장음표시 사용
641쪽
' CAp. 3. De Refor. impedim. in spec. ι ψει dere voluerat, interfecerit: Cur ego visis pane & vino vivifici corporis atque sanguinis Domini mysteriis, non ad ardentissimas atque maximas Domini laudes exci-x rex Z Quid verbis opus est Z Adeb me semper his mysteriis assici sentio , ut si idem non patiantur, qui isthaec peragunt alii, non putem eos in id, quod agunt animos advertere. Et Paulus Corinthiis noctem, qua Jesus est traditus nominans,totam eam tristem ac lugubrem historiam in mentem WVocat. Nequit enim fieri, ut eam noctem audiens & celebrati paschatis dc abluturam pedum, & admoniti Judae, & prolixae illius , quam tum Dominus habuit, ςoncionis, & hujus mysterii: tum etiam hymnorum, discipulorum moeroris & mnolentita, Judae ejusque satellitum & e
rum rerum omnium recordatio subeat animum tuum. Jam si id verbum unum eGL cit; quid tota actio,quae ad vivum repraesentet omnia, non essiciati Sed de his plura, quam volueram dixi. qubd ipse etiam haec scribens quasi in illarum rerum contemplationem raptus essem. Ex eo vero quod Paulus dicit, eos , ὴio Eucharistiam celebram, mortem Domini an- nunesare debere, non recth colligis: nos pro- pterea mortis Domini per Sacramen
642쪽
commonefieri non posse: Nam cum mouetem Domini semper alias recolere , & per eum nobis praestita beneficia praedicare possimus, juxta ac debeamus; certE quod Eucharistiam celebrantibus hoc potilli
mum & quasi peculiariter faciendum do cet Apostolus ; prosecto causae nonnihil subsit necesse est. Q ijd verti subsit aliuta quam quod arbitretur , hanc ipsam, diei
memoriae renovandae cumprimis , aptam&ut eam renovet divinitus institutam ess
se. unde & Apostolus & Dominus ipse
concorditer praecipiunt, ut hoc fiat in modii tis Domini memoriam. Quod argumentum est,eum, qui coenam Dominicam colebrans , mortem Christi non recolat ac praedicet, Sacro-sanctae hujus actionis finem praeterire. Quocirca rectE statuitu i Eucharistiae Sacramento mortem Christi non minus recoli, quam praedicari: Praed, care enim &anunciare quid aliud est quam nescientem docere , oblitum admonere it recordantem ut recolat magis incitareῖ
Atque hoc etiam divus Chrylostomus in P nuit in illum pauli de coena iocum scribens : ω περ γαρ inquio ο επὶ
643쪽
des Hum dare S multas alias institutae Eu charistiae causas, & ex his etiam haoc instendere,quod illud mysterium nobis qua si quundam pietatis admonitionem suppe ditet. Quod qui fiat hoc i pio indicat quod
perinde est ac si dicat. Et enim si tecum animo Volvas ac consideres , quam diram quamque asperam pro te monem Christus obierit, non potest fieri, quin, quantas illi debeas gratias, sapias magis. Atque hanc interpretationem ex Apostoli sententia afferri, Chrysostomus hoc ipso docet qubd
Quod scribis is verbi Dibinio Sacramentorum disserentia, ac statuis , vembum ideo datum nobμ esse, ut per inum erudiamin 3 Sacramentaver., ut nos iam edo rem iis etsis ariem
mure de eo quid sentiam sic habes Verbo quidem primas deberi fateor , sed Sacra. menta tamen etiam ipsa Spiritus Sancti in strumenta esse statuo,quibus suoquodammodo docean ur. Quemadmodum enim Spiritus,dum pro concione per ministrum verba facit . viva voce seu verbis auresserit:
644쪽
serit: sic dum haec misteria publica pera git; earum, quae coram cerni & contingi possunt , rerum qualitate sensus nostros tangit ac monet. Ac si, quod negari non potest,libelli docent, & his appensia sigilla obsignant: consequens est Sacramenta, quemadmodum & libellorum & sigillorum vim habent, remque propositam ct illustrant & obsignant, etiam suo quodam mo do docere posIe. Scribis dein pS , pro
missiones DG in cordibus noseris per Spiritum Sanctum jam ante obsignatis esse, quando nobis intuspersitosum est, Deum quod promisit ratum Hre: id autem propter alior sigilis istis deinceps declamari. Nos autem Spiritus Sancti vim animos nostros intus confirmantem ac promissiones divina,obsignantem agnoscimus: verum arbitramur, eam propterea
sigillo suas quoque partes minimb detrahere ; sigillum enim officio suo non fungitur, si id absit, quod debet obsignari. um de etiam in Paulinum illum, quem pauid ante eXplicavi, locum praeciard est in hanc
sententiam scriptum a Chrysostomo : Σ.- μειον, inquit, ιν οπιαν et χια φα νε s
645쪽
gilla tum demum ossicium suurn facere, cum quae Obsignatur,res adsit: Hac autem absente ipsum etiam abiisse in nihilum. Et paulo poli addit , -ε-- πει- γ μῆ ἡ- ως ενδρ' - ουιme. Quamobrem scimus de promissionum divinarum veritate mentes humanas per Spiritum Sanctum obfirmari: Sed Spiritum Sanctum etiam ipsum ad id sacra mente quasi quaedam praedicandae gratiae testimonia atquo symbola aptissima adhibere r nempe ut ipsi res eas, quarum sigilla accepimus, a tius repetamus animis , suo pondere dc momento metiamur. unde eodem in loco dicit Divus Chrysostomus: Διὰ τκτο
stomum. Ideo, inquit ,sigidum accepisti, ut quodvis ac debes considerare ct praedicare ben sciom,prim accurare perqκiras atque existimes.l Audis hoc etiam dicentemChrysostomum: sigillis istis opus non fuisse , si sine iis rerum geliarum magnitudinem, recte & sat dignis modis metiremur.
Quod scribis , ex sententia Pauli , circumcisione iustitiam non offerri , sed sine ea Ariui si sola perfectam probari tantum ac demonstrari: id tam abest ut uegem ut quo
646쪽
Histor.Eccles. Sec. XVI. Pars Vbandum putem. Is eundem enim in i
κροβυδεα δεκουοσυνlω. Quod idem valet ac si diceret: circumcisio sigillum est ejusmodi, ut non solum testetur Abrahamum esse iustum, verum etiam obsignet, eum hanc gratiam fide,priusquam circumcideretur, consecutum esse. ει quo perspicuum eli, quam intus in animis nostris Spiritus Sanctus operatur, eam Sacramentis depingi, significari, repraesentari, atque etiam exprimi gratiam. Id si verum sit, uti prose
ab sit necesse est; consequens est, eam intiam obsignari. Nam quo plenius ac me lius rem cognoris , hoc minus tibi de ea potest esse dubium. Ergo illa tam certa atque solida divinae gratiae cognitio, quinniam ex viva illa, quam Spiritus Sanctus expressam nobis ob oculos ponit, pictura quodammodo affertur, satis magno argumento est, Sacramenta, quemadmodum diximus,esse divinae gratiae sigilla atque testimonia. De sigillo sic scribis nos argumentari: Hoc eis hujm reictistum, igitur hanc rem esse vera mihi probat. Quod tu putas minimb con
647쪽
CAP. 3. De Resorm. Impedim. in spec. sequi, cum ipse literarum a Principe concelsarum argumentum & veritatem antea noris quam obsignata essent. Ego verbsiiceam rem aestimo. At ut verbis aut scripto ex promis iam exponit suum , teque id alterutro modo cognoscere necesse est. Sed scripto expressum hic dicis, ac propterea ex scripto cognitum habes. Jam quaero, u trum sine sigillo , ac tantum solis chartis descriptum hoc promissum velis, an verbobsignatum tibi malis porrigi Utrum hic malis,nescio,quid ego potius velim dicam :obsignatas malim, quam solas sine sigillo tabulas. Qui id ita Z Quod quocunque t bulas has attulero , sciam iis nisi obsignatis fidem non haberi. Quid tua, inquis, reseri , Credant ne an non alii, dum tu tibi illud promissum scias i SanE, inquam ego, per multum mea refert, idque experior,in omni genere disceptationum, atque etiam in foro. Ut praeclard dixerit Persius trium Aire nihil nisi te scire sciat O alter. Neque enim me. , utut facti mihi promissi certus sim, adVersus quemque tueri possum, si literas proferam, nullo sigillo confirmatas. Quamobrem tua res agitur Laeli, sigillum ut habeas: nempe ut si quis neget hoc indultum Regis ene, teque ip una dicat eas Og α lite ia
648쪽
literas forsan, exarasse: tu sigilla non tu sed regias esse probes. . Igitur sigilla ad hoconducunt etiam, ut quod ipsi bonitate &veritate & constantia promittentis fretinOS consecuturos arbitramur et id etiam si res postulet, & scripto promissum exprimente & sigillo hoc ipsium obsignante possis comprobare. Unde existit haec liter, rum omnium solennis clausula: In quorum omnium bidem Risim nostrum hisce lireris a pendi curavimuι. Inde etiam Jureconsubii statuunt, testatorem, qui sigillum suum testamento confirmando appenderit; si id postea demat, eo facto Testamentum inii masse: quando naturae consentaneum esse, eo genere quodque dis olui, quo sit colligatum, Ulpianus pronuntiarit, in l. nihil tam naturale, A f. de reg. Iur. Multa apud eosdem in hanc sententiam verb&egregibdisputata sunt, quae cum non sint instit. tae scriptionis, dedita opera praetereo. Scribis deinceps dlida rebim celandia minsis quam confirmandis adhiberi, & ejus generis sigillum censes circumcisionem. Modico sigilla quandoque celandis , sin Per autem confirmandis rebus adhiberi. Fit enim ut meas steras obsignem, quo tabellarium, qui ibias ad amicum perfert, ipsarum lectione probi beam. Sed quid dices de literis a. Pereis;
649쪽
pertis. Ut de iis,quibus Testamenta, privi legia, pacta, foedera, quaeque alia hujus generis descripta continenturi Sstb consuetudo passim obtinuit,ut sigilla probent sine subscriptione. Et doctoribus videtur sigil lum os cialis ad probationem sufficere jux. ta Can.cum dis titi O c. de fide instrumentorum, Circumcisione ver , justitiam , secus quam ipse statuis, ego magis significa ri, praedicari, demonstrari, quam occulta. ri , non modo Chrysostomi pauit, antea scriptis, verum etiam tuis ipsius supra po sitis verbis assero. Circumcisione gentilium seu Ethnicorum hominum , filcm confirmari non opus est,cum iis, qui pastorem Christum se cuti in illud ovile sunt ingressi, Baptismus praestet idem, quod Juda:is olim circum cisio. In Exemplo Abrahae quaeris, quomodo cis cumcisis sigillum sit Ἀπι qua inprapulis fuerit justitia ' Ad id melius Oecumenii quam meis ipsius verbis respondero. Is enim in
βυς ιρ ῶν ξιωγη Mouom νει. in eam sistat enam nos quoque statuimus, neque circum,
650쪽
cisione, neque Sacramentis reliquis assedi
ri justitiam ; sed eandem Spiritu Sancto
arente praereatam atque effectam, in
ieriis illis significari atque exprimi. Nami, ut Oecumen videtur dicere . sigilli in-iar circumcisionem accepit Abrahamus,psa ad justitiam perficiendam momenti nihil attulit circumtisio: sed ipsam jam ante concessam , quod est sigilli proprium, quasi quodam modb obsignavit. Ex quo sequitur, qudd ipsum DEus etiam dum fi beret adhuc praeputium justitiae munere dignatus sit. In altera tuae scriptionis parte verba
consensione haec affers. Cum autem vera sint qua nobis Domihuu dederit gratia sua testis monia, cte. Et dicis, nos Sacramentis nimium tribuere, O snversi ordine Spiritualem veritam
rem Luere e quasi propterea certum sit Christum esse nostrum, quia Sacramenta nobis hoc ipsum repraesentant. At nos S cramentis non nimium tribuimus: &certes Laeli, primus tute dicis in illam nos peccare partem,suiLutheranis videbamur his nunquam satis tribuere. Verum, quid illis tribuerimus,considera. Dicimus, Drubi in animis hominusuo Spiritu perficere quococulorum atque aurium sensibus hae cero moniae significant: hoc est,nos quemadmo-