장음표시 사용
591쪽
s Histor Eccles Sec XV l. Pars V.
andum spero: Nam qui mihi fidem hab ait, dixit ille , qui nunquam mentitur, Otiamsi mortuus fuerit, vivificet , hoC autom promisso quid nobis contingere posset felicius Θ Gentes profanae sunt, quaepem non habent, & his Termonibus non consolantinia Quapropter ago tibi gratias . Pater coeli terraeque Domine, qu in sempiternam vitam mea . ConserVCtur anima , & ipsam corpore intersecto nulla vis humana interficere queat, sed ampliuste supplex oro, ut sit qua in animo meo suspicio vel nimia surrexerit tanquam illa de re sit,'uaesit naturae dissentanea, & omnium nostrum excedat intellectum, Velis eam continuo eximere. & in clarissi ma luce positum me beatum facere per Jesum Christum, unigenam tuum quia te legatus unicus fuit , ut ab exitio praeter omne meritum conservet& reparet ei fidentes. Ita tamen ut nihil non respondeat vaticinio Erech. 34. Quocirca est omnipotens Deus,Judex,Liberator Domi nus & Rex noster aeternus, ad cujuS DO men omne se genu Rectat coelestium & te restrium & subterraneorum, qua sibi sub jicere potest omnia. Itaque ex animo communico vobiscum , N. N. mei cha
rissimi , nihil enim quod attinet ad ea,quae
592쪽
lSacri & divini spiritus egent testimonio,isuasum hactenus habui , qaod vos hiclomnes pariter habendum esse non docealtis, & quod plus est; ego vo iscum noni dubito , monstrificam horribilemque puteo jacere illam belluam, quae tandem compre-l hendetur una cum falso vate k qui in ejuSiconspectu facit ostenta , quibus decipit leos, qui Bestiae notam accipiunt: quique lejus Venerantur imaginem. Duo illi viviconiicientur in stagnum ignis ardens sullphure. Reliqui gladio necabuntur, se identis in equo , qui gladius ex ejus ore procedit eorumque carnibus satiabuntur omnes alites: hic cernitur infelici stimus e- lxitus ipsorum ,& gladius acutissimus, quot prostigandi sunt omnes Agno rebelles. Cur ligitur nos alio quam Christiano & Apol stolico jure. atque ferro animadVerterelmus in eos qui solum propria Christi & Apostolorum jura , ac enunciata violant it Quod autem. restat , mi Domine N. Misistis intelligo opus esse quadam singular moderatione , ut omnia ad utilitatemlfiant, quin & reddendam nobM essu cmliuscunque mali verbi rationem in die ju-ldicii. At multa delinquimus. omnes , siquistin verbis. non delinquit , ispersectus homolest. DEus ergo omnis verae Lapientiae lar
593쪽
i istor Ecclc sec. xvi. Pars V .gitor meam quoque linguam regat atque gubernet, ita ut ex eodem ore Ludatio,&execratio non prodeat. Sed interim nunquam sinam me hac sancta libertate privaeri a majoribus quaerendi& disputandi mo- deith ac reverenter ad amplificandam rorum divinarum agnitionem , quandoquidem Scripturae loci sunt non pauci, qui bus interpretandis ac evolvendis, ut minime satisfaciant Doctores & perpetua o servantia colendi, ita ego non adeo sum infans, ut ipsa quoque mea infantia me lateat , & quanta mihi desunt non scianuTu igitur assidue mecum orabis DEum omni s favoris, ut in Laelio tuo rem bonam, quam inchoavit, absolvat, ne sit ampliuς puer , qui omni vento fluctuet , ac ciuecumseratur, sed Verum tenendo cum charitate perficiat omnino, quae sunt a tergo obliviscens, &ad anteriora se intendens ad scopum, contendat ad palmam , ad quam supernh vocatus est divinitus per Christum Jesum. Utinam illuc spectent omnia mea vota, si qua ad mortuorum resurrectionem perveniam, ut in nubibus raptus obviam Domino in aerem cum eo laudibus aeternis Drues patremque nostrum
celebrando Rmper vivam. Dabam i s. Julii
594쪽
CAP. y. De Tribus Res Imped. prim.&e- ari s s s. Idem La ius manu propria. Cui Dpistolae N. N. ita re ondit: Legi tuas , dilecte mi Laeli, pauit, diligentiu um licuit per otium : nec agre geres, si postulavero quaedam a te exponi planius: Sumus enim fratres, & filii lucis. Agnoicis voces Trinitatis, Unitatis, con-mbstantialitatis, unionis & Distinctionis usurpata esse annis mille trecentis , sed addis, magis te probaturum, si verbis adhuc Christi Apostolorum fides mea e plicaretur. Ex quibus quidem verbis quis
poterat colligere, voces istas te non agnoscere pro Evangelicis& Apostoli eis; l.Ce ch si de verbis ipsis, ut Latin. sonant, loquaris, fateor & ego, illa non inveniri in libris Apostolorum. Nam hi scripserunt
Graece: Voces vero illae sunt Latinae. Sed si de re loquaris, quae verbis illis Latinis e primitur , absque omni controversia est,
eam utique tradi ,& diserte quidem in libris Apostolorum. At id te prorsus agnoscere , sat scio. Ego olim contra Cochlaeum demonstravi, ipsas res Scripturis diserte doceri, & aequipollentes in iis inveniri. Cum ergo convenit viris bonis de re aliqua, sanh de vocibus quales illae sint, nihil altercantur. Satis potuisset nobis es ne Symbolum Apostolorum vel hodie: no
595쪽
que opus fuisset vel Nicerio, vel Constan. tinopolitano veteribus , nisi fuissent parum candidi homines, praeterea & lubrici , qui rem parum sincerb traderent , do.
cerent, videri tamen volebant rectbsen tire, ideoque callidissimh docendo tergi versabantur Cportuit ergo rectis & tria ximb significantibus vocibus tergiversa torum excludi improbitatem. Hujusmodi constat esse Trinitatis vocabulum Onter Latinos ab Apostolorum tempore usurpatum contra Praxeam , Sabellium,& omnes Patripassianos receptum. Nam contendebant, eundem esse Patrem, qui Filius est, eundem S Spiritum S. patrem itaque incarnatum , & crucifixum , &misium in Apostolos. Huiusmodi est Sunitatis vocabulum, propter eos usiurpari caeptum, qui propter personarum Di, stantiam, & proprietatem manentem,im ginabantur tres Deos. His e Venit, quod dici solet: Incidit inscyllam , cupiens Vitare charybdin : Dum vitant stulti vitia,
Hujusmodi est ila consubstantialitati Vox , contra Arium recepta. Isenim sat batur, Jesum Christum lagi esse filium, sed intelligebat Patre nihilominus es Ie minirem&essentia inaequalem,&esse tempust
596쪽
CAP. 3. De Tribus Res imperi prim S i auquando non erat. Hujusmodi item est vocabulum Unionis , propter Nestorium
Ecclesiis commendatum,nam propter pro' prietatem naturaru in Christo manentem vivellebat personae unitatem, unum extro
ψm d itidens in duo. Hujusmodi denique est & vocabulum Distinctionis, Vel
proprietatis naturarum, inventum ad Tin theanos, & Eui ychianos excludendos. Nam ita inter se commiscebant Christi naturas divinam & humanam, ut hanc in illam conversam, atque ita neutram quasi retinerent, & Christum demum amitterent. Quoniam vero illa te ignorare, Sin hince rebus Adlesiasticis te hactenus non versatum, & exercitatum esse, fate ris ingenub, dedi tibi, chare Laeli, libellum , ex quo ita omnia plenius & tamen in compendio discas r quae sanh usum &fructum suum habere opinor non aspernandum. Jam vero si agnoscis , Veteres illis usos este vocabulis fanctis &ONthodoxe justisque de causis , omittenda videntur mihi esse a te verba illa tu', ego
mod9 omnibus probarem, & reliqua ; quibus metuis lasciviam & petulantiam ingeniorum. Id nomen sic positum videtur, ut referri possit ad eorum sanctorum ingenia, suae voces illas usurparunt : Ergo quod
597쪽
inox sequitur , proinde caOct ab ictis semper, sic illustrandum fuersi, ne anceps Vel tam biguum sit, quos caveas, sed appareat, te
tibi ipsi potius cavere ab Haeretipis illis, non a Catholicis. Quod quidem , ut te sentire puto prorsus , ita cupio Uxpriverbis etiam claris, & sensu expedito. Circumspectius & illud videtur ponendum, quod a Deo cuρῶ rvari per hominem. Iesem Christum Filium eius unigenitum;qui a Deo habeat naturam,sapientiam 2 totentiam uni
Mersim: Scis enim in Christo considerandam esse utramque naturam, divinam ct humanam , juxta illam Patri essse conliubstantialem. Ergo iuxta divinam naturam Patri est per omnia coaequalis ; juxta humanam minor est Patre, & legitur accepis se potentiam & reliquas,sed non naturam.
Fateor ipsum Dominum dixisset Sicut pater habeat vitam in semet ipso, sic dedit Filio Vide autem quam probb contextum siet vacit Cyrillus , recteque dixerit: Quapropter causam, quare haec sibi a Patre ii ta dixerit ilici, , subjecit, dicens: Quia filius hominis est: ut intelligamus, omnia sibi data fuisse, ut filio hominis ; qui cum creatura sit, nihil habet a se ipso: Unigenitus vero Filius, non vitae particeps, scd ubia naturaliter, ut Pater, est. Congruunt
598쪽
CAp. 3. De Tribus Ref. Imped. prim &c. cum hac expositione etiam plures alii loci, Evangelici , ut cum legimus: Uerbum esse DEuM, esse vitain, osse lucem, estu aequale DEo :& quod ipse DEus dixit: Amcnclico vobis, antequam Abraham csset, ego sui: Ego & Pater unum sumus : Creditis in DEuΜ , & in me credite. Credite mihi quod ego in Patre sum, & Pater in me:&nunc glorifica tu me Pater, apud temetipsum gloria, quam habui priusquam esset hic mundus apud te. Quo imprimis facit locus Apostoli Phil. r.&Heb. i. & alii. Sed scio illa apud te non verti in dubium;
in hunc duntaxat finem ea consero, Ut in. telligas, quod ego existimem, tua illa circumspectius esse collocanda. Et certe poteras expeditius boni consulas oro, quod etiam verba tibi suppedito: Nam te amo,& scio te lucem amare sic loqui aut scribere , per Jesum Christum, Filium tuum
unigenitum , mediatorem nostrum unicum , & adeo verum DeuΜ & hominem, in quo tu mihi &c. Porrb sentio etiam ego spi rituali gladio abscindendos esse homines Haereticos, cumprimis eos, qui blasphemias expuunt contra Maiestatem divinam , modisque omnibus fugiendos. Caeterum si abunde admoniti, & errorum conui cti modum nullum si
599쪽
gens fuit auditor , suspicione gravi laborare, quasi Arrio cl Serveto,aut Anabaptistis favens adorandam DEi Trinitatem non agnoscat,nequesincere fateatur, liri-l stum Dominum juxta divinitatem patri esse coaequalem , juxta humanitatem vero nobis consubstantialem. Nam ea de causa me hortabaris , ut pro ossicio meo gregi Dominico mihi invigilarem,ne per ilium pestifero aliquo assiaretur Veneno. Ego vero cum Laelio diu usus sim per quam familiariter , nec tamen hujus vel tantillum ex ejus sermonibus intellexerim, admiratus sum illa tua legens,ne tamen fratris admonitionem , pro qua me tibi gratias debere fateor, contemnere viderer ;& rur sus ne Laelium non auditum & ipse gravi suspicione premere inciperem , Voco hominem. Is verb, qua praeditus erat humanitate , libenter & protinus adest. Recito illi,praeterito tamen tuo& alioru quorundam nomine, quid mihi de ipso n hulli fir tres significent, adhortans, ut libere & ci ris suam apud me de his fidem profiteatur. Quid multis Θ quaeritur Laelius , indi gnissime secum agi ct quorundam se indignissumo premi odiis quos, ipse mallet libeth dc palam, cur ita de ipso sentiant, proferre,
quam ita de ipso suspicari, S per pravas
600쪽
C A r. 3. De Ref. Impedim. primariis &α illas suspiciones ingerere. Ego, inquit, i gn0ro, siquid unquam dixerim, cujus gratia haberi debeam pro Seructano aut Anabaptista , nisi id sorte iit, quod Gunevae
3gens, dixi, mihi non placere, quod Servetus cierepente sit cxtinctus. C crum id non dixi , aut, u nolim prorsius coercςrs haereticos,& homines blasphemos, aut qubddoctrinae Servetanae faveam, quam velim:xtinctam: sed potius cum improbem psa tam illius doch in .m, hac ipsurn liberari, tuam in ipso concremari maluissem. Aliolui de Trinitate, QInitate DEi aeterni,clc
limo Jesu Domini nostri divinitate& hu-ranitate, denique de mysterio redemptio is nostrae, de salute animarum, earunemque immortalitate,Corporum item no rorum resurrectione gloriosa , & vita se :rna, per omnem modum ita credo, seno,& profiteor scut docet Scriptura Ca-anica,Compendioque comprehensum est Symbolo Apostolico. Ego vero adjiciebam et Consentis ergo i Symbolo Niceno &Constantinopolita-γξ Abhorres ab autem omnibus haeresibus axeae vel Sabellit,Arii,vel Serveti, Mace- vh,Nestorii,Eutychis & An buptistatu Zcipiebat ille et consentio doctrinae, quaenper in Catholica Ecclesia orthodoxa Dd a suit