장음표시 사용
131쪽
m s p. III. T. I. Io Imini quia ut ait Aristotcl. 8 Ethic a.
Amabile bonum maxime unicuique py0 Gom.
Dcus autem ita est bonum niueis ile continens in te rationes omnc bonorum , ut etiam sit bonum proprium cuiuslibet hominis, imo magis proprium quam sit bonum uniuscuiusque singulare , ipsum enua esse homimis non siet illius bonum,nisi Deus esset bonum p is hominisci si ergo Deus naturali xatione cognoscitur ut amabilis homini, quaeratio est cur voluntas non possit viribus propriis in aliqualem saltem illius m reni crumpere ' nulla sane assignari potest.
6. Confirmatur nam si qua ratio est cur homo non possit in hoc states, honesto aliquo amore salieni imperfecto diligere Deum , est vel quia, Vt aiunt.
nonnulli, omnis amor Dei, aut est concupiscentiae, aut beneuolentiae. prior et-s naturalis sit, non est tamen honestus, ac proinde de eo hic nyagimus posterior vero est ordinis supernaturalisci quare fieri non potest, ut homo diligat Deum amore quodam bono, Whonesto abique auxilio gratiae Vel quia ut alla aiunt et
132쪽
io, RATIA DIVINA, naturalis, atque adeo possit quantum est ex se haberi naturae viribus, si homo esset in statu naturae integrae , in hoc tamen statu naturae lapsae non potest , propter impedimenta quae tum e concupiscentia , tum ex infestatione daemonum nobis
7. Verum neutra ex his rationibus habet aliquid momenti, non prior , uni quia non repugnat dari quendam amorem beneuolentiae erga Deum qui sitim dinis naturalis, ut sect. sequenti probab iuro tum quia communis est sententia Theologorum, amorem concupiscentiae
erga Deum honestum , bonum esse posses, Deus enim est summum bonum
nostrum, in cuius duntaXat fruitione foe-licitas nostra consistit atqui amor quo amamus nobis verum nostrum bonum est de se rectus & honestus, etsi talis amor sit concupiscentiae. Neque dicas in hoc est se inordinationem aliquam, quod Deum ut bonum nostrum nobis amemus, non enim illum diligimus propter no tanquam propter finem , quin potius illum amamus nobis ut finem nostrum, mos diligimus ut illius fruitione potiamur, beati simus, in quo nulla est inordinatio,
133쪽
D 1 spvT. III. SECTI I. Io3 eum sic amando Deum ut bonum nostrii, to non utamur , sed proprie fruamur Deqdare forte alias Posterior etiam ratio est
inefficax, quia ut satis praecedenti disput.
aduertimus, non semperi in quolibet actu impedimenta , aut ex repugnantia concupiscentiae, aut ex impulsu daemonuorta, nos infestant, quod non tantum in caeteris actibus verum est , sed etiam in amore Dei, qui interdum magna cum ficilitate 3 suauitate exerceri potest, Vt co-
tingit in simplici complacentia, qua quis
amat Deo beatitudinem, omnes ipsius perfectiones:item in amore concupiscentiae,quo homo Deum amat propter futura beneficia quae ab illo sperat item in ea dilectione beneuolentiae, qua homo CXgratitudine diligit Deum ut benefactorem suum, a quo beneficia accepit ac sic de aliis amoris actibus, in quorum CXerch. tio nulla dissicultas occurrit.
8 At inquies primo Nullum opus pie tatis ficri potest sine gratia, sed quaevis dialectio Dei est opus pietatis,ut colligitur ex verbis illis Aug. epist.29 ad Hier. Pietaπυε cultus Dei qui praecipue diligendo exhibetur: ergo ad quemlibet actum dilectionis, etiam imperfectum , est necessaria gra-
134쪽
alia naturalis quae Deum colit ut natura: authorem, alia supernaturalis incide fundata, qua Deus colitur ut author bonorum supernaturalium cita duplex est pi a s, alia quae est actus religionis supem turalis, alia naturalis; haec posterior haberi potest interdum sine gratia,non item prior Atqui amor Dei naturalis, etsi sit super omnia, cum non sit meritorius gratiae, nec dispositio ad illam proprie loquu- do, non dicitur opus pietatis illius super naturalis, sed naturalis duntaxat quarepc se non transcendit vires naturales liaberi arbitri), unde quidam actus illius saltem imperfectus haberi potest naturaliteras. Dices secundo Amor Dei impc fectus est dispositio ad perfectiorem,
consequenter vel proxime, vel remoto disponit ad gratiam nulla autem dispositio ad gratiam haberi potest naturaliter, ut dicetur inferius contra semipelagianos , ergo neque Vllus amor Dei quantumlibet imperfectus. Respondeo Tantum abest ut amor Dc naturalis, imper fectus, si vera dispositio ad iustitiana, quinimo hoc non competit amori perse-
135쪽
DIs p. III. SECT l. rosctissimo in illo ordine dispositio enim ad
gratiam est ordinis supernaturalis, siue ea proXIma, siue remota sit, ut suppono caeinfra dicendis, amor autem qui fertur in Deum ut naturae autho rena, cum sit naturalis , nullam habet proportionem cum huiusmodi dispositionibus. Io Tertio oppones celebrem illam sententiam August. epist. OZ Letbero arbitrjum ad diligendum cum priori peccati granditate perdidimus. Vbi absolute dicit ad diligendum Deum , non autem ad illum diligendum per charitatem, aut t. authorem gratiae, Vel quid simile Re .
pondeo. Augustini sensus est,nos amisisse facultatem ad diligendum Deum toportet, quia amisimus charitatem, quae non tantum facilitatem, sed ipsam tribuit potentiam ad eum hoc modo amandum, nec illam propriis viribus recuperare pos sumus; quia vero per gratiam Christi restituitur nobis haec amandi facultas, ideo
etiam libertatem ad talem amorem CXercendum recuperauimUS.
136쪽
An psit homo in aliquo satu , Deum inaturae authorem amare ex beneuolentia solis naturae viri π.11. J Abemus ex dictis, hominem pol- Lase in natura lapsa diligere Deum
Vt naturae authorem,modo aliquo salicinimperfecto naturae viribus iam Vlter1us progrediendum cst,&inquirendum , an pomi illum sine gratia diligere etiam amore quodam beneuolentiae, siue in statu naturae lapsae siue in quocunque a lio. In qua dissiculiat se offert scia tentia moderni cuiusdam Theologi , qui docet omnem amorem beneuolentiae e ga Deum, etiam spectatum Vt natura a thorem esse supernaturalem quoad sub stantiam, atque adeo haberi non posse, si ite ab homine in quovis statu spectato, si ue ab angelo, per vires liberi arbitris Verum aduersus istum dicendi modum.12. Prima assertio sit. Potes homo dilige, e
Deum ut rerum naturalium auuorem, amore
beneuolenti qui in e sit naturalis ordinis. Haec est comminis inter Theologos, qui vulgarem illam distinctionem amoris naturalis,&supernaturalis erga Deum ad-
137쪽
DIs p. IIJ SECTI Q I. Io mittunt , non quidem eo sensu, ut omnis amor naturalis sit concupiscentiae, supernaturalis vero beneuolentiae, ut praefatus author existimat sed ita utitiam intra ipsum amore beneuolentiae, alius sit ordinis naturalis, alius supernaturalis pro qua di
13. Iam Vero ratione probatur haec assertio, quia ille amor est ordinis naturalis, quem lumen naturale intellectus nostri dictat exhibendum es se, atqui lumen hoc dictat Delia nobis esse amandum ex beneuolentia, ergo talis amor est naturalis ordinis Maior fatis perspicua est,quia, luntas, intellectus sunt potentiae ita inter se ordinatae, ut quod ista naturaliter
amplectendum esse iudicat, illa per se amplecti possit propriis viribus quod autem
ex se non superat vires naturales voluntatis est naturalis ordinis Minor probatur, nam lumen naturale cognoscit Deum Vt naturae aut horem esse principium
finem rerum omnium naturalium, S conseque ter inter res naturales eum esse maxime bonum, d perfectum quidni ergo cognoscat etiam practice Dei es se a nobis amandum propter se, atque adeo ex
138쪽
I . Confirmatur, quia ratio naturalis dictat D cum csse diligendum,eique gratias agendas propter beneficia ab illo accepta,
in hoc autem cluditur amor quida bc-neuolentiae licet enim ad amorem concupiscentiae pertineat amare cum propter beneficia quae aballo speramus, Cum tamen diligere occasione bcneficiorum,. quae alias e manu eius acceptinus,ad beneuolentiam spectat, quia iam utilitas propria non est proxima ratio diligendi Dcu, scd cst tantum fundamentum remotum illius dilectionis proxime autem Deum cx beneuolentia diligimus, quia talis amor ei debetur co ipso quod in nos alias quaedam beneficia contulerit. Cum igitur rationaturalis dictet, Deo grati as agendas esse, propter bona naturalia ab eo in nos collata, consequenter etiam iudicat, Deum esse diligendum ex bcneuolentia; unde sicut ea gratitudo est naturalis ordinis, ita& amor beneuolentiae, qui in illa intime inuoluitur. as Idipsum confirmatur ex diuino cutitu, nam etsi ratio naturalis fide destituta, non possit dictare Deum VtaViliore gratiae esse colendum supernaturaliter cractus fidei, spei,S charitatis, aliorumque
139쪽
Dispum. III. riscae I, ΙΙ. 1 os donorum supernaturalis ordinis , per se tamen iudicat practice Deum ut primam
caulam , is latinum finem rerum omnium creatarum , aliquo modo colendum esse per actus virtutum moralium, seu religionis naturalis, cultus autem proprie non spectat commodum illius qui
talem culatim exlubet , sed tantum excellent1am Sc perfectionem illius cui exhibetur: si ergo intellectus humanus naturali facultate iudicat, Deum esse colendupropter excellentiam ipsius, non dubium csi quin etiam naturaliter iudicare valeat, eum propter bonitatem suam esse dilige-dam , quare sicut ille cultus non requirit per se habitum infusum a quo producatur, quia fit ex rationis naturalis di lamine, ita propter eandem rationem dilectio
beneuolentia erga Deum, non postulat per se orincipium ordinis supernaturalis auo fiat, sed ad hoc vires naturales Voluntatis sufficiunt.
Is Secunda assertio. Potest homo in naturalps,elicere actMAn aliquem imperfect iam is benevolens ero a Dei; et inature authore, sine gratiae luxibo. Haec assertio fere ex praeceis
det sequitur. Natu actas beneuo ctiae crin
140쪽
11 DL GRATIA DIVINAga Dcu sit ex se ordinis naturalis, nulla ratio afferri potest,cur interduno postitio lsitas propriis viribus iactu aliquem beneuolentiae imperfectum erumpeIe: dUΟ-bus cui modis gratia supernaturalis necessaria es ad actum aliquem cliciendum, primo ut principium illius physicum S
cffectiuuna, secundo Vt principium mor te, impedimenta remouen tunc autCm
cst necessaria priori modo, quando volutas non habet ex se intrinsece suffcientes vires ad actum efficiendum, sed est 1lli ii proportionata Vnde indiget superiori gratia principio a quo sufficienter eleuetur, constituatur in actu primo ad eius modi actum producendum requiritur autem gratia modo posteriori, quado voluntas ex se habet quidem sussicientes vires naturales ad effectum illum, quo ad usum tamen, seu exercitium operis, non potest illas ut ita dicam explicare, propter impedimenta quae occurrunt quo fixit indigeat exteriori aliquo principio, quo eiusmodi dissicultates tollantur. Caeterii neutro ex his modis, necessaria est gratia ad amandum Deum ut naturae authorem ex quadam beneuolentia imperfecta, tu