Historiae ecclesiasticae Novi Testamenti, Enneas, seu Pars prima. Qua res Christianorum, Judaeorum, Gentilium, Muhammedanorum, iuxta novem, post natum Christum, primorum seculorum seriem, breviter, succinctè & aphoristicè primò proponuntur; ... Autho

발행: 1667년

분량: 738페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

631쪽

bique distus est,&quae in coelo, terra-lque, & mari sunt omnia sustinet, vegetat, vivificat; aliud quam Deus esse non potest primum enim nullis finibus circum scribitur,sed suum ipse vigorem, in omnia transsundit: essentiam , vitam, motionem, Omnibus rebus aspirat: quod opus pland divinum est. Quia vers etiam nystrat in itam incorruptam regenerationis , quae vegetatione est omni superior, solus eum ex se vigorem habens author est et creatira nequaquam esse potest. . Quod praeterea Sacrae literae, & divinissima quaeque tribuunt officia ; ut arcana DEI mysteria scrutari , eloquentiae facultate imbuere, ustificare & his similia; id argumento est optimo, DeuM esse. Sed sunt complures aliae sacris literis comprehensae rationes,

quibus hoc evinci potest. Nam quia Paulus ex eo , quo Spiritus mi in nos habitet colligit, nos esse tempta DEI, quis non videat, illum hoc ipso divinitatem Spiritui Sanclo assignare Quod Divus Petrus Α-naniam Spirjui Sancito mentitum, non hominibus , sed Deto mentitum dicit : Quis non videat, hoc ipso divinitatiSpiritus Sanai perhibitum esse testimonitam Z Qua de re peculiarem librum scripsit Divus Basi

tim adversus Eunomium: eo potius te re s f a mitto.

632쪽

mitto, quam mihi plura huc afferenda ptem. Porro de relatione seu comparati Porsinamum inter se mutua Divus Augusti niti in s. de Trinitate libro cap. III a. l Ri . multa praeclare scripsit,quae cum ipse possis legere, supervacuum esset huc a menre. Caeterum, de toto hoc negotio, & delrebus ad quaestiones tuas spectantibu multa cum pie, tum subtiliter a Divo Gro- foras Naa iaet eno scripta sunt , in iis quos de Filio, de Spiritu Sancto, de divinitate habuit sermonibus. Et in ea , quam de Baptismo habuit, oratione, summam ac caput hujus rei paucis verbis complcxus

que simplicibus explicationibus contem

tecti ia

tus esse soleo, qubd existimem, in his tam profundis atque abditis mysteriis versan- dum esse piE & sobriE: ne vel malignis c lumniarum, vel rudibus errorum occasio nem praebeamus. Nam cum DEus , ut in Ceadem oratione dicit Gregorius , eum in illis quae mente percipiuntur rebus,habeat locum,quem in iis, quas sensu percipimus Sol obtinet; consequens est,nobis, si in il tam maximam lucem nostrae mentis aciem intendamus , idem obvenire quod Solis

633쪽

CAP. 3. De Resor. impedim in specisipiendorem intuentibus accidit, ut visus ipsis, quoniam prae imbecillitate sua lucem tantam non sit serendo,totus caliget & hebescat: Ouis enim est, qui,sDEI naturam penitus velit intueri, non sentiat, aciem mentis obtundi, & tanto fulgore perstringi magis ut caecutiat quam cernat Z Praeclar. enim in eidem oratione dicit:

de causa Divus Apoliolus nonmodo suum

Timotheum . quaestionum inutilium &l

yesianarum disputationum usu dehortatus ς i. ac plus in illis periculi quam utilitatis es e docuit: verum etiam ipse, lichi in te rium coelum raptus, multa abstrusia ac recondita viderit, tamen ab adversariis ad profunda quaedam Domini judicia propuli' ius explicanda. maluit is hic gradum sistere & exclamare : O profunditatem divitia rum, ct sapientia, ct cognit Onis Dei: quam in si uiantia Funt iudicia eius, ct impervestiga biles via eims quam tanta de re temere di sceptare. Itaque sic ego ab ineunte aetate affectus sui , ut iis in rebus ingenium texercere mallem , in quibus minus es et , periculi, atque in quibus errare possem si ii ne crimine blasphemiae atque extra perii lculum: at de natura Dri , deque iis quae

634쪽

hor. clec Sec XVI pars, . upra nos sunt rebus, plura atque altior quam quae sacris literis essent prodita,nusquam Volui perscrutari. Habes meam de S. Trinitate & de tuis quaestionibus sen. tentiam: quam aut sequeris, si satisfecrit: aut exiis, duos dixi, Patribus, cognsces plenius, si libeat. Tu veri, velim i, quae scripsi, minus quam tanta res p balet graviter & dignE esse proposita ab que explicata, Videbuntur et ut aut majorem tractationem institutuam putes quam effici potuerit: aut dum tibi quod rogabas negare Veritus sim, me ipsum mihi temer susceptae scriptionis notam inussisse. V te, IV.Id.August. I s s T rima haec est ad Latium Epistola; aliora de reliquis ab eo in controversiam Vmcatis sequitur capitibus, hunc in modum :Occupationibus factum est meis, ornatis.

sime Laeli, qud minus possim ad Epistolam

tuam, quemadmodum volebam & cupicibam, sic matur. & diligenter responclare. Verum, tu pro tua bonitate, cum moram hanc quantamcunque, tum parum elabin ratam responsionem aequaanimo *ccipies.

At quanquam e usatione longiore prinpterea uti nolim: ne videar, quod nefas esset,majore studio meam existimationem, iam consessionis hujus veritatem Pro

635쪽

CAp. a. De Ressir. Impedim. in spec. pugnare tamen si mihi de tua bonitate dubium esset i ut excusatum me haberes, luribus verbis contenderem. Tibi verb, at scio,gratius est ad id, quod instituimus, me quam primum Recedere. Igitur, quod sacramenta sigilla divinis tromissisnoim , re pens, ct gratia Dei testimaria dicimus . quod ea videntur nobis hoc nomine potissimum instituta, quo sensus nostros assiciant me limiqub cognitione rerum sacrarum, nos

plenius imbuant i qu Christi beneficia inmemoriam r*Voζς , qub nostram nobis fidem augeam ac roborent ud tu non constanter pernegas quidem Laeli, sed tamen existimas posse videri dubium, & omnino quaeri, νιθα ratisinibvi hac sententia stabiti a tur ' Ego ver , a qRo tibi id demonstrari postulas, etsi meae me inscitiae conscientia subinde i proposito rovocet; tamen quoniam haec seorsim dc inter nos solos quaeri& disceptari cogito: non potui illud ami- Atiae notiae & voluntati tuae negare, ut ad argumonia abs tς innua posita paucis responderem. 1 Ac primum, ut praeteream axiom de Sacramemorum fine tuum, & quemadmodum dixi,conxr ria argumenta ponderem, dicis , te nescire, quomodo Sacramentia ceu si Misionernobis des entur 'Ego

636쪽

tiam promissiones hoc habeant , ut sese mutuum confirment , α quasi quodammodo obsignent. Etsi enim unicuique pro missioni Dii firmiter credamus: tamen quo plures eadem de re habemus, quae sese ipsae perspicuitate sua subinde superent,

hoc nostra fides roboratur ac stabilitur m

gis. Igitur , ut earum ipsiarum clarissima atque aperti stima quaeque est ad faciendam fidem, aptissima: sic etiam Sacramenta quoniam & promi iliones sibi conjunctas habent . & eas ipsas quasi in tabula depingendo clariores reddunt, recth promi ili num obsignationes appellantur. Quis Gnim est, qui, si videat visibilibus istis rebus divinas sibi res quasi μή o Q depingi; non recta praeclaris illis, quos ipse non ignoras

analogiae gradibus ad coelestium rerum obtutum queat ascendere Qua de re qumniam praeclare est in quadam ad eos qui Auginia convenerant Germanos Princ pes . Epistola . scriptum a Zuinglio, pri

637쪽

CAp. 3. De Resor. Impedim in spec. 4s quem ipse adduxisti locum, profero. Paulus enim Romanis assirmaturus, circumcisionem Abrahae non fuisse injustitiam, sed promi monis illius obsignationem, cujus ipse fiducia suerat jam ante justificatus, circumcisionem i piam nominat. Neque verNobstat , quod testimonium requiras aliud , quo silexpressum Eucharistiae quoque nomen hoc tribuendum esse. Nam cum circumciso, Pascha, B ptismus, Eucharistia sint ejusdem generis actiones , eademque sit eorum omnium causa efiiciens ,& idem omnium finis; iniquum pariter & absurdum foret , unum idemque nomen aliis dare,aliis negare. Et ne tantum ratione dialecticii putes fieri. ut haec eodem comprehendam genere: En alias etiam ex sacris literis rationes dabo. Ecclesia vetus eodem DEI verbo & eodem spiritu nobiscum collecta est, easdemque

de Christo promissiones habet: quo fit ut

in Sacramentis illis, quae paulo ante recensuimus, praeter formam & materiam

non possis diversum quicquam imaginari:

Unde Paulus eadem docet esse vetera, quae sunt nostra: quando illis nostra, ac rursus nostris illorum nomina tribuit: ut

nobis circumcisionem & Pascha , Baptis inum & cibum spiritualem illis. Et ratim Ff s Augu-

638쪽

Hiit. Ecch see ML Pam Augustinis, Tractat: in Iob. XXVI. vete rum Sacramenta, quoad signa, suisse ano tris diversa: quo ad significata, fuisse paria. Ex quibus perspicuum est , σφωγοῦ

nomen perinde ad reliqua Sacramenta, atque ad circumcisionem referri posse. Quod rogas, ubi nostim actionibus Das bis promissiones Dem unquam confirmAre , ejusmodi argumenti formam habet. Dε actionibus nostris promissiones suas ni obsignat : at Sacramenta sunt actiones nostrae r ergo promissiones DEI, non obli gnant. Eius ratiocinationis minorem pro positionem ego nego et neque enim concedo, Sacramenta meras nos, actiones recte

dici, cum sitnt instituta divinitus: at si limmanae essent, vim nullam obtinerent. Et Paulus dicens per unum Spiritum nos omnes in unum corpus baptizatos esse, hoc ipso quod Spiritum hujus unionis autho- rem indicat, Sacramenta non hominum, sed Spirites Christi actiones esse asseverat. Quamobrem cum Sacramenta ab hominbbus sicut alia coelestia munera, jus inst tutoque in eum quem diximus finem, tarpentur: illorum emcaciae, existimatio

ni, dignitati nostra nihil derosat infirmi l

639쪽

C A p. 3. De Resor. Impedim. in specii fZi memoriam non renovare, sed celebrare Soffendere. Age concedam tibi, Laeli, tantam vim memoriae , ut quidquidagas, cui res , cogites: tamen animum tuum Chri sti nunquam obruat oblivio ; propterea

que & ipsius Domini, & illius in te bene

ficiorum semper queas meminisse: ac tan-xum m0db ejus memori* celebrandae & te. standae gratia,tute Eucharistiam celebres :quo pacto, quaeso, tuam hanc memoriam

testaberis , si quemadmodum ipse statuis,

Eucharistig refricandae ejus rei memoriae non sit apta atque idonea Θ Mihi certb verisimile non sit, te gestae rei memoriam ejusmodi monumento testari posse, quod monere mentem nequeat. Sin eam Sacramen.

ta vim habent, ut iis ipse quasi monumοntis attestari velis gratam beneficii memo . iam et cur non concedis, idem ipsis in te eis ' ficere, quod in aliis tibi videntur ericerei Cur non admittis eadem facilitate tuam iis mentum moneri, qua tu per ea Videris lios admouerei Etenim, ni id concedas.s uitur, illa in te solo vim monendae mon-xis non h/bere, quam tamen, vel tua ipsus sententia,habent in omnibus fidelibus. Intelligendum est autem, voluisse Dominum nostrae, quae est admodum infirma , q'aeque suavissimarum etiam rerum oblivisci I tur,

640쪽

tur, memoriae sic succurrere, ut aut obruta atque mortua rebuscitaretur, aut quassi quodam modo frigens accenderetur, aut etiam vita ac valens fieret vividior. Negas, iis nos quasi manu duci ad Christum, O ad gratiarum aritionem excitari: ego Vert

quemadmodum Christus ipse Sacramen. torum omnium est substantia, atque is otiam, in quo suam illam soliditatem sic γmnem habent, ut extra eum nihil promio tant : ad illum nos non quidem, ut incoemitum , sed tamen ut melius cognoscendum per Sacramenta adduci nou dubito Christus enim ex doctrina atque ex sectis suis potis inum cognoscitur: sed ideo nemo negarit ad vividiorem ejus cognitio. tionem Sacramentis illius momenti pluri mum afferri. Quin ipsi quoque panis, S aquae & aliarum rerum simistudine suo. rum ipsius in nos officiorum magnitudinem plenius exprimi posse ; jam vero iis dem rebus propositis hic negemus nos adjuvari Z Mentem autem nostram per haec inflammari, atque ad gratiarum actionem excitari quis neget; qui quidem cogitave rit hoc ipsum etiam in re levicula accidere 3 Si conspecto Pallantis baltheo sic ami

ci intimi recordatione commotus estneas, ut Turnum, quem patri vivum reddere

SEARCH

MENU NAVIGATION