장음표시 사용
601쪽
εῖο Hist. Eccl. Sees. XVI. ParS V fuit & hodie simpliciter & concordiuer clocetur in Ecclesia Tigurina. Ideo n. coimmunico vobiscum in mystica Christi Do mini coena: ideo, vobiscum habito :nus suam diverticula quaero, aut ullos iii ita lis erroribusinstituo: sed quiete vivo. Accupio mihi jam diseri indicari, quid me oporteat praeterea facere: si videlicet haec non satisfaciunt Z Ego vero respondebam :Si toto uorde ita credis , Laeli , nihil est quod a te requiram amplius, Dominum oro,M te in hac iide confirmet. Unum tamen a te postulo, frater, ut, postquam haec quae nunc inter nos peracta sunt, in chartam consignaveto, consignabo enim iu non graveris tuam addere manum. Non quod non bene de te sentiam, aut tibi non ple
ne fidam: sed qubd propter alios hoc te stimonii habere cupiam, apud quos dein de audentius omnia testari postim S pa
cem atque reconciliationem quaerero. Annuit veri, Laelius, & huic suae sententiaeuam mihi manum adjecit. Haec, cum te cumprimis scire oporteat, paucis exponere volui, ut & tu mesiui sentias de Laelio, & aliis eum, si necesse sit, de meliore nota commendes. Est sand illi curiosum ingenium & multiplicibus implicitum quaestionibus. Eas cum aliquoties
602쪽
proposuit, discendi & experiundi causa, tvisus est , nondum assuetis ejus ingenio pestiferas fovere opiniones , quin & illas, serere S propagare velle. Iadem tamen inle praeditus est modestia , ut cum in me alii ub , quos amat sincere , intelligit, ex talibus quaestionibus vel disputationi. bus, tales contra ipsum exoriri in multotum animis suspiciones , adde & offensio. ues, inde& sibi ab eis esse abstinendum. Id quod & sacturum se promisit. Proinde hortor te, colende miDomine ct frater chari stime, ut Laelium nostrum apud te non tantum a prava suspicione putagatum haboas, sed & apud alios, math de
ejus fide suspicantes,fraterne cXcuses, Fra tres enim sumus, tui mutuam invicem ch ritatem debemus. Suspicationes a. num rat Apostolus Paulus inter opera carnis. Pacem & charitatem unice pommendavit nobis Dominus & Salvator noster. Tu hoc iaetcrnum vale : & ora pro nobis semper. Dominum. Ad haec scribebat in chartam qua Gm isa habent: Ego Laelius Socinus,a pueris unumSymbolum didici, & nunc scio & agnosco, quod Apostolorum dicitur, esse antiquissimum, omnibus temporibus in Ecclesia receptum, tametsi varid scriptu . Se l. nuper leni etiam
603쪽
aetHist. Eccl. Sec. XVI. Pars V. alia, ct honorem tribuo, quem possum, S debeo Symbolis vetustillimis Niceno SConflantinopolitano. Praeterea quod ignari homines pertinaciter inficiantur , ego Trinitatis, Personarum, o Gως, consumstantialitatis, unionis, distinctionis, & alias similes voces agnosco non recens C
cogitatas , sed a misse I annis , inde usque a temporibus Justini Martyris , in toto ferb Christiano orbe fui illa usitatas, & quidem maximis gravissirnisque de cautis. Veruntamen liberb dicam, quod sentio ego , modis omnibus probarem, si adhuc verbis Christi, Apostolorum & Evangel starum Christiana, Apostolica & Euan Olica fides nobis explicaretur, nee ille , illa vocabula nego Patribus necessaria fuisse ad ea siplendidius efferenda, quae j in Catholice nobis traduntur , ac cara E tanta cum veneratione ab Ecclesiis reci ut iur , multo minus indubium verto Christianae religionis fundamenta , quae sing lis Orthodoxis certissama debent eme, tacutinam mihi reddantur certiora, quia non contendo, Patrem esse eundem qui Filius. S. Sp. Non imaginor tres IehoVaS. De i S nostros coessentiales,non discindo in Chri stos duos,unam Christi personam, Vel natu- arum confusionem ullam admitto, scd i a
604쪽
CAP. 3. De tribus Reifimped. prim a 3 geniorum lasciviam & petulantiam valde metuo , proinde caveo semper ab hujusmodi lethisuris paradoxis, nec non Catabaptistarum errores omnes fugisi, Serveti dogmata , Arianisimum totum execror horreoque. Reliquorum Veria, quos tu ascri psitti, Haereticorum phantasias pro sus ignoro , nec expeto novum Doctrinae genuS,sed ea tantiun,quae sint ad aeternam salutem necessaria, summoque Theologo. rum omnium consensu docentur, ego Vera esse indies magis ostendi cupio & mihi firmius persuaderi, ut amore possim Dromeo vehementius ad haerere, & lites verborum , concertationes opinionum, spinosas quaestiones, Labirinthos inextricabiles deserendo acquiescere in ipsa veritate Dei simplicissima. Quoniam fateor ingenub, me curiosiorem fuisse quam potuerint semre nimis Zelotypi quidam Pythagorici, sed erga me tanta nunc extitit Patris coel stis benignitas, ut planE confidam me posthac longh dexterius versaturum esse incongrestibus hominum sanctissimis. Hon. phantasticorum speculationibus omissis ineptis , argutiis fallacibus ratiunculis Sophistarum jam valedictis , quod maximum, quod excellentissimum Dei henem cium e terrae pulveribus me omnino cXci-
605쪽
CAp. p. De Tribus Res Imped. prim.&c. Sacri & divini spiritus egent testimonio, suasum hactenus habui , quod vos hic
omnes pariter habendum esse non doceatis, & quod plus est; ego vo iscum: non dubito , monstrificam horribilemque pute- facere illam belluam, quae tandem comprehendetur una cum faho vate , qui in ejus conspectu facit ostenta , quibus decipit eos, qui Bestiae notam accipiunt: quique ejus Venerantur imaginem. Duo illi vivi conjicientur in stagnum ignis ardens sulphure. Reliqui gladio necabuntur, sedentis in equo , qui gladius ex ejus ore procedit eorumque carnibus satiabuntur omnes alites: hic cernitur infelici miniis exitus ipsorum , & gladius acutissimus, quo profligandi sunt omnes Agno rebelles. Cur igitur nos alio quam Christiano & Apostolico jure atque ferro animadVerteremus in eos qui solum propria Christi &Apostolorum jura, ac enunciata violant i Quod autem. restat , mi Domine N. N. satis intelligo opus. esse quadam singulari moderatione , ut omnia ad utilitatem fiant, quin & reddendam nobis esse cinjuscunque mali verbi rationem in die judicii. At multa delinquimus. omnes , siqui in verbis non delinquit, ispersectus homccst.. DEus ergo omnis verae sapientiae lar,
606쪽
igitor meam quoque linguam regat atque gubernet, ita ut ex eodem ore laudatio, &execratio non prodeat. Sed interim nunquam sinam me hac sancta libertate privari a majoribus quaerendi & disputandi modest. ac reverenter ad amplificandam rorum divinarum agnitionem, quando lubdem Scripturae loci sunt non pauci, quibus interpretandis ac evolvendis, ut minime satisfaciant Doctores & perpetua ol servantia colendi, ita ego non adet, sum infans, ut ipsa quoque mea infantia me lateat , & quanta mihi desunt non sciam. Tu igitur assidue mecum orabis DEum omnis favoris, ut in Laelio tuo rem bonam quam inchoavit, absolvat, ne sit amplius puer , qui omni vento fluctuet , ac ci cumferatur , sed verum tenendo cum charitate perficiat omnino, quae sunt a tergo obliviscens, & ad anteriora se intendens ad scopum, contendat ad palmam , ad quam supernE vocatus est divinitus per Christum Jesum. Utinam illuc spectent omnia
mea vota, si qua ad mortuorum resurroctionem perveniam, ut in nubibus raptus obviam Domino in aerem cum eo laudi us aeternis Drues patremque nostrum
celebrando semper vivam. Dabam i s. Julii
607쪽
CAP. y. De Tribus Res Irnped prim Sc i s s s. Idem Laelius manu propria. Cui Dpistol e N. N. ita respondit: Legi tuas , dilecte mi Laeli, paulb dii,
genti urium licuit per otium : nec agreseres, si postulavero quaedam a te eXponi planius: Sumus enim fratres, & filii lucis. Agnoscis voces Trinitatis, Unitass, con-mbliantialitatis, unionis & Distincti misusurpata esse annis mille trecentis , sed addis, magis te probaturum, si verbis adhuc Christi Apostolorum fides mea e plicaretur. Ex quibus quidem verbis quis
poterat colligere, voces istas te non agno-icere pro Evangelicis& Apostolicis; l.Cer .ch si de verbis ipsis, ut Latin. sonant, loquaris, fateor & ego, illa non inveniri in libris Apostolorum. Nam hi scripserunt
Graech: voces vero illae sunt Latinae. Sed si de re loquaris, quae verbis illis Latinis ex primitur , absque omni controversia est,
leam utique tradi,& diserte quidem in liis Apostolorum. At id te prorsus agno-icere , sat scio. Ego olim contra Cochaeum demonstravi, ipsas res Scripturis dbisertis doceri, & aequipollentes in iis inveniri. Cum ergo convenit viris bonis de e aliqua, san E cle vocibus quales illae sint, nihil altercantur. Satis potuisset nobis es ad Symbolum Apostolorum x et hodie .' no
608쪽
8 Hist. cl. sec.XVI Pars V. que opus fuimet vel Niceno, vel Constantinopolitano veteribus , nisi sutiliant parum candidi homines, praeterea de lubri .ci , qui rem parum sincerb traderent ac docerent, videri tamen volebant recte sen tire, ideoquς callidissimh docendo tergiversiabantur: Cportuit ergo rectis & maxime significantibus vocibus tergiversa torum excludi improbitatem. Hujusmodi constat esse Trinitatis vocabulum Opim ter Latinos ab Apostolorum tempore usurpatum contra Praxeam , Sabellium, ct omnes Patripassianos receptum. Nam contendebant, eundem esse Patrem, qui Filius est, eundem & Spiritum S. Patrem itaque incarnatum , & crucifixum , &minum in Apostolos. Huiusmodi est Sunitatis vocabulum, propter eos usurpari caeptum, qui propter personarum Di, stantiam, & proprietaten manentem maginabantur tres Deos. Isis evenit, quod dici solet: Incidit inscyllam , cupiens Vitare charybdin:. Dum vitant stulti vitia,
Hujusmodi est ιχ consubstantialitatia
vox, contra Arium recepta. Is enim sat
batur, Jesum Christum Dgi esse filium, sed intelligebat Patre nihilominus esse min rem sic essentia inaequalem, & esse tempus
609쪽
CAP. 3. De Tribus Refimperi. prim. Sta6 9 quando non erat. Hujusmodi item est vocabulum tinionis , propter Nestorium
Ecclesiis Commendatum,nam propter proprietatem naturam in Christo manentem 'ivelleba t personae unitatem, unum extromum clucindens in duo. Hujusmodi denique est & vocabulum Dillinctionis, vel
propriCtatis naturarum, inventum ad Tin theanos, & Eutychianos excludendos.
Nam ita inter se commistebant Christi naturas clivinam ct humanam, ut hanc in il
in Conversam, a ue ita neutram quas retinerent, ct Christum demum amitte-ent. Qgoniam vero illa te ignorare, S in hisce rebus Adlesiasticis te hactenus ori versatum, & exercitatum esse, fateis ingenue, dedi tibi, chare Laeli, libellum , ex quo ita omnia plenius S tamen in compendio discas : quae sanh usum &fructum suum habere opinor ri a- spcrnandum. Jam veri, si agnoscis , veteres illis usosene vocabulis canctis &C hodoxe justisque de causis , omittenda videntur mihi esse a re verba illa tu', ego odiae omnibus probarem, & reliqua ; quibus metuis lasciviam & petulantiam ingeniorum. Id nomen sic potitum videtur, ut re-τerri possit ad eorum sanctorum ingenia, quae voces illas usurparunt : Ergo quod
610쪽
rnox sequitur , proinde cadira ab it is semper sic illustrandum fuerit, ne anceps Vel tambiguum sit, quos caveas, sed appareat, te tibi ipsi potius cavere ab Haeretipis illis, non a Catholicis. Quod quidem , ut tu sentire puto prorsus , ita cupio CXprimas Verbis etiam claris, & sensu expedito. Circumspectius & illud videtur ponendum, quod a Deo c is servari per hominem Iesem Christum Ribum eius unigenitum qui a Deo habeat naturam Oapientiam ct potentiam uvi-
persam: Scis enim in Christo considerandam esse utramque naturam, divinam &humanam , juxta illam Patri esse consubstantialem. Ergo juxta divinam naruram Patri est per omnia coaequalis ; juxta humanam minor est Patre, & legitur accepis se potentiam & reliquas, sed non naturam.
Fateor ipsum Dominum dixisse: Sicut pater habeat vitam in semet ipsis, sic dedit Filio. Vide autem quam probb contextum servarit Cyrillus , recteque dixerit: Quapropter causam, quare haec sibi a Patre o ta dixerit ilico , subjecit, dicens : Quia filius hominis est: ut intelligamus, Omnia sibi data fuisse, ut filio hominis ; qui cum creatura sit, nihil habet a se ipso: Unigenidus vero Filius, non vitae particeps, scd vita naturaliter, ut Pater, est. Congruunt