장음표시 사용
121쪽
in s p. II. Ec T. VII. 91 se in natura lapsa bonii aliquod op morale absque speciali gratia ordinis naturalis emcere, a nonullis ta ex antiquiorib', quae modernis Theologis impugnari solet Varia aute sunt illoria fundamenta, quorum primum sumitur ex verbis illis Chri sti ad discipulos Ioann. .Sine me nihi ore sis facere. Vnde sequi videtur hominem non posse viribus propriis bonum ullum opus perficere sed ad singula requiri auxiliuis gratiae Vertim non id recte ex eo loco colligitur cibi enim est sermo de operi
bus vitae aeternae meritoriis, nam paulo
ante verba allata Christus sub metaphora Vitis di palmitu, loquutus fuerat de unione supernaturali per fidem quam fideles cum illo habent.& deinde subdit, qui manet in me, nego in eo, hic fert ructum multum, qa asine me nihilpote is facere. Quod, Vt liquet, de eodem operum genere intelligendum est.
SI. Secundum fundamentum sumitur c verbis illis Conc Arata sic. cap. 2 O. Multa in homine bona sunt qui non facit homo, nusia ver aritiam bona, quae non Demin et visciatsicut Respondeo de hoc &: similibus locis, iudicadum est ex erroribus
qui in iis damnantur certum autem est ins Onc Arausic damnari Pelagianos qui
122쪽
so GRATIA DIVINA, dicebant nos posse ea opera omnia bona,
propriis viribus,absque gratia exequi,quς
necessaria sunt ad salutem cosequendam, non autem loquebantur de quibusda actubus moralibus, de quibus procedit nostra disputatio Quando igitur Concilium diu cit hominem nulla facere bona, quae non Deus praestetit faciat homo, non agit de
actibus bonis morallicr, sed de illis qui ad
finem supernaturalem conducunt. 2. Tertium fundamentum accipitur ex
variis locis Aug. quibus asserere videtur, homine nihil boni agere posse sine gratia. S1c enim ait ser. I3 de verb1s Dona Adiutoris Spiritus sancis defuerat,nihilboni agere poteris. Et epist. Io 6 ait, ideo Paulum dixisse,non ego Ged gratia Dei mecum, quia imoplit nihilboni ageret sigratia eum non iuuaret inradita habet saepe alias Vcrum huiusmodi testimonia intelligenda sunt iuxta ea quae tum num. I9. tum' i huius disp. annotauimus, nimirum in doctrina Aug. Catantu non raro Vocari opera bona quae fiunt ex charitate, aut certe aliquo modo per se sunt utilia ad vitam aeternam, qua
lia non sunt opera bona naturalis ordinis,
si proprie loquendum sit. 3. Sed huic explicationi obstare videtur, quod ide Aug. prolog l.de doctrina Chri-
123쪽
DI spvT II SECTI VII. 1in psal , a. assirmat nemine habere de suo, nili mendaciu, S peccatha. Quo loquendi modo excludit ab homine potentiam naturalem mcledi opera bona, ctia moralia,cum unum idem opus non possit esse peccatum,&bonu moraliter. Respo-
deo:aliud est haberein se vires ad eficiendii opus moraliter bonu,aliud illas habere de suo homo quidem potest per facultate liberi arbitrij eiusmodi aliquod opus eff-cere,at id non habet de suo,sed a Deo,qui
Vt author naturae, dedit illi liberum arbitrium N agendi vires peccatu autem homo dicitur habere de suo, quia peccatum ut sic, non est a Deo, sed a voluntate hominis,sccundum id quod habet a se, nempe quod sit ex nihilo,inde enim fit quodsit defectibilis, d peccare possit ut docet
August. Ia de ciuit cap. I. G. 34. Quartu fundametsi sumitur ex illa ratione quam aduersari magni faciunt,quia scilicet, Deu utiliter orare possiimus, ut in sngulis actib. moralib. nos adiuuet, quod signu est ad illos omnes gratia esse necessaria. Et hoc argumento Concilia,&Patres vititur passim ad astrueda cotraPelagi nos necessitate gratis. Respondeo: huic argumento iam supra satisfecimus disput. i.
124쪽
DI pu T. II. Sacet VII sue in quo noe possimus peccare cotra legem naturalem,i consequenter ad quodnon possit requiri auxilium gratiae. Quia ergo ignoramus an forte in praescientia Dei co-ditionata, nobis necessarium sit auxilium diuinum, ad hoc vel illud opus actu exequendum, merito ad omniavi singula debemus postulare auxilium gratiae, meuenixe orare, Vt non permittat nos in peccatum aliquod contra rationem naturalem impingere. ae res declaratur exemplo infirmi, qui etsi possit paruum aliquod
ater,absque alterius Ope peragere, quia tamen unoquoque gradu decumbere potest, ad omnes, singulos auxilium alienum postulat.16. Quintum fundamentum. Non potest homo in natura lapsa vincere vllam tentationem sine gratia Dei ergo a fortiori non potest sine illa bonum aliquod opus essicer quoniam maius aliquid est
facere bonu quam amato declinare. Praeterquam quod nullum est opus bonum, quod per daemonum impugnationem impediri non possit,atque adeo quod non indigeat gratia ut non impediatur, seu ut fiat. Responde, Etsi tentationes diffici ciliores no ossit homo superare sine di-
125쪽
uino auX1lio,potest tamen cui res sigillatim sumptas illis non consciatiendo. Neque refert quod dicitur nullum est opus bonum, quod per daemonis suggestione, Deo permittente, non reddi possit admodum dissicile,vel impossibile,ac per consequens quod Deus id non permittat, magnum esse gratis beneficium;non inquam id refert,quia esto possit forte daemon d1Lficultatem insuperabilem, sine gratia singulis actibus moralibus apponere, quod tamen illud Deus impediat, nequo permittat nos in singulis actibus grauius tentari quam de facto tentcmur , in coagnoscenda est gratia aliqua extrinseca,
quae est causa operis tantum per accidenS, seu remouens impedimenta, non autem
causa intrinsecari per se, sub qua ratione de ea hic solum agimUS. 7. Vltimum fundamentum. Si actus bonus fieri potest cum solo concursu generali Dei,sequitur Deum non magis cO- currere ad actum bonum, quam ad malu; quia ad utrumque concurrit ut causa uni uersalis,per concursum suum generalem. Consequens autem est absurdum , cum opus bonum ribuatur Deo, non autem
malum Re ponde, Negatur sequela,
126쪽
Dispui. JI Sacet 1 VII. est enim diuersitas inter modum quo
Deus concurrit adactum bonum, d modii quo ocurrit ad malu tum quia attingit physice actum bonum, ut bonus est,
non tantum essiciendo entitatem, sed et a honestatem ipsius operis, actum autem malunt ut malus est non eruit, quia non operatur ipsius malitiam , ut antea diximus num. 3. sed entitatem actus dunta-Xati tum quia Deus ita ossicit actum bonum ut illum intendat,ad mahim vero ita concurrit,ut illum tantum permittat,non intendatri tum denique quia actum bonum praecipit,aut consulit, nemunerat: malum vero non item, sed tantum non
negat illi concursim siaum, unde author operis boni,non mali appellatur.
127쪽
Anpolat Deus ut nature author, diligi ab Lamin, se modo aliquo, iue perfecis, imperfecto, ab que auxilio gratia.
I. SERVANDv est primo,Deum duobus modis a nobis considerari posse, imprimis ut est author bonorum supernaturalium gratiae, gloriae, Mobiectum supernaturalis beatitudinis deinde ut est finis, principium bonorum naturalium Vnde duplex ratio ei competit, secundum quam a voluntate amari potest una est stipernaturalis, quam habet ut author gratiae, alia naturalis , quae ei conuenit quatenus proponitur voluntati amandus ut naturae author Inde etiam fit, ut nos duplicem erga illum amorem habeamus, quorum alter versatur circa ipsum priori modo consideratum, scilicet Ut authorem gratiae, alter terminatui ad eundem sub posteriori ratione, seu Vt au thorem naturae spectatum. a. Quia vero hic tantum agimus deam re quo diligimus Deum ut natura autho-
128쪽
9 8 DL GRAT DIVINA, rem ainc rursus obseruandu est,eiusmodi amore esse posse vel perfectu, Vel imperfectu,idque variis modis. Est perfectus, tu si sit amor beneuolentiae erga Deli, ita ut Deus ametur propter seipsum tum si sitanior absolutus, qualis explicari solet per has aut similes loquendi formas, Volo .praecepta seruare, Volo Deo crusre,&c. tum denique si sit super omnia appretiatiue, ita ut homo paratus sit rebus omniabus priuari potius quam Deum offende-IC E contra vero amor Dei est imperfectus, quando est aut concupiscentiae, aut conditionatus, aut non absolute super omnia sed tantum super aliqua quia cisi homo multis rebus D cum anteponat, notamen cum praefert omnibus.
His bbseruatis, quaeritur an homo pos sit in natura lapsa Deum diligere aliquomodo ex praedictis, siue perfectus,siue impersectus sit dummodo malitiam mora lem adiunctam non habeat sine auxilio gratiae. Cui dissicultati respondemus as firmative, quod probatur primo ex communi consensu doctorum, qui tantum in quaestionem vertunt: an homo lapsus ponsi Deum diligere super omnia e solis na-
129쪽
Dispum. III. SAc et Io I. 99turae viribus,quo ipsis supponere Videtur, hominem posse in eo statu Deum diligere aliquo modo qui tamen non sit super omnia, absque gratiae subsidio alias absolute quaererent, an homo lapsus possit diligere Deum sine gratia, non addendo particulam illam super omnia adde quod non tantum ex titulo, sed maxime ex qu aestionis positae resolutione aperte constat eos huic fauere sententiae.
q. Potest etiani haec assertio suaderi ex Conciliis, latribus, qui dum negant amorem Dei haberi posse sine gratia, non de quacunque illius dilectione loquuti tur, sed de ea quae sit ut oportet ad salutem. Sic enim Concit Aratac. 2 can. 2S.
post quaedam alia ad rem de qua agimus
spectantia Voc Deo propitiante moFit se praedicare debemus scredere, quodper Ga-tumprimi hominis,lta inclinatum crattenuatum fuerit liberum arbitrium, vinulta ostea auidiligere Deumsicut oportuit sc psit, n sigratia eum, o misericordia diuina praeu nerit. Et Trident sess. s.can.3. Si quis dis rit inepraesentente Spiritus anem inspirati
ne , atque eius adiutorii, hominem credere,
130쪽
16o DL GRATIA DIVINA, iei, iter se cation aram conferatur, na-
omasit. Qua limitatione satis haec Coimcilia 1nnuunt, homine aliquo saltem motius qui non fuit oportet ad salutem, pos se Deum diligere sine gratia. Eodem spectat quod ait Aug. lib. 4 contra Iulianum
cap. 3. 1 orcmit quo peruenitur ad Deam,
non emsi a Deo. Item illi id Prosperi resp.
o De Ironem sancrum, nisi charitas Dei dissunderetur in cordibin nostra et Spiritum sancta,&c. Eiusmodi enim restrictiones ostendulamorem alium quendam qui non sit famctus,in quo ad Deum non perueniatur, haberi posse naturaliter, quanquam nec de omni tali amore id intelligi debet, ut ex dicendis in tota hac disput.manifestum fiet 'stendemus enim amorem Dei Pau- thoris naturae si sit super omnia,non posse haberi in hoc statu absque auxilio gratiae, etsi non sit ut oportet ad salutem, aut ii stificationis gratiam. Deinde , ratio id ipsum confirmat, quia Deus lumine naturali cognoscitur ut summum hominis bonum , sin quo homo esse non potest , ergo naturaliterclita cosnoscitur 3 amabilis ipsi ho