Jacobi Facciolati Locicae tomus primus tertius .. singulæ ad singulorum annorum studia instauranda

발행: 1772년

분량: 171페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

li S . Iudicium tam illastre , totἰque Chrisiano orbi verenis dum ego quoque sequor ; idque vel ea de caussa δε-benter facis , quod cum veteri nosra necessitudiner Be comungitur . Mallus esse aliquid ac splendidius oportebat, quo meam hanc erga te voluntatem publice significarem: sed cum inita disputatio Theologum posteret, non Iudicavi, pulcherrimam occasionem demerendi tui esse mihi deserendam. Habes totam con

filii mei rationem; quam si probabis , simul facies, ne illam frustra susteperim. Vale.

152쪽

Epistola praemissa editioni primae.

QUI viris prineipibus exigua munuscula donant, animi magnitudinem astare solent; qaam Deos quoque ipses in primis vectare dicunt . Ego vero tibi, Senato amplissime, dor libens atque concedo , ut ex paucis bisce puellis, quas Vides , non ex animo , qui abditus mortalibus es , de meo in te sudio is observantia coniicias . Enimvero Pistilli versatio , fi in titulo in is, neque te , neque nobis

satis digna videri potest : sed si porro pera/s , sub

hae illiberali , contempta veluti Sileni forma Deum invenies . Videbis enim , quomodo Dialectica altius assurgat ; is ipsi quoque religioni interdum praefidio. H. Conatus sum paucis multa complecti; ἐν ingravissima controversia tale quiddam edere, quod ne bomines quidem occupatu offatigaret. I am, opinor, didicisti perieulo tus , cum Bibliothecam instrueres, quam multa sint volumina mole intenti , in quibus nihiι est ingens. His praegerrim Logica abundat: si Logicae nomine digna est , quae patrum nostro usu memoria per immanes chartarum offas, abjectosordidoque sermone fartas , in ipse 1uventutis fore ingenia corrumpebat. AEtas haec nostra cnm eeteris discist nis , tum Logicae quoque sanitatem attulit , non a dendo , sed detrahendo . Verum de re ipsa non σπι

153쪽

r so

es pluribus. De me autem sic velim ex simes , ne nem esse unum ad oficia reddenda parationem. Itaque occo' 'em quae sui, qua meam erga te volunta tem , tuorum meritorum memorem , publice profiterer . Parum enim disserunt ab ingratis , benesia fatentur sine teste , latebras quaerunt , ut grateSagant. Dum debere sibi turpe ducunt , inficiantibus paria faciunt . Ego mihi Ῥa de honorificum iudico; Pisano nomini obstrictum esse , in.q d omnia confiwκerunt , virtus sentina potest in beaomina Patriciae genti . Iura me Patavinae Academ is , ut verum fatear , Mursio fratri tuo , Equiti , Tvocuratori, ac studiorum nostrorum Praesidi magis ob-

Rri tu ut: sed eadem mihi publicae maiestatis splendorem obiiciunt , ne facile accedam. manis ae Hermolae , O animine is libenter adeo , qui de bosita rei'. admini randae creνa, totus quodammodo noster es ; quia te totum libris dedisti. Vix a-tios ex omni temporum memoria reperiemus , quisti, amis magistratibus summa omnium approbationege ':s , demque aetatis veniam petentes , , Bibliotheca parauda cogitaverint; otiumque ipsam ad Urbis ornamentum , Θ' civium suorum commodum referrevome, Iut . Laus haec tota tua est ; quae pro faeculi se' licitate , ut 'erare iuvat , ex eisylo propagabitur. interim eitGfructum 'ercipimus, tuamque istam operosam senectutem inter literarum diona numera

mus. Superi faxint i ut bonum diuturnum M.

154쪽

JOANNI EMO

PATRITIO VENETO

AD ACROASIM VII.

Epistola praemissa Editioni primae. CUM mecum ipse reputo, SENATOR PRAE

STA TISSIME , nonnultas reperiri , qui non modo non dissmulent , se obscuros in dicendo esse , sed etiam profiteantur , is, in laudis loco ponant, ni hil mihi temere ae sine praesidio adversus obscurita

tem movendum arbitror . Atia orationis vitia tuto ac

cusari possunt ; quia fere in Iudicium veniunt fine patrono, vel patronos habent, qui iam decoxerunt . Ob euritas accedit magno quodain stipata desecarum ramine , qui fronte obducta tristique supercilio in actorem irruunt, tanto plus clamantes, quanto minus intelliguntur . Ego vero non patiar in hoc discrimine alium mihi Iudicem dari praeter te ; apud quem tenebriones si ne hiscere quidem audebunt. Tu enim in primis, Muis a ius , ad perspicue dicendum natus videris; laudemque hanc non parvis in rebus , aut in populari concione assecutus es , sed in Consilio ombis terrarum prudentissimo is eloquentissimo, ubi illa ipsa , qua summa sunt, eopia b assiduitate viluerunt. Facilitas haec aperiendae ornan.aquesententiae commendatur fingulari quadam gravitate θ' innocentia vitae , more facili, vultu hilari , explicato, D

155쪽

i Isarius denique oris eorporisque habitu ad hane ipsam dicendi rationem mirifice composito. Per hae scirieet Thracem quoque ipsum mulcere potuisti , primWque omnium ingenio illi efferato b immani aliquid humanitatis aspersisti: ut Iam eredibile fiat , quod Cicero narrat in primo de Oratore libro, homines per agros is silvas ferarum ritu dispersos , baud aliter

quam prudentum virorum oratione ad vitae cultum

is se istatem fuisse traductos . Haec ipsa non exigui momenti fuere ad favorem conciliandum Angelo Fratri tuo in eadem Urbem cum eadem dignitate venia enti. Quamquam brevi effecit vir ille summus , idem

belli parsque artibus infructissimus, ut ani sibi deberet omnia, concusso praesertim sui ellus adventum ingenti mutatione rerum Metantii statu , quotidianis turbis iv eadibus incitata plebe , alia super alia morientibus Praetorianis. Sed non es hie locus , ut de illo dicam . Imo ne de te quidem; nisi quatenFs 1udicio θ' exemplo tuo longe splendidissimo ea confirmas , quae nos de orationis perspicuitate hoe libello comprehendimus . Ergo, te duce atque auspice , quidquid ebulriant obscuritatis amatorei , contemnemus . Habeaηt sibi suam illam sermonis massatemi r figionem , ut vocant, per tenebras quaesitam ; Iactent vulgi iudicia , mirantis quae non intelligit. Ego in tenno tantum pono , ut vel errare tecum malim , quam

eum Vis sapere . Nam error quoque ut verbis utar Quinctiliani lib. I. Insit. c. 6.9 magnos duces sequentibus honestus est. Vale.

156쪽

SOCIETATIS IESU PRESBYTERO

v a.

Epistola praemissa editioni primae. IT aηe vero putas me propositi oblitum, quod Isocrate a quaedam Logicus homo in Ovlgus em therim Nosti, opinor , uriam eandemque fuisse ad hocratis usque aetatem dicendi ac disputandi quas oscinam: ut propterea nemini mirum videri debeat , si quae duo , non natura , neque ratione , sed temporibus di- fracta sunt, interdum consciantur , is in pristinum locum redeunt. At illa malebas , quae tibisuperior bus annis si am moverunt , Inexplicabilia Si teissa delectant , jam plane noster es . CaTe enim credas , quippiam mihi esse iucundius , quam quod ingenium aeuit , ad victoriae laudem per huyusmodi pugnas tam innocuas accendit. Sunt tamen , quibus haec ipsa parum arrideant , fato litterarum immutabili , ut nihil fit a reprehensione tutum; fere autem reprehendant , qui minus valent. Sive igitur tibi gratum facimus , Me aliis quibusdam ingratum , placet nunc Electram proferre; quod genus argumenti in Patavina Academia sub ipsum hu us anni litterarii initium a nobis expolitum fuit . aut titulum modo segent , putabunt me rursus , ut Naeviano verbo utar , hetoricare. suotus enim quisque didicit, aut etiam fando audivit , Electram ad Logicos pertitere e Sed

alii , ut cuique lubet. Hoc quidquid est, ruacavssa

157쪽

i edo, tibique dicatum volo, veteri amico, de me sudisque meis praeclare merito . Vulgo iam tenet, ut litterariae exercitationes aedibus superbissimis inferan rur ad cultum is observantiam tarditatis. Nostra haec zotheculam quaerit; ubi fit, qui ingenio doctrina Ualeat; qui graeee Latineque sciat: qui ea quae sunt, ab iis quae videntur , ratione judicis disiuuat. Vides igitur, cur ad re veniat praefanti natura is sapientia virum , in tuto latentem, cui nec dare ver-ha ausim, nec iamnino possim. Fac benevole excipias, O bae veluti conciliatrice in gratiam cum Logico redeas . Vale

Patavio Id. Μai. MDCCXXXVII.

158쪽

NICOLA O TRONO

PATAVINA PRAEFECTURA ABEUNTI

Epistola praemissa editioni primae.

N quam fere bu us Urbis Praefecti, aut Praeto

res provincia decedunt, quin Poetas commoveant , non tam pro merito, ut soles genus hoc , quam pro more , sua quaedam canentes . uuod quidem ita Uulgare ac protritum consuetudine est, ut jam chartulae istiusmodi non ad legendum , sed ad tabernas ornandas insitutae videantur. Ego tuarum virtutum, SE UATOR AMPLISSIME, admiratione imbutus, i, a Poeticis sudiis tam alienus, quam esse Logici solent , cogitare coepi , num ratione aliqua graviore diem hunc , qui te inter populi plausus acclamariones patriae reddit, litteris mandarepulam, ivnostra erga te fudia ad aeternitatis memoriam propagare . Si probas , inveni , Aero es duas , quarum alteram hoc anno , alteram superiore in magna publici Gomnosii luce recitavi , hoc ipso die exire dolo , tuoque nomine

inscribi ; ut qui nostra legent , simul illud habeant, nos de NUCOLM TRONI EQUITI Olertia, conmlio , integritate , ceterisque dotibus , quibus regendi prudentia continetur , Here non potuisse. Nullus est in hac Civitate Ordo , cui plurimum operae studiique non impenderis : sed nostrum bane in primis singulari quadam benevolentia eomplexus es, beneficiis ornasti , labore is industria adversus ingruentia communia

159쪽

si. Sensere litterae ae disciplinae insederivari,

contulerant; c ullum unquam imperium libentius tulerunt, quam tuum, quia ex ipsarum

praeceptis temperatum. viro sapienti non est difficiis praeesse illis , apud quos ratio is consilium valet : ibi vero te , quantus esses , plane ostendisti, eum stoliditate , cum ebrietate , cum inopia is desperatione rerum tactandum fuit. Infimam populi partem dico , cui tu a summo mane patere aditum voluisti , non ad tribunal modo , sed in cubiculum, is sive impudenter peteret , Me importune urgeret, HVe etiam audacter is clamose quereretur , tamen semper ineredibili moderatione animi , patientia tulisti , non tam vultu Prodis , quam Tultu legis , quae numquam irascitur . Illud vero permirum , cum dies solidos buri dicundo is

componendis litibus dares , quomodo reliqua Principatus munia obire potueris; atque ita sane obire, ut nullum cum omitteres, in singulis tamen unice versari viderere . uuaenam es ditionis PataVinae pars,

qVi ordo, quae sodalitas , quod collegium , cuius non solum , vires , conditiones ab ipsa origine cognoscere vorueris , iis, in tabulas referre , non casu, sed ar te regeretur e Si tamdiu apud nos cum imperio fuisses , quamdiu nobis erat in votis , is rerum nostra rum consiturio poscebat , iam nullus , opinor , pater familias tam bene domum suam nosset, quam tu ur bem hanc , cives , argum , provinciam totam . Sed perge quo fata vocant , , rej. ratiopo xlat: quandoquidem pro bac temporum felicitate Vir Virum ex

eistit ; nihilque tu tam grande caepia i , quod non per Leere possit is , qui tibis ficitur. Ego extare monumentum volui , quo is tibi , ob ea, qu fecisti , traiulater: ω illi certa ratione quae jucturus est, praenunciarem.

160쪽

GYMNASII PATAVINI

Epistola praemissa editioni primae. N quam sane , Viri amplissimi, tantulae huic

Dissertationi auspicia vora quaerere ausus essem, nisi aliquid afferret dignum vobis. Scilicet consilium affert Logieae disciplinae eum Metaph ca coniungendae r quod cum ad scholae frequentiam bi celshritatem plurimum confert, tum etiam no ris adolescentibus ad absolutam . quandam institutionem opportunissimum est. Cum enim ante hoc tempus ad Metaph ea fudia nullis Gymnasii legibus tenerentur, a Dialecticis ad Physica convolabant, subinde vero alii alio, nihil Metaph eae voeabulo inesse putantes , nisi scholasteas Thomisarum is Scotisarum contentiones. Ipsa quoque Lutea habet cur sibi gratuletur, quos disputationes suas tenues atque exiles , ductis ex hoc fonte opibus , ornare possit , ἐν ad publicam loci ma- estatem conformare. Quod isto de suo tradit, nibus teneatur , vix ossibus haeret: si dilatare id velit , quasique convestire , unde potius, quam ex Metaph cu , quae rerum Logicarum rationes is caussas continet, sumere debet e Recte etiam mecum agitur

quid enim dismutem ρὼ qui ad Historiam Gymnasii

burius seribendam ex Logicis maeandris evocatus, via deor mihi quodammodo post longam peregrinationem domum redire . Olim sane optandum erat , ut perpetuo

SEARCH

MENU NAVIGATION