장음표시 사용
171쪽
D1 spvet. III SECTIO V. I inaedia conuenientia ad fines suos dirigit: daretur ergo in eo statu homini auxilium in stubstatia,S ex parte finis,naturale, quia
finem naturalem,& motiva naturalia non transcenderet, non tamen absolute nat rae humana debitum,quia excitaretur per inspirationes,& cogitationes honestas,ut tra communem causarum secundarum fluxtim immissas,quanquam & prouidentiae diuinae excellentiae naturae humana in eo statu spectatae, non parum esset
43. Dices o causa naturalis efficiat operationes sibi connaturales, non requiritur auxilium speciale, sed ad hoc generalis concursus sufficit:atqui amare Deum super omnia est actus connaturalis homini in pura natura spectato ergo concursus ad talem actum necessarius est generalis , neque debet appellari gratia. Confirmatur , nam concursus debitus causis naturalibus ad operandum , dictitur generalis atqui praedictus concursius cst debitus naturae humanae in puris, turalibus , quia sine illo esset manca imperfecta . neque posset exercere operationem praestantissimam inter eas quae
172쪽
ipsi sunt connaturales , ergo imia reruto talis concursus appellatur gratia. Res pondeo. Quando causa naturalis est perfecta, integra, concursus qui necessarius est ad operationes ipsi connaturales, dicitur generalis Si vero causalit debilis, Sc infirma, concursus requisitus ad operationem illi, dum est integra, dc sana connaturalem, est specialisci Atqui in natura pura homo careret integrita- toe naturae, messet infirmus non minusquam in natura lapsa, quanquam illai firmitas non haberet tunc rationem priuationis, aut Vulneris , sicut habet iam, sed tantum negationis, d conditionis naturali, itaque concursus requisitus ut
homo in eo statu diligeret cum super omnia , csset specialis, cum dilectio Dei perfecta sit actus natura sanae , mintegra: Neque refert quod sine eiusmodi
concursu natura foret manca, mimperfecta, inde enim non sequitur illum esse naturae debitum, Zc consequenter generalem dici deberes, cum enim praedicta imperfectio sequatur naturalem constitutionem hominis, Deus non tenetur
illam impedire, aut tollere , ut in simili
173쪽
D 14 p. III S, c T. V. 1 3 dicebamus disput. I. num a Z ad eum certe modum quo etiam non tenebatur homini conferre eam integritatem quam habuit m statu innocentiae , etsi sine illa natura humana futura esset manca , dc imperfecta, imperfectione quadam negativa, non privativa.
174쪽
DISPUTATIO QUARTA, De necessitate gratia ad seruanda praecepta naturalia.
In sex distributa si liones. SECTIS .
An possithomo in natura integra seruare omnia praecepta naturaliasne auxiliogratiae.
p 'thomola inseruare totam legem naturaum in eratia.
SECTIO III. p 'thomo lagrius seruare totam legem na
SECTIO IV. Tuaenam gratia necesariast homini lapso ad
praecepta omnia naturalia seruanda.
an homo inpura natura constitutivsposset tora lege naturaeseruare viribusliberi arbitry.
Animi homo in natura laesa ita lege eruare, vicum ordinario gratiae auxilio peccata omnia venialia emtet.
175쪽
An pos it homo in matura integra siruare omnia prvi ta naturabasin auxiliogratiae. i.T quolibet prςcepto naturali duo co- Isideranda occin runt,substatia, & mo diis illius quam distinctionem ut legit mam approbant duo summi Pontifices, Pius V., Gregorius XIII in bulla contra Michaelem Bayum, qui dicebat illam
esse commentitiam, S explodendam Ea etiam tradunt communi consensu Theologicum S. Thom. I. a. quaest. Io9. art. q.
Substantia praecepti dicitur, ipsa entitas, seu realitas actionis quae praecipitur modus vero illius, si fiat cu charitate, aut alio modo supernaturalis ordinis. Porro ut hic no agimus de praec piis supernaturalibus quoad substantia,ita nec de naturalibus quae modu alique supernaturalem adiunctu habent certum enim est eiusmodi praecepta seruari non posse ab homine in ullo statu,absq; supernaturali auxilio gratiae. Dissicultas ergo procedit de praeceptis naturalibus, spectatis quoad substam tiati entitate eoru cum mod' honestati, relationi naturali consentaneo,ita ut se
176쪽
sus sit an homo in integra natura possit, logo tepore , seruare Omnia praecepta Ordinis naturalis, cu circustaliis ad eoru h nestate necessariis, absq;speciali adiutorio
gratiae logo inqua tepore, quia no dubissi est quin per aliquod instas,aut breuissimulepus, no tantum ab Homine integro, sed etiam ab homine lapso matura viribus ea omnia obseruari queaux. a. Comunis igitur de vera assertio est, misyin natura integra constituti possiperi si iij seruare tota lege natural fines eciat ra
du. Molina in cocordia disp. q. SuareZh. I de Gratia ca. 23. alij quaplurimi, quos isti reserui. Probatur, na homo in natura integra,habebat vires sussicietes,&nO1mpeditas, ad tota lege naturale logo tepore seruada, ea enim lex cu sit naturalis, perficitur peractus naturalis ordinis, quorum principiu sussicies est lumenaturale intellectus,& volutatis libertas, quae facultates in natura integra perfecta erat,alitide VC- ro appetit' inscrior superior plane subditus erat, neq; detremibat illius imperium: corpus etia nulli infirmitati obnoxiu erat:& daemo nulla perturbatione eXcirare poterat in animo,aut graue aliqua dissiculi
177쪽
Disp. III. EcτI IV. I rtem ingerere, qua homine ab operatione boni retardasset quare facile poterat homo ineostatu pr cepta naturaliaseruare,
tia logo tepore,sine speciali grati auxilio.
3. Ofirmatur,na tota ratio qua Patres, Cociliavi utur,vtprobet non posse homine in natura lapsa diligere Deusaper omnia,aut tota lege seruare absq; gratia, petitur ex infirmitate qua natura humanacotraxit per peccatu;quod signuest,hom ne in natura integra, in qua vires perfectae erat,dc ab omni aegritudine liberae,potuis. se haec omnia perficere absq; illo auxilio: na in causis ad quatis,si assirmatio est causa assirmationiis, negatio etiam negationis causa erit,ut aiunt philosophi sicut igitur recte asserimus,in statu innoceti homine potuisse non mori, quia per peccatu mors introducta est in mudu, ut ait Apostol ad
Rom. s. ita no immerito dicere possiimus homine inio statu, praecepta omnia legis naturalis diu seruare potuisse cuimpotetiaeano seruadi,quae illi copetit in natura lapsa, non aliunde quam ex infirmitate per peccatu originale inducta, ortu habuerit. q. Dices I .in natura integra,nsi poterat homo seruare tota lege, absq; dono sanante naturam hoc aute donu erat gratia ergo
178쪽
, DE MATI DIVI NA, non poterat seruare totam lege sine gratia. Respodeo. Etsi donum illud esset
gratia, quatenus homini debitum no erat, dicebatur tamen donu connaturale , tum quia natura perficiebat in ordine ad actus naturales, tum quia erat homini ostentaneu,ut homo est quaestio aute n5 procedit de eiusmodi dono integritatis, sed de aliquo speciali auxilio homini, etiam cum integritate illa, non debito.
s. Dices a Si homo in natura integra,p tuisset sine gratia tota legem seruare, potuisset etiam sine illa non peccare, cum peccatum sit legis praeuaricatio ac consequenter etiam potuisset in gratia perseu rare, quod absurdum est: nam ut ait August. in Enchirid. cap. Io 6 Especcas in solo libero arbitras erat constitutum, non tamenta tiae retinenda su ciebat liberum arbitriΠni articipatione immutabilis bom amnum adiutoriumpraeberetur.Idem scribit Concit. Arausic. a. can. I9. Respondeo. Potuisset homo per se in natura integra seruare tota naturae legem, per consequens perseuerare in iustitia aliqua morali ex quo men non sequitur, eum non eguisse auxilio grati supernaturalis, ad perseueranduin gratia iustificationis, de qua tantuml f
179쪽
DI spvr. IV. SECTI I. 49quuntur August. N Concilium. ratio diuersitatis est, quia perseuerantia iniustitia supernaturali includit effectum alique
supernaturalem; perseuerantia Vero in iustitia naturali, nihil tale exigit unde ad
illam rcquiritur supernaturale auxilium, non item ad hoc. 6. Dices . Si homo in natura integra,poterat tota lege naturale seruare, a tortiori poterat seruarc praeceptu illi impositu de non edendo fructu scientiae bonia mali, illud enim erat naturalis ordinis;at cons quens est absurduma ut ait August.I4 de civit Xa.27 Cur nonpermitteret Deus si ab ιLoprimus homo tentaretur' quandoquidem cerat institutus visi de adiutorio Dei siderat,bonus homo malum Angelu vinceret, laute creatore, atque adiutore De sive e biplacendo desereret,vinceretur quibus verbis non obscure innuit Adamum non potuisse sine gratia seruare praeceptu de ligno Velito. Resp5deo,negando sequela,nam nos agimus de praeceptis mere naturalibus praeceptu aute Adae impositum no erat merenaturale, quia etsi tale esset materialiter, quatenus actio prohibita erat naturalis, de obiecto corporeo, formaliter tam pe-debat a fide supernaturali, qua Adamus
180쪽
credebat rcceptu illud sibi imponi a Deo
nost authore naturae,sedit authore gratiae, dirigente issu ad finem sirpernaturale: unde praeceptum illudit sic, non poterat seruari absque gratiae auxilio
Anpossitfomoti inseruare mani legem naturalem sine gratia. 7. Vaerim , an homo in natura lapsa possit longo teporeseruare omnia
praecepta naturalia, ita ut peccata omnia mortalia, &iotationes ipsis cotrarias, euitet sine speciali gratiae auxilio .assirmati ter vetus iores scholas icos Scotus, Durandus, Gabriel negant communiter alij Theologi cum S. Thom.1.2 qu. IO9. art. q. quς sententia videtur nobis simpliciter vera, tenenda, loquendo de prsceptis etiam quoad subfl antia operu.8. Probatur aute primo exScriptura EZ chiel. 6. FaGaυt inpraeceptis meis ambuletis. quibus verbis patet, obseruatione diuinae legis, esse ex beneficio gratiae, qua Deus promittit hominibus Rom. 7. Video autealia ora inmebris meis, repugnante legimenq is me se captiuante me in lege peccati,quae est