장음표시 사용
131쪽
tot Iulianis retroversos , quique idcirco ad dividendum sive annorum Iulianorum a primo Hegirae elapsorum numerum adjecti, a num conficient Μuhammedanum Juliano I benti fere respondentem. 2 Primus annus Hegirae coepit anno Christi 62 a. ex annis itaque Christi labentibus subduc 62I, & reliquus erit annorum Iulianorum a primo Hegirae fluentium numerus, quo, ut dixi, per 33 diviso, quotus exhibebit annox retroversos. atque ideo adjiciendos. EX. gr. Si proponatur annus Christi i38a, ut quaer mus quotus annus Hegirae in eum conveniat. Ergo ex i38a subduco 62I , & restant anni 96r, quibus per 33 divisis quotus est 29.
Ergo annis Iulianis 96 I anni totidem Μuhammedani, & praeterea 29 propemodum enfluxerunt. Ad dividendum itaque sive ad 96raddo 29. summa 99o est; Vel ipse annus He-girae qui anno Christi i38a incepit, vel saltem ei proximus; ut certiores autem fiamus utrum annus iste Μuhammedicus anno Christi I 38a currente coepit necne, initium ejus calculandum est. Per methodum autem ante
traditam annus Hegirae 989 exiit anno Christi is 8a. Ian. 23. Annus igitur Hegirae 99o iniit eodem anno Christi.Jan. 26. Eodem
nimirum anno quem calculus noster reprae
3. Annus, quo haec meditor, est 'aerae Christianae r 667, Scire vellem quotus annuS He-
132쪽
pirae in eum conveniat. Igitur ex 'I667 subduco clat, & residuum Io 6 divido per 33, quotum 31 aggrego ad diVidendum Io 6, aggregatum est ro77. Ergo huic anno Christi 1667 annus Hegirae Io77 partim respondet. Quando autem incepit dictus Hegirae annus, per methodum superius traditam eruendum est; juxta quam annus Hegirae Io77 incepit anno Christi I 666 Iun. 24 Quocirca posterior tantum istius pars in annum hunc I 667 inricurrit. Hoc autem anno labente, annus He-girae proximus sive ro78 init, idque Jun. I . Nam annus Io77 est communis, quod ex eo patet quod si ro77 per 3 o dividas, residuum erit 17, est annus triacon taeteridos 27 est communis juxta propositionem sextam. colligit igitur hic annus dies solummodo 334. Annus He-girae Io77 coepit Iun. 24. Is est dies a Kal. Jan. I73. Ergo ad 334 addas 173. summa est 329. aufer dies unius anni Iuliani, sive 363, supersunt I 64. Ergo hoc anno Christi 166 annus Hegirae Io78 init die I 64 a Kal. Ian. sive Iun. I 3. idque Feria quinta, quod & ex Μethodo superius tradita pro Feria Musa-hat , sive neomenia Μuharram invenienda , e cyclo Solis patet. Nam cyclus Solis est et a Lit. Dom. F. Character Iunii 13. C. Est ergo Feria quinta, sive dies Iovis. 4. Dies quo hisce scribendis vaco est Sept. 26. Μuharram, ut ostensum est, iniit hoc anno Christi Jun. I 3. Feria quinta. Ergo Rabia posterior init Sept. Io. Feria tertia : Et
133쪽
dies haec Sept. 26 est Rabiae posterioris dies et , si a media nocte computetur. Sed Ar hes ab occasu Solis dies suos deducunt, ut ante monuimus. Iam vero Sol occidit, octava enim post meridiem hora sonuit. Dies itaque Rabiae posterioris i 8 jam caeptus est & fluit. Nos summam igitur manum primo huic In stitutionum Chronologicarum Libro imposuimus , a uno Christi I 667 Sept. 26. anno a tem Hegirae Io78. Rabiae poster. 18.
134쪽
In primo Libro de καιρικῆ Chronologiae parte actum es, qua temporis natura, oe partes explicantur: Sequitur Xαρακτηριτική.II. Pars Xαρακτηριστικὰ es, quae de Ch racteribus agit Chronologicis. III. Characteres sunt certae quaedam notae quia bus diversa tempora a se invicem di tin
IV. Suntque vel naturales vel insituti. V. Characteres naturales sunt , qui a natu ratibus causis dependent. UΙ. Characteres naturales sunt tres , bet
g in , Eclipses, oe puncta cardinalia. VII. θ nia dicuntur novilunia , σ plenis
Sy voiae inter temporum Characteres recensentur, propterea quod si quid circa novilunium aut plenilunium gestum tradatur , tempus ita definitum per tabulas Id a Astrin
135쪽
Astronomicas quam certissime computetur . Quin etiam sine tabulis Astronomicis dies, quibus committuntur, per cyclum Lunae, Vele pactam inveniantur, uti posthaec ostendemus. VIII. Eclipsis in genere in privatio vel δε-fectio lucis in corpore lucido, per corporis opaci interpositionem essest a. i. Eclipses certissima temporum κριτηρια non immerito judicantur; utpote quae diligenter observatae, & fideliter posteritati tradita tempora praeterita a futuris exquisitissimae disti guunt. Tot enim ad deliquia tam Lunae quam Solis occurrunt necessaria, ut duo per omnia similia, viz. quoad tempus, locum, digitos,&c. nunquam accidere possint. Post elapsos fateor annos I 8, eodem iterum die Luna defi-eiet, sed non eodem diei momento, nec iisdemeircumstantiis, quibus priores vestitae sunt. At Solarium Ecliptium oοκατα ασις est veri multo dissimilior, cum per parallax es tant
pere varientur. Et hinc est quod si quispiam quod saepe factu in legimus Eclipses curiosius
observet, & observatas scriptis mandet , per eas annus diei'ue, quo contigerunt, ab aliis quibuscunque secernatur. Quod exemplis statim patefiet. IX. Eclipses sunt vel Lunares vel Solares. X. Eclipsis Lunaris eis privatio lucis Solaris in Luna per globum rerrenum Solem inter Lunam positum esset D. I. Nu
136쪽
x. Nimirum quicquid luminis a Luna in te ram projicitur, a Sole tanquam a fonte mutuatur; quo fit ut si terra, quam Lunae ad instar corpus esse opacum nemo dubitat, Solem& Lunam interjiciatur, Luna luce sua mutua-titia, qua sulget, privetur necesse est , &obtenebrescat: Terrae scilicet umbra pro Solis radiis in eam transmissa. Terra vero Solem inter & Lunam nunquam interjacet, praeterfluam
in pleniluniis, quando Luna Soli opponitur ;& in iis tantum pleniluniis, quibus Sol, Terra, & Luna in eadem sunt linea recta , & Terra medium locum occupans, lucem a Sole ad Lunam transmissam intercipit. 2. In omnibus autem pleniluniis hoc non accidit, eo quod Luna latitudine sua ab Ecliptica, nunciversus Austrum, nunc versus Boream Terrae umbram praeterfugit . Cum Sol autem circa nodos sive caput & caudam Dr Conis versetur, quibus orbita Lunae cum orbita
Solis connectitur,m quod plerumque bis in anno contingit) Luna ei uirecte opposita in umbram Terrae interjectae plus aut minus prout se habet Lunae ad Solem oppositio ad Austrum aut Boream Eclipticae immergitur. XI. Eclipsis Lunaris est vel totalis, vel pamitatis . XII. Eclipsis Lunae totalis es, qua tota Luna in umbram Terrae immersa luce sua spoliatur .
r. Cum luminaria in ipsissimis adeo nodis
137쪽
existant, ut centrum Lunae per umbrae Terrenae centrum vel omnino vel sere transeat, tota Luna iub umbra latitat, ibidemque scrupula aliqua horaria plerumque, nonnunquam duas et Iam horas moratur. Et idcirco totalis Ecl1psis merito
2. Hujusmodi Eclipsis Lunae totalis a Surunitio Gallo praedicta, L. Paulo JEmilio, & LDcinio Crasso Coss. accidit, ab hora secunda u cue ad quartam horam noctis quam pridie nonas Septembris insecuta est dies, teste L1V1o Dec. I. l. q. Annus erat urbis conditae 18:.per. Jul. 4346 & nox qua contigit haec Ecliptis in Juliana anni formabista erat quae Inter Jun. ai. & a et Oxit. Initium Eclipseos per tabulas
Danicas erat Jun.:2I. h. 6. 14 . post meridiem Μacedoniae, medium hor. 8. 18'. finis hora Io.aa . Digiti Ecliptici lue . a Duratio morae
hor. I. 32'. tota duratio Eclipseos horae 4. 8. Tota ergo Luna sub umbra latitare coepit hora 7. 32 . live secunda circiter noctis καιρnti hora, adeo ut hora miιυκῆ quarta ex umbra tota emerserit. Et haec quidem Eclipsis luculentillimus est character, non tantum consulatus L. Pauli
JEmilii, & Licinii Crassi, sed & epochae Ur
bis Conditae. Cum haec enim Ecl1psis accis derit anno Urbis Conditae 386 & per. Jul. 43 6, certissimo nobis sit argumento, epincham U. C. ab anno per Iul. 396 I procede re, live ab anno ante Christum 733. XΙΙΙ. Eclipsis Lunae partialis es qua par tantum Lunae descit. I. Cum
138쪽
a. Cum luminaria nodis remotiora moventur, Pars Cantum Lunae, luce sua per terram interpolitam despoliacur, altera Lunae parte lucem suam adhuc retinente, unde Eclipsis tantum partialis exurgit, quae tamen major vel munor fit prout Luminarium a nodis distantia major vel minor, atque adeo ipla Luna ab Um-hrae terrenae centro propior, remotiorve fue
a. Hujusmodi desectiones Lunae partiales pud antiquos frequenter occurrunt Observatae; nos unicam methodi gratia seligemus per quam de reliquis judicium feratur; Ptolemaeus ait, Tti; re νυν l πι e)ιλομηπρις O ε ιναβοωσαρου κοψα Λιγυτνιους φορμενάθ-εις sto κη' Nore ιυρας ψ. άρχομέν ηις εαὸς ἱ-ουσης es ρώα εξελιπεν ἡ σελήνη is πλέιτον απ' ἄρκτων gακτυλ iri: ζ. In 7 igitur anno Pόil metoris qui Wt 374 a Moonabarosecundum AEgymrios Phamenoth et 7, sequente 28, ab hora odiaua incipiente, usque ad decimam desinentem , Al xandriae defecit Luna plurimum a septentrione d gitos 7 P Ol. μα'ηφα. συνταξ. βιβλ.ς p. Iq2. Anno Nabonafari 374 neomenia Thoth contigit Octob. 6. neomenia Phamen oth April. . Dies itaque Phamen oth 28 erat Xal. Μai. anno per. Iul. 43 o. Porro per tabulos Danicas anno isto Per. Iul. 434o. Μai. I. defecit ad Septentri nem Luna digitos 7. 26 . Initium Eclipseos Al xandriae h. o. 37 . post mediam nodiem, medium
hor. 2. 22. Finis hor. 3. 47. Duravit ergo hor.
139쪽
Ptolemaeus medium Eclipseos fuisse post mediam noctem horis temporalibus 2. 3o . sequi noctialibus a. χo . Differt itaque calculus noster ab observatione scrupulis tantum et . Per hanc igitur Eclipsin non tantum epochae Nabonas ais ratae, sed & Ptolemaei Philometoris initium ce tissime adstruitur . Nam si septimus ejus annuS erat per. Iul. 43 o. Ergo primus incidit in 334. ineuntem; ante Christum I 8o. XIV. Eclipsis Solaris es privatio lucis Solaris in terra per Lunam, Solem inter ω Terram interiectam secta.
x. Eesipsis Solaris dicitur, non quod ipse Sol Iuce sua privetur, sed quod oculis nostris pria
vatus videatur. Ipse enim Sol lucem suam nunquam amittit, sed intactam perpetuo retinet di illibatam . Verum Luna in Synodis iniec Solem & Terram transiens , lucem solarem nobis terram habitantibus nonnunquam intemcipit , unde Sol etiam Eclipsin pati nobis videatur, non minus quam Lunae incolis, si qui sint, cum Terra Soli & Lunae interponitur. XV. Glipsis Solaris es etiam vel totalis vel partialis. XVI. Eclipsis solis totalis es, qua totus Super Lunam interiectam nobis absconditur. r. Eclipsis Solis totalis ut raro, sic ubique Terrarum nunquam accidit, sed aliqua tantum illius parte . Nam globus Lunae cum minor sit quam terra, non potest Umbram suam in totum
140쪽
terrae discum projicere, sed tantum in aliquam illius partem. Unde fit, ut cum alicubi tota. Ita sit Solis defectio, alibi partialis sit tantum, alibi nulla necesse sit. a. Hujusmodi Solis deliquium Romae contigit , cum teste .Livio , Luce Drter horam tempiam ferme oe quartam tenebrae obortae fuerant.
Liv. Dec. q. l. 8. Cost Livio Salinatore & M. Valerio Μessala. Haec Eclipsis per praedictas Longomontani tabulas accidit anno per. Iul. 4326. Urbis conditae 366. Iulii r . Initium
Eclipseos erat h. I. 3I . 69'. post med. noct Μeatum h. 7. 33 O . Finis h. 8. 3I , o Duravit ergo, h. a. o. Digiti Ecliptici I a. o . Sol ih Cancri gradu sq. i . 8'. Latitudo Romae 42. . . ortus est igitur Sol isto die hor. 4. 4o . o Qidit h. 7. 2o . dies erat horarum aequinocti lium I 4. 4o . Quaelibet hora καιρικη scrupulorum 73. Hora itaque tertia καιρικὰ juxta quam observatae sunt hae tenebrae coepit hora aequin .ctiali 7. 6 . post med. noctem. Inter horam it, que καιρικη, tertiam & quartam summa fuit o scuratio. Et haec etiam Eclipsis Solaris certissimus est character non tantum anni quo Livius Salinator & Μ. Valerius Μessala Consules suere, sed &epochar U. C. Etenim cum anniIs hic erat annus Urbis conditae 366, & per. Iul. q326. Urbem conditam fuisse anno per. Iul. 3961. manifestum est, quod & antea probatum.