장음표시 사용
241쪽
Et utor duabus rationibus altera est, quod adita hereditate ius adcrcscedi cxtinguitur.& ideo Docto. territi h c difficultate dicunt hoc ius adcrescendi esse irregulare, &quod
in toto iur. i. corpor alibi non rcperiatur.
Altera est olficacissima, cuius etia supra in mini, quod Iustin. in d. l quidam . definit hue casum quando pupillus est institutus ex parte,& substitutus ex parte: de uterque adiit,&dicit quaestion in huiusmodi apud veteres fuisse in dissicili . St. n. in l.qui patri. definita esset, & quidem ex regula iuris, ut dictu est, quomodo Iustin. tantam nob. disti cultatem ingereret 8 Casus ergo a Iustiniano tractatus , qui erit sextus, nil habet comu de cum l. qui patri. in qua agitur de iure adcrescendi vero ac proprio non irre utari, ut quidam dixerunt. sed particularem habet rationem, ne cui probauit iudicium patris . idem in probet. l. qui patri. procedit ficundum te minos iuris, nec tam rigida est,ut Com. ibi ait, nec ex iuris apicibus,ut Bald. d. consit. q. ait pendet. Quod ,et intelligamus, scienduest,quod ille, tui pupillo substitutus est si ii, tra pubertatem decinerit, dicitur sub conditione substitutus , de si pupillus cst cxheredatus . & decedit intra pubcrtatem, pupilli hereditas adci scit ei, qui adluit hereditate paternam: quia cum Icx has duas hereditates pro una habeat, coquod uno testametis descendunt, ut I er Imol. d. l.qui patri. nu. .& Castren. num. Rom. u. 7. ait ram h here , alteram rcpudiare non liccn petandoque est ac si hercditas rupilli sit pars hereditatis paternae,ut per lino l. ubi supra, & ideo iure adcrescendi adquiritur substituto sicuts pars hereditatis paternae, sub conditione, ei relicta es t ut Comens ait d. l. qui patri. in prin .elique id ex sententia Bari in l. h n. nu. 7. de adquir. hoc l. qui easdem re . constituit in materia iuris adcresccndi in sola heredit te patris,& in ea demet pupillari, ut per euquem celtis q. Sc dicam post. inque id verum,ac proprium ius adcrescendi. quia nunquam hereditas pupilli adita fuit. Idem est si fuerit pupillus institutus, sed non adiu rit hereditatem patris, eo qnim mortuo in tra pubertatem adcrescit substituto, dc c heredi eius hereditas ut quidem pupilla sed etiam, ut pars hereditatis paternae. Etenim cum substitutio pupillaris non ex lege pendeat, sed ex moribus. l. 2.d Vulg. l. .quantupotueriit, iuris regula, in ea retinent,quam
licet, ut pupilli hereditatem deierat volunt tamen, ut in plerisq; perinde sit. λc si ut patris deserretur. Sed licci admiserim d. l. qui Patri habere locum in instituto, qui non adi
uerit verius tamen est,eam pertinere potius ad exheredatu, qui patri; inquit, heres exti, tinnullus ergo alius erat heres, & infra iderepetit; nam qui heres extiterit,& cuicunq; patris heredi: de uno solo patris herede lex meminit ergo impubes inerat exheredatus.
Quod si quis quarat cur Quaestio proposita a Iustin.d.l quidam fuerit in ambi suo apud
antiquos, respondes u id coeuenisse quia cupupillus aditiset hereditatem paternam, videbatur , quod sicut suus coheres non ton batur agnosccre portionem aditam a pupillo. quae nisi facta esset substitutio pertinuis set ad heredes legitimos, ita quoque idem ei esset permittendum, etiam si substitutus es.set, quasi hereditas pupillaris sequi deberet
naturam paternae , cum qua confusa erat,
quae fuit efficaciss ma ratio dubitandi. cessabat di ratio nequiislecederet partim testatus , partim intestatus , quia uterque in stitutus adierat. Visum tam cia aliter fuit Iustinian. per rationcm de qua supra. Et haec est pura , & germana declaratio ha rum legum ; quas Doctori nostri confiundunt. Haec latius deduxi . non ut ex declarationibus meis constituam nouas positi nes in inplicatione speciei propositae. Scio enim Iudices in caulis definiendis a Docto. nostrorum traditionibus non recedere. Sed ut veritas ipsa E tenebris eruta illustrior sit, utque opinio eorum Dociorum, quam am-piceti vola & quae distinctionibus meis conuenit, probabilior appareat. Sed ia ad re nostra propius accedamus. Si filia hanc dicimus praeterua,versamur in terminis dictς. l. iii patri. quia hereditas Leo nides pupilleae Tebatur pupillo, si vixisici.
ex iure adcrescendi cum paternam heredi- ratem, in qua instituta non orat, non adiis
Disset, ut dicitur in d. l. nam siue filiam Pr
terita in dicamus, siue exheredatam, siue ia stitutam: modo non adiuerit: idem cst: praesertim cum praeteritio habeatur pro exher datione.9.vlti. Insti. te ex h. lib. ex is, quod avus non tenebatur cam instituere, vel cxlic
redare liante, statuto Casenae ut dixi supra. Quod autem d. l habeat proprid locum in eo, qui non ad iiii laesit sentcntia mibi, quam omnes probant, di si velint, quod idem sit, si ad lucrit, quo vom in exheredato, seu in non instituto; plerique etiam sunt, qui hoc dicunt in d. I qui patri. Imol. num. s.
Castron. num. 7.&d. l. quidam . in fin. m. num.'. Rom. nu . . di idem sentiunt omnes,
qui dicunt rationcm l. qui patri . totam rcndere, non ex unione iuris adcrescendi. sed ex obligatione, quae nascitur ora tep
242쪽
nae hereditatis aditione, quos refert, ac se l.
Zanc. in l. heredes.s.cum ita. n. 29 r. ad S.C.
Treb. de trad. Castr. conta et r. veri sed & ter tio. in pri.&quae est veris sententia, de ex verbis ipsis. d. l. lui patri. manifestissime probat, ex quibus dici potest hanc in .esse non simium veram, sed etia in communem, pauci. Ir. dissentium soli .s Ann& Al d. l. qui patri. vicos refert Gabal b. a.de hei. inst. concl. q. num. i. comm. concl. Et ex his in scro, quod cum Leonidas auus substituerit postumum, qui natus est, & adluit patris hereditatem, di si is praemortuus fuerit, eius ta inen hores non solum putrest, sed imo cogitur adire horeditatem Leonides, quae impubes decessit, ut clare dc aperte dicitur in d. l. qui patri. ex aditione. mpaterne hereditatis, quis obligatur de ad pupillarem adeundam, ut sunt verba eius. l. 8c hoc etiam. io si omnes rςcipi ut, & hanc cons ierant rationein Ial. ibi. 0 sposubstitutionis pupillaris transmittitur, quia si substitutus viveret ipse cogeretur adire,&idem repetit in . . l. quidae n. t 8 dum ait hac aditionem habere uim adtrahentem. In Ol.
adeo clarus est, ut non sit dubitandum, Qui Patri, inquit, heres extitit, si ide filio impub. iubiti tutus est, non potest hereditat eius praetermittere. od sic recipiendum est, ct si vivo pupillo mortu' erit, deinde pupillus impubes decesserit, nam is, qui heres extiterit patri, supple, pupillo quoq; hcres neccssario erit: nam si ipsum inuitium obligat, sulla
picaditio, Giungi cani hcreditata patcrne,&, adcrescendi tuis, adquiri cuicunq; patris heredi cxistimandum est. ecce, ut aditio hereditatis patremae inducit ius adcresccndi, de coniungit utramq; liered talem, cuius ea est natura, ut cuicunq, heredi qtiam inuito partes deficientis deferatu. si ex pluribus, de sis. de legd.qui ex duab i. vlt de ad l. hcncusim. Et in his terminis iussitione hanc definiunt Ang. ld.qui patri.num. 12. quem sicqq. Imol. num. S . str. nu. 8. Al .nu. ii .Cro. D re coniunctianu. 21. de leg. 3. ecquamuis agant ae casu, in quo pupilla erat instituta in re certa.tamen supra docui. d. t qui patri habere t cum, etian in heredata,&preterita. Diciet iam pollet hanc pupillam cile insti tutam, in alimentis, ut in testam inde idem quod Anytena etiani a L. . consit . . in secundo.
t inera casus potius pertineret ad Lquidam. sed nil hoc refert, quandoquide Si in ca ola I ore putant ςsse locum transmissoni sueca perueniat ex iure adcrescendi, de quo incti qui patrisue aliunde. Et omnes lii Do
ctoeagunt de casu, in quo mater supererat,vt immerito idem Bald. dubitariti in s. quidam
perstitem uis enim dubitet,ob fauorean matris, non debere impediri obligationem, quς
nascitur ex paternae hereditatis aditione Zetenim pupillaris exprcssi est, constat testatorem voluisse matri praeiudicare l. Pap. S.
sed nec impuberis. de imis te. c ideo sicut fauor matris non impedit ius adcrescendi in hereditate patris ; dc si filius institutus, qui coheredem habet decedat non adita hereditate, mater non vocat, sed coheret,ita quod
idem dice lium est in iure adcrescendi, quoalex in liis hereditatibus paterna, de pupilla
ri induxit, quia valet hoc argumentum, ut dixi supra, dc addam mox, dc fatuum esset, ut m a tris fauor extingueret obligationem, quae nascitur ex aditione: quia, sic, de pupillarem expres Am euerteret, quod est contra omnia iura, Sc ideo recte Docio.omnespr citari nullam habent rationem matris , dc idem vult, dc Castren . ita consi. ii q. nu. F. in pri ubi laetitiam matrem pupilli excludi putat ex d.l. qui patri si in suo casu male ne-13 get eam non habere locum. Et Rom. tquir d. l. qui patri. aliter icncrevisus es, fallitur, dc eius opin. auctori tate. Doctante citatorii, ec ratione de qua supra i ij citur. Qua uis, ut vere dicam, puto Rot n. corruptum,qui licet videatur, si verba si dico, conclud c re cum B id tainin re ipsa concludit cum Ang. nadui dicit, quod in dicta l. succeditur non ex iure adcrescendi,que est tacita voluntas, quaesuit ratio Bald. id. quidam . sed ex sui stitutione, quae expressa est. Quic non vidit
ex hoc argumcnto matrem excludi, iri iudicat volutas expressa, si non tacita Quare nil nos movcre debet, quod hic mater supersit Z: maxime, quia sat apparet, ex test meto no fuit se testatorem affectum erga nurum suam , cum educari volucrit neptem Penes uxore, de quia veritu in ne sortἡ lex
Obsisteret, reliquit ei alimcnta si alibi habitaret,no tamen matris, ut debuerat, meminit:
apud quam e in alendam esse suspicabatur. Magis urgerς videntur, illa verba testamenti, substituit filium , seu filios masculos eiusdem testatoris, si extabunt, nam cafilius mortuus sit ante ipsam Leonidam et substitutionis conditio videtur desectae,nehue enim extitit tempore mortis illius, et sic mater ab intestato ei succedere de
Et hoc, ut audio est potissimum fundamerum,quo aduersarii mouentur,pro qua recbrari potest. Bald. d. l. quidam . num. 2 a. ubi vult
243쪽
vult. quod d. l. vi patri. non habeat locum, si dicatur substituo superstitem, sic enim vere legendum est, quicquid dicat Zanc. d. S.
cum ita. . par. num. 4o a. Sed & regulariter fauorabilior est causa pupilli, ut habeat ii redem .et matris,ud admittatur,ut est casus i c.si pr.de test. in 6. Et huius magna auctoritate dicit Ale. in d. l. qui patri. n. 13. & cuius dictu, licet de eo dubitet aliquaten', ibi defendit, & conserunt huc multa, quae citantur a Zanc. d. f. cum ita. num. t o.& seq. d.par. secundum nouam editionem. Paria enim
x sunt. substitueret superstitem,vel si extabit.
aut superstes erit. Alexan.consit. Iose .n um. 6 in 7. Zanc. ubi supra. nu. rq a. & in 3. pari mi. i f. cum sim m. fit l, c tanti non sunt, ut
me adducant a senten tia quam sequor . Primo itaque respond. quod verba haec si extabunt, in hoc testamento significant, nos superuiuent, sed si masculi erunt, ut sit sensus ubstituit filium vel filios masculos,s extabunt, hoc est, si erunt masculi: sin autem LI ias ste minas nascituras. Confirmatur hec intcrpretatio, sta in se a parte, ubi de filiab' agit, non dicit testator, si extabunt, Z: tamen certum est eum magis dilexisse masculos, Afoeminas,quas non instituit.si ergo nulla est addita conditio filiabus praeternatiuitatis, cur masculis additam dicamus Nec die ' tur ex dictione, finautem, intelligi repetitam
eandem condit 'nem .si extabunt sceminae. de sic eas non esse melioris conditionis, ut trad. Bar. in dictione, autem. l.Omnes populi.nu. to. se iust.& iu. cum alijR quae citari pos. 1 sent: quia respond. qu6d dictio, i sin au tem .' tantum aduersiatur praecedd. l. si ita scriptu . in prin de lib3 post. Bart. l. in repetendis .in1R. deleg. 3. sin autem: hoc est, si filiae nascen Tur. ita quod non masculi. verum quod subaudiatur de si ipst sceminae extabui, recti sermonis ratio no patitur: 3c aliud est in dictione autem,de qua Barialiud in dictain autem. quae tantum separat, sic etiam in instituti mne,dixit testator, si pariet filium masculum,&vna pars testamenti alteram declarat. l. sed virum.de p t. heri Secundo respond.quod verba haec si extabunt, Vt exprimentia id, quod tacit E inest nil operantur, quis enim nescit no substitui mortuos, sed superstites dc ideo in seq.su stitutione non debent repeti. I. si in diem. S. si . de cond. dc dem. Rom.in terminis. cos. 3 6.
tur , dc mouetur falla ratione, dc miror Al xan. in d. l. qui patri non esse ausum eius auctoritatem couellere, cum eiusdem ratione,
de ipse repellat,di ab alijs reiectam agnoscat
num. Is . Si Testator dixisset quisquis mihi heres erit sit heres filio meo impuberi: fatentur omnes csse locum d. l.qui patri .de nihil minus verba lisc,quisquis dec. inducunt conditionem. l. qui liberis. in princ. de vulg. dc
de alii. addit Imol. conditionem implendam praecise ,δc in forma. l. Maevius. I qui heredi. de cond. dc dem. ideo* omnes ibi dicunt, et, quando testator, utitur his verbis, quisquisa 7 dcc.comprehendituri heres scriptus, non heres heredis,ut ibi definit I. C. de Alex. consit.
36. num. 1 .dc r s .in 3.respond.propter talia verba substitutionem reddi conditionalem, nec transmitti . Si ergo propter haec verba, uae inducunt conditionem, de quae demonstrant certam personam quς sunt duae rationes, quibus adducitur Bal.d.l.quidam . non excluditur dispositio.d. I qui patri.viImol. ibi num. s. At X an .num. t F.dc Omnes qui eam. l. interpret, tur,ubi etiam ipsemet.Bal. sibi de more con-t ius, dum tenet cum sol.gi. quod.d.S.h everba. non procedat in materia. l. qui patri. Castren .etiam d6.nu. de nemo est, qui di scitat. Multo minus excludetur,ex verbis iuIis , substituo sup tui uentem. Est enim casus Doetaongo sortiocinam illa verba,qui Lquis mihi dec.ut dixi, sunt conditionalia, de reseruntur ad scriptum heredem, de dum excludunt heredem heredis,ut qui non veniat ex iudicio testatoris,ut d.S. haec verba, im De diunt transmissionem. quod no ita est in nisverbis, superstitem substitu quae non exclud ut omnino h eredes superstitum,ut ex multis probat.Zanc. s.f. cum ita. par. nu. 39 Quare cum Bald. de sibi sit contrarius, demoueatur ratione,quam Omnesimpmbanti eius auctoritas non est magni facienda, de interminis contra eum tenent Castren d. l.qui patri .in fin. dc Com. ibi idem videtur sentire licet adeo sit corruptus , ut non possit in
esse aliquem substituere nominatim, vel ὸddere diitionem seporstitem. Et ratio illa esti 2 eis cacissu, coditio, 'si extabit,vel, si vixerit, inest tacite, do exprςssa non det aliquid operari,& ita in hac conditione trad.Ri p. in d. l.
pri. 1 eode casu md. si dictu sit, de si moriat post meos filios, idem est,& si an te, quia conditio mortis, quae tacite inest nil operatur,ot
interminis nostris, verbum, superstes,non impediat ius adcrescendi trad. Pan cons. 76.
244쪽
Praeterea, quod magis est, dico quod etias hic aliquam conditionem admitteremus impleta fuit, quia filius extitit tempore quo nata est obligatio, de qua in M.qui patri. caprimum enim pupillus adluit patemam h , reditatem coniuncta est eidem pupillaris.&19 ea. propter hanc coniunctionem, transit ad quemcunq; heredem, ad quem paterna perum it. Et quod satis sit, quod conditio impleatur tempore aditionis paternae, probo inani seste, per d. Shaec verba iuncta D sto. omnium interpretatione, de qua,& ibi, & in
d. l. lui patri. illa verba, quisquis mihi heres erit sit heres filio meo impuberi, significant. si mihi erit heres,si ex testam cto erit, ut d. S.
haec verba. gloa. si in testamento. Si quis om. caintest.& tamen satis est, ut impleatur conditio tempore quo succeditur testatori, Uticsubstitutus ei sit heres,& ex testamento: nec
attendimus,qubd quando moritur pupillus ille sit iam mortuus , sed heres cupersona eius succedit, & sic illa conditio, quae coli rei per dae heredis ut sit scriptus,& quc pricise impleri debet, ut dixi non excludit heredem heredis,ita quoque,& idem multo maxime hic dicendum est,ut.s sit satis superfuisse pupillum, & paterna ili hereditatem adi-uisse, licet pupillae sit praemortuus: & enim cum ille obligatus sit adire etiam pupill
rem, obligatio haec ad heredem transmittitur, nec ex eius morte extingui potest obiugatio ia nata, ut dicitur. d. l. qui patri.& h cest ratio nulla habens responsionem,& confirmari potest ex his,quae trad. Cra. l. cum Silo.num. 26 l . de leg. i. Siquidem certum est
patrem substituentem filio impuberi , velle obligare substitutum, & cius heredem ad adeudam hereditate pupillarem. d. l.qui patri. d. l.quida. quis ergo ex his voculis, si ex . tabunt, tam constantem, di apertam patris voluntatem audebit in uertere Si,ut Cra.
ibi ait, dictio, infra scriptus, quae ad certam persenam restricta est, non imped it transmissionem, quia illud legatum est natura sua transmissibile, ita quoque, di hic multo minus verba, si extabit, nassectem obligation Lex quo paternae hereditatis aditio impediet. Et hoc arbifror ipse tam certum, ut non possim non mirari,quod ut audio Dest. alicuius nominis contra responderint in presenti specie. Ultimo respond. qubdin hac materia amguimus depaterna hereditate ad pupillare, ut dixi. supra, & ideo in scro , quod etiam sidio conditio tessct adiecta in persona instituti, satis esset,quod impleretur in persena substituti ut est decisCastren .in l. qui re duabus. de adquirili cred.qui inquit,quod si quis pu-
re , si ex parte institutus , di ex parte sub conditione, si nauis, puta, ex Asia veneriti des non venerit ei sit subsi tutus Gaius, herexheredis veniente conditione succedet, de sic conditio addita personae heredis non impedit quominus heres heredis succedat ut merito,& hic si satis con Pionem illam, si impubes decesserit, impleri post mortem substituti,quod & Castren . sentit ibi in fin.dum citat. d. l. qui patri.& clare trad. ibi Imo.qui putat,quod etiam si deficeret conditio. d. L qui patri. procederet non vi substitutionis, quia conditio defecisset, sed iuris adcrescendi, a- qud est ratio, quia cum duae hae hereditates habeantur pro una: aut iure adcrescendi, si conditio cedet, ausure substitutionis, si eueniati est locus successioni. quare etiam si diactum esset substituo Gaium filio meo impuberi si intra pubertatem decesserit,& nauis, ex Asia veneriti heres substituti veniente coditione succederet ex substitutione: ea desiciente, ex iure adcrescendi: quod tamen, eLfectu inspecto, est fere idem, ut per Alexan.
d. l. qui patri. num. i a. tenim cum tempore
aditionis paterne, utraque hereditas coniugatur,& pro una habeatur. d. l.qui patri. ijsdem regulis subi jcitur substitutio pupill ris, quibus de paterna sub ijceretur. Et hoc a pede ponit Aret. l. cum heres. g. qui ex parte.c6. de adquin hered.qui inquit, si ei tenerit conditio instituti, & sic adiuerit hereditatem ,etiam si post deficiat conditio, in substituto adhuc adcrescet hereditas de ficiens,& citat d.l. qui patri. quare cum fili' ad lucri & sic quo ad eum aditio paternς hereditatis non fuerit ob aliquam conditione suspensa, parum refert, quod tempore quo moritur pupilla non extet, & sic tacita illi
conditio deficiat, quia hereditas pupillaris
iam coniuncta vi legis paternae, eandem comitatur,& idem seruandum est, in his dual hereditatibus. quod seruaretur in sola paterna, quae dicitur esse eadem non diuersa hereditas,ut docet etiam Cui acclib. t a. obc cap. ii .& ego supra lat E deduxi .
Et ex his concludo heredis pupilli causa potiorem esse, & omnia bona pupilh ad eupertinere. Et idem iuris esset, si quis definiadere vellet legatum octingentorum esse potius in diem, quam conditionale, ut fuit quorundam sententia , quia ex d. l. qui patri. & d. l.quidam . non tantum bona materia
245쪽
1Meo L s Centi: Originarios alibi,non tame in Metropoli. habitantes:& Originarios nouos etiam habitantes: non debere participes esse bonorum communium loci,aperte demonstratur.
9 Originari, abbi sus Ianus nostini proprie ciues, si ramo 'ti Metropola cinis redegum et emisem timensis quisus a* ciues nuntur . . Incolae loci, an o quanao pro ciuisus habeamur,
Rhicia incolis non esse communicanda bona, quae inter homines Centi diui duratur, ex infra scriptis. Primo,quia verba instru
prehedunt: si quidem Syndicus constitutus est, ab hominibus Centi, & hominibus C 1 ti stipulatus est. At vero homines t Centiij dicuntur, qui & originem ex eo loco,& domicilium ibi habent, i. t. in fi.& ibi declarat
Baride tui.& curidati ab his &c.qui eiusdem sunt Prouinciae, vel ibi domicilium habentinauit textus. Prouinciae ergo illi sunt, qui originaris sunt, hoc est, qui non tantum habent domicilium, sed & originem ducunt et ex loco. Quare cum incolae t non tria iant originem ex Cento, sed tantum habitet, verbis non comprehenduntur, & hanc communem opinionem esse dicit Rip. in Rub. soluti matrim. num. Δ declarat Bolog. ibi nil. 92.& ita foepE a nostris responsum est,a Batac sit. r.Bald. consil. t 3 p. in quinto. Aret. Onsl. 7. Alexa n. consil. i. in prin. in quinto.& sit. i oo. sit sexto.& ratio etiam reddi potest satis incax, etenim cum incolae nolunt recedere ex loco, in quo domicilium habet, di migrare in alienas sedes. l. nihil est. l. incola iam. ad muniis de in col. l. t. C. de in col. I. io. ipsi tantisper habitarent, dum comm
do seuerentur. mox vero adueniente tempore alterius diuisionis recederent quod valdhiniquum esiet. cum non conuen lat,ut quein sequuntur commoda, cundem non sequantur incommoda. l. n ihil tam. de reg. iv. Multo minus comprehenduntur origina
3 rijt alibi habitantes, quia non sunt Ciues proprie cum praecipuis Ciuitatis non fruan
I. quod fauore. de ii ubi ait esse de essentia Ciuis,ut munera subeat in pa tria. idem l .si non speciali.Qde testam in consil. 3 6. num. s. in
di hanc esse communem opinionem testatur isde Prininum. 326. Cum itaq; Originarij isti alibi domicilium habeant, nec in patria muneribus ijs funaantur,quibus alij Ciue' certum est eos non haberi pro homini b Centi, Si qui tamen in Metropoli Ciuitate degerent, ijsdem emolumetis, quibus alij
Cives Centenses fruerentur. Sic enim in decus, & honorem Metropoleos receptu est Soc. d. Rub. lu.matrim. nu. 2 3.&scripsi ego alias. Et in hac re sic fuit olim constitutum per Serenissimum Ducem HER cvLEM , quo ad terras Maia fictus, uti cap. pri. 6. in pro c. . qui inscribitur contra exclusos&c. in quo tamen additum est, ut hi debeant sustinere onera,ob terras quas possident, ad quod,i xtii supradicita, iure non tenebantur.
Non obstat,quod incolςt habeantur pro Ciuibus t Ciuis. C.dein col.vbi glo.latissim ESylia. confit. t .vbi in terminis ob hanc rati nem consuluit debere eos esse participes rerum communium, qua dividantur, ut est casus praesens . Nam respondeo primo, st hoc posset procedere,quando inuestiti non esset homines Centi, quibus verbis Cives tatum originarij significantur, ut dixi.Secundo respondeo, quod quatenus hoc verum esset, recipitur, quando ipsi gerat ii nores, de masistratus.&Onera subeunt . ita
in terminis Rui. d. consi. Icio. num. 6. at ce
tum est, Centi incolas non fungi magistratu aliquo, nec esse participes honorum, ut sunt Civem ntiqui: ergo. &quatenus vera esset ea, quae ponit Sylva. d. consil. i. haberent locum in incolis,qui essent penitus aequalis coditionis cum origina ijs. Tertio respondeo aliam esse rationem in incolis, aliam in originarijs,si quidem, ut dixi,incola potest recedere, acalio transferre domicilium, se re eximere oneribus incola
246쪽
nic.3c orig.lib. t o.C. item si in loeo originis& domicilij munus indiceretur incolae, pintior Esset causa originis. l. libert'. s. pscriptio ad muni c. l. t .vbi gloss. Qeo. &ideo incola non est simpliciter Ciuis loci, in quo habitat, ut est originarius: quare verba de hoc so Io intelligenda sunt. Qinirio respondeo, incolas haberi pro Clitibus,& hominibus loci, in quo habent domicilium , volentibus scilicEt ipsis origin rijs,qui cogere eos possunt ad subeunda munera propteran colatum, ut dixi . At vero,
quod incois possint compellere originarios,
ut honores ipsis deseran t,ut bona uniuersitatis cum eis communicent, nusquam scriptu
est,& ob id Rui.dicto consit. n. o. recte distin, guebat incolas,ab incolis. Quare Sylua. dicto cons. pri grauissime fallitur, dum vult
inςolas agere posse cotra originarios, ut eis bona Uni uerlitatis communicet, sicut enim Civitas non compellitur aliquem eligere in Civem si nolit. l. Cives. disti itide in col. ita nec magistratus suos conferre incolis:quod, ut puto, verissimum est. Accedit his, Vetus consuetudo,quς&dnstrumentis,& sententiis comprobata est, &a qua non est recedendum. l. minime.deli.&de ea plura scripsit Excellentissimuς Dominus Ad uocatus, ad quem me refero, & deli- ' rat Sylva. dicto consit. pri. dum putat non posse induci hanc praesumptionem , sita Econsuetudinem nisi Cives prius se opposuerint incolis petentibus se recipi ad honores, ct commodamam falsiim est, eos ullum ius habere haec petendi, quicquid ille dicat, nee ullus est,qui adfirmet, incolas haberi pro Ciuibus, si nolint originari j. Si ergo ex iuris disyositione incolae dc alibi habitanto, qui
muneribus Centi, non funguntur, non de-hent admitti ad participationem terrarum communium, certe cum antiquissimus usus accedat, Omnis cessat dubitatio, standu est enim antiquo usui, sentent ijs etiam confir
Dissicilius est aliud membra, si qui. tants originarij. noui t tamen, & qui non sint descendentes antiquorum, qui in uestiti sunt: etenim ex regulis iuris hi sunt de hominibus Centi, deque V niuersitate, & ideo, cum eis verba conuenire vidcantur, non tam facile excludi debent. Plane tamen arbitror, &hos nullum ius habere.
Primo quia, neque hi ad honores Centi
admittuntur, nec magistratus vllos gerunt.
ex Statuto dicti lociδε ob id repelluntur iuxta supcrius dicta . Secundo quia, nec consuetudo hos admiser, sed eos tantum, qui trahunt originem a
7 primis inuestitis,&vsust est fidissimus interpres concessionum, & ita seepe arguunt nostri,sic Bari conssis p. num. 3. respondit si spiletani quibusdam permiserint, ut Castrum aedificarent se enim eoMut Cives Spoleti tractaturos, non posse illis collectas indicere,nisi ab initio coeperint,quasi sequuta obseruatia probet verba sui sic addita in gratiam ac- discantium , licet secundum proprietatem Corum, collectarum indictio fieri posset: LLchi ergo originarij isti verbis contineantur. tamen usus subsequens eos exclusi. Castres Ctiam consi. 31 3.nu. a. in pri. si priuilegium concessum Castellionensibus a Florentinis,
aliam acceperit interpretationem, per an
nos decem, quam habere debui et, ab ea
. q. in pri.ex usu declarari priuilegium, nec mpus esse praescriptione, di idem Nat consi. o 6. Et nouissime fuit iudicatum per Senatum Subalpinum talem usum omnino debere obseruari Cachendecis i 36. idque perpetuum est in qualibet dispositione, Castrens consil. 3 7. in fin. in pri. qui ait ex usu subsequuto mente contrahentium declarari. c
si. 363. . ubi de transactione. Bald. const.2q s. in tertio. Rom. cciu 2 7 r. n. . qui ambo de venditione,Soc. consil. et s. num. 2 .in pri. de esistitutione dotis Coria consit. 178.num. s. in quarto. qui de laudo, di in terminis nostris in investitura, idem Soc. consil. rq s. in pri. qui in terpretatur in uestitutam, quam hal, et Hostellatum ab Illustribus Strorijs, contra proprietatem verborum, propter usum subsequutum .licet eius interpretatio sit parum aequa, ut ipsemet fatetur; nec exigunt hi Doctores Iongissimam consuetudinem , nec priescriptionem,& declarant Aret. cons
in fi. Quare cum nos versemur in usu antiquissimo, res est extra dubitationem, & hoc ultimum argumentum excludit etiam incolas, & originarios alibi habitantes. qui&alijs particularibus rationibus repelluntur . In caeteris me refero ad alios, qui ante scripserunt.
bus, in materia.l. si quis maior.C de tr Isaasolum poenam totam incuriere, Ac plura in materia d.L& actus indiuidui, qui dicant ni
247쪽
r t. s, maior in materia, nonsolam obes contra
Mentio, sed etiam ima attentatio. a Transactionem non ferons, ea niti non potes 3 Peccans in ac In in Idus, tenetur in tardum ad
parnam seu ad deuo in ere etiamsi alν δε-
. Premi de non tendendo si diuidis, o qui
sendit, linteram pinna Lit. I Vn ut impediens iam omnem paream refundit
y Iuramentum reddis contractum indiuidum r Dictiones, ita et et, modum in W-s.
Diuidere quis non cogitur, seda toto contracta recedere poteis. et M in eum commistum est. δδ Corractus, aus in torum Handum est,aut in tota ab eo recedendum . δ a Parna comutitur in totum, uno capitulo tam contra i , ubi ades clauseti m mstrumento. Ina omniata M.
CONSILIV Mi l. XII.: Exiv M est Magnificos Al
sactione, cum ipsi eam non obseruauerint, ut dedit. iis in processu satis apparet. In inareria enim t i. ix quis maior.Q e transnon solum contrauetio obestacd etiam ipsa attentatio, Bal.c. ex tenore. de rescriRub consil. o. dc ideo sat est
supplicare Principi,etiam si quis non utatur rescripto, ut receptu in esse aduersus Castre. testantur plerique in ii. si quis . ubi Aquen. Quod vero, qui non obseruat transactio. nem t ea niti no possit, tam manifestum est.
ubi latc. Obi cimr,ut audi quoad Dominii Paulum , ac Dominum Iulium, nullam subesse contra uentionem dc ideo quo ad eos non videri disputandum.Sed de aduersus hos multa alia obi jciuntur, ut latissime deduxit E cellentissimus Dominus Advocatus,quae iure transactionis eos depellunt, & verius etiaest D. mitis fratris factum eis obtae,reosque tutos esse,iam aduersus heredem Domini Gomitis, quam etiam aduersus alios. Et primo, quo ad heredem D. Comitis, non est dubium eum teneri insolidum, ob patris sui contrauentionem,debereq; res dii
dere id omne, quod D. Paulus eis auferre 3 possit; Etenim omnes admittunt, um,tqui peccat in actu indiuiduo, teneri insolidum ad poenam,scii ad id, quod intercst, etiam si alii socij non obligentur,ita Ilar. L . S. Cato. num. 6. in Q oppositi ubi Aug. & caeteri omnes cum sequuntur, de latissime traditur in Trai indiui.qui ementito nomine Caballini circunfertur, in tertia par. num. I O. At vero promissio de non impediendo in usus ructu de qua in instrumeto,indiuidua est. Alb.
A dc promissio de non ossendoedo indiuidua est, & qui offendit, solus totam poenam sol
num. 3 9. Aretinum.32.lasnum. q. & 3 s. Nest communis opinio, ut illic tradunt multi ex recen tioribus. Et in terminis, quod im-s pedien uti frui, i solus omnem poenam re
fundat, traditum cst in d.t rti . . par.nu. 2 62. d.traci de indiui. Quare, cum Dominus Comcs contrassecerit, heres ei s tenetur insol, dii in aeque,ac ipse tenebatur, l. i. Qui adi ab her.3c in heril. i S cxliis. leucri, Obi
Est de hic altera indiuiduitas,uidet cct,ipo sum parere transactioni; l Hoc enim indiuiduum est,ut, post A ng.tenet Zas. d. f. Cato. num. 79.& cst i .in l. s. SUt deverb. . ubi idem An. nota t, de maxim , cum iuram n- tum t additum sit trans ustioni quodsi eam facit indiuiduam Iasi.scire.num. 6. de verb. oblipo passim DD. dc in terminis, quod iuramentum reddat contractum individuum, quoad commissiopem poenae, est consilium. Iaso Oiam 3 ac .in quarto. Est dc tertia , quia scilicet promissio est sub modo, ita ut inquiunt partes eius vitas durante, tua dictiones . t ita ut, modum in
s cond.dc demostr. lui modus est i indiuidu', Hiberto facii ius. le ann. leg. l. rogo. de fid.
hered. Per quas ita concludit Soc.d.S.Ther mu5.num. 1 o ideoque tanto magis,quire cauit.concurrentibus tot indiuiduitatibus.
insisti dum obligatur. Secundum lurc heres Domini Comitis obligatus est praestare heredibus Dominae Constantia quanti e rum in terest non sthi transactioni. siquide
poena non parcntium contractui, est, ut ille rescindatur, de partes ipse redeant in pristinum. la cum proponas. l.l. si quis maior . Et I rosccth, quo ad D.Comitem, non video vlum dubitationi cile locum, quominus non teneatur insolidum ob contra uora tionE prinpriam, Accurare debeat, ut res ad eum stat s reuertatur, in quo erat ante transactionem; Amplius, i via cx d. L siquis maior . qui peccat, non solum cadit commodocontractiis,
248쪽
sed & antiquo iure suo: cogeretur restandere quicquid iuris A luat otii tha: res eius hab hant, si modo ullum habebant in rebus, de
quibus esLcontrouersia. Altera etiam via parata esset contra eum,. etiam si contractus est et diuiduus: Pollent enim lici Occii cre, aut abstinc aut totam Petnam soluci Cabal l .cl. tradi nu. 38 . scd quia . si desisteret, non consuleretur plene Reis, desumus etiam in actu indiuiduo no est, quod ultra progrediar. Haec de ipso Domino Comite; Nunc de alijs; Et arbitror, nec eos posse uti beneficio huius transactionis. Primo, quia promiserunt soluere Domunx Medeae sorori ipsorum, aureos mille pro Domina Constantia, quos suisse solutos nulvapparet ;& tii, qui vult agere, cu cc tractu . probare debet impleuisse prius ex sua parte. L Iulianus . f. offerri. de are empl. cum sim . Secundo quia quoties contractus pars rescinditur, licct ei, contri quem commissum
est, recedere . toto contractu, ne cogatur di
Io uidere.l.quod autem .ls. vltim ac li. seqq. de in di addi c. Illic enim responsam est, si tresvediderint c sim pacto addictionis in diem. si duo tantum addixerint, addictionem non valere,& totam rem esse eius, non alia ration C. quam ne con tractus diuidatur, l. si quis aliam Me soluti Sic & in L si duos. de con tr. empti si duo scrui sint venditi uno precio, n5 valetemptio, nisi uterque tradatur,&in LGstulas. .qui fundum. eod. qui vendidit sun-dum,ut, soluta pecunia, traditio eius fieret. si decedat duobus heredibus residii devinis velit obseruare pro parte sua , non. potest ; uia, inquit I. C aes alienum ita contractum. naidi non potest. Et in l. in executione. s. si ita .de verbo.obl. si unus ex promissoribus non det fundum, non prodest, alterum dare velle; quia sontractus integrs impledus est;
que etiam coserunt tex in l. tutor. f. t de minor.& l. si id quod .f. si cx dccc. de donati intivi.& vx. dc alij multi. Et ex his I. C. responsis, plerimque nostri responderunt in variis i casibus; aut in totum t standum esse contractui aut in totum esse recedendum, Bal. con-s l. 3 consi. 3ε. in secundo. qui consuluit, si quis duorum pupillorum nomine rem V diderit misque eorum latu in ratu habeat,
non posse illum pro virili sua petere preci ui& tribus utitur rationibus; Prima est, quia emptor non emisset, nisi totam rem fuisset habiturus; Altera quia culptio non adscritantam utilitatem in parte, respectu partis, suantam in toto, resipectu totius; Tertia nEinuitus incidat in communionem. inae &omnes hic concurrunt; Nam de verisinii le
est Dominam Constantiam non suisse trausa turam, nisi credidisset tractum integinobseruatum iri: de transactio non adfert per arx eam utilita trem, qua tota, de integra; quidem is, qui transigit, ab omni lite vult
recedere, & longe maius comodum est Omnibus litibus eximi respectu omnium, tu muna, aut altera respectu tuarum si alis postea duren t .de habere res de quibus in transactio' necoinmunes cum aliis fratribus Domini Comitis. Banctiam, quem noctores alij s
quuntur in conii l. io s. respondit eum, qui promisit reuendere duobus, non teneri unitatum reuendere, ne contractus diuisio fiat: eclatissime socconsai 6.in Rui.cons. 8a. in pri. Cagn. l. a.C. O paei. io Lempl.dc venit. quaest. 2 o. & in conductioneiidem ab Inrol. responsum cst consi. 39. de Alexan. conscil3. in 7.si unius rei alienatio no valeat, scripsit, alienationem omnium esse nullam; Et in nostris terminis est consil. m. 179. qui in transactione scripsit, eam plene ossemandam., alioqui esse locum poesae insolidum , quia indiuidua est, & in eius casu plures ap- miserant, ut hic, de in ipsis inci terminis nostris, quod qui est impeditus, possit volcns, itota transactione recedere, trad. Cabal in d. traei. d. 3 pannum. O6.dcnum. 3 7. de num.
3 8. quia, inquit, non cogitur diuidere promissionem, de citat Al si quis aliam. de ibi tractat aliquas quaestiones huic nostr x similes; dc in ratio, quia nemo est cogendus partim redire ad ius vetus partim nouo Vti, quod ex . transactione quesitum sit,ut dicto num. O6. ubi optimc ne fiat diuisio contractus,ut etiain terminis d. l.st quis maiori coliderat Rim.
Tertio quia ex verbis ipfius transactionis constat manifesti Tune, partesvoluisse eam integre,fc in totum Obseruari, quo casu de illa, ut de re indiuidua ni dicamus, ncc partim potest obseruari partim non inuito eo, cuius Interest, l. Lucius de are empl. Verba autem sunt. Quie omnia de singula, partes ipsis prinmiserun t attendere, de obseruare, decidi ob hanc clausulam trad. spaeos. sequitur. num. 12 39. de arb. pom.iant adiectam compromisso. quod habet plura capitula, in totum comi ti, si in uno contrafiat: sequitur Arct. l .fui
innientum de compronaiso ad transectio-nem, ut latissune probat i c. l. tras actionis,nii. 2.C.de trans de alibi scepe DD. de in te minis,quod quando in compromissio pluriis. dictum est, ut de omnibus sit nul pronunci tu corrauentio unius obiit ali , scribit Imb. d.*.si sortem. Videntur enima artes voluiso, ut integre pareatur sententiae, Sie de C
249쪽
stren. consit. 188. in ant. quod est i 76. in no. in secundo.re sidit, stante huiusmodi clausula si non obseruetur unum capitulum, cintera etiam dici inobseruata, quia cum or tio sumatur ex uniuerso, verum sit, si in una peccetur, dici in totum peccatum esse. I si is qui.*.cu it. i. de reb. lub.& idem voluit Brun. consit. 48. num. 2. quod & sensit Dec. consit. 2 1.num . . & in materia l. si quis maior . est indubitatum, in qua sussicit in minimo contra facere, ut per Cagn. ibinu. 193. quod& in alijs etiam casibus, in quibus de implomento agitur, crebrius receptum est, Alex. d. l.i executione.f. pen .de verb.obl.ubi quis denario uno non soluto, in poenam incidit,& sequuntur alij d. l. 1 .d.f. si lonem. Claus Ia cnim iis c operatur, ut omnia capitula sint pro uno,ut est singularis decisio Zab. in d. c.
3 quam ibi Feli. sequitur, de iureiu. & facit
contractum individuum,ut dixi. Bolog. d.f. Cato. num. 398. & accedente iuramen tono videtur esse locus dubitationi. Alex. consi. I7. num. Sin 3. Iasqui pulchre. d. consi3 num. . in quarto. , in terminis. d. l. si quis maior.Corn. consi. a F.num. 9.in a. ubi pendit clausulam hanc.
Neque habet res haec aliquid iniquitatis, quia alij,qui non peccarunt consequi possutab eo, qui contra uenit, quanti eorum in t rest, i. r. in fi &l.seq.d S. Cato.d. S. si sortem. deverb.obLPraeterea non versamu r hic in rigore d. l.
si quis maiori secundum quam obtineri dis.ficile esse scripserunt quandoqi nostri; quia non asimus de infligendis poenis, de quibus
in ea, sed D.Comitem repellimus, ut contra uentorem, contra alios excipimus, non esse nos cogendos ad obseruationem trant acti mS, quae pro parte violata est,quia habet ius suum incolume, perinde, ac si transactum
non siet, possuntque uti pacto, te quo in trafactione, quo nominatim cautum est, ut, si aliqua de causa Aluarotti non valeant con sequi bona consignata , vel eorum partem aliquam,nullum sit factum praeiudicium i ribus eorum; favemus itaque reo, cuius causa regulariter est fauorabilis, i. fauorabili res.de Iiu. Agentes iure suo non detrud Lmus,quibus consultum est, si contra D. Comitem agant, quatenus eorum interet; vel pristinis actionibus contra heredes D.Comstantiae viantur, quae summam habent aequitatem; neque enim is,qui contrauenit, impune abibit: nec D. Constantia cogetur stare transactioni iam violatae, contra iuris r tionem, & aliis, qui obseruauerunt succursum erit.
Et his ita deductis, dispensatio Principis
nihil obest Reis, cum illa debeat prodesse, si
pars promissa observet, non etiam si contra- faciat,n E quis ex eo nitatur, quod impugna uit, aduersus omnes iuris regulas. Illustre Constium itaque , aut debet pronunciare dispensationem Principis non attendenda, aut remittere partes ad Iudices, qui de possessirici cognouerunt, iuxta l.nulli.C. de iu- di. coram suibus non disputabitur de Principis rescripto, ne dispositio eius in disquisitionem reuocetur; sed an Aluamiti parum rint transactioni, an minus ; Et an unius co trauentio alijs obsit, & partim ad actiones pristinas redeundum sit, partim nouo iure utendum, iuxta late deducta superius: Non enim ulla ratio permitti sivi Rei, qui no obliciunt amplius contra Principis rescriptum, sed alijs iuribus utuntur,appellatione cadat in causa tanti ponderis, quae caeteris omni Min leuioribus concessa est. Quod si velint i sesi Excellentissimi uiri causam hanc definire,eos rogo,ut diligenter, di accurate, ut solent, omnia rimentur, ne dum corticem dumensationis Principis tantum inspiciunt, suo iure optimo Rei ipsi deiiciantur. Et haec addita sint aliorum doctissimis allegationubiis, qui causam hanc, dum Romae essem, egregie tutati sunt, quae satis suffcere puto ad adprobandam bonam causam nomam Illustribus,& Clarissimis viris, quorum iudicio mea haec dicta subijciuntur.
RasTI Turro aduersus negligentiam procuratoriis, an, 8cquando Domino concedatur; distinguendo ostenditur.
aduersius negbrantium procuratoru quando non e Voluendo. declarantur.3 Re Mi aestu conceditur propter dolum, qua negligentium procuratoris. 3 RHIuntio, an or quando detur Domino , pro re negligentiam,o dolumprocuratoris,or qua do denegetur, cy num. praeced. 'gligentia procurasoris dicitur propria Dom
250쪽
& Ben in t dcc. 26. concludant dominum in integrum rosti tui , aduersus negligentiani procuratoris , quando non est soluentio, tamen haec sentcntia gcneraliter acccpta, non in vera. Primo ergo procedit in minore, in quo est speciale, ut ei succurratur, quando princurator non est solucia do, tex. si clarus .ini. cum niandato.de mino. & in l. properandii.
S. fi.C.de iud. quod si in minore ita speciali
ter constitutuin est, ius singulare hoc non porrigitur ad maiores, sc dc in Ecclesia r Icripsit Sum Pot. in c.cum venissent. dorcst. in int. ibique Zabar. not. hoc esse in priuilegium Ecclesiae. Secundo potcst habere locum eorum sententia, si procurator fueri t in dolo, nam facia lius t contra dolum,qu.un negligontiam datur restitutio, sic post glo. declarat Abb.d. c. cum venissent. num. i9. & ita loquitur glosi in l. Arbitro. S. si dolo.de dolo. & in l. vlti. in pri n. de eo per quc fac. & Cassa d. & Benintiqui has glo. citant, sic declarandi sunt, iuxta Doctrinam Bar. in l. non solum. s. si liberationis. de lib. lega.dc idem tradit Bar. l. 3., si procurason si quis ius dicen.& Bal in Aul.hodie in prin .de appell. dc est in terminis dec. ROtia 'de app. in antis Tertio i licci vera reci perpetuo, tamenvbi sententiae habuit scientiam dominus, negligentia sua ei obest, quia dcbuit is appellare. 1 ely cap. I. num. 7.ut lita non coni. At hie est calus noster crSo.Quarto, quoti cs aduersarius tractat de damno vitando, non datur contra illum P
stitutio, etiam si,quod magis in, procurator fuerit in dolo. Soc. qui co m. licit d. l.fin. Sed Illustres hi Comites, utique iacturam max, mam facerent, & Mala uoltius locupletar
Quinto,s dominus i praesens sit, procuraris negligentia dicitur eius propria , nec cisuccurritur. Old r. consi. i 37. Si in terminis Alexa n. consil. 93. in secundo. ubi pulchre.&fuit sententia Com. in l. t .f. fi. quan .app.sit. post glo. ibi do in d.Aut hoc lic.Seκto si is fuerit in culpa malae electi
Dominum Hippolitinia Bel tramum . quirius crat procurator non esse com p .ii an duuic novo, ergo.Scptimo, quia consultum cst alia via peitentibus, licet enim prima sententia sit pronunciata nulla, tamen quo ad merita, ius co
riim est illibatum, possitiatque iterum agere,& iecirco impossibile est, ut in subsidium restituantur, cum ubi remedium ordinarium est,cesset extraordinarium. l. in causae de minor.&Cassad.ac Benitat. loquuntur quando,
ob appellationem desertam, ius perijt in totum, nec ullo modo passis consuli potest. Nec obstat , dum dicitur Malauoltium fuisse orbatum oculis, quia hoc verum noncst, de quotidie is adibat omnia Tribunalia Ciuitatis, cratque sol crtissimus litigator, dii deo,quamuis torte lippus esset,et ob talem morbum non potest indulgeri restitutio, cunegotiss suis superesset, totus est in l. quaesitum de re iudi . cum similibus. Ex quibus inaniscstum est non debere restitui Mala uol
ACQv Is IT Io vis fructus facta per mulierem non subditam. non censetur prohibita , propter Proclamata, quod solentes non polsint bona in Territorio emere, seu pol sidere,niaxime si sit vidua.
i V vssavcrus con tutio non venit appeLtit ne uenditionis, labenaraonis, maIeria Brictissime interpretanaa. a Proclama Actatutum auferens quandam libera admιnstrationem, bcet non in toIum, E Lιur odiosium,ct restringi delet. orsequitur domicilia viri , in quo non dicitur forensis, etiam si is vidua,ct etiamsi transeas
s Lex vel I de possessone loquens, inus debes
Ο Μ debet vexari Domina Iulia in usu fructu de quo agitur. Etenim appetiati ne venditionis, vel ali Milonis, de qua loquitur princlama, non venit constitu