장음표시 사용
141쪽
d s.fi.3c similes. Et si noς in aliquo casu horsi essemus, ut aduersarii supponunt, & ut otia priores consultores G grauate admisisse vitidentur, oporteret cofugere ad responsiones
quas illi adtuleriin i, & quas, & ipse ut iuri
consonas probo . Sed certe praetens casus longe diuersus insaeque cnim verba concerta sunt secundum supra scriptas distincti
nes, sed aliter, ut retuli, voluit spectare utendum & fruendum, inquit testator: considem, quod hic non est modus, non ca usa, non
unciatio simplex, sed qualitas &substantia de quid itas ipsius iuris: paria enim sunt relinquere usum fruet. sundi, vel relinquere fundum utendum fruendum, no dico ad utendo. vel mandare ut spectet utendus smedus. Et enim uis huius locutionis est, vi indat naturam & qui ditatem rei,de qua agit, ct in his terminis est T . clarus in t Arboriabus si usus smictus de usu fr. ubi I. C.rem fruedam concedere inquit, cum de solo usustuc.sentit, sic& locare opus faciendum, l. ea leges. i uoca. standum coledit. l. lui sun dia. o. ct multa sunt exempla in l. picnu. S. Operas .
de usu & hab.& passim ita loquuntur nostri. Erit itaque sensius, ut spectet illud plus Grendum fruendum: ita ut haec verba post riora quali ficent illud verbum spectet, sitq;sualitas quaedam inhςrens&i inseparabilis: pectet quidem, sed utendum & fruendum,no secus quam si dixisset, spectet iure usus se.
3 Et verbum spectandi ad ius t quodcunque
referri potest, ita ut recte dicatur rem spectare ad aliquem iure dominii vel quasi, posscssionis vel quasi vel alio iure, ut late deduxit Dominus Bertacciolus. & hoc de verbo pertinendi quod idem est cum verbo specta
di, ut per Iah. naturaliter. S. nihil . num. I 8 .
de ac l. pos. respondit in casu strictiore Alexa n. conii l. 98. in prin.& perto. in s. Secundo considero quAd quotiest pnxcedit torminus unus , & sequitur alter. qui sub eo contineatum,hic restrinuit primum:vtest tex. clarus in hac materia ii. si habitatio.
S.sed si sic. de usu & hab. ubi si relinquitur usus fruct habitandi causa negatum de sola
habitatione intelligitur: cuius rei ea est ro, quod usus fruc. continet sub se usum & habitationem. Instit de usu & hab. in prin. l. a. in Pan l. eo. ideoque cum dicitur usum seu. h bitandi causa, intelligimus de usustu. solam habitationem continente; quasi nomen illud usus fruc.ex hac adiectione restringatur. Sic & verbum, spectandi, quini est gener te,& plen u iri, hoc casu ad usum stuet. solum, reserendum est, Ob adiectionem subsequenrem, utendum & fruendum. non ita est quando relinquitur aliqua species, deinde add,
tur,vel modus vel causa, vis dictum sit, lego fundum, ut se alat,vel ad alim tamam cumfundi appellatione significetur dominium. de ususfructa . si alij. de usu frualeg. Bal .concssi. in s. additio modi & causae, no potest immutare significationem, quod & d. L si alij. optimc probatur in qua legatu usus stu.non facit, ut is, cui standus erat relictus, sola pro-3 prietatem habeat: Non ignoro Bar.t in d. l. q.alit rinterpretari. J.f. si sic. Sed ridiculuin, pleniorem dicere habitatione ipso usus ut rectissim P admonuit Iul g. l. i. si habitatio.& loquitur Bart. aduersus clara verba M. f.
di hanc disserctiam. inter toga luna proprietatis&vsus seu . agnoscit Ang. consil.3 ;8. in h. ubi clare inter utrumque distinguit. Tenio, quod in hoc casu de solo usustu. intelligendumst, probo auctoritate Gossinantiquissi Dincisa d. t. de ali. leg. ubi ita di-6 stinguit.tau i in adiectione describitur quid de praeambulo habeatur.& pnrambu luna peam doterminatur: aut in adit et ione describitur qualiter habeatur & idcm: & in hocmcbro citat d. . sed si sic. aut ut aliquid inde
contingat, ut se pascat, ut emat caligas, &praeambulum non restringitur. Hac illae . atqui nos versamur in primis duobus incmbris: nam v rba haec , utenduin & fruendia, denotant quid&quale, non autem habent, nec causam, nec modum: & ideo sumus extra dubitationem. Addit & alteram distinctioncm , quae mire & ipsa conuenit huic nostro casui: aut, inquit, pietram bulum est long P remotum ab adicetiae, ut si dicatur lego vincam, Ut te alas, & proprietas i gata est, quia praeambulum, idcst legatum vincς est valde diuersum ab alimentis, nec facilόfit transmutatio de viro ad alterum . Aut legatur usus fruct. habitandi causa, & tunc . quia est maior vicinitas inter usum sic di habitatione utraq; enim est seruitus a sonalis facilius fit transmutatio: & hanc distincti ncni probat Fulg. i. Mi habitatio. ad fi. & c stex in cic luto . in .s S. species. At hoc casu vcr-bum, spectandi, habet assinitatem, cum illis verbis, utendum fruendum, quia i ccte dici, mus , rem ad aliquem spectare iure usus fructus & id in fit restrictio ex adiectione: & respectare iure usus fruct. tantum intelligim'.
Et ita ex his, declarationibus illustratur species proposita, & in his terminis defendi possent Addentes ad Alexa n. consa a 3 in a. quialiter i q. con tra communem. Accedunt multa, quae hanc interpreta-7 tionem suadent, di primo, quia in legatis tsemper accipitur, quod minus est. l. nummis.det g. 3. Dec.&Capn. in t semper in obscuris.& l .in testametis. de reg. iv.&in vXOre,
142쪽
est Tex.clarus in l.qui concubinam. f. r. deleg. 3. & tradd. Castren, consil. i6. in a. Dcc. consil. 92. num. sic. 3. coadiuuatur,& vers non obstat.Cra. respon. 87. num. 3 7. in a. cuin aliis, quς citari possciat de in axime id obtinet quando uxor fuit alias hori rata Cra. consit .as. num. 24. & ob id cu ha haec, utendum fruendum, commode recipiant hanc interpretationem , ut ad solum usum fruet. reseran tur, ut dixi ; ea tanto magis capicnda est, quando &in re obscura ideconstituereri: r. Secundo, quia verba illa sescredo moro usu fructuariae, exprimunt ius,
quod ipsa debet habere in his terris, no se ac si Testos dixisset, utendum fruendia more usu fructuariae,& ut decet fructuariam:r spiciunt. n. veritatem, non similitudinem . Nam proprietarius non debet uti re, more fructuarij, sed ut dominus, & posterior haec adiectio influit in pnxcedentia, & ea declarat. l.nam quod .f.fi.d cpe.leg.cum al. de quibbus Dec. s.consil. y r. & scripsi alias lath, &in his terminis est cons.Soc. io 2. num. IO. in 3.ubi vult, ut si relicta sint quedam ad gaudimentum; inde additum, ueto heredem meu uenire contra legatum usus se. non proprietas, sed usus fruere tantum, sit legatus, & iderii di x Bello. s s. n. s. ubi similia uerba crat,
dixerat n. testator, per modum usus fru. Te
tio, quia D. Benedicta, quae substituitur post mort m uxoris vocata est his verbis sit & es.se debeat etiam usu seuctuaria, & illa dictio,ct, implicat,quod Domina Maria &ipsa pa riter totum vi fruct. haberet, ut recid probant Domini primi Consultores. Non obstat,quod substitutio facta,videatur inducere, ut proprietas sit legata. d. l. si. de usus ruet. arum rerum quia ibi non usu fruct. sed res erat relicta tibi. n. fit substitutios i in usu finire potius crror praesumitur& imperitia l. lui fructus.de usu fruet. leg. nec ii re substitutioni sed consolidationis, usus friredit ad heredes, ut in Tex. in terminis nostris. in I. generali .f. r.eo.de usumiet. lcg. Sed& substitutio congruit in proposito, tu quia quo ad lib. s 7 . ipsa uxor crat proprietaria, tum quia iniunctum est onus substitutis, ut reddant dictam quantitatem antequam ipsas terras consequantur. Et ex his omni b concludo usum fluere solum D. Mariae in illo pluri relictum esse, & ideo proprietatem esse in hereditate Baptistae & filios eius, ut her des esse obligatos ex persona eiusdem. Et cui arbitror in hoc primo capite re esse claram ex supra scriptis satis crit in se l. an hoc legatum temporale sit an conditionale priorum considentium sentetiam sola subscriptione comprobasse,&me retulisse ad Ceph. cons. 1 1 8.ubi plenissime articulum examinat, &concludit legatum simile non ut substitutionis, sed consolidationis ad heredem transire, & alios etiam retulit Magnificus D. Bemta cciolus. Et it iuris esse Opinor.
MAT M, quae ad secunda nota transiuit. non posse petere supplement uni legitimae in bonis filii. si minus sit ei relictum , pro oleo, de toto: δα. apert Edemonstratur.&diuersa iura in materia successionis matris secundo nuptae in bonis siliorum expla
I MAτεκ quae secundo nupsis ceti filio, ab
intestato, ab que trans decedente Piami proprietate, quam et Asturita. Q in auri .ex te mento. C. de sic. nup repro
s t Mater transiens ad secunda vota sere ii ore testimento, etiam Iribus extantibus. Vater ad secundus myas conubiam an legit Lmamm boni by unici exprImo matrimonio,
si plementum illius, petere possis, commoTestamentum, or quid de bonas paterems, sede
aliundeques . o. II. H. in hinc nos. in Noue . de se . d claratur
c Dictis aliqua, ad minimam partem referri 't. I Bero. Con I. M. Minor
st Osuio secundo nubem, ossendit libum prioris
N causa hac Mutinensi, diligenter ab utraque parte scriptum est: di qui matrem tuetur, multa ap illa proponui;&qui eam oppugnant, pari
ter multa: Ipse tamen v riorem cito cana Opin. arbitror, quae excludit
matrem a supplemeto legitimae. Et ut res recte intelligatur aliquot casus distinguo . Primus est quando filius decedit intestatusi nullis trelictis fratribus;&mater, quae si cundo nupsit ei tunc succedet, ta in propri
143쪽
contra quam est communis opin.ut per multos relatos apud Gabri de sec. nup. concl. 3. num. 2ς. in si iis communibus opin. Cuius rei ea est ratio, ut recte inquit Bal. l.auet nu. 3.quia filius talem iniuriam matri, quae nup- Ierat remisisse videtur, dum nullo modo vibuens conquestus est.
Planξ tamen, si verum est, quod extat in
No de non t elig. sec.nub.S. Optimum. vi l ges veteres, in quarum acerbitatem Iustin. inuehitur matrib' praeferret cognatos remotos in successione filiorum sine posteritate
decedentili: res dubitatione non caret. St. n.
a cognatis excludebatur mater, profecto et s unicus erat ille filius, qui mortiae erat, ipsam succedebat. Quare cli ea No. corrosta sit per posteriorem NO. de nula ut dicam post, & reditum ad ius antiquum; plan E cognati
etiam hodie matres excluderent . Sed ut dicam liberὸ, non video qua ratione Iustin. leges veteres criminatus ut: quandoquidem in in inmin fi. C. de sec. nup. nominatim cautum est, ut mater, si filii omnes decessorint, pleno iure habeat successionem: non autem ut agnatis vel cognatis deseratur, ut
is ait. FortassE Tribon .ut Gregoriae supplicanti faueret, tam inclementer se gessit ema antiquos legum latores. Si enim aduersus omne ius fasque, cum filiae esset ius quaesiui,
tam ex d. l.foeminae. qu Ini ex l. mater. C. ad
Tertii l. in eius gratiam eas abrogauit, di pleno iure matri hereditatem detulit: quid mirum, si emendicata criminatione causam suam tutari voluit Quod si Tribon. vera
dicit, vosquhd si vero. d. l. st minae. reser tur ad m, quae a uiro in uxorem collata crudquod vel illa verba, quoquo modo, indicat, quae copendiose explicant omnes ratione in princ. l. nnumeratas,& videtur etiam deprehendi ex constitutione ea, quae extat lib. tit. 8.C. The . sicque distinguetur interona, suae a Viro ad uxorem peruenerint, quae, vel nulla suscepta protrivel postea moriente mater binuba pleno iure retinebit: &successionem,quae a fili s prouenit in qua cognati praeserentur matri,quae filios offendit. Et in nanc sententiam potius inclino,ut auctoritatem Trib. quanto magis licet, ut nostrum est, tueamur. Quod si in testamento scripta fuisset heres,ut puto, ea succcdcbat,
ubi nulli filij superessent, quia tu remissa videbatur iniuria: Idq; confirmatur quando Iustin. ipse addidit constitutioni illi, ut nec
ex testam dio caperet, quia ut adtigi in ea tatum de successione intestati agebatur, ut si conferant ea consto, i est d. QTheod.& n
stra, facile patebit. Sed quicquid id sit, cer
eum est communem esse opin. contra glo. d
nobis id est satis & si ad rem ipsam magis illustrandam haec retulisse voluimus. Secundus est casus quando filius testatura i superstitibus fratribus ex primo matriamonio ; & secundum ius vetus non repello batur mater ab hereditate ex testam cto dolata, nam ut dixi in C.Theod. tam in d.l.s minae. o in l. Mater. gestiit. s. l. .de sola intestati successione cauebatur: & Iustin. utroq;loco testam clariam addidit clare d. l. socminae.& l. materi C. ad Tertii l. illis verbis, vel
derelicta , quae de suo adscripta sunt. Mox idem Iustin. in Nou. de non eli . sec. nub. ingratiam Gregoriae has omnes st. abrogauit, quibus hereditates filiorum matribus hi nubis auserebantur, &qui nauis in ea matrem ad solam tantum intestati successionem admittat, idem tamen, & in testamentaria dicendum est i absurdum enim recte a m matrem , quae intestato succedebat, non potuisse institui. Sed& paulo post ipsemet Iust.
in No. denup.f. hinc nos. hoc expresse statuit in haec verba, s igitur legitime filius te status fuerit, & relinquat matri substantia . siue partem eius aliquam, hanc illa accipiat per scripturam, quia ubiq; custodire mori
tium volumus voluntates: certum Ergo cst,qubd&si supersint filij prioris matrimonij
mater ex testam sito unius eorum succedet,
tam in paternis bonis,quam in aliunde quς sitis. quod in d. I. sceminae. prohibebatur, licet in d. l. materi fieret distinetio inter pate na, di aliunde qu sita. Correctae itaq; sunt hae duae t l. in causa testati, & potest mater ad secundas progressa nuptias capere
quicquid ei ab uno ex filijs relictum erit, fratribus eiuς contradicere non valentibus, ut inquit Iustin. d. f. hinc nos. qui contradicebant ante,& bonorum paternorum proprietatem sibi vindicabant, ut dicta l. Renib
Tortius est, quando mater filium habet 4 unicum, ' qui testatur :& si velit eam instia tuere,vel aliter ei relinquere, nullum est dubium id licere, ut dictum est in casu praec denti. Verum si nolit matrem ex bonis suis ne legitimam quidem cosequi, an id ei
permissum sit, non est citra controuersiam.
Et hic est casus de quo nunc agitur. Sia quidem mater petit supplementum legitimae , heredes autem filii excipiunt, quod non potest, sed tenetur stare testamento, in quo prohibita est, ne amplius petat . Ego quid sentiam explicabo. E topinor matrem non posse priore ex infra scriptis. Primo exs d 6.llinc t nos. verssi igitur . qui dissoluit q-stionem: verba sunt, si igitur legitime filius
144쪽
testatus fuerit,& relinquat matri substantiam, siue partem aliquam. Considero, 'Iustin.ait, ii relinquat . quae res significat in si iij potestate id situm eue. St. n. relinquere teneretur,lustin. id praecepissct . idcm .pbat s dictior aliquam . quae ad minimam partem
referri potest: glO. in diem. r. Peri aut carum parto. de Dr. cd p. cum aliis pluribus relatis apud Tira l. in lai unquam. in vob. omnia,uci partem. nu. t .cum seqq. C. te reuindon. Addit Iustin. hanc illa accipiat per scripturam, non sccus ac si dicat, concedimus, ut accipere possit partem ei relictam. Hoc ipsum clarius confirmant verba seqq. quibus mandat ratas citc filiorum voluntates,& matrem vult polle capere institutionem, ac legatum, sicut extraneus quilibet. St. n. ex quata in mater extraneo , certe nec ulla ei legitima debita est.& hoc etiam visus est sentire Const. Harm. lib in 7. c. te hereditate. ubi No. eam interpretans sic inquit, neq;. n. sumus prohibituri quominus de rebus. iam a se partis testentur, & pro arbitratu suo statuant. quibus verbis ostendit datam filici potestatem matri relinquenda,non imposita necessitarem. Neq; obstat, quod illa No. agat de casu, in quo alij fratres supersint, ut probant verba ea, Datribus contradicere non valentib', quia respondeo sensum esse , quod & si fratres superlint, qui ex . .l. omnem auocabat proprietatem in bonis paternis, no ideo minus firma sit iiiij dispositio. Quod autem id
ita sit, inde patet, quia quoad bona aliunde qu sita nil refert, supersint alii stat res, an non,quasi hoc dixerit Iustin. libere in matres binubas conserant hereditates fili j.etia
fratribus inuitis, quos nolumus paternorubonorum proprietatem rcuocare: Neque obstat.S. cum igitur. in No. de non elig. sec. nub. Nam certum est eam esse correctam, neq; cnim probare possum responsionem Be ro. consil. 38.in 2.& Soc. iun. consi. 97. in q. ut dicunt hanc constitutioncm loqui, luano nondum mater ad siccundas nuptias transierat: repugnat. n. verbis eius in d. s. hinc nos in fin .veniat inquit mater ad eius hereditatem, siue iam venerit ad secundas ni ptias, siue postea veniat. Quod autem correcta sit, probatur Primo ex d.F. hinc nos. in quo dicitur M. de non et i g. sec. nub. habere
locum in nuptijs praeteritis: illam vero denup.in futuris . Si ergo ad praeterita perti no , nihil ex ea deducere possiimus ad decisionem futurorum. Secundo ex S. ingratitudinem.vcr. Et haec.d.N inde nup. ubi Iustin.
idem repetit. Tertio ex LNouan iiii .vbi hcc verba habentur. Sic igitur praesena lex fi
tum tempori sanciens,& omnis pend de socundis nuptijs pronuncia ny,ac priora prioribus nupti s seruans,&quae ab ea disposita sunt futuris explanans, &nouam introducens utilitatem, cateris constitutionibus vacantibus, & hac una pro casibus cunctis. in futurum susticiente. prosccto no video quomodo clarius Iustin.NOu. eam corrigere pintuisse tui cc mim qn in Gregoriae cuius dii gratiam, edita erat,& tribus post in ensibus, aut ad summum anno & tribus mensibus in N de nup. idem Iuliin.ad vocra redijt, & pc nas constitutas contra secundo nubentes. quas magnificis & speciosis verb. damnauerrat, renouauit .scilicci fuit satis Tribon. Gregoriae illi fauisse. Et Bero. ac Sociiv. in cois praeallegatis rectius ita respondissent. Secudo pro hac sentctia utor hac natione: 9 certu est,' materiquae nubit,offendit filium
autem miramur . ubi id expi sum est,atqui si filius teneretur relinquere logitimam matri , non posset illatam sibi iniuriam ulcis ei, ergo. Profecto. n. si mater curam eius abi cit, & nouum maritum praedilexit, non est digna eode honore, quo mater, quae habuit perpetuam curam filu, nec se secundis ni pilis fui cstauit ideoq; licet vir possit remi tere poenas uxori secundo nubenti in bonis suis, non tamen in bonis ipsoriim filioru
di ii 3.quin nec in bonis proprioς poenas remitti posse in piudiciu filiora, nouissim e de fendit Valciat. Forsit.vir plurimς eruditionis Pag. 2 9 8. seq.i Trai'. te succcst ab intesta Tertio non desunt auctoritates hanc opimconfirmantium Bald.consit. 49. in s. Vbi i quit non deberi legitimam matri secundo nubenti, cum succedat, ut quilibet extraneus : & refert se ad tradd. in dicta attin. in quo loco agit de casu in quo mater Unicii filium habebat ut nu. 3 &lic definita perto hunc casum. Castre. cons a iῖ. in pri, qui S ipse ait, quod si tempore testa miti matur erat nupta, nulla ei legitima dcbetur, quando nec intcstato succedit, &quamuis quando filius est unicus. illa succedat intcstato .& sic videatur cessare ratio Castron. tamen, ut dixi, hoc est obpiaesumptam remissione iniuriae: csterum si filius conquestus esset, ac protcstatus se nolle ei iniuria remittere, tunc nec intestato succederet;vt recte dcprehcditur ex verbis Baldd.auci ex testam cto. Alexa n. confit 63.num. a. in Dec. consit.2Ο6. num. q. lui dicunt, quod filius non conquerens, videtur iniuriam remittere, quod etiam seq.Rip. l. ilia. C. dero don. l. 6 . num
acq.dc multi addi possent, de in terminis ira
145쪽
.dicere: quia aliqui casus distinguendi sunt: Primus est an mater possit petere supplemetu,& hunc non a risit Arelatiqui est noster. Secundus est, s filius solam legitimam matri reliqrit, extraneu instituerit, in Oxq; sine liberis deces rit,i quo proprietas accrescit matri. quas causa sublata odij. de qua Garid. auet ex testamento. nu. 79. di hanc etiam non examinat Arctati sed tantum,quia eam
multum conuenire putat quaestioni a se propositae, rcspondet rationibus Garron. Te tius est, quado agitur de lucris nuptialibus, quae est quaestio propria Arelat in qua impugnat Gratonis rationes. Hae duae posteri res quaestiones, nil commune habent cum nostra. itaq; in his casibus mater habet volutatem Viri inpresiam, a qua lex recedit filiore liberorum, & relictum pleno iure redigit ad solum usiam fructi quocirca si vera est Arelati sententia. cellante causa,hoc est,mortuis
liberis, cessabit & eius dispositio, & perinde eritiae si in itio nulli fili j superfitissent quasi lex nolit, ut filius possit immutare dispositionem paternam in odium matris, & id si e traneum preserro: quod tamen non i me id eo dictum est, ut subscribam Arelat. sed ut ostendam. etiam si vera sit eius sententia, nihil nobis obessei Tractamus cnim nos casum quo mater non innititur dispositione mariti. & sic facillus est filio disponere, cumst atque libcr dominus. & patcrnorum, &suorum bonorum, & hanc discrentia agnouit Arelati ipse d. num. 1 3. in fin .ut apud euvidere est. Quocirca in terminis nostris novi deo qui contradicat Garroni. Quin Mocum secutus est Foron. lc testa. lib. a. tit. S. S. I t .in consueti Aruer. Itaq; cum praedictis accedant, Bcro.d. consil. 38.& Soc. iun. consit.97. in omnino ampleetenda haec opin. t se, ratione, & auctoritatibus confirmata . . Neq; obstat decis. Bald. in il .auci ex testameto. 'ubd mater rogata pauperib' restituere legitimam retineat, ut per eum, quia vire die admonuit Garriibi, tunc non detrahitur contra voluntatem fili j, quod secus est qu do mandauit ne plus peteret, Vt per eum,
di ita etiam est intelligendus Bal. consi. 3 i q. in . dum inquit successio eius vadit secum dum testamen tu salua legitima matri debita . hoc est, nisi prohibita esset plus petere. ii Sed an haeci sentetia habeat locum tam in bonis paternis, quam aliundE quaesti se &Bald. consil. 3 o. in . respondit matrem no habere legitimam in pat cinis, nec poste uti
praeterita a filio impugnare testamentum c. ius: sed in alijs contra.& idem voluit Gar. Lauchnum. 29 in fi. quorum opin. si vera sit quatenus relictum matri non suffciat pro legitima sibi debita in bonis at iunde quaesitis, locus esset supplemento. Caetcrum crediderim verius non esita adhibendam hanc distinctionem in causa testati. Etenim instS. hinc nos. in quo Iustin. sic distinxit ag tur de causa intestati tantum, & est ratio diuersitatis quod quando filius moritur in- testatus, si habet bona paterna, in illis mater pleno iure non succedit, quoniam licet ille non conquerendo remiserit iniuriam ,ppriam, non tamen remittere potuit iniuria qua parit cr&ipsc ad scelus est: ideoque in Paternis mater no succedit, quod duret cauia cxclusionis : non ita in quaesitis aliunde, quoniam ut dixi remissa iniuria cens tur. Quod si filius testetur, & matrem excludat, quasi tune in poenam iniuriae priuata sit, non habebit legi innam. Et hςc sentctia eff-caciter probatur. d. s. hinc nos. vi risi igitur. ubi Iustui . liberam potestatem filio dat di, sponendi, tam quo ad bona paterna, qt L mquo ad aliunde quaesita: altas vero s)quc rotur , ut mater impunc transiret ad soci: ndas fi uptias, si filius paterna bona non habcret: quod, ut dixi, absurdum cst ne mater, quae, filios aspernata, virum superinducit, simili
matur fortuna, cum ea, quae, vitam c ili-
bem degens ad senectam usque in educat dis , ac regendis liberis constanter persit u rauit: ti hoc idem sinuunt Gar. d. Rub. C. de sec. nu 'num. iiq.& Forsi.ubi supra dum volunt non liccre patri remittere poenas quo ad bona aliunde quςsita fili O.s.n. in t stan Pto filius matrem nes potest punire, nulla in eam poena quo ad iis c bona constituitur: quod est absurdum. Ex qua ratione in sero etiam , quλd non debebitur legitima. in usu fructu, matri, in bonis paternis, quicquid distinxerit Gata ubi supra. Et Bald. d. con l. 3 o. hanc scntentiam probat, dum ait matri m succedor , ut quemlibet extraneum,& sub ijcit,& posito, quod in aliquo succederet quo ad usum fructi ac si dixisset, dato non concesib. Ex quibus omnibus arb itror rectis sine consultum per excellcntem D. Iuli uin Caesarcm
POENAM pacis ruptae non dcber; per heredes delinquentis, eo mori uo antia luem conicitatam.
146쪽
Parna , an cT quando ad heredes transeat,
s Poena, an cr quando i N. Iure debeatur, vel com
Declaratrio praecedere debet in vita deloquentis, etiam se poena 1 2 iure suco γυῖ. eis,
stystra conuenitur. Et en in cum Petrus Marcus delii quens obierit ante lite cui test actio poenalis, quae codipetebat ad poenam ruptae ἔ pacis, morte t eius extincta est, ut&caetera delieta soluuntur, ut est T cx in l. i .C. ex des, desunct. l. defuncto. de pub.iud.& multa conferit Oct Cach. decis is a. & multo plura Se
di pulchre declarat Gome Z.de delicti cap. i. num. 81. qui post alios diuinguit, an aetiost persecutoria rei familiaris, an ad vindia clam pertineat, ad quem me rcfem. Neq; obstat, quod poena, quae Oritur e conuentione transeat ad heredes, ut & con- α uentio ipsa ut in his terminis scribit Herci tcaclo. in tract. de cautide non offquia is male loquitur, & contra Barti quem citat in I. a.de pri. dcl.& Ans. in knon aut c. de perpetidi temp.act. illi enim contra concludunt in con tractibus stricti iuris, in quibus delictum
non purgatur ex natura contradus, ut per Barid.l. num. 3.ut in stipulatione, te qua nos
agimus est Text. in i dolo. C. de iniit. stip. de tradadem Bari post si in L & cles ter in pri.
num. 8.dedo.&hoc probat manifeste Tint. in l.si eum. S. qui iniuriarii. si quis cauti ubi stipulatio, quae accedit act. iniuriarum eius naturam imitatur, & cum ea morte soluitur , ut ibi declarat Iasin prin. &Cach crid.dςeis is et .inque perpetuum, ut stipulatio induat naturam contractus cui adli et i si stipulatus .de vocitat.Ias&al inrub. levem bor. lig. sicut ergo in eo casu actioni iniuriarum morte sublata iniuriarum , perit
di stipulatio, ita & hic extincto morte delisso homicidi j, ac pacis ruptae, non potin tra
ctari, de poena quae eis accedit: Et in terminis, quod haec duo delicta,cetiam simul iuncta, non sint ex ijs, propter quae agi possit c tra heredes;est decis lueerinconst.2 i4.n 6 I. in pri. quanto magis hic, ubi ossentio in louiusculae Quare Hercul. sine lege, ac ra. tione, & auctoritate loquitur.3 Neque mouet, quod poena 'quae oritur ex conuentione dicatur ipso iure committi Tirare in l. si unquam. vers. rcu Crtatur . nu. 236. C de reuoc. don. & ideo ad heredes transcat l. commissa. de publici nam & id falsuis est. etenim Castren. & Ias l.ad die. de verborum oblig. quos citat Tiraqu. non dicunt poenam, quae oritur ex conuentionς ipso iure committi: imo lac nume. q. cxa quat onam legis, di hominis: tantum illi notant cx eo Texti quod si Iudςx alie uini an dat sub poena centum, ut quid ficiat, est comminatio de puniendo : si partes sieconueniunt, est impositio poenae, ut percos in prin. c Ceteruin, quod poena sit ipsis iure commissa, non dicunt, noc verum cst,&Tiraq. recte rit, poenam ipso iure deberi, non committi, quae longe diuersa sunt: nam ex omnibus contractibus actio iplo iure datur, non tamen ipso iure nascit ut condent natio, hoc significat Tiraqu. polliragi ad Poenam absque eo, quod contras Vims condemnetur, quod non euenit in
praecepto Iudicis , ut per Castren . & Iasubi supra quare Magnificus Dominus I dex diligenter aduerta t. Praeterea ncc poeias , quae ipso iure con mittuntur , ad heredes t transeunt, nili iam secuta fuerit declaratio in vita delim quentis , ut in terminis tradd. Iac conlib 6. in f n. id 3. Curi consil. 3 9. qui loqui tur in decreto D. Med. in quo maur haec verba , ipso iure & facto , & idem vult Dec. conii l. i s. di conii l. 3r . & ita intelligitur glos in l. 3. quod quis isse iunquam Bald. nominatim lic declarat, dum ait eam non hab re locum . quando ludicis ministerio , seu declaratione opus est. & quando poena non habet cxecuti nem ipso iure, sed Dei tui aliquod exigit, tunc est opus declaratoria. Bald. l. que sub conditione . s. fin. de cond. inst. Gemin. cap. si licis. de poen. in 6. dc ita post Iacdeclarant Cur. iun. d. glos in d. l. 3. & I cop. & Zas nec ob. dicta l. commissa quia loquitur de re, cuius dominium fisco ipso iure propter commissum quaeritur&qui manet dominus etiam mortuo, qui doliquit , at in poena aliud est. l. fraudari . l. fin. f. penulti de public. & multa alia pollent addi quae Omitto
147쪽
Concludo ergδ, quod etiam si ipso iurem,na esset cominissa precedere debebat deci ratoria in uita delinquentis, ct hoc fundamentum dicit Marmoreum Cur.d. cons sy.secundum cuius consilium alias fuit iudicatum in hac ciuitate, ut refert prςcept. meus Dominus Ronchog. in l. r. num. V. de dii bus m. licet is pro acumine ingeni j sui dissentiat. Et quod dicitur in dub. non mutari qualitatem Obligationis mutatione person .L1.s. ex his.de uc rb.oblig. l.creditores. C.depact. non habet locum in delicto, nee in poena surgete ex eo ex pdictis.& illi Tex. loquuntur in contractu.&Ri p. in l. fi. q. fili. n. a 36. de quo indub.&ipse distinguit, an obligatio oriatur ex delicto, vel cx retractur . nam si violata est fides hoc est non est paritum contractui: & heros conuenit, & con uenitur: si vero commissa cst ingratitudo, secus&vt per eum. Non obstat etiam quod fuerit citatus tor hic rcus antequam moreret quia non citatio, sed contestatio facit transire actionem poenalem ad heredes. Et Moron. in '. et . num. q. de tre v. & pacide quo in diib.& ipse tenet, quod poena contraheredem non transcat . qui licet agat de inquisitione formata debet in intelligi,&secuta lit. cotestatione, ut in terminis post alios traii. Arcti. .f. non aut c. n. 9.Concludo itaq;hereditatem iaccntem non teneri ad hane poenam, qui nimis quando criminaliter agitur, t hi circus debct esse, aut consessus, aut conuictus ante tu am moriatur, ut heres c ueniri possit. late Cach r. dcc. t 9. per to.
Illud item accedit, ex quo omnis dubit tio, tollit, quod Porus erat coniunctior Annio Pranco, quam Lucae Cola: siquidem RIii Dalducij, & Antonii Pranco crant cons bridi, ut nati ex fratre, & sorore, & hoc non est ius adfinitatis, ut supponitur indub. sed cognationis, quod durat perpetuo, quare fr- Ii, Bal ducis comprehenduntur, ut cognati, in latere Francorum, suod tanto magis verum est, quia Balducius pater nominatim Francis adgregatur. Et haec sola ratio sufficit,& consideret Dilud aliud esse astinitatem aliud cognationem. Causa etiam noua, quς regulariter prisumitur, multum facit ad euitandam poenam de qua re alias late scripsi, & decis s. sunt notissAbsoluendus est itaq; curator hereditatis ab hoc iudicio.
sTArvTA Perusii In materia dotationis filiarum, de iupplementi legitim declarantur, oc quod tempus inspici debeat ubi quςritur, an dos ut congrua ostenditur.
a Statutum rerusii, de est et lunt. Asir dis de la
3 Dorauonem congruam reseindere, H citius ea, quam testamentariam H 'ositionem, quae nomaeum efectum habori modera=i. Dos an H Iur congrua quando quaeritur. si pater Grauit, non est faciendu tatilis inquisitio M
s Dos an decens Heatur, attenditur tempus dotationis, onum. r. ET s. σ Legitima Atio mire visos a nata a patre, aucupatrimonio no augeIur, iacinatu valuerat, nec a patre reuora potes pecunaen recepti ore. δ Dos tibere datur, ne potes reuorara, Gimsiad patrem exs putatione reuersura es i. ec mi
Dro leganter.& egregi Edisi ruit Excellentiss. I iu-magiolius mihi , uti matre obscruandus, de proposita hac specie , ut nihil addi in videatur: Tam n ut
consulenti morem geram, existimaui Op rar precium me facturum, si animi mei lcntcntiam explicar m. Duo habet capita presens questio primum, an statibus si a tutis de quibus in Thcmate, peti possit supplcmcntilia filia dotata a patre. Aliorum quod i cmpus
inspiciendum sit, an mortis, an dotation S, ut Iciatiir, an dos sit coCrua,&quale suppi mentumdcbeatur: Primum, ut absolutum
supponitur, a Clariis D. ludice, qui subtilissdubitationes excitauit; Secudum in disiluisitionem reuocatur.
Ipse vero non existimo apert) his statutis definitum esse, ut filia a patre dotata possit huiusmodi supplemen tum pocre: Namques V. ille item si quis. in s.ubi in haec verba scritu in estat minus congrud fuisset dotata. leeat suppleri congrua dos,ut infra ponitur. S. seqv. ubi postea declaratur dotem legiti,ina minorem esse non dcbere, iudicio meo ad casum nostrum non pertinet.
148쪽
Dicitur. n. ibi, qu id non dotatae succedunt persenis de quibus in . . S. at ucrosilia non dota is parentibus non succedunt, sed fratres ab hereditate eorum illas cxcludunt ut in s. item si aliquis, ergo. Quod etiam confirmatur cx verbis posserioribus, dum dicutur , eam esse dotatam cui t sta meto&c. naubi pater moritur, lichi filiis excludere idisses foeminas; modo congruam dotem constituati t. Sensus cst itaq; eius statuti,ut si dotatς non sint a fratribus, quando agitur de patrum successione: vel a matribus de auijs , de quibus in d. statuto succedant vel si mi
nus congrue dotatae sint valeant petere supplementum: at vero ilics. non agit de patris dotatione. Praeterea si quis vellet, quod certe verum non est, verbis generalibus, contincri patrem, verba illa, dummodo congruest dotata, quo ad cum non inferrent, quod legitima integra danda esset, cum pater cingrue dicatu dotare lie)t iniit' legitima dcti Castri consi. 27s. in pri. de late differam post. Sicq; verbum congrui ob rationis diuersitatem uno modo quo ad patrem, alio quo ad
caeteros interprctaretur iux. trad. in l. 2. de
Off. proc.& l I. Subsequitur 9.item si aliquis. quem acutist. Iudex perpendit. Et compotenter dotata intelligatur, si legitimam debitam , non autem minorem quantitat in
consecuta sit, inquit statutum. Atqui ncq; hoc loco definitur praesens quaestio: nam tractatur illic, quando pater liliani non dotauit, sed fratres volunt eam ab hereditate clud cre: noeesse. n. habent legitimam saltem adsignare.& possint etiam propinqui maiorem dotem constituere. Neq; id ratione caret, tum quia legitima ipsa post morte patris debita est, tum quia fratribus iasi idcest indulsendum, quod patribus, qui sol tfiliabus suis prudenter consulere, ut pN Ca-srcn. d. cons. et s. ubi ita distinguit, de infra ' patebit clarius. α Extat& alterum statutum t de ultimis v lunt Obstria. Sed neque illud hunc casum finit. Primo enim capite mandat, ut filic quae decenter dota ne sint inter vitiori obseruciat paternas dispositioncs: sed quae sit dos competens non exprimitur ibi; At lcro vero rem mittit, ut si minus competenter in ultima voluntate dotatae sint, petant supplemetu; ut dictum fuit in d. 9. item si aliquis. Sed neque hic dicitur, quae dos sit congrua, ut e cludat a supplemcto; & quae ita tenuis,ut admittat. Fateor equidem si pater minus co-grue dotet,posse peti supplemetum: at quod non minus legitima dare is possit, ibi no est definitum. Quare cum congrua dos illa sit, Praesertim in patre, quae ctiam sit minor legi
tima ut dicam, sat est decen ter dotatas esse filias ut a petitione supplemeti excludatur. Rursus aduertendum est, quod supplementi petitio conceditur, ubi dos in ultima voluntate relicta sit sic. n. posterior statuti pars loquitur at vero ubi inter vivos data sit, si tutum nihil disponit, & ideo ab uno ad alterum casum argui no debet, cum sit ratio inaequalis . Etenim cum filia ex testamἴto dotem consequitur, iam legitima certa est. &ius efficax eam petendi: at vero ubi vivens
dotat, nihil est, quod patri impuletur, si ad
Vnguem, dc praecis c lcgitimam non dedit cum ipse non posset facile coniicere quanta 3 futura esset mortis tempore: Dissiciliust it
que cit congruam dotationcm rescindcre , quam testamen taria dispositioncm,q uc r dum esse tum habuit, modorari: ad tradis.
in i .patre ibrioso. de his qui sunt. in i pluribtis.& si placeat. de venobi de alibi passim . &in telininis sic distinguir Alc. g. t. p . a. infi. Et ex his infertur in his statutis nulli bi
cautum esse,ut filia a patre inter vivos dota- talossit petere supplemcntum: quamuis clarissi inus Iudex, hoc ut certum supposuerit, in suis dubitationibus. Quaerendum ergo est primo, quomodo filia dicatur compet ter dotata, ut excludatur a petitione sunt lementi. Et quamuis quaestio lisc *pius agitata fuerit a nostris tamen recepti l. cst sei
tentia, ubi pater filiam dolet, ii ibtilem inquisitioncita non debere fieri, sed, modo dolus absit, lotationem non oportere instingi: hoc est consilium Castr. 27s. de quo lupra , quod secuti sun t Docto passim Alexa u. con- sit. 33. in .qui alibi consit. 69. in pri. simpliciter admittit stanti by fili s dote posse esse mi
iis ad fin. in a.ubi inquit distinguendum csse inter dotationem patris, & fratrum, quia ille uniuersam hereditatem potest auferre, excepta legitima; quod hia non licet. Afiliti
const. in aliquibus . num. 73. lib. 2. Constiti Neap. Ias consil. 23 1. num. . in a. & consit.
3 3. in & l. voluntatis. C. de fideico. Dec.
ibi expendit in fin. consi. Castr. fallitur,dum
putat eius decisionem non procedere, quando a zitur de exclusione filiae: nam Castr.ex. pressim
149쪽
pressim tractat hunc casam, & caeteri, qui itilum sequuntur: idem Rui. consi. is 2. num. idi. in .ubi inquit non esse satis probare, mdos non sit aequalis leuiti ni , quando de cim stituisone paterna agitur. sed aliunde inco
ubi considerat, quod statutum non prefiniebat quantitatem dotis quo ad patrem, licci quo ad alios disponeret,ut esset aequalis legitimae. consil. 3 3 2.cons. 3 39.nu. 26. ubi ctiam distinguit inter patrem,& alios dotantes. Pa
num. 7t .vbi & is distinguit. Cur. iun. consit.xo. in fin.' auαres, qua num. 6.C. cornu. deleg. Rub. Alexa n. consil. i53.num. 3. qui, stan.te statuto, qu5d dotata no succedat, ait cile communem opinionem, ut pater non teneatur dare dotem pro portione teriti uis Lem.
met Castri consi. o 3. in a. idem respondit: dialij eo non citato idem voluerunt Corn. consit . a io. in fin. in pri. SO consil. 3 o. nu. q. in pri. Cunconsi. q. num. 27.Paris conlit.:6.num. 88. in 3. Alb. sis consil. 23. Ceph. MLys.&ante omnes Bald. consi. 32 3.nu. an 3.qui ait, si stet statutum, ut dotata non succedat . cile satis, ut a patre doletur , pro quo praesumitur,nec de modo inqui redum,
di alibi consil. i98.de sic l. in s. ita demum petitione supplementi concedit filis, quam pater dotauerit ii excessus sit magia', ut si quinque pro decem vel centum pro mille. Et ex Iiis patet, cum in proposita specie supponatur nullum fuisse dolia patris, in dota tione: qui, inspecto matrimonii tempore, filiam corrue dotauit, non esse nunc de supplementot nactandum, ad quod si quς admitti possent,
ille rectat, que minus congruam dotona, a patribus accepissent, hoc est in quarum dotiuconstitutione dolus fuisset adhibitus iuris esumptione . Et tanto magis haec vera
sunt si verba statuti inspiciantur; Si inquit,
in vita patris dotatae fuerint competento tneque. n. xigit,ut mortis tempore decenter
dotate sint, sed satis est eas semel fuisse dota
strictiore casu, idem riadit, in statuto Ploren tino in quo eran t verba illa, reperiatur sui se dotata ,nam semel repertas esse sat est j
eundum eum: quamuis Castr. iisdem verbis innixus, in eodem vel simili statuto, secus responderit consil. aio. in pri. tantum est inter nostros quandoq; distidium. Nec obstat verba illa inferiora, praeterquam si esset minus dotata compotcntor dec. quc subtiliter Dominus Iudex perpendit: Nam respond. illic agi,o iam dictum cst,de dote in vitiina volun tale relicta; Valeat, inquit statutum, dispositio, in qua sit relicta dos, praetcret de hoc est, si minus congruc in dicta dispositi ne dotata sit. Verim, ut dixi, long E alia ratio est in dote inter uiuos data: & ideo statutum cum de hac ager l, retulit se ad preteritum. Secundo etiam respond. quod cum communis opin. sit,ut filia a sta tuto exesus a simpliciter, temper dicatur congrue dotata a patro, modo is in dolo non fuerit nec OpCrteat i se ualem logitim , ut dictu in est,&
est locus petitioni suppicincti non probato dolo'. & quando statutum dicit si congrue
non fuerit dotata a patre, non secus est, et si dixisset, si ex nimio excessu dolus paternus in dotatione presumetur. Et in terminis nostris est dec. Ancha. Reg. cuius etiam meminit M cno.ubi supra q. s i .nu. ii. in pri par. et agit de statuto Rcgis, exclud cntc tilias legitime dota tas, nainq; ubi pater dotasset, eas
intelligi dotatas legitime respondit. & g
neraliter ea cist competento dotata, cui a bitrio boni uiri dos constituta est:Conconc2or. in a.&certissest dotis congruit atani inspici tempore matrimoni1, non morti S, HIPAlexan. dicto consil. 33.in fili. in & dicam infra. Quare cum haec filia non possid Icere se dotatam incongrue secundum c a,qLar proponuntur; non est Ullo modo agendum de supplemeto. Et hcc opinor csse verissima. X quibus res adco clara redditur, ut non videatur alterum caput excutiendum: Nihilominus, ut si fieri potest ea illustrior fiat, meno pigebit illud quoq; in disquisitionem re
Aggredior itaq; nunc secundum questionis caput . Et opinor dotis congruit at cininspiciendam, tempore quo patCr Caira con stituit, si uiuens filiam dolet, &quatenus ad
aliquod supplemetum agi possit, habedam
esse rationem legitime, quc tum d bor tur, nec dotem augeri auctis facultatibus: iuxtis distinctionem de qua infra. Quod ante
decens sit attedatur tempus dotationis, probatur ex receptiore illa sententia quod legis tima adsignata filio inter uiuos t aucto patrimonio non augetur, & ex qua Claris Uudex contrarium adstruit, dum fretus at et ritate quorundam putat receptius cilc , ut
150쪽
augeatur. Profecti, enim si paulo diligentius scrutemur Doct. ipsos i pauci admodati Butrigdissentiunt, qui in l. pactum quod .
C. de collat. omnium primus legitimam ni crescere constituit, & omnes ser), quos mihi videre contigit proban t ; si ad lignatio ipsa valcat, nec a patre possit reuocari: Bald. l. quantuis .in fin. C. de nilei comm. Vbi si filiussit emancipatus , vel dationi iuramentu inaccesserit, sequitur Butrig.& l.fin .f.& cum . de eXec. re. iud. ubi ait a patre posse cogi s-lium, ut paciscatur se non amplius petituru, cum sit perceptio, quς tempus praeuenit , di in t .si succestione. C. iere. his. qua in sta ubi rostri Butrig. simpliciter, & idem sensit in l. quanquam. Gad i. falc.dum in Ita tuto publicante legitimam, voluit attendi tempus d Ilui,& in l. a. de adop. ubi idem repotijt,dumque etiam dixit, in assignatione quartae, tua
datur omancipato, attendi tempus emancipationis, & Bald. in c. cum M. Fannum. l .uem Docto in contrarium citant, non d
nit aperte, sed ex eo Tex. colligit argumentum.& in . . l. pactum. improbat nutrig. ob l. si quando. g. i. C. de inciis te. sed loquitur is Tecquando filius minus Icgitima acccpit, ut ibi patet, & putauit Bald. non valere pactionem, x eo Tex.& ideo in d .f. aliud existitia at si iuramentum datum suerit, Ange. l. si proponas.f. t .de inoff. test.& l.si non mortis.co.& l .stipulatio hoc modo. num. . de Verb. oblig. Imol. ibi, num. s.&Rom. num. 2 3. qui inquit tempus dationis, subrogari in locum tomporis mortis. idem Ang. l. cum quo.f.fin. ct ibidem Imol.& Alexan. ad i. I alc.& Alex. l. illud. nuin. 6.C.de collat.& consil. 29. nulla.6.in 3 .ubi ex auctoritate Butri g. respondit filiam, quae bonis paternis renunciauit, non Polla, crescentibus patris facultatibus pet re,ut sua dos ita augeatur,ut sit squalis doti sororum & consil. i 8o. in s. ubi etiam citat
Ang.Imol. & Rom. pro Butrig. & addit eius Opinionem maxime procedere, ubi iuratum sit:& idem replicat consil. t 8 i. co. quasi pro comperto habeat Alex. si valeat adsignatio standum Butrig.licci aliqui dubitent, an valeat.& ideo dixit, maxime: Barb. d. c. cum M. num. i6o Fab. aure nouissima. num. 87. C. de inosi test. Curi consit .vit Iacco l. io num. et .in .ubi testatur hanc opin. communiore, de diligentius ibi excussit. nam citat Imol. de Rom. pro hac sententia, ut vere citandi sui, in aliis autem locis inepte pro contraria, Vt d auet. nouissima. num. s. de l. quod scrutus. num. I 2. de cond.ob cau.ubi tamen inclinat in hanci & quos etiam malu citauci ut Cro. in l. frater a fratre. num. i. de cond. ind. &
de pael. Ucre enim, ut dixi scqq. Butrig.qusi etiam secuti sunt Dec.consit. 61 6.nu. F. Rui.
ubi de comi nunt. Lauri Pala. in tract quhastant. num. t 3 i.& 13 r. Rip. respon. 8 qui de ipse communem dicit. Galli ad d. consit. Alexan. 18o.qui & crebriorem, & si pactum
valeat ac vexi Orcin au crunt.Nat consi. 3 8.nu. t 7. X tranqui omnium optime examinat.Lquoniam. quarta lim. C. de inosi est. in .s claratione icais Regni, qui omnino vi dedus
est, nam de ipse probat communem esse contra Bald. d. c.eum M lac. Heintain confit. suo primo valde prolix O. num. 66 i. ubi citat Butrig Bald.Angvi lino. Ex quibus fit certum, hanc opin.&numero de podere Doct prςferendam esse. Sed de si quis vellet sequi alio
7 rum sentcntia ira, tamen aliud in dolet constituendum est, etiam in m nte corum, qui contradixerunt: Nam Castr.& Alexan. l. iii ratione . infin .prin ideo legitimam augeri putant quasi datio videatur collata in tempus mortis , quando simpliciter adsignatur legitima, cum eo tempore illa debeatur.
Quare si adsigna tio sit pura. & libcre filius imisit disponere: secus innu in C ita quoque
Cy.l. Vlt. num 7. C. de pare lixq. militis adsignantis Nepoti quintam part cm, distinguit, an dixerit partem bonorum; an hereditatis, ut mutetur,vel non, adsignati a b augmentum superueniens: Sic de clarius C cciat. l. l. frater. num. 1 oo. dum dixit si reuocari potest adsignatio mortis tempus, sin mi Rus, lationis, inspiciendum cst,& Rip. s.ca.cum M. nu. 38.qui ideo contradicit Butri g. quia putat adsignationem legitimae reuocasilem crie,& Cro. d. l. frater. dinu. i. si quod datum est. ii5 possit imminui facultatibus deminutis, sequitur Butri .lis et in legitiina secus co stituat: & Politi. filium quem. nu i 6 t. dum inquit aliud esse si legitima adsignata sit, aliud si bona, quae in cani imputetur, de Fran. d.c. quam ut si datio valeat, stat cuin Butri.
de Couar. c. Ra inutius .f. i .nu. 8.& d. c. Quis . num pri .g. 2. par. 3. communcin dicit esse, ut
non augeatur si pactio sit valida, & hoc innuit Vas'. d. i quando. num. i .dum ait Slium non excludi pacto. nam sentit illud in se in eis cax: & expilius Lup. in c. r ucstras
stinguit inter necessariam,& voluntaria adsignationennin hac enim tantum non in illa, cise locum augum o constituit: & eius dem sentcntic est Mant. in d. auei. nouissima. q. S.