Consiliorum siue Responsorum Io. Baptistae Laderchij Imolen. I.C. praeclarissimi, ..

발행: 1600년

분량: 715페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

231쪽

Consillum

proca, aut nullus est,qui contradicat, aut admodum pauci. Bellon. conii l. 8 num. . agit de compendiosa. Zanch.in s. cum ita.nu. 3. refert simpliciter Soc. d. consit. 6.3c ideo non sunt adnumerandi his, qui tenent contra nostram sententiam. Secundo ipse animaduerto, quod uis huius clausulae nobis, qui quotidiae iuris volim mina versamur, fere incognita est, de de ea in auth ex causa. C.do lib. prs in l. prima. de

iure codi de alibi Doetor. scepe disputant, in varias ue scinduntur factiones. Quomodbergo rudem & imperitum Testatoremi Illius sensum assecutu in dicemus ede in terminis , quod in illiterato homine non habeat ess 33 ctiis hos ita abstrusos, talis clausula. allego Bertran. consit. 7ian Ran 3.Mp.Is unquam.

Et hoc est etiam ex mente Castren . in consil. 2oo. infit . in pri.de consil. is .in 2.Vbi perpendit Doctorem fuisse,qui Testamen tu condiderat. Et hila confert distinctio.Soci

tur ad ea, tuae sonus verborum expressen noindicat, & si ex mente Testa toris illa ad ij civelimus, contra nari. in .l.I. prima.deiuri cindi. Ceterum quod hic Testator ubi lectum est testamentum uel intellexerit vel intciligere potuerit reciprocam in fidei commissa riam convcrti, nemo sanus arbitrabitur, de ideo Dec. in hac reciproca substitutione,vel 3 6 simili nunquam huius clausulae t voluit habere rationem, nec legendo. nec consul edo.ut in da. precibus. num. 18. de ibi eum sequititur Cur. mim. 38.6 dicto confit. ros. dedi consil. 2 8. dc consil. 2 77.cons. 2 88. cos. 29 a. consi. 3 8 .consil. 39 . consit . et i in quibus locis adducitur optimis rationibus: siue per verba praesentis temporis, siue per verba futuri e5cepta sit.& idem etiam defendit Rui. consit. I 39.nu. 2 3. in secundo.& Dcc.ssequuntur Rip.d. l. centurio. licto. num. 8 .& l. heredes mei .s.fin .nu.9.ad Trebel ubi non distinguit, an sit concepta per verba praesentis,uel iuturi temporis. Et Curiiun.consil. t 3 9. in Q qui aliud putat concurrentibus non ullis coiecturis Neui .conlit .s 3.per tot Alb. consi.

de consi. 33.num. 3 i. iii 3. Alcia. dictor spins R. qui in nostram sententiam inclinat.&Petri Ant. Ang. consill 38.3c consil. a.per toti ad vit. vol. ubi subtiliter hac senten tiam ab obi dictis tutatur. Bologia.d.l. centuri .nunt.163 ubi ita denium, vult clausulam codici '

LVIII. 22 I

larem operari, quando constat de enixam Ete testatoris, ut quia verbis dircistis usus sit in substitutione facta post pubertate. Et ita plures habet haec opinio, quam altera. quae pos-3 7 set procedere si reciproca t fieret in codicil

pri. de tradunt omnes in locis praecitatis: tuc enim de mente constati cum in codicillis directo substitui non possit. sicuti cum ex Hausula codicillari conmendiosa in fidei comis. sum conuertitur,ut supra dictum est.Atqu do in testamento clausula codicillaris ad ijcitur, ex quo reciproca valet iure dirceto, nec mens certa est, aliud dicendum est. de Fulg. in d. consi. loquitur. de compendiosa, de ideo nihil obstat nulliusque Doet auctoritate sulcitur opinio contradicentium. Illud tamen

quod de reciproca i codicillis facta dicitur, intellisendum cst si qua verba tractum ten . poris lignificent; Alioqui vel pubertate expiraret,si pupillo fiativi in d.I.ti frater & latelas qui communem dicit. in l. si Titio. S. sicuti .de les. t .vel fidei commissum esset purum, dctum incideremus in argumentationem.

Aret. d. l. si plures. de qua supra, quicquid di, xcrit Rip.d l.Lucius. Tertio respo deo, quod nemo inficiabitur saltem esse dubium an ex ista clausula fidei-3 8 commissum inducaturit & id co pro possessore semper contra fideicommissarium pronii

spon. 3 o. cum similibus. Quarto de adhuc magis in specie res mdeo quicquid sit in aliis casibus, luc certe no potest talis clausula quicquam inducere.Naque mens Testatoris omnino deficit, quem non est verissimile voluisse, si aliquis ex filiis ipsis liberos suscepisset, cogi caeteris restituere, ipsis exclutis, utque melioris esset coditionis, qui nouissimus decederet, quam alij, ut supra dixi: saneque a communiter accidentibus, quod argumentum ctiam in Testamelorum interpretatione a nostris attreditur,ut per Ias. l. certi. g. si nummos. si conpet.& per

Euer. in loco a soli.videmus quando fi ut huiusmodi fidei commissa ad ij ci conditioncms sine liberis. Praesertimque hoc recipiendum est, quia

instituti sunt in partes aequas, unusque tantum fuisset acc plurus, quatum daturus, ut

late docui. Et in terminis quod hec clausula codicillaris non habrat essectum,quando substitutio huiusmodi est aequalis, in textimi.ab omnibus .f.si Titius. dc lcg.primo. Ed ibidem Rart. hoc cxpresse adnotat. Plan que sola haec ratio sufficeret, cum non appa

232쪽

22 2

reat aliquo modo voluisse Testatorem in t pus mortis differri, ut supra dixi.Quare concludo Illustrem Dominam Iuliam Ream absoluendam esse a petitis per Illustres Actores Ziliolos i dc ita iuris esse censeo

ARGUMENTUM.

Τκ de materia praecedentis consit. De clausula scilicet codicillari, & quod ex ea non inducatur fideicommissum in casu, de quo agitur probatur. SVMM RIV Uu.δ R E L A T I v I, quos, Iara est,ut reserat eos tantum,de quibus seupra ac Pum es. R Institutis Alys,ct nepositas,flys non adeunD G

nepotes ex vulgara admittuntur.

3.Dsso o quae siemel in Als locum habuis,non emtenditur pos ad nepotes, quamuis cum dis v

caras

auara non sunt, quι non sunt honorati.1 Reciprocasubsilutio non pote a complecti parem, filium institutos 3n gradu inaequali,ct quando absiar dum stequereIur. si Fideicommisam etis induetum non censiarur confideratur si inaes lirassurgere possit, ter eos,

quos tessator aequaliter amau/ι.

7 Clausiuia codici Euris non indutu sideicommisium et M non adsum veria reactam Iemporis haben

st Clausula eod cistaris, an o quando indueri fideia

ptior es.

CONSILIUM LIX.

l relimus hic tractare desubstitutione fidei commissaria quo ad nepotes,qui videtur vocari illis verbis, in stirpes& non in capita, quae positassit in si ibstitutione reciprocamecesse est,utdc eosinstitutos esse dicam'ii ob relatiuuin, quos, i cuius natura cst, ut reserat cos tantum de quibus supra actum est Iomnes. de iust.& ita. l. i.C. de sum trin. cusini m. Quos inuicem substituit in stirpes, &non in capita, id est quos filios, ct n potes . N potes autem esse comprehcnsos fatentur

aduersarii, agunt enim filij D. Alphon si, qui

fuit prior institutus, una cu corum patrui S, ex testamento. Videndum itaque est si s teamur nepotes vocari in reciproca,quomodo haec institutio filiorum,& nepotum intel- ligatur. Et certum est nepotest vocari patribus ex vulgari substitutione, namq;, cum si vocati sint, nomine filiorum vocentundispo3 sitio, t quae semel in filijs locum habuit, non tenditur post ad nepotes Bart. l. liber rum . de verb. sign. Imol. & alij. l. Gallus. S. instituens.de lib.& post.Alexan. consili. 3 7 in

6. S c. d. l. Gallus.*.quidam . num . . Cur. iun.

consil. 22.nu. I a quod saltem verum est, ubi nepotes nondum sunt nati. Alexa. consi. 13. in .Corn. consil. 23.in pri. Deci.consil. 24S.

Alman .d L. quidam . nurn. a.dc dixi in primribus allegationibus.est itaq; quo ad patre, de eius filios vulgaris,cocepta in substituti ne facta D.Io.Ziliolo filii enim vocantur t tum si pater non adeat, de optime conueni ut secundum hanc interpretationem verba iuta, in stirpes, de no in capita:quia si pater premortuus sit D.Io.vel alias non adiuerit, eius filii cum patruis succederent in stirpes, nec huiusmodi verba, in stirpes, de no in capita, erunt ociosa. Et si testamentum habet hune sensum, nemo dicet quod testator voluerit hac reciproca substitutione fideicommissariam continerimam absurdum eueniret maximum, si quidem si omnes tres fili j succestissent D.Ioanni, de unus postea mortuus es et nepotibus relictis, alij duo filij successissent fratri iis exclusis: quia cum versemur in ex traneis non subintelligitur conditio. l. cum auus.decond.dc demons atqui non est verisimile testatore voluisse, ut pars hereditatis, uae iam adquisita erat patra, austratur eiuslijs,dc patruis accedat, ergo. Si enim vocauit hos nepotes non adcunte Corum patre, dc cos Uualiter tunc dilexit cum filijs, nulla ratio subest, ob quam eos excludat post aditionem patris. Humaniusque est hic ex reciproca non inducere fideicommissum, ne hiij a parentis hereditate arceantur. Et hanc interpretationem adprobarunt hi nobiles: quandoquidem mortuo Domino Alphon cum liberis, ij benigne Pmiserunt, ut portio hereditatis hui' testatoris,quq ei obuenerat esset apud filios illius, nec eam ex fidei comisso vindicarunt. Nec dicatur hos nepotes irs patri substitutos ex reciproca; quia id falsum est, sunt enim vocati patre non ad cute, de quo ad eos substitutio reciproca hoc tantum casu habere potest locum, non etiam si pater adiuerit: quia cum non sint honorati, ubi patcradeat, nec grauari possunt. Rui. in

233쪽

Consilium

in z. quod summa rationem habet, quia cupater & filius sint in si ituti in gradu inaequa- li, substitutioireciproca eos non potest com

a. qui id dicit impossibile: namque etsi eos complecteretur, tamen alij quoq; patrui succederent eorum patri, cum reciprocae substitutionis verba cos comprehendant. Idemq;esset si nepotes in codcm gradu cum patreinstitutos admitteremus,quoniam pater & ci'

filii esset quidem substituti aliis,& alij ipsis

non tamen pater & filii inuicem: ut per Soc

ea pio. i 3 & in his terminis, id est certissim ii,

quia illa verba, in stirpes,& non in capita, P

bus vocantur nepotes, non conueniunt quo

ad patres suos,quibus in capita succedunt.

sed quo ad patruos, Quod & si eos cum alijs

substitutos pariter admitterem', quod a ver his est alienum, adhuc soli non succederent patri, sed cum patruis, ob reciprocam substitutionem, que omnes eque respicit, quod &i uin effet absiurdum ut hereditas semel adquisita nepotibus, deserretur patruis, dia adhuc aliqui cx hs superinent. Quare cum Pqualiter filios testator dilexerit, & nepoto etiam vocali rit, patribus no succedentib':impium est,& menti eius valde repugna ut fidei commissim inducatur ex quo maxima 6 inaequalitast surgere pollit inter eos,quos Pqualiter amauit. & in hanc rem possent multa transferri pertinentia ad aequalitatem costituendam, quae praetermitto. Et hcc sola ratio cuincit ex clausula codicillari non posse fidei committan in sergere,cum sit talo, ut si testator fuisset interrogat' nemo ausus sit adfirmare illud scripturum fuisse. Et certe nulla potest adferri iudicio meo congrua responsio. Secundo multum adiuuat hanc sententiam, quod in substitutione reciproca nulluest verbum tractum temporis significans: naea verba, in stirpes,& non in capita, tantum operantur,ut si patres non adiuerint,fiiij eorum ex vulgari succedant, ut dixi,non aut ut fideicommissum inducanti si enim soli fi lii superessent tempore euenientis casus, certe illis non possent couenire verba huiusmodi, &sic nihil esset, ex quo tractus temporis insurgeret, si id ita est, consequitur,ut clausu

la codicillaris non possit fidei commissum inducere . quod non potest fieri nis aliqua

verba subsint, quae traictum habeant tem p risa .in testamento.C. de mil. test. cum sinam. Allegabatur ex adu rio decisSoc iun. cons8 89. t a. luasi cosuluisset ex his verbis, in stirpes,& non in capita, fidei commissum induci sed respodi & vere, in eius casu addita ver

ba in infinitum, quae ille pendit num . iq. dcnum. 17. Sed & Soc.pessime respondit: tum quia ex dictione , ipsos, quae est personalis . Nat. consi. i63. num. 3. substitutio satis restricta erat ad filios nominatim vocatos: tu quia cum alii descend cntes non essent honorati, non poterant in substitutione grauari. l. ab

eo. C. de fidei & nostri varijs in locis.& idem

SOc.ut puto coactus ab ipsa veritate, subditnum. 2o.& si quis velit non esse locum fidelia commisso, quia de Carolo etiam Mala testa

non fit mentio in testamento . videbat . n. se

nimis audacter pro fidei comita arguisse, &vt pςnitens aliam adgreditur viam Addebas tar Bero. t quaest. I o at is nimis inepte ex alijs verbis coniicit fidei commissum subesse,

nam testator ille dixerat in capita, di non in stirpes, catiς verba excludunt fidei comissum, cum ad filios solos restringantur. Sed & inco casu erat clausula vulg.pup.& per fidei comissum & ideo nil cum nostro commune habet. Confugiebatur tandem ad clausulami o t codicillarem, quam tanti esse momenti putat, ut & fidei commissum, & mortis tempus sola induceret.Atqui ut respondebam neminem puto esse, qui Loe dicat. Namque si testator in ipsam et substitutione dixisset, quos inuicem substituit vulgariter pupillariter,&per fidei commissum , adhuc fideicommissuesset inutile, quicquid dixerit Alexan. consi.

2o8.in 6.quem nominatim reprehedit Rui. consi. 7. in 3.qui etiam consit. 13i .d. lib. iderepetit,& alibi cstque ex mete omnium, qui dicunt in reciproca substitutione ideo non tineri fidei commissum,quia inutile esset,

etiam si exprimeretur. Aret. l. si plures. nu. 6. de vulg. Decu. in testamento. nu. S.C. demit.test.& multi possent citari. Non video,quod clausula codicillaris maiorem habeat vim, quam ipsa verba ore testatoris expressa, nec ullus est qui id dicere audeat.& in terminis, quod clausula codicillaris no inducat fideicommissum inter institutos equaliter,sine teporis adiectione:est deci. Bar reccpta in l.ab Omnibus.9. t . in Kde leg. r.& in extraneis, id nullum habet dubium, licet inter descendetes, inter quos subintelligitur conditio. d. l.cum auus. aliud dici posset .vt per Bero. risit 9 .num.9. in 1.& in hoc casu fortasse Alexan. f. consi. 2o8. defendi poterit, quem sic

nominatim declarat Soc. tum consit. IV .nu.

s. in s. Et in nostris terminis nullus est,qui contradicat. Recenseamus Docto.qui ex aduerso citant, di alios etiam,& id ita esse apparebit. Soc.omnium primus cons6. in I. ob clausulam codicillarem ex tedit reciproca.

cui pupillaris conliancta sit, ad fidei commissariam: at ubi sela vulgaris insit contra potius

234쪽

tius sentire videtur: adfinitas est inter pupillarem. & fidei commisiariam:yulgaris auteei aduersatur,& sun t qui utantur hac cocordia,ut docui in prioribus allegationib'Omnes ergo, qui citant Soc. l. consii l. s.vel Fulg.S Cor.l si frater.C. de fideicom. tu ruin auctoritate is adducitur, aut sic debent intelligi, aut si in aliis terminis responderunt, sine auctoritate loquuntur. Fateor, quod Calia.

ga. coceeit sermulam hac, Titium instuvo, Gatu ei substituo.& existimauit verbo, su stituo , vulgarem,& fideicommissaria inesse.& citat Fulg.& Corne.ubi supra, qui, ut dixi non agunt de hoc casu. at demus veram csse Gallia. sententiam, sane illic non est fideicomissum reciprocum, & ideo potest intelligi

Titius grauatus restituere Gaio, cum primu adiuerit Alc.l.vcrb.de vulgari. tractat de copendiosa,& nu. 3 s. in testamento inter libearos non vult clausulam codicillarem conceptam ut supra inducere fidei commissum. &d.f.quidam nu. I 8. ait Verbum, substituo, infecti addito tempore, vel clausula codicillari,at non dicit ex clausula hac mortem sub intellisi, Ze cocipit substitutionem vulgare, ut Gallia. non reciprocam. & Rub. ibi. n. 2 r.& ipse agit de formula eadem, Titium instituo Gaium ei substituo,&sequitur Galia. exauctoritate Soc. Fulg.& Corn. verum morte non addit. Neui Z. consit. 1 3. proponit talem substitutionem, & si Hieronymus moriatur

sine iiiijs, ei substituo Fraciscum,& late disputat, an valeat huiusmodi substitutio, quasi verbum, substituo, sit directum: dicitq; redubiam,& se suasisse partibus, ut concordarenti quaestio eius est. an verbum, substituo, inflectatur ob codicillarem clausulam. & tamen nominatim erat facta mortis mctio, &vt hinc appareat Din.dubitare, etia si momtis mentio facta esse a m consilium Nevia.

suluit quidem in reciproca, sedinter filios,&citat Raph.& Corn.d. l.si frater.& Soc.d. sit. 6.& ideo debet intelligi, quando pupillaris vulgari erat coniuncta, au t inerat salieni conditio. d. l. cum auus.si sine liberis,quae habet tractum temporis.& sic reciproca con tinet compendiosam, sed & in casu eius prohibita erat alienatio, ut num .s .& additum, ut post mortem filiorum tota hereditas perueniret ad alios,ut num. 2o.quae sunt potissime rationes. Gra & ille tandem in fine responsi fatetur propter has coiecturas reciprocς inesse fidei commissariam quare nihil ad re nostram. Soc.iun .consit. 1 6 s. in z.&ipse de reciproca inter filiors,& citat cωsdem,quos Gra.& nominatim perpendit coditionem. d. l. cii

auus . quare licci communem dicat opinione,ut in suo casu clausula eodicillaris includat fidei commissum, nihil ad nos. Pariscos i in et .allegari non debuit: quia coniuncta

crat reciproca copendiosae, & ex multis verbis fidei commillam inductum esse probat,&substitutio facta erat in codicillis, Ut num. sa.quo casu nuquam iure directo valere potuit,& ideo locus esita. Scaeuolar. ad S.C.Tr bcli.& num. 3 3. citat Soc. d. consil. 6. Fulg. &Cor. d. l.si frater. Cuniun. consi. t 39. tenet potius cum Dec. in fi. consit.& dictu erat in suo casia,unus alteri succedat,& multa concurrebant,ut per eum.Sed & in simili casu contrare pondit Ruin. consi. t 9. num. l 3.& nu. 23. in secundo. Cra. in consi. 2 proponit huiusmodi substitutionem, instituit Beatricem,&ei substituit suos & concludit talem substitutionem esse illi similem, qua familiam substituimus, in qua Unus celetur esse grauatus albteri restituere, secundum eum:& dicit Criau.

insccti ex clausula codicillari hanc substitutionem, quae poterat esse directae nihil ergo de reciproca, tantum de fideicommisso resi-cto familis quod habet tractum temporis,secundum eum, Ut num. 6 qui licet reprobetur

ab Addente ad Dec. consi. ros. & alibi, & a Menoch. ccnsil. 8s. num. 9 .8c a seipso cons 3 i .num. .vbi Uul quod verba tractum teporis denotantia sint in secunda substitutionrita me non multum nunc moror ex D ctr. Rui.qui optime distinguit in d.f. quida. nu. 32.& seqq. satis constat Cra.decipi. Por. conii l. tr 2.de compendiosa tractat,ut & Bel

tendi ideo intellisendus est,secudum eos, &quod agat de casu, in quo sit coluncta pupillaris vulsari, probatur manifeste, dum citat Imol in s m. limitatione num. 6.qui dum dicit clausula vulg. pup.& per fideicomnussum comprehendi fio ei commissum: loquitur quando pupillaris est coniuncta Hilg.ut per eum ibi. num. tr.& idem sentit Alcx.nu. I9.&in terminis Soc. d.consit. postquam multis probauit pupillarem couerti in fidei commissariam ob clausulam codicillarem,si non valet, vel non valebita nume. 8. proponit hanc difficultatem, quod statim adueniente pubertate fidei commissaria locu habere incipiat, & fidei commissium non diiseratur in in tempus mortis & respondet ob conditi nem subintellecta ex d. j. cum auus. eam ccssare.Seeudium Soc. ergo huius sentcntia auctorem, ita demum codicillaris clausula innectit directa in substitutione, si tempus mortis lex ipsa pleat. Praeterea Rip concipit clausulam codicillarem

235쪽

Consillum

larem in serma ampliori si omnia, dc singula

contenta in testamento non valent, nec va-

Iebunt,&c.& vult quod verbum,valebit, importet tractum teporis ex Fulg. D. si frater. quod tam e no est cx mente Fulg.qui intellis itur, quando substitutio reciproca est confirmata verbo fidei commissi,ut quia ilictum quod valeat in vim fidei commissi, & Corn. sic eum declarat. Sed & Rip.non dicit, quod verbum, valebit, inducat mortis coditione, sedim, quod habet tractum in futurum,&est sensus, quod si vulgaris extinguatiar peraditionem, substitutio valebit, ut fideicommissi im; scilicet si fidei commisso locus esse possit, ut quia inaequaliter sint substituti fideic ommissari j. ut ex Aret de alijs retuli supra, neque enim, ut dicebam, clausula codicillaris potest operari plusquam si fidei commisiam expressim iductu esset, quo casu mortis conditio non subintelligitur, ut supra rotuli,& R i p. loqueretur con tra Soc. consit. 6.ui ut auctor fuit huius sententiae, ita etiam eclarauit quomodo procedat. Ca n. l. 'r cibuS. num. I98. C. de impub.& al. ib. citat distinctionem Rip. in l.Lucius.& ideo intelligendus est, secundum eum .Pancimius consi68.& ipse agit de liberis,& utitur auctoritate. I uig. Corn.& aliorum. & multa vigebant in eo casu,& num. 6. defcndit conditionem,

si sine liberis decesserit, subintelligi in sua reciprocae aperte sentiens es ausulam codicil larem nihil profuturam fuisse, sine hac conditione. Manti. lib. . tit . . num. 2. de conte. vlt. votu. tandem confugit ad auctoritatem

Fulg.& Cor.&Soc. l. cons l. 6.& concludit ex sententia Soc. substitutionem habere imcum post mortem filii sine liberis decedetis,&sic reciprocam ponit, cui insit compendio I

qui de copediose expressim agit.& lib. 7. tit.

q. ex eorundem auctoritate tenet cotra Dec.

xi unum latum ex capit et suo dicit d. tit. a. nu. .quod est valde absonum, vulgarem in codicillis trahi ad fidei commissariam, cum diarecto valere non possit, ut in pupillari respo- sum est. di Sc rota.atqui si his verbis concipitur vulgaris, si heres non erita quomodo vult Mantica, ut inducat fideicommissum plane vulgaris, sic iterpretabitur ut heredes ab intestato restituat hereditatem instituto: etsi ipse nollit, aut no possit ea accipe, subsituto vulgariter:no aut, st si institutus fidei comissu adeptus sit, illud consequat substitu tatu . Quod in hereditate ipsa operatura erat substitutio vulg.operabitur in fidei commisso, nam & in fidei commissis est locus substi

relatis sed missum Manticam faciamus. Satis iam docuimus nullum esse Doctore, qui in reciproca, cui no sit adiectus tractus teporis . aut in qua ex ui legis no subintelligatur. dicat propter clausulam codicillarem contineri fidei comissum, neq; id mirum est: quia huiusmodi clausula potest inflectere directas dispositiones, at non addere nouas qualitates; latis sit, quod reciproca, quae dire staetansiectMur, addita clausula,quando.smateria est disposita, ut quia in paribus partib instituti inuicem substituti sutivel quia subintelligi tur conditio. ex d.Lcu auus. vel quia expressa est a testatore. Verum quδd, his deficientibus hcc clausula,&instinat verba, dieis spiritum vitae insumet non reperio, qui scribat,& ideo verissima sunt,qus dixi prius.

Tertium est sundamentum, qudd clausula codicillaris non operetur, quando effin' ita sunt abstrusi, ut testator eos ex sono borsi non facile intestigat. Soc. cos93.n. a T. in quarto. Rip.d. l. cent. num. 8 .Ceph. alios citas cos Go. atqui nemo non videt abstrusis sinum esse huc essectum de quo agitur,quλndo nos, qui quotidie in libris legum euolu dis laboramus, vix scire possumus, quid sit

constitu edum,& coniectura in apud me certissut cum testator illis verbis, quos inuicem substituit, nullam fecerit mentionem fideicommissi,nec inserta sit clausula illa, vulga. pup & per fidei commissum, ut moris est notariora , noluerit etiam fidei committere. &clausula codicillaris addita post a notario, ex usu quodam, non debet in uertere dispositionem testan iis, & parui facerem in re tamia hanc clausulam, quae est potius adscribenda stylo notari j quam testatoris dispositioni: ex sententia. Bant l. t .de iur. cod. quae hodi Esertu receptior est, sunt enim pleriq; ex recεtioribus, qui eum sequuntur. Coniecturς consideratae ex aduerso nullius sunt momenti Namque hic nulla ratio agnationis habita est, cum substitutio non egrediatur nepotes,&quia ubi semel patres iuccesserint, illi sunt exclusi,& bona a patribus sienari possunt, tantum prςlati masculi steminis in substitutione. Altera, quod cum priores substitutiones sint fideicommissariae, idem quoq; de hac nostra dicendum sit, inanis est, quia illς habent verba clara, at haec ita concepta est, ut fideicommissaria esse non possit, ut dictum est. Ultima, quod si grauauit valde dii cctos, multo magis,& minus dilectos I publi .decond.& demonst. non est apta ad inducendu fidei commissum LLucius. iunc gl.de heredi. init cum sim m. Et si ex his coniecturis lic rei extendi fideicommissa , nullum esset

236쪽

t tamentum in E fideicommio di ides rius est,ut verba ipsius substitutionis attendi

'debeant iuxta regulam eam, casus omissus habet pro omissio. & ubi substitutio no loq-tur, nec nos. In caeteris me refero ad ea quae scripsi ante.Interim tamen non possum non deplorare instlicia, haec tempora,quibus in dies noui eduntur libri. Soc. indicto con-sl. 6. tentauit primus extendere pupilla rem ex clausula codici lari ad fideicommissariam fuere.qui eum acriter reprchenderint, ut per Angui cons. 38.&cons. 7a ad vit .v

Iun.Galia. hoc porrexit ad illam substitutionem, Gaium insiti tuo,& ei substituo Seiuni, & sunt qui eius sententiam probarint: Manti. solam vulgarem inflectit: ita omnia sunt in incerio. Sed haec hactenus.

ARGUMENTUM.

Lao TvM dotis filiae eunubet,uti coditi nate non transmitti stante statuto Cesenae, Substitutionem pupillarem in re particulari redigi ad uniuersum patrimonium. Et Pupillum alteri pupillo subiti tutum, quamuis praedecedat transmittere suam pupillarem subiti tutionem ad heredem suum, in casu de quo agitur dilucide ostenditur. S R I V LM. e Lao YvM Hi actu ia cum nubet,ae itureon ionale , potim quam in diem.nec transmitti Mame statuto excludente expresse a le

gitima, num. 3.

a Casen distinctu in L. Duo rentum, S. Titio, de Condit. se demonsus aliquibus probat . a Filia ab intesto exclusa a statuto, non potes petere testiniam ex Testamento. Fero. Cons. 1s s. lib. a. reprehenditur. s .cem Con V. in a. declaratur. Legatum, quando tali adjecta est dies, potius execurioni, qua V mia, dicior m He,cmirifimittitur, quod non procedit quando dies est incena, ut m legato facto eum nubat, num. . 1 IntelZec in ad i. ex his, C. quam dies leg. red bylautio compendiosa puri garu an, G qua GTrahatur ad uniuersa bona pupilli. t Filia a Patulo exclusa, cπ in res emo praeteri-ra, tvi ariter pote sub titui.s Heres pupilli a patre insiluit cir alteri ' Eusta

Dium Constraecipue, num. IX.

1 o Texa ciles, m L fui patri. de acquisiereaec in L quidum elogio. C. de iuri detis. aetae

dantur . Ir 'res aus totam voluntatem sauris probare debes, aut utam improbare.

I a Substitutus pupisio, an, o quando pupiali hereditatem adire si, o paternam repudiare, lὸ contra, distranguen pulchre declaratur, ornum. scyps s Rom. m l. qui patri, de acquir. hered damnatur.

ues erit, parra sium. Verba siextabunt, atiquando non interpretatur,

iris si peruiuenti Sed si mascuti erum, ut si Derit dictumsub ivom culasse extabat

aurem seminas.

o Dictio se autem) aduersor praecedentibus.1 . Sac doctrina in L qusdam, C. de iuri deliberam H ιmpugnatur. I Uerbo,quugu a Tesa reprolato compreheditur heres sim in , non heres heredis.1 s Conditiose ex usu vel si vixeris, insita utitione dicitur Tatue inesse , se ex 4 a non dura aliquid operara. rs Pupilla hereduas coniuncta paterna , transis ad quemcunque heredem, ad quem paterna

ao Canditio adiecta intersona In uti; an, se ra- d. satis sis, quod impleatur in persona Iulia L

R O po s t τ A species tres habet dissicultates,quas singulas, ut potero breuius explicabo.Prima est, an octingenta relicta Leonidoin diem, vel sub conditione, relicta sint. Altera, an substitutio pupillaris ad rem, particularem redigatur, an ad uniuersum patrimonium Leonidae porrigi debeat. Tertia, an post humus ei substitu qui anth illam derellit, substitutionein ad herede suum tranfiniserit, quae & obscura est, &. vi nostri dicunt ex summis apicibus iuris doclaranda .i Arbitror relictum esse conditionalet potius quam in diem. Et hoc non habet dubium,si cui placeat sequi distinctionem Castren.in l.Titio centum.S. Titio. de conis. &deinon.ut si statutum mandet dotari sceminas,ut mandat Si tutum Caesenae in secunda parte, huiusmodi relicta,cum nubct, non transmittantur, quasi conditionalia, quia

237쪽

Consilium

hae scominae dicuntur etiam exclusaea legitinis, Ut per cum . Et idem seph alibi repetist Castren .in l. quoniam in prioribus.C.de inofr test. consa s.cons. 3 et an fi. in pri. con

pierique alij secuti sunt. Alexan.cons. 13. in

qui alios citat, cons. 778. num. MCnoch.c

sit. 8a .le p. lem alios congerere, sed non cliopus. Nec mirum id est, quia cum hae pra-' teriri pollini impune, ut tradd. omnes in l. Gallus. S. ac quid si. de lib.de post. Ubi nuI nu.

tis, qui a recentioribus passim citantur: de huiusmodi relicto non secus iudicadum ri-det, quam si ossent penitus cxtraneae; quare cum pendente conditione moriuntur, niluansnittunt, secundum Castren . d. consit. 3 23. in fi.&d. cons. 6.ubi ait hanc filiam non posse testari de dote,& per Alexan. d. consit. 36. Nec obstat, si quis dicat Statutum in prima parte excludere foeminam, si dotata sit, quae est altera pars distinctionis Castren. vi debeat tunc cile dotata tempore quo ab li reditate excluditur, quo catu transmittiturdos, ut porcum d. f. Titio, Nam respondeo, quod contrarium hic verius est: siquidem dotata quidem cita testatore, sed si nubet. quod ei licuit propter alteram partem flaturi,qua mandatur, ut dotari debeat. Tractat Castren de statuto solo, quod exigit silia pli citer.ut si in ina sit dota ta, quodque non habet alterum membrum, quo mandetur, ut debeat dotari, quale est nostrum. Etenim hoc casu Testator potest se conserinare statuto, & in tompus nuptiarum relinquere dotem, sicut statutum ipsum vult quantitatem eius declarari, cum si ei nitia erit nubilis; ut possit postea nuptui tradi. Si itaque tostator idem praestat, quod statutum, non debet ei obello, quod sit testatus, i. pol thumus. de in iistest. l at d. d. f.& quid si . num. r. Rui. num. 181.& alibi sepe Docti Sicut Demina si nullum subsit testamentum . non habet dotem nisi nubati sic etiam stacto testa incto, codem

LX. 227

iure uti debet,& quantitas expressa testam to cedit loco declarationis faciendae ab intes lato per consanguineos. Estque haec veria tas, quia receptissimum est, 1 ut sceminae ab intestato exclusae nullam pollini praetendere legitimam ex linamento,ut sese trad. Tira l. de tu primi g. lues i. 3 3 .num. 2 et .& quavi.

6. ut taceam alios recentiores. Interpretamur itaque testamentum ex statuto ipso, &iestatoris dispositioncm,ex illo moderamur. Sed quia alias considendo non sum secutus praedictam Castridecis lico, audit in praesenti specie adhuc res est certissima, quia in hoc statuto themina exclusa est a legitima, di ab omni successione uniuersali, nec ullum pintest habere regressim ad bona masculorum, ut in ipso statuto , sela dote contenta esse debet, nec potest conqueri, quod ei conditio nuptiarum a dijciatur, cum dos sine matrimonio esse non postitit. 3.de iv.do. lxit. C. de don. ante nup. cu vulg. & quando statutu utitur verbis amplis quibus caueatur ne mulier aliquid contra testamentum petat, Ut

hic sunt amplissima, certum est no posse traetari de transmissone relicti, secundum Banin d. f. Titio, quem sic intelligunt Imol. ibi,

3 Et idem est, si statutum a legitima texesudat, ut & in casu nostro.Galli ad Alex.consi. 36. in 7. Io.Lud. Lamb. inter cons ad vis. volun.cons s. Si enim statutum tollit legitimam cui dubium doti posse ad ij ci condi tionem , quae ei naturalit Erinest. scilicet , si nuptiae sequanturΘEtenim cum relictum est, ut quid expediatur, deberi no potest, donec venerit tempus aptum expeditioni l. nec semel. f. quod si. l. pcquan .di.leg. Castr. in his terminis d.cons. 3 2 3. in fin. Quod maximEhic recipiendum est . ubi Testator illis verbis, cum nupserit,addidit, & nuptui trad

tur.

Non obstat quod dos si relicta iure institu tionis, quo casu videtur esse suspen se tantum in diem. Anch. cons. a 32 B m. s. ry s. num. q. in secundo,ubi alios citatiNamque res potatio facilis est; In conii l. ni in Anchari dictum erat, dotauit, & instituit heredem, quae verborum g minatio, Anchari mouit, ut considerat etiam Soci iun. consit. 13 num. 2 s. in pri. qui tamen loquitur secundutus commune, non secundum statutum: Sed&in casu Anch dicitur simplicit cri pro dote, hic autem legimus verba, cum nubet, quae desiderant nuptias ipsas. l. sancimus. C. denup. ct sentit Anch. quod si dictum esset, instituit pro dote,nec additum, tot in aliter coet

238쪽

118 Laden

eget constituendum Bero. v rh d. cons. 1 s s. et loquitur sine ratione, di auctoritate, nam sarciquem is citat, in i qui negationem.*.fi. de ad. tu. se remittit ad trad ab eo in d. f. Titio ubi filiam aperte excludit. Al .cons. 13.

in a. refert simpliciter distinctionem Castr. s de qua supra. in coram. t s s. num. 8. in z. nuhil agit de institutione . sed tantii in tenet in suo casu transmitti relictum, quia putat, P statutum illud suunt non permitteret posteadijci a patre diem. aut conditionem doti , quod hic non est. Rursus Alex. ibi dum refert statuta ponit verba ili a quae sunt in statuto hoc nolim, mandat dotari,& tamen nullam eorum vim expendit, nec meminit di.inctionis Castre n. quam alibi secutus est , ut seruiret causae. Etenim cum statutum illud excluderet filiam ab intestato: iuxta dictam distinctionein. a legitima quoq; exclusa erat, secundum trad. superius,& ob id Alexan .nihil de illo statuto dixit. Minus obstat, quod dies videatur potius adiectum executioni, quam substantiae legati, dicitur enim, danda cum nubet. quo casus in diem, non conditionale essc solet, t& ideo

transmittitur . t ex his. C. tua n. d. leg. cemat.

ubi alios citat; Quia respondeo verius csse,7 ut quando dies incertust adiicitur oecutioni, sit conditio, non dies: sic in terminis si stris tradd. Ang. Al .d: Aquen. inl.Seius sa

ut dies penitus incertus, qualis est nuptiarii, licet addatur executioni, reddat legati a conditionale Bar.& alij in l. si sic.S. r. le lcg. t. deI quibus. S. quidam .de cond.&dcin.AlcXan. d. consi. 3 3. in pri n. dc latius d.coiis 36. in 7. ubi dixerat testator, quas dari voluit cit nubet,& concludit esse conditionale, di Galli ibi testantur de communi. Nec obstat. l.I. ex his. quia, ut dicunt D

Eio. ibi, legitimae aetatis tempus certum est; at nuptiarum dies inccrta ut etiam trad.Salici ibi,& l. i.f. si autem aliquid . C. de cad. tol l. post alios ante citatos . Dici etiam pos

set quod illa l. loquitur quando dies inceri' adijcitur dispossitioni purς iam perscciae, &in alia oratione; at secus ubi iseritur ipsi met dispositioni purae ut hic ubi dictum est, lego

dece danda cu nupserit, nam verba illa: danda pendcnt a verbo, lego, devcre in d. l. ex

his. est clausula separata, & ita in terminis declarat ibi Bald .distinguen Man una sit oratio, an duae, ut per cum, pro qua distin stio-

ne ad sese etiam Ang. consi. 39 a.dc 393. ubi

voluit, quod si testator in una oratione reli, querit tercenta, inde in alicra addat, illa velle praestari in armilium nuptias & amore dei, legatum non sit conditionale . Et Dtacto. praeallegati, si volunt idem constitui in eadem oratione, loquuntur contra commune, nec ex s. l. ex his, adiuuantur. Nec video .

quid refcrat, an dicamus, lego decem cum

nubet, vel decem danda cum nubet; de cum habeamus communem Opin. quod dies incerta adiecta executioni, qualis est nuptiarum , reddat legatum conditionale, parum curandum est,quod aliqui consuluerint c trari uni; quin & SOc. ipse d. consil. 92. Vt euitaret hanc opin. communem, confugit ad

cana rationem, quod pater tenebatur instituere illam filiam,& ou id vult, quod verba, cupervencrit ad nuptias , potius denotcnt quandam admonitionem, quam conditi nem qui non est casus noster, in quo filia potest impune praeteriri, virtute statuti, & est penitus extranea Et ex his prima questio sit expedita.S Succedit nunc altera, an substitutior conpendiosa.de qua in testamento, trahatur ad uniuersa bona pupillae, & sic etiam ad ma terna, eo quod ei insit pupillaris. Et opinor dubio procul trahi, est tex. clar' in cap. si pater. le testam. in o. ubi testator filiam imp berem in re certa instituerat, & filium paribter impuberem in uniuersum, eosque inui, cem si sine liberis decederent, substituerat,&utraque substitutio, tam iiiij, quam filicest uniuersalis & ita ex eo Tex. concludunt Do i passim, distinguentes, an verba relata sint ad personam,ut hic relata sunt an ad re, ut primo casu sit uniuersalis, altero particularis: & si non desint, qui di hoc casu putenteam esse uniuersalem,ut per Alexan. in l. cc turi . num. 89. de vulg. post Imol. &ibi Rip.

6. limit. ad quem me resero; & ubi posita sit clausula illa, ut in hoc testamente, vulgariter, pupillariter, & per fidei in istum, dubitandum non est.Corn.conlit 3 s. num. Io. in a. Rip. d. l. centurio. nu. i q. qui loquuntur, quando etiam verba sunt relata ad rem ce tam, nam cum mens testatoris declaretur ex

illis verbis vulg. I p.& perfidei commisse i licatiores ceris ni nil facit, ut est tex. in I cor credi .f.fin .de vulg. Vbi ex prcilina responsucst substitutioncm pupillarem trahi ad univcrsum. etiam si quis sit substitutus ex re cer, t a. ab institutione enim ad substitutionem arguit I C. Et est cisnsit. Soc. iv.93. in pri. qui

239쪽

Consilium

defendit, quod ol, ea tantum verba, si in pupillari .aetate, pupillaris, quae in cst compendiosae, porrigatur ad omnia bona pupilli, ut pcreunt. Nec obcst, si quis dicat filiam lite non esse institutam si rolictum pro dote ilicimus conditionale, & ideo nec ei substitui posse ; quia respondeo Priino , quod inio de hie instituta est in alimctis, ut in ic sta incto. Secundo, quod nil refert, quo ad substitutionem pii pillarem, quod filia non sit instituta , quandoquidem & cxheredatae substitui potest pupillarit r. S. non soliun. inst. de pii p. substitutione; Sic etiam & si filia sta tuos to exclusa sit,' & testamento praetcrita, eidesubstituere potest pater, ut in terminis trad. Rip.& Alc. l. r. de Vulg. hic nun . I a. ille a t. Quare etiam si filiam hanc preteritam esse fateremur,substitutio ipsa pupillaris non id eo minus traheretur ad uniuersum. Et id est indubitatum. Subit tcrtia quaestio, pertinens ad trans missionem. Et opinor heredem filii qui institutus erat a patre, de dcccssit ante nepte, succedere in hereditate pupillari, tot. cst, quem Dinsto. nostri dicunt singularem, in l. ro qui patri,ide acquir. her.vbi habetur, quod

heres substituti pupillo,qui patris heredit

tem adluit, consequitur cliam pupillarem ,& si substitutus sit praeinor tuus pupillo. Sed uando haec l .dissicilis est. de dura, ut nostri

huius questionis definitio tota pendet ex ea, opere prccium me ficturum puto, si eam de

claraucro.

sunt duae t l. in corpore iuris ciuilis solae, ad hanc rem pertinentes,& hec ipsa,& l.quidam clogi D. C. ictu .dclib. luam, ut similem citant Docto. Verum si quis penitius inspexerit, fortasse aliud rectius opinabitur. Pr ponuntur duae quaestioncs in d. l. quidam .vuamq; dicit Iustin. apud veteres suisse ambiguam, de gloriatur se omnem tollere dubirationem. Prima est, an si quis ex aliquot uncin primo, mox ex alteris, inde ex alijς , fuerit heres institutus , possit unam institutionena admittere .& alteram respuere: Altera, an si filius impubes, & extraneus in stutuli fuerint, & extraneus filius pupillariter substitutus di pupillus, ac intraneus hereditatem adierint , illeque intra pubertatem decesserit, hic eius hereditatem possit repudiare . In utraque Iustin. constituit, aut totum admittendum esse, aut totum repudiadum. Hae duae quaestiones, quas in dissicili fuisse Iustin. ait, si Docto. dcclarationem soquimur, in aperto erant,& earum prima, ex

ipsismet iuris regulis dcfinita. Quis nescit

neminem posse decedere partim testatum , partim intestatum l. ius nostrum. de regii l. iuri cur ergo Iustin.dicit veteres de hoc dubitasseξ Innumera sunt loca Pandectarum ,

quibus haec regula iuris recensetur; Et hoc soli militi permissum esse I. Q dicunt, de in l. a. de acquir. heres. Vlp. idem ponit, quod Iustin. in . . l. quidam . si communem sequimur declarationem; imo vero, quod magis est & in Pandectis erat definita species inulto dubitabilior, ut scilicet etiam si una

institutioitum esse conditionalis, adhuc unica aditio susticeret, totamque deferret hereditatem heredi soli instituto, l. cima hercs6.fin.& l. q. . de acquiri hcria. Bardus itaque Iustin. est, si, ut putant Dino. id fuisse in ambiguo restri, quod iuris erat exploratissimi; Pariter, si in l. qui patri, erat decisa altera quaestio, de quidem ex regula iuris . quia, qui heres est patri debet esse,& pupillo propicr ius adcrescendi, quo duae hae hereditates coniunguntur,ut I. .ait, quomodo Iustin. controuersiam hanc ex regula iuris decisam dicit fuisse ambiguam apud veteres Ego itaque aliter rem declaro, quod eo facio libentius, quia declaratio haec mea magis confirmat opin. multorum Docto. quos cm sequi volo, ut magis communem, & v

riorem in proposita quaestione dissoluenda .

Dico ergo,quod d l. quida. in prima quae sitionc non est accipienda generaliter,ut verba indicare videntur, sed restringenda ad cum casum , quo institutus haberet substitutum vulgarem in aliqua earum institutionum, ut scilicet Iustin. ibi utramquc substitutionem comprehendat, vulg.& pup. vi innuunt ea verba,simis elue modo,&vt illa ratio euincit, quod alias ea fuisset indubitati is apud antiquos. contra id quod ipse Iustin. adserit. si est subtilis quaestio. Etenim si quis ita instituat, ex quatuor unciis Titius

heres csto, item ex tribus, & cx alijs etiam

quinq, hercs csto. & si ex his quinque heres

non crit Caius ex eisdem heres esto: videbatur permittendum csse heredi, ut uncias quinque omitteret, quae cum substituto deferrentur , si is adibat testatus decedebat

testator, nec iuris regula vitiabatur. Contra tamen Iustinian. constituit ea ratio-i ne , quod heres t aut totam voluntatem testat aris probare, aut totam debet improbare. l. si patroni f.qui fideicommissum. veri quod ergo. ad Treb.& l. quaesitum . de a quiri hercd. ubi Aret. Ruin. l. s filius . num. secundo. de vulg. qui citat. Tox. qui optime probat in l. ita tamen .f. qui suspecta

ad S.C.Treb.& hoc significat Iustin. in s. du

240쪽

ait, ut vel omnia admittantur, vel omnia repudientur. Est ergo alia ratio l. quidam . aliad.qui patri. Sed & calus hie primus est desinitus in

Pan d. in i si solus. in pri n. de adq. her.Verum vel alij I. Q dissentiebant, quorum responsa Tribon. non attexuit Pan . . vel verba illa, qrespici ut substitutionem, addita sunt a compilatoribus, ut plerunque alias. Quidquid autem sit, certum est hunc casum esse in dissimili, uia datio substituti vulgaris eis cerepos Ie videbatur,ut instituto liceret repudiare eam hereditatis partem, in qua ei vulgariter substituebatur, sicut& vulgaris substitutio multos alios habet escius in iure nostro, ut faciat heredem de necessario voluntarium, ut extinguat sui talem,& similes d. l. si filius .de vulg. Uul.de adquir. heri & tradi . Bart. & ali1. l. i .de vulg. in enarratione mulistorum ciscinia uin huius substitutionis . Et niti extarent .si solus.& d. l. quidam . mtalla multi hoc admitterenti quasi voluntati testatoris congruum. Et haec de prima quq stione. Sic etiam, & alteram accipio in ea tantuspecie, quam ponit Iustin. in qua nullam aliam habet in iure d. l. quidam . l. similem. i i Variis in locis tractatum est, an substitutus tpupillo adire possit hereditatem pupilli, &repudiare paterna, vel e couerso. Ego distin suam casus ad rem nostram pertinentes. Si Pater unum filium impub. exheredauit,& alteruin sibi heredem instituit, impuberique substituit. heres institutus non potest repudiare paternam , di adire pupillarem . quia impugnaret iudicium de iuncti, quod non licet. inuibnus enim cst, ut qui destituit supremas defuncti preces aliquid ex eius voluntate consequatur. l. ii patroni. f. qui fidei commillum. ad S.C.Treb. aliud vero, s liabeat alteium coheredem: licebit enim ei hoc casu repudiare paternam,& retinere pupillarem, quia cum testator hic habeat heredem, ipsus testamen tu non dicitur repudiatione alterius impugnari: hic est To.in l. luaesitum. de adquinher.quem praeter quod DoL Omnes ibi de filio impubere exheredato acci-iunt, eso ex multis in libro, quem contra

aldui . scripsi, probaui veram ei te hanc Docto. interpretationem,quq huc transferre ni

hil est opus. Quod si pupillus,& ipse institu

tus sit, non potest ei substitutus hereditatem paternam repudiare, & pupillarem accipere, quia iunctae c perunt cile per aditionem.

hic est Tex.in I. sed si plures. S. filio imp. vcri idemque de vulg. qui sic conciliatur cum Al.quaelitum. alioqui haec antinomia esset ii

placabilis. Duo itaque sunt hi casus, in quibus substitue incipit a repudiatione paternae, & c includitur, quod si est tali credatus filius non potest respuere pupillarem, nisi habeat coherede, ex cuius aditione tab. pupillares com firmentur d.l. quaestum .s nautem filius, &ipse est institutus,&adicit,non potest eidem substitutus, & coheres repudiare heredita tem pupillarem, etsi paterna repudiaucrit. Est & tertius in d .f. filiorum . quando scilicet filius impubes est ex asse institutus, & ei substitutus quis est, quo non est permissa hereditatis unius adquisitio, alterius repudiatio, ut ibi. Quartus est quando filius unus impubes, alter pubes fuerunt instituti, & pubes patri fratrique heres necessarius extitit ipso iuremam pater, quem heredem sibi necessari si, eum. & filio suo facit d. l. sed si plures.*.quos possum. de vulg.& si velit filius, qui heres extitit recusare paternam hereditatem, imp trareque separationem bonorum patern rum,& pupillarium, ut legata debeantur ex secundis tab. tantum, nec fiat contributio bonorum, et paternorum, hoc ei permitten- tendum est;hic est Tex. in d. l.si filius. de vulga. quem Docto. Varijs modis interpretantur, multa doment s, multa addentes. Et sic contributio bonorum, quae alias fieri solet l. I. S.quod vulginad i. falc. x aequitate praetoria cultatur, nec enim iuste faceret praetor,

si, cum ea propositum silliberos ab oneribus non sponte susceptis liberare, hunc filium

a staterna licreditate arccret. Praesertim cum remotis quoque secudis tab. ab int stato fratri succenisset. Nec aversatur hic Tex.dncto. S. filio, quia ibi institutus erat extraneus, nec etiam d.l.quaesitum.& si Docto.

in his duobus responsis conciliandis valde laborent: quia negat ibi Vlp. licere filio ropudiare hereditatem paterna ipso iure, hoe

est, sine praetoris auxili at hic Papin. hoc ei cedit, implorata prius equitate praetoria, quae est vera,ac pura horum locorum conciliatio: alias vero oporteret supone te datum hic coheredem extraneum, iux.distinctione Mar. d. l. lsitu.quae fuit sententia Areti in i .l. Quintus cst, quando extraneus fuit insti.

tutus solus,& pupillo exheredato substitust.& patris hereditatem adluit; nam pupillata praetermittere non potest, hic est Tex. in d. l. qui patri.qui licet generaliter loquatur,& aDoct. intelligatur etiam in instituto,qui adiuerit, ipse tamen puto rectius csse. ut vel de exheredato accipiatur, vel de instituto, qui non adiuerit. Et

SEARCH

MENU NAVIGATION