장음표시 사용
411쪽
consil. 2 6. num. t 3. in secundo. loquitur deIegato, seu institutione in re certa ; qui non est casus praesens. etenim dicit Rui. quod cumulier esset instituta in usu fruet bonorum , & heres uniuersaliter, bona intelliguntur deducito aere alieno, & deducitur domus fi dei commissaria non ita si institutio sit uni
uersalis,quia tunc, bonorum, nomen omnia comprehendit. l. nam quod .f.vit.ad Trib.&declarant glo& Dinsto. in l. subsignatum . f. bona. de vetati g.Idem Ruin .cons7q. o. contra Borg. potius tenet, dum vult eum, qui I sat rem communem cum herede, te tota sesisse,& tamen in eo testamento legebantur, haec verba, iuris ipsius tinatoris,ut per eum.
An g. in l. ita .f.qui suspecta.ad Ticb.& Guid. pap. sing. o 8. loqq. in alia materia, hoc est, an praeligata vcniant in restitutionem fidei commissi,& certum cst venire, si ductum sit, portionum suam, quia intelligitur de relicta sibi quocunque titulo, nam sua est, si hereditariam secus. l. Marcelluς.s quidam . ad S.CTrebell.Iasin consil. a 3 a. in secundo. & Anchar. Reg.quaesti. tr. nihil ad rem nostram. Bello. confit.quinto. quod in donatione bo norum suoru in non comprehenduntur futura, quod & ipsu in nihil ad nos. Crau. consit.ri 3. num. est contra I Org.quia vult, quod testator legans rem simplicitor intelligitur etiam legare ius heredis.& in consit. 178. r
spondit de legato soluedo, de bonis testatoris, ut & Castren. consi. os . in pri. qui & ipse vult legatum huiusnodi solui debere de substantia testatoris. Ias. l. serui. g. cum fundus.
tem de specie nostra agunt. Pariscon sit. 3 i.
nu. 3 . in secundo.an verbum, suus, ad her
dem, an ad testatore: quod, quid commune habet cum nostro casu ὸ Rcro.'uaest.93. agit de studo, de quo ait non sensisse testatorem, eo quod sine domini conssensu non potest alienari, nec in eo casu vasallus erat institui tunc enim aliud dicendum esset, ut per Rui. dicio consil. et s. nu.i .in secundo qui inquit Vassallus, qui adiuerit non posse opponere, quod legatu rei stud alis non valeat. Ben inti decis. 98. infi. stat contra Bors n.ut etiam docui in prioribus scriptis Paris consit.98. in a. tractat de legato alimentorum, nec in casu suo erat verba tam ampla, nec fidei commissarii erant instituti, ut in hoc laro casu, sic &Rolan. consi. 7i .in secundo. tantum de eo ,
qui in bonis suis instituit, nam vult non coprehendi bona subiecta fidei commisso, ndtestator in poenam incidat quae ratio deficit fidei commissario herede instituto. Quare
Borgni. de quo in dub.qui cateruam Docio. male componit, sola sua auctoritate nititur, nec dignus est . qui Docto. iss, quos citaui in prioribus scriptis,& qui in nostrismet terminis respOderunt,comparetur, di hcc quo ad
Borgninum. Nunc cςlcra, quae in dub. persequamur.
conflictio. 9.optio ic probat id, ad quod allegatum est, & cnim licc t in eius casu dici unicisci, quomodocunq, ad ipsum si cetatibus.&qia ipse teneret: tamen ratio praecipua , qua is adducitur ea est, quod sicut praedit xit uxorem in usu fir. cum scirci bona c a reseuentura esse ad heredes ab intestato, si non fuissent fideicornmissaria, ita quoque praedilexisse eam verisimile est, ctiam si sint subiecta fidei commisso,& hanc appellat subtilcm
ct realem rationem,quae & ipla viget in calunostro,isti enim Nigri loli praei edunt. se erroximiorcs tostatoris,S ut tales ci fuissent 1 uccessuri. consilium ctiam Ruin. 1 o. in 3. definit casium nostrum, liquidem di ille re spodit, eum, qui molcstati crat v, orcm in bonis cmphyth uticis, in penam incidisso, c tias testator, qui ne ea moic staretur prohibu rat, non meminissct in institutione e1ssim emphytheuticorum.
Neque obstat, quod obiicitur in casu Rui. dictum fuisse bonorum quoquo modo possc ssorum, quae verba, ut ille ait, non recipiunt restrictione, nam, ut alias dixi, fiet:O, suoru,
quae praecedebat, debuisset rostrin re amplam eam significationcm, nam si v rbum, tuum, excludit bona emphythcutica, ut indvb. supponitit r. prosccto qualitast acyr cedens influit insinuentia. ut .s uniuersali ter quidem posteriora verba intclligantur , ut omnia bona quoquo modo possessa comprehendant, modo tamen sua sint: & quod verba generalia restringantur, ob qualitate adiectam legaeto, scribit Ber . quast. 6 quilat. de possem citare innum cra, quod ii suci uappellationem ad bona possessa a ic natore porrigimus, ut iam dixi, non gemus alijs
verbis significantioribus. Sed S Rui. respodit in emphytheu si,quae non pol si alienari. sne domini consensu, etiam volente hercile instituto,quod secus est in bonis fidei comi Lsariis, quae ex voluntate vocati legitime alienantur. Consentit autem cum adit hereditatem eius,qui de illis disposuit. l. cum a matre.C. de re.vind. Minus Obstat, quod Ruin. num. t s. consideret exceptioncm quam se
cerat testator de quibusdam bonis emphy theuticis,ct ex ea arguat aliorum ictu hono, nam debuit animaduertere Magnificus I ominus Iudex. Rui .eo loci non dubitare, an
412쪽
bona emphytheutica testameto coprehensa essent,quod superius concluserat. led an ius testatoris tantum an res ipsa relicta esset: de ex illa exceptione concludit rem fuisse relictam: at pro absoluto habet emphytheus mcomprehesam fuisse, & disputat quomodo,& quatenus, sed & exceptio testatoris nominati in non agebat de emphytheusi: tantum enim dictum erat bonorum maternorum,&Rui .potius subtiliter, quam ex mente test toris addit, quod bona materna erant em
phytheutica, at quis Rui. reuelauit,ut talia itestatore suisse exempta Sed & in serius stendam verba huius testamcti, ut et alti prius, latiora esse,& generaliora,quam ea, qRui. perpendit. Cons. Rib. 3.non solum est in proprijs terminis, sed in Qrtioribus, quia ille in legato, nos in institutione loquimur, iquam facilius veniunt bona cuiuscunq; g neris,&, ut dicam mox, verba huius testa ineti sunt ampliora. Et in casu Albae concurre bant coniecturς pro fideicommissarijs, ut ille in fi. confresert, quς nulla i Ic extant. Distinctio Magni f. Domini ludi ciri ut a liud sit si quaeramus, an bona fidei commissaria dispositione comprehcndantur, Ut vera tune sit eorum sententia, qui contineri putant: aliud an si poena commissa iit. ut alio Hst recipienda, praesesert quidem aequitatem: at nulla solida ratione defendi, ut nec ullius auctoritate confirmari potest. Si enim bona huiusmodi insunt dispositioni pena subiecta omnino constringit contra facientem:& imputatur ei, qui diligentius non considerauit rem ipsam: & in casu nostro res est extra omnem dubitationem, quia sppius iudicialiter istos heredes Domina haec commonuit, eiq;interminata est poenam, si in testamentum
Et haec quo ad dubia. Nunc probabimus ex verbis testamenti comprchendi bona su-4 biecta fidei commisso. Primo considero, 'testator omne genus bonorum complexus est, mobilia,& immobilia, iura,& actiones;&quamuis, sua, dixerit, id tamen nil refert, de enim,ut supra dictum est, sua etiam diculur, quae non sunt in dominio, & in hoc testam to id est certiss. nam appellat testator acti nes suas, quae tamen no sunt in dominio, ita ut vindicari possint,ut declarat Bar.d.S argeto. sciit ergo dictio, suis, crassius accipitur quo ad actiones, ita&quoad alia bona,vt a terminatio sit squalis. l. ia hoc iurcide vulse Secundo accedunt illa verba,ubicunq; cons stant.& esse reperiatur, quae conueniunt a
qud bonis fidei commissarijs, ae liberis. Te tio facit expressio praedioli legati,nam si v
Iuli comprehendere bona, quae nominatimantelegauerat, multo magis alia omnia . Quarto inferiora verba, Omnium bonorum hereditatis sua .plurimum & ipsa adiuuant, nemini enim dubium est in hereditate bona etiam fidei commissaria comprehendi dicta l.vltim. C.dccd. D. Ha toll.& dixi superius. Quinto prohibitio addita, ne de iure, vel de facto molestent uxorem, euidenter ostendit mentem testatoris, quomodo enim iure eam heredes molestabunt,nis deducant ius fidei commissi & maxime,quia addit testator in bonis,& hereditate prςdictis,ouς verba etiafidei commissaria comprehenaunt. In bo nis enim proprin ipsius testatoris iure nulla inferre poterant heredes molestiam. Asiectio item maxima testatoris in uxorem non est spernenda: coniumstio enim facit, ut plenius accipiamus dispositionem ipsam l. cum alteram.C.de leg. cum sim m. Quare,si quando alias, certe in pmsenti specie opinor si quendam esse opin. Rui .dicto consil. iso. in 3.S .iu.d.co 8 qui tres alios Doct.reserti Alc.respon.6 i l .Bello consi. 9. Alb cons. 73.& Auditorii Floretini testate Mara. in epita de fidei comm .par. secunda.quae q. ita ab eo fuisse iudicatum, nam multa plura hic concurrunt,quam in singulo quoq; casu pcedd.Doeto.& ita ego sentio.
Mi MostgM qui testatoris praecepto contra- uenit in integrum non restitui probatur,x est in causa praecede ati.
3 Minor commitem aduersus remum praceptu
413쪽
OM possunt hi minores, qui aduresus praeceptum testa toris moles auerunt Magnificam hanc Dominam, petere in interrum restituti nem, ex innascriptis.1 Primo, quia quoties minor isit in dolo ve
ui dicunt minorem non restitui aduersus olum verum, sed tantum prς sumptum, &praesumptum de praeterito non de futuro, de Idem tradae in I. minori de mi nor . ubi Bart. Bald.Alber.& Fulgos idcm Bart. l. prima. f. nunciatio. nu. 3 q. de op. no. nunc. ubi plenissime, Ze eum ibi seqq. alijde in l. prima. C.si ad. . delie.vbi ijdem Bar. de Bald. ac Salic. C.istr. Corn.Iacob.de cael. mnes. 8c ideo cum hi minores dolose molestauerint hanc Domina, ruia sciebant tenorem testamenti, nul o inoo restitui possunt. Secundo hoc confirmatur ex doctrina,
muni, quod minor verus contumax non restituitur,νt per Alberi .de Alexandrum dicta I. ubi. cuius rei ea est ratio, quia in dolo est,qui magistratum contemnit l. non potest doloede reg. iv. sic etiam, qui praeceptum testatoris spernit, quod hahct vim legis dici tur esse in vero dolo. S.disponatii No.de num Tertio dolus distinguitur comission is, de t omissionis, in hoc excusatur, non in illo ita Casti l. a. zsi adu.deli. at hi minores deliquerunt committendo,non omittendo: ergo. dc ideo Dec. consil. 32i . num. t 7.recte respondit minori non succurri, si instrumentum laceret, sed perinde iurari in litem cotratu .
atqi contra maiorem. Plane tamen etiam
in delicto omissionis est necessaria restitutio.quando cum dispositione legis coniun-pitur, de dispositio hominis. L 3. S. dc si heres
institutus . de minori Bald. l. pupillorum . in fi.C.de repud. her.Areticon sit. 67. Rui. sit. 19ς. in pri.& consil. 3 3. in 3 .Rimin. consi. 26 i. cum alijs. & ideo in casia. d. Uecundae.
defendi potest decis Castren.qui ait mino rem ipso iure tutum esse, quia agit de sola legis dispositione.
Quarto, in terminis sunt deci. Doctorum celebrium: pro hac enim sententia consuluerunt. Fulg.consit. 61.qui in casu dissicili 3 re consuluit quidam t testa inent O v tu erat. ne puella nuberet alij, quam oriundo Ripa. alias vero priuaretur hereditate. Veronens a impetrauerat a Principe, ut pro oriundo
ε dicto Ioeo haberetur, utque si puella ei nix.
beret, conditio haberetur pro impletae res dit ille puellam,qus aduersus testimentu nupsisset, priuatam esse hereditater citra spem restitutionis in integrum, nec quicil ei prodesse rescriptum. Si ergo. Fulg. in casu in quo auctoritas Principis excusatura videbatur adolescentulam, resp5dit illam,& pimitari,& in integrum non restitui: certe cum Icasu nostro nulla adferri possit excusatio mres est extra dubitati unem, sic etiam Matth. quidam Fclici inti conssi Castr. consi. 2 9. n. r. respondit minorem mulierem, quae non habitauit lux . testatoris praeceptu, in quadadomo, hereditate priuari, de non restitui in intrarum,eo quia non paruit,& hune FGici
sequitur Paris consit. l9. num. 83. Ecnu. 233.
in secundo. dc licEt Aret.dicto consit. 6 .dic sentiat: tamen ita conciliari possunt, ut si iα
dolo versetur minor, non restituatur, dc ita procedit con sit. lic.sn minus, restituatur zee consi.Aret. locum habebit, & vere Aretinum. i o.sic distinguit. Cra. etiam cDnsi. 293. de Ceph .consil. 336. lat articulum hunc ex cutiunt, an minor restituatur aduersus prςceptum testatoris de non alienando,de concludunt non restitui de ideo cu habeamus decuin te rininis, res videtur clara, dc lato magis
qa legitime certiorati su ei ut hi minores det nore testam et t. ac senui, ct bis auctore Iudice eis significatum, ne quid molirentur cotra hanc Magnificam Dominam de nihil . minus ipsi spretis his omnibus, illam mol
stare non destiterunt:quae omnia non solum arguunt dolum, sed est dolum maximum . Quare concludo eos in integrum nOpo-4 se restitui. Neq obstat tex.t in l. post legatum.Saetati .de his quibus. ut ind. in quo habetur minorem excusari, qui accusauit falsi testamentum, nec ei relictum auferri, nam respond. sic esse distinguendum. aut pupillus ipse accusat. de aut est in dolo, dc non credo excusari,sicut, nec alias d. l.m in ORS. nunc videndum. N S. si in comissum, aut ex aliqua causa adducitur ad accusandum, de ei tali a talem i noscitur. l.F.aetati.dum inquit x. maxime si tutor dicere falsum velit, sensus est enim .isnoscendum ei, quasi tutoris auctoritate iit sequu tus, quod si non tutoris e xemplo, sed alia sorte causa adductus est ad accusationem, tum quoque excusabitur, ut indicat dictio, maxime; verum primaria e rit, de iusta excusatio, quae a tutore proue nicti an aute ignoscatur per restitutionem, vel si hoc a Principe obtinendu, non facilEscitu est, quia est Tex .in l. tutore. d. tit. de his
quibus.ut ind.in quo videtur dici, id imp trandum a Principe. Ego hoc esse Principis
414쪽
beneficium opinor, quasi Iudices inseriω-
res non debeant pro liues esse ad restituendum eos, qui testamentum, in quo aliquid eis relictum est impugnant,quod etiam vi detur sentire Paul. lib. s. sent. titile uera ta- . t 1.de hoc idem videtur suaderi ex dicto.f. tati si enim ex reg. iuris,possent restitui, frustra. In p. illi consulti essent. Aut vero tutor ma-litiose accusat & tum ipse sarciet damnum, vel si non erit soluendo minor restituetur. l. Polla. C.de his quibus.ut ind.cum sim. l. pr perandum. 9.fi. deludi. in qua re tamen scio
aliter sensiste Din.sed est sententia mea. Et ex his sit haec res expedita .
CHIR ORA Ruri, de quo agitur potius mutuum . quam depositum continere, dc exceptionem non numeratae pecunig in eo procedere ollendit ut .
SVM MARI V in . δ M v et v v M pnim, quam depositum conirali lex
3 Excepi an formaluer, se expresim opponi de beat an se ficiat si narretur factum.
3 Exceptio non numerata pecunia quomodo pro 'nenda Or quibus verbu opposita censeatur. Numeratio pecunia, an ex confessione probetur. 1 Agens ex numeratione, an Atineat confessione prolata.
Ac oru memem in libelli quinium feri potest adura amin. Da es Res in exceptionilus.' Pecuniam non esse numeraram, qu probare de beat. GT quando, an Actoriam Reus. t Confesso murui praerenti non transfert onus pr=bandi in Reum .s Confesto, qua ennuntiaris causa aurata probis causam contra confitentem. o Exceptu non numerata pecunia an is quando op
J V o M A M angustia temporis prςmor, ea tantum attin
tum duo continet,& con sessionem, quod num 'rata fuerit pecunia ut ibi qualida naris,n o i er alari tanti hau uti in danari,&c.& cois
uersionem, seu transfusionem mutui in depositum, ibi & gli tengo &c. namque illa verba
Per altri tanti &c.probat mutuum, quia ubi Pecunia numeretur contrahi potius mutuli,
quam depositum t lex pr sumit, ut per Al
ibi idem putant Ibald .const*7. in s. in qua tΟ. Rui. nii. i9.num. . in quarto.& est redepti sis. ut per Bero. consil. 39 num. 36. in pri. Et id eo magis verum est quia proponitur Per Unum testem, ex aduerso productum partes, cum scriptum coficeretur, fassas esse, quod crat mutuum, qui contra inducentem plene probat Rom.consi. io .ciam vulg. Et
profecto si partes sensissent de deposito praecedete, hoc cxplicuissent. Haec cum ita sint, aggredior dubitationes a Clarisi. viris sublidit rex citatas. Non obstat erro Primh, quod exceptio D. Ioseph non respiciat confessionem mutui, sed depositum, cotra quod non ob ij citur exc.non nu.pecipriuilegiaria. l. in contractibus.f. t. C. de non nu. Pe. quia respond. exceptionem dirigi aduersus chlarographum ipsum, in quo cum, ut dictu est . contineatur etiam consession unu rationis, negari nequit eam ct contra mutuum fuisse propolitam. Idque eo magis obtinet, quia
nullum hie subest depositum, ut dicam post. Satis itaque fuit D. loseph , qui seriem facti
Optime nouerat, excepisse contra cautione. Non obstat etiam, quod haec exceptio nosterit ex prcssim,& vem. conceptist opposita cotra consessionem mutui. & ideo debuerit sequi condemnatio ad tradd. per Eman. in i si eκ cautione.quarta fall. num. q. C. de non nu.pe. & id est, in quo ex aduerso maximum construitur sundamentum, quia mil. quod decis Eman. est extra propositam materiam, & diligenter conliderent quaeso Excellentiss. Iudices, id enim facile constabit, cx his, quae stibi jciam. Sciendum ergo est gentraliter ese traditum, non debere proponi ex coptionem formaliter ut dicunt, sed satis esse ii narretur a Rco factum, ut est decis Bart. in l. prima. & eam ibi crebrius accepta
mulae actionum sunt sublatae l. prima. C. de sor. sub. Dost l. prima.de cdcn. cur non, &cxceptionum pl. non debet.de reg. iv.&id o sicut libellus generaliς parte non Opponcte procedit,sic & exceptio generalis, ut est coc r.3 s. in s.& sicut in aetione non exigitur. coclusio specialis, ita nec in exceptione. Bal.consi. 87. num . . in pri.& inquit Soc.ubi supra, satis esse, si ex positionib' ipsis exceptio deprehendatur, Sin terminis exceptionis huius, est cons Cais i 3. num. I i. qui vult susficere,ut in scriptura exceptionum opponatur
415쪽
tur non esse numeratam pecuniam. Quinctiam Eman .ipse in d. l.si ex cautione. i veri seu doli admisit, hanc exceptionem per nara rationem 1 solain facti propositam censeri,
di verborum conceptionem cis superuacua. ut per eum,qui lat. xplicat in ueri postrem,
Et iccirco cum in scriptura opponete dictust D. Ioseph non esse obligatum, dc in res p sone, quod se constituit debitorem , non autem pecunias habuit,& i i positionibus ipsis facti series sit enarra ta: lub itandum nocst. excpp.non nu .pec. fuisse propositam. quς contra icnorem chyrographi dirceia fuit , dum negauit, te habuitie pecunias,Verumq;illud non esse dixit.& cautionis liberatoriae. in quarta positione meminit. Haec enim omnia ad cep. non nu. pr. spectant. Imo vero
idem Eman. dicta l. in ver. ilicium Iudicis. existimauit debere Iudicem, si videat pecu niam no esse numeratam per se etiam, parti non petenti succurrere, ac creditori illicita exactionem inhibere,& eius opin. adstipulatur,quae scrib. Mars.s n. 2 77. de Ilolan. consit.rim O. num 6 s. in pri. Ex quibus manifestut non exegisse Eman. istam verborum so mam in hac exceptione proponenda, & in praesenti specie, illam sat recte fuisse propinsitam: cum ex facti ipsius narratione religio iudicantis instructa fuerit. liue politiones ipsas, siue scripturam exceptionum considcr mus . Videndum nunc est . quid tibi vola rit idem Eman. d. g. I ali. Disputatis in toto eo capi te, an ex confiitione probetur hum G ratiot de quare aguiu nostri passim, ut per Bald. conii l. a 1 8.& conii l. 269. in fili. in pri.
Alexa n. conii l. 9 num. 7. in 3.Bocta latissimEconii. 2 3.quida agebat ex num pratione, nec
confessionem allegabat, inficiatus est Reus
numerationem, actor produxit conscisione. ex qua probatur numeratio, ReusPost eam
exhibitam, nil opposuit, inquit Ema. quod coniicinnabitur, quia cum negata sit initio numeratio.& post prolatam consessionem , nil oppositu in , credendii est acquievisse R euposteriori prolationi. Non agchatur ergo apud Eman. vi cliyrographi, nec illud pro
ducebatur, at vero in casu hoc,quando exceptio emersit, iam scriptum erat exhibitum.& noininatim verba ad illud sunt directa:&ideo mirandum est , quomodo aduersarii aduocati tantum sibi in hac deci. Eman. placuerint:&sat scio doctiss viros ubi eius verba.& mentem inspexerint, dijudicarii ros, sis .ex nob. verius loquatur, idq; ita cise probae consit.Bald. 1 o. in quarto quod is citat, nam petens non intelligitur proponere querela ,
sed si post petitionem opponatur con fesso,
debet replicari de non nu. pcc.quia cu non-
dum, de conscisone appareret, nDn potuit petitio dirigi contra eam .ut pcr eum. Sed, s an ille vera dicat, ut i agens ex numerati
ne obtineat si probet confessionem, sciri potest ex locis supra scriptis,& ex Alexam& a Ll. qui Roma.f. Chrysogonus. de verb. oblig. Et profecto verius est, ut qui agit ex num cratione n0n obtineat, conscisone probata: qnsumus intra biennium,ut per Al an .consit. 79. Perto. in z. niti dicamus ex silentio Rei
post exhibitam consessionem induet probationem pro actore. Sed tamen ip se di bito, quia, quoties Reus negat. sublata est prclum
Ptio, quae Oritur ex cautione. Bald. ficta l. si ex cautione nu. Etenim cum hyrographuprobet vi praesumptionis intra biennium, ut per Sali. ibi mun. t o.& p r R ip. in l. prima. S. si quis i ta . n. 37. in fi.de vcr,oblig. hac psumptio sublata est per negationem preced cntc. ct cum ante negatum sit, non debet suis cote .cadem probatio,qus satis se: isti, Reo, nil opponente. Ex quo enim initio is neFauit numerationem, ubi nil aliud, quam cnyrographum producitur, non potest dici probata numeratio.& ideo actor succumbeti quia incedens negatio numerationis non tollitur Pexhibitioncm cliyrographi, sed potius ex hoc declaratur veram est enegationcm ipsa. 'ua vera numeratio explosa est. Et ideόipse non facile assentirem man sed nolo nunc latius de hac reditscrere . sit satis ostedisse illius dictum non ossicere causae huic , rectiss.crgo exceptio est proposita, ex facti ipsus narratione, ncq. vllus est, apud me i hac re locus dubitationi. Neque obstat, quod exceptio restringi debeat ad depositum . iuxt. tradd. a Cyn.l. inceptionem q. a. in fi. C. te probat. quia, ut dixi, multa hic concurrunt, quod scriptum noest v crum,quod non habuit pecunias,&alia de quibus supra.& ideo quando ponitur, non deposuit, subintelligitur, quia mutuum non praecesserat,& ideo non poterat in depositum conuerti, quando coniiciebatur cautio . Et cum veritas ipsa ex tota serie facti, in actis Ferrat. lictatis, aperta sit, non .lcbemus morose, ac scrupulose nimis rudem Gguram verborum sequi sicut enim in libello si quantum fieri potest mentem tactoris adiuvamus. l.si quis intentione. de iud. quida in ti
se & in exceptionibus ipsis, procrtim cum Rei sint fauorabiliores.& ideo dixit Bal .c sit. 79. num. in r.eise satis, si Rcum dubiam
reddat actoris probationem, ita ut Iudicis nimus titubare incipiat: cum tamen in pin
416쪽
Et ideo illa etiam, quae in positionibuς ha
bent huc referenda sunt: quia, ut dictum est, etiam in his licet proponerc exceptioneS,Vt post Oiddilrad. Soc.d. l. prima.dicto. num. I a. de excep. Et ex his absolutum est primu c put dubiorum. Non obstat, quod etiam si cosessio mutui praecedentis oriatur ex prima parte chyro graphi ,&ex testimonio Fr. Nicolai res do- claretur, debuerit Rcus probare pecuniam 7 non esset numeratam, quasi ex consessione
mutui praeteriti oriatur confesso contra eu, ut per Sali. l.generaliterinum. 3.ver. sed nuc.C.de non num. c. quia respond. primo , ς'
deci Sali procedit, quando causa ipsa in chyros rapho expressa est,& ex eius lectione, ac in spectione apparet,sic idem mei Sali. declaratu. aduersus. in fin. C. dicto tit. at vero hic non cnunciatur causa sed oportet eam expiscari, ex testimonio statris Nicolai, ergo. imbuero haec enuciatio debet esse in indiuiduo, nec susti ite ausa specialiter exprimere.Bar. d. l.generaliter.& ibi Fulg. in prin .de Ang. n. .R Salic.dicionum. 7.vctavno modo ponit oc exemplum. ideo docti .illa hic non P- cedit, cum dicatur, quali danari sono dec. litque consessio qualis fit in omnibus chyro graphis, in quibus dicitur, fateor me accepit scide hoc ipsum sentit Sali. d. num. 7. dum ait non quaeri de confessione, sed de causa. Secundo respond. quod verius est, qui
a quid dixerit Salic. consessionem t mutui priteriti non transferre onus probandi in Reu.se trad.Bal. tu aduersus in fi. dum inquit, Quoties est contentio inter actorem. & Reii .e numeratione pecuniae, sat est,quod a betillam non fuisse numeratam tempore cau-tionismam transferet probationem in actor m.&hoc, inquit, innuit Sl.quae cum citati generaliter. eo si parat causam mutui ab Mitis: auia consessio antecedentis causae obest in caeteris contractibus, n5 autem in mutuα& ita Bal expressim vult, quod actor probesi ubi constet non fuisse numeratum tempore confecti chyrographi, ut in nostro casu, de idem concludit Castrinuni3.qui non distinguit cofessionem de mutuo praeterito ab ea, quae fit depracsenti, sed ait contra quamcumque opponi excep. non num. pee. & si aliter
.constitueretur iam communis Opin. contra
Sim. Uicent, quod costato de mutuo praeterito per excep. no nu pec. eliditur, facillim Erueret: quia non temere posset Reus negatiuam probare, quod . s ante chyrographum
non esset numerata pecunia, dc ideo condonaretur , ac mutuantes semper curarent, Ut in prit critum consessio reserretur,ut debitons ipsos fallerent. Vcrius itaque est sulfice
rcis quis neget numeratam esse pecuniam rex hoc. n. solo probatur da. et .vbi glo.& Doc.
tractibus distinguunt. Estque hoc ex mete omnium ibi. Tertio respond. & hoc etia non repugnat s traditionibus communibus, quod i confeLso, qua cra nunciatur causa era icrita, utique probat causam contra contat nim,ut dicta l. generaliter. & id co si falsus sum me mutuo acceptis non potero allegare, quod si depositum.& e contrario. non tam n negat Iin P. quin cotra mutuum possit opponi excepticino nu. pCc.quae naturalitcrincst,& ideo si pliciter dictum est in ea l. causae probatione stipulatorem exigere, no etiam de excepti ne non nu. P .mcntio facta, idq. senserunt Doct. dum distinxerunt inter mutuum, &alios contractus, qui licet re ipsis verum dicant , dum volunt occp. opponi, generalia tamen eius constitutionis verba rcstringui, quae omnem causam continent,& iccirco verius est, ut ex ea constituamus, cx consessi
ne probari quidem causam, sed cu sua qualitate, probabitur ergo ex cosessione hac mutui causa quidem, sed tamen excep. opponi poterit. Et haec est mea animaduersio, quae ii Clariss .viris non placeat, eos refero ad sim Periores. Doct responsioncs,& cum haec scripsissem inueni Eman. in quin. Fall. in fin. in eandem prope sententiam incidisse licEt notam pertine declaret. Aggredior nunc posteriorem dubiorum part m. Non obstat postremo, quod cum agatur 1 o de deposito, t non possit opponi occ ptio nonum .pe. d. S. sed quoniam . maxime cum non
probetur simulatio cotractus, ad contractu , ut per Eman .secunda fall.num. 3 o. d. lHuia respon hic simulationem probatam Optime
fuisse,& etiam ex ipso chyrographo deprehendi nam, ut dictum est, in principio ipsius mutui confessio posita est, in fin .cius in depostum transfusio.&attestatio FNicolai. t Oblit omnem dubitationem dum deponit partes fassas,quod erat mutuum, nam ex hoc, simulatio detegitur, cum mutui consessione in verum depositum transferre curami pa
tes,di simulatio ipsa non potest directo probari, sed ex conicviuris. l. non omno S. a Barbaris de remit.&scripsi quandoque latius. At vero rectius hic probari non poterat,quado unus ex testibus ad uel sariorum deposuit actum esse de mutuo . nec pecuniam fuisse numeratam. Et ex hac responsione omnis difficultas sublata est. Secundo respond. quod f. sed quoniam .
potest habere locum in simplici confessione depositi: sed quando constat, quod depos
417쪽
tum habet causam a mutuo ut hic:1liud est, ut per Bald. conii l. 3 8 . per to. in pri. & idem
sentit con sit. 3is .in 3.nec mirum, quia cum ex consessione oriatur mutuum ciuile, & depositum re tantum contrahaturifieri non potest,ut deficiente substantia fiat transfusio,
quarto.& ubi est impollibilis haee transmutatio, sinita lationis causa attenditur, Ut per
Dec. post at Icerti conditio. 9 deposui. si cecipet.&ideo veritas cause dcset concurrere . ut per Castr. consil. i 7o.in a. nec dicatur causam mutui sal vcram vidcri, cum in praeteritum relata sit consessio, iux.sent etiam Sim. Vic quam pleri l. probarunt,ut per Eina n. quinta. fall. dicta l. quia supra responsum est. nam non est adiectu in tempus. & cxpressa causi mutui ut exigunt Doelinqui eum seq.& ex P. Nicolao causam ipsam petere OpOI-tuit . Rursus illa Simo opin. crebrius explosa est, ut per eundem Enaan.& cum Da pCn deat ex dicta l. generaliter.vera non est ut supra declaraui. Et illa verba coniadi &c. id epossunt, quod alia, fateor me accepisse, vel
me debitorem constituo.Ncq n.partes POL sunt immutare naturam contractuum v crb.
suis, ut per Deci. consil. i5o. & alibi passim
Docto. Tertio respond. quod exceptio non num. Pec.non opponitur contra depositum, quando scriptura est consecta ad probationem , ut l. publia in fin.deposat in proposito facta est ad obligationem, & ad transfusionem ,
ut etiam in dubi,.supponitur: ergo.Nec obstat responsio ad illa verba, quali tengo in
deposito &c. quasi non referantur ad conuetionem, quae tum inter contrahentes inire tur, sed en nuncient factum antecedens, ut per Feli. cap. si cautio. num. 13. de fid. instrument. quia respond. primo. verius esse , ut verba haec inducant conuentionem ,
cum ex initio chyrographi, & cx testimonio causa mutui appareat: cst ille sensus, accepi quidem mutuo, sed nunc deposita eruta pud me. alias vero si intelligeretur, tengo indeposito,qui Mantea fuerunt pecuniae de Positae, mentiti essent contrahentes , dum chyrographi conscripti tempore dixerunt quod erat mutuum; nam si id ita est, verba illa quali tengo &c. non aliud possunt operari, quam conuersionem causae. Secundo responit. quod cui fateremur, ex his verbis induci probationem facti praecedentis: tamen non obesset quia cum certum sit depositum hoc pendere ab mutuo, semper illuc reuoluimur, quod deberet constare veritas, ac sub
stantia ipsius, ut cessaret cxcep. non num. pridi materia.d.l. Publi ad qua absens ille ultro
emiserat epistolam non obligantem, sed tantum probantem: nil commune habet. cum nostra tractatione . Tertio respond. quod verba,quali tego&c. nil operantur, sicut necti illa,quae penes me habeo,ut aduersus B o. concludit Ema. 8. fall. Quarto respond. &haec superuacuo adiecisse volui: vcrius esse. ut in consessione depositi habeat locum excep. non nu.pec. Etenim licet Ema. in . . it. a.dixerit receptius esse,ut licet depositum eis rediatur notiss. eius terminos, adhuc tameabeat priuilegia, tamen id apud me n5 est in confesso; nam video plerosq; dissentire .
s. de reg iuri qui si addantur alijs per Ema. citatis in hanc sentctia, non facile dicet sis contrariam esse receptiorem. Et ipse etiam Eman. subdubitat,& nisi,ut is oppinatur, excogitasset ratione diuersitatis inter mutuu ,& depositum posteriori sententiae acquievisset. Sed certe illius animaduersio nulla est.
ii quia ubi quis deposita 1 pecunia usus est, depositum in mutuum transfertur, nec poustam plius pro libito reuocari, & hoc expressi Eseniit Bald .consi. 352. in 3. estq; ex mente Imallegatorum, post usum . n. idem de eo, quod de mutuo iudicatur,& in terminis, qu5d d positum assumens natura mutui non habeat amplius priuilegia, allego Texta Dino. nostris,quod mirum est,pririermissum. in l. si vetri.f. in bon is.de pri cred.ubi vult I.C.ut d poncns praeferatur caeteris creditoribus, nisi depositum in creditum conuerterit. 6 ex eo
T . Rip.& Za sibi adnotant, quod depos
tum, si in mutuum transferratur non habet
priuilegia. Quo fit, ut qui cautionem con scribat de deposito ad numerum, cenicatur potius mutuo accipere,quam custodiam polliceri. Et ideo sicut verum depositum, si traseat in mutuum, priuilegio decidit, sic & ciuile ipsum ut ita dicam. Et certe non potest differentiae ratio adserri. Et propterea Imp. dicto S. sed quoniam . depositionis certarum rerum, v l certe pecunis meminit, ut specie certam subindicaret. Et ego secundum hanc opin iudicarem, licet non ignorem. Rolan. conlit. 17. iii pri. de Nat.conni. 38. aliud respondisse. Nam &haec opin. probatur ex tra. d. per Bar.& al. in
I.assi tuis. C. qui pol.in pig. hab. quod dotis confessio post biennium habet eadem priuilegia quae datio, erpo secus ante biennium:& consultationes illorum habebunt locum hiennio lapso. Et in casu praesenti ipse dubio procul noa dubitarem , etiam si fuisset simplo
418쪽
simplex eonsessio depositi, obstare exceptionemr attentis multis, quae concurrunt,quod
actricem habui ste pecuniam non est verisi mile, quod aliquarum matronarum litterae exhibetur, in quibus scriptum est, qu6d cliyr graphum erat combustum,quod nulli alij redderentur pecuniae,& alia, quae prudetiss. ac aequisi.Iudices pro suo exactiss. iudicio poterunt inspicere. Ex quibus omnibus concludo Reum esse absbluendum a petitis.
TasTATO M non posse remittere usu seuctuario cautionem de utendo, di fruendo , dcc. dc illius obligationem mutilem esse probatur. forma autem cautionis praestandae
SUMMO RIV tot. a V sus p vcvva xtus a sit liberatin eam iisne, si testatis iusserit,ut herra pro eo caueat: er quod non, o qua actione irae conuenm pos
delegato re uendo, se assertur ratis dis
A M vrs non oporteret hic tractare, an si testator iusserit,ut heredes caueanit pro fructuario iux.l. trib. de us fruiae earum rerum . ille sit omnino liberatus a cauti
ne quia hic non est ca sus praesens, tamen posteaquam Magnificus D. Iudex quaedam attigit huc pertinentia, existimaui operςpre cium me facturu, si de hac ipsa re ego quoque aliqua dicercin. Qui avero difficultas tota pendet ex interpretatione. l. t trib. qua quida Galli ex pr sciso interpretati sunt,quoru scripta vi, i ia-
disi Ecclesia damnauit ad manus meas non peruenerunt, ego quid sentiam explicabo . a Testator.in dicta l. tres t heredes instituit, de duos tantum pro fructuario cauere iussit. viile esse legatum cautionis respondit, nec S.C. restagari, quia cum duo coheredes sibi inui,
cem caueant,& con iunctim alij coheredi, stvsu fructuarius rini luci pecuniam, visfauctoritate S. C. constituitur, ex hoc itaq; texta apparet, quod si cautio non interponeretur, nec usiis stiret. cssct amplius, additur placere togatariu cogedum promittere, cuius rei ea
est ratio , quod obligatio fideiussoria non consistit absque principali, & id in ille conueniri poterit ex promissione propria a sin gulis heredibus, subiacit finito usu fruct. si coheredes ex causa fideiussoria conueniantur, illos mandari non acturos, ct haec est ea
legis particula, quam Dore aliqui considorant, ex qua inserunt cautionem re ipsa re missam videri quo ad legatarium, si conueniri non possit.lsa l. l. sancimus.num.quinto. C. de vor. sig.Alexan.consi. 3 8. n. i o. in 3. V rum ipse aliter existimo. Ductuarium teneri ex propria promissione vel, ut alij dicunt, actione in factum, seu actione cessa a coli crede. Ei. n. verba illa cogendum legatariu pr mittere, accipi possut dupliciter vel promittere de pecunia restitu eda tantum, vel & deinde nitate pretestanda fideiussoribus. Odofir. de Castri ibi. hoc secundo modo interpretantur,qui volunt fidciussores posse agere ex ammissione legataris & Alben in s. idem tenci, dum ait ideo lege cautis, Ut promittat , quia deficiebat actio mandati,& ncg. gest. Et horum audioritas praestada est auctoritati. Bal.dicta I. sancimus. qui tamen non omnino P- stat in ea sentcntia,sed inferius subdit,quod habebunt fideiussores actionem utilem neg. ges .vel in factum subsidiariam, cx aliorum 1ententia. Mihi tamen magis placet opinis Fulg. in dicta l. tribus. qui putat conueniri legatarium, cessis inuicem actionibus, ab alijs coheredibus, ut ibi is declarat. Siquide pro- inissio legatarij, de qua ibi, est, ut vere dica.de restituenda re,non etiam de indemnita te praestanda fideiussoribus. Quod si inter
tantos patres mihi liceat meam proferre solentiam dixerim ex eo tex probari legatariuconueniri posse a fideiussoribus , quidquid
D .dubitauerint. Etenim in fine illius. l. dicitur. Et cuius interesse credidit fideiussores non suo periculo qucrere. Quorum verborum sensus est, voluisse testatorem , ut legatarius paratos haberct fideiussores . ne si cos non facile inueniret usu fruct. pecunia careret, leuauit eum periculo quaerendis deiussores, non etiam cauit testator, Pt c
419쪽
heredes ab eo non exigerent, si quid ex caufi fideiussionis solui sent. Et long E differt, si, quis quaerat fideiusseres, sine periculo, vel accipiat fideiussores sine suo periculo. l. si remunerandi S. fi. maiid. Et haec est veritas. Quas vero auctoritate conueniat 1 legatarius non tam facile scitu est, aliorum opin.r lata Suta Galli ad Alexan .dicto consil. 18. referunt, probare in d. Lmb.quod actione ex testame-to: quomodo hoc verum esse possit fateor me nescire, nisi dicam', quod ex quo coheredes illi cautionis legatum insoluunt, legatarius
vice versa ex eodem testamento eos indemnes prςstare teneatur,quasi testator mandas, ut pro uno caueatur, intelligatur etiam m
dare, ut ille indemnis pαstctur. At verius existi ino, ut legatarius utili a ctione teneat, quasi coheredes illi, accepta a testore eius nomine pecun ia fideiusserint..Il. si remunerandi S. fin.sicut enim si pecu niam dedisset legatarius, ut coheredes fid iuberet, si non actione mandati, utili saltem tenerentur: ita & si testator pro eo dedit D disse autem iudetur, dum instituit heredes,
moxque cautionis legato eos oneravit. Vel
etiam dici potest eum teneri act. neg. gest.licet enim, ut testatori paruerit, cauerint, tamen cum & eius negotium gesserint, act. nego. gest.habent l. si pupilli. g. si quis ita. de n Eoi ge.quo loci habet,eum, qui negotium alicuius sciens gestit mandato alterius, habere contra cum aist. neg.ge. quin idem ese, &s ignarus gessisset, crebrius receptum est. St.
ibi in ver. sciens. Alexan. l. mandatum.in pri.
Ceo. At quemcunque sensum ex praedictis
probemus, certum est ex eo Tox. non deduci
legatarium non teneri fideiussoribus, neque id ratione caret. siquidem cum agatur illiede pecunia in qua usus seuet non consistit, nisi data sit cautio. l prima. m. de ustu L ea.
rcique usu dicti cautio ipsa non esset efficax, non esset ci usu frust constitutus, qui totus ex ea pendet: cum paria sint,vel non cauore, vel inutiliter cauere. l.quoties. qui sati coea. Cautionem autem esse de substantia in viv-
fruet. rerum , quae usu consumuntur. Irad.
Bart.Bald. & Salic.in i prima. Geo.& multi citari possent, de hac nominatim agit. d. l. prima. illis verb. g oblata secundum fominam S.C.cautione.&l.si pecuniae. ut in posleg. ibi, nisi satisdetur, agi cum herede no poterit.Vt nec obstat. lex in l. Hos S.C. g. 1. de ususta earum rerum .ubi videtur l. C. cosiderare usum specuniae. de rem,quae in ab usu con-sstunt . et ii no interuenerit cautio nam Hid.
v ibi ideo pecunia condicitur, ' cum heres passius sit ea esse apud legatariti, videt quasi usum squendam constituissedic & aliai u re
rum, quae in ab usu constantiquatita tem, seu aestimationem condicet, ut ibi: at verὰ non erit sine cautione is usi stu. qui auctoritate S.C. constituitur.Quare dubitandum no ethhanc cautionem remitti non possietestam eo. Et ideo in psen ii specie tenetur haec mu lier cauere, quia heredes damnati non sunt, ut in d. l. tribus. sed testator ipse pro ea fide
4 iussit,i qui non pol sibimet obligari l. grani'.
de fideiuss. na cum heredes fiui adersona cum defuncto. l. fi C. de heri inst. de in No.de iure iv. a mo. pinquilibet ex heredibus sibi met promisi se videretur, de certe nusquam receptum est, ut testator possit aliquam obligation ontrahere cum suis heredibus. Ex quibus fit, ut et si ali ra cautio de viedo, &fruedo arbitrio binui. de de restituta a re posset remitti, tamen nulla sit hie remisso valiada: quia, ut dixi, lirdes danati non sunt caudire sed ipse testator fideiussit. Quod vero limiusmodi cautio remitti non possit est tex. clarus in l. scire.QVt in poss.leg. Cuius rei mul-rones adferunt in d. l. nemo.& ea videtur receptior, qua ita cautia aliat, ne fiuctuar in
uitetur ad delinquedum, si re ipsa polli t abuti, in qua het usum f. sed merito ab aliquibus
improbat d. L nemo. ut apud eos videre est. v ip Iassibi in a.lec.in fi. R i p. n. o. &4 . rgo addo cautioni, qua remittit testator hiat deleg restitu cdo. l. a. C.ut in post eg. inesse elausula dolii multu abesse abfutum.q.eqs.l. I. in Prin.Vile no.ca.quocirca si testator in haed alia r mittit, non vidcO. cur nO ide possit incautione Ductuari , cui ea de clausula inest. l. huic. ussqu ad. ca. Nulla ipse meliorε adferri posse mite arbitror ea,qua Imo.Pbat in l. cu tale.f. t.decond.&de. quia .scosione D. Marci testatori permissium est,ut remittat cautione Iirdi, non fructuario.d. l. scire.C ut
in pΟ.leg. an. n. hac coston nec testator, nec
legatarius remittebant ea lirdi. l. pactili. ubi est casus.de pat Viget ergo rcgula in cautiones et uarij ne testator possit facere quominus leges heant locum in testameto suo. Ex
qua re in sero, nec proprietariu posse remittere hac cautione express m. d. l. pactu. licet d nec eam no petierit interim quodamo remisse videatur.lae si usus scvsu sis. quemad. ca. Quod si quis a me irat, cur D. Marcus costituerit remitti posse unam, non altera cautionem: rudebo illa. i ab herede prinatur, tuendae voluntatis defuncti gratia inuetam eta. d. l. 2 C.' in podeg. Quocirca ubi cessat testatoris voluntas,publica suadet viilitaς, n Equid contra statuatur. s.l. r. si . n. lex aliquid
iubet pro tueda testatoris volutate, no est, Peu inuitu, dc reluctant cogativbi.n. eius v luntas deest, eam lex no tu erctunquare ni
420쪽
rito ct si dilapidet lieres fidei comissa ius noro terit eum cogere, ut caueatit s. leg. ninmaals .n.tzstator herede diligit, qua fidei comissariu ,& cogitare potuit inane constitui poste fidei missum, nec id curauit, ut ibi rpedit I. Q At i cautione fructuarij no ita est.
nulla est. n. hic voluntas testatoris, quam lex tueatur,sua si stuarius, no tenetur institu re usum L proprietario ex testam cto, quod secus est in lirue, qui vi testameti obligatur lentariis, lex ipsa tantum modos inuenit,quius finitur usus scipsa etiam prouidit, ne interim res dilapidetur. Si itaq; inter propriet artu, &sructu artu, testator nulla obligati ne inducit; voluntatem eius, q nulla cst, lex tueri no pol, satis itaq; sit testatori, ut rem diu ca tuendae dispositionis sue inuentu, tollere possitiat legis ipsius non cucrtat auctoritatem, quae usum fit a constituit, ut quis bo ni viri arbitratu utatur, & cautionc exegit, di maxime quia esset sibi contrarius siquidedum viri usum s legat, alteri proprietat c, Caest mente, ut fructuarius relata tur nod abutatur,ut proprietas integra possi i peruenire ad proprictarium, & ideo si posset tollere cautionem,& dilapidationem permittere. Vt d. l. fi. neq; usus sir. dic cretur consit plus, in quo debet quis versari arbitrio bo. viri, neq; prinyrietas maneret incolumis. & sic et Iet voluntas secum pugnans,quam lex ipsa r ijcit. Et haec est solida ratio. Concludo itaque, nec talcm cautionem potuisse remitti, & obligationem testatoris esse inutilem, ut ili xl. Torma autem cautionis per ususcitinuarium s praestandς talis erit i ut quo ad bona inam bilia fidei ubeat quod boni viri arb. victur, ac resti tu et finito usus A luo ad mobilia uero sic distinguatur, ut si sunt talia, quae non facile usu atterantur, qualia sunt dolia,& huiusmodi, cade cautio praestetur, sin uero possint consumi facile, promittatur de reddeda stimatione sic pulchre instruunt Alexa. d. cons. I 8. Cacciat. inter consilia Soc. consit.'. in . qui omnino uidendus est Pici ubi supra
luit immobilibus, quς non consumantur, intertritui am praestari,q. etiam addit,st in t stator uoluit, ut mobilia restituant qualia erunt tre restitutionis, sufficiat cautio de ut edo arb. bo. uir. cuius senten tia si uera est usu- fructuarius hic teneretur cauere dc modo pro inobilibus,& immobilibus, nec esset necessaria s stimatio, quia mandauit testator, ut restituercntur mobilia qualiacumq; cssct finito usus. Sed Cacciat. d. cons'. contrarium dit, et in terminis no stris loquitur: cui' opis ni ucrior est, i quia cautio de restitueda a
sumarione, in talibus est de substantia usus
fm Doch d. l. i.& alibi. & idia non potest r mitti aliquo modo. Concludo itaq; usu fruci rarium teneri cauerc.fui supradiciam di stinctionem. pro mobilibus, quae citius com sumantur de soluenda estimatione.
Sed an si fidei ui rem non habeat i suis-ciat cautio iuratoria P distinguunt Doctores inter personaria industriosam, ac diligente,& suspectam, di parum accuratam. Primo casu iussicit, non altero, si usus fructus , iaci dabitur proprietario caucti se daturum fructuario, uel penes sequestrariu deponet,
Q. cideria dcbit, ut per Durant. tit. S. cautel. t. de arti test. Cassan in Cosi. Biargund. in uerb.
des drodr. 66.ia. s.& Sallusti Preusint. cons. ad ult. uol. cos o. n. 2 i. pleriq: in indistincte exigunt fidei unionem, & ab hac opin. dicit non recedendum Bello. consit. 1 Sicq; iuris
COMPROΜ is svM de quo agebatur nullusuisse probatur,& laudum etiam nullum.
3 Hebreι tenentur sequ/ leges muni pales C ima nerum,qui futiem sunt. Compromitti non potest,ut temus a simatur, per arbitros ad eorum lilitum in ea entum discor Gipsorum.1 Laudum,alIero compromtutium mortuo,latum, e nullum. Laudam ubi apparer mi uum, duitur nia m. 7 Comprem sum nouum cosetur, permutationem arbitra.
VONI multa in hanc rem cgregie scripsit Magnificus Baro, olim acutistin us discipulus meus, ego non nulla tantum ab eo praeto
missa adluciai Primum cst, quia hoc compromissum non habet solcmnitates, quas exigit statutum in muliere cini promittente :& idco non valet :t statutum