Tractatus theologicus de gratia diuina, tam actuali, quam habituali. Authore fr. Petro a sancto Ioseph, Auscense, è congregatione Fuliensi

발행: 1625년

분량: 801페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

i illi ao. Secundo, idem probatur ex Conci cti,cor liis Arausic a can. Vstimo sic statuit. Hoc listi etiam secundum sidem Catholicam credimus u. quo acceptaper baptismum alia, omnes bas dit ptizati, Christo auxiliante, ct cooperam, si x re, I . a salutem pertinent,stogint se debeat,

Meliter laborare oluerint, adimplere Trident sess. 6. cap. II ita habet. Nemo autem

iuuti quantumuis iustificatus iberum si se ab osse

ut i uatione mandatorum putare debet, nemo teme-

his, raria Laior aPatribus ab anathemate prohi-,iui, ita voce . . Deipraecepta homini iusti caro ad obseruandum esse impos ibili, nam Deus imi possibilia non iubet ediubendo monet. acei trini γρο se, etere quod non possis, se adim, lud si 'ς π p . , c. Et can. 18. Si quis dixerit Deipraecepta, homini etiam tu i cato, orsib ratia conuituto, se ad obseruandum impos L bilia, anathema sit. ζ iiij, i. Tertio, accedit ad idem confirman- h, dum authoritas Patrum. Orig. homil. 9.st Iosue, ait eos qui dicunt semadata Deii seruare non posse, mulieribus videri simi- les Hieron cap. . Matth versus finem. Multi inquit praecepta Deisua imbecillitate si metientes, putant esse impossibilia quae praecepta sunt August. lib. 2. de peccatorum i ritis,i remissione, cap. 6 inter alia haec

192쪽

atiquid impostibile homini pracp,se, nec Deo ad opitulandum, se adiuuandum, quo sat quod iubet , impossibile aliquid e acper Boi potes homosi Pelli,esses nepeccato, adiutus a Deo Ἐ- milia habent alij. 22. Quarto. Ratio idipsum conuincit. Nam eus no obligat nos ad id praestanduquod praestare non possumus, siue per Viresia urales,siue per auxilium gratiae ergo sit ex naturalis est obseruatu mapossibilis, non tenemur eam seruare aergo si contra illa peccemus, id ad culpam nobis imputarino debet, atque adeo ut transgres. iores legis puniri non debemus alias certe iniustus, crudelis esset Deus , perinde enim ageret, ac si quis seruo impetraret,

Vt ingentis magnitudinis lapidem , ab

Vno in alium locum solus transferret, non obtemperantem in carcerem coniiceret , aut capite plecteret. Cum g

tu homines ad diuina legis obseruati nem obligentur, meus qui iustus candericors est , eam non XCQUentCSa cernis suppliciis addicat, non dubium

est quin illius obseruatio sit per gratiam possibilis.

193쪽

Disp. IV S III. 1ς,23 Confirmatur nam si ex diuina est impossibilis, hoc est maxime quia illa duo

praecepta Nooncupises,dc Ditiges Dominu Deum tusem ex toto corde tuo, obseruari nequeunt, Vt aiunt aduersari Lat falsum est

illa praecepta seruari non posse, ergo sal sum est legem diuinam esse impossibilem Probatur minor quoad priorem partem, verbis illis Sapient. 8. Et visiuiquoniam a ter non pes m se continens nisi Deu det, ad Dominum se deprecatu Ium istum. Ex quibus facile colligitur hominem posse

continentia seruare cum Dei auxilio. ideostendit locus ille Paulia. Corinth. Ι2.Datus es mitissimulus carnis meae, angelus 5 Misae qui me colaphizet, propter quodie Domini rogaui,vid cederet me, o ixit mihi,

Oscit tibi uia mea. Posterior vero par

suadetur exemplo eoru qui, Vt Scriptura testatur, Deli ex toto corde dileXerunt. q. Reg.23.de Iosia dicitur Simios igno uirante eum re qui reuerteretur adDominam in toto cordes , se in tota anima si a se in niuersa virtute sivi, iuxta omnem legem Mol s. Eccl. 7. dicitur Dauidem de omni corde suo dilexisse Deum. Idemque assi mari potest de omnibus sanctis tam Greris, qua novi Testamenti, illi enim Dea

194쪽

a64 GRATIA DIVIN.

rebus omnibus creatis praetulerunt, quod est illum dilexisse super omnIa. 24. Verum aduersus Vtramque hac partem aliquid solet obiici Aduersus prima, praecepto, Non concupisces, Vetari motus ipsos concupiscentiae indeliberatos, qui rationem praeueniunt, siquidem consensus in concupiscentia uxoris aliena , prohibetur prςcepto,NO moechaberis motus autem concupiscentia indeliberatos Vitari non posse, nemo est qui nesciat unde certu etia esse debet,praeceptum No concupiscesseruari n5 posse. Respodeo. Haec obiectio sectariorum stulta, o inepta es aquis enim sibi persiuadeat, motus cocupis.centiae prohiberi tanqua malos, cum sint

omnino naturales Mita ratione anteue

tant, ut nullo pacto situm sit in nostra' tcstate primum eorum impetu cohibere Audiant nouatores praeclarum illum E clesiae Doctorem Augustinu,qui lib.Io. de Clultate, cap. s. de hac concupiscentia disserens seuod inquit concupiscentialis obedientia absque uisa si corpore dormientis, quanto magis a que culpa in corpore non consentientis in Exposit. 17. qua-xundam propositionum epistol ad Romanos. Non enim inquit in imo desi--

195쪽

DIs P v T. V. Ecrio III 1ssderio prauo edini Fra consenuonepeccamin.&lib.1.dc nuptiis & concupiscentia ca. 23. sic ait. Nam ipsa quidem concu'sentia, iam non estpeccatum in regeneratis, quando Eliadisiicita opera non consentitur Echis, pluribus aliis locis, quae lubens omitto, perspicuum est Augustinum docere motus concupiscentiae non esse peccata, nisi a cedente consensu,t hanc esse illius mentem volens nolens fatetur Catilinus lib.3. Instit. cap.3 ubi ita ait Porro inter August, num se nos hoc di criminis videripotes intem

esse, quod ipse quidem cum Meles concedat, quandiu in corpore mortali habitant, sc isil

tos teneri concupiscentiis, ut non pos in non concupissere , eum tamen morbum peccatum vocare non audet,siadisium designandum infirmitatu nomine contentus,tunc demum μri peccatum docet, bi consensi accedit nos autem pro peccato habemus. Haec ille. Hinc Crgo patet, praecepto Non concupisces, non prohiberi motus ipsos concupiscentiae, sed consensum in concupiscentiam: quod non tantum Augustinus , sed ipsa etiam indicat Scriptura dum ait Ecclesiast. 8. concupiscentias tuas non eas. Roman 6. O regnetpeccatum in stro mortali corpore , ut obediatis

196쪽

concupissenti eius.Quibus verbis prohibe tu solum consensus in cὀncupiscentiam. Neque obstat ratio in contrarium opposita,quiapraecepto Non moechaberis,prohibetur adulterium, topere eXpletum; praecepto Vero no cocupisces, ipse cosens' intern qui absq;opere externo perficatur a. . Aduersus alteram partem, obiici potest August. qui lib. de-Spiritui littera cap. 6. Pro e inquit hoc eri ramum proreptum iustitie, quo iubemur diligere Deum ex toto corde, se ex tota anima, se ex tota mente, cui est de proximo diligendo alterum consi-qμens, quodin ilia vita complebimus, cum iadebimus facie adfaciem. Ex quibus Verbis patet Augustinum sentire,nos in hoc mu-don 6 posse diligere Deum super omnia. Idem scribit lib. de Persectione iustitiae ratiocinat. 7. In quaslenitudine claritatis inquit praeceptum iEud implebimus, diliges

Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, o ex tota anima tua, ct ex tota mente tua; nam csi

adhuc aliquid es carnalis concupissentiae, quod

Qelcontinendo frenetur, non omnino ex toto

corde diligitur Dem. Ide habet Bern.serm. O .in Cant.eXplicans verba illa,Ordinauit in me charitatem. Respondeo. DUO-bus modis sumi possunt verba illa quia

197쪽

DI sp VT. IV. SECTIO IV. 16 bus praeceptum continetur de diligendo Deo,primo stricte,ut verba ipsa lonar, ita

scilicet ut rotuψ noster aflectus contine term Deum feratur, neque Vllae parte. ab illo vel tantillum deuiet, creaturam a quam inordinate amando secudo eo scit. su,VtDeus appretiatiue ametur super omnia , adeo ut homo malit bonorii omniti,

imo Dipsius vitae iacturam pati, quam Deum lethaliter offendere. Priori modo, non potest Deus ab homine inarari supc omnia in hac vita, saltem cum ordinaris gratiae auxilio, Sc hoc tantum volunt pra dicti Patres, posteriori modo potest.

Eaenam gratia necessarias ιλ nini Lipso ad

praecepta omnia natura a di eruanda. 26. Unstat ex dictisti inem lapssi non posse totam natura legem diu seruare sine gratia iam examinadum est,quaenam sit illa gratia, quam ad talem effectum requirimus.Nonnulli dictitit no tantum opus esse gratia actuali ad praece pia omnia naturalia seruada, sed etia gratia hab1tuali, sanctificante,ita ut homo' infidelis, aut fidelis in peccato existens,

198쪽

468 DE GRATIA DIU NA,

etsi specialibus auxiliis adiutus, ea diu se uare non possit. Alij ex aduerso dicunt ad eiusmodi effectum non esse necessariam gratiam habitualem, sed auxilia dc moti nos diuinas sufficere. Denique tam inter

authores qui priori sententiae adhaerent,

quam inter eos qui posteriore sequuntur, sunt aliqui qui docent auxilium requisitum ad praecepta omnia naturalia seruanda , debere esse supernaturalis ordinis. lAli vero putant auXilium ordinis nat

talis suficere. Vt in hac opinionum Va-aietate quid nobis verosimilius appareat clare explicemus, sequentes assertiones

obseruanda sunt.

27. Prima assertio Gratia habitualis non es necessaria ex natura rei ad legem natur tem diu seruandam. Probatur primo, quia gratia habitualis non dat vires homini adeficiendos actus ordinis naturalis, scdi eleuat potentia ad actus supernaturales iciendos atqui tota lex naturalis spectata quoad subs antiam suam,absque modo supernaturali,perficitur per actus natur iis ordini ergo, d obseruatione illius non requiritui gratia habitualis, saltems ess chus ex natura rei spectetur, ut diXLmus Deinde homo inpuris naturalibus

199쪽

const1thatus, pos . Omnia praecepta legis naturalis seruare longo inim pore, Ut sequ. sedi probabitur tunc autem non haberet gratiam habitualem ergo Denique Etsi de facto non contingat infidelem legem diuinam longo tempore ser Vare, Ut dicCtur postea,non repugnat tamen illum 1 crauxilia actualia ita a Deo iuuari , t eam diu obseruet in 1n ideli autem non habet locum gratia habitualis, sicut nequc fides, aliive habitus in auxilia supernaturalis ordinis ergo fatendum est eiusmodi gra

dam, per se,&ὰX naturali exigentia talis effectus, non este nec seriam. 28 Secunda assertio. Probabile est non dari acti auxilium proximes 'ciens adferuanda diu omnia praecepta legis nat ratis, nis delibus, ortu hominibus. Prior huius L sertionis pars probatur, primo ex Scri-iptura , quae satis indicat gratiam necessa iriam ad vitanda peccata, S superandas tentationes legi naturali contrarias, infide fundatam esse unde Paulus postquam late in epist ad Rom. ostendit tam Gentiles, quam Iudaeos innumeris criminibus,&flagitiis inquinatos, eo quod aut naturae,aut scriptae legis adiutorio confisi con-

200쪽

i o DL GRATIA I v IN Acupiscentias, tentationes lcgi naturali aduersantes superare non potu Crant; .

cludit tandcm, fidem esse necessariam ad pra cepta legis persccte obseruanda. Quo etiam refertur illud I. Petri s cui repstite fortes infri. iactatas verbis ostenditur, o Amines ex motiuis fidei sumere uuae ad c- bellandos daemones eorumque conatus eludendos,atque adeo auxilium quod datur ad peccata vitanda, fidem supponere,&mea fundari. 29. Idem suadetur ex Cociliis, Iatribus. Concit Arausic. 2. an. Vltimo. Hoc

etiam inquit sicunaum sidem Catholicam credimus, quo accina per baptimumgratia, omnes baptizati Chrsis auxilianteio cooperare,quae adfalutem pertinentposnt,es debeant, s deliter laborare oluerint a flere. Et post pauca. etiam salubriterprofitemur,se

credimus, quod in omni opere bono non nos In--

opimus sepseater Dei misericordIam diu uamur edi e nobsue nust, spraecedentibus bonumeritis, sesidem es amorem suiprius instrat, ut es Baptimi Sacramenta deliter requiramus o post baptimum cum ipsius adiutorio, ea quae sibi uni placita implere posiimus. πquibus,, smilibus verbis patet gratiam qua homo exequitur quae Deo sunt pi

SEARCH

MENU NAVIGATION