장음표시 사용
151쪽
testamento post adsignationem relicta sit. Et quae o muta rationes aliud esse dicenduin done euincunt: quandoquidem DOs non consertur in tempus mortis, sed libere das tur t nec potest reuocari ; ctiam si ex stipulatione ad patre rcuersura esset, auci. sed
maxime stante cosuetudine Martini de qua in i .dos a patre.C.solui. masta &eius constitutio valet, & est ex causa necessaria iux.l. q. Iiberos. de ri. nup.de cst dccis Ped. 167. nu. 6. ubi latiss&non imminuitur , ubi semel sit constituta,& quamuis Ceph. cos i 6 s. aliud dixerit, ob d. audi sed quamuis citans in hac
tur, quia ille est casus specialis,ut per Fab.d.
aucti nouissima. num. 88. Etenim cum dos ad patrem reuertitur, & eius unita est patre, monio, non secus feri: est, quam si data non esset: at vero ubi non omnimodo ad eum
reuersura est, sed filia de ea potest dispon
re, secus est: quia semel datam non reuocat pater: ut non immerito dixerit Boen deciso a. nunquam vidisse sit nilem reuocationE. Hincque multi Docto. hanc Opin.quo ad dotem secuti sunt, ac nominatian inter legitimam , & ipsam dotem, aliqui distinxerunt.' Et Bald. t auci. ro quae. nurn. 16. tempus dotationis inspiciendum esse voluit, quo satin dotatam fuisse congrue:& ibidem Castrinum. 8.qui casum superuenientem crescentium facultatum negligendum ducit. Alcmst consil. 3 3. in fin. in .Laur. Pal. cl. num. 132. L .art. 9. num. qo. quod stantimasse.qui separat dotem a legitima. Corn. dicto cons io 7. num. 16. in a. Boetad decis 62. qui refert apud Gallos literas denegari. Caslan. d. b. a. nu. 2 3. ubi impugnat Bai. No. Rui. d. S. & sidsi tantum. num. i 8 .de d. consi. y 6.in 3. quibus in locis, & ipse constituit discrimen inter legitimam, ac dotem, & eum seq. Gram.
ut tamen imprudens citat Baldmo. N Caren.pro hac lententia, qui contra dicunt,& hoc etiam est ex mete Pala. Ruia. in Rub de donat. inter vir.& vx. f. s. ad fin. dum ebrat Laur. Palat.vbi supra.& late Coti in suis M mor. r. Dos Anch. Reg. l. q. si . & M notad. cap. 1 9. Quocirca cum plurimi indistincte teneant legitimam non augeri, alia qui vero rationes adferant, ex quibus in d te secus tacite constituum: & multi etiam expressin concludant dotem no augeti crescente patrimonio: non videtur dubitanduhoc cam de con ruitate dotis .eto Et licci Bald.Nint par. 6. . t Inum 4. ScDcc. licto consil. 277. contra senserint freti auctoritate Castren . consit. 26 s. tamen illo- λ
rum rationes facile cadunt. Nam dum No. considerat qualitatem congruitatis debere incile imporc mortis: respondco quod inest: que enim suit initio dotata congrue, ad huc pariter con me dotata est, inspecto te pore ni atrimonis; quod in dote attenditur. Sicut enim si patrimonium imminuit, dotis congruitas non immutatur, ita quoq; nec si crescat. Et nisi ita sit, non po Iet matriamonis i cmpore, dos congrua constitui ; sed rcs tota ab cu ritu penderet, quod est ridiculum e necesse enim est, ut dos, quae in contrahendo matrimonio datum secundum i l. lud tempus, suam habeat dimensionem . l. quaero. de ita. lo.& ideo paragium nuptiarii, tempore inspicitur. Jram.cons. IJ .num. 6.& alibi si epe responsum est.& consit Castro. 26s .est in alio casu, ut per Rui. d. consil. per Catti Cot. l.ver. Dos.& cd stato p dictis. Quo ucro ad Dec. non est,quod multum dicam, cum is consultationem suam coit et ex opinionibus a seipso consutatis, tam in conii l. 26. quam in alijs superius citatis. Na dum num. I. ex Salic. sta tuit dotem debere
aequalem esse legitimae; falsum cst, saltem
consilium eius ruit: cum si non petit supplomentum ea, quae dotatur tempore mortis: multo minus, quae ante dotata erat. luimusta argumentum Dec t est ineptum alia ratione. Vbi enim in vita pater tradit filiae dotem congruam,dum nubit pati rno sungitur os scio. & se aequii in praebct: & ideo ex euentu futuro legitima dotatio non debet rescindia at vero ubi in morte, secus est, cum iam ccrta sit legitima quae non est facile a fereda filiae.& ob id redie Alla d. p . a. Dec. damnabat. &fane distinguendum cst inter hereditatem futuram,& iam delatam, ut PGall.ad Alex. l. consil. 2ς.qui citant Ancha. Corn. Ias.& alios. Praeterea non respondet Dec.rationibus, quas excitauerat pro dubitatione, dum enim dicit dotis congruit arcinspectari dum datur, si res in eodem statu maneant: falsum est. luia satis est,ut pro modo facultatum, & secundum morem regionis, illa sit constituta: dc habita ratione legitimae, quae tum deberetur, si tamen ex legit,nia dotem metiri volumus. Sic & ait craratio augmenti, dei viminutionis ab eo non toli,
152쪽
tollitur, dum dicit eam esse veram, rebus si tibiis, nun autem superueniente exclusion ciEx clxilio. n. inest tempore dotationis , licet non habeat esse tum nisi post morte. Nec video ipse cur ob exclusionem hanc, filiae prosit incremenium, de non oblit imminutio. Responsio etiam adlata consi. Castren . falsa est, & contra eius mente & verba, di idco
Rui. d. consil. 3 6. nominatam Dec. arguincta
improbauit, di eum etiam Alcubi supra, di
uerunt, vereq; non subsistit eius consultatio. Auctoritas etiam Castr. in consit et 1 o. in pri. mouere non delici, cum in d .autares q di xurit speei dum tempus dationis, ct magis J 3 credatur Docto. t legenti, qu in consul clariti, ut per Cra.dc ant. temp. par. inum. 16. si enim inspicitur tempus dotationis, non aut exclutionis, non satis percipio quid reserat, auctae sint facultato dum excluditur; quasi vero dos quae congrua suit, ubi data est desinat esse: Aut enim verum non cit inspici co-.gruitatem quando dos daturi aut impossibile, ut tempus exclusionis immutet; nam co-gruitas penderetur in ipsa exclusione, ii 5 indatione, inter iniri esset in pondenti. Sed &a 4 rationes t Casti sunt valde leuos: quod. n. ait immunitatem concessam ob paupertatem, superuenientibus diuiti s euandicere inihil facit; nam cessante causa immunit eis temporalis, illa etiam cessat: Verum dotati o quae semel fuit decens, ab euentu non
Non obstat, quod spectemus patrimoniubi nubi, tempore mortis. l. si constante. C. de
don. an. nu . nam convcrio hoc argumentu.
siquidem, id habet locum in dispositionib', quae reuocabiles sunt, non in asi)s,ut est gl. in s. quia vero hacten'. in No. de nup. Et dos est ex illis, quae non possimi rc uocari. Illud item, quod si pater leget pro dote centum, moxq; dum locat filiam, dct quinquaginta,
altera quinquaginta ca petat, ut per Barti . Mutius. dele g. r. nihili cst,quia totum id p det ex voluntate patris, qui non mutato lorato moritur, & iccirco censetur velle dot Eaugeri . Ex quibus palam fit, sententiam alteram pluribus auctoritatibus, ac meliorib' rationibus, sultam esse. Concludo itaque ob superuenientes facultates, non immuta vi dotationem, quae legitima cra t. Et id cois tin tenninis nostris responsam est, non tempus mortis, sed dationis sim citata. ubi de sup
do. in .qui sui, scribit consit.Taurci. de apem te casum hunc finit. Et ex his omnibus, tu bitatione. sublatae sunt. Libet tamen , ut
tes Ipsa magis cluceat, fgillatim AEdere
Non obstat ergo primo d. consit.Castren . a 3 o. quia legCndo eontrarium voluit in d. auet. res quae.& supra etiam responsum est. Minus obstat alterum consi. 26 s. quia Ut r ete admonuit Rui. d. cons.s6 in eo casu filia nondum tempore mortis botata fuerat. &ideo iam legitima debori coepcrat: nos au .tem agimus de illa, cui data erat dos a patre uiuo . De conlit Dec. i 77. sitis Oidium cst supra. Et vere cum filia. quae dotem congruam accepit a statuto excludatur; licet exclusio non habeat effectum, nisi post mortem, tamen iam ex tempore dotis constitutae inhelit illi haec qualitas: sicut enim quia Remina nata est, cst incapax successionis intestatorii, sic& quia dotata; nam dotis congruitas non desinit auctis facultatibus, o nec imminutis: Semper autem eam inco.stitutione spectamus: quod etiam sensit Paris. consit. 16. num. 8 o. in a. dum vel tempus
matrimonii, vel mortis attendi dixitis enim
vivus pater dotat, nuptiarum: D morictis ipsius mortis inspiciemus. Soc.Vero con. t CP.
in ῖ .num. p. non est multi faciendum, quia obiter attigit; quod inde patet, quia citat Alexa n. consil. 3 r. alias est 3 3. in . ubi icncespectandum esse tempus dotis constitutae,ut etiam supra dicit.. Non obstat, quod in legitima confidere
tur tempus mortis, aucto patrimonio, quia contraria Opin. verior cst, ac receptior , &ideo coniicito arsu. Secundo respond. non valere in proposito argum latione a legitima ad dote uia haec ex necessitate, na pater cogi tur dotare filium. l. lui liberos. lc ri. ii p. tua ex voluntate adsignatura patre VI uo; cum non debeatur nisi mortis tempore t Aliaeetia in vigent disserentiae, ut demonstraui supcrius. No obstat verba statuti ibi nisi essent do latae &c.quia illic agit de dote relicta i testa- meto sis adita lirditate contirmat. lii nemo.de test. tu .de aliud est i hi ditate futura, aliud in iam adita, aliter etiam supra rnsum est. Qim vero ad decis Gram. ior. de conii Rui .de aliorum: Certum cst, illa ad rem multum conferre, & presentem controuersiam finire: quandoquidem & hic contenditur , an supplementum deberi possit ex statutis:& supra ostedi verius essesut ne dcbeatur: &uatenus deberetur,ad lepus constitutionis otis recurrendu est, ut supra declaraui. Ex quibus omnibus arbitror non est e locum petitioni suppletnenti. Et quaeso doctiss. Iudex h omnia diligenter scrutetur: quia sat scio illum in hanc sententiam facillime dc scensurum cuc.
153쪽
Roe v R A TOR An Sc quido de suo teneatur late explicat ur.& an possit heredit asrepudiari. ut in fraudem fiici, seu Credit O-rum dici non possit. x in his plures textus
mme Irocurato Io Ianum, an teneatur nomi
3 c ccus. Hytinctio in L procuratori de procurro
7 Contrahens cum uore, Draeponens ab s. i' - ιη'uom conum atra, , contrax era Haesumitur. t Procuratoris nomen quoties obligationi in itur,
a r Procurarer qu is nominatim si ipsem obliger adhuc non diratur nomine suo oloratiu secussi et suas heredes Abdisse , et Iabas ver sim valde prec e . um cs.rs Dictio, er, ab uani non implicat, si rariuscumfert emphasim quodam, cr mi opera
3 Procurator ita concipiens olligationem , obligat
as Procurator in Dominin non est soluendo, licet iob atm,tibera urisiaritione redus.1I Hered/ωs,an repudoripossit inpraesadicium D si, stra creduorum. a I Inresiectas adian aude detur. Ernum. anctas Fraudis Aemo in non aquisendo quando ceset, quamuuid o Haluerpraeiudices. r s GL .ιntesiectas ad . patrem,quam uaecreaeda natur,o textasie declaratur. ar Traudare creduores non dicitur, qui ctati dericommissam restituit. Irestituerepos mortem rogatus, potes anu reδει-
a a Barinuam rige repudiare hered iurem sibi delatam voluerant plerat.
N hae controuersa, an&qn procurator finito officio te neatur, & an, vel proprio . vel procuratorio nomine c traxisse dicatur; Do L nostrivari s modis distinguut, nec tamen satis se explicant, & materiam hanc dissicilem appellat S .in conssit. 1sq. in a. qui omnibus latius disserit de tota hac re. Ego eum casum tantum explicabo, qui spoclei proposita magis conuenire videbitur, I hoc est, quando procurator 1 obligationcm
suscipit nomine procuratorio tantum. Et cotendunt Docto.an ipse teneatur nomine,pa prio. Bar. t in l. procurator, qui pro euieti ne.de procurata distinguit an a eius sit obligatorius utrinq;, an ex Una parte latum, primo casu non tenetur nomine suo, altero tenetur, opin.Batapleriq; secuti sunt, ut Castren ibi& l vltide instit.Salic.l. i qui C.qd cum eo. ut ramon Bar non meminit, nisi q-dam in suspicor, dcsint. Arct.consil. 29. PariS.cos. 78.n.ῖς.& ΑΟ.ii pri. & coem dicit aeresert Rip. Ias &Imo. in l. . de re iud. Cab Eugub.consil.7 .nu. i.qui laterem tractat. Sed haec distinctio non est firmis rationibus communita, cum semper directa actio procuratori quaeratur, etiam si contractus non pariat obligation in mutuam,ut recte sensit Fulg.d.l procurator. ideoque si haec ra tio tati esset,ut procurator Obligaretur.frustra distingueremus. Praetere.i aut ei suffcit procuratorio nomine contrahere ad euitanduonus propriae obligationis, aut non: si suffcit, non est con gicndum ad distinctione Bari cum,quoties nomine procuratorio gerit,videatur protestari se nolle obligare: sinminus, perpetuo obligabitur suo nomine. Altera fuit sententia Iac.de Aret.noluitan.ipse eum qui contraxit uti procurator, t crisuo nomine, qua & multi probarunt. Bal. i.
l. procuratori ubi & Alberi qui addit, quAd quasi omnes Moderni sequutur Iac de Aret.& hanc opin. contra Bancommunem esse testatur Siluan. consit. 8. ubi suse examinat . Neq; obstare videtur. l.seruum Titii. manaquia, ut recte respondet Albo d. l. procur tori non probatur ibi, procuratorem teneride euictione,sed tantum ad non mouendam controuersiam. imo nec ad rem tradenda , Ut idem ait.in l. I.num.9. o. fit. mand.& db
eam infra. Nec etiam l. sol ut Em.9.por liberam.de pig.aei. quM responderi potest,quod ibi nomine proprio contra xcrat, non princuratorio,&ua quida resp5dent.Tertia fuit Opin.Accur. primo omnium distinguentis ,
154쪽
inter necessarium admi istratorem & vi Isitarium in d l procurator. & alibi scepe . qua seqq. Bald .l .vit. si ciuis cauti& Fulp. d. l. pro curator, vb i eam tuo tiliter defendit, & alij3 quoso initio. Et hanc opinor ego caeteris verior m, licet minus communis videatur ;siquidem certissimis LG responsis confirmata est. Primo enim eam probat d. l.procura-ε tori t in qua dubitandum non cst, c um qui promiserat, ut procuratorem promisisse. Si enim etiam proprio nomine obligationis vinculum sus episset, frustra LC.quaereret, an finito os scio teneretur; namq; &co durate, & finito, illum ςque obligari certum est, cum visci; finis non debeat mutare obliga tionem propriam: quare cum I.C. dubitet . an si gerere negotia desierit, amplius sit Ob- Iigatus, consequens est,ut de ea obligatione quaeratur, quae ex ratione olficii pendebat. Sed & ea verba pm Domino,&c. manifestε ostendunt, eum promisisse uti procuratore,
nunc. dc enim si se nomine proprio obliga Lser, non procuratio, non dicerctur Ucre,& Mprie pro domino promisisse. Sensus ergo est. quod qui uti procurator nomine alieno obligationem suscepit non debet onus recusare. Et hoc idem probant euidenter verba illa, Praetoris auxilio non releuabitur, quae, si ad propriam obligationem reserantur, frigidaiunt, & nullam habent rationem: quoniam
releuat Praetor eos, qui alieno nomine contraxerunt, non cliam cos, qui proprio ut est
3 Tex. in 't. cum post S. i . de ad. tu Lubi curatori, qui egressus est officium Pretor no subueniti egrestus autem erat,no quia proprio nomine dote promisisset, ut ibi expressum est . non ut de suo, inquit dotem daret, & ille patruus,& curator,sed quia ampliorem constituerat,quam patrimonium adultς cxigeret. nec quicquam faciunt ea verba, fide suam adstrinxit, namque nihil aliud fgnificant, et
procuratoris munus impleui lavi procurator
se obligavit: qui dicitur fidem suam adstringere, dum ipse promittit, di quodammodonde sua esse iubet. Secundo cum sciope decretu sit, ne tutores coueniantur si sint adulti annos vigili quinq; egrcssi l. i.C. quado ex fac. tuti hoc indicat ipio iure eos fuisse obligatos, alioqui no erat opus decrcto,quo exibanerentur . Totio idem probat Lillud.de e.
uict ubi si tutor nomine pupilli vendat,& sic
tutorio nomine Barid. f. nunciatio. nu. Issi
utiliter agitur mira pupillum, de sic directo obligatur tutor,& ut ibi intelli 3 itur, in pam te quae versa non est in rem pupilli, prius conuenitur tutor, si soluendo sit, sin minuς , P pillus, quia non male, inquit LC. cum tutis
ribus contrahitur: quaerat Iou Igem atri in procuratore; nam si tutor uenitur ubi soluendo sit, quando nomine pupilli cotraxit. non alia ratione, quam quod ipse est obligatus, idem & in procuratore fateri oportς t. Quarti est Tex. clarus, quem miror Dodo. non considerasse in l. sed & si quis.5. i. de instit.vbi expressim dicitur institorem ipsum obligari: Est & alter Tex. in l. sed Iulsanus.Linterdum. ad S. C. Maced .ubi filius sem.institor opponit excep. Macedon. si conueni tur: quae res probat & institorem ex suo contractu conueniri.& mirum est Din hec duoloea non aduertisse: & in procuratore est responsum Papin. l. in eum. O.de institi ubi dicitur dominum utili actione conueniri, etias procurator sit soluendo: quasi certum fit, directam dari in procuratorem. & ideo ide Papin. alibi relatus ab Ulp. in l. Iulianus. g. si procurator. de a Lempl. lubitauit, an si procurator vendiderit, dominus conueniri possit, quae dubitatio esset inepta, si procurator
non conueniretur. hinc etiam dominus inulto procuratore non a git, con tra venditore.
de euictione licet actione cedere cogatur. l. posscssio. de aequin possi nisi sorte aliter reni suam seruare non possiti. 1.& seq. de instita V tilis autem actio haec, quae contra domina datur, neg. gcst. lici potest, quia contrahens cum procuratore mandatum domini secutus dicitur, l.liberto. l. idem . s. idem Papin. lib. 3. deneg. gest.& sic intelligimus. l. si mutuam.& sit miles. C. te exerc. Et d. f. per liberam.& ipse tam certo euincit rem ita esse, ut qui dubitet parum accurath pendat. nam diserte ibi dicitur, procuratorem pigneraticia teneri qui tex.ansam dedit Bar.ut distingueret,ut supra retuli. quod etiam tam manis sto deprcheditur ex l. cum venditore. C. ubi caussisse. ut qui aliter interpretetur violet verba legis. Huc etiam pertinet d. l seruum Titi j. in qua procurator, nec de euiistione
tenetur, nec etiam ad tradendum ut probat ea verba concedendam vindicationem, qaignarus vendidit: & ob id ei possidenti su
curreretur si possidcret, at Uero cum uterq;
in d.l sit in pari causa: potior est codilio emptoris possidentis . Additur& l. Papin. de
publicubi reeuieta etiam a domino conu nitur procurator, qui vendidit. Et ratio sat euidens adferri potest, quia scilichi cu quis' contrahit ut procurator, promittitq; se solutum certam summam, obligatio heret personae procuratoris, cui consultum est Hione mandati contra dominum,&explicatio nominis offici j non facit, ut contrahens cia procuratore illum non habeat obligatum . sed acquirit actionem procurator aduersus din
155쪽
ininum. & hoc est quod dicitur. d.l. procuratoricum qui sustepit obligationem frustra onus recusare: quae verba hoc significant, eum qui se oblisauit, quia ei mandatu erat.
non recte recusare onus: sicquitur enim procurator fidem domui i, & agit contraria madati contra eum. Et ex his constat, lententiam Accuri c eris esse veriorem, secunda quam videretur Dominus Vincentius tenem ii sco Mantua , Quamuis ut procurator cintraxisset. Volui autem plenius disserere de tota hac materia, quia plerunq; occurrit,demisto.nostri ut ex pridiciis apparet obsci TE, & inuolute , ea in tractant. Csterum quamcunq; opinionem haru sequamur, sectesse arbitror . Sed vi speciem hanc facilius explicare valeamus, prius inquirendu est, an nomine suo, an procuratorio, se obligauerit Dominus Vincentius & certum est cx infra scriptis eu procuratorio nomine se obligas.se. Primo quia cum ipse esset filius familias. qui nihil in bonis habebat. pNsumendu est,
ct fisci procuratore contemplatione patris cotraxisse: sicut alias presumimus,cum qui O
trabit 1 cum institore, ipsius contemplati Ner contraxisse, si praeponens absit, ut est cos
Castr. i 9. in ant. quod est 2 o. in no. in a. di huius cons meminit. Castren .in l. i.s.exercitonde exerc) in terminis,quod quando qs contrahit cum filiosam. censeatur contraxis se patris contemplatione trad. Paris. cosy .
num. 36. in pri. Secundo quia exprimitur nomen procuratoris in ipso instrumetato, &copia mandati exhibetur, & enim quoties a t procuratoris nomen obligationi inscrit, etsi & proprium additum sit, semper procuratorio nomine obligatio suscepta dicit, si u Epropriu praecedat liud sequatur,ut post Bari
declarant Iasit. S.nunciatio. nu.4. Rui. num. 36.Alciat. num. et 3. quorum maior est auctoritas,quam Doer aliud dicentis in dec. 273.
ubi fuse hanc materiam examina t. & id metiarn sentit Ang. in .l.l. si pupilli5. i. num.q.
9 & probatur expresse in d. l. cum post i g. i.
ibi, patruus,& curator. nam Poebum patria
no facit ut procuratorio nomine obligatio
inducat, ut probant ea verba, mouet no,
ut de suo dotem daret. quorum est sensus,ut tanquam curator potius promiserit de re adultae, quam ut patruus de suo. Sic & in l.vltima. de institi seeudum communem sensu, institor proprio nomine obliratus non est ,& tamen dimini erat, Octauius Terminalis
rem agens,& sic utrumq; nomen, proprium,& ossicii, expressum: led& si institor est et ibi etiam ipse obligatus. non ideo minus institorio nomine negotiu gestum diceretur
secundum omnes. Tertio: in dubio interp-
to tamur ' rem gestam nomine procuratorio, etiam si simpliciter procurator contraxerit ut post Barti traiid. Omnes in l. post dotem. .
At Ieg. 2.praes et . terra sum. quae regula li- .cdi habeat locu in quo ad madantcna,&m datarium Alaxa n. lin dotem.num. I tamon quando contrahens scit procurat rem habere madatum, di quo ad eum operatur Alc. pleiae d. praecaq. num. .& seqq. quato magis ceto hic dicemus rem ginam prin rati illo nomine, cu id expressu sit ὸQuar-ri to etiam si procuratori nominatim se ipsum obliget, adhuc Pcuratorio nomine obligatio contrahi dicit, nec ipse nomine suo dicitur Migatus, nec finito ossicio conuenitur secundum eos qui seqq. communem Opin. Bal conii l. a. in s. qui ait, si fanticellus obliget se simpliciter, eum nomine proprio reneri, aliud aperid indicans, si ossicij nomen addidisset . Sic & Ange.d. l.procurator. Vult ut institores qui se ipsos ob lirant institor . o nomine,non teneamur laneti ossicio. quod alibi repetit idem Ang. in l. i.f. est aut . de ex r. in L . de re iud. in Leandem. ubi &Iiliol. de duobus re. S in l. cum te. in fi. C. si cer. peti quae loca congerit Dominus ROncheg. in d.
t eandem. num. I7o. & est in t crininis consi. Dec. 3 io. quod uidendum est. Si ergo etiasi procurator nomine suo se obliget, tamen ut procurator tantum contraxisse dicitur :quanto maxime cum in his instrumentis D.
Vincentius nusquὴm se ipsum obligauerit,
ut mox probabimus dicc mus cum procur
torio nomine fidei iissis p ra Fateor, t quod si non tantum se, sed her
des obligasset, aliud costitueremus, quia tu Cnimis certa est mens eius, se nomin etia proprio obligare volentis. Corn.conii l. nu. 6. in et Rim .consil .isIGram. consi. i P civit.
ri post ent. Idem si verba sint valde pracis a
dit Oratorem Regis Francorum proprio nomine fuisse obligatum, quia dixerat ponctea nato conio, sed & alia concurrebam ibi ut per eum: ut & in casu alterius Soc. in d. consi s ubi ille dixerat, prose,quae apud cum videri possunt. At vcro quoties aliquo modo verba trahi possint ad obligationem procuratoriam,
omnes consentiunt eam tantum incisse,&cst pulchrum consil. Lor. i 29. num. 6. & 9. in q.
qui etiam si in seo casu mentio heredum facta esset, tentat tam n obligationem rc stringere ad nomen procuratori v. Quinto & magis in specie, verba instrui nemorum,quc CX-hibentur recte Perpensa, hoc idem manis
156쪽
s: E probant, sunt autem haec. Prolenta ii Si- ignor Caualiere, it Signor Viceneto Pani Z-za, & come Procuratore di suo Padre, comet, inadato &c. i ede dei quat e nella filia &cii licet. n. illa dictio.&t videatur implicare,
etiam nomine suo teneatur, tam c re ucra a-
Iiud est . na oportebat scribere, in suo nomedi come Procuratore, si & ipse obligari do buisset proprio nomine, nec recte ob dicti nem, &. id subintelligitur: Sed potius eam capimus interpretationem, ut dictio hec s cum scrat quandam emphasim, qua significetur qualitaς,quae debeat considerari, ut squis dicat exhibeo tibi hunc hominem, &vti amicum meum: nam his verbis admonetur is, cui exhibetur homo ut licci ci a non cognoscat, ei tame praesto sit ob amicitiam, qua comm edanti coniungitur,di multa pos sciat exempla adferri. Sic & in proposito in Dominus Vincentius esset filiusfam.& nihil haberet in bonis exhibitor cius dixit. signor
Vicenm Pani ZZa,& come Procuratore: nos ecus, ac si dixisset, exhibeo D. Vincentium& ut procuratorem, non ut D. Vincentium
filium m. sic etiam si quis dicat promitto,& uti procurator: significat se nolle obligari nomine suo, ac si dixisset promitto scut is q. sum procurator,ut si in d. l. fi n. de instit. scriptum esset Octauius Terminalis, & uti prO- Icurator. interptaremur,& non uti Cctauius,& optime facit. l. si ita .f. ChrysoS.de Per. Ob. ubi I.C. senici dicit, libertus Zosas rem ago,& semel Zosas libertus, & rem agens, quasi ide sit, siue quis omittat, siue addat copula.
Et cum,ut dixi, verba etiam violenter torq-ri debeant, ut ad procuratorium tantum no lmen reserantur, in praesenti specie non videtur dubitandum.
Neq; obstat, ludis infra dicatur ito obligatione di tuitii suo i beni,quia verba huiusmodi ad bona patris pertinent, tum ex pr prietate, tu etiam ex ratione efficacissima.
as Dictio enimi, suis, apud I.C.non semper habet reciprocationem, sed&plemn l: idem a valet quod, illius, ut qui dicit bona sua . significet non tantum bona propria, sed alterius,ut est Tex. in i .debiton ad S.C.Treb.ubi I. C. ad tollendam hac ambiguitatem caep nit, id est, testatoris,&ita trad. At cui b. .Parerg. cap. zo.&ob id D .in l. post mortem. C.de fidei.dubitant an dicitio, suam, refcrat ad heredem an ad fideicommissarium, Ut P Salic.ibi. Ratio autem est, quia cum uti P curator se obligauerit, debet quod sequitur intelligi, de bonis patris, tum quia hypothe sica personali obligationi accedit, tu quia , ubi semel quis procuratorio nomine actum' coepit. qualitas haec . pro repetita habetur
In ceteris, ut per Bar. Al . de alio . S.Chrysogonus. Additur his, u cum D. Vincentius det potestate obligandia, & vendendi bona seu dalia, & licentiam petendi, necesse est, ut id gestum dicamus procuratorio nomine: qn quidem si proprio interpretaremur actus non consisterct, neque enim is crat dominus fetida liti. Sed de hoc rect contra mentc princuratoris fisci, cuius interest habere obligata bona patris, non autem fili; fa m. qui tum erat pauper; & ideo clarum est verba illa .suoi beni, intelligi de bonis patris. E t hanc
Haec eum ita sint, in tuto est D. Vince tius, quamcunque cx praediciis opinionibus sequantur. Si enim Bar. probamus, UCUM mur in casu, in suo non nascitur obligatio utrinq;.& in oblisatione verbali, quod procurator finito ossicio non teneatur,est decis. Bald in t .si quis. C.quod cum eo.& Sali. in I. ei qui. m. auos se l. Paris. d. consit. 78. nu. qa. in pri. Si vero Iac. Are. si qui volumus, nubium subest dubium, ait enim generaliter P- , curatorem non teneri ossicio finito. Quinctiam etiam si glos amplectimur, quae, ut d xi, minus communis est, & in foro solemus atlcndere communes sint tias; adhuc ideiuris est: quia cum dominus soluedo no sit,s t ideoq; inanis futura sit actio mandati proin curator liberatur, si actione cedat, ut est doctrina Bart. in . .l procurator.& seq. Rui. cos.9 . in pri.qui cum defendit a Castri& Paris d. consit 7 q. d. numq2. qui tamen corruptus est in meo codice . deest enim negatio . nam legendum in soluendo non sit neq; id rati
ne caret. St. n. procurator cedere cogitur
actione domino,& sic nihil utilitatis habere
potest, ita quoq; convcnit,ut saltem, ubi dinnianus non est soluendo liberetur si actione cedat: Et ex his absolutus est primus articulus. an Dominus Vincetius de suo teneat. Agamus nunc de altero , an quatenuude suo toneretur, ei licuerit repudiare hero
ditatem t in pririudicium fisci creditoris. Et certe non caret res haec dii ficultate ob Tex. in l. in fraudem. dei v.fi. ubi dicitur fraudem . considerari quo ad fiscum, si no acquiratur:& maxime quia distinctio adhibita a Claris. D. Ad uocato non satis subsistere videtur. Attamen existiano nullam hic fraudem subes.se, & Dominum Vincentium recte delatam . hereditatem repudiasse, nec posse fiscum reuocare, quod legitime gestum est. Et quoad d. l. in fraudem. multis modis respond. ex: mente Docto. Primo, quod illa i l. procediti quando quis desinit acquirere, cum iam coepisset, ut in eo, qui omittit possessionem ne usu cuiati ita Io.Annib. Can. in l. post con-
157쪽
tr. actum. num. 3as .de dona. Secundo, quod verbum,queratur, reseramus ad eum,in quetransfertur res, non ad eum, qui non acquirit sic Alc.li. 3. c. io. Parerg. Sed quoniam resposiones n5 satis mihi proban tun& repugnant menti aliorum Docto. Ego Tertio respond.& est veris gresponsio, quod ea l. non procedit quando pater non acquirit in gratiam filiorum, quos usto ex debita pietate praefert, hic cst Tex clarus in l. cum quidam. .de iv.fi. ubi si pater emancipat filium, ut adeat hereditatem, no videtur facere in fraudem fisci, eo quod non acquirat. Ratio dubitandi erat, quia in quaerendis fit fraus sis cod.l. in fraudem.quod est cotra regulam l. qui autem. quae in fravd.cre.& l .non fraudatur. de reg. iv. ratio decidendi est,quia id agit pater,ut filius quaerati& id pietati paternae condonandum est. Et pro hac germana harum duarum legum conciliatione allego Tex. ini patrem quae in fricnvbi Papin. respondit,atrem qui restituit ante diem hereditatem lio, non fraudare creditores: Nec dicatur eum Tex. loqui de priuato, non de fisco, quia habemus.d. l cum quidam. quae nominatim agit de fisco. quin imo d. l. patrem. tractat de iure iam quaesito patrimam ibi adiuerat ii reditatem, di poterat retinere Trebellianam ct site & restituendo ante tempus, & non deducendo Treb. deminuit patrimonium : &nihilominus prudentillimus Papin. respondit, non fraudari creditores :& huius rei est ratio, ut ille ait, quia pater plenam fidem,&debitam pietatem exhibitionis sequitur.Plenam fidem, dum totam hereditatem restia. tuit,l.si sponsus f.si quis rogatus. de don. inta Ui. dc VX. l. i .Qad i. falc. Desitam vero pietata te exhibitionis, dum ante tempus reddit, ut filij se ipsos eoru i, familias sustineat; ex hibi tionem refero ad alimenta, ex usu I. C. l. r. in prin .de Ois praefurb.l.vitide in rem vers. Is quis in prin de lib. agn. l. i .f. si pup.de tui.& rati distr. cessat itaq: fraudis suspicio,qu ties pater filijs suis consuli t.&lex interpretatur id ex picta te,& non ex fraude gestum. &haec est clara & insignis declaratio. & ne au-etoritate careamus, in terminis, ita declarat
Zasin d l. patrem & dicit esse proprium sensum eius loci, qui etiam addit in nru quod fiadeicommissem tam pinguem naturam h bet & tanta in eo habetur ratio fidei, ut
cesset suspicio fraudis, quod probari potest
ex l.debi torem. luae sic'. d. l.patrem. que agit de extraneo,& tamen dicitur cessare fraude,
Zia fideliter facit, cum totum fideicommisum restituit.
ry Non ignoro ght duobus modis d. l patre. interpretari, Primo ut ipsadiectu fuerit in
ratiam filii; altero ut pater die prauentia sci grauatus rostituoc.Sed neuter mihi psebatur namq; si tempus adiectum esset gratia fidei committari j fructus quoq, ad eum potinuissent l. in fidei commissi. Scum Pollidius. de usu. lassi ex filio de vulg.& pupilla.s ita.&Pegasus. de log. 2.l .sei ad S.C.Trobri id comistra Excel l .ing ij Papin. dubitaret, an fraus facta esset creditoribus, cum pato debitor conseruare teneretur stuctiaς filio. Et si die praesenti rc stilucre is fuist rogatus, S dei commisium no valeret l .cum filio.de legpri.quod ibi Fulgatiam animaduertit. Bar. itaq; putat fidei commissem fuisse relictum
in diem mortis,non ex voluntate, sed cx ne ccstitate, eo quod, ut dixi, filio in potestate relinqui non possen& ideo ex in te eius no fit sta' creditoribus, quia Testator volcbat, ut quam primum filio restitueretur, licet ex quadam necessitate distulisset. venim pol rat mater rogare patrem, ut filium emanciparet , si non ut sccundum vul are sormula cogeretur. l. filiusfain.f. secundum. dclog. r. saltem ut extra ordinem lsi cui legatum. de condit.& demonst. Rursus Ban interpretatio ei de disti cultati subiicitur, de qua lupra. nam si matris voluntas fullset, ut die pri cnti restitueretur, fructus quoq; in causam S dei commissi veniebant. ut dixi. Sed & tertio non constat filium de quo ibi fit iste in porestate tepore tostamcti: imo potius contrarium uidetur probari, dum ait Papin. soluto potestate,simplicitor: quae verba tepori t sta meti recte conueniunt: alioqui diccdum fuerat, quem emancipauit:& si Fulpaliter
sensit ibi, nihil tame allegat. Est & quartus
eiusde Pul g. sensus,ut mater,ucrbo, mortis, emancipationem quoq; significauerit t. mulier.ad S.CTreb l .sa ita .quando di. leg. ced.
at si id ita esset, cui dubium n5 fraudari creditores, si pater obsequitur testatrici,& socii, dum eius dispositionem filio restituite Si tamen demus singulas has interptationes V ras esse, nihil morori quandoquidem .ut inquit Zas. & ea quam superius adtuli est v riss& solet nostri Docto.cx v ijs interpretationibus ad unam l. in se veris decidere multas questiones,& si ergo verς sint glo. Bar. &Fulg. interptationes no ideo minus vera est mea & Zas. Quinimo, in specie proposita dicere possumus, Dominum Vincentium esse secutum mentem tinatoris, quoniam cautum est Testam cto ne bona obligetur, alioqui in sequetem gradum trans strantur , ut maneant in
familia: quare pater, qu i repudiat, ne si adit
bona incipiant esse obligata, & committat in voluntate testatoris, dicitur sequi mente N a eius:
158쪽
eius : & βς Barti interpretatio ad dicta l.
patrem . casui etiam nostro conueniret,
quod tamen superuacuo additum est, quia vere pictas paterna excludit fraudem , ut docui paulo supra. Nil in trum itaq; est si in l. cum quidam . pater emancipando filium , ut heredita-dio tem sibi quaerat, i non dicitur fraudare creditorcs , nainq; potius filio suo consulit, ct pro pietate lita cum fisco praefert, ct hoc uidetur sensisse Cuia c. lil . 8. capit. 9.observ. etsi non satis se explicet, & Zas
ante cum attigit lib. i. antino. iii ita iacta
ter tamen recordatus cst dii is l. patrem , ex qua res tota illustrari pol crat; namque
si non fit fraus quando pater iam adluit hereditatem , & quartam sibi quaesitam
reddit, ac hereditatem ante tempus rest,tuit, quod est deminuere patrimonium, cusat enim cum paterna pictas, & fidei ratio , ut dicta l. patrem, quam ob id sin gularem , de menti tenendam , dicit Iass. item si quis in fraudem . num. 127. de actio. quanto minus is si audabit, qui cum nondum aliquid quaesijsset Filium suum emancipat, ut sibi ipsi hereditatem acquirat e ut dicta l. cum fluidam . & ob id meri id testatur Alber. dicta l. patrem. fuisse ex facto dcterminatum , ut si pater dum silium emancipat immittit ei partem us fruet. quem habebat in bonis aduenti iijs,
creditores cana non possent reuocare , dc se l. Rotan . quaest. 6o. num. l . de lucri
Praeterea de secundo dici potest , quod et i dieta Lin fraudem , t non habeat locum in fidei commissi, quod post mortem suam relinquitur, quia licet quis illud statim resti
tuat, non dicitur tame fraudare creditores,
sed iudicio defuncti satisfacere hic cst tex. in dicta L post mortem. C. de fidei comm .iun. di ista l. patrem. dicitur enim indicta l. post mortem. quod qui rogatus est restitue.re post mortem , interim potest satis fac re defuncti iudicio, id est rcstituere hereditatem . Cuius rei est ratio , quod qui
aliquem grauat, ut post mort in suam rostituat, censetur etiam voluisse , ut de an
la. de leg. 3. & in terminis ita declarant dicta l. post mortem . & dicta l. patrem. post Bald. in dicta l. post mortem. num. 3.
Salic. num. 9. licet non meminerit dictail. patrem. Fulg. num. . qui dicit esse casum in dicta l. patrem. in quo rogati r stituere post mortem, ex iudicio testat Oris
ante potest restituere , & Fulg. subscribit
Ias. num. 2. Iicci num. ex sententia Bar.&Bald. ac aliorum aliter dicat tenendum, parum tamen considerat Pi nam idem in l. stipulatio ista. f. inter . in fin. de vcston oblig.& rcctius ex dicta l. patrςm. dcci Drat dicta l. post mortem. Sican otiam d. l.
Est mortem seq. Balduin do explicat dicta
minatim addit, id adco esse verum, ut resti tutio non possit dici facta in fraudem crωitorum, & citat dictam l. patrem. Amplius Bald. in Rubri C. de re. his quae in fra. nu. vcrsic. rursis. voluit vidis politio de qua in d. l. patrem. tota pendeat a patris beneplacito. & inscrt ad quaestionem de matre , quae reliquerit post mort cm viri filio communi. & concludit, quod si creditores patris, volunt occuparo bona fidei commissaria, ei licebit filio restituere, de eum seqq. Ias l. S. item si quis. At post mortem. & d.f. inter
certam . de Rol. l. l. o. num. ii. Cum itaq;
praedictis apparcat, cum qui rogatus cst restituere post morte, non dici fraudare creditorcs ctiam si in vita restituit, quasi plo nius voluntati testatoris satisfaciat, ut dicit Al .d.f. interi num. q. quem legit cum f. si quis dolum. multo minus fraudabuntur, si nondum ius ullum debitori sit quaestum. idq; conuenit interpretationi Barid l .patrinac aliorum, qui putant illic restitutam esse hereditat in ex iu licio restatoris, de ha c cst vera, de singularis restr: cito,ad d. l. in fraudo.ec in fidei commissis tanto maxime recipiet da est, quae pinguem habent naturam, & ex fide de aequitate pondent,ut in instit. le lega. f. i. de de fidei comm .lien in prin. Z: ideo qui praestat fidei commistii in integrii, cum qua tam mi incre possit, dicitur fideliter faccred.l. lcbit Orona, quae in f r. cre. nam de si credi-
torcs damnii, rant ille tamen iraudare nodicitur, sed fide suam liberaro, do dixi supra.
Quin etiamsi sequeremur sontentiam Bar. in d. l. post mortem. qui voluit fidei commistarium ibi non habere ius ex S.C.Treb. scd cxdonatione, adhuc in causa filii. sec' csset pie
ras. n. paterna hoc facit. ita in icrminis riad.
Ceph. cons 47r.nu.69M nu. 76.ubi sic in telligit Bald. qui aduersari Batavidebatur in d. Rub. C. de re. his quae in se. cre. Et in iure adeundi, ut dixi, id tanto inagis procedit, quia non est in bonis l. prccia. ad i falcivi est fideicommissium ante restitutionem. de ideo pleriq; ex nostris respondcrut baiania a tumipos erepudiare boeditate sibi dclat .
159쪽
Dec. conssi. r. in qua causa,& Rui. consi. a 3.& as. in quinto, & Rim consil. 2 3. consuluerunt. & alibi Dcc. consil. 38. d consi. s. & Rim. consil. ι36 num. 17. nec desu runt etiam , qui voluerunt. d. l. qui autem.
habere locum in fisco, ut Neli. in suo tracti Dan. quaest. 3 o. prima par. sec. temp. cuius meminerunt Dec. & R im.ubi supra, & Bos de public. bo. num. 29. qui non satis sciexplicat,& videtur inclinare cum Neli ubi supra. ut dicta l. qui aulcm. habeat locum etiam in fisco . & ut verἡ dicam, non esset honere os a 3 in coelum, si diceremust in l. in fraudem. nihil esse speciale in fisco, & credo id veriss maxime , quia communis sententia est, quod quando tractatur de lucro odioso in quo Docto. d. l. accipiunt potior sit cat si priuati, quam fisci, ex l. non puto. de iv. s. quam sic illi interpretantur in l. pri. soluti
matrim. si ergo in priuatorum causa, non a tendimus fraudem, etiam si quis Obueniens lucrum non accipiat, cur non idem de in Gsco, cuiuς causa, saltem ubi de delicto agiatur, durior estὸflustra igitur Accur.& Batadistinguunt an quis sit condemnatus, & tucrocedat l. in fraudem. an minus , & tunc cum quidam . quia etiam in condemnato non est habenda ratio, quod is lucrum repudiet, cum nec in priuato id obseruetur. nec temere inducendum est discrimen ii
ter priuatos, & fiscum , qui solet uti iure priuati, nisi aliter lege cautum sit. & dicta l. in fraudem . intcimenda est de lucro , quod in materia interdicti fraudatorii ctia in priuatis consideratur, hoc est, intrins
co & circa rem non aut extrinseco , Ut est Texta clarus in I. ait Praetori f. penul.iun.
gloss. quae in fraud. cred. &ibi Zac ponit exemplum . de eo qui emit rem viginti, quam vendere poterat quadraginta. Et huc esse verum sensum diciς l. in Da dem . satis inde probatur , quod I. Qibi videtur potius vclle communicare ius pria uati fisco, quam aliquid nouum in eius gratiam constituere. Non selum inquit, re uocantur res alienatae in fraudem per donationem , sed alio titulo quasi id aperte diceret, fiscus cuius causa odiosa est, vi deretur uti debere reuocatoria tantum in donatione , sed utetur citam in contra-etu onerosior amplius S in quaerendis : &sc I C. gradatim progreditur a donati ne ad contractium onerosum,& ab hoc ad lucrum , & communicat in his omnibus
causis priuati ius, fisco: alioqui absurdiis est, si potior est causa fisci in materia reum cationis, quam priuati, ita locutum esse Paulum, ut videmus: Cui enim dubium,
quod fiscus uti poterat iure priuati, si & maiora habebat in eam rem priuilegia Θ & o
do hanc cile incram Ucritatem . Et pro
batur haec interpretatio ex l. si paterna . C. de rcuoc. his quae insta ubi glossi in veta priuatis , vult, ut fiscus in ca materia v-tatur priuilegio in causa principali tantum , quam nominatim ibi se l. Salici &alij et iam omnes probare videntur, dum tacite cum ea transcunt. dicitur enim ibi quod si filius abstinet se ab lic reditate patris , non fraudat creditores , addo cx
gloss nec fiscum , nisi in causa primi pili,& sie ibi est decis. in terminis nostris , &qu.imuis haec declaratio noua sit, tamen cum verbis conueniat, & regulae iuris, ut fiscus non utatur priuilegio nisi nomina tim expressum sit t. secunda. C. de pri . fisc& confirmata sit auctoritate glossi & Sali. ac aliorum in dicta i. si paterna. & cx communi interpretatione ad dicta l. non puto.ea amplectenda est . nec scio quomodo D sto. qui aliter putant , his rationibus respondcre possint. Confirmatur etiam sensus hie ad dicta I. in fraudem . ex sing. decis. Salic. in l. ignoti . num. 3. in fin. C de re. dona. qui vult si Ecclesia una repti lici legatum . non potic alicram conqueri , quali eius strati dandae gratia id factum sit, & citat dictam l. qui autem . nam si dicta l. habet locum in causa pia , cuius tot tantique sunt ii r S, non vidco cur non & in causa fisci l cum habere debrat. Concludo itaque ex omnibus praedictis licuisse Domino Vincentio repudiam h reditatem sibi delatam, nec dici posse fisco ullam fraudem esse factam. Et ita iuris es.se opinor.
TRACTAT va de interpretatione statutorum Raiiennae , illuaque in materia successionis, di ponens de bonis emphytheaticis , non extendi ad bona libera uel e
160쪽
s Rhbrica nigrum declaras . . Dictio ibieroretinet qualitates siveriores.s Verbum idem .spis Ust diuerso modo in una oratione , ut ad diuersas persomo refertur, vi ratio ipsa se det. Verbum , vis ruiores, comprehendit aeque ma-hνl , Oftmimis. 7 h gnationis rarao non egreditur personas nomi
3 Mututum excludens silium ab hereditate patris. non excludit ab hereditate tris, cristaternil aliud habeat in bonis.s Statutum Rauennae diss)onens de bonis emph heu Dcu in Iccccsone,non debet extendi ad bona li
o Exiensio non e acienda institum, ob squale i
II Statutum excludens matrem ante patruo procedit, is patruo magno .
dissicultate non carcat, ta men arbitror verius esse, ut
filij D. Mariae admittantur ad hereditatem Apollina
ris patrui una cum D. Ioan. Baptista eorum patruo. Et quoniam inspecto communi iure hoc est certis s. in Nou. ut sta .fil. in audi cessante.C. de legi. hcta vident dum est an statutum t Rauennae sub Rub. 'nemo audeat dic in fin. quo exeressim cautuest, ut sororcs non succedant fratribus, O sit his filijs. Si enim exclusa erat eorum mater, multo magis & ipsi l. si viva. C. de bon. mati marii me cum ex eius persona admittatur, dicta audi cessante. Et opinor ex in se scriptis non obesse.
a Primo quia illud i agit de bonis emphytheuticis, ut cx Rubrica ipsa manifeste probat, quod nemo audeat se investiri facere vel innovari de bonis emphytheuticis &c. 3 ex qua ' niurii ipsum interpretamur l.Imp
art. 8.q.2o.in tracta. quod stant. & alibi pacsim. Q. are cum Rubrica ipsa restricta sit ad bona emphytheutica, nigrum quoq; ad illa referri oportet: & tanto magis, quia in v r. Volumus . expressim statutum ipsum meminit bonorum emphytheuticorum & inserim in altero vcrs. qui videbatur generalis
subditur, de similiter serores M. illa. n. 'elba,&similiterit retinent qualitates superiores, in est glo. in I.cum hi. S. si viii. de trans Bal cosil. y - in 3. alioqui inepta cssct comparatio statuentium,si diceremus dotatae non succedat in bonis emphytheuticis, nisi ut in aliis bonis ab intestato vocentur: & similiter lorores non succedant in bonis quibuscunq; ab intestator sane id esset nimis absurdum coparare successionem bonorum omnium successioni emphytheuticorum. Praeterea cum statutum aliud sub Rubriaca de successitan bo. parentum .no disponat aliquid de bonis fratrum, utique dicendum
est hanc non fuisse statuentium mentem, Ut soror excluderetur, nam si hoc voluiisci, cx- presisset postquam egerat de bonis patrum, neq; eni in alicr locus erat aptior, aut c5gruetior. non expressit. ergo i .unic. S. si nautein C. de cad. to de idem est in aliis Rubricis de huiusmodi successsionibus loquentibus,quae nunquam excludunt serorem , ergo casus Oinissus erit secundum iuris comunis dispositionem definiendus.l. commodissime.de lib.&post h. cum sim Accedit quia, si intelligeremus vers hunc fin. loqui de bonis aliis, Q. cmphythcuticis, multa verba superfluerent con tra l. si quado. de lenpri Deciin cap.pastoralis.in princi de app. illa. n.verba quae sunt in potirema parte statuti, filiae, de patres, aut inania sunt , &nullum habent sensum, aut omnino resertiatur ad vers. lumus, in quo nominatim agiatur de solis emphytheuticis.sicut ergo quando statutum meminit in fine filiarum & patrii, necessario refertur ad bona emphytb cutica i ita idem dicere Oportet quo ad sorores positas in eadem clausula, & lub eadem e coptione ut exceptio ipsa sit de regula iuxta tradd. in l. pri.de reg. iv.de ita iudicio meo interpretabimur hoc statutum in versi c. volumus, ut constituat regulam hanc , ut patre disponente filia non succedat, nisi prout cividcbitur, nimirum scilicet, quia praesum ptio est pro patre,ut rcete di condecenter a uideat tiliae iux consit.Castr. 27 . in pri. que sequitur Dec. consit. 26 dc a 76. , alibi scephI octo. Voluerunt tamen statuentcs hoc casu ut pater filias competenter dolet in alias tamen bonis allodialibus;vt epo opinor; &haec interpretatio necessaria est, quia statutum hoc initio vers volumus, excludit filias dotatari & indotatas a bonis emphytheu ticis .in fine autem mandat, ut dolentur a P tribus, quo quaeso hoc conueniun t,ut indoistatae excludantur,& debeant dotari intelligemuS Crgo, cas indotatas quo ad emphy theutica,quae tamen dotari debeant q uo ad