장음표시 사용
151쪽
.DIs P. III. SECTI III irigit,est radix a quo omnis alius amor procedit ergo magis seipsu diligit uua reluqua omnia. Reipodco no sequitur. Nam quid est amabilia ad alterutro cedere ex amabilib ad se)certe nihil aliud qua amore quo estos prosequimur, regulandu esseCo amore quo nosipsos diligun', quia d bemus aliis ea bona optare quae nobis ex recta ratione,& honestate cupim'. Et hoc veru est inter ipsos homines, qui sunt personae particulares,Vnde nusquisq; debet proximustia diligere sicut seipsu Cyaute Deus sit bonu uniuersale, a quo omnia dependent in esse,de conseruari, praedicta regula in amore quo illii diligimus deficit; non enim amor quo nos diligimus, est regula amoris que Deo caehibcre debemus; imo vice versa,amor noster in Deum, debet esse mesura amoris quo nos diligimus, alias eiusmodi dilectio non erit honesta, dc rectae rationi consentanea. 26 Posterior assertio Poterat homo in satutostia origi sis diligere Deum ut naturae authore Uer omnia, a que 'eciali auxilio. Ita ut plurimu Theologi post S. Thom. I. 2.
q. IO0.ar. . quo loco ait potuisse homine in
natura integra diligere Deli super omnia sine dono gratiae, licet no sine auxilio Dei mouetis ubi per donum gratiae intelligit
152쪽
711 DP ORATIA DIVINA, non solum gratiam habituale,ut non milli existimant , ted etiam quodcumque aliud gratuitum donum, Ut ipse explicat initio corporis eiusdem articuli: Per auxilium Vero Dei mouentis miciligit concursum
generalem,ut patet eciis quae duputatio ne prima diximus, haec explicatio latis declaratur ex discrimine quod S. Doctor
constituit inter naturam integram, d lapsam,quod nullum esset, si in utraque i digeret homo auXIlio gratiae. 27 Ratio autem huius assertionis est, Quia homo in natura integra poterat Viribus propriis, cum solo concursu Dei generali,operari bonum sibi connaturale; at
qui diligere Deum stiperimnia crat con- naturale homini in eo statu posito, ut satis patet e mclinatione naturali qua habet ad eum hoc modo diligendum; Ergo poterat tunc viribus propriis amare Deum
Vt naturae authorem, super omnia. Confirmatur, nam ex una parte amor Dei si-
per omnia, de quo iam loquimur, est perie ordinis naturalis, Qui sic non excedit vires physicas liberi arbitrij, aliunde vero
in natura integra non occurrissent ea impedimenta, quae in natura lapsa bonas interdum operationes retardare solent:
153쪽
Dispvτ. III. SAcr. III. 13 quare tunc homo habuisset per se vires
sufficientes tam morales quam physicas, ad Deum ut natura authore super omnia diligendum. MaXimc,quia poterat ea omnia sine gratia efiicere, quae ad emcacem Dei amorem requiruntur , Videlicet obseruare omnia praecepta natu resis ordinis, vitare peccata alii aduersantia.
28. Caeterum, quod hic dicimus de homine in natura integra constituto, intelli-gedum id ctiam est de Angclo in pura sua natura spectato, nam actus amoris Dei si1- per omnia est illi connaturalis . habet
naturalem propensionem ad illum exercendum unde sissicienter ex natura sita cons itutus es in actu primo, proportionato ut illum eliciat,neque ad hoc indiget auxilio aliquo potentiam illius eleuate quare cum etiam in eo statu careat impedimentis concupiscentiae, aut tentationum CXternarum, quae dilectionem Dei super omnia in nobis dissicilem, imo moraliter impossibilem in natura lapsa ossiciunt , facile posset viribus propriis cum
solo concursu Dei generali, in actum perfectum, super omnia amoris Dei Vt natura authoris, prorumpere. An autem in
Angelo necessaria sit quoad exercitium
154쪽
eiusmod1 dilectio Dei,ita ut ab ea nunquadestitere possit, res est alterius loci. Consulat lector Theologos .pari intract. do Angelis. 29. Obiicies primo Amor Dei super Θmnia est ultima dispositio ad gratiam atqui
homo in natura integra non poterat Varibus propriis se disponere ad gratiam ergo
nec amare Deum super omnia. Minor δίconclusio satis perspicuaesint. Maior profatur,quia ea est ultima dispositio ad gratiam , qua posita infall1biliter in eode instanti infunditur gratia ted posita essicaci dilectione Dei super omnia, infallibiliter gratia subsequitur,quia per illam homo se& sua omn1a in Deum refert,& facit quod in se est ut gratiam obtineat. Respondeo: Negatur maior propositio, nam ultima dispositio ad gratiam est ordinis supern turalis,dilectio vero Dei super omnia, de qua hoc loco agimus est naturalis Adprobationem illius negatur etiam gratiam in- fallibiliter conferri diligenti Deum super omnia,loquendo de dilectione Dei vi authoris natur , de qua tatu procedit nostra disputatio,vino semel aduertimus vltCrius cnim requiritur, ut per actus supernaturales fidei, spei, docharitatis se ad illam
155쪽
recipiendam ultimate disponat. 3o. Obiicies secundo Amor Dei super omnia, virtute includit propositu efficax seruandi omnia praecepta diuina,& Vitandi peccata contraria, sed homo in natura integra non poterat seruare omnia praecepta, contra illa non peccare absque speciali auxilio,ergo nec amare Deum si per omnia. Probatur minor,nam August. lib. 22 de ciuit cap.yo ait hominem in eo statu potuisse non peccare:& subdit Verum hoc quoque Dei munere, non possbilitate suae naturae. Respondeo: Amor Dei naturalis includit propositium seruandi omnia praecepta legis naturalis duntaxat, fugiendi peccata illis contraria aomo autein natura integra poterat eiusmodi propositum habere absque speciali auxilio: neque oppositum docet August. loco cutato iam ibi loquitur de peccatis contra praecepta supernaturalia, quae certum est hominem vitare non potuisse absque auxilio gratiae. Quod si ageret de peccatis
contra praecepta naturalia, dicedum esset
per munus Dei intelligi iustitiam originalem, quae erat donum homini liberaliteram natura integra collatum.
156쪽
possit homo it vatura lapsa,propriis viribus
amaresuper omnia Deum ut naturae authorem.
31. It ' Vlti ex antiquis Theologis in ea a olim fuere sententia, ut existimarent hominem in statu natura corruptae posse viribus naturalibus, cum solo concursu generali diligere super omnia
Deum,Vt natura: authorem. Sed doctrina opposita est hoc tempore communiS, eaque tradit S. Tho. I.2.quaest. IO' .ar. . Medina, Curiel,Valentia ibid. Bellarmin. lib. 6 de grat.& libero arbit cap. 7. I. Suare lib. I. de grat cap. 33 Aluare de auxiliis disput si Luisius Turrian opusc. 2. disp. . dub. 2. Estius 2 sentent. dist. 26. g. 38., alij quamplurimi. 32. Solet autem communis ista assertio Variis rationibus probari. Imprimis, nonnulli eam probant authoritate Scripturae Sacrae,Conciliorum, Patrum,in quibus nulla vera Dei dilectio agnoscitur, quino sit ex gratia Dei. Verum haec ratio parum cssicacitatis habet nam Scriptura, Conci-
157쪽
Disp. III. GEc T. IV. Iarita,S,Pat res , agunt de dilectione Dei e fecta,quae est ut oportet ad salutem,& us cst simpliciter super omnia noetantum naturalis , sed etiam si maturalis ordinis. neque refert quod nonnulli oppon ut P lagium , quem Patres de Concilia impugnant, locutum fuisse de amore Dei natu rati, quando dixit eum haberi possc natura viribus,quia inquiunt incredibile est
haereticum illum selisisse amorem supe naturalem, S infusum, elici posse per vires naturales liberi arbitrij in hoc enim ape ta est repugnantia: Hoc inquam non refcres, nam non existimauit Pelagius dilectionem aliquam Dei esse supernaturale, Minissem, eamque fieri naturae viribus, sed potuis cam dilectionem quae reipsa est supernaturalis, putauit esse naturalem, δίconsequenter ad Lim vires liberi arbitrijsufficere inde cum Patres in hoc euma prehendant, S doceant charitatem nobis
infundi per Spiritum sanctum qui datus cst nobis, sinon posse nos diligere Deu,ut
oportet ad salute me auxilio gratiae, manifeste de amore supernaturali loquutur.
33 Alij praedicta assertione hac ratione suadere conitur; quia in natura lapsa homo per peccatum est a Deo auersus,desco-
158쪽
128 DE GRATIA DIUINA, uersus ad creatura; cum o ut amor Dei super omnia, sit persecta ad cum conuersio, si homo naturae viribus posset ciusmodi amorem Dei ob λre, alteru ex his duobus sequeretur, nempe, vel illum simul a
Deo auersum esse per peccatum, cOUCr- sum ad eundem per amore super Omnia, Vel certe per amore auferri peccatu, lo-mine iustificar, quare cum Vtrumque absurdum sit, potius diccdum es hominem lapsum no posse naturaliter diligere Deusuper omnia. Verum 1sta ratiotio est adaequata, procedit enim dumtaxat de statu naturae lapsae ante recuperatam iustitiam, cum tamen intelligi debeat etiam de natura lapsa post gratiam acceptam Adde quod, per illam probatur non posse Deudiligi super omnia ab homine lapso, cum auxilio aluinae gratiae,nam per talem actu vel homo iustificatur, vel non si iustificatur,ergo actus naturalis est ultima dispositio ad gratiam,quod plusquam absurdum est,si non iustificatur. Ergo manet simul a Deo auersus,&conuersus ad illum, quod etiam ridiculum est. 34. Ratio igitur verae, quae comuniter ab authoribus huius sentetiae approbatur,
159쪽
D1 spvt. III. SECTIO IV. 119lis est, includit eminenter obseruantiam totius legis naturalis, fugam omnium peccatorum mortalium illi repugnantita, Vt num. 22. Obsermavimus sed non potes hhomo per se in natura lapsa implere tota legem naturalem,aut Vitare omnia peccata illi contraria, ut disp. sequenti dicetur, ergo non potest etiam per se sine gratia amare Deum ea dilectione quae est super omnia Cofirmaturma sicut amor Dei sin per omnia includit propositu Vitadiomnia peccata,ita includit volutate de se essita
cacem vincendi Omnes tentationes illi re
pugnantes, fugiendi omnes occasiones quae hominem in morali periculo grauiter peccandi constituere possunt, homo autem non potest in natura lapsa grauem aliquam tentatione superare sine auxilio gratiae, ergo nec sine illo potest amare Deum super omnia. 3s. Dices primo, Hanc rationem non videri essicaciorem reliquis,quia cum homo possit omnia praecepta seruare breui aliquo tempore, & tentationes non semper Occurrant, poterit etiam pro aliquo imstanti elicere actum amoris Dei super omnia, esto non ita constanter perseueraro
Valeat viribus propriis in ea dilectione, ve
160쪽
33 DE GRAT DIUINA, contra eam aliquando non peccet, absolute igitur verum erit, posse hominem in natura lapsa, aliquando licere actum dilectionis Dei super omnia. Respondeo. Etsi homo possi naturaliter praecepta omnia breuissimo aliquo tempore seru re, non tamen propterea sequitur 1llum posse pro aliquo instanti, elicere actum amoris Dei super omnia; quia iste amor includit propositum diu seruandi omnia mandata, cum autem homo non possit natur viribus diu seruare omnia mandata, non potest etiam naturaliter proponere per actum alique absolutu mea diu obseruare ut enim colligitur ex doctrina
ribus suis naturalibus emcaciter velle ossicere etiam ex parte affectus , seu per propossitu absolutu, id quod sis de vir1bus sine speciali auxilio, facere non potest. Et per hoc intelligitur discrimen inter statu naturae integrae,5 lapsae na In illo praec pia omnia naturalia proponi poterat Volsitati ut possibilia, obseruatu facilia per Vires naturales, no quod tuc virtus activa volutatis esset maior qua nuc sit, sed quia nulla erat impedimenta in eo statu, quae homine ab obseruatione praeceptorun