장음표시 사용
111쪽
DI spvr. II. SECTI VI. sest luoad substantiam , .entitatem suam, ordinis naturalis , Ut perspicuum est. Denique actus ille non exigit modum aliquem qui Vim naturalem voluntatis excedat ratio enim non postulat, vidum , verbi causia, porrigo eleemosynam pauperi, actus iste ut a Voluntate procedens, habeat vel intensionem, clatium quemdam modum , qui natiuam Voluntatis facultatem superet. Ex nullo igitur capite opus moraliter bonum per se , d c intrinseca sua natura, est supra naturales vires liberi arbitrij. 4o Iam probatur posterior pars minoris propositionis. Qui a etsi e impedimentis quae siue ex parte appetitus sensitivi, siue ex instigatione daemonum , siue aliunde occurrunt recte deduci pos- si hominem non esse parem sine gratia aliqua, ad bene moraliter longo tempore operandum sine lapsu, non tamen
inde colligi potest , nullum unquam Opus honestum ab homine fieri posse ab que gratiae auxilio. Et ratio est, quia non
raro occurrit opus aliquod 'faciendum,
quod appetitui non repugnat, quale est honor erga paretes,&similia,imo interdu
112쪽
contingit,Vt homo ex naturali disposito ne in opus honestum propendeat,Vt patet in illis qui ad misericordiam proni sint. In his ergo actibus vel nulla, vel certe leuis
dissicultas reperitur,ut opus non sit, ad ea, salteminino vel altero superandam,gratis beneficium exigere. Impedimenta etiaexterna ex daemonis tentatione prouenientia, non semper,& in quolibet actu urgent,& quamuis pro omni tempore Vrgerent, ad ea sicut d ad caetera tollenda, non esset necessaria gratia aliqua interna per motionem Spiritus sancti, de qua tantum agimui; sed ad id protectio quaedam
Dei, seu custodia externa per se, aut per Angelos nobis exhibita, sussiceret.Nulla igitur ratione necessarium est in natura lapsa, auxilium supernaturale, ut homo opus moraliter bonum possit essicere.
61. Confirmatur, nam homo in natura pura constitutus, teneretur ex ptaecepto
legis naturalis,bene operari secundutii sciam rationem, nisi ita operaretur pe caret posset ergo in hoc statu bonum aliquod opus morale essicere, alias obligaretur ad impossibile,quod absurdum est. At tunc non daretur homini auxilium supernaturale ad recte operandum,quia ut sup-
113쪽
Da spvY. II. Sacr. VI. 7 pono, nihil supernaturale ad eum statum Festineret, ergo absque eiusmodi auxilio posset homo opus aliquod honestum essicere, ergo idem potest in statu naturae lapse , cum Vires naturales in utroque ec de sint. a. Posterior assertio. Poteshomo in natura lapsa e cere opu abiquod moraliter bonu, a que speciali auxilio naturalis ordino, cum o concursu De enerali. Ita sentiunt communiter Theologi S. Thom. I. a. quaest. IO'. art.2.& interpretes illius ibidem Caiet Medina,Curiel,Pesantius,&alij. Item Scholastici ut plurimum in a. dist. 28. Bonavent Richardus, Scotus, Durandus, Malij non pauci, quibus allice Guillelmum Estium, dist. 26. f. Is Denique hanc assertionem communiter defendunt Societ. Iesu Doctores, Illustrissimus Beliarm tib s. de gratiavi libero arbitr. cap. 9. Valentia tom a disp. 8 quaest l. punct. 3. Molina in concord disp. s. ac Vt caeteros om1ζ-
tam sapientissimus Suarea lib. 3 de gratia cap. 8. ad 23. 43. Haec autem sententia probari potest imprimis vulgari illo Pauli testimonio ad
Rom. a. sentes qua legem non basentnaturaliterea quae legis tfaciunt. Quid est na-
114쪽
diate ante verba citata diXerat: Non enim
auditores Mis iusti simi apud Deum, sed factores legis iu 2 7cabuntur. Quo loco necessario loquitur de iis qui faciunt totam legem illi enim solum iustificantur, non autem alij qui partem aliquam legis duntaxat faciunt. Cum ergo postea subdit Si enim gentes quae legem non habent, naturaliterea quae se is si nifaciunt, dcc in eodem sensu loqui debet, ac proinde de getibus quae totam legem faciunt, unde ulterius fit vocem naturaliter non debere intelligi nude pro viribus naturalibus, sed pro ipsa natura ut fanata per fidei es gratiam Verum liarescuasio est parui momenti, nam etsi proxime post verba illa factores legis iustificabuntur,sequantur illa alia quae iam tra
men haeo ad illa re ii debent. Quod ut clarius perspicias, aduerte, quod cu Paulus dixisset Deum uniculque rediturum secundum opera sua, siue is Iudaeus sit, siue Gentilis: Hoc demde confirmat ista causali, quae in duo membra diuiditui, nempe
quicumque enim stiae e repeycauerunt, sine δε- peribunt en primum membru se quicum-
'cis,gepeccauerunt fer ogem iudicabutura
115쪽
DIs p. II. Sacr. VI. 83 corde scriptam habere. Vnde indefinite dicit naturaliter quae legis sunt faciunt, id est unum aut alterum praeceptu legis naturalis obseruant. Atque hoc confirmat quod sequitur, quod in die iudiciamuenientur in infidelibus quaedam cogitation quae eos accusabunt, aliae quae eos defendent, quod plane arguit ipsum loquid iis , qui in hoc mundo non omnia legis praecepta seruant, sed partem dumtaxat aliquam. Cui consonat illud August. lib.
q. contra Iulian. cap. 3. Aut fidem non habent Chri si, profectio nec tu i sunt, nec Deo piacent cum ne fri impos ibiles lacere Deo. Sed ad hoc eos in die iudici cogitatione laedefendent, ut tolerabilius puniantur,quia naturaliterquae legis sunt utcumque secersit, γα Sed de hoc textu Pauli satis. qs. Secundo, potest eade assertio non ob scure colligi ex loquendi modo concilio-rii,quae passim eos damnant qui dictit homine sine auxilio Spiritus Sacti posse credere,sperare,diligere,aut aliud quid facere,Vt oportet ad filiate,Vt patet in Concit.
Hac enim limitatione,ostendunt homine posse sine gratia, praedicta opera facere modo aliquo bono,qui tamen ad salutem
116쪽
obtinenda vel inchoada no sufficiat, alias inutilis esset huiuimodi restrictio. neq; dicas homine quidem posse absque auxilio gratis credere,aut sperare, alio modo qua Oporteat ad filute, eo tame ipso quod act' illino statvi oportet ad iustitia,c sic malos si fiat libere dc moraliter,ne in qua hoc dicas, nanon est de intrinseca ratione actus honesti, di boni moraliter ut fiat sicut oportet ad salute,sed fatis est,quod obiectu illius cu omnib' circustaliis sit bonu: quare act crededi .aut amadi,poteritisse moraliter bon', etsi no sit qualis ad salute requiritur. Ponderanda sunt etia verba illaC Oc. ri .can . sess. praedictae. Si quis dixerit
hominesiuis operibus, quae vesperhumanae naturae vires,vester legis doctrina unt, ab*, diu naper Iesu Aristia gratia, se iustis cari cora
Deo, inat malit Iis cnim supponit Concit dari u da opera per humanae natura vi res me auxilio gratiae facta Supponit etiaeiusmodi opera posse esse bona, cuneque Pelagius, cotra que ibi agitur, neque aliuω quispiam via qua docuerit, homine iustificari posse per opera mala liberi arbitrij.
46 Tertio,nostrae sententia non parui a
fauent summi Potifices Pius V. ωGregorius XIII in busta contra Michacie Bayu, cu enim damnet varias illi' prypositiones
117쪽
quibtis asserebat omne amorem naturale,
qui no es a Spiritu sacto infundete charitate,esse vitiosam cupiditatem, ite liberuarbitriu,sine Dei adiutorio no nisi ad peccandu valere, S similia virtute admittere videntur, dari quemda volutatis allectu, qui bonus sit,etsi a gratia Spiritus iactyno procedat: libersi arbitriu posse aliquid facere sine gratia, quod peccatu non sit, atque adeo quod bonust. Neque refert quod aiu nonnulli ex eo quod liberum
arbitriti possit per se aliquid facere, quod malu non sit, non sequi quod posui per se facere aliquid bonised aliquid indifferes,
quod nec bonum,nec malum sit. Hoc inquam nihil refert, tum quia in sententia S. August. I. Thom non datur ausindifferens in indiuiduo tum quia si homo potest viribus propriis face re actum indifferentem, quare non etiam bonum iam per actum indifferentem vult obiectum aliquod indifferens, sine prauo fine i mala circuns antia. Si enim actus in specie indisterens, referretur in finem prauum, iam malus es t in indiuiduo non indifferens. Poterit ergdaeque facile velle bonii aliquod ex obiecto honestum , absque prauo fine, quodes actum moraliter bonum efficere.
118쪽
DIs p. II. EcTI VI. -87 denotat verba illa quae attulimus, quoruimpioru quaeda facta vel legimus, Vel nouimus c. Si enim August.loqueretur ex suppositione , seu ex mente aduersarioru, debuisset potius dicere, quoru facta Velle-gui, Vel audiui, vel mortit aduersarij aut aliquid simile .Deinde idipsu cofirmat ratio qua postea subdit , docet enim eram causa cur homines impi possint aliquod op bonsi efficere,ea esse, quia imago Dei eorum animis impressa, no omnino per peccatum deleta fuit a no potest hoc af- serere ex mete aduersarioru si per adue sarios intelligatur Pelagiani, aduere quos toto illo libro disputati illi enim docebant homine in hoc statu naturae lapsae, esseque perfectia ac in statu iustitiae originalis, posse absque adiutorio gratia facere
omnia opera bona, non tantu moralia,sed etia ea quae ad vitam aeterna pertinet.Deniq; paulo post praedicta verba,haec addit
Au Pst. Sicu on impediunt a vita aeterna iu-
sue quaedapeccata venialia,sine quibus haec itano ducitur sic adfluteis aeterna nihil sunt impio aliqua bona opera, e quibio distris me ita cui ibet pessimi hominis in enitur. Quibus verbis satis ostendit se loqui ex
propria sententia,non aute evmente Pe-
119쪽
sc ORAT DIVINA, lagianoru,qui tapie testatur epist. 94. 93. dicebat homine naturae viribus vitare posse omnia peccata,ta venialia,qua mO talia. Porro de ii Aug.sentiu alij Patres Bassi hom.9.in Hexa.de quo vide sui'.nu. 23.huius disp. Chrystro. 67 ad populia, de
&alij,quori testimonia pastim obuia iit. 8. Postremo rationes ab1litur praediista sentctia quia homo in natura lapsa habet principiis ussicietia,&n impedita ad em- cicndu opus aliquod moraliter bonu cogdn5 repugnat illutate aliquod opus, cusolo sicursu Dei generali essicere.Sequela probatione 6 indiget,quia ut causa si cuda possit exire in alique actu, perspicuues satis esse quod ex parte sua habeat Vires sussicientes, non impeditas ad taleaei v.Antecedens igitur probatur, quia intellectus humanus, etiam ii natura lapsa, habet ex se sussicietes vire ad practice iu
dicandi quid hic Mnu a edit it, ut disp.
I. Oct. . Ostendimus; voluntas vero potest
naturaliter velle id quod ipsi ab intellectu faciendi proponitur na in eiusmodi actu nihil est quod vires naturales volutatis imtrinsece superet, ut praecedet1 assere dictsi est ergo homo habetin statu naturae lapsae pricipia suffcietia ad bene moraliter ope-
120쪽
DIs P v T. II. SECTI VI. rradu. Quod vero potetia illius non sit ima Dedita ad quelibet actu,patet,quia vel il-ud impedimetu est positiuuimtrinsecupotetiis animae intellectu id voluntati, δίhoc dicitio potest,qui per peccatu priami
parciis potetice animae donis tatu gratiae, di iustitiae originalis orbatae fuerut,neque
ipsis superaddita est praua aliqua dispositio, qua caris aestiones impedire queat sed in eo statu relictae sui in quo essent in pura natura, in qua potetiae illae nulla eiusmodi qualitate interna affectae fuissent vel illud impedimentu est. x insccti potetiis spiritualibus animae, prouenies aut corporis infirmitate,aut a rebellione appetitus sentietis, aut a tetatione daemonis:& hoc no,
nasinu. o diximus, saepe accidit in no- nullis actibus bonis nulla repugnantia appetitus sensitivi, nullam daemonum instigationem urgere , in aliis vero leue aliquam dissicultatem intercedere, quae Viribus natura superari valeat. Habet igitur homo in natura lapsa facultate sum- cientem dc non impeditam ad bonualia quod opus morale sine grati essiciendii.
49. Co firmatur,na in statu innocetiae homo poterat cusolo cocursu Dei generali, omne opus moraliter bonia emcere, ergocu eode cocursu potest nuc aliquod salte