장음표시 사용
211쪽
L E O A r v M rei subiectae fideicommisso in casu de quo agitur subsistere probatur. s V M M A R I V in . a Finxi eo MMisso Albiecta res, legari potis.
subiectoram Mors isse or quia de bonis
V. AM vrs casus hic de quo quaeritur, non careat dubitatione tamen quoniam rogor, ut dicam animi mei s
tentiam, pcrinde, ac si iud secaturus essem; paucis quid sentiam explicabo; Et si ut libere dicam, opinio altera, quam nolo sequi, suas de multas habeat rationes. Arbitror ipse partem domus fideicommisto subicctam comprehedi lcga domus iar Adducor primo, quia certum es rem l fiadeicommisso subiectam posse legari tex. est clarus in I. cum pater.f. cum pater. de i g. r. ubi dicit LC. quod si legatarius non poterit habere rem. consequetur stimationem, &sic non sumus in materia, in qua incidat usin poenam ob alienationem. Secundo quia habemus in terminis multorum Docto. decisquod legans usum fructet 1 bonorum suorum, & bona subiecta fide
commisse comprehcndit: ita Soc ii m. consi. 68. per to. in q. qui refert tres alios ita consuluisse. Alc. d. casu respon. 6i i.Bellon. cons.c. Alb. consit. 73. qui late.& in strictioribus terminis est conii. Hui. iso. in 3.Vbi in mam dato testatoris ne uxor molestaretur, cui mrat relictus usus fruet. bonorum suorum quocunque modo possessorum, respondit eos in enam incidisse, qui intulerant molestiam
3 uxori frui volenti bonis i emphytheuticis:& tamen si verbum, suorum, exclusisset emphytheutica, secus sui siet respondendum naverba illa, quocunq; posscitarum, non poterant augere significationem verbi eius l .g nerali.ς. uxori .de usu fruct log. &licet quida
Boryde usiumrαpag. 29 i. dissenserit, tamen longe fallitur, & contra, codem mei reserente, Auditorium Floretinum iudicauit, ut&Bononiense referente Benint. decis vlti qui dicit S .iun .contra consuluisse, cuius consest 38. in 3. Vere enim & bona subiecta fiadei commisso recte dicuntur sua , quia sunt in dominio testantis. Scio Ruin. consil. 2 o6. in a. contra sensisi se, & quosdam alios, sed apud me potior est auctoritas illorum quos retuli. Tertio, quoties apparere potest testatorusensisse de re subiecta fidei commis , consentiunt omnes illam comprehendi, sicut etia licet regularit ri quis legasse censeatur ius quod habet, tamen secus constituitur, si alia fuisse mentem testatoris costet; ut picnestri Ibit Aloan. consi l. v. num. 16. in r. At hic Testator dixit, la sua calii & botroga, nolla-quai di presente sta di habita & cfercita i ante di merciaria & di scia d. testatore.& enim cum ille habitaret, tam in parte subiecta Gdeicommisso, quam in libera, utraque pars vcrbis comprehcnditur. Si enim verba id suadent, non solum ius quod quis habet,sed di ipsa res, legata intelligitur; Ias l. quod inrtrum.f. l . in fi.dξ leg. i.& dixi ex Alexandia pra. R idem magis probat onus adiectum , chedeiti suo i fratelli stiano, & habitino in deita casa,& bollega. Si enim legata non est pars subiecta fidei commisto quomodo illi habitabun Aia d. domo,&taberna e plan Evt habitatio respicit uniuersam domum, ita& tota cum prehendi debet: alias vero non satisfieret menti testantis de ita arguit Alcm
Quarto legatum sit a sciente rem subiectam fidei commistb.& conitinctae perionae , & ideo plenius interpretari debet l. cum aliena Gilc lcg. late Crau. conca st 'de Rol. coms l. i6.num. 3 o. in 3. in pulchro casu respondit. Quinto idem probat alienationiς prohibitio vetat enim ne domus, aut tabcrna alienentur, ut maneant m familia at praeceptat hoc utramq; partem rcs icit, cum ut mihi relatum cst non possint diuidi commodὰ imens crεo eius fuit. vi redimeretur, pars suis biecta fidei commissis.& in agnatione permaneret. relicta etiam habitatio duorum cubiculorum in doma infra scripta, adiuuat hac
Quare doncludo legato contineri partem domus, quae restituenda est ex testamento D.Bernardi. De mercibus idem sentio, quias verba sunt clara, tulte ic robrina licet regulariter legans fundum, non videatur lcgasse partem
212쪽
partE Be ij. aliud in est si testator dixerit omne,vel totum fundum ut Iaspost al. trad.in Istrui.s. cum fundus. n. 2 .det g. l.&quamuis addantur illa verba di d.t statore, tamen
ut iam dixi, quae subiiciuntur fideicommicla sunt in dominio heredis grauari. Et hoc etiam probatur illis verbis con tuiti l crediti si ritrouaua &c. quae non pertinent ad ius dominij, illa enim verba per causa &c. que conueniunt proprijs testatoris, ac fideicommisso obnoxijs plures etiam ex rationibus allatis supra, huc transferri possunt, quibus di ea addi potest, quod pars mercium & creditorum, quae fidei commisso subiecta est novit tam magnae stimationis,ut non s tuerisimile testatorem noluisse de illa sentire. Alia possem addere,sed nil est opus. o Quod attinet ad frumentum t relictum in causam piam, etsi & haec res aliquam habeat dubitationem ex his qi:ae passim tradd.D .in fauorem causarum piarum, & m xime in d. Leum alienam.C. de leg. & alibi, ut refert Tiraq. de pri .ca.piae.pri.66.tame in proposito casu arbitror no deberi illam partem frumenti, quae ex decimatione collecta in horreis conductis reposita erat. Primo enim considero, qu5d frumentum huiusmodi erat communemibi cum alio, ut
mihi supponitur . item quod horrea in quibbus reponebatur praeterquod erant conducta, non poterat etiam alia ratione dici sua, quia communiter conducebantur: & ideo frumentum hoc non erat in isomis testat ris.
Secundo quia mandauit, ut si frumenti1 non esset in horreo, tum dimidia pars fructuum, qui percipientur primo anno, post eius mortem, distribuantunid enim indicat eum sensisse de fructibus, qui citra pensionis Blutionem habeantur, alias vero, si & ij
qui ex decimatione percipiuntur, comprehenfictent, impensae deducerentur, quia fructus illi vere sunt, qui supersunt deducta impensa.l. fructus.solui.matrim cum vulg.dcita eueniret absurdum, quia si supersutilent frues ex decima percepti, tempore mortis ;impensa non fuisset deducta, quae deducenda fuerat alio casu, ne ergo inς qualiter doterminemus, neutro horum casuum hi stu.ctus erunt comprehensi.
Tertio mihi supponitur, qudd frumen uihoe decimale voluit vendere, quae res indicat eum non sensisse de illo. rario cum tempore testamenti non cogitaret de mort erat enim sanus, & conductio decimae trienn io tantum duraret, non
est verisimile , qu6d voluerit distribui pro eius anima illud frumentum . quod dubio
proeul credebat se non esse habiturum , quando moreretur. Et hcc satis.
Px v R A in materia successionum ab intestato, secudu iura diuersa eroponuntur, & in casu de quo queritur rratrem utrinquo coniunctum non prςscrri consanguineo tantum,rationibus, oc auctoritati bus pro
s S v ccassa o Nuia in heredstatibu rem , ct modus, quibus resperitiae vocabantur Agnati, Cognati, ct aby utriusique sexus ecundum ura anIιqua,ac demum consitutiones Iustimam,is natum Italia hodie vigenua explicam
3 et ararum, o Cognatorum isserentia in fluccedendo sicundum aeuersa tempora eonsideritur, opertorum . Com.. Bero. Consil. prior I I. in a. defenδtur. Frarer utrinque coniunctus ,. consanguineo no praefertur, cr Lius e probatur numseqq. casas tamen diuersi securim vanetatem Paturarum Datiae proponuntur num. 6.9seqq. Ruisententia in Consi.utans. confutatur.
VONIAM duo graui CL Cin hae disticili causa scripserunt, & Exceli. Menochius latissime rem tractavit, So, ut breuius potero, quid sentiam, explicabo; Vt autem questio proposita facilius dissoluatur,necesse est intelligere quid in huiusmodi successonibus veteres obseruarent: Quae res ab alijs, aut omissa est, aut supposita ut certa,& clara, & tamen, iudicio meo, est fere incognita .r t Antiquissima lex m. tab. agnatos proximos ad uiccessionem intestato morientiusvis deficientibus vocabat, his verbis,agnatus proximus familia habeto. l. si quis post-humos.in fin.de lib.& posth.Lpronunciatio. de veri & re. sign. Inst.de leg.agn succ. Inter agnat s autem non obseruabatur sexus dinferentia , sed mares, & foeminae, si erant in gradu pari, aequaliter vocabatur.l.lege duodecim.de legit her.S.quod vero.vers & haec. .de legL agn. succi subijt media iuris prudentia ,
213쪽
dentia, quae omnes inas exclusit prastre sorores, quibus iure consanguinitatis
fratrum hereditates habere pini sit, d.l. lege duodecim .d f. q. t vero. Indo Iust. & ad i. i a.
tab. successiones ipsas retraxit, & omnium primus cognationis rationcm ci . iure haberi voluit, ita tam Cn. ut non tanquam cognati succederent, sed ut in ius agnatorum tr nati; constituit enim ut fratcr, dc soror uterini cum fratribus consanguineis Vocare
tur, Sc filii sororis germanae, & utcrinae, qui
omnes erant cognati, l .fi. g. sed nec fratrem. C.com de succ. i. l. lege.C. delcg. lic Cςteri omnes cognati a iure ciuili no cognoscebantur, adco ut nec inter matrem, de
filios successio esset ex l. t a. tab.Inst. de S. C. Tert. in princ.donec Pritores, cognationis linea proximitatis nomine introducta P bon. possvnde cogn.cos adiuuare instituerunt, d. k. quod vero, ver media, de ubi supra de S. C. Tere.&est Tex in I. r. in prin.Vnd.cogn. Postea vero Leo, &Anth. omnium primi aliquam cognationis rationem habere ceperunt, siquidem in l.quςcumq-C. de bon. que lib. quesita filijs in potestate ascendemium constitutis, voluerunt prius deferri utrinque coniunctis, quam consanguinis, dc hos imitatus Iustin. veterum legum nouator in reb. I inea materna quacumque occasione quςsitis idem sanxita. fi. C. coin m. de succ. 6 sensim progrediens, in quacunque succe Iione
inter fratres, cognationis magnam haberi voluit rationem, de coniunctos utrinq: solis consanguineis, vel solis uterinis praeferri, in
No.dc cos Sc uter. D. nec se continuit, donec vetere iure abrogato, parem agnationis. Jccognationis causam esse constititit in No de her. ab inti qua Omnem agnationis,& cognationis differentiam sustulit. Hactenus iuris nostri dispositiones. Ex his autem intellia gimus recte Conicia. t sensiisse,Nou. de conf&vtistat. suisse editam ante constitutionem de successi hered. ab inti dc male reprehensu
Succedentibus temporibus per uniuersa sere Italiam hoc Iustin. Nou. correcta cst, de ad agnatos solos, cognatis exclusis, ius succededi retranslatum nec ad hos omnes, sed ad solos masculos,quae res institutum est Longobardorum, ut per Alberiauth. itaque
num. 6. C comm .de successVideamus num inter ipsos fratres adhuc 3 maneat cognatio ita,' utrinq;t coniunctus praeseratur consanguineo. Et arbitror non manere, aut saltem nullum habere e statu: Primo, quia certum est iure ciuili apud veterra, consanguineum, Sc utrinq; coniunctiim ualiter successisse, quia cum cognati tunc
excIuderentur, vinculum cognationis non poterat aliquid momenti adferre, ut trad. Bal quem alij seq.in I. t.C. de legit. hen tares ergo pendebat ex a Fnatione . Quare cum hodie ex statutis soli agnati vocentur, cognatis exclusis, res ad vetus hoc ius ciuile redigitur, Se solius agnationis,non etiam cognationis ratio habenda est. Nec obstat respon. Rui. t in consil. 2 8.nu. I I .in 3. dicentis hanc rationem IIa l.cile qui dein validam, sed nil conserre, quia tempore illo non inducebatur il correctio, cum novocarentur cognati, quod hodie est secus , quia corrigeretur ius nouum, Iustin. in nou. de cons. & vi. Da. - preter responsiones Alb. in consi. 8 i. dc aliorum infra citandorum, ego respondeo Rui. manifeste labi, dusupponit nullo iure cosnatos fuisse admissos; si quidem, ut iam docui, Praetores contra ius ciuile vocabant ipsos stat res ad bo
possessionem vn. cogno& cst tex. in l.hac part Gnd. O . Comunisti ergo utrinq, ct ciuili iure dc Pretorio muniebant uni consanguinci solo ciuili nulqu .m tamen vinculum cognationis aliquid addebat agnationi, non alia ratione, quam ea, quod agnationis qualitas sola deserebat legitimis heredibus linsana successione ex lege, de hin ficium Praetoris illis iure ciuili succedentibus nihil immutabat, sic Si quando hodie ex lege munLcipali fratres succedunt, cognationis ratio, quam introduxit Iustin. nihil potest prodesse, cum ex statuto ipso scili agnationi, abi
cta prorsus cognatione, omne itis succedendi reseruetur,& satis est eos, qui volunt se cedere. habere qualitatem substantialem, nec refert, an uni insit per unani, at ij per plures rationes ut in hac matcria, in alio tamen propositio subtilit cr argia: t Bald conlii. Icio. in pri.quod est rupetitum. consi. 4 9. iii 3. dc idem tradit.Castre n. consi 83. in pri.de Alex.ui meminit d. consi. nal conii l. i66. in s. deicit Castri non attendi duplicitatem vinculi, quando iure antiquo succedit: sed qui gradus sit prior de in casu non absimili idevult GOZad. conti. 19. num. 2Ο.qui consuluit cum Ruin.conlil. r. in 3 contra De consit 33 d cum Bald. de Alexan.sentit Corn.consil.3 3 6.nurn 6. in pri. Potiores fuissent utrinque coniuncti in bonorum possessone via. cogn. ipsis consanguineis antiquo tempore: potiores et clsent hodie communi iure; sed
ii ex municipali succedat, quo sola agnatio
Vocatur . cognationis vinculum nulla est dignum cons lacration sicut nec olim, si ex ci. iv. succedebant, Prςtoris dispositio attendebatur; Alioqui cognatio quae sublata est
ex statuto aduersus mentem statuenta um
214쪽
praeualeret. Iura ergγhaec agnationis, Zc cognatio uis separatim, non autem mixtim coissiderabantur; & hoc aperte sensit Iustin. d. x Nou. t de consoc vita in prin.dum ait, teres dixisse quidem nobis agnatiuas, ct cognatitias successiones, non etiam speciem sibi propositam definiuisse, hoc est mixturae agnationis, cognationisque nullam habuisse rationem . Absurdum enim esset existimare, qJquando coniuncti utrinq; concurrcbant cusolis consanguineis, cxl. ra. tab. hereditas non deserretur ; Et quamuis id non probetur, x d.l. i.C. deleg. her. luia illic tractatur de successione sororum, quae & iure consanguinitatis civ. lege & iure proximitatis Prς-toria succedebant, ut dixi, & cst tex. in l. 3. C. eo. ubi est casus: tamen id manifeste probatur, in . . t.' u cunq; , in qua primum mixturae huius habita ratio est. Si enim ita nocauissent illi Inipp. ad omnes fratres aequaliter bona fuissent delata, quod &Iustin. sens t d. l. fi. C. com . de succ. & d. No. de uter. &
Hinc fit, ut cum statutum hodie solos vocci agnatos, cognatio. Iustin. posthabenda sit, ut licui correetiam est ius Praetorium, iti& nouum ciuile, quo ad hanc partem sublatum dicatur. Si enim quando Praetores c gnatos vocabant, nihil proderat vinculum cognationis, multo minus nunc prodeste debebit, quando est extinctum, ex l. municipali. Confirmatur id,& secundo quia agnatusconsanguineus ex , statuto excludit matrem tanquam agnatus, ut expresse eo cautu est ,
si ergo mater exesusa est,a qua vinculum cognationis inter fratres nascitur, & quae est ipsa radix, & fundamentum; certe frater ipse nihil potest a Matre mutuari , quae nihil habet; & ita in simili arguit Soc. s. 89. nu. .in .duin vult ut frater excludens matre, pariter & fratrem uterinum excludat, qui ab ea ius habet, I. si viva.C.de ho. in a. 'Tertio statuti ratio est, ut bona conseruo tur in agnatione, ut eo nominatim cauetur: at haec ratio viget in consanguineo, rego & luamuis alter solus posset agnationem con
eruare, tamen non conseruarc ut cognat',
sed ut agnatus, quia statutum non vult bona trantire ad cognatos . Quocirca cum sitaque agnatus consanguineus, ac ipse utrimque coniunctus, nullum est inter eos constituendum discrimen; Id ita esse patet, quia lex Iz. tab vocabit agnatum proximum, &tamen uterq; succedebat. Quarto in seudis consanguineus,& utrin ue coniunctus insimul vocantur cap. t. deucc.fra. dc gra. ubi meto. Balia. dc ali,d l. r.
Alemconso. in fi. in s. ubi Addens multos cogerit, & ea est ratio, quia laudates constit tioncs nullam habent cognationis ratione, ut ibi. Quare sicut illic non attenditur inter ipsos agnatos vinculum cognationis cutamen ex communi iure secus vid cretur cinstituendum . quod deberet interpretari scu-dale,ut scilicet intelligeretur, quado asnatuti cognati separatim, non mixtim cusCntur, quia ius seu dorum capit interpretationem a ciuili, c. i.vbi Bal. de alij de scud. cogia. Ita quoq; idem obseruanduin est in proposito, ut cum sit sublata ex statuto cognatio, non debeamus illud ex communi iure interpretari in casu mixto, & idem in emphytheusi,
quae merum est inuentu in iuri civit. late consuluit. Cur Liuia . consit. 78. Nec obstat responsilui. in il consi. 2 8.nu ra. Ut enim reci) docuit Alb. l. consil. 8t.& Bero. d. consil. i 3. parum resert, an in uniuersum sit sublata cognatio ut in studis, an quibusdam calibus,ut in statuto,quia ubi casus comprehensi evenerint, de cognatione non secus iudicabitur; quiam si esset penitus extincta; quandoquid cin stantibus a nati xin statuto enumeratis, ij sunt prorsus e
Quinto statutum ipsum vocat agnatos priores in gradu; At secundum omnes coniunctus utrinque non praecedit gradu consau in eum, ergo non potest succedere, cu non abeat qualitates requisitas, & ita in terminis sentit Paris qui contra consanguineum consuluit. cons l. p. num. t 8.in 3.dum vult, ut si vocatus sit proximior, succedat utrinq; coniunctus, non autem si gradus fuerit habita ratio. Et quod sit aliud vocare proxumiores , aliud priores in gradu, est in terminis cons. Castr. 376. in a. Et ex his, quid se-6 tiendum sit in hac specie satis patet. t Nihilominu v, ego ad pleniorem rei notitiam alia quot casus proponam. Primus cst quando statutum vocaret proximiores simpliciter. Et tunc, ut iuri communi consorine, ex illo caperet interpretationem, & utrinq; coniuncti includerent Wrcrinos, Vel consanguineos tantum; & hie casus non habet dubium. Altei est, quando proximior agnatus V
catur, & tunc Anch.c. canonum. colum. 87.
ve predicta de consti voluit utrinq; coniun dium vocari, & eum quidam secuti sunt, tsed fallitur : quia ille non dicitur agnatus proximior; Est enim proximior quidem . quia duplici vinculo tenetur, sed non est gnatus proximior, quia in agnatione ipsa . quae a virili tantum sexu descendit, de leg. agn. sec. in princi non habet maiorem con-
215쪽
iunctionem, ut per Bero. consil. t . in a.&in hoc casu corini luerimi Soc. iun consi. 24.
batur secundum iuri ci. ordinem, & tamen concludunt pro consanguineo, Ut per cOS , di hoc etiam videtur recipiendum , & si agnatorum tantum habita sit consideratio . nec sin t expromin exclusi cognati, ut in d natione collata in agnat dat E probat Sociconii l. 67 in a. ex quo enim agnati vocatur,
est satis, vi ea qtialitas subsit ut post aliquos
ab eo citatos trad. Steph. Phede r. de in terp. iuri par. a. pag. qa. quem seq. Addens ad Alexa n. consi l. v. in D. in C Et vere cum in a natis gradus attendatur. l. r. f. hereditas de se. Ec legi. statu tum vocans proximiorem, de gradu sensisse videtur. Cum itaque congrediuntur consang. & utrinq; coniunctus, & ex sta tuto volunt succedere, uterque par est in qualitate agnationis, quae a stat hi-to re luiritur, si tamen statutum de quo Aim chari non exclusisset cognatos, posset sorte defendi eius deci. ut per Bero. consil. 96. nu. I s .in a.& consil. t 3. in fi. m. lib. de qua re tamen infra, &in his terminis etiam recte loqui potest. Paris i. consil. yy.&Rom. con-s l. ias . num. i6. quia in statuto Rauenn ς', de quo agebatur solius agnationis ira nota
habebatur, ut nu. i 8. N scripsi ali .is lath de dicto statuto, quamuis etiam in dicto casu contra Paris & Rim.scripserit Beroedicto cosil. t in a. Tertius est, quando statutum inter ipsos agnatos reseruat ius succe tendi secundum ius commune, ut est in statuto Ferrariae, &hie si soli sint agnati, obseruabitur ius commune di sin cum foeminis inclusis concu rant uterque frater: & agatur de successi ne fratris, ut potuit set euenire haec dubitatio in statuto nostro, nisi nominatim cautum esset, putarem, quod frater utrinque coniunctus sua in haberet Porrionem, quia quo ad suum fratrem defunctum ius commune seruatur. Quo ver5 ad taminas emclusas, diuiderentur aequaliter inter consanguineos, Ze utrinque coniunctos earum portiones: quia pariter ab utrisque excluduntur , dc quilibet excludere debet ad commodum suum. Quartus est quando fratres vocantur simpliciter, excita sis sororibus , & matre , &tunc utrinq; coniunctus, dc consanguineus succeden t, excluso uterino, Soc.consil. 89. in . Bald.consil. 2 os .in q. qui vult, Vt consanguineus excludat matrem, Impium tamen videtur, ut excludat uterinum in bonis
maternis, & si idem in quodam statuto Mutine trad. Rim consil. 21 r. & Bald. in alio si-
mili consi. 36. in fi. in pri.& contrarium resp5clit Castriconii 6 i iii anti quod est in noin
defendit Addens cons. i in G. & tanto verius, quanto clarius erat statutum de quo ille consultus est, in quo nominatim bona a Matre prouenientia excipiebamur,&Alex nimis sophistice statuti verba iuertit. Quinetiam Soc. in simili casu eani in equitatem secutus est consi. 8 . in pri. sed nolo nunc definire, nam Rosel.de sue ab intest. reprobat d. consi.Castren.&alij et iam addi possent ultra Soc. dicio cons. 6ς. Puto auicni sororem
utrinque coniunctam a solo consanguineo
excludi, de si aliter visus sit sensisse Fni g. consil. 8 . qui tamen id aperte definit in hon
maternis tantum, de quibus in eodem casu respondit Castren . consil. 29 i. in secundo.
supponens in paternis excludi se rem,quia bus & ipse assentior ex praedictis, de comtra Fulg. responderunt in simili casu Rom. consit. 4ii. & Cap. consit. 8. qui tamen de paternis bonis intelligi debet, ex Castren.
tiones Bald. indicto consil. ros. dum vult. Vt consanguincias excludat matrem , quae penitus aduersantur Fulg. Bald. tamen, &Soc. non definiunt aperte casum, quando
ipsi fratres consanguineus, & Vterinus concurrunt: sed idem ipse puto, ob exclusi
nem cognatorum, quia statutum duo inducit, dum excludit cognatos, de vocat agnatost quos sat es habere qualitat cm statuti substantialem , ut ex Bald. supra deduxi, Uterinus autem frater aliis deficientibus ex statuto non vocabitur, quia non Veram agnationem habet, sed commentitiam a Iiistin .ei indulta in ivt per Bald. dicto com sit. 3 o. num. .in pri. & consit. 73. in fin. in quicquid male responderit Soc. consil. r. in pri. Ratio enim agnationis in eo nulla est, dc
in secundo. ubi resert se iudicasse, consuluisse, ac vidisse iudicatum. Si cu t etiam, si
ex statuto soror cxcludat matrem : de con sanguinea, non utorina accipiemus , de si aliter velit idem mct Soc. conii l. 3oq. in secundo. quod est repetitum consil. 2 3. in 7. dc
multi Docto. ab eo relati contra consuluin .runt: de idem Soc. dicto consi. 241 .num. criin secundo. voluit ut statutum, ut filij cxcjudant filias, intelligatur de fratribus utrinq;
216쪽
Quintus, in qn Vocan wr utrinq; coniuncti, vel cosanguinei tis: &plati censentur tu ex ordine ipsi utrinq; coniuncti, tu quia disiuncta idem suadet.Alex. d. cons. s. Soc. iun.
Vltimus est casus, quando statutum non
de proximo , sed de priore in gradu facit
mentionem: qui est nostcr, & in quo citaui superius decis & nemo est , qui contradibcat, nam inter consanguineum , & utrinque coniunctum non datur gradus, ut per
uis Rui. cons i 67.nu. t i. in a. excogitauerit
quendam gradum impropriia, in his in statutum debet accipi propriὰ l. 3 f. haec verba de ver. si .& loquitur ille in alia materia,&pollet id esse verum quando, gradus, nomen referretur ad ius: ut pari gradu, id est pari iure.Bal.consil. 22 p. in subscriptione in i . Et ex his constat casum nostrum esse extra omnem dissicultatem. Quin & si nos versaremur in alijs casibus, i ii quibus dixi mus cognationem esse exclusam, &idem dicendum esset , Ob rationes praecedentes ,
quae ex intimis i l. sensibus erutae sunt: &quia etiam multo plures hanc opin. secutilunt, alijs etiam adducti rationibus , quas apud eos cernere est , & quas accurate d scripsit Excellentissimus Menoch. Huius sententiae fuerunt multi Doctores relati a Socin. dicto consil. 8 9. qui consuluerunt
contra Anchari in dicto capit. canonum . quorum nomina ipse recen sci, addens plures Ferrata & Patauinos idem sensisse. Rom. dicto consi. 4ir. Capri licto consit. 8. Soc. conii l. vlti. infin. in secundo, quod est repetitum consi. 2 s. in quarto. Rimin. con- sit. i 87. Croti l. re coniuncti . num .6.de leg. tertio. Roseli. de success ab intest a. num. Io 8. &num. i67. Ioa. Pra. pariter relatus aB n. loco instascripto. Alcia. lib. i.
qui & ipse de communi. Steph. Phed. ubi supra de interpret. iuri Alb. fuse consit.
8 t. Petri de Barbo. consil. 337. adulti m.
volu n. Galli. ad Alexa n. consi. V. in fin. in quinto. Manti consi. 86. in pri. Gabri dicto confit. 6.t qui tamen mihi non probaturs in sua distinctione, dum putat agnatis V eatis, non intelligi cognationem sublatam, quod &Bero. sensit, ut supra attigi. Nam verius est ex inclusione agnatorum, exes sbs censeri cognatos, ut subtiliter probat Bald. dicto consil. ros. in . & hi omnes ,
principaliter de hoc articulo disputant. Alij
enim qui citantur, aut non agunt de his terminis, aut obiter reserunt alios, Vt Iascon-
sit. 67. in tertio. &l. tres fratres. num. I 8.
de pare qui Rom. citat dicto consil. ii. &multo pauciores sunt, qui contra putan Ut
ex collatione potest liquide apparere. Hi
sunt Anchar. dicto cap. canonuin. Brunari.
13. n qna. 6 quod stant. Lauri in dicto tracta. num. I 63. ubi refert se arguisse contra
Rosel. Patavij. Rui. dicto conlit. 28. Paris dicto consit. 1 9. qui tamen non tractat prinprie hanc quaestionem, ut nec Rimin. dicto confit. la s. ut supra dixi, nam Barb. consi.
o. in secundo. Soc. consil. 2 a. num. T.
in secundo. Dec. consil. - .& consit 84.& Pori. consil. 6. non excutiunt rem, sed , ut moris est consulentium , quasi per transennam citant Anch. dicto cap. canonum .
Confit. Fulg. 8 . quod mire extollit Rui. dicto consi. 28 .vel intelligendum est iuxta di cta superius, vel falsum est, vel certe ad rem
nostram non pertinet, quia non constabat eo casu aperte statuentes voluisse fauere penitus agnationi, & cognatos excludere, &vbi Fulg. in fi. cos huius rationis memini Lset, quam in costatuto tacite inesse putat, ad bona materna se confert, quae dicto statuto non contineri ait, de qua re supra.Quare hoc Fulg. cons itum non adeo iuuat aduersarios; superat itaque numerus auctorunostroru . Rationes etiam nostrae sunt validissimae, aduersariorum valde leues, & quibus re ipsa ex precedd. responsum est. Illud non omittam,2 ea, in qua tantum sibi placent, quod statuta interpretari debent secundum ius commune, & ut minus corrigat, in qua diluenda multum se exercet D. Menoch.& acute, ac subtiliter riadeo euerti etiam potest ex . . consit. Bald. ros. cuius hic sunt verba in simili statuto. Statutum in materia,& forina patiete,ad ius coe redigit; secus in materia, de forma non cosonantibi uri coi, sed in virtute aduersaliua formatis.& citat in terminis. c. i. de s . cog n. ubi licet dicat in casibus iure seu dati non decisis ad ciu recurroidum; tammi in materia cognationis, id non obseruatur, quia studum in agnatione est fundatum, exclusa prorius co natione, ut superius dictum est possem exemplis multis exornare auctoritatem Bald. sed nolo esse longior .Concludoer o fratrem consanguineum admittedumene cum fratre utrinq; coniuncto in hoc statuto Mutinae. Quae de quodam stylo,&obseruantia in contrarium proponuntur, satis sublata sunt ex scriptis a primis Consultoribus; & si quando opus erit, non me pigebit addere aliqua. Haec nunc satis.
217쪽
AN & quando procurator, seu curator ad lites potuit,seu teneatur appellare,& appellationis caulam prosequi, M qiud de Tutore dc Curatore ad nego ita. declaratur.
a Curator ad lites praesentes, ct futuras, quando appestationem prosequi non possi. Procurator ad bus, iis mandato nil agit, etia
V o M t A M Clarissimus I dex a procuratore, ad C ratorem arguit, ego eius
procuratore sentiam , primu explicabo, mox aci curatore infera. Quo ad primu illud, de quo indubijs, 2 procurator datus ad lites plantes, di futuras possit appellare, &prosequi ut PD l. inuitus. C. de procurato.& cap. non
iniuste cxtra. eo. & ipse idem fateor, sed ta-I men neq; hoc est verum indistinete . t Si enim moriatur Dominus ante prosecutio nem, quia res est integra, quo ad instantiam appellationis , mandatum erit finitum , nec procurator admittetur ad prosecuti nem : quia vis domini, qua siti ex li tis contes latione non egreditur primam
causam . Bart. l. procurator , nuin. a. de
procurato.& l. hoc iure. num. s. de Blui.& ob id, nec in causa appellationis potest substituere. Guid. Pap. sing. 6io. & quaest. xii. in tracta. de appella. alia enim est instantia principalis causae, alia appellati nis , & in terminis , hoc tradit Castren. consit. I 2. num. is .in Pri. qui ait procuratorem , primae causae non polle appellatio nem prosequi, eo qnod sint causae diuersiae, quam rationem adserui omnes. d.l. inuitus. ubi Castren . num. s. & Sali. num. 13. & di, cto cap. non iniuste, ubi Abb. in fin. Oper
tur ergo dominium qu situm ex instantia,
ut appeIlare possit, non etiam prosequi . l. ab executore. s. fin. de appellatio. & ibi Castren. idem Castr. l.fi.an per al. Et ob id exigunt Docto. mandatum ad lites praesentes, & futuras, ut post Bart. tradunt omnes . d. l. inuitus. dc d. l. fin. Rota decis r.& is. de procura. in nin decis Tholo. II 6. Alexan. consil. 36. num. 9. in secundo. Rui. consil. 8o. in s. cum similibus, quasi pro indubitato supponant causam appellationis esse nouam. Appellatio enim finis est primae causae, ut per Castren.d. l.inuitus. num. q. & Anan. d. cap. non iniuste. num. Hincque si moriatur Dominus antequam procurator pros cuius sit, non poterit amplius prosequi, qares dicitur integra, quo ad prosccutionem.& re integra mandatum morte expirat. l. mandatum. C. manda. non secus, ac si Dominus nouum mandatum sacerct procuratori ad prosequendum,& ante prosecuti nem decederet. Et ita me aduocato alias iudicatum fuit. Ex his infero, quod curator 1 datus ad lites praesentes,& futuras non potest prosequi appellationem etiam, quod magis est, interpositam tempore minoris aetatis, ubi adultus factus sit maior, quia causa appella tionis, in hac materia dicitur noua , & diuersa a prima, & finita est cura, & auctoritas aetate maiori, nec ad non connexa trahi potest, ut etiam dicam infra. Quare cum,
S appellatio, & prosecutio sint factae post
vigesinum quintum annum , res ipsa est extra dubitationem, & secundum bςc pr
ma ratio potest conuerti,ut sicut procurator non prosequitur finito mandato, ita nec curator finita cura. o vero ad alteram rationem , quod 3 procurator i ignorans mandati rouocati nem potest expedire negotia. l. inter causas. man d. cum similibus. rcspond. secus cile in procuratore ad lites, hic enim finito mandato nihil agit. l. de qua re. q. cum abscntem. deludi c. Bart. l. si procuratorem . de
procurato. Abb. cap. mandato. num. 6. Pra
tra. eo. qui dicunt, acta omnia gesta a procuratore esse nulla, ubi mortuus sit Dominus re integra.
Sed & si expresse reuocauerit Dominus procuratorem, tamen nisi de hac reuoca tione reddidisset aduersarium certiorem , ea nil reuocanti prodestet, sed omnia acta quoad commodum eius essent nulla, reli. cap. ex parte Decani. num. 2 . de rescripti. post alios ab eo citato, . Ideoque siue dicamus hanc esse tacitam reuocationem . S x vi
218쪽
ut verE est, siuh eam exaequemus expresse nil reserti quia cum appellatio tendat adcommodum reuocantis, semper nulla erit prosecutio. Tertium de l. fin. g. sin. de appellatio. ubi secundum intellectum Barti tutor finito officio cogitur prosequi appellationem, petente eo , cum quo litigatur : quasi multo magis hoc verum sit petente ipso adul- mi nihil obstat, si recte res aduertatur . Quare, ut omnis dissicultas tollatur , ego aliquot casus proponam , ex quibns verbias apparebit.
Aut i ergo Tutor interposuit appella
tionem , & eam prosecutus est intra pubertatem , & tum etiam postea causam defendere debet. l. i. & ibi per omnes. C. vi cau. post pub. ad. tuti quod tamen V rum est, nisi reddiderit rationem admini. strationis, ut ibi.&l. ita autem. S. fin. de ad min. tui.& l. tutor . de appellatio. si tamen velit adultus causam suam prosequi, non denegabitur ei, nec poterit aduersarius, tunc cogere tutorem, ut persistat in liate, ut est texti in d. l. fin. S. fin. verior enim
est interpretatio . Rapha. Mathes ac Ang. Areli. ad eum locum interpretatione Bata& aliorum, ut late probat idem Ang.decerth verba Tex. non conueniunt declara tioni Barti ut facile apparet, cuique paulo a tentius consideranti . sed quia hie non est casus praesens non insisto. Aut vero appellauit intra pubertate, sed
vult post appellatione prosequi, & sic finita
tutela, & tunc non pol,quia ut dixi prosecutio non est de connexis, sed praebet initium nouo iudicio, & nouae instantiae . ita probat Texti in L negotiorum. 6. fin. ubi est casus precisus . di s Docto. illic non viderint.
Curator , inquit, aduersus tutoris her des , iudicio expertus , appellationem interposuit , cum iuuenis maior factus esset
desijt exmui appellationem, hoc est non est
prosecutus. quaesitum, an curator possit conueniri, quasi passus sit appellationem deseri.
respondit Scaeu. iuuenem debere litem expqui ad se pertinentem, secundum ea, quae Proponuntur, non secus, ac si dicat, cum cura finita sit, prosecutio pertinet ad ipsum iuuencm ; quae enim dicuntur ibi a Docto quod ille curator reddiderat rationes , de ideo no tenebatur prosequi litem, vera quidem sunt, sed non conueniunt illi Trat. in quo Scaeu. respond. secundum ea , quae proponuntur: & tamen de rationum redditione nihil fuerat propositum. vera ergo imterpretatio est, ut distinguamus , an prin
secutio facta sit in minori aetate, & tum
quia causa dicitur cςpta, curator non potest non adesse illi, dicto tit in cau. postpub.aut nulla praecesserit prosecutio,& tum quia iudicium non dicitur cςptum , nullam habet ille auctoritatem. Et licet hic
Τex. coram doctissimo Viro , coram quo haec causa tractatur , sussicere videatur: tamen quando ad ea deuenimus tempora, ut
necet e sit potius sequi gregem Doctorum,
quam ad nouas confugere , licPt verissimas interpretationes, omisso hoc Tex. qui communiter non declaratur hoc modo,allego Texti in I. Tutores.*.Tutores pubere . de admi. tut O. Vbi inquit Iurisconsultus,Tut rem teneri causam appellationis iam inchoatam , post finitam tutelam prosequi , a contrario ergo, si nondum sit inchoata secus est. & ita eum Texti declarat in terminis . ibi Rapha. Comm. qui citat in simi. dictam l. inuitus. Nec mirum id est , quia causa appellationis non dicitur connexa causae principali, sed diuersa,& separata, ut pergio. & Docto. d. l. inuitus. &trad. clarE Bellame . dicto cap. non iniuste. sexta oppositione, ubi opponit, quod appellans debeat prosequi. quasi inchoauerit negotium , & respondet secus esse, quia causa
appellationis non est connexa, ut per eum, at si non est de connexis finitum est etiam ossicium , nec tutor vllam habet potestatem, ut est decis Fr. Ma. 99. in a.par. quem sequitur Borgni. de tui. num. 33 o. ubi ait non posse tutorem finita tutela agere, nec
Hincque si cauerit pro pupillo , quod sistet in iudicio, & antecςptam litem is maior factus sit, non tenebitur suscipere iuditium. l. Tutor pro pupillo. einde adm. tuto.& si fideiusserit, tamen, cum non sit lis inchoata ante finitam tutelam non debet amplius vexari . Quod si haec procedunt in
curatore habente amplissimam administrationem , multo magis in hoc curatore
ad lites, qui est similis procuratori, ut supponitur in dubjjs, & qui non solum prosecutus est, sed etiam appellauit post vigesimum
quintum annum. Siclit enim curator datus uni liti, non durat in causa appellati nis , quae diuersa est , ut per Bald. consi.
3 2. in fin. in a. ita curator datus ad lutes praesentes, & futuras non prosequitur
appellationem finita cura, quia ut dixi causa haec non est principali connexa. Et ita
in simili consuluit Fulso. quem alij et iam
sequuti sunt in consi. 18 a. ubi vult actorem
decretum finita tutela posse in iuditio persistere
219쪽
sistere si lis sit contestata, non aliter, & a suit a Tutore ad ipsium, vultq; re integra .
ianita tutela nec actorem, nec tutorem po se quicquam agere,&vt per eum. sunt autem insertae in consilio allegationes alterius Doctoris valde subtiles. Mecundum illud consilium iudicauit Magnificum Costium Iustitiae me aduocato. Et ex his opinor omnes dubitationes sublatas esse.
Lao Aivia tactum Nepti Viduae de habitatione domus in casu, de quo agitur deberi etiam si nubat.sVM MARIVM. I Lxo et vis babitationis verbispretuantibus,adogm seu bisegno, circ. ' ιdu factum, rib mr , euam si nubat, vs cum viro. 9 in .
ct charitate legatara , ct maxi- legatu habi
tationis. Legarum non ideo alterat risu mnnuur adu
ctam se pro nece te legatari', quia oesi nullastasii necessitas legatum eo eruuur.3 Legatum factum muliert, eum hoc quod communicet cum heredibus et se inam serarum d
Utvs Magnificae D. cause quo iustior, ita& mutor, ac testatoris monti magis consona mihi videtur. Animaduerto enim legati tuemba satis ampla, dc piraegnantia esse, ibi, posta hauer sem pre in Ogni sua occasione, &bi gno, quae verba hoc im-Οrtant, Ut omni tempore, & omni casul, itationem consequi valea t, I i .f. I . de flum. Doct. l. i. sol. mair. du declarat verba illa d .l. Inp,& ubi in Ro. co o 7.nu. .&ideo silemarito copulata, siue matrimonij expers r periat percipere det hanc commoditatem.
Secundo id magis suadetur, si proprietatem verborum spectemus , nam dum tinator grauat tam conferre usum fructum d
tium suarum, manifeste patet eum sensisse de tempore matrimonij, cum illo tempore a vere, & proprie dicatur dos, i quae deseruit oneribus eiusdem.l. 3.f. toties.de.fund. do. L
pro oneribus.Qde iv.dot. Doctores in Rub.
Tertio cum testator superius disposuerit, quod ante nuptias, haec domina manere deberet sub custodia, di administratione her dum suorum,& in hoc legato expresse illud comittat liberae voluntati ipsius, certh nihil aliud considerauit testator, quam caSu, Vesmatrimonij ipsius, vel viduitatis, & id videtur inuere ea' verba occasione , di bis gno, si singula singulis applicemus, ut uidelicet uerbum illud, occasionis, intelligamus de tepore matrimonij, aliud uero, necessitatis, iiuclligamus de tempore,quo vidua crit,&maiori necessitate sub ij cietur. Et tant magis hςc procedere debent in casu nostro, nam etiam si legatum hoc interpretaremur de tem rore uiduitatis, S contigeret ex post ipsam viduam secundo nubere, in adluic cuuiro deberet habitationem consequi, ut est tex.clarus. in I. in fin. isde usu. 3: habita .no ergo secus dicendum est in primo matrim nio , ne dicamus, uel testatorem uoluisse costituere differentiam. inter primum, dc s quens matrimonium, uel uoluisse inducere conditionem uxori diuertendi a uiro cotra.
s sed neq;.ε. . Bald. d. l. . qui dicit, quod matrimonium subsequens ampliat legatum prςced ns. Accedat quod sicut alias ex colunctione,3 t & charitate legatarij plenius interpret mur legata l. aurelius. f.titius ibi, Propter naturalem effectum.ε. de lib.leg. l. si seruus plurium.f.fin. ibi legatarij charitas,& dignitas. de leg. r. latissime Nait. consit. 6r6. Cephal.
ita & multo magis id procedit in legatis habitationum,ut in l. 3.& .& seqq. f. de usu. dchabi .de pulchre declarat Reuard. l. in testamentis. de rcg. iv.qui eam i sena iungit. I. s. de usu& habita. at in proposito testator hic summe diligebat neptem,& huic optime cosultum volebat, de illa huius crat digni tatis, ut merito deberetur ci huiusmodi habitatio , ergo
Quarto & hic tolluntur non nulla de q- bus in dubijs adiectio haecnnecessitatis, no
qui dicunt verba haec, pro necessitatibus, imferre demonstrationem quandam, dc den tarc causiam impulsivam, de non finalem, &ideo verba illa non inferunt aliquam conditionem prout dicebatur in dubijs cum de fi
220쪽
nulla adsit necessitas, nihilominus possit legatarius declarare se velle legatum,ut dicut Din. pr itide illud verbum, occasionis, tollit omnem dubitationem, cum testator se non restrinxerit ad necessitatem, sed ulteri' id commiserit libere voluntati huius dominae, ne contingeret disceptari,quo tempore indigeret, nec lad. Neque obstat. quod verba sint persona.lia, & ideo restringantur ad illam tantum. prout in dubiis, nam id non refert, cum ut praedixi legatum habitationis non ita anguste interprctari debeat, ut paret in d. l. .& S. supra cit. & id tanto minus fieri debet, in vi ro & uxore, qui tam arcta necessitudine copulantur , ut inquit tex. in cl. L .ibi ne matrinionici ei carendum foret, quod ad omnia legata huiusmodi extendit I. C. in l. ceterarum. cod. titi & in stipulationibus, quae strictissim E interpretantur vorba personalia , Uxorem quoq; in hac specie comprehcdunt, i. si stipulatus fuero. ssde verb.oblig. dc in precario pulcher cst tex. l. pen. de precar. Quinimo Archid. cap. sicut viri. nu. a. o. distinc. voluit.ut si quis stipuletur sibi alimenta, debe3nt etiam ei prcstari pro uxore.
Qito vero ad illa verba, communicando, i rusus ito, respondetur ca non obstare, tu quod recte cita in cadere possit communicatio constante matrimonio,& modus hic adimpleri possit. vi per Castri in terminis cons 63 nurra. 2.vcri. non obstat si dicatur. vol. a. tum quod licet modus adimpleri lio posset , tamen legatum debetur, quoniam testator voluit legatariam consequi aliquod commdum ultra grauamen modi. Bar. l. codicillis.
Sed & praeterea, verba illa ad alium finem adiecta fuerunt, nempc,ut ex hoc legato habitationis cum heredibus suis non videantur legata alimenta . prout fuissent legata alisque illa expressione ut per Bald.l.fin. nu.8.C. deind.vid.tol l .sequitur Cremens sing.
. Addo quod nec locus est collationi dotis, nisi quando ipsa vellet vivere una cum heredibus,ut expressim testator disponit, & ideo si separatini habitare velit, succedit alia dispositio testatoris. Quo vero ad illa verba, quato sia peruso dilei,&sua famiglia, respondetur, quod sub illis verbis,di sei, satis expressium fuit de ipso marito. quia promiscuus debet esse us'
viri,&vxoris, ut in cl. l. s.& l. ceterarum allegati S.
Quo ad ultimum aduertendum est, quod quoties testator non sensit de certa domo, procedunt quae dicuntur in diib. sed in ca-
si nostro manifestE apparet illum sensisse de domo in qua ipse habitabat, ex illis verbis. 6 in casa mia, t non secus, ac si dixisset in domo, in qua habito,& ideo Comensin terminis. in t .si domus. nu. I. le leg. t . reprehendit. Bald.qui tenebat, quod relicta habitatione uxori, ipsa non possct p tere habitationem in domo, quam inhabitabat testator, quia imo, inquit ipse, piusumitur 9, t stator cadem habitationem conseruare voluerit, sequitur Iasibi nu. 6. qui dicit diligenter pensandas esse qualitates domus,& dignitatem legataria', & in terminis trad. Gabriel. cons98. num. q. & num. 34. ubi legatum factum ori de rebus domus suae, intelligit de domo sue habitationis. Bero.quoq; quςst. I O I. num. 2.&s. Voluit vi si ic stator reliquerit alimenta in domo, intelli satur de domo habitationis sensisse, nec pollit heres aliam dininum p stare , faciunt not per Canon ist. c. indicante. te rest.&sequitur Caprir g. II q.
num. 9. quod si testator reliquit Ecclesiae Sactae Mariae, &plures adlint illius nominis . nec appareat de qua sen scri t, intelligitur in dubio de illa, ad quam s*pius accedebat, &in qua conuersabatur. Quod sortius procedere debet in casu nostro, in quo apparet testatorem sciasisse dedo ino ampla, & in qua commode habitarent heredes,& neptis ipsa, siue smul, siue separatim, ut ostendunt verba legati, quae dubio procul ad aliam domum aptari no polliunt. Et ex his concludo legatum deberi.
Uxostgu in usust iactu institutam, in casu de
quo agitur non conle qui Proprieta Iem .
quamuis filio post mortem ipsius de her de sit pro uitum , demonstratur . M plura de inuentario per ulu fructuarium. dc her dena d uerti mode faciendo, & de poena res aliquas describere omittentis cxplicantur.
a Ihyructuarium quom esse, non propraetarium , ex quibus Aliciatur.
Legitima debetur filio post mortem patris legitι-
s VPFuc artiti omistens bona in inuentano de scribere, quam pιrnam tu rear, or quia ex