장음표시 사용
421쪽
enim sub Rubr. de indemn. mul.inhibet, ne mulier citra ullas solenitates, ullo modo, se obligare possi,ut eo expressum est. Nec obsat, quod hoc compromissum cesserit in co- modum d. mulieris,&ob id non liceat alii retorquere statutum,quod fauore eius editum
est contra eam,ut per Castr. cons9 I.num . .
in pri. cum al.de quibus Tiraq.glo. 8.n. 78.deil .coni .na respond.' huiusmodi decisi. habent locum, quando actus tendit principaliter ad acquisitionem.& secundario ad oblitigatione, ita Ang. cuius est decis. originaria . in l. mutum .s. i. 'bi Casin Alexin ai. de accl. her.at hic actus tendit principali ter ad obli 2 gandum, ergo. Secundo riid .u, statutumi nostrum est precisum, & infirmat contractum aliter gestum,& ideo non inspicitur an sit tilis vel damnosus, ita conciliando opin declarat. Bru. de serm .art. te pol.& in. r. pag. 3 s.colu. r. vers. & haec ampliatio. & hoc est triti sinu, ut actus non seruata sorma sit nullus i. cum hi S. si praetor.C.de trans Non ob-3 stat etiam quod hec mulier sit Hςbraicat iatenetur sequii l. municipales Christianoru , quibus subiecta est. Bald. l.spadonem S.quod
scutide iud. cum vulg. Est etiam nullum hoc compromissum, ex tiltero capite quia scilicet est factum contra sormam iuris:addita est enim ea conuentio, tris duo electi fuerint discordes, assumatur tertius a partibus ipsis nominandus,quae t tum vitiat compromissum, Ut est Texti in Lite si unus .f. sed si in duos. de arb.ubi expres- sin disponitur tale compromissum non Ualere:quod adeo verum est, ut etiam si fuisset sequuta electio & lata sentetia, adhuc nihil prosit,ut est definitum a S.PonLin cap. inia bis tuit de assi & quamuis multis modis Docto. rem hanc declarent, nos tamen sumus in tuto quamcunq; d Marationes quamur Et .n.
Franc. Accurs qui putat, quo ad duos pri
mos valere compromisti im, ita ut additio illa de tertio eligendo vitiet non vitietur, intelligi debet, dummodo a principio tertius eligatur,ut pulchre trad. Io. And. in kfin. ad Sps c. de arb. in addit. in veri nihil . Sed&haec opin est contra dictum text. in quo dicitur simpliciter, puto compromissum non valere,& quatenus quis ea vellet sequi, pr cederet, si in ipse compromisso partes expressim conueniret,ut antequam aliquid fieret, di arbitri procederet, eligeretur,ut per Zab.
dicto cap. innotuit. colum. antepenu l. ad fin. sed hic lumus extra omnem dubitationem, quando nec a principio tertius cst electus , nec inter partes coiic tum est, ut eligeretur,
antequam arbitri ultra progrederentur, sin-
autem generaliter accipiatur opin. Franc Accuriquae fuit etiam Iac.de Arcti vi p Ioa. And.ubi supra. dc Bald. in L S.sed si in duo .ci cons. 73. in a. praeterquam quod est contra
eum tex. nos etiam sumus extra terminos eis
ius, quia arbitri electi non dixerunt sente
tiam . sed & illa opin .est a plerisq; omnibus
improbata, ab Inno.dicto cap. innotuit.v tati no. ubi ait tale compromissum no valere, quia malum habet fundamentum Butcibi .
num. t 2.in fi.qui tamen paulo ante contra dicit AEt admonet Abb.num. 8. versi. tertius.
qui & ipse hanc opin. sequitur Zab column.
qui eiusdem sententiae citat Henn Boich. &latius. num. I I .ad fin .ubi dicit, tamen secussi in contrarium si, considerando quod sentit Io. And ubi supra,vt & Bal. d.cons. 73. addit,quod cofessiones, positiones.& alia acta, quae scripta sunt coram his arbitris non va
lent.& idem in cap. primo.quaest.2. Uer.quar exeo.tit. de arb. dicit hanc esse communem opin canon istarum, sed & iuris Caesarei in terpretes eandem probant. Ilain.&. Guil. relati a Bal dicto cos. 7.8e Isar. dicta Lit- ῆς. principaliter.Οdoisil.f. sed si in duos. Allia
ibidein. Cometaquidistinguit inter arbitrii dc arbitramentum, ut hoc, non illud valeat, di vere Bald. dicto consi. 73. loquitur tam coua tex. in dicto. S. sed si .quam.in dicto cap. in
ubi& communem dicit hanc sententiam, additque tale compromissum non confirmari iureiurando.quod sane in praesenti specie verissimu es , quia iuramentum Iudaeorum
non confirmat actus, quos lex ciuilis pro hi bet. Rom. cons is s. in fi.Castri cons9 . in z. Soci. cons. 6s . ad fi.dc consseq. in pri. Feli.G-
stit. Mar. de oris .iud. 3.par.prin. num. F. Quare cum lex civ. hanc compromittendi sor
mam ut litium excitatricem improbet hi Iudaei non potuerunt iurantes dispositionem
Tertio si validum esset compromissum, ut certe non est, tamen laudum ipsum fuit nul-s lum,ut latum t mortuo altero compromitte
23. de iureiurivbi Abb. num. 18. Castr. consa. in 3. quod verum in de si heredum mentio secta esset in compromisso , quia id actum censetur, ut illi teneantur obseruare laudum
422쪽
Neq; obstat,quod mandato Illustr. Consilii
mortuo Abraa in electus fuerit unus arbiter in locum absentis, quia haec electio non potaliud operari, qua in ut hic secundus si loco primi absenti subrogatu bsit.n .ut illucCostium voluerit inducere compromissum, si iam erat extinctii: sicut ergo ille primus nullam habebat faculta tein pronunciandi soluto iam compromito,ita quoq: nec secudus, quin & si Illust. Consilium voluisset, ut nouu feret compromissum, oportcbat citare Pi gnerium uti fideius rena. Gabrialios citans cons. 3.num. 13. & heredes ipsius Abraam Gnosiis quorum principaliter intercrat, qs
nec Illus Consilium, nec Archysynagost obseruauerun t & ideo soluto compromitto irsa etiam sauidatio extincta est. l. cum late. ubi omnes iud set Abb. in terminis compromissi. d. cap. fi . nil. 6.
Quarto, ex alia ratione laudum in nulli 6 quia fuit iniquum, i nam fuit latu ex prς
xtu duorum testium falserum, alterin.mul ries tortus asseuerater sessus est, se corruptura Remera, accepto precio,alter vero mortes idem constatissim P asseruit: quare cum arbirii deberent iudicare de iure, nec formam hanc obseruauerint, laudum est nullum Bani diem 6 slari.de arb.Fulg. consil. 38o. Alex.consa r. nu .io. in quinto. cum alIde quibus . Gabr.de arti . concl. 1. quin de si illi testes missent legitimi, tamen ea confesso extra iudi cialis non acceptata a parie non probabat plene contra instrumentum quando regulariter inducit tantum semiplenam. Dotius admonendi. deiureiurimulto minus omissa parte absent . Quinto etiam si laudum fuisset validum, ramen Pignerius tutus est, i s. n. promisit solvere ouod iudicatu esset per duos arbitros , de quibus in compromista,quare cum eo noconsenti cnte ali crassi impius sit, no tenetur amplius. l. cum apud. iud. Qi. censetur mim. qui satisdat eligere probitatem arbitri, seu iudicare dcbentium,ut per Bata ibi. nu. . &
imputet ergo sibi Remora si non curauit renouari s deiussionem,ut est cons Anch. 31. Sexto, & altera ratione Pignerius liberatus est, & enim mutatione arbitri nouum ce sciun compromissium. Bar. l. si dominium. lectricii mal de quibus Asn. decissi 8. Gabri dicto conss3. num. t . At fidei utar non in . tollisitur renouatus in notio compromisso , nisi id nominatim actum sit, ut late cosuluit. Dcc. cons. 93.qui loquitur in sortioribus terminis quando paries prorogauerunt primu compromissum, licet n.inquit ille, siti de cor missum , quo ad ea3 ςst nouum, quoad fideiu rem quantomagis ergo quando est nouum, & ratione partium, & fideiussoris . Idque adeo verum est, ut non susticiat fide
iustores tacite consensisse ut per Barb.conL31.2. colum .in pri. qui tamen, nec expressiuncc tacitus hic subest. Et ex his concludo , aut non valere compromissum, aut laudu eL se nullam. aut saltem Pignerium esse liber, tum, & ideo frustra cotra eum petit exequutio. Ethςc satis. quoad alia refero me adscripta cleganter per D. Baronem.
R sso L NTvx Dubitationes aliquae excitatae in causa, in qua alias fuit consultum, ut supra conlil.66.
Caipst alias in hac cauti.& ex illis scriptis si diligeter considerentur sublatae sui omnes discultates nite citatς. Rogo itaq; Excelletisse. Rotae Auditores, ut a tente legant, quae late in hanc rem tum cx rata suntivi quod haec Magnifica Domina,& ipsa erat minor tempore, quo dos ei consignata est, u contra eius celebratus est inter matrem,& filiam,quod causa dotis non continetur sub stanam, nec exceptiones restringunt regula,ut late deduxi.& est cons. Ruin. 6 r. n. 9. in R. quatenus casus dotis non esset extra dispolitionem statuti,Ob eam reg. νlex loquens generaliter non comprehendit causam dotis, tia ex altera rone est extra statutum N exceptiones, i subi jciuntur relatae ad dotem datam, vel promissam. & q obcandem ronem extenduntur ad restitutione dotis, maxime cu a testatore esset relicta: &alia multa, l videri possuLNon ulla in adda, ne videar magni f. huic diae velle deesse,& ut clatiss.illis uiris aliqua ex parte litis faciam. Non
423쪽
imia obstat ergo,quod hic casus restitueni .dae dotis non sit 1 comprehensus statu to, in ceptionibus. quia imo verius est eum esse
comprehensum,ut late prius deduxi, nam si statuto norninatim excipiuntur dos data . aut promissa, vel confestata: certh maior est
ratio in dote restituta, in illis enim facit E minores decipi possunt, de hoc suadent verba illa statuti. & in contractibus earum, de idem sentit Rui. in conlit. i 3 7. num .quarto. in pri. qui agit de ipsa dotis restitutione, de quis ob ijciatur no esse obseruatas sol nitates iuri comunis in hoc contractu, ut statuto dispositu est, de quas etiam ipse Ruin. ibi exigit: tameid falsum est,quia imo video omnes hic fuisse adhibitas, quaesblitae sunt. Etenim, n cst iure ipso sub hastationes t sunt necessariς, secundum veriorem sententiam in alienatio ne rei ininoris . extra iudicium Guil. dc Bald. Iri si . f. primo de minor.& quamuis etiam id ita latet, tame ex consuetudine non fiunt, secundum quam abrogata est auct. hoc ius.
C. lecacrosanci Eccl. nec vidi unquam fieri tales sub hastationes, & ideo recte dixit Addens ad conss. Dec. o 3 quod ubi non est cosuetudo ut fiant,poslunt praetermitti,& idei alienatione rerum Ecclesiae, de qua agitur
nomina tim in d. auc hoc ius.vsu reccptu est, ut per Rebus de alien .rc. Eccl. num. 2 O. dc de consu tudine, res minorum non sub hastetur, tral Imol.consil. 99. num. 7. sciat etiam ex eadem consuetudine decretum inconti nenti interponitur a Iudice, sine ullo temporis interuallo,ut per Curi. alios citant m. c. sia colum. 77.de consue AlberiCastr. dc Al Nan. l. actus. .de scri .quocirca cum alie solenitates iuri communis intcruenerint, de decretum suerit interpositum, contractus est
validus, alioqui sequeretur quod etiam si auctoritas Antianorii adhibita fuisset. adhuc non subsisteret, quia statutum Bononiae non
derogat sol cinnitatibus iuri communis, ut
in terminis per Paris consil. i oo. in pri. de co. Irm.qΟ.de sim q. in a. & tamen tota dissicut ras est indicta auctoritate praetermissa. Si ergo sumus in dispositione tu. communis, de praecessit causae cognitio. ut notarius attestatur, cui credendum cst saltem ex consuetudine, ut dixi, non potest ullo modo haec ali natio rescindi Nec dicatur ver.hunc, in quo de dotibus agitur, reserri ad adultum. quia
probaui late in primis scriptis idem esse etias tutor infantis nomine dotem restituat,q rec ratio ipsa & statuti vcrba cuincunt, ut a li is lat. deduxi . alioqui non facile infantes ipsi pol sciat dotes promittere, aut dare, nam
in superiori parte statuti, non agitur de dotibus, in hac vero illi non essent comprehcsi ,
di sic non esset casus definitus nec possent ias an tum sorores nubere donec illi ad pube tatem peruenissent, quo nil absurdius. Voritas ergo in, ut desideretur iuramentum in adulto, qui iurare potest, non in insante,
cui id denegatum est, est haec apta vera,&congruens interpretatio, ut quando adultus interuenit contractibus iuret, alias a quocu-que lieri possint vi d.vcrs pressum est, quar mlat.prius excussi.
Nec obstat,quod ver hic, excipimus, linquat de con traiiu, nec trahi polle videatur ad distraeuam: quia cum, ut dixi alias dispositio pertinens ad dotis dationem, vel promissonem porrigatur etiam ad restitutioncm, idem quoq; in hoc statuto constituendis est,
nec verum est nos versari, in materia corre
ctoria, ut supponitur,quia non negat statu tu ob scrvadas esse solenitalcs tur communis in
simili constitutione dotium, de ob id illud
non corrigit, minus etiam dici potcst corre dii in i ipsum statutum in parte superiori, qua est haec exceptio a regula praelata,vt proba ui in primis allegationibus, quod quoties a regula excipitur unus casus, alii quoq: similem rationem habentes excepti intelliguntur: luanto magis ergo,quando est maior ratio P Quinimo de si essimus in correctorijs,3 adhuc l cx, vel statutum t agens de contra diu porrigitur ad distractum, ut per Arct. l. si
uiscum aliternum. 6.de veri, ob.Tiraq.de .con n. glossqitima. num. 6. quo fit, ut absq; dubio existimem .vcr.excipimus. pertinere
ad dotis ipsius restitutionem, quod arbitror
verisi. Non obstat etiam quod i fin. C. si ma. Q. non procedat quando minor non cotraxit, quia etiam si solus tutor contraxerit habet locum cstq; verior, de receptior opin. de a et oritate ipsa li. confirmata,vt in ed. allegationibus co probaui nec Eugub. auctoritas, in consil. 36. dc quorundam aliorum, tali est, ut aduersus manifesta verba li. de veterum grauisse. Docto. sententiam, aliquid sit constituendum; nam de alienatione a tutore facta loquitur lex in l. a. d. tit. si tua. D. Tota ergo
disti cultas redigitur ad scientiam, in qua re me rescro ad processum, an quicquam de casit probatum: de iure certe videretur prasumenda, ut in sortioribus terminis scribunt
seqq. in a. de maxime si habuit instrumenta penes se. Castr. consit 3 i i . in s. in pri. quod . vel ex inuentario tu torum, vel aliunde sciri poterit. Et ex his patet Magnificam hanci eam esse absoluendam. Verum, de si haec non concurrcrent, tamE
424쪽
ex eo solo,' lapsi sunt triginta anni, illa esset utissima, auare et attigi in priorib scriptis,& nunc distinctius explicabo, ut omnis dubi
latio cesset. Aut ergo agitur de consensu , vel t auctoritate eoru quorum non interest, sed qui tantum auctorantur contractui, &ex cursu decem ann. concurrete possessione,& scientia contractus eius, cuius est, presumitur interuenisse, haec est decis Bald. de An se in i qui in aliena.de acq. hen quam fma. ibi
de ver. ob. qui omnes de coi Ruin. consi. 56. num. quarto.in quinto.ubi in terminis. de cosi. is num. .coin alibi Do .passin ta in legendo, quam consulendo. desidecretum Antianorum huic consensui simile est,ut est vere, quia mi una nil interest, soli decem an nisuincerent. Aut vero agitur de praeiudicio eorum, qui a uelarantur, Ut in praelato , vel capitulo quando res Ecclesiae alienatur:& qu inviis multi exigant solii in idein tem
ta requiri existimo. & ita consuluit Anchan
inultis citatis in primis allegationibus. Et si hic esset casus huic nostro similis , res pariter certa est , quia lapsi sunt trigin ta anni, & amplius. Aut vero tractatur, des' iudicio superioris,ut Paps in alienati ne rerum Ecclesiae, &suificiunt pariter anni tristiata, sed scientia probanda cst,quae non igitur in casu praecedenti,ut post Alexan. concludunt AP .dec. io & Crau.ubi supra.nu. et q.ubi aliud putat si cle tempore immutabili tracteimus. Sed hic casus nil commune habet cum nostro: quia non versamur in praeiudicio superioris, sed priuati, in quo diu stinguitur, quod aut est modicii,&sufficiunt
anni decemiiux. tradit ab Alexa. post alios. in da. qui in aliena. nu. io.& i t. aut magnu, di exigunt anni 2 o. haec est decis Imo. in cap. Peruenit. num. 13.de iuntur. luam Do r. seqq. communiter. Alexan. dicta. l. lui in aliena. liem. num. ii.& dicta u. sciendum . nu. 19. de conlii .primo. num. 2 o. in quarto. Feli. cap. illud. num. 6. de praes. cap. sic ut . num. 3 o. de reii id.&cap. Albericus. in ii. de testibus. Socin. consil. 6. num. 3 Ias .diem confit. 13. Com.
s. in a.ubi addit praesumi oes solemnitates. Bello. consi. 39. num. 6.ubi de communi, di
cum alijs plerisq; quos omitto,&in terminis statuti Bononiae, quod praesumantur omnia solemniter acta,ex cursu ann. 3 o. in datione, in solutum ex causa dotis .est consit.Cro. 26. num. is. qui loquitur quando tutores de derant in solutum non interuenien te pupillo, quae est decis in terminis, ut dicitur, terminantibus. Nec in cursu huius temporis desideramus scientiam aliquam, sed sussicit tati temporis possessio sola Alex. l. l. qui in alie
consil. a 3. num. 2 o. Rim.dicto consi. 29. ubicam adfert rationem, quod nec in praescriptione tanti temporis necessaria est scientia eius, contra quem praescribitur, quae ratio est valde efficax, quia facilius praesumitur sol tanitas, quam inducitur praescriptio, ut P Cra. d. 3. patanum. et .versi. sed iterum. qui num. . vcri secundodequitur hanc opin.& idem sentiunt caett.omnes praecitati.& quamvis E sub. licto consil. 3 6.& quidam alij recenti res disiciasserint, tamen potior est audioritas veterum, quos etia noui pleriq: sequuti sunt. St. n.praei riptio longi temporis currit aduersus ignorantem, Bar. l. prima.f. si qui s. de aei. it. l. pri. cum sim m. quanto magis ex triginta ann praesumetur solenitas ὸ quod salte veruest, ubi concurrit titulus,ut per Ruin. consit. 3 .uum. 2 in pri. Sicut etiam idem Eugub. decipitur dum exigit tempus centum ann. nam loquitur ex capite suo , & nil allegat.1 odio. n. in didio cap.Albericus. & d icto ca. illud. communiter volunt sussicere tempus 3o.ann. de appellant tempus antiquum de cennium in ea materia, ut per Felim num. 3. de in fili. dicto cap.Albericus. de facile costat ab exemplis proprietatis ab HosBut. de ceti inuidem fateor, quod ccntum anni exigunt quando non concurrit aliquod adminiculii, cum temporis cursu,ut per Ruin.consi. is . num. 7. in I.& ita etiam loquitur Alex. consi. et i 8. in c. qui considerat, quod in eo casu nulla possessio cocurrebat: quem male notauit sibi contrarium Cra.d. pars.num. 6. veta sed iterum.quamuis & hoc cam Dec. consi. 36 putet sussicere ann. Io. sed male iudicio meo Eugub. ergo. licto consi. 36. &qui cum s quuti sunt tos a. contra communem sententiam, secundum quam etiam si de magno siniudicio agatur, sussiciunt anni 3 o. ut solemnitates adhibita pinsu ruantur, de ideo Alexa.
425쪽
Onsl. 179.num. 8.& p. in 7. si lapsi sint anni3 o. praesumi ait sub hastationes in rei min ris alienatione interuenisse.Dec. consil. 3 8. quod ex tanto tempore praesumun tur in e dem alienatione proposita fuisse edicta, que cxstatuto necessaria erant:& Doest ante allesari in pleris ii similibus casibus, quorum aliqui idem putant in io an n. r. consit. I S. num. 3. in quarto.vbi vult pra sumi licetiam Principis praecessisse in re emeda,ob decen nium. Et ideo cum in proposita specie lapsisnt 3o.anni de amplius, prosecth non intelliso cur non praesumatur intercessisse licentia Antianoruin,& maxime cum Iudicis decreetum interpositum sit ut per Dec. dicto con C. 3 i. num. 13. quod di aliqui ex praeallegatis attigerunt. Ex quibus omnibus concludo male iudicatum, & recti illine appellatu .
Soc ERVM non teneri alere nurum indotatam in casu praecipue,de quo agitur, proba
Socerum tenerit alere indotatam Nurum, etiam si filius eo inuito nupserit, &
dem opin. sequutum esse, qui ijsdem properationibus utitur, ut verisimile sit alterum alterius legisse consilium: tamen horum sent tia vera non est 5 quatenus ediam quis eam probaret, in casu proposito non obstat. Sed rationes eorum singulas excutiamus. Primo Rui. citat glo. in I. si qui s.f. non tantum .de lib. agno. ubi illa ait Nurum a Soc ro ali debere, nec distinguit, ut ille putat, dotatam ab indotata, & hanc etiam gi. adfert For. n. t 3. d cons. Sed certe argumentatio haec est ineptiss. primo quia et in agit de dotata quando allegat tex.in l.n filia.S. hoc am
plius. fam. erzubi pater ideo filii dotem per cipit,quia onera Nurus, inquit LGagnoscere det. agitur ergo illic de dotat ad glos det intellisi secundum. l. quam adducit ad Bar. l. non solum .s liberatio. te lib.leg. Secundo, quia & si admitteremus Socera
teneri alere Nurum indotatam, secundum sto illam tamen id est intelligendum, quando filius eo volente uxorem duxisset. nam cum lex ci. improbet matrimonium , in quo patris consensus deficit i. r. l. filius iam .de ritinia. inst. eo. in prin.quoties illa cauetur,ut Soco Nurum alat, accipiendum est,quando iusta sit Nurus, hoc est suo consensu a filio dii cta. Elan. imputatur Socero qui assens' est. sic ii t&vir indotatam alere tenetur in rc ,
quasi personam suam initio dotis loco dede
mo est,qui dicat. Secunda item ratio,' ut alimet a filio,sic & nurui debeantur, proce dit quando pater consensit,ut enim filium, quem genuit volens alere cogitur, sic & Nurum, quam uxorem suo filio dedit. Aliae et
rationes omnes tam Ferriquam Rui. eodem telo confodiuntur,& ideo verius est, ut S cer non teneatur praebere victum indotatae
huic Nurui. Et haec sententia probari potest ex insta scriptis. Primo, quia ideo vir obligatur ad aledam ea, quam fine dote is duxit,quia persona illius tanti fecit,quanti si dos ab ea esset data. ut per Innoc. licto cap.per vestras. Sed hςcratio non Viget in Socem, ergo. Ex quo. n. aestin obsequio viri alimenta etiam ab eo iure exposcit. Bald. Ll pro oneribus. si tame patrem haberet locupletε,qui posset dotem dare, aliud esset. l quod si nulla.de relig.qua sic Fulg. intellisit. U. l. luod in uxore. quamuis pleriq; alij secus senserint,vi per Alexan .ibi qui d. l.quod nulla. intelligit procedere,quia
mortua iam erat uxor. dc commune opin. eL se contra Fulg. testatur.
Secundo, quia quoties filia dotem culpa sua, vel negligentia perdit, pater eam ampli non dotat tex. est in au c. quod locum. & ibilier Iaso Dec. lat.& Dec.Ped m. I 2Δ.quarci filia se ipsam ob negligentiam, excludit iure dotis petendata multo masis filius inuito patre uxorem ducens Me luserit se iure com
426쪽
sequendi alimenta pro ea: cum regulariter valeat argumetum a dote ad ali meta,& c tra, Vt per Eueta in loco ab alim. ad do. & lo. seq. Nec quicquam facit responsio Rui. l. cosii. dum ait leucin culpam non obesse filio, quo ad ius alimenta a patre habedi: qitonia respond. deberi magis alimenta filio, quam nurui:& hinc non est mirum, si non praeiudicet sibi. possit autem praeiudicare su uxori, nemo. n.dubitat arctius esse vinculum patris di filii, aut in Nurus,& Soceri, ille vivo patre est dominus l. in suis. de lib.& post.& eo inOriente salte in legitima initi tuendus. S.aliud. in No.ut cum de app.cog. haec nihil tale prς- tendere potest.&alia multa adferri possent. Tertio constat ci. iv. si lilius patre inscio in rem ducat, cum non teneri alere ut est dictu.at Pontificium confirmat quidem matrimonium, sed quod adimat hoc ius patri nus e cautum est, ergo stat adhuc. l. praecipimus. C.de app. Simile est in secundis nuptijs quςlle Et ex Apostoli Pauli oraculo concedaturdu inquit, si vult nubat in di omihilomines pς ne, quas lex ciuilis i fert secudo nubctib' nos ut sublatae, vir Dec. Ri p. acal in Rub.C.desec.nup.sic&ius ideratu hei matrimonium intractu inter filia, & viru conditionis vilis: in neqi hic, neq; illa dote a patre possunt exigere St. c. de raptoribus. 36.quae .prima.Abb. cap. cum causa. de rapti&consil.6s. in a. Bal. .n.C.de sent.quae si cer.quant.Paris . lat. consil. 29. num. 6 . ubi communem dicit in ter tio. non alia. s. ratione Q. quod ius canoni cum confirmat quidem nuptias, non aut immutat caetera ideo Paris. dicto consi. in yrin .existimauit non obstante hoc iure posse illiam quae indigno nubat exheredari, ut per eum lat. Quarto cemim est,quod haec Nurus, quae contraxit matrimonium cum filiose. inuito Socero, cum quodammodo offendit, ita ut ipsa,&filius in culpa esse dicantur:&iccirco imputandum est ei quae duxit virum inop E. a quo ali non posset sic ut & viro imputatur, si indotatam ducat ut dictum est, debuit. n. curare,ut Socer consentirer, vel se abstinere.
Et prosecto mihi duriisvidetur, ut filius qui
contra patris voluntatem matrimonium cotrahit inuitum cum obliget ali nactis Nurus: cum tamen regula sit, quod pater a filio non possit obligari ut Cnefl. pro pa & cum nusquam id iure ex prcitum sit, non ali enserim.Bui.& IJerri in suis conss. cum eorum rari nes sat frigeant, nec aliquem sic opin. sociui roponant. Et cnim sicut ii filius patre non
Iloma dicta ita cum dotem. s. trans redi
mur. Ita quoq; nec onus alendi sentire do-bet lux. l. fecundia in naturam. de rog. ita. Et sententiam meam consulendo amplexus est Socin. ut reis Percidicto conli. 3 . Gillis tamuconsultatio no cli edita. refert idem Cro. in cap. salubriter. de usu. quem videre adhuc non potui tamen Nati consi. 278. ait quod in . Soc. sequitur. ipse in dccisum relinquit. Et ex his vcrior est,&aequior opinio, quae filiu de patre suo inale meritu.& Nurum i Soceri contemptum coeuntes coercet, ac castigat, nec inuitum patrein oneri illigat alim torum. Veruin & si quis mallet. Rui.ac Fer
sequi: tanae in specie proposita eorum Opin. non habct locum, quia mulier haec de suo pise aloe . Nam quoties vir indotatam duxit si tamen ea habeat unde constituat ei dote pol illam expelleret nisi id fecerit Bald. d. l. tin. C. de cen. & lat. Lup. in dicto cap. per Vestras.S r. in prin .eruo & Socer qui nurum habet,quae se potest alere dote sua, non tenebitur ad alendum, nisi dotem habuerit: cum ad eum fructus eius plineant i prima. & si
prcili imur. Atqui puelli; huic est relicta dos in testamento, di ideo habet actioncm ad ea l. seruo legato S. si testat Or.de leg. primo. l.Ti
Nec obstat,quod aliter maritus pactus sit: quia non ideo sublatum est ei ius suu ni,quo minus actionem in fratres dirigat,quia poccatum viri non ligat uxorem l . prima. C. ne . pro in a. Et huiusmodi pactio inita contra Socerum est nullius momcnti: quia non solima in culpa leui suit filius, quod indora tam duxi taed in lata, dum dotem testamento patris uxori suae destinatam ad Socerum
peruenire prohibuit, aut ergo ipse uxorcinsuam alat, aut fratrcs dotem Soccim quam primum reddant: ne aduersus omnem inuitatem hic pater onera tantum ferat comariodo autem nullo fruatur. Et vere ipse nun quam condemnarem hunc Socerum in aliumenta Nurus,quia Alex. post M. dicto S. traogrediamur. num. 9. quando ait Socerum de
bere Nurum alcre considerat, quod &is fructus habeat dotis & addit . quod si filius tu sta ex causa habitet scorium a patre cu Num potest dotem repetere ab eo, quasi secussit si culpa sua, ut per Cro. l. si constante, .num. II7. B. ma. Quo ucro ad fili, victum nihil est,quod dicam. fa teor. n. illum pro modo facultatum patris ali debere, etiam si indignam uxorem duxisset.ut per Dec. consi L
desponsa. meel; refero ad deducta late percurissapris Pernum Rasu ium . .
427쪽
'A trios A data 1 sponso sponsae non intel- . ligi donata probatur.
non Inte gi domita. etiam sirictum se, per verbum, dono , c quae dirantur pretiosa. n
, Donatio non praesiimitur in dubio.s Initalia si cum ante. Cale donati ante nup
species apud nostros, ademque illustris reddita per D. Io. I raciscum, ciuem meum atque ac fratr in charum , ut multis verbis in praesens, opus csse non vidcatur: Tamen ut di ipse videar quantum mihi licuit, tum ob temporis angustiam properat mim mcque Urget Ia cius tum ob imbecillas corporis vires, quaestionem hanc praegusta sic, & ut amico optimo , ac ciui inco charissimo morem geram,
decreui,& addere quaedam,& aduersari j l uia qua iam obiecta dissoluere. Verissima ergo & constantissima est omnium nostrorum sentetia ea quae a spolo spo 'sae, dantur, si preciosa sint, donata non intelligi, quales sunt gemma annuli,&ornamenta iocalia nostri appellant. sed ad heredes viri pertinere. Et praeter eos, quos congessit Magnificus Caballatius, hanc opin . se quuti sunt multi alij qui communem,& re ceptissimam illam tinati sunt, quod nullo a calu ubi versemur in ambiguo, donati olpresumatur: ita Bald. consil. 2 r. Factum. in 3. in nouiss. Castri consit. 4:8. viso casu supra s
me proba t,& loquitur in nobilibus, in Diio Roberto Mala testio, di Filia Ducis Vrbinatium.&quando etiam dictum esset dono, in consil. 8i . per to. in pri.quod solum responsu obstruit aduersarijs.&confit. 6s .in tertita& It . in quarto.Ia cons6s. num. 3cin pri.&
Io. Amiciquidi ipse dicit communem cons.
68 in fi.& Rot consi. 1 o. nu m. t a. in pri. & Alcia. r pon. 24t .vbi pulchrP. Et Imo. in l. penultis seruus. solutimatrimo. id ipsum sentit expresse,ut mirari non .lcsinam, cur in contrariu citetur: imh vero ctiamsi verbo, D no, usus sit sponsus, idem constituit. subnu.ia. Et A m. dec. 3 is .vers.Tertium, loquitur manifeste contra Bal .in l. cum te. C. de don. an. nu. quem in testem prosere, si quide Bald. ibi. nume. a. declarando superiora, ait nunqesse donationem, nisi expresse dictum sit.&contra Rin confit. 3 6. num. 2.& contra Conin d consil. 8i.& alios de quibus supra.& is eo si lus est in ea sententia, nec legem habet nec rationem, ut insta dicam. Et quod ita Bald. senserit quicquid Amalicat, aperth patet ex eodem in au c. ex testamento.C. de collat. num. Lubi relatis verbis Ric. M a. concludit munera aestimationis magnae nunquam esse donata. Probatur autem haec sententia ex reg. ea, quod donatio non prcsumitur unquam, sed potius,ut voluerit vir ornatiorem,& copii rem ei se sponsam, dum matrimonium cotraheretur: hancque rationem Din omnes inculcant passim . Confirmaturque, & altera ratione, quia quodammodo cogitur spolius, haec mittere: cum indecorum esset inornata
puellam despondere,& iccirco praesumenduest maluisse vim pudori suo consuere, quam donare.& ita in specie considerant Castr. d. con a 8.&Corn.d. cons. 8 i.&alij. ex supra citatis. Ridiculumque est,cem interpretari possit, id factum a viro, ut mulier hone stius se haberet,con sugere ad donationem, quae ratio aeque viget in sponsa, atq; in ux re. Et quam Asst.& ipse d deci probat, ii cEt nullo iure postea dissinguat. Vereq; res haec ita manifesta est,ut nihil manifestius. Neque obest quicquam, huic tantorum patrum verissim opin.Tex .in l .si cum an se. Q dedon .an.nu p. cui Asil. innixus suam illa distinctionem confinxit, & cui hcrct mirum in modum Magni f. Roscet tus: quomia imo
sententiam Doeto. confirmat mec facile credendum tot celebres viros contra constitu
tione illam,quice temere respondisse. Dico 3 erso Impp. ibi t loqui in casu certo, quando scilicet constabat sponsum donare voluisse.
Idque ex verbis tex.apparet, dum dicitur inm,muncra darctur, nihil . n. aliud est munus, uam donum, & ideo munira dari mitti ueicimus,ut dicit texti clarus. in l. munus. de ver sig.l sed stri .si viride don. int. vir.& l. si donatae.*.vit. m. E idare nihil aliud est, dominium transferre.f. sic ita lucide act.dare itaq; munus, est donare, quia donatio est muneris,uel doni datioel senatus. S. primo.
428쪽
de don. ea.mor. Et ut dicam tandem quid setiam, agunt eo loci Impp. de nupta litio hoc est de munere, quod in gratiam nuptiarum, a sponso dabatur sponsae antiquitus, ut ma trimonium sequeretur, te quo in I. a.C. . &in Pan. Flonin l. in ter donum .de verb. signif& sponsalitium vocatur in Rub.ibi, id est donum sponse datum,ut & nata litium, & nu-Ptalitium. l. l. inter. ne rubrum sit nigro lati contra n o. in Rubri si certiret. Quare ille Tex. loquitur in casu claro donationis: nos vero in ambiguo: & propterea a contrario sensu arguendo, ibi communis semcntia,' habitur. Et haec si diligenter Am. perpen disset non tim imprudenter, ne impudeterdicam illis suis distinctionibus, se implicuisset. Nec dicatur indubitatam esse hanc iuris specie, ut Magnificus Roscet tus attigit: nam praeterquam quod in constitutionibus Cod.dubitandi ratio non desideratur,ut passim traditum est, ea constitutione id definietur nudam pactionem rei traditione vestiri, ut in I. a. supra eo.& alibi idem resi sum est, L iurisg. f. quin imo.cum nO.de pac. l. legem. C. m. quae est principalis praecipuaque eius costitutionis species. Et lissensus hic meus alicui non placeat saltem ille Accuri sequatur, qui idem asserit, quod scilicet animo donandi dederat. Siquidem ille in prima glossa appellat munera simplicia, quae a sola liberalitate proficiscerentur. Duplex est. n. Genus munerum in ea materia, simplex, &ob causam. Dctim veterum . ubi prima glois Ceo.& in dubio itelligitur de dono ob causam ut ibi. Ideo cum Accunde simplici ac cipiat eam constitutionem, necessum cs, s in claris effemus: alias vero in casu dubio ad munus ob causa in fuisset transeundum, uter eundem in d. l. cum veterum.Quare siti Eunc, si ii Eillum sensum probemus, semper de casu claro constitutio ea accipienda cst. Nunc, ut exceptiones Magnifici Rosccitieuertam opus est. Et quoad primam, illa est prorsus inutilis quoniam Doreexpressim suam sententiam constituunt in preciosis. Et haec non est exceptio , sed ipsa regula. Quod vero haec dicantur minus preciosa, attenta nobilitate illustrissimae uxoris falsum est, quoniam nobilitas viri inspicienda esset potius. Bal.c. iurauitan fi.de probat.Corn.d. cons. 8 i. in prin. de per Din. alios.&dedecet equitem Caleatium munera haec dare, quae
Illustriori quoque vim digna forent. Imo vero. & si ille fuisset splendidior magnificentiorque in his preciosis donatio non praesu meretur, ut per Com. dicto consil. 8i .nu.ψ2. Qui hoc a stirmat. Et Bald. in dicto cap. iura-iasti intelligitur de rebus non admodum pre
ciosis,ut ex ver. generalibus. quae subiungit facit E deprehenditur. Secunda item exceptio omni ratione caret.& huiusmodi distinctio adhibetur in vestibus quidem, no autem in gemmis, di alijs
rcciolis,ut constat ex Doc.Omnibus,qui de ac re agunt. Rursus nemo crediderit Illustrem illam mulicrem singulis diebus ijs usuram ornamentis, quae die nuptiarum cele
berrimo in honorem viri gestabat, his enim diebus,di ornatiores,& magnificentiores sumus. Bald .l non sine. C.de bo. quae lib. Din. in Rub. sol. matrim.de ipse docet rerum usus. Quare inanis est haec ratio, nec ex mcte Dincto. procedit.
Tertia quoq; exceptio facile ex his reijcitur, nec utrissimile est, equitem Galeatium tantam pecuniarum molem inundere vo luisse, quae & viro cuique etiam digniori in modica videretur. Praeterea, ut dixi, neque
potentes preciosa dona se intelliguntur, dio proprie illa t preciosa, quibus vir sponsam
nuptiarum dic ornauit, ut anuli, torques, de similia. Cori dicto consi. 8 i. num. 2 o. dc n. 32.
Quare cum Eques haec die nuptiarum miserit, nemo non videt ab eo pro valde preci ss habita fuisse,& ideo, nec donata intelli si .F t si Cor. Doca grauiss. hoc ipsum in Illustrissimo Domino Ruberio Mala teli io filiaque illustrissimi Ducis asserere non t si verbius , quanto magis in equite hoc ciue tatum
Iinolens, nec dignitate aliqua sublimi prae fulgenteὸVltima etiam exceptio nullius est m menti,nec quisquam ex D . ob hanc in qualitatem donationem prς sumi via quam respondit. de decis allegatς habent locum in claris casibus. Sed quaenam erat,quaeso, in ter hos coniuges tanta inaequalitas uati vero non alteram Eques Illusti em scemina duxisset. Et si vera esset haec exceptio quicquid daret uxori viri nequalis vim valide donat ionis obtineret in dubio, contra totum titulu
est, si in casibus claris in inualitas hsc ope ratur. Cςlcrum non tanta erat horti coniugii imparitas, ut ultro munera dcret vir uxori offere, si eam ducere velleti nec ullo modo ad id adduci unquam potuisset. Postremum i l lud, quod de equitate dicitur ob virginitatissiorem delibatum, consulto a me omitti tur, quasi non ex animo dictum sit. ne copulam eam, quae Ecclesiae Sacramentum perficit, credam serio a Magnifico Rosccito quidam modo damnatam. Et ex his proculdubio arbitror has rei mas ad heredes equitis pcrtinere, & in Masilisci Caballati, sentcntiam pedibus cmquam
429쪽
quam & ex alijs comprobassem, si mihi per
ocium, tempus, & valetudinem licuisset. Haec tamen satis esse supcrque cxistimo.
Dors M datam per Auum nepti in legitima filii non eise imputandam in calu,de quo a git ut defenditur. S V LM trat i s R I V . a Dos data nepti, an cr quando imputetur filis
in legitima, T per totum. a i suus neptem ex filio asitare tenetur, CT it an
π Oeri nostri in quaestione pro H l posita adco variclo a l. vine-
mauit dotem nepti datam non imputari fi lio in legitimam.& idem Bald. in l. fin. num.1 4. C. de dot promisc& cu sequuti sunt Aret.
quod dos haec imputetur in legitimam filii, ut eum in telligunt Alexanain quartam. nu
detur loqui quando dos filium est prosequuta, hoc est,quandos otii. matrimonio ad eum reuersa est: nam sic interpretor, quod & senserunt Aret. dicto consi. i 7.& Corn. d. consi. 4.de qua tamen re dubitat Ri p. num. 2o3.
Alii vero distinxerunt,an pater sit Diues, &tum auus dotans intelligitur voluisse leuare filium onere dotationis, & ideo imputabit, an pauper,& secus. Alex. dicta l. in quarta.
& consil. i 69. num. 8. in a. de hanc distincti ncin esse veram respondit Na confit 363.n. 22.desse l. Socii .iun. consit 7s. num. 2. iu 3. dc communem dicit Noui Za .conlit 76. n. t .
Alij vero, ex diametro, se Opponunt, nam si pater sit diues donatum ab auo putat, si pauper secus. Rip.disti l. in quartam, nu. 2O Crau. consi. 2 r9. nurn. 3. &, quod mirandum est,utem; citat Alex. d. l. in quartam. & Dec. dicto consi. 8 i. lui tamen contra dicunt, libenter ita elue mea scribendo continuisse, pinsertim cum qualitates Onancs non sint
nulli in facto propositae, sed quia me amicorum crebrae cissagitationes impellunt, & si vald E impeditus sim, inter tantam nostror a cossietationem, meum iudicium in t rpona. Primo aut cin illud admonebo, quod quo ad hanc dotem videtur etiam suille controuersia intcr ipsos LC. nam in l. dcdit. decollat.bo. Celsus cx aequitate ea, auo mortuo,ad patrem lacrii voluit, quod diui uri visi sunt
Lab.de Seruius in Laui .de iv. do. quae resp6. vi concilient nostri multum laborant. Quare, ut veritas appareat, quae pcneci ab corii interpretatione opere preci uni me facturum existimaui,si quid sentiam de his disterii cro. a Primum itaq; supponcndum cst,auumtteneri dotare neptem ex filio, vi cst Tex. in l.qui liberos. de ri. nup.& in l.& ideo. Vbi clare . dein re vetanam ibi dicitur, quod filius dotansscrit patris negocium. l.pro fietitia .f. sifili'. de tu .do.& tradita in nos in l. i. selu. matrim. cum aliis, de quibus. Socria. iun. d. consi. 79. in 3. hincque. in I penui .de lib. ag n. Marc.r spond . ad auum deuolui onus alendae n ptis ex filio non autem ex filia, quia haec a suo patre ali debebit.&in d. l. dedit.acd. l. auuS.n ptis ex masculo mentio facta cst. Hanc tamen opin. Do .in d. l.prima. intelligunt,
ubi pater non sit soluendo, quia si diues sit, ipse dotare tenebit quae fuit distinctio Ilaid.
in au c. rus quae. C. comm dc leg di iuri conuenit, quandoquidem si filius dotare porcst, inquitati rcpugnat,ut cogatur auus. l. si quis .f. sed si filius. de lib. agn. Regulariter ira tion' est avi,qui & neptes dotare, & Omnia on crafiiij sui ferre compellitur, nunc ad d. refron. 3 accedo. dicitur in d. l. dedi t. t quod dos ab auo data, mortua in matrimonio filia. ad patrem redit, sed an in legitimam imputio, ibi non est exprestiam. Ccph. tamen. dicio cons. Ios. X ea l. id deprehcndcbat ex multis ii se opinor illic probari dotem non esse imput: dam . Eteni in ex aequitate constituturn istdotem ad patre reuerti,occurrit aequitas rei, inquit L C. ut quod propter me patrer ni us filiae meae dedit,sinde sit, at l, ego dod crim. crum si filius legitimae imputat, nulla si l cst
430쪽
est aequitas, cum ob imputationem ipsa grauatus sit, nec ullum commodum capiat ex
dote quam ob equum bonum ei lex detulit, sed & si ipse de suo dotasset, non imputaret, ergo cum LC. paria faciat,vel quod auus dederit,uel quod filius: non erit locus imputationi . Ex qua ratione probatur etiam noncsse locum collationi quicquid illic senserit
Accur.nam si fratribus conferret, nulla poterat aequitas suadere,ut ad patrem rediret,
sed potius directo post mortem filiae in aui
heredes transferri debuerat, ut inutilis ci cultus euitaretur. idem confirmant reg. illa de qua in l. nec emacipati. C de collat.quod quaesita post mortem non conserunt Deci . Luc. ex testam 9 . num. quinto. .de alte ra, qti quae non imputamur non debet coferri.l. illud.d. tit.
Verus ergo sensus est,qudd licet dos quae ab auo data est, regulariter sit neptis, de qu6 ad patrem aduentitia dici dcbear, non prosectitia, cum ex bonis patris non sit profecta rnihilominus mortua in matrimonio filia, ex aequitate, tanquam pro retia ad patrem redibiliquia inquit I. C.ossicium aut circa ne
ptem ex ossicio patris erra filium pendet, &insea,& quia pater filiae, ideo auus propter filium nepti dotem dare debeti quorum verborum est sensus, idco mortua filia dote ad Patrem reuerti, quia cum in gratiam filij data sit,videri debet proscctitia, & ne auctore
caream Fulg. acutiss. eam l. in dicta l. a Lus.
sc intcrpretatus est. hicque sensus mirE quadrat, quia si dicamus ex aequitate censeri datam dotem nomine filij,ut in text. ipso. uae ex hoc inferunt post Doctori ab omni aequo longe absunt. Nec repugnat dicta l. auus . quoniam ibi mortua non erat filia,&ideo si
cum patre concurrat, aduentitia in dos, intcgreque pertinci ad eam actio. l. a. S. quod si in patris. sol u. matrim de hoc etiam trad. ii
lac Fulg. qui inquit, no. quod si data sit dos
ab auo, pater uiua filia non habet ius in ea. nisi ut in aduent iiij si quia occur rei centies. Rui tamen dicta hin quarta in .nu. 6 I .dictam I. intel ligit.quando vivo auo mortua est ipsa silia,& ita alias ego interpretabar, qui &i'stain dicta l. dedit. imputationem, ac collationem rei jcit.
Ex his ergh concluditur reneraliter dot Edatam ab auo nepti secundum ius ipsum ad
am pertincre, ac eius nomine soluta in cdseri, de quamuis ad patrem redeat, illud ex evquitate quadam constitui. Ex qnibus ct fit, ut non deat imputari in te itimam fit ij, quasi auus onuς proprium sustinuerit. sicut. n. si ille nepotes alit, ipsa alimeta patri in legiti-mδm non imputantur, nec frater alius, qui
Drte liberos non hEt iuste conqueri potest , quasi plus viri datum sit, quam alteri: sic de ubi dos sit data, do idem iuris erit, quod nousecus sit, quam si nepte domi suae innuptam
exhibuisset: nam alimetorum quantitas longe dote ipsam plerunq; superauerit. Et huic
declarationi accedit auctoritas Alexan. quς dubio procul receptiss. est,& in d. l. in qua tam .dc alibi, volentis ubi onus dotis ad auii
spectet, non eise locum imputationi, & s hic est casus praesens, quia filius non posset dotare filias legitimae eius dotes non amputabatur. Secundus est casus quando ex conte
etiaris argui potest voluisse auum,ob affectionem in neptem, eam dotasse,nam di hic secuduin omnes non imputabit pater Alexan. d.consi. 3 i. Decidicto consi. 8r num. 6. Sociivn. dicto consit. 79. num .s 33. Ri p. dicta
Linquartam. nu. 2o2. Hoc tamen erit probbdum: quia secundum Batalia d. l. dedit. quem alij seqq. in dubio censetur data contemplatione patris . probabitur autem si magnus amor aut in neptes suerit,ut per Doct. preallegatos, nec tenuis est ea coniectitra, quod au' dotes filio traditas ipse acceperit, quasi, cum illarum Ductibus frueretur, voluerit Et onera ferre iux. l. dotis frit eius. de iv. do. &l. pro oneribus. C. m. iniquum. n. fuisset ut fili qui dotem non habebat de suo dotare fuisset obligatus,vt eueniret, si in eius legitima imputaremus. Tcrtius est,quando pater cst diues Je hic est contentio inter Docto. ut dixi supra. Ego tamen existimarim, dc hoc casu dotem patris legitimae non imputandam. Etenim, si auus, qui non obligabatur, dote censetur libcralitatem excrcuisse, vi r Co rasd. l. filium .in fin. Et pios octo maior et tratio imputationis, ubi filius sit inops, quam ubi diues. Siquidem, cum auus necta ioeotet, videri debeat exsoluisse portionem legitimae potius,quam donasse, nam cum on'
sit primum fit ij, mox aui: hic s luendo deberct psumi nomine filii soluisse, quasi ex quo potest habere legitima in bonis eius, diues
sit credendus, J: impia Latio locum habeat, ne inuitus sui ire cogatur, dc onus dotatio nis, de legitimae filio relinquendae. Si enim ubi necessitas uri et, non fit imputatio, luantominus , ubi auus volens sponte dotat ὸ Aequi' enim ea et succum re aui necessitati. quam libere voluntati. I si fid ciuilior.f. si necessaria. qui sati M. cog. cum vulg. quicquid
senserit Ruin. dicta. l. in quarta in . num. 9.&inhumanum est,ut avus noles, do legitimam
filio.& dotem nepti rcfundat, se vero liberet,ubi non obligabatur. Quo fit, ut existi, mandum sit voluisse auum dotare neptem suam,ob sanguinis coniunctionem, & vi nib