonarum, st agnationis . Ultimum vero & ipsum ad sceminas per
tinet , ut indicant ea Vcrba, proximi Oribus
P pinquis,ut expresse in hoc statum scripsit
Paris consil. a 2.num. 3 3. in a. qui inquit nullam habitam rationem agnationis in eo, &Reminas vocatas cte, ob dictioncin, propin
uis, modo sint intra quartum gradum; &ecundum illud consil. fuit iudicamin, ut ap- se resert consil. 23. num. 3 2. o.&si contra cossiluissent Soc. iun .consit a 3.in pri. Dcc. coh-sl. 66.& Go ad .consil. 3 s. & proscet O cum matcr excludatur a legitima, ubi soror sur. sit, a que ac si frater superciset,ut in eo, consequos est ut superet omnes alios agnatos . s. n.vinco vincentem rc&c. l. de accessonubiis de diu.& temp. pres cum sim m. nulli biq;
pressum cst, ut fratres excludant sorores,
praeterquam in hereditate patris, sub die tostatuto de succ.filiorum: Quare ius conit ne obseruandum erit, nec dispositio extendenda, quasi in ceteris casibus nullam agnationis rationem statuentes habuerint. Dec. consit. 1 63. ad fin. st enim receptiis ut status tum excludens Uliam ab hereditate patris, non excludat cani ab hereditate fratris, etias nil aliud haberet in bonis ipse frater, ut plene consuluit Corn. consit. 7o . in P to. S multi addi posten t. Sed satis sit allegasse
v multis relatis testatur hanc esse comune Opin.& ab ca non esse recedendum in iudicado: di idem repetit Bria. in suo trast v stant.
tuta potius prodine, luam obesse huic sor ri, seu ipsius filijs. Et secundum haec non
Oporteret inquirere, an ob rationem liceat
s cxtedere statutumi dis nens de bonis emphytheuticis ad bona libera, quia statuentes n5 fuerunt adducti hac ratione, ut supra conclusum est. Cςterum & si daremus agnationis habitam fuisse ab eis rationem, tamen ob id non est locus extensioni. Primo,quia non est par ratio in bonis emphytheuticis, & liberis. si quidem cum Ba- tutum hoc tendat ad p iudicium Ecclesie in aduersus formam inuestiturae disponant laici de re ab ea recognita, mirum fuit, ut saltem successio ab intestato restringeretur in aliquib8s casibus ad masculos, nam cum secundum communem sententiam empli'theusis Ecclesiastica non transeat ad foeminas, quando pater pro se, & filijs stipulatus
cst, ut late trad. Didac.lib. 2. cap. I 8. variarure soluti congrucbat, ne filiae aduersus t norem pactorum cum masculis admitterentur. voluit itiaq; statutum, ut alias non siccederent, quam si patcr eas expressi h vocasset,& satis ei fui t. si concederet, ut pollet lcsta meto de huiusmodi rebus disponere. Accedit, quod cum filiae ad alienas migrent familias, Ecclesia cogeretur habere
vasallos eos, quos nunquam cogitauit: quocirca non fuit indistincte permittendum, ut foeminae cum masculis succederent. Secundo,&si ea lena ratio esset in emphytheusi. di bonis liberis, tamen cum certumst statutu. de quo agitur, loqui de bonis cm- Io phythcuticis tantummon est facienda extesio ob mualem rationem, quia in his statutis casus omissis habetur pro omisso, nec
ex paritate rationis extenditur, ut per Bald. consil. 29 .in et .&l. quod vero. de li.& est cos
Ang. a io. quod fuit Collegii Perusin quor sponsum est,ut si patruus excludat matre, non tamen sororem . di hoc cons l. plerique omnes sim l. Anch.c. canonum statuta. col rao.vers inter statuta. de constit. Arct. concI 27. consil. is 8. Atrian. consil. i .in fi. in a. Rui. consil. i 6. consit 3s.consil. r. consil. 3.& conii l. lio in 3. Dcc.cons. 7 i. cons q77. infin. consit. s i. in fi. consi. 89. nu. 3. SO c.
pri.& in similibus casibus multi respondei ut
in 3. Rub. coni A. 9 ad fin.& consil. ii 8. ubilate, & innumeri possctat ad serri. Sed crit satis allegare communcin decis Doctoe in l. 1. C. de succcssedi. quod statutum excludori t matrem stante patruo, non procedit in patruo magno .& in ratio, quia ctiam si liciestatutum sit Duorabile, restringi debet, ini' iudicium Tortij. ut per Rui.d. consi. et num. 6.in I. Huius autem decis .m incrut
163쪽
Dost multiς in locis nunc Dec. tum allegalbo in consil. 2 8 8.nu ria. 9.& i o.& consil. 66 i. nil. r.&d. conss89. Quocirca & si daremus candem vigere rationem agnationis in utroque genere bonorum, & cmplaythcuti corii, di liberorum, nihilominus non si extende-da haec municipalis dispositio ad iuris communis correctionem. Vt enim non fit ext so de persona ad personam; ita nec de re ad rem; cum a persona ad rem valeat argumentua. si furere.vbi Bald.& Alb. de sta. lio m. &ita arguit Castren in simili statuto cons. 32. num. a. in a. & in terminis est decis Bald. in consil. io . factum. in a. 'bi concludit, quod
si statutum disponat,ut in patrimonio succedant proximiores masculi ex parte patris ;in matrimonio proximiores masculi ex latere materno; illud non pertinebit ad bona tertij generis, quae peruenerin t ad defunctualiunde: quia inquit casus omissus dispositioni iuri communis sub ij citur, ecce ut ratio agnationis non operatur,ut statutum ad alia bona, quam expressa porrigatur. Et id , cum ut dictum est, municipalis
haec lex agat de bonis emphytheuticis tolli, non est trahenda ad libera. Et ita iuris esse Opinor in hac controuersia.
Iixus rasti Dominam Clientem. stant sua immunitate a Serenissimo D. Duce sibi concessa. cuius verba inieruntur. Non teneti ad solutionem inbellae Publicanis,defenditur.
VLY, scripta sunt hinc inde, tam pro publicanis, v. pro Ill. D. Lucretia a duob aduocatis celebribus, & Vterq; causam suam acute,&eleganter defendit. Ego in tanta dissicultate dicam quod sentiam. Et opinor illustrem D. Lucretiam habere causam meliorem , 5e absoluendam esse. Et viveritas ipsit magis appareat in materia hac immunitatis aliquot casus distinguedi sunt. Primus cst, quando conceditur ina munii tas i a muneribus publicis, vel ciuilibus. &a personalibus, & patrimonialibus extrao dinarijs excusatur, qui tale habet priuilegiu
In via. Idq; obtinet etiam si dictum sit ab omni munere. l. negociatorcs.l. OS. Qile excusmun .vel ab uniueriis muneribus.l 1.C.dc cxcus. artific. eaq; cst ratio, quia cum a patri monialibus ordinariis nemo sit immunis . . I.& 2.C.de quibus inu .vel praestatil. i. C. de
nitates. C. de agn&censi. l.ab hicin pand .deva c. mil. pr sumitur Principem de his tantii sensisse, cum rescripta quibus quis inimitur patrimonialibus,p sumatur elicita per ol reptionem .d. l. vacuatis. l. in fraudem. C. de
Alter est, quando conceditur a munerit,' personalibus, & patrimonialibus. & quida
putant cam ad patrimonialia cxtraordina ria tantum porrigi. Luc.P n. l.medicos.C.de prof& med. alij ad omnia. tuorum Opin. est receptior Bar.& Plat. J.l. medicos . Tertius est, quando alia verba gemmata, ac ampliora in priuilegio posita sunt, &st tum opinori non csse dubitandum quin coprehendantur etiam ordinaria. & in casu hoc nostro id puto certissimum cosidcro pri. illa verba libera & ampla immunitis, qu ib' significatur plena immunitas, at picna immunitas ctiam patrimonialia munera continet Letiam. C. de muneripatrimo ergo. & in
3 terminis, quod i verbum libere eximat quca Gabellis est conli. Rui. ioo.in pri. lui vult ut si cui permissum fit, ut Iibere exportet re, possit exportare sine Gabella: auanto magis si concedatur immunitas libera ὸ sic legationem liberam dicimus, quando quis pro libito redire potest l. iiii libera. ubi Bud. de lose Iiberam administrationem latam, & ampla I procurator cui . de proc. liberii in arbitriu,
164쪽
quod n0n moderatur iudiciu boni viri, Bal.consi 3 7 .in 3.liber stulus, idest nullis regii lis costri his, i. t.C. delacr Eccl. Sectido, a ced ut illa verba,& da tui tete praue Zae mere, & miste. q hoc sonat, ab Oibus munerib personalibus, & patii moni. alituis, haec enim mera sunt & sic nominatim facta est mentio
patrimonialium,& omnium, ergo tam extra Ordinariorum, quam ordinariorum. Tortio subcquuntur, & posteriora illa soli re, uin lite . munera p trimonialia solita sunt ordinaria,insolita sunt ex Iraordinari , ergo utrumq; genus comprehensum est . Quam to illustri personae dat in haec immunitas , quae a patrimonialibus extraordinarijs sunt
immun s. l.vltima. C. de excus mura . ubi est
casus ut ergo'priuilegium aliquid Op retur, etiam ad ordinaria porrigendum cst. sic etiasi concedatur immunitas militi, qui in legis dispositione a multis est immunis, plenius ea Principis indulgetia interpretabimur,ut in
hoc mulier onera personalia non possit sustinere ex causa huius moled ini.l. i . C. de mul ct in quo loco lato magis debemus interpretari priuile tum de munere patrimoniali, ne alioqui sit re nullus momenti. Quinto facit i. sunt munera. . ubi a muneribus, quae rei cohaerent cxcusatur quis indulto Plancipis: cum itaq; hic versemur in beneficio, &non in rescripto , &diistium sit de munerit,' meris,& mixtis, certiss est Principe sensisse etiam de ordinarijs, quia & mixta ordinaria sunt. l. vltima.Pto.&f. mixta, de mu.dc hon.procedunt ergo, dicta simoius quado vel personalium,vel ciuilium seu publicorum munerum immunitas simpliciter data est, non autem quando expressa sunt patrimonialia psonalia & mixta, ut hic sub illis verbis mere, & mille, & hic in Text. ind. l.vitis siue aut .vbi LC. ait siue persorialium duntaxat, siue etiam ciuilium munem immunitas alicui concedatur, neq; ab annona &c. quorum verborum sensus in immunitas data pro personat ibus non trahitur ad ordinariati dem si pro ciuilibus: at vero ubi, di personalia, & patrimonialia, & mixta e plicantur, non est dubitandum omne genus munerum contincri, quia praeter personaliadi realia, & mixta nullum aliud superest. &sicut lex ipsa hac distinctione omne genus munerum absoluit, ita & Princeps.& in sortioribus terminis habemus auctoritatu A
curi in d. l. 3. Vbi exaequat immunitatem patrimonialtu, vel alicuius eorum, ut scilicet tantum valeat generalis en numeratio, quoad omnia,quantum specialis, quo ad munus
expres uni. & in proprijs terminis est cons
Bald. o t. super facio. num. r. in s. ubi cum concesso imirum iratis respiceret munera realia, ac personalia dicit ideo Gabellas notitisse comprehcnsas, quia cxccptio addita declarabat conrnahentes sensiste de muneribus, quae per libram indicerentur,quales nosunt Gabellae. Si ergo non fuisset additia huiusinodi exceptio, certe res non habebat difficultatem , ct sub immunitate muncrum realium, ac personalium comprehendi G bellain pro indubitato habet Rim, tun .con sit. 34 num. 6.&ml. i i.qui agit dc immuniatate concessa boni ficatoribus, ut per eum. Sexto ego considero nullibi probari Gabel. s last esse munus proprie ordinarium, & siquandoq; Docto. nostri, ut resert Dec. consi. 48. illas intcr ordinaria numerent. Et mim& si a Principe solo indicantur, l. i. di per i
qualitatem eam quam lex desiderat in ordinariis ut scilicct.& praestatio sit certa, & ab Omnibus neccssario sint solueda. Talia sunt tributa, quae in dicuntur tam praedijs, quam
personis,& a quibus nemo excusatur d. l. r. C.dcitiam .ne. conc. cum sinam. Namque in mo potest facere quominus ea soluat, &sut ditias certi,&ordinari j. Et vectigalia exiguntur ex rebus & mercibus quae euehutur, ct inuehuntur, & ex earum venditionibus ,& ideo appellantur otia portoria. l. cum iuliareS.8.pe. loca. l. 3. C. te vesti& m. & alii scope. & ideo non sunt tam corta ut tributa ipsa, quae indistincte ab omnibus debentur, qui prςdia possident: Vectigalia ex mercatione principaliter. l.omni u. C. 'us qu-que freques est inq; minus, & evitari possuta multis qui non mercantur, tributa nullus possetar cffugit. Sed di veetigalia potius pEd cnt ex consuetudine, quam ex lege, & constitutiones.si publicanus. Dult. l. licitario. S. carum .de public. ideoq; in I. praestatione. C. Od.Octauas more solito inquit, & in d. l. Omnium. quae inferri fisco moris est, & in I.
vlt. C. verumnoua. contra antiquam consuetudinein. Quare certum est vectigalia non se ex muneribuς,quae ordinaria veteres esse dixerunt. Hinc l; veterani, qui cximuntur vectigalibus munera ordinaria sustinet. l. I.C. de vereran.nec in nundinis, inquit, vectigalibus hoc est ijs. qui vestigalia exigunt
dare quidquam debebit ob venditionem ullam proponendam. Et infra publicani, ut adsolent agentibus id est negociatoribus superpellere a veteranis arceantur, & adhuc clarius paulopost, Fisco nostro interdicim . ut nullii omnino inquietet ex his: sed liceat sto emere dc vendere, opIimis negocijs p cuniam
165쪽
euniam tractare, & mercimonia agitare, &in fin. nullo onere deportorio eos adfici. Ex quibus constat faciliorum esse remissi nem vectigalium, quam numerum ordina
riorum.NAE; his obstat, quod a militib' soluui vectigalia alibi te amu 3. Q de vecti g. quia locus ille accipitur de his, qui no sunt adhuc veterani IvlLC. de his. qui non tripi
sti. militares etiam personas in d. l.ex praest tione alias preter veteranos accipimus. N5 obstat etiam l. r. in pand. de veteri quam non video conciliatam ab ullo cum d.L i.C. e .etsii Accuri id polliceatur d. l. 2.quia V
Migalia ititelligo ibi pro tributis,quae ex pridio debentur, quod indicant verba, quae seqq. dc patrimoniorum onera solemnia, &vectig &est uis in verbo solemnia, quia se dida,& extraordinaria secluduntur. Quod aute vectigalia ex praedijs deberetur est lex.in l. a. f.li quid .de hor.vcl acven.& in l. cum seruus.f. herra. de leg. i .& in l.Imp. de pii pii.& explicat Cuia lib. 7.cap. . bsem.Vbi in ter ccitae numerat scripturam hoc est vecti, sal quod cpascuis percipitur,&decumam, quae ex frusibus,ut per Hoto.de vcr.iutaven vectigal. Si ergo quidam eximantur vectigalibus, nullus autena oneri canonico, satisa atet fauorabilius esse munus ordinarium ipsis veetigalibus. sic & Ecclesiasticae personae
non subeunt onus Gabellarum.c quaquam. de cen de oneribus ordinariis non exim litur
l.placet. l. sacrosancta. C. se sacros. Eccl. nec . dicatur Gabellam imponi personae no reb'.& personas cicticorum non subiici laicis :quia non ideo minus Gabella est onus patrimoniale, vidi capitatio, tuae personis impo nitur d. l. sacrosancta.Alb. l.ii in fil de milia.&s hon. neque . n. t in onorib. spectamus in licta sint personis, an rebus. sed an solliciti dine ac diligentia opus sit in expediendo. munere, an pccunia.primo enim casu illa di. ei mus personalia, alteror calia d.l.fi.in prin.& S. patrimoniorum de muta .ec hon.a tribu-tisaioc est ab oneribus. quae pro iis in dicuntur non sunt immunes Ecclesiae es.sacrosancta. quia Ucre,ac proprie ordinaria sunt, seda Gabellis, quae non omnino talia sunt. Septimo immunitas haec conces, est verbis amplisC. gratias concessiones facultates imtUre, ac in omnibus,& per omnia adprob mus inquit Decretum,quq arguunt enixam& deliberatam mentem Principis: verba.n. haec uniuersalia omnes casus complectu tur, ut per Crau. consil. 29 . cum vulgarib.i odiatio tractamus de Gabella, quae communi iuri repugnat, neq; enim usquam cautum est, ut ex venditione frumentorum, quae ex
praediis proprijs percipiuntur solui quidqua
debeat,& tamen onus decimae quae soluitur graue est. Et ideo cum Gabella t haec non ex communi iure, sed ex statutis oriat dicitur odiosa, ct contra eam in dubio fit interi relatio, Bald. consit a 3 7.ad fin .in 3. & consil. 2 29. in s. ubi dicit statuta Gabellarum esse amara contra omnc in aequitatem . Abb. consit. 69. porto. in pri. qui Gabellas ,&ipse vocat odiosas, aitque in ijs versari lucrum fisci, de ideo fieri contra eum interpretationem iux.l .non puto. de iv.fis sic & Anch. consit. 26 Gabellas iuri contrarias odiosas dicit, de
An se consitis. qui interpretatur statutum c tra publicanos. &CO consi. 199. num. II
in pri. ubi, quod in dubio fit interpretatio contra Gabellam, ut odiosam quod & adcollcctas trahit,& consit. 13 3. in prin. qui illam intcrpretationem vocat fauorabilem .
quae Gabellam excludit: ct si in casu suo obverba nimis certa Cabellae fauet, & confit. I 8ι .num. 16. in I Ubi respondet cuidam e tollcnti fauorein Gabellai si, eo quod ex earum reditibus itinera tuta,& pacata reddantur, & Magistratus constituatitur, dicitque non ideo minus Gabellam csse rem odiosa.Vt per Cum. Dec.consil.68. num. s. ubi quod ea interprctatio est fauorabilis quae reducit causam ad ius commune, & tollit statutu in priuatuin ,& agit de immunitate concessa,
quam ideo dicit esse ampliandam, & idem alibi conii. 3 7. num. 7. generaliter esse odiosain Gabellam vult,& Banin l.s pupill.ad i. sal.& Aret. in l. s.C.de pac.scripserunt si una qualitas suadeat Gabellam deberi , alia
vero non, praeualere Cain, quae est contra
Gabellam:& multa possunt umilia congcri. Nec quidquam obest, quod tales Gabellarin dicuntur ob utilitatem publicam, quia satis communis lex huic utilitati prouidit, q& ipsa indixit vcctigalia,& cum in terminis
statutorum habeamus decis claras res non est in disputationem reuocanda . Non Obat nunc, tuae aduersus Ili . hanc Dominam biiciuntur.
Et primo non obstat, quod non sit tacta
mentio ordinariorum, & extraordin. munerum. Ibarii. .de iur. imm . Caep. caul. 63. cum
sim. quia respondi supra his verbis comprehendi munera ordinaria,& extraordinaria, neq; etiam Vcrum in talia munera debere exprimi nominatim, nec Bar. nec alius quisquam id desiderat. Bar. n. in d. l. a. num . . in haec verba loquitur, debet concedi specialiter,& distincte, ut fiat mentio de muta .rcalibus,& personalibus Ordinariis, vel extraordinarijs, nam si concederetur imm munitas a muneribus simpliciter, non porrigeretur
166쪽
ad patrimonialia ecce ut Bar. agit de immunitate simplicito concessa, quid si di et uina muneribus meris, & mixtis ὸ quid si ampla
immunitas, & libera data ab Omnibus oneribus, cori e Bar. non dicit concessionem hac de personalibus tantum accipiendam osso. Sic & cetera eius loca deliciat intellis i. sienarb.consil. a 6. a. colum . in a. sic alij citati in 8 diib. solus cst Nat.1 in conii l. t 39. num. lcia qui immunitatem generaliter concessam ab muneribus realibus perli,nalibus, & m, xtis scribit trahi ad cxtraordinaria tantum. Sed sin P lege, & ratione loquitur, quia Tex. in l. in lionorib. . qui munπiS.de Pac. in v. dia tu similes agunt de immunitate conccisa impliciterquo ad munera. Ut dixi supra. &profecto cum is, qui publici muneris vacationem habet excusetur ab extraordinarijs
verba illa personalia realia, ct mixta pertinere ad extraordinaria tantum, quae fatis cotinebantur in simplici conccssione immuni ratis, praescrtim cum in quaq; materia non recedamus a vcrborum proprietate Cti. in liodiosa sit,& poenalis i. cum lege. de testa. cus in m. lit lonae maxima differentia est imter haec. nam si Princeps alicui concedit immunitatem vidctur se referre ad munera Psonalia. iiiia & perlonam explicat. tibi puta immunitatem munerum indulgeo, illa dictio tibi moderatur concessionem. At si dictum sit tibi, ac rebus.& predijs suis publicorum munerum immunitatem concedo, non
facile intra meram personalium,& extra Ordinariora immunitatem coctringemus, n
vlla est lex, quae hoc dicat: Quanto magis ergo ubi verba erunt ampliora P Et quod immunitas de qua in iure nostro sola respiciant personalia, inde parci, quod ratione personae conceditur, ut quia illustris. d curso, Medicus, Doctoti Philosophus. Palatinus & similes, qui dignitate sulgent l.nraxi
tatem, quae personae hqret immunitas confeditur non debet trahi ad patrimonium. V rum,si patrimonio quoq; indulta stivalebit. d. l. sunt munera. & omnia onera comple
Ncq; obstat, quod cum Gabellae utilitate publicam respiciant Bald. c. i. 9.si quis . per
ba strict interpretentur, qudd sit credenda
noluisse Principem eas remittere: Nain respond. quod cum beneficio Principis munera ipsa ordinaria remittantur. l. l. sunt munera.& his verbis comprehensa sint ut dixi: nodebemus i proprietate verborum uniuersalium recedere. Quin&Na psemet d.com
s. t et O. satis putat escis diebam sit ordinariis Sextraord. nec C, abellarum ulla sit factimcntio , cur non idcira quest, si Princeps
exemplo I.C. complexus cst munera, his verbis personalibus realibus ,& mixtisξ certe haec est absoluta munerum diuitio tam ordi.nariorum, quam extraordinariorum, de id- secutus auctoritatem LC. non potest errare. Et si quando alias dubitari pollet, Vcre in propria spcclesiuinus extra omnem dubitationcm tum ob illa verba , libera & ampla, tum quia immunitas datur illustri perib , quae non si istinet, nec personalia, nec e traordinaria.d. l. s.C. de ociis mun. ut ergo aliquid operetur neccile est, ut ad ordinaria illam referamus. Accedit, quod concedit molendinum cum immunitate ab omnibus oncribus, at litu. haec Matrona nullam aliam potest habere immunitatem pro pter molendinum, quam ut si Ga bellis eximatur: ergo. & si sorte aliquam habere posset, illa tam modica reo, ac tam tenuis, vince tanto Principe digna, nec tali matrona: interpretabimur ergo immunitatem , pqualitate personarum. l. plenis.g. iiiiij. de usu, dehab. Et hoc cuincunt verba illa, toties inculcata. libera & ampla. Non obstat, quod munus Cabellae no sit neq; reale, neq; pcrsonale, ram; mixtis Onus. sed accedat tara tu contradimi, ut quaeda si s lemnitas. Copli. t conlit .ss et in catis, Illii. Mustiorum, ut puto: nam respond. Ceth. loqui contra omno,&contra I.C. in . . t in .demuta.& hon.qui omne genus munerum diuidit in patrimonialia, persen alia & mixta,& in ita. i. C. de veteri Const. Imp. benigni interrogat vel ranos a suibus muneribus velint cxcusari, de mox illos eximit Gabellis : nec scio ego quo alio nomine Gabellae appellent, quam onerum, quae triplicis sui generis . esset'. hoc arguere L C. in d. l. fi.impcrscar diuisionis : quocirca Ccph. ratio
No obstat, quod rescripta quibus Gabellis eximuntur priuati.obreptilia praesumantur: Loinnium.C. devectig. l. fin. C.si con. ius
vel D. pub. Nam respond.primo, quod hoc procedit quando Gabellae sunt indictae se cundum ius commune. secus autem si cotra illud ut est casus praesens,& ratio est,quia reo scriptumi quo res ad pristinum statum reducitur cst fauorabile Dcc.d. consit 8. & facilius tollitur ius speciale quam commune ut pcTSalic. in d. l. ian nu. C si con .i .ubi considerat, quod facile res in antiquam causam redit. Est. n.satis hoc casu, ut Princeps sciat se rescribere cotra statutu, etiam si clausulam
167쪽
non obstante, non addat. Et statuta Ga-beli arum sunt notoria. Secundo respond. quod cum decretum sit formandum, quo liaec immunitas conc datur , ut ia mandarat Serenissimus Dux Hercules, & restrietum additum precibus non sit rescriptum simplex , sed decretum c teratum, res non habet dubium , quia omnes clausulae intelliguntur apposite, quae validam reddunt concessionem. Docto. l.
Gallus. f. idem credendum. de lib.& positi.& hie est stylus Cancellariae, qui est certissimus. Tertio respond., quod cum Princeps hic r non rescribat, i sed priuilegium concedat, non est opus clausula, non obstante, etiam si priuilegium sit contra ius, ita plene F
lin. in cap. nonnulli n. t r.deresstr.quod procedit etiam si priuilegium sit contra res publicas , ut ibi per eum num. II. vcr.limita secundo hanc quartam. Quarto respond. quod etiam si versare mur in rescripto, adhuc non egeremus clausula, non obstate, quia si petitur immunitas plena, delibera ab oneribus meris , ac mixtiς , satis scit Princeps se rescribere contra ius,quo immunitas huiusmodi denegata est, & hoc est satis , ut per I cli. in c. cum interi inpri n. de excep qui dicit hanc esse communem sciitentiam.
TasTAMEN TvM factum per responsione ad interrogata, per verbum, sic , concurrentibus maxime his, de quibus in praelem
a Tax TAMEN TvM interrogante ahquo a te
nator actum, qui restonii , sic, an valeat.
Communis opinio, quod valeat Telamentu rictum ad interrogationem impugnaturio contrarram veriorem e se enitur.3 Inteluctus adtex. in Urae consultissima.f. at cum
s Sic, vox prolata a Testatore, an dicatur articulata , ranno,Gr quod Ulcralpro uati ute samenii facti a Interrogatione . riculare loqui quomodo quis dicasse. Soci. consiιL M. in quam. Druitur corra comm
s Notirim TMamentum non sinians, et Idebet
io Notarius debet eme rogatus a Testatare, is v kar testimentum, meseussicis tacita rogatio ex
res' nsione per, sec.ιr Testamentum non valet quoties stor abunde interrogatur, vel in uuur.
hic, de quo agitur, raro contingit, S: ideo pauit ei Docto. illum attigerunt.
E Botum quia Dominus Iudex olim acutissimus meusE discipulus, cxcitauit subtilissimas dubitationes, tum quia pulcher est,
eum diligenter examinabo.Et quoniam opinor testamentum hoc nullo modo valere, ut veritas ipsa manifestior fit, tractabo prius, an testamentum alii quo i interrogate factum a ic statore, qui t tum respondit, sic, valeat. Et quamuis non ignorem communem esse sententiam , illud valere, ut tradd. omnes in l. iubemus. C. detestani. & sunt innumera prope Doctor. cons in hanc rem, & pariter sciam in iudia cando non esse reced cndum a coi, nec u lim , ut Dominus Iudex praeceptoris opin. sequatur: nihilominus, ut intelligat,abnaccommuni facile recedendum esse , quoties
aliqua causa subsit placet primum ostende. re illam esse falsam. Primo ergo, qudd vera non sit proba-
a turi l. hercdos palam. de testam. here des , inquit texti palam ita ut exaudiri posisit, nuncupandi sunt. Plane heredes nuncupare nihil aliud cst, quam nomina ill rum exprimere , quia & omnem suana voluntatem testator coram tcstibus nuncupare tenetur, inst. detesta. infin.&sua volum late inquit Imp.cora cis nuncupata, i V rba posita per ablativos absolutos conditionem important. l. a testatore. de cond. & demon. Docto. in rubr.selu. matrim. ubi dixi, conditio autem inducit formam specificam, l. inculus. de condit. & demonstri quae omnibno impleri debet, o d. l. & l. qui per sa
lutem. de iureiuri cum sim m. Et hoc idem constitii tum est,t.hac consultisnaa.g.per nucupationem. C. de testam.non aliter,inquit,tcstamcta per nsicupatione valere sancim', quam si testes testatoris voluntatem audi rint. Si ergo testator heredos nuncupare de bet, ac suam voluntatem explicare: quomodo unum, sic , tanto muneri deiungendo
168쪽
In Hubemus. C. .de testa. i Imp. nona Lnatim iubet, ut testator nuncupet here . dum nominai inde addit, si nomen her dum non fiterit voce coram testibus nuncupatum, hoc testamentum stare minime patimur. prosccto non video, qua ratione Docio. aduersus tam manifesta Imp. verba audeant constituere, ut responsio facta verbo, se, hane obseruationem tot verbis in Olcatam repraesentet. addit Tex.Vel in totum, si tota hered si nomina suerint praetermissa, vel in eius institutione, cuius nomen lingua testatoris non significavit. certe nil clarius, aut expressus.&. n.licci verbum, sic md temtestatoris aperiat, tamen hoc non suricit. neque enim dubium est, quin voluntas testatoris ibi appareret, cum scripta clisent nomina heredum, vel alio modo demonstrata ialioqui lex indubia esset, quod non conu
nit: led praescribitur sorma testandi.
Tertio idem probatur in veri oportet. ea dem l .ubi dicitur oportet.aut litteris, aut Voce testatoris heredum nomina manifestari,
plane si verbum, sic, suscit, iam nomina
non manifestabuntur. Et hoc adhuc clarius explicatur, in vota quemadmodum. bidicitur necesse esse testatore uoce exprimere heredum nomina in testameto sine scrip tura consecto: quae verba nullam recipiunt
Quarto accedit, quδd sorma lige est introducta ob euitandam fallitatem, ut in fin. d.l.at cui dubium dissicilius esse, ut falsitas exul fiat, ut cum Imp. loquar , si testator nomina heredum sinsulatim nuncupet, ils monosyllabo illo, sic, rem absoluat. Quinto, lithd omisso illius sorinae vitiaret testamentum, & si aliam omnem solemnem obseruationem haberet,est Tex. in Noe ut spons larg. f. quia vero . ubi Imp. Iustin. eo st multa testam eta in scriptis infirmabatur, redit ad priscam obseruationem. quarδcu in testam cto nuncupatiun l. iubemus. nost mutata, aucti& eo no oblemato.quae subsequitur ubi Di,cto. certo ccrtius est hercidum nomina debere exprimi.
Ultimo , idem efficaciter probatur, quia tempore Pandecta Lucri,.quibusdam solemnibus institutio concipiebatur. l. quoniam indignum.C.de testa. & licci Imp. ibi tollat hac silenita te. tri inquit, sed quibussit, et sormata sciet ijs institutio, vel l quolibet loquedi glare valeat. ex quit,' verbis costat testatorem adhuc inst itutionem formare debere, cisi verbis illis solemnibuς uti no cogatur. q rct iam probatur ibi, nec necessaria sunt mmmcta verborum, quae sorte seminecis, di balhquens lingua profudit . quati non unicum
ueri, i, sic, sed plura lin sua balbutiens effundere debeat. Et bl sedioli Vc est mera veritas. qua ex antiquis agnoueriit quidam. Iac. de Arctirelae a multis.d. l. iubem' a Goss. &Albe. d. l. heredes.& ex posteriorib' agnoueriit. Iacd. l. iubemus. qui opin. contra commune dicit veriorem ,& de qua etiam dubitauit
I 83.n. 26. in 2.Vbi dicit gl.n5 esse veram, &Clar. f. testamentum. q. 3 7. qui & ipse ait e R. p. futurum si Cesar lege lata huiusmoditesia mota fieri vetaret. N plene Xuar. all. i. n. 26. ubi ait Din. noua legem statuere contra d.l. iubemus . nullus tamet horum, tam vali id oppugnat communem, Vt nos fecimus. Nin obstat,Texcita l. hac consultissima. Dat 3 cum humana. C. qui test. c. possNamtprς-ter , quod loquitur in testamento caeci, in
quo superstitiosa qusdam obseruatio desideratur,ut ibi, non dicitur illic, quod testam tum valeat testator sic respondete, sed prutius contrarium, namq; verba eius legis sui,
elogium ipse suu in profiteatur agnoscere.&quae lecta sunt ex animi sui precessisse sente-tia. concrcdita est ibi voluntas primum alijscribenda, dictante dubio procul testatore, mox eodem loco lecta est, & testator agnouit eam, non verbo, sic, sed pluribus verbis exprim tibiis illud testamctum a se conditum, non aliquo interrogate, quis credi do. rim nil referre,sed ipso sponte profitente. Et id o Accur non dixit,quicquid postea Doci finxerint, valere testam ctum, quod a Verbo, sic, pcdeat, sed tantum . quod si ipse verbis agnoscere profiteaturequi cum citct d.S. at cunum ana vidct cxiger verba certa lux . texta
in l. nos tu .s.libi rationis.vbi Bari de lib. lcg.& ex his patet verius ese testanactu ex interrogatione,& r plisper verbum, sic, constas,
iure non esse validum. Scd 'm,ut dixi DFG .aliter sentiunt, admissa illorum opin. ad buc puto hoc nostrum testam tum no subsiss stere. Primo, quia et vult testarit neccsse est. ut articulate loqui possit, ita habet in . . i, bcinus. loqui aute articulate dicitur is, qui pol exprimere nomina heredum, ut ibi clarEprobatur, si quidem cum superius Imp.dixis1 et heredum nomina scribere, aut nuncupare, sub ijcit, si mini talis cst, qui neq; scrib
re, neq; articulate loqui p5 t. ecce ut here-du nuncupationi applicat, loqui articulate, at hic Iulius nullam vocem articulatc proserebat,Vt omnes conueniunt: er o. Nec dicatur , quod ille saltem responclaret, si quae Vox t articulata est, ut per Alex. cons. ra. in pri.& Soc consi. 2o.in q. quorum etiam meminit Menoch. consit. 43. namque , & si
hoc ego non infici cntamen quicquid scri serit
169쪽
serit Soe. dicto cons ro. non ideo admitto valere t stamentum, nimis enim audacter ille defendit dictum testam nitim , quod&Galli Alexan. obiiciunt. dicto con l. in . &cons 33. in 3. etenim non video ego vilibi
cautum in iure, ut is, qui tantum proscri, sic, &, non, possit testari, quando nullum aliud verbum articulate pronunciat. Namque Docto. omnes, qui agunt de testamento condito ad interrogationem, semper supponunt, quod testator non tantum, sic ,
proferre posset, sed & alia verba, imo in casibus in quibus illi consuluerunt, aliorum
etiam verborum ab eo prolator u memin re . Alexan. dicto cons. 33. num. s. dum ait
Testes deposuisse, quod cum dissicultate lo
in 3. ubi in terminis declarat esse mentem Dino. ut testam tum valeat, quando i stator respondit, sic, dummodo, di alia verba proferre posset, quod latissim P deducit
Ploti cons 168. num. . ad ultimas voluntates, quod est etiam ex mete omnium, qui volunt, ut gi in d. Liubemus . vera sit modo testatoris ordinatio prςccscrit.Corn. cons73. nu. II. cons to 3.in s.cons a ; a. & cons gio.
num. 13. in pri. & possent alii plures citari, quos omitto, & corii aliqui habentur apud Clar. dicta quaest. 3 7. & Crain cons it 7.&alibi.
Quare cum testator hic non posset nominare horcdes articulate, hoc est, intelligi-ώ biliter, articulatet enim plerique, ita interpretantur. Bald. cons. 13. in s. Rom. cons3o6. Alexan. dicio cons 33. Corn. conc26 I. num. 2 . in di d. l. Iubemus. Rui. diucto cons. 8. num. 7. cum alijs: Nescio quomodo hoc testamentum possit subsistere. &o Soc. t dicto cons et O. loquitur contra communem scntcntiam. nemo enim est, qui di cat uno monosyllabo expediri testametum posse, quando testator nullam aliam vocem proferre potcst. Sicut etiam quando dicimus nutu fideicommissum relinqui, non de eo intelligimus, qui loqui non potest. l. ni tu. dele g. 3. cum sinam. & ideo Salici indicta l. lusemus . rectissime dixit omnes esse concordes, ut si non poterat articulate im' qui testator, licet dixerit, sic, testamentum non valeat, qui etsi ponat hoc in membro quando non precedit scriptura, tamen hoc
ideo facit, quia certum est, quod quando tricedit scriptura testator. qui eam dictat loqui potest, alias vero si seorsum notario scripta esset, pcrinde est et , ac si non pra cederet.&quod hic Iulius non posset ex primere nomen heredum probant Testo
aduersariorum, qui dicunt, quod Paulum Azmilium referebat inarticulatis illis vocibus pa, nai: quas nec Oedipus intellexisset. hi enim sunt, de quibus agit I. C. in l. labeo. in fi. de sui'. leg. nis eos, inquit, qui loqui non possunt conatu ipsis, & sono quodam xM TR AN onNu id est voce in articulata diccre existimamus, & certi tales
posse testari non obseruata sorma l. discretis. C. qui test. fac poli iacimo est, qui recipiat.8 Neque obstiat Tex. indictat l. discretis .ibi, penitus pra pedita.&c. cuius meminit Soc. dicto cons et O. in si. quia respond. dici penitus praepeditam, quando non loquitur
articula id, ut probatur eodem Texta nam
supra posuerat casum Impcta quando quis erat surdus, sed articulate loquebatur: post cavcrb poniti quando aurcs habet apemtas, at linguam ponitus pra peditam, hoc est, quae articulath non prostrat, ut casus sit oppositus. licci enim, quis cum disti cultate loquatur, hoc est, tardissime,& balbutici crinon est tamen clusus a testando, ut in mutastro scribunt Rom.& Corn. d. l. discretis. Praeterea si quis vellet obstinate sequi. Socid consao.respon. etiam alit cr, quod in casu
suo ille testator inprimcbat, sic, &, non, aperic & clare, quod secus cst hic: nam T stcs exalati dicunt. st duo haec monosyllaba Iulius no explicabat rccte, sed nutu quodam , & conatu vocem comitabatur: ita ut ex his coniunctis smul asc quercntur eius mentem: crat itaq: hac vox in articulata potiris, qua mi operatur, ita in terminis respodit Arcti cons. 7i .num. t. in s. & a. ubi ait, erillud, sic, prolatum non poterat rictb scribi, ut pcr eum , & quod ideo erat vox inarticulata . & quamuis ille paulopost consideret nutum, nil refert, quia tractabatur in casu eius de fideiconam: si quod nutu relii
qui potest, ut in prin. cons qui non cst casus nostcr,& id ita esse parci, quia primus testis
examinatus ex aduerso fatetur , ψ nisi habuisset ancillam quandam intcrpretato non
intellexisset aliqua verba Iulii: non ergo i quebatur articulate . & licet isti boni T stes deinde Galati audeant asscrere, quod Iulius diceret messor si di gratia, tam cia eis non in credendum: di tanto magis, quia habemus etiam in hoc casu pat i num testimonium, quo nullum firmius possumus cogitare. quod loquela carebat: quod etiam ex decreto Iudicis, & ex alijs tcstibus , ac in sinimentis satis superque probatum est : ut merito Testes illi, qui eum potuisse loqui dicunt aduersentur patri , ac iudici, & instrumcntis.
170쪽
Rursus negari non potest quin iste Iulius
non esset fatuus, quod no erat in casu socidi quamuis nolim a firmare ex hoc solo ea non potuisse testari, si obseruasset sormam de qua in l. discretis. sane tamen negari non potest, quin & haec amentia multum cons rat infirmando testamento: quandoquidem vulgo appellabatur Giulio Matto: ut dicunt
testes: quod est maximum amentiae argumentum. Et certe etiam si alia hic non cincurrerent ex his qus hactenus retuli, iudica
Secundo facit, quia notarius non scripsits testamen tum , t ut debuerat, nec rem,Vt g sta est: & ideo in crimen falsi incurrit d. l. Iubemus. &quamuis non ignorem excusandunotarium, qui scripsit testatore haedes nominasse,qui tantum responderat, sic, quasi haec aequi polleant, ut per Com. s.cons. 26 I. tamen illud procedit,quando testator pol rat loqui articulate, & quando certum erat valere testamen tutivat secus,vbi aliqua poterat subesse dubitatio, tunc enim notarius falli punitur, ut in terminis trad. Ili .nu .s ct seqq. sub titti de fals& praesertim cum hoc casu multae sint coniecturae contra notari ii, quem cum sciret qualis conditionis esset Iulius. & qui si vellet scribere omnia, ab alijs
prius, quam a testatore in telligere deberet, oportuit rem, ut gesta erat scribere. Sed &Testes testamento contradicunt, dum ait
statur seriem Rogitus Facti diuersam ab ipso testamen to, ut per Soc.d. consil. 2 2 9. ni
s vi 6.ubi ait hac di uersitatem non esse socci pendendam. Sin casu minus dubio, salsuesse testam etiam, respondit Corn. cons. t 9.nu. .in 3 ubi vult, quod si notarius in instrumento addiderit iura,& actiones, quae tamen in rant etiam si testator ea non expressisset, totum testamentum vitietur.& certum est hoc esse maius peccatum, scribere testa- metum unius, qui au t nullo modo loquitur aut in articulat , non secus, ac si esset & disertus,& eloquens. excusari posset quando tostator articulate locutus cstet, vir lio subi
supra sed hic nullus est praetextus, & Testes ipsi in reserendis quibusdam vocibus dissident. st in Guttin, & alijs,quae missa facio, ne
videar velle contra notarium nimis urgere. Tertio non valet hoc testamentum, quia nusquam notarius fuit a testatore rogatus, imo nec poteratiquod tamen necesse est Alexan. consili. 38. infin. in 7. Rub. consi. 31. Craia. d. consil. it .& alibi foepe Docio. nec susscit tacita rogatio insurgens ex responsione per sic ut per Menoch .consi. S. nu. 17.
His ita sunt ostis facile tolluntur ca de quibus in dub. Nam quod attinet ad prima
declarationem in qua dicitur communem opinionem, de qua in il l. Iubemus . habere locum, quando testator loquitur articula threspond. id esse quidem verum, sed D. Iuliunon dici locutum esse articulate, cum her dum nomina exprimere non posset,ut supra dixi. Secundo respondeo, quod non solum non poterat loqui articulate, lub ad testandum, sed nec ullum verbum intelligibile, ferre. Et hoc adeo consonum est rationi.ut nulla supersit dubitatio. concludunt omnes, quod vocem,sic non proserebat, ut alii, inde addunt, quod dixit San Guttin, qua anta cu , di gassa. certe si hoc verum est . consequitur iacccssario, ut verbum, si, tu rit aperte exprimere, quando alia verba su periora, que multo di cilius explicantur re Primeban at conueniunt I cstes, quod non recte proscrebat,s, ergo aut verum non est alia verba eu protuli se, aut dicere oportuit. quod redie proferret,si, quia fieri nequit, ut explicans verba pluribus syllabis constatia, unum monosyllabum non exprimat.&ideo magis credendum cst Testibus D. Iuniperar, quibus etiam paternum testimoniti, & alia instrumenta adminiculantur, quae tollunt praesumptione natum de qua in dub.& haec
inueris militudo sortis s. est argum cisi, quod Testes falso deponant quorum aliqui aud tasserere, quod quilibet Iulium intellexisset.& ut pisciculi, alij quod eu in telligebant obfrequentem cum eo consuetudinem , di PTestes dicetes inuerisimilia falsi sint trad. late Tira'. in pnx f. l. si I nil in praef. n. q. C. de reuoc. don. Addo his quod ut subi jcitur in diib. Iulius voci nutum coniungebat: at nusquam probatum est, quod nuda vocis probatio , sine nutu fuisset intelligibilis .imo contrarium potius probatur ex multis Testibus aduersariorum: ex primo, Blito partar, di cenni. ex secundo, comprendoua dat suo ii dena voce, & dat gesto dei capo. & ex alijs quos omitto.n P ergo testamentum hoc a nutu etiam pendere dicamus contra d l. liscretis.nullum erit. & oportuisset probare, 'voces illae absq; nutu erant intelligibiles, a rnec factum est nec fieri poterat,quia ut colliitur ex testibus aduersariorum iste potius
lauerabat, quam loquerctur. Non obstat cetiam, quod Iulius non esset in articulo mortis constitutus, sed sanς mentis: quia contrarium deponunt Testes D.Ii nipere, quibus etiam acccdunt aliqua instrumcta, in quibus dicitur ei decerni curatore, ut non fanae mentis . nec illa conectio, quatenus facta esset, dum legebatur icsiacmi
aliquid facit, quia fatui quandoq; inserunt quaedam,quae videtur prodire ab homine sae