장음표시 사용
651쪽
dum pane vescimur ad conservandam corporum V tam atque incolumitatem , sic toto Christo, ut salvi simus, perfrui: itemque nos q uemadmodum extrinsecus potu,nc intrinsecus Christi sanguine refici. Hoc ne est nimium Z At vim significantem ataque obsignantem Sacramentis, facultatemessicientem rebus adumbratis acceptam
serimus. Est enim obsignare sisnis, ellicere Spiritus Sancti seu rerum signatarum proprium. Quod salutis & bonorum coelestiam spem , adhibitis Sacramentis, eo ipso magis confirmari dicimus, quodi vera sint hac Aenacula, nec id ipsum etiam est numium. Neque enim dicimus , quia sunt signa sive testimonia: sed quia vera sunt atque etiam ab eo qui veritas est, instit,ia. Jam si verum ex eo quod verum est, colligitur,quemadmodum filium sequitur ex falso: constabit argumentum, quo col,ligimus, verb nobis ea probari, quae haec ν signa vera significant. Atque eodem assim mento , quae deinceps omnia, refutari pos
In hac parte haec ex nostra consessione verba affers: Quare,etsi distinguimis inter Alna rassignata/: tamen non iungimm a signis veritatem, o c. Quod unde probem,& quae sit illa cum signis coniuncta veritas Og inter
652쪽
Histor.Eccles. Sec. XVI. Pars V. interrogas. Ego verb velim haec eorum causa adjecta putes, quibuS videmur ex Sic mentis da ars inaniasigna facere. Nam, quia negames absurdum illud de transsub, stantiatione dogma: tum etiam respuimus illam alteram de Christi in coena carnali praesentia ab hac non longε remotam mpinionem: idcli videmur aliquibus vacua signa ponere: Nos autem quum haec signa pro veris & divinis accipimus et atque etiam, quod paulo ante ex Chrysostomo di ctum est, arbitramur, haec signa, si promis sae res absint, non amplius fungi signorum
munere, statuimus earum nos rerum frui tionem praesentem obtinere, quarum illae picturam nobis inconspectum ponUnt . Ne que verb dicimushaec nobis tunc, demum cum Sacramentis utimur, praeberi beneficia: verum ante data Sacramentis reprae
sentari pariter atque obsignari. Quod denique fidem his severi, cons
mari, provehi dicimus, multaque praetorea vocabula afferimu , quibus Sacramentorum usus atq; utilitates explicamus : id tu, Laeli, non ob id improbabis, quod eas voces in ipsis Bibliis nusquam expressas habeamus. Cur enim hoc iis , qui Sacra rum literarum sunt interpretes non liceati Quin cogites, nos, si nulla ad scripturarum cI l
653쪽
expositionem Verba alia,quam quae eXtanti in ipsis expressa adhiberemus; non eXpO lsitores, sed lectores esse. Verum , si Mo di licuit decem leges illas, quas paucis ver lbis exp resias divinitus acceperat , aliis atque aliis verbis eXplicare, cur nobis hoc
neg res , quorum expositionem videasta verit te ne transuersum , quod aiunt un-lguem deerraret Quapropter, licet isthaeci Sacramentorum attributa in ipsis Bibliisl expressa nuspiam invenias et tamen ea quum& sacrjs literis & mysteriorum naturae sunt consentanea jure nulli) repudiabis li Quae deinceps de Sacramentis dici pos-llunt ac solent,ut quid quantumque illis siti tribuendum: quid inter haec & reliqua si gna sit differentiae: unde Sacramenti no-limen exortum sit: a quo & quot num exolsint instituta, quaeque sunt eiusdem genitris alia, non est sive hujus loci, sive hujus temporiS persequi. Praesertim cum hanc ipsi in qua de nobis est oratio, consensio-l nem miniti praestanti stimusChristi servus
defenderit : tum etiam de Sacramentistinuit veram & Vir im viri doctissimi prolix bl scrip scrint. Hoc superest , Laeli charissi line, ut quae succi sivis horis ad Epistolami tuam collecta, ad te scripsi in optimam paritem accipias. Mihi quidem in votis suit,l
654쪽
& tibi, cui me charissimum esse sentio, tam justa petenti, tamque praeclara cupienti quoad posJem satisfacere: & ita subinde
brevitati studere, ut ne tractatu Verboso re graviores cogitationes tuas perturbarem. Ouamobrem erit mihi grati stimum, si intelligam has literas eo nomine tibi graἹtas atque probatas e . Dat.III. Id. Fctaan. M. D LuHaec deprimis turbulenti ingeniti spec minibus. Quo loco has Epistolas habu rit Laelius . nondum certo comperi; illud tamen ipsius Socini, quam habeo constat, manu , eum authorem Epistolae . magnisecisse. Ita enim verba ejus ad auctorem sonanti Nihil ιratius mihi poterat continge re: Grum ipse ad te veniam, ct gratias agam Interea bene O feliciter vale , mi Domine N. quem ego pluris facio , ct magis diligo atque to , quam re ipsa declara is . Sed recasio dobitur, ut me vera loqui Urscribere intelligas. Si ve pro missis literis, sive alio beneficio gratias egerit , certum est, leonem nondum prodi, sed veluti ovem, errantem tamen, aut infirmam tractari voluisse. Cerib, no luisse haberi αλυπατον, vel hinc elucet, quod anno adhuc Iss7. dignus ejusdem Epistolarum authoris commendatione lix itus fuerit. Verbo, ingenio ade uis octo
655쪽
CAP. . De Resor. Impedim. inspec. in pocritico , ut deprehendi non posei et Alting. heol. Histor.l. i .pag' Atque talem quidem se praebuit Lalim tabcium tum in Helvetia, tum etiam in Saixonia, ubi triennium integrum cum Phi-llippo Melanchthone exegit. Post obitum demum qui in annum Christi i s 62. aetatist 3 . inciuit, nepos ex fratre Faustiti, patrui scripta convasavit, in Italiam primum, po istea Poloniam abiit, infelicissimumque ab ortum pestilentissimae sectae extrusit. Altetrum, veluti Crobyli jugi socium, addimus.lBemhardinum Ochinum,Senensem, qui quaslturbas dederit, vel in vulgus notum est.
triectus tandem Tiguro , graves ubique,lsed injustas movit querelas: quibus sati is ecerunt pridem Ministri Ecclesiae Tigurbinae, Spongia , adversius aspergines Berna init Ochini, qua verae causa exponuntur, ob quin ibile ab urbe Tigurina suis irelegati . Habet tra-lctatus non pauca,quae Historiae Ecclesiasti-lcae lucem afferunt, quem proinde αυτολεξει linseremus. Edidit superioribus diebus Bernhardiniul OchiniuSenensisDialogum,quo coram uni 'ersaDEi Ecclesia queritur, maxima sua in
ljuria,&summa iniquitate Senatus, Miniistrorumque Tigurinae Urbis dc Ecclesiae nuper ejectum se esse Tiguro in exilium Brevi
656쪽
Hiii. Eccles . Sec. XVi. Hars M. Brevi autem scripto illo suo euecit, ut qui hactenus illum non noverunt , i se discant,omnusque qui audierint, quid eum ipso sit actum , intelligant ea clementia, qua senex ille dimissus est Tiguro, a eso mentissimo Senatu Tigurino, fuisse indignum, contexereque illum impudentissi mas calumnias, ac se ingratissimum exlibbere contra bene meritos. Non compen Mabimus nos convitia convitiis. Habebi mus enim nos rationem &nostri,& Mini
sterii nostri Sancti,non ea spectantes, qui bus senex ille. Quid deceat modestos civeraces Ecclesiae DEI ministros. Nam non libet in hoc nos pervolvere coeno,& inubio minus honestas lectorum desce lare ac aggravare aures. Vincat hac in re , di cat ille, noceatque sibi ipsi, & iis quorum pectora felle virent, lingua est sumissa voneno. Et quantum ad nos quidem perti net, nihil prorsus dixissemus in publico de hac Bersaliardini causa , cum ut Ecclesia 'tum tranquillitati, alioquin plus nimiuml afflictae,consuleremus, tum ne a lasso,quod dici solet, rixam petiisse diceremus, nisi ible acerbo suo Dialogo publicato, nos coe gisset causam illam agere in publico. Η
ctenus ergo condonent aeoui t ectores no
bis culpam , si modo culpa est dicenda,
657쪽
CAP. 3. De Res or. impedim. inspec. 47 cum quis accusiationem immoderatam &iniquissimam responsione modesta & aequa brevique, nec etiam inutili a se depellit. Ante omnia veri, brevibus, ct sere commemorabimus quae acta sint ab amplissimo Tigurino Urbis senatu, cum Berialiar lino. in qua actione & Ministrorum Ecclesiae
causa compreciensia CCgnoscetur.
Mense N ovembri praeteriti Anni cives quidam Tigurini profecti ad nund nas Basileensium inciderunt in diversorio publico, in hominem quendam Nobilem,
plurima de religione garrientem, ac inter Cretera, & quidem ad mensam, in frequenti convivarum corona, palam dicentem, Tiguro, Urbe pestifera prodire in orbem haereses abominandas & scelerata dogmata. Nam es e Tiguri Italicum quendam Concionatorem, qui ediderit de Polygamia librum haereticum , sceleratumque. Qi bd si quis de fide eorum quae dixit, dubitat , en offero me, & promitto me ea,quae dixi, legitimE approbaturum. Doluit haeci contumelia patriae irrogata, Tigurinis civibus, eamque qua potucrunt fide, pietate, modestia ac diligentia a Patria sua r pulerunt, a firmantes , si talis prodiit liber,
prodiisse fatali illum Magistratu urbis instio , ct improbantibus ipsum Ecclesiae Mi-
658쪽
Histor. Eccles Sec. XVI. Pars V. tioninistris: Addebant insuper, domum reV st: diligenter haec exponemus Magistratui, quem speramus iri acentiam patriae nostrae, non minus sortiter quam evidenter asser turum. Ergo simul ac in patriae reversi es ent, universum istud negotium bona fide exposuerunt. Quod cum Ministri inte, lexissent, mox illud ad Clarissimum . Con utem urbis, pro suo ossicio, referri curarunt. Consul autem pro sita singulari fi de & diligentia, librum Dialogorum Brem hardini assequutus, ipsum per Q storem Urbis aerarium ad Ministros Eccles e misit, mandans, ut Dialogum de Polygamia dii, genter legant, totumque ejus negotium mox reserant ad Scholarchas. Paruerunt Ministri, consulari cognitioni, ipsamque disputationem Bernardini de Polygamiis converterunt in Linguam Germanicam, quam in coetu Scholarcharum & Ministro rum Ecclesiae recitaverunt. Dispticuit Disputatio ilia omnibus quam vehementissime. Placuit autem unanimi consensu Scholarchis& Ministris, ut tres in Urbe Pastores, tintum hoc negotium postera die , ad Senatum Urbis Ampli stimum referrent. Past res itaque Ecclesiae in Urbe tres,postera die totum negotium, ita ut jussi erant, an plissimo Senatui proposuerunta Disputa
659쪽
CAp. 3. De Resor. Impedim. in sipue. 47 stioni Bernarumi nihil au sitierunt, neque in ea quicquam mutaverunt. At libri Dialogorum jam in aliorum quoque non sim lorum Ministrorum manibus essὰ incipiebant. Ante hanc turbam nihil quidem istius Vel viderant vel legerant Ministri. Itaque testabantur quod amplissimum senatum, ipsis quidem in sciis, haec a Bernardino eL Q edita, neque antea a quocunque ipsorum lecta, tantum abesse ut hac in causa
ipsum suis iuverint consiliis. Proinde or ne quid sinistri, hae in re suspicari velint de Ministris, qui tanctis sentiant, doceantaque de sancto conjugio. Dolere sand ipsis plurimum quod vir ille, quondam in it
lia non exiguae authoritatis, praeterea hi mo senex, qui jam attigerit annum aetatis sita s. qui item in hac sua decrepita ait te liberos ex uxore, nuper desuncta, susceperit, quiq; non melius sibi suisque imb&Ecclesiae , consuluerit, quin infaustum hoc alioquin argumentum Polygamiae & qui dem incorruptissimo illo nostro seculo, in quo hujusmodi Disputationes fere abrupiantur ad praetextum licentiae carnis, tractare voluerit. Quod nulla pland ja -xa, imb ubcriore cum fructu omittere pituisset , imb etiam debuisset, adeoque congruentius jam cogitasset aut disseruissetctiam
660쪽
etiam de libitina. Quod si omnino tractre voluerat,deXterius calcem,synceriusquiractas et, ne lectores, vel modich diligentes, fateri cogantur, illum argumenta in innia lic instruere , ut videatur non sine caussa plus propendere io Polygamiam, quam Doctoi em deceat Evangelicum, hoc est illum validiore argumentorum aciePO- lygamiam astruere & defendere conari, quam Polygamorum argumenta consuta re : qua in re dubium malitia an inscitia hoc factum sit , frigeat ille prorsus. Ergo tametsi senis vicem doleant Ministri, longe tamen eis dolere vehementius ,, qu in tempestiva,inepta,inab & prava hujus cauta tractatio & offendiculu pariat infirmis,& odium infamiamque,quod re ipsa modo sit compertu, conciliet tirbi,sicilesiam donique ipsam adversariis nostris ridendam imb & lacerandam propinet. Orare it me Ministros, ut ampli stimus senatus proua pietate & prudentia , ita huic causa ronsulat, ut quid veritati syncerae dec
dat, aut Ecclesiae DEi ignominiae aut dein menti accedat , omnes denique per alias Ecclesias intelligant, Tigurinorum Ecclosiam nihil communionis habere cum huiusmodi Bernhardini Disputationibus timpuris. ' Rur