장음표시 사용
391쪽
g. . Qui gaudet amplissimo charitatre sinu compleim omnes, α
de nullo non mereri bene , nec gaudet interim discere, quis esse debeat charitatis isti is usus ac modus t hominis hujuscemodi vitium, in qtti,d scilicet ipsa virtus degenerabit, erit fuditas, caecitasque, dum sellicet cereo impetu benevolanthe , Ceu vento incitatus, sine judicio vel modo beneficia delaturus fit. Qui gaudet pruden-ria, seu veri perspicientia , nec gaudet interim discere, M indagare atque consili me hominis hujuscemodi vitium erit perpetua quaedam ambiguitas & incertitudo suilarantis animi. Qui gaudet fide, seu dictorum convenrorumque constantia de veritate a nec gaudet interim discere, tempus 5e modum scilicet : hominis hujuscemodi vitium erit crebra dc gravis offensio, cum damno vel suo vel aliorum. Qui gaudet rectitudine dc eandore , dolos autem dc ambages , dc quidquid fictum est ac simulatum, odit nec gaudet interim di se re , quis hic quoque modus servari debeat ; hominis huiuse odivitium erunt angustiae coarctati animi de tricae perquam dissiciles, in quas eum nimis candidum de distimulare nescium, tum simplici tas sua, tum fi aus aliena coniiciet. Qui gaudet generose ac Artiter quid ly et agere de pari; nec gaudet interim distere, quis virturis hujus sit usus ae modus i hominis hujuscemodi vitium erit insolantia, Reipublicae perturbano ae rebellio. 'Qui gaudet adamantuno quodam robore animi atque constratia; nee gaudet interim dic Cere, ubi, quando, quomodo , quanta cum moderatione sit adhi benὸa : hominis hujuscemodi vitium erit stultitia de amentia. p. h. g. r. ci cius adhortans discipulos suos ad studiunt Pristo
rum Poematum, o, inquit, filioli, quare non studetis istis Odarum libris 3.1. Etenim si humi repimus, si jacemu inutiles atque inglorii, per odarum documenta, possiimus erigi quodammodo , de assurgere
ad velum decus. /43. In odis, velut in speculo, possumus contemplari, quid nos maxime deceat; quid rursum dedeceat : haec autem contemplando
g. 4. Odarum praesidio possumus seciales evadere , de affabiles, de jucundi. Ut enim musca sonos aptὸ temperat , sic de Poesis ista
g. 1. Postumus odisse sine iracundia vel alterum quemcumque naturae motum sentire, Et tamen citra vitium sequi. f. s. Eaedem nos docent, quo paeto domi serviamus patri; absentes vero de procul a domo terviamus dc Principi. 3. . Ad extremum , beneficio illarum , plenam voluptatis , de uberem imprimis notitiam acquirimus de propriis avium , quadrupedum, herbarum, arborumque nomInibus, ac naturis. Disiliam by Cooste
392쪽
6, keius alloquens' u filium suum ait: Num in te exerccitas in primis odarum capitibus ram nan & chao nam dictis, quis quis haud exereitat sese in capitibus Amnan & chao nam finquit 'hic similis est hominis directa ad parietem facie consistentis , id est, inutilis ad omnia, utpote qui nec uno passu queat progredi,
nec quidquam rerum contemplari. i. sisti aetur istis Oius epithalamium Reguli Ven Vam , po seque ejus dem Tai gin virginis a prudentia minute celebratissima , quae mater deinde seit Vu vam conditoris tertiae familiae Cheu, qvi impera e coepit anno ante christum ma. Porra celebrantur laudes utris que conis is, quo m imum quidem de Iao i rum animo virtutibus excolendo sapienter Maboramerint tum defamilia recte instituenda ι ac denique de Regni totius ad Septentrionem siti administratione : cujus praecla m norma ad australia quoque regna deinde tra xerint. is F. p. 1. 3. I. , priscorum textuum buccinatores hypo eritas non sine quodam sarcasmo ferens , quoIsum, inquit, illae tot ditationes & mera verba liber inciorum ac rituum ait: Liber Meio rum ac rituram ait Θ Num fortaste vasa ista pretiosa variaque inlignia dignitatum, & vestes Fericae vobis aiunt quidpiam Rursum Musicorum liber ait , Musicorum liber ait s ecquis tandem liber 3 ruum iera campana, num tympana quid ossicii vestri sit, vobis aiunci Pulcherrima interim documcnta , quorum maxime causa majores nostri ritus & musicam itistituerunt, vata certe, moribusque non e I
S. L. Conficius ait : Qui oris externa specie graves , i onstantes severi sunt; & tamen intui , in animo , inquam, suo mobiles M accidi, ii recte comparantur cuin abjectis improbis quibusdam hominibus, qui ciὶm revera noesturni fures sint; de die tamen granuis honestique viri personam gerunt : Sic & liti sunt prorsus ad instar quorumdam vel perforantium, vel transilientium parietem n etiarnis horis latronum. p. L. f. i. conficius ait: Ejusdem fari e sunt cum his, quos diee tam modo, latrunculis nocturnis, ii qui vulgo habentur ab homi nibus ruri degentibus probi, ingenui, comes ossiciosi r & specie quidem tenus sunt tales, rei autem Vera fallaces, malitiosi, callidi,veteratores , vafri, veri denique virtutum latrones , scu pestis atque
h. Confiems ait: Bcne beateque vivendi rationes ac praecept de via forte audita, protinus de via proloqui , & auribus vixdum percepta, per os illicd protundere ; neque hoc agere, ut ea tibi ipsc primum applices , quam impercias aliis ; virtutis quaedam proiectio
est, contemptus . ac repudiatis. .
c. 3. consucius ait e Iis, qui conditione & moribus viles & abjecti homines Diuitigod by Corale
393쪽
homines quomodo possimi hi servire Principi ac Reipublicae , quamvis etiam afferant raras facultates ingenii de industriae. g. . Omnino non possunt quippe liomines hujuscemodi & priue quam obtineant quod cxpetunt, anguntur intimis sensibus , donec per fas & nefas id obtincant. Ubi vero jam obtinuerunt I rursus istamen anguntur & discruciantur ne amittant.
g. s. Atqui ubi timetur amitti, quod sc acquisitiim est opum &dignitatum, jam nihil est quo non pertingatur. Nihil , inquam , cst tam abjectum, tam turpe, tam iniquum, quod non agant & pa
f. 6. p. I. g. I. O Uucius ingravesccntem vitiis morbisque animi aetatem suam deplorans, sic ait : Prisci quidem habuerunt tres maxime morbos , quibus tunc quoque laborabatur ; at sic , ut neque graviter, nec a multis : At nunc dici fortasse qucat , quod hi ne existunt quidem; usque adeo scilicet vis mali crevit , ut in I aturam videatur transisse. f. h. Prilcorum morbus erat appetitus quidam immodicus honoris & gloriae, & cx hoc nata dissolutio quaedam , seu ncglectus rearum saltem humiliorum, minoritque momenti; & non antphus. At hoc tempore appetitus iste , ita vchemens quaedam dissolutio est anitami, ut fas & jus omne temere proculcent. Priscorum moibus alterseveritas, gravis illa quidem & inexorabilis ; non ea tamen , quae
solo timore contenta, amorem prope omncm excluderet. Vcrum aetatis nostiae fc vcritas, rixosa est; nihil fere praetcrodium,riXas,acer
bitatem, desperationem , aliasque ex aliis perturbationcs parit. Princorum simplicitas ac ruditas, candida I aperta, di rccta r A tatis nostrae iuditas ac simplicitas, meri suci, merae fraud cs atque fallaciae, de praeterea nihil. p. 2. f. I. Confuciin ait : Assectati sermonis & facundiae, necnon blandiusculi oris homines, pauci verae virtutis sunt. 3. 2. Confucitis inductione quadam similium declaraturus quanto sit damno , Δ quam digna odiis omni uni species oris simulata A: assentatricis mendacisque linguae facundia, sic inquit : Odi colores inter, colorem violaceum, quatenus tollit ac suffuratur quodammo do purpureum qui nativus est: imminuto scilicet ejusdem pretio &amore. Odi sinat liter Regni chim musicam : perturbat cnim Sc deli- csis en crvat Prilcorum cam, quae ra dicitur, musicam, Verecundiae, mode iliae, gravitatis magistram. Odi denique acutum illud di mal ddilcrtum os , mille fingendi adulandique artibus , instructum. Pensum dat enim, ac funditus pervertit regias domos, nobilissimasque familias. m f. 3. Phortaturus suos ad studium taciturnitatis, & ut re Dus, factitque potius quam copiosis ornatisque sermonibus insti-
394쪽
tuam alios; posthac, inquit, ego velim nihil fari amplius. 3. 4. Miratus hanc Magistri vocem P cum discipulus ait i Magister, si quidem posthac ni nil profaris i tum nos discipuli quid discemus , & consequenter aliis referemus quid posteris impartiemur quando nihil ipsi acci mus i
f. s. Confucius ait : Coelum quomodo fatur 3 qua voce , qua ratione nos docet ac instituit Ecce quatuor anni tempestates, ut peragunt cursum situm: ut item univeris res felicissime procreantur. Declarant haec scilicet & silcntio maxime facundo depraedicant a canum illud principium suum , in quo uno vertuntur Omnia. Coelum igitur, quod rem tam arcanam eam diserte loquitur , quo tandem modo loquitur
s. 3 p. r. i. D pol vir literatus . quem jussu Regis 'at eum fuit hic duodecimus Regni ) confucius edocebat ritus funebres,
quodam die desidcrabat visere Consecta- : Conficius excusavit se , causatus invaletudinem : Duxque tam famulus qui exceperat heri siti mandatum , egreditur cubiculi foribus Id hospiti renuntiatu rus Philosephus sumpsit in manus instrumentum mnsicum, & cricinit data opera, ut hos es audiret canentem , atque intelligeret,
se non ideo quod male haberet Philosis phus , non admitti; sed quod ipsemet nescio quid peccavisset, cujus meritas panas hujuLmodi repulsa daret. g. L. ngo discipulus Mag strum situm consilit de trium anno. rum luctu in obitu parentum , quid censeat Quod enim , inquit, unicus annus, & non amplius, tribuatur luctui, jam diu est. 3. 3. Et meo quidem judicio plane susscit : etenim si vir gravis
ac probus domcstico luetu occupatus totos tres annos non sungiatur ullis ossiciis civilibus; ossicia procul dubio vel ipsa desii eludine paulatim obliterabuntur ac peribunt. Idem rursus si per tres annos non adhibeat exercitationem musicam; mulica procul dubio coria
p. 2. S. 1. Quid quod ipsa rerum natura docere nos videtur Luctum , qui major annuo sit, haudquaquam requiri : Plurimarum quippe rerum Uincipium & finis is & ortus & interitus, unius anni spatio definitur. Videmus certe, quod adulta maturaque seges ubi demessa est, & in horreum collecta vivere quodammodo jam desiit , nova, quae succedit , seges herbescentem protines ostendit viriditatem , quae nixa fibris stirpium , sensimque coalescens culmo jam erigitur geniculato , & vaginis suis quasi pubes cens includitur : quin etiam , fout singulis fere anni tempesta tibus diversa quaedam ratio est plantarum & arborum: Ita quies icitur terebrando lignum per quatuor tempestatum singulas,& ipse mutatur, ignis e Prorsus itaque annuum spatium ad luctum potest sufficere. Diuili od by Coosli
395쪽
s. h. Con rurespondit in hunc modum i Veteres quidem ossicio rum libri ac rituum praescribunt filiis , ut in funere parentum per tres annos vescantur oriza admodum vulgari & math purgata ei potent aquam ; cannabina veste, asper i lc.licet, humilique utantur. Tu nunc unico igitur exacto anno, quando jam luctum abjeceris, vescens denub alia illa puriore origa, denuo indutus aliam illam vestem sericam& pretiosam, an tu tranquillo eris animo non te cruaciabit conscientia neglectae pietatis 3 Respondet discipulus m imε vero cruciabit : Tranquillo sum futurus animo.
f. 3. Tu , inquit confarius, si quidem haec faciens tranquillo
futurus es animo : fac sane quod libitum fuerit. Viro quidem probo ac sapienti vertanti in luctu ac sordibus propter almissos parentes vescenti licet opiparis ac deliciosis dapibus, non tamen
eae dulce cunt ac sapiunt. idem audiens forte concentum musicum sic eo non delectatur, atque si non audiret. Idem quamvis molliter ac deliciosh cubans , non tamen ivlam capit quictem : tanta pii moeroris vis cst ; tautEm , tamque perenne optimorum parentum desiderium. Quocirca nunquam committet, ut conti aliat lugendi spatium a majoribus constitutum : nunc autem tu quando sulfines
id iacere, fac Iane, quod lubitum fuerit. f. 8. p. I. F. I. Dilcipulo sus Vo foras cgrcsibo ad reliquos converius; discipulus, inquit, Tu idem est qui sal nes ) non est
vera germanaque virtute praeditus, quando statuit tam facile mores antiquos nc gligi posse & instituta majorum violari, quae tamen videntur consentanea naturae legibus atque rationi. Etenim proles nata & fota jam tres annos , deinceps eximitur e patris matrisque sinu : Quid ergo justius , quam ut amori trium annorum totidem quoque annorum pictate 3uctuque liberi respondcant 3 Hic certe trium annorum luctus & maxime vetultus est, & per Imperium t tum vulgatus & usitatus luctus t An forte Tu discipulus perceperit
etiam trium annorum curam & amorem ab se is parentibus, uti re liqui mortalium, quod adeo patrocinetur huic novitzii & errores tueatur aetatis nostrae
p. x. S. r. fonsecius ait : Qui ingurgitant sese cibo potuque per
totum diem , nec habent quidquam seriae rei , quo occupent animum , proh quantum hi laborabunt, ut praestent quidpiam homine dignum i At cnim nonne datur ludus scacchorum quo se occupent At saltem qui dant operam istis ludis, ut otium fugianti, vel in hoc uno prae illis certe sapiunt. f. h. tu, ut erat animosus, quaerens ait: Vir gravis & eminens supra vulgus sominum, nonne plerumque primas defert fortitudi ni 3-respondet in hunc modum i Eminens vir ejusmodi non sortitudini, sed aequitati sustitiaeque primas defert. Certe vir gr Diuitigod by Corale
396쪽
vis ac praestans, si quidem sit instructus robore illo animi corporis.
que, & interim non instructus sit temperamento rationis & aequi
talis , facile causam praebebit gravissimis Imperii perturbationibus: Uti & plebeii homines habentes simile robur, & carcntes modera trice illa sui roboris aequitate , nullo negotio rapinas & latrocinia
g. 3. Discipulus P mm aliam instituens quaestionem, sic ait Vir praetans atque Philosophus, si quidem tenetur studio de omnibus
bene merendi , an nihilominus etiam tenetur odio quorumdam consucius respondet : Tenetur Odio. Odit imprimis eos qui vulgant hominum vitia & peccata. Odit cos qui viles & abjecti cum lint, tamen impudenter ac temere obtrectant obmurmurantque iis qui superiorem locum & dignitatem obtinent. Odit praeterea sortes &animosos , at sine more modoque. Odit item certum quoddam genus hominum sibi illi lie placentium . qui perquam tenaces sententiae suae, pervicaccs, obsiti rufi, quidlibet temere aggrediuntur , nec rationi dant locum.
f. 9. p. I. g. r. Hi S dictis , quaero nunc abs te vicissim , inquit Confucius, mi disciplite Su num praeter eos , quos dixi , & tu habes quos oderis 3 Ait ille : Habeo , suntque triplicis generis : Odi eos qui parum perspicaces cum si int, ac intelligentes rerum , tamen acres censbres si in t aliorum , idque putantes esse prudentiae. Odi homines non submissos,& ob superbiam contentiolbs, idque reputantes csse fortis ac generosi animi. Denique odi homines qui impra denter & importune & exprobrantis in morem alios reprehendunt de vitiis clam cognitis; idque reputant esse candidi, synceri, rectique
f. 1 Consurius ait: Solas sere mulierculas & infimae conditionis homines, cu)uimodi sunt, qui nobis famulantur , perquam dissici te est sic tractare , ut tamen contentos habeas. Etenim si propior illis fias per indulgentiam quandam & facilitatem ; jam non submisse se gerent, scd insolescent, nec te uti par erit in colent ac verebuntur. Si te removeas ab eis , nec nisi perraro cum ipsis agas, idque cum authoritate quadam & severitate ; jam querentur; & odio hascberis uti aut ferus, illiberalis, inhumanus. p. 2. g. I. Confucius ait: Quadragenarius qui sit, & tamen propter improbitatem suam , 1tultitiamque etiamnum appareat habeaturqiae gravis ac invisius omnibus ; hujuscemodi desperata emendatio est, ad finem usique sic perseverabit. 3. 2. Tres hoc paragrapho recensentur Heroes illustres: quorum primus in frater impii Ch fuit hic vigesimus octavus es ulti iamus imperator siccundae familiae Xam & dictae ) cum sepius, at nullo proscctu, monuisset fratrem, veritus ne si monere persevera
397쪽
ret, acceleraret ruinam Imperii, de tyranni furentis rabie in eaput suum concitata, labentis familiae spes ac reliquiae penitus extinguerentur, vcmpori paulai per cedendum ratus, discessit ab aula. Altero su dictus, de ejusdem tyranni patruus , quod eum crebro quo que monuisset officii sui. in carcerem detrus is eth , & tedactus in servitutem, qui cum nactucrct, ne gravius quid de sic statueretur; amentiam callide simulavit; itaq)ae vir tantus petulanti multitudiniamentis instar ludibrio aliquamdiu fuit. Pi cin denique alter tyranni patruus cundcm reprehendit de objurgavit , sed N periit. Hie enim, cum nepotis InsoL ntiam Gudelitatem ferre diutius vinposset, ac videret jam pessim ire omnia i pauli per 'um ipse deliberans tandem; filius es, inquit, m)ri, quam diutius dissimulando in Re gem cles in patriam pecc .re : Omnino dicenda meritas est , licet ossium in oexitium paritura. Non audiet tyrannus y At audiet patria, audiet postdritas omnis. Hoc dicis progressus in e nclave Regium, patria cum authoritate nepotem admonet; resipiscit tandem aliquando; sibi cunfular ,su Fque. Minis addit, procul dubio futurum ut, expetente poenas i mιt co D, cmittat Imperium caelitὴs costatam. Auscirca expurget animum f.stiis inquinatum remotat abjectum pudorem reetocet jura es leges s sic
enim placari caelum posse, se decietum, quod in i um jam san iverit ,
Ne cari. Haec ED. ded tyrannus veritatis impatiens , ω monitit ne ipsi jam egerat σr, innocentem , patruum , tunc maxime utilia suadentem, non sine prabro ladibrioque perempturus , adi circumstantes pr.ceterconmertens Iese s Pi can te ; si insitatis, inquit, sanctum se esse arbitratur : Ego a tem audire me nemini, quod cordi cujusique miri uentri fra mina litat omnino septem : Explorare nunc μνat, an ἐν res biseat.
Haec efatus, in i . vectigio tantrucidani patruum jussis, , adhuc st iranti
3. 3. Agens porro de tribus hisce Conserius dicebat : Familia Tnseu Xam, habuit omnino tres rarae fidei, colis tantiae , pietatis vir S. f. 4. Eximius ille vir Leti hia boei agens in Regno Lia judicem Causarum criminalium iterum ac tertio dejectus fuit de illa digni- tate. Qtiodam igitur sic dicente : in hac perturbatione tanta retarum , bone vir , an necdum jure possis renunciare tuo muneri, &hinc alio migrare 3 Respondit ipse : Ego rectam viam normamque teneo, & secundum hanc servio Regi & hominibus 1 Sed enim qud tandem commigrabo infelix, ubi fides , integritasque non sentiat horum temporum calamitarem Atque adeo ubi non tertio ac seia pius mea dignitate privor 3 Quod si induxero in animum , turpiter 1Crvire tempori, si perversa quadam ratione ac via serviam homini Bus ; quorsum opus est, obsecro, discedere ex patrio regno f. io. p. i. Regni si Princeps Lim cum nomine excepturus cotti deliberans cum suis quo maxime: ritu exciperet, sic ait: Quod Diuitiroci by Corale
398쪽
attinet ad Praefectum n xi, id est, ad apparatum, quo hunc Regni
Princeps nuper excepit, utique ego non possum imperare mihi sit pari utar. Medio quodam ritu inter dictos is & Mem excipiatur.
Quod attinet interim ad doctrinam ipsius, inquit, & instituta; ego jam consenui, non possim illis uti. conficius ubi hoc cognovit, desperans aliquod operae suae pretium , insaturato Rege protinus discessit. p. α. 3. i. Regni si homines dono milerunt Regi o puellas cantatatrices. M huon su Regni Praefectus admisit. Triduo Rex non pro diit in conspectum. Confucius discessit. Praetoris officio fungebatur Philosophus in patrio Regno anno I . cum Resis undecImi; eo quidem successu , ut exactis vix tribus mensibus , jam novus esset legum vigor & observantia. Atque ita factum cst ut Reagnum Lu aemulo finitimoque si Regno formidabile jam redderetur. At Rex & proceres Regni hujus nova illa ditionis aemulae firmamen ta per insidias & quasi cuniculos sit bruturi, puellas octoginta fortamae perelegantis, omnique luxu & opulentia conspicuas; riuos item centum & viginti, cum variis instrumentis musicis Regni G Ptin cipi dono mittunt. Captus est insidiis tam illecebrosis, Regni Prae fectus ; & in easdem protinus conjecit incautum PrIncipem. At hunc usque adeo puellarum istarum forma, vox, gratia ccpit ac demen lavit, ut sui immemor , Regnique tertium jam diem a conspectu suorum, & jure dicundo abitinerct. Quod ubi Confucius animadver tit, certus non servire Principi, qui tot illecebris serviret; abscesse indignabundus. 3.1. Liter im avem solis denotat,nos hic vocabimus aquilam Si nicam; aui piduissima quidem, uti ferunt, avis est, ae jam ab ipsis Monarchiae exordiis habita fuit venturae felicitatis nuntia. Homo
quidam Rcgni ρο, quo conficius diverterat, specie quidem mentis
inops ut enim lateret felicius, amentis prope ritu in platea quanta doque cantillabatὶ re autem vera Philosophus, cui nomen erat, cantillans & praeteriens conficiu- , qui curru suo tunc forthvehebatur, sic ait: O aquila i 5 aquila l vox est vehementer eruoptantis id, cujus nuntia solet esse aquila. ὶ Ah quantus hoc temporc virtutis languor est i errata praeterita non possumus redarguere& corrigere , ex praeteritis autem futura adhuc possumus per conjecturam attingere. Desiste, si sapis, o OUuci, desilie t Hoc tempore qui administrant Rempublicam, periclitantur. L II. p. I. g. I. Cognovit Illico perlbnatae stultitiae sapientiam fomiscius: nec mora, deuiit de curru, Vehementer dc siderans cum eo
colloqui. At profugit ille & subduxit se Consessi oculis qui adeo
non potuit cum eo loqui. s. i. Revertcbatur Olim conficius e regno su in Regnum sal tDiuiti so by Orale
399쪽
dumque veheretur curru uria cum discipulo suo ita , qui & iplecurrus erat auriga , forte obvios habuerunt duos Philosophos ex Regno item su oriundos, & eodem, quo superior ille, consilio ta dioque miserrimorum temporum latitantes. chao ciu Ac Me nie, illis nomen crat : Agriculturae dabant operam , & desertos nescio quos agros simul tunc arabant. conscius aliquantulum illos praetervectus jussit discipulum tu exquirere ab eis vadum proximi fluminis,
3 3. Alter illorum cham sis percontans a suis ait : Iste qui regit ibi currum ecquis est su tu respondit: Est cum E . Num est, inquit, ille e Regno oriundus cum seu, constitius t Respondet : Est ipse. Ru Philosophus : Ipse novit vadum fluminis , qui viam hanc itque reditque toties: Gorsum percontari te jubet
g. 4. Discipulus accepto responto tam mordaci percontatur ab altero ne nie nominato , qua parte sit vadum fluminis. Me nis vicissim percontans ait : Fili, tu quis es Respondit: Ego sum Ciam nomen alterum ipsius sulu) Philosophus , rum an tu inquit, es fortasse oriundi e Rigno Lu Philolbphi, cui nomen est cum ten , discipulus Hic intellexit in ta virum esse sapientem qui cum Io qucbatur. Itaque Iespondens ait: Sum plane. At ille damnaturus studium Magi liri pariter ac discipuli , sic ait: Torrentis in morem praecipites sic ruunt Imperii res pariter omnes : Et quisnam asserat mutationem, & quasi refluxum in statum pristinum Enimverὀ prae hoc quod agis, sectari scilicet fugientem homines Magistrum s fuisgientis enim ritu sedem mut it asndue: quanto satius foret. te sectari fugientes saeculum Philosophos ὶ Haec fatus occabat semen , nec cessabat ab isto bpere : Transitum autem fluminis nec ipse indi
p. 1 ita discessit de his certiorem ficturus Magistrum suum rconisecius alte suspirans ait: Aves & quadrupedia non possunt in eodem simul loco congregari. Sed ego si non his aetatis meae hominibus nae iociem; cum quibus tandum me sic tabo imperio pacato
ego non ero necessarius ut afferam mutationem.
Fian. sic res habet verba coliti sunt seo ipsius, non jam Philo
phi nomine loquentis ) Riros sanctos ac Iapientes Calum procrear , eo maxime consilio, ut quamplurimis emolumento sint ac saluti. Me olim magni illa Reges ac Fundareos Imperii nostri cummunem populi calamitate inmesse reputabant: fames enim ,-inopia, qua stadiit quandoque labora bant , m dos aeque ut ipsos cruciabas qia ardentiori etiam studio contem debant ne et os omnes ingenii indvistriaeque s , ut publicae calamitati quam clii me stisint, mederentur. Infelicem patriam, misium genus bi manum, si uosis inam ,seu rius desperationem aes ordiam istorum Phil piarum
400쪽
f. 32. p. I. g. I. suis dum una cum Magistro iter facit, eumque leniatiori forte gradu sequens aliquanto pollarius, ac retro manet ; eva dit alter repente extra conspectum discipuli: Qui dum haeret incer et us, quam viam tenuerit ; Obvium liabet senem lupensam ex bacito portantem fiscinam; quem P tu percontans ait Bone vir, num
forte vidisti Magistrum meum e Senex ad quaesitum nihil respon. dens, sed eum gravi oratione castigaturus sic ait: Tu quidem, bone juvenis, vagus & otio dissuens , uti video , corpus non habes duratum labore, dum ego interim id aetatis homo Agriculturae do operam : Qim tu neglecta quinque frugum species quamvis notissi mas fortasse ne dili inguis quidem, gnarus quid phaseolos inter &milium, triticumque ducriminis sit. At tu quem Magistrum tuum mihi praedicas . Quis cst ille Magister tuus ' His dictis, humi de fi xit tuum baculum , de agrum purgabat , herbas inutiles eradi
β. L. tu, qui ex sermone illo habituque totius oris de corporis, occultam latentis Philosoplbi sapientiam cognoverat ; non modo nullum tuboffensi animi dedit indicium , sed curvatis in arcum ante
pectus manibus honore ni exhibens uti mos est gentis hujus) dein de cum insigni quadam modestiae observantiaeque significatione
g. 3. Specimen hoc animi tam tedati, & indolis tam ingenuae admiratus eli senex, atque adamavit. Deduxit itaque domum suam ibique detinuit ipsum-ta ut pernoctaret : occidit gallinam , instruxit camulam, & inemptis dapibus refecit hospitem: Deinde produxit tu conspectum suos duos filios majorem & minorem natu; qui pro tuo quisque aetati, gradu comiter ac rite' hospitem saluta
3. 4. Illucente postero die su tu discessit ut de omnibus certio. rem faceret Confucium. Confucius audita totius rei serie , procul dubio, inquit, unus eis de numero sapientum, sed occultus est sibique vacans. Iullit ergo discipulum sulti revcrti & revisere senem. Ivit, pervenit ad ejus domum e sed iam senex discesserat. f. s. ' tu Magi liri sui mentem, & de occultis illis sapientibus sententiam posteris expositurus , sic ait : Non gerere Magistratum etiam hoc statu rerum, miserrimoque tempore, si modo sis idoneus ad gerendum , nec fas nec ratio sinat. Enimvgro si duorum fratrum majoris ac minoris natu ordinem, mutuumque jus in fortuito
nascendi tempore fundatum nefas est violare alludere videtur ad
id, quod paulo ante spectaverat in domo senis Philosophi J Regis
ac subdui mutuum jus ac ossicium. quo tamen pacto id violabiture Desiderant quidem boni isti viri consulere integritati innocentiaeque suae peisbnae, ut aiunt : At non considerant interim quod pei turbant Diuitigod by Corale