Euripidis Ion

171쪽

1- ἰόντι δῆθεν - συνήντετο.

Te Beishius, errans ille quidem in eo, quod Ia-οών de repetitis Athenis intelligendum putahat, tamen ον,μνον μονεσθαι ita declaravit alio

modo compensar iacturam temporis olim in defectu prolis elapsi. Quae permira et vald olas cura diis Cendi ratio est. Praetereo alia virorum doctoIum inventa. Quod Musoavius Oniecit, λαθ' sui, tantam n ipsa, et Natura Ententiae Commendationem hahet, ut vix duhitari possit quin verum sit. Totus Incus, nisi fallor , ita sortheridus est: λαθών δε κατα τον χρονον, ἀμυνεσθαι θελων,--

ραννίδ' αυτίη ipsis αiειν ἔμελλε γῆς. Si res, inquit,

in CCulto maneret, decursu temporis, ut sibi Praesidium pararet, regnum ei erat conciliaturus.

Id non potuit χρονι' dici, sed dicendum erat κατὰ τὰν χρονον.8 4. Legebatu ναινον δὲ et v. seq. In nomia nativiti . At pendent haec aperie e vecto περ μβαλειν Gnstrue autem ita τουν'Me, καινον πλασιώνον, μνα. Nomen dicit, quod interea novum excogitavit. Nec mirer, si quis ἀνα λογον in Gebm' illorum nominum permutatioue contruciat. 8 6. Hos quatin'r versus, qui non conveniunt orationi senis, choro dandos fuisse patet. 847. Ex ΜSS. Stephani pro μηχανας ex mox Pro απαλαμ reo tiun in edd. est μημναῖ et ἄν carton

172쪽

βεῖν Et μηχανὰς quidem non ita est damnandum. ut non videatiis defendi posse similite in Medea v. 576 ευ με τοvςδ' ἐκοσμησας λογους. 85a Libri γειν, praeter SS. Stephani, qui

ἄγων. Alterutrum si verum est, Post v 85O. Versus exciderit nec esse est. Scripturam vulgatam, quasi omnia expedita essent, etinuerunt editores. Sed abhorret a Consuetudine Graecorum hic infinitivi usus. Quin verbum etiam αγειν eiusmodi est, ut non hene potuerit de Creusa dici, cui ἔχειν potius convenisset. Sensit vitium Boishius. Coniecitque σπευσε pro πείσει recepto αγων falsus in eo, quod vulgatam si defenderi clam Putat, ut αγειν sit re, quod hi fieri nequit. IhIsatius visum αγει Teponere. Nec Tefrager, si quis scrihi volet καὶ ωνν o πάντων Quamquam eo non opus esse fatebitur, qui meminerit quae hac paullo aliter dicuntur eadem Constructione dici ut καὶ aeo ἔσ2αzn κακo , uῆTO9α δεσποσην ε αγει quod, si explices, est καὶ τὼ πατον καιον ποιεῖ, εἰςά - γει δεσποτην. 853. Fallitur Mylandus ad Iphig. Aul. II99.

6 os auribi Mimia, credo, quod induenas

173쪽

Aeolidarum genti opponi dehere existimaret. Sed non videtur mentem paedagogi satis perspexisse Is ex serva natum esse Ionem ratus, v. 853 sal tem ut nobilis feminas prolem recipi pateretur me a curandum fuisse dicit quod si crederet X thus id ei non posse non grave esse, omnino non

ex Erechthidis, ad ex Aeolidis, undo ipse orium ducesset, debuisseu tem ducere. Id magna Pater eum acvisitate di 8si Ilio versus in lilaris ita scriptus est εἰ γαρ ἡ νήσεις, τοιδ' ἀ-Mάξη βίου. atthiae, in L et reu εἰ γαρ φησεις Ieε dicens, non diu verum, eisque in enorem induxit indoi v Facile apparet, versum mistilum mala a metricis expletum esse. Irutilum esse αὐ- indicaro

riueturi γὰρ v. 858. quod ἀου σμγtiuis dicensium

erat, verbum non sequeretur quamquam non contenderim, non posse οεῖ σε Rixa sedentinus re-oeti sed tamenivae particiuae idoneum praebent indicium, suomodo integrandus ratio 'erma. Illud vexo naixeris, pravam vis i distinetionem post τουν ah novissimis editoribus esse recuta x. 863. Neutrius generis est θατερον.

174쪽

os δαῖθ hiaue , καὶ τροφε, δε- αις

864. Quod in codd. FIor est stres i. e. πώ acieiimnodi lectionem spectat, in qua procia οὐν adiud fuit vocabulum e. o. πρόφρων. 865 codd. Flori cum da vetust mi δόμοις. -μους exiervag. a. in posteriores enit, expuN-α-sus a Dindorso. Wari latus cometates nu 87s. mo mimini ita est compositiis, ut arvis p in spondiae insto modi sint, quos meniuntur duo legitima anapaesto temata. Do resipiis vid ad 896.877 Quum si Hugo legeretux Musgravi αμ ις se enavin coniecit, plod admisi ut faciuatinum. Asatuitae vim aptius esse Φῶν M put hat, non nativitiationem dictionis poeticae. Et est findorsi coniectum H

176쪽

-κέτι κρωψω λέχος, οὐ στέρνων , ἀπονησαμένη αων ἔσομαι. μαζουσι κορα δακρυοισιν ἐμαί, so

878. ἐγρνεν pro γέγον posui ex codd. Flor et victi 88i Legebatur ἐδονά σαν, quam formant recte videtur a tragicis ahiudicasso Et eius, qui quum hic admed. A. 1etis reponi voluisset ἐδυνά- ο ην admea ros'. not. g. I. scripsit ἐδονήθην. Vulgo ἀηαγνισαμένη. 'la narii et Reiahit emendationem πονησαμεν in Diare de se Euri, iis confirmavit codex FH,rentinus primus. Η sychius, His σμένη, ωτοσαγρεο--. Sic etiaώ-mmaticus in Betaeri necui P. 32, S qui

Di solum videtur Besaium advertisse 'ε-neo ua' mim compositum, οβουλε aσα, s spectum lud etiam L echio ad Phryn. P. a . fami facile est reponem Moia θοοι est , ut id Propter eam ipsam facilitatem incere veritus sim, nec dissicilius, ομουσε δ nisi dubitui esset,

177쪽

an eo verbo, quod paum inusitatum est, Propterea uti Poeta noluerit, tuo κακοβntia nil stultuna Potius quam malevolum significaret. Si certe et apud ipsum Bacch. 599. Et apud Aristophanem Eq. Io55. De alio simili uri inclis v rh, or διΩδοα-μουμαι egregie explicuit obeckius p. i8. Mi Tatio est verbi κακοβουλευεσθαι, quod si est Euripide positum, factum est de industria, ut ab eodem δυςθνησκειν, de quo idem Loheckius P. 6i6. dixit, et aliis recentioribus illis quidem usur- Patum meoμηχανασθαι, de quo videndus Schaei xus ad Aristoph. Plutturimem sterhusii p. 5 a.

895. A. hoc versu carmen antistropnicum inci-Pere, Et a me dudum Est Oh servatum, Et intellexit Seidlexus. Ne latere id quemquam potest, quin V. o I. et si . attendat. AtquB Et imadvertit etiam metricus is qui in cod Paris. . ab his ver- sinus Tetro comparans metra a v. oo adscripsita OUλη ad F. II. Rutem ἀντιστροφή. Eum quum aequutus est Matthiae, non reputavit versum II. non posse initium strophae esse. Sed frauuem fecerant illi metrico versus 9 8 IO. NOTum postremi duo quum similes sint versahus I9. 92Ο. his visi sunt respondere S interus existimat versus so&-IIo corruptos esse ex duobus tetrametris , qui responderint vexathus as. Id facitqndducere ut verum esse crederem, nisi et numeri illorum versuum per se honi essent, et μευνετας, quae vox non hahet vitii speciem, epugnaret ana- Paestis , et caetera malos essent anapaestos Praebi-

178쪽

λευκοῖς δ' ἐριφος καρποῖς χειρῶν 905

tura. Quare aio statuendum puto, esse quidem hanc carminis partem ex stropha et antistropha Compositam, sed ita, ut in eo loco , in quo ven

mentius commovetur Creusae animus, uiscedatuae ει gravitate numeri strophici, et pro duohus tetra . In Etris napaesticis tres breviore versiculi naut iis modIs Canantur. 896. Huniversum Matthia ei qui Equitur suhi cit, ut paroemiaci continuo ordine Iegerentur: Uneriarum idonea mutandi versuum ordinis Caussu est.

9oo. Post αυγὰν Flar. 4 4ros, sed circula circumductum addit. πιε. Perelegans est, Sed mimme necessaria Μ

grava coniectura ἀνθισμον χρυσανταυγῆ . aleverterunt, crocea folia,ctatibua dacerpebam , ut actuariarem ararerisoribus, ita Opinor intelligentes,

ῶςτε α φαρη γίγνεσθαι χρυσανταυγῆ. Et haec, nisi fallor, interpretatio movit usgravium ut melius quid quaereret. At folia dicuntia et via --ταπῆ προς λανθέζειs.sos Libri λευκοις ἐμφύσας καρποις. Videruntvv DD. scribendum esse ἐμφυς Error idem, qui no-

179쪽

εἰς ευναν βάλλω τὰ σαν,

iectum esset, Matthiae dedit, μιν Dindor

sor, rius ει omissum in Ior. I. a. NUPET Eiectum est. epetitionem pronominum, ut valde infensus erat orsonus, iure tuentur,einekius aclidenandrum p. o. et Reifigius Comm. Erit ad Bricol p. 55s ματερ semes in libris scriptum d plicavi.

sin Matthiae uri versum praeposuit praecedenti, quod ei quos putabat antistrophicos esse, nsi s. ao exigere videbantur. Est autem hic versus potius iambicus ischiorrhogicus, quam, ut ipsi visum est, anapaesticus. Praecedunt eum duo dochmiaci.

sit. Hic in cod. Par. . udscriptum, μιν PVide ad V. 895. si . Libri μελέαν μελεοις. eidlerus ad Iph. T. 186. prohat emendationem , quam ego fecerim, μέλεα μέλεος , in qua imo de Apolline dietiun ita

disitationem vocat Matthia . In meo exemplari tantum μέλεα correctum inveni, et potest, aegris tamen, defendi ultima versus anceps Eam qui