장음표시 사용
131쪽
t Inet pissentias Iaeramen alea in pluribus hostiis ; sed istae
sunt distinctae duntaxar numerra : ergo die Mas. eu euratamum Min pro, Plures hostiae, quae sunt termini illais sim praesentiarum distinguuntur 1 alo numero . ergo i cc. Conl. Iuxta sententiam satis apud Thom istas pro bilem po tua mi bet consecra ivam acti nem producitur in Christic t p .re modus quidam . quo Cnristi Corpus daestue pr. Quia et, non ab suid, uero tu, nosci modo exulendi in
Hustia ; eret jairi in Christi Corpore plures erunt modi , Piur buse , respi indei, eseon laetativis actionibus ; sed isti solo numeri, distinguuntur I ergo die. Reip Αd arg ex D. Th. in sint. dist a. quaest l. art 3, quaeli iuncula i. ad 3. dis . mas ita ut relationes is ae prae . sentiarum se teneant ex patre Corporis Chiisti, re in eo sob. lectentur, nego , ex parte speeterum , idest accidentium Saetamenta lium, concedo maue eum min. di nevomes .lsae si quidem p sentiae lic8t ex patre speeterum saeramentalium reales sint . tamen ex parte Corporis Christi sunt rationis dn taxat. Quemadmodom namque Deus denominatur realiter Dominus a relationibus servitutis existentiis hos in creatoris, Ac des nit esse Dominus ex eo ramom . quod desinit realis relatio servitutis erraturae ad ipsum : ita Corpus Christi denominatur realiter praesens pluribus Hostiis, sive speeiebus Sacramental, s per praesentiae relationes, ipsis inhaerentes speciebus ; di tom desinit ex parte speeietum relatio realis praesentis ad ipsum Chri 1 i Cmpus, sola rationis relatio adimit ut Chiisti Corpori. Adde etiam arctius exemplum . Deus dieitur veri , de re alitet praesens substant taliter omnibus rebus, sevi Chrilii Corpus dieitur verd, de realiter prese s saeramen aliter omnibus Hostiis: erao sevi esse praesens substantialiter om-ri s rebus non ponit relationem tralem praefentiae ex par. te Del. sed ex parte duntaxat ereat rarum , ita &e. Sse responderi communiter eonsuevit. At non hie mea quiescit mens. Qua iam idem ideo ex parte Dei extat re Ialluduntaxat rationis, quia Deus est in rapav relationis ad aliquid ereatum. At non se Christi Corpus , eeu non infinitum, non actus purus, dce.
Nihilominos pissatum tutando responsum dico primitἡr.eullam adeah ex parte Corporis Christi te aiionem realem; quia euo se illius ea pax ; tamen nullam thl mutationem inisti lineam subit. Pι aeterea responderi potest, quod ex parte Corporis Christi extat quidem realis resatio, sed tamen una
tantum, qua terminae elationem omnium Hostiarum , qu bus ni praesens, licet ea parie Holliatum, tive specie tum, lini plures iuxta Hostiatum pluralitatem . Ratici est, quia cunctas illas respicit ut plutes terminos materiales per modum unius termini formalis ; non ictas , ae in Legi dictum est, quod idem Pater unica relatiυ- terminat plum rium hi totum relationes, di ad eos unica corresertur relatione. ibi videndum.
Ad eons dico pii millia, sententiam illam plaus bilem
non esse. Eadem siqndem S. Th ratio explodens a Chri sti Corpore praetentiae relatio m. nimirum quia Christi Corpus immutatum manet, adeoque non aliter nune se habens recentem aliquam suseipieodo relationem, ae peius; explodit quoque talem modum secentet in Chri ili Cotis pore producium .
Nec Mest, quod actio eonsecrativa dieatur , Christi Corpus aliqualiter producere sis novo in Hostia esseniadi modo. Non, inquam, quia non est ne stam ut tua quit Malletia ) quod modus ille si Christi Corpori inti insecus , sed sat est speciebus conlaetatis Imriniscum esse , sive ille modus si sola relatio pratirntiae, sue quid aliud, vel etiam immutatio positiva sub amiae panis, &vini, quae subitantiae ex pane dc vina Mantu hilantiantur lochi isti Corpus. Praeterea Res p. quod illa in sententia talis , qui producit ut modus , est substantialis , de non accidens ali quod . Dici demum potest , quos tametsi unam per eonsecrativam actionem talia produeatur in Christi Corpore inodus ἔ per alias tamen actinnes sequentea non alius plodueitur modus , sed duntaxat extenditur primus no. uam ad Hostiam : Nnn absimili modo , ae esto prima
generativa actio producat m genes ante relationem , reliquae tamen sequentes actiones non nouam relationem
producunt , sed prius productam ad novum extendunt terminum. De quo lege, quae set ipsi in Logica Syntag. . quaest 3. art. . Et quando contingit, quod plures fiunt consecrationes, seut idem istae produeunt Corpus , ita quoque eundem producere possunt modum ut ploresca u. ae in viti secundo partiales , dc per modum unius t talis.
De Eme a materia privative se gato, ides De Anima sepiariato.
Ostremo hie loeo ea liginosa, im6 &tenebro. a se exhibes quaestiis. Eris a matella seiunctum duplex extat.
Uoum est separatum nepati v d . nimi tum eum incapaeitate ad uniri materiae . Huiuiaee modi est Angelus, ct mulio magis Deus . De isto etiam rete hic nonnemo agit. At quia tum de Deo ejusque existentia, ae attribu is, tum de Ametis diffuso Theologus pertractat p. p. ldoreo omitto. Aliud est separatum pii vati v ἐ. hoc est eum cameitate ad uniti ut sol maalicui materiae . Et hoc est rationalis Anima a eo pore separata, de qua impraesentiatum. Et liedi eo deratio Ani mae pro salu e junctionis ad eorpus spectet ad Philos phiam , eoqu5d prout sic habet concernere materiam sensis hilare, com si principium operationum eo iuncta, eojus eomplures sunt sensationes ἔ de intelligat per eoas et sonem ad phantasmata ἔ tamen consideratio eiusdem Animae ut aeorpore segregatae est Metaphysex ; quoniam mout se ceu ab omni abstrahems materia, est pars subiectis objecibmetaphyscis, eadem sub ratione sermali et Mem mesa. phyneae, quaeratio est abstractio ab omni in Meria .
cth , Cano de loels Theologicis lib. rat ea pa 3. sub finem . Di tario modo emergit, sit na talis status Animae talio ianali maturalis, vin praeterna in talis . vel supernaturalis, vel violentus. C tea quod opiniones permnlentur quatuor.
a. prima jam exsoleta non tantaen asseverabat , statum separationia esse Animae rationali naturalem , ted de ita addebat. ess eonnaturalem, in lalias ille status ei eonnotuiam is solet; status verri unionis ad empus esset ipsi violentusae icimalis. Harie post piatonem, α alios tenuit origines, emta quos stat S. Th p. p. q r 3 ait. 3. de 4 Conrra Gen res cap rs & q uniea de Anima art. r. r ostendens, eris oreum esse, quod ipsi senserunt, Animas fuisse in statu sepnationis prius conditas,de in supplicium propriorum rea. tuum corporibus copulo tas. Hanc eandem tenuit Avicenisna sa
132쪽
De Ente a materia separato. . Ias
. Meth de Seneca Episti ea. ad Luciliora, sed alio ex motivo; quia nimirum dictitabant, in statu separationis
Meunda ietur, uitumque statum esse Λnimae rati alicomis ruralem. lic/ι statume juncti is esse magis conis naturalem.Hane amplexantur Suarra tib a. de Animaeap ο Ruν ius it act. de Λnima separata dub.ε. A eitatur pro ea Scotus in .sent dii s q. a litat suum in sensum eum trahet e nitatur Mas eius in lib. de Anima disp. 8. R. r. n. s. ubi seribu idem Mailraus, unio em ad eorpus mortale esse Animae rationali naturalem; statum uero separationis esse magis ei tonnaturalem; & tandem natum unionis ad eorpus immortale esse ei euntiaturalissimum . Tertia arbitratur, statum separationis esse Animas rationali violentum Hanc es it Fertariensis 4 contra Gentes cap. 38 et s4 Quae sentent a de mihi pro hilia semper
ulla ea, saltem de i oato appetitu loquendo . Quarta propugnat, separationis statum esse Animae ra.
ilonali praeternat u ratem . Hanc tutantur Caiet. p. p. q. 8s. art. s. Rane ibidem duh a. e cl. 3. quos reser , de te ui -- chi his, ac Lelma in 3. de Λ alma, ex quo Luchi,
I. TIROb a. qui ad p. p. Anima physi, inspecta est sita. Γ pte natura pars eorporis, de nonnihil incompleta,earens quadantenus aliquo complemento modo dicto ante gressa quaest. art 3. num s. ad a. arg. sed res aliquo eatens complemento, ex quo sat totum, non est in statu natura
Ii: et go com isto careat Λnlma separata non erit prout se in satu naturali absoluid.
Nec proderit fugam arripere dieredo, quM ΛnIma est
eompleta ut quod . lieet non ut quo. Non, inquam , proindetit, Tum quia saliem ut qua aliquo earet complemento.
Tum quia etiam ut quod lices non si simplieiret ineom. pleta, eo quod est per se evis ens; tamen est nonnihil etiamur quod incompleta, quia earet subsistentia formali, solumque radicalem possidet subsistentiam. ut conspeximus
T. Phys. q. 6.art. 3. s. a. secus separata laret suppositum iee persona, ae incommunieabilis essetitialiter allevi , non solo mue supposito, veram etiam ut subiecto inlaematio. nis; quia incommunieabilitas alteri ut supposito eum se ultima praesupponit omnes a lina ineommunicabilitates, ut ibidem eonspeximus. Nec iterum iuverit praesugere eum Mastrici, distinguen. do de uni e ad empus mortale, vel ad immortale. No .
inquam, quia modo loquimur de Λnima ab omni separata
De quo iterum I. sequenti 3. num. 7. ad I. aeg. 4. Prob. praeterea qua ad eandem p. evelleno Mas tit undamentum. Ideo separationis status assevera ut a Ma. arto eonnaturalis Λnimae rationali, imo Ac magis eonna. iuralis, quia Anima separata majorem sortitue persectio. rem persectios intelligendo sine eonversione ad phantasma. ra magis durando, quam duraret in eo ore mortali die. sed ratio illa nulla est: ergo die. Prob. m. hi formitet.
Ptimo. Perfectio Animae ratior alis est pes sectio persecti. va. cdm si essentialiter forma eorporis; sed perlectici larismae perseetivae, ne i in statu eonnaturali , debet esse in
suo perfectibili: ergo perfectio Animae rationalis ut si in statu absoluesccionaturali debet esse in empore . Prob min. Persectio persectiva ut talis eoa naturaliter petit perficere, se ut persectibile petit pemfiei. a. major illa persectio est persecta odumavit aceidentalia, nimirum qno ad ope tatio. em, durationem . die quae aec idone rei; sed persectio Mei dentalis non indueta eonnaturalitatem substantialem rergo dec. -mobrem absoluta loquendo est Wiolentus. Quod veto talis status si eonnaturalis eu suppost lone Pio, Semel supposito, quod Amma fuerit separata, estes condaturale, se separata existete, quia ceu , materia tn. σννι Ualx Ua Psil. Tom. IV. dependens . petit esse corpori superstes ἔ dc alias nullum habet naturalem appetitum, saltem innatum quaequla sede eliei tot ad reunionem cum corpore. com sit naturalitet impossibilis, de ad naturaliter impossibile non extet natu talis innatus appetitua, quia foret frustraneus . ut conspeximus I. Phys. q. a. art. s. tutanda , quod materia non appetat formas amissas, nee etiam inessicaei appetitur ergo
tali facta hypothesi erit ei connaturalis Nec mirum cuiquam sit, id quod non est con naturale absolutὸ, seri eonnaturale ex aliqua suppositione. Non, inquam. scut nee mirum est, id, quod non est necessa. tium absolui ἡ seri necessarium aliqua ea hypothesi . V. G. voluntas est libera ad praepediendam, vel non praepediendam visonem; dc tamen ex suppositione aperit tonas oculorum necessitatur ad noti impediendam visonem medio illuminat . Item electio mediorum non est absoluid necessaria; dc tamen supposita caci solitione finis est necessaria. Similiter Intellectus non necessitatur absoluid ad assentienis dum eonclusioni, de tamen supposito piae missarum assem u necessitatur quo ad ereteitium ad assentiendum conis elusoni. Non autem placet sententia Caiet. & aliorum, dicen. tium, statum separati is esse Animae rationali praeternaturalem . Non, inquam . Quandoquidem inde sequere. tur, etiam statum unionis ad eorpus esse praeternaturalem sed hoc ecc. ergo dee. Prob. sequela maj. Per ly ma ιeruarar Ie idem intendunt, ae ad moenere ς eum ad modum, quo ignis in Lunae eauitate indifferenter se habet ad moveri circulariter, et idcirco talis minus est ei praeternaturalis; quia diaturaliter sursum sertur; seut etiam aer indiffereti ictu habet ad tenebras , de propterea tenebrae sunt ei piae teris naturales; sed Anima separata per ipsos est etiam inuisserens ad corpori uniri: ergo Ece.
Λdde quia Λnima separata non dicit indifferentiam ad corpori teuniti dimittendo separationis satum, sed posui-vam ineptitudinem, em ad id, quod est naturaliter impossibile di sicut quod est supernaturaliter impossibile , est
quoque supernaturaliter ineptum. I. Prob. quoad a. p. per nuper dicta, quia nimirum Antisma est persectio perfectiva eor potis, dic. abloti ἡ: ergo
est et absoluid e naturale uniti maletiae ad eam perficiendam .
Id ipsum apparet summa ex violentia, quam patitur Antisma dum morbo, vel alia via a corpore seiugatur, secus
ipsa nunquam corpus dimitteret: dc p r accidens in corpora non petdurat edi deseientia dispos Dorum ne iratiatum. intellige tamen de violentia , quam patitur, non quidem secundam appetitum elieitum frespectu eujus pit est esse vel propter dubium , timoremque aeternae salutta, vel bomissionem bonorum, amieorum Se sed secundum appeti Lum lanatum, quam patiuntur praesertim extremo in ago ne uel ipsi mente capti. Et per hoc sponte suci, nemineque impellente, ruit Astii sundamentum. Quandoquidem est unita immortali corpori Anima separata majorem obtineat persectionem;
tamen ista persectio est supernaturalis , de supernaturaliter
Recedit, quod major persectio ista est acti dentalis, at non substantialis, qualis est illa, quam petit absolut/, uequid incompletum , dc pars physici.
Advos ν lorum argum/nιHIones dissolvuata ν. . A Rg. I. probando, statum separationia esse Λnimae I, rationali uiolentum etiam ev suppositione. Tune aliquid est in statu τiolento, quando est in statu in quo suum noti ob loet esse eompletum; sed Λnima in statu separatio.
nis, ceu pars a tot 1egregata , non habet suum esse eo mispletum etiam tali m hypothes , ut vel nos num. 34 seripsi. mus: ergo Anima in statu separationis est in statu violento. Maj. liquet; contra enim enita complebilis est, nem mm- pleti . Cons. Λnima etiam ex stippost lane satus separationis est suapte natura persectio phyuce persectiva r ergo contra
naturam eius est. noo miscete matellam.
Resp. dist. mai. s pro illo statu se de possibile, iterum talanaturale complestentum , conredo, sectis, nego mai Aedistinguo min. de alias semel supposto statu separati cinis est
133쪽
Impossibile, quod naturalitet tale aequirat eomplementum, concedo , laeua , nego min. Ec cons . Quoties namque persectio aliqua est alicui in possibilis, tune eius earentia non est violenta . si e V. G. non est violentum Homini non volare, non esse Λngelum, dic. quia id est eI im.
Contra. Propterea d Ieit arguens, talem statum violentum esse, oula est impossibile naturaliter eomplementum,
eoque solutio laborat petitione peincipii . Quamohreminitatur se. Quod est in statu, quo suo raret eomplemento est in statu violentor ergo multo magis, quod nee habere illud potest, erit in statu violento. Re utique id diei ab opponente posse, haud tamen M. n/. Quandoquidem per hoe, quod aliquis earet te sibi non debita. non est in statu τi lento . secos solet in statu vi lento Homo volare non potens. Qui equid autem est natu .ialiter impossibile, est non debitum; quia latios patet pos-shile, quam debitum, eum plura sint possibilia etiam na. toraliter, quae debita non sunt, V. G. possibile est, obji. eientem esse Regem, Papam, dce. non tamen est et debitum. At omne d bitum debet esse possibile, cum nemo jus habeat ad impcissibile. Ad Inst di .ant. Si ei debitum sit tale eomplementum ,
concedo, secos, nego an t. dc eons . Sicut non est in statu violento Reatus minori seuens gloria in patria, ae alius , quia non est ei debita . Hoe ipso autem, quod est naturaliter impossibile tale recuperare complementum est quo. que ei indebitum .
Contra. Litat ea rere eo, quod nusquam sult debitum, At esse impossibile id , quod nusquam fuit naturaliter posἰ-hle, non si violentum ; bend tamen carere aliquo, quod fuit aliquando debitum , de possibile; sed tale eomplementum fuit aliquando Animae possibile, Et debitum: erκo spostea fiat ei impossibile, de indebitum erit violentia . Prob. mai. Etiam eaeeo est naturaliter impossibilis ieeuperatio viis sua; de tamen quis finget, eum non pati violentiam ea-rondo visu, quondam et possibili , 8c debito . s legetit Tobiae lamentationem quais gaudiam Mir si qui in re. nebris ambiati, o tamen Carn non fide. λResp. nego ant. Carere namque aliquo, quod absoluti3, idest nusquam possibile fuit, aut debitum, est naturale , non tantom aliqua ex suppositione, versim etiam absoluisid. ergo pariter eatere aliquo, quod non est possibile , pto. indeque nee debitum ex aliqua hypothesi , erit naturale, non Ouidem absolute, sed ex tali hypothesi. Λo prob. ant. diei primod sim potest, quod patitur vli
lentiam seeund sim appetitum es ieitum , qui comidi ripa.tur cognitione et ieientis, potest frustrari; at non seconia Eum appetitum innatum, qui 'on est ad aliquid naturaliter impossibile. Desis solet frustraneus . Frustrati autem nequit innatus appetit ut, clim sita natura , quae nihil cipeatat ut frustra, id est a Deo, authore naturae, ut e pexi. mus a phys. q. 3. art. s. Ob idque solam sequitur, quod pos: set anima separata pati violentiam Tecundom appetitumelieitona, nisi aliquas majores obtineret persectiones,qui. hus alliei elicitos solet appetitust Imo dc sol lassis pateretur, his gloria in Paradiso tali violentiae remedium assertet ,
eom seiat, esse sibi supernaturaliter possibile, imo, de su-
Praeterea Resp. ese disparitatem , quia naturalis impossibi litas visus provenit, non ab intrinsecis , cam adhue vi suam retineat potentiam, sed ab extrinseco ex aliqua indispositione ora anum assciente. Dires. Impossibilitas reunionis ad eorpus non ab In trinisseeo, bene vetρ ab extrinseco est, quatenus se Deus de- erevit, quod non fiat regressus naturaliter: ergo quantam est ex suis initio laeis semper sertur, ac inclinat ad corpus,
adeoque si praepediatur, patietur violentiam . Prob. ant. Anima adhue separata retinet eapacitatem ad reuniri eum me rei ergo die. Resp. nego ant. seclis nullatenus stipernaturalis foret mor. tuorum tesurrectio. Ad prob. dist. ant. retinet ea meitatem obedientialem , concedo, naturalem, nego ant. Ec conseq.
Solutio late constat per dicta I. Phys. q 3. art g. g. tum I. tum a. talem nimirum impossibilitatem esse ab intrinsecis quia nempe se bonum universi petit in rerum vicissitudine ; res autem suis ex intrinseeis inclinatur in univeis bonum i de reliquas propter rationes ibi videndas. Post diem
au em iudicis, quando Anima corpori reuntetur, non amisphas erunt rerum vicissitudines . Ec insuper talis reunici
supernaturaliter, de non naturaliter fiet. Item eou petit universi bonum, quod quis cineus existat. Et sand quamvis non Ita foret . quod se decrevisset
Deus , icite ab opponente amabo, quomodo posset naturale agens natutali virtute mortuorum quempiam a mor
Dices . Τale complementum ut recuperandum est suis pernaturale duntaxat quo ad modum, non vero quo ad substantiam, eum eolpus de Anama snt naturales substantiae: ergo erit impossibile solummodo quo ad modum ,
at non quo ad substantiam, adeoque quo ad s ubstantiam Anima in illud inclinabitur. Resp. eoncesso ant. diae eonsequens , quo ad modum reddentem de eonsequenti impolii hilem ipsam substantiam, concedo, secas, nego conluq Com etenim absque tali su per naturali modo nequeat talis acquiri substantia, fit de consequenti impossibilis etiam ipsa substantia, adeoque nec in illam inelinabit. Hi ne perpetam Zuchi hie qaε. art a.d et in Λnima separata remanete inclinationem quo ad substantiam, licet non quo ad modum . Dices denique. Ad hoe, ut talis appetitus 8c inelinatio non sit se usitaneus, sat est, quod aliquando fuerit ad actum
reductus . Sie ut ut intellectus agens non frustra remam
neat in Λnima separata , sat est quod aliquando fuerit
Resp. primithe nego suppositum , quod scilicet suetit
aliquando redactus ad actum relat 3 ad corpus ut re uniendum. Fuit enim redactus ad actum relate ad corpus ut uniendum, nusquam vero in Ordine ad illud ut reunien
Praeterea dicatur, quod intellectus agens in Anima separata deservit saltem ejus ad ornatum . Ille autem apis petitus, sextaret in Anima, non deserviret, nis ad vi lentiam Λnimae. Imo Zuchi hic arti . vult, quod intellectus agens etiam in statu separationis aliquid agat , nimirum quod si id, medio quo intellectus possi hi lis juvatur ad intelligendum, litat non explicet quomodo . PO-test tamen explicari ex tarma lib. . de Anima quaest. 3O. num. xo. quod nimirum intellectus agens ibi e sottat species hic acquis tas, ut ex D. Th. g. contra Gentes cap. 43. In fine de A de Anima art. s. habent Cajet. y p q I 3. ait.9. Banez P. P. q. ro. art. 3. dc Ferrariens s 3. Contra Gentes cap. . Quae postea species determinant species insulas, ut
Ex his habes, quod liede unio Animae eum eorpore stnatu talis, non tamen reunio : dc quod corpus , sive materia
ut uni bilis sit naturalis Animae, non tamen ut reunabilis , sed hoe modo est supernaturalis. Nihilaminos uti β. a. has propter obiectiones, nuper se. luias, negari haud potest, sententiam Fetratiens s valde probabilem esse. Λliud arg. ab auth. D. Th. cortra hane eandem p. vide solutum I. phys q I. art. ε s. s. n. 8 ad ult arg. Et per haee hahes ad Cons. Siquidem disi. ant phys persectiva persectione eodem modo communita bali, nego, diis
verso modo communicabili, concedo ant. Ec nego conseq.
Non enim tunc est communicabilis, de re unibilis, nis supernaturaliter.
Solutio quaedam , quam habent Conimbr. de Ua ME, qui videntur controuersam hanc adduxisse ad litem de nomine, quid ni tum veniat nomine violenti; volentes , violarium illud diei, quod est contra rei e scientiam, refellitur ab Attiaga. Quandoquidem in sententia etiam illorum, qui docent, materiam posse supernaturaliter existere sine forma, exploratum est, quod si maletiae omnis ima denegetur, sinet in statu violent , neque s ne injuria eius seri id posse, de tamen nemini dubium est, formam non effici a materia. Item advertit eontra eosdem Conimbr.
de vasquet posse aliquid miscere subjectum aliquod, ta-
mei si ab silo non exigatur, scut lux perscit aerem, de tamen ab isto non post ivd exigitur, seeos aer sine luee solet in statu violento . Verum est tamen, quod isto in easu sorma dicitur praeternaturalis, ut lux aeri, Ece Idclaeo eon- eludendum venit, violentum esse omne illud , quod est contra positivam inclinationem, de exigentiam . Et de eo satis egimus a. Phys serὰ ab exordio post naturae definitionem dispiratam. g. Arg. a. probando, statum separationis esse Animae rationali naturalem etiam absolutὰ . Rationalis Anima sepa
134쪽
separata persectiorem obtinet intelligendi modum, putasne conversone ad phantasmata , item diu illis se durat quam in eoipote, saltem mortali e ergo talis status esset eonnatura lis, magis, quam status unionis ad eorpus saltem mortale ; adeoque s iste est illi eonnaturalis, absolute , multo magis ille. Ad hoe res p msum jam fuit num . tum 4. tum etiam s. Ea propter pet ibi dicta dist. ant. Ec aliis hujuscemodi persectio. nes sunt aecidentales, eo edo, labstantiales physicae, nego ant. & conseq. Praeterea aliam distinguo antecedentis partem. de alias per accidens est, nimirum ex dispostio. num se scientia , quod adeo parsim mortali duret in corpo . Ie , C cedo, de per se. nego avi. dc conseq. Per se nam. que, de quantum est dele optaret appetitu saltem innato , in ae iam in eo perdurare, de nunquam vellet dispostiones
deseere. Quod deprehenditur ex horrore, quo ameitur ,
s. Arg. 3. ex Mastrici. Anima unita immortali corpori habet persectissimum esse : ergo talis status erit ei eo naturalissimus, saltem per se loquendo , quiequid si de per accidens 4 ut in damnatis, ceu illis, qui α in Λnima torquen. di erunt, dc in eorpore. Resp. pet is a num s. dist. ant. habet naturaliter tale persectissimum esse, nego, supernaturaliter, concedo ant. di nego eons Vid. ibi, sicut Ecnum. r. ad a. arg. sub s-nem, ubi se tips, quia corpus litat ut unitum, vel unieniadum sit Animae naturale, non tamen ut re iendum, secus naturalis foret mortuorum resurrectio. Sic tib a. de Gener. S Corrupi diximus, quod res est naturalis ut producibilis, non tamen ut reproducibilis; Idcirco res semel corrupta nequit naturaliter reproduci.
x. Emine Inscias eunte, Anima separata Inorganicas retinet potentias, quales sunt voluntas, de intellectus, tum possibilis, tum agens; quia istae eum nonsu jectent ut in corpore, di sint a corpore independentes in suo esse, quemadmodum sunt in operati, quod sequitur ad esse, ut 3. de Anima conspeximus , probando , posse Λnimae
rationalis immortalitatem naturali dem 1irari ratione , Idei reo non pereunt eorpore pereunte.
Dubium autem emergere solet quoad plura alia. Et primo num organieas retineat potentias, idest sensitivas , ut annuunt Nominales, di sere Omnes P p. Societatis eum illis omnibus, qui tenent, has potentias realiter eum Λnimaldentificari, eontra quos nos lib. a. de Λnima dimicavimus, aho ount vero Thomissae; imo&Seotistae cum Seoto in . dist. 44. q. a. g. ad quaesionem, quamquam Scotistae grandes impingat in scit tes , eeim ex una parte etiam ipsi doceant , has potentias esse realiter idem cum Anima, & duntaxat formaliter ex natura rei, non vero realiter ab illa di.
si ingui ; de ex alia parte nullum maius sit realis di. stinctionis fgnum, quam realis separatio. Et licet Nais
setius disp. g. de Λnima q. a. at t. lnum. II. eas totis viri-
hus declinare nitatur, haud tamen feliciter, ut euique legenti per spieuum fiet. Secundo. Dubitatur, num eadem in Anima separata remaneant operationes sensitivae. Cir ea quod contra omnium sensum veluti paradoxum asseverate non dubitavit Io: Bapt. du Ha mel hie tom. 3. qui est de Meth. trach. 3. q.a. Inuficiantur vero reliqui, etiam illi, qui censent, eam retinere potentias sensti vas ; quia i dicunt) esto remaneant potenti an illae Operati vae; non tamen talium operationum subjectum, quod est eorpus, com operationes sint eorporeae ;dc praeterea quia non remanent instrumenta, mediis quibus ab Λnima exerceantur, nimirum organa, ut videte est
apud Artiagam, ec alios. Dubitatur 3. num tetiae t speetes , de habitus hie aequisitos. Quod probabiliter negat Ocham. In η. dist. r. q r. quibusdam cum aliis paucis Nominalibus ; asseverant vero reliqui.
species, di sabitus sie aequis os . a V m ad p. p. st certa per dicta liba. de Anima o. 3.
I art. a. tibi probavimus, cirganicas potentias subjectara ut in subjecto quod in ipso inorpore . pereunte autem
subjecto perit forma, quae in illo subiectatur, naturaliter
Hi ne mini md percipio quomodo hane eoncl. conglud pro bare queat Scotista, qui sui loco nuperrim8 appellato conspeximus ) negat, tales potentias in eorpore subjectari. Propterea mirum, quod hae ratione utatur ubi supra Masti ius
Ea ex re inseras contra Du Himel , multo minos sensti vas remanere operationes. Vide dicta antegressoss. 3. Quo ad a. probant nonnulli ex illa Lucae s. Reeeris
dare fili, quia recep si sona iv vita tua . Verhoe quia dicere de facili quis posiet, quod dives in inferno recordaba tur per species, quas illi maiorem ejus ad tristitiam ins derat Deus in actu separationis Ani mae a eo ore. Ideo aliter
Prob. Eadem de speciebus, ct habitibus in intellectu residentibus, videtur ratio , aede Intellectu, de voluntate quia nimirum ceu spirituales non subjectant ut in eorpore , adeoque isto pereunte non pereunt. Cons. Quicquid corrumpitur, vel corrumpitur per se , nimirum suo h contrario, vel per aceidens ad subiecti sui corruptionem, sed nullo ex his modis eorrumpuutur speetes,ac habitus hie aequisti e ergo perdurant isti in Anima separata. Prob. min. I. quoad p. p. Eorum contrarium est uel opinio, vel error, vel vitium, Ece. In actu autem semis rationis non tales acquirit habitus, aut speetes cam. ein fundantur a Deo, a quo habitus inclinantes ad salsum non plodeunt; nee ab objectis, de quibus In talibus angustiis cogitare vix potest. a. quoad i. Subiectum est intellectus , qui persecto non eorrumpitur. . Probo praeterea. Anima, quae hine abscedit vitiosa cum habitibus, eos in inferno retinet, eum damnati sui ssnt eum vitiis, mediis quibus ineunctanter ad malum inestrinantur, licEt ceu illi, qui sunt in termino, non amplius demereantur. Quam hiemesim istos exploratum sit, non posse 1 Deo infundi, satendum senit , esse habitus illos vi tiosos, quos hie acquisiere r ergo pariter de virtuosos retinebit habitus. Et quia de Voluntatis habitibus dicitur omnimoda est eum patitate de Intellectus habitibus, dc specie bus dieendum. Hinc Hierony. in prologo Bibliae ac in Epistola ad Paulinum d se mus, inquit, In Ierris, quorum sient a perseverat nobiscum in Caelo.
obtersae parIis argumenta foriuntur.
Lx realiter cum Anima rationali, & cum potentiis in- organteis ; sed illae remanent et ergo & illae. Mai. prob. omnibus argumentis allatis lih a. de Anima q. 3. art.a. Resp. nego mai. ad cunctas illas prob. habes per ibi dicta. Nee fas est hie, talem agere eausam, quae diversa est ab ista, licἡt eum ista connexa.
sationes, ex illo et lato loeo Lucae ac Pater abraham, miserere mel, ω mitte Lazaνum, ut i si mal extremum H siti sus in aqua, refrigeret Iinguam meam . quia crueior in hae mmma r ergo Λnima separata sensibilibus a meitur obiectis, adeoque lentit. Cons. ex Du Hamel. Λnima unita e potis sentite ergo de separata. Prob. conseq. Principium 1entiendi est Λni. rea. Tristatur, di laetatur Λtamus, non corporis moles.
Resp. ad arg. Instando. Siquidem esto ibi nominetur linia gua, de digitus non sequitur, quod Anima Epulonis, lin-lnam , & Λnlma Graii digitos habeat : ergo patitet esto ensibilium objectorum affectiones nominentur, non sequi- Iur, eas extare. Quamobrem dicendum est quondam per
135쪽
eorporales effectus ad nostrum intelligendi modum re .
praesentari, quant m sit amabilis, vel minima beati iudi .
his portio. Contra. Damnatus seri miram, non tantum damni , uinim etiam sensus, uti fidei est dogma a sed nis in An ma extarent huiuscemodi sensibilium obiectotum affectio. es, nullam subiret sensus poenam : ergo flce. Min. eviis dens extat . Ccim namque nee sensus , nee sensationes h .seret, iam nihil nee menam, nec delectationem sentire posset. Resp. hoe idem arg. de Angelis damnatis valere, utram. que subeuntibus poenam ἔ Et tamen exploratum est, in Angelo nee sensum , nee sensationem habere locum , adeoque nee per absolutam Dei potentiam sentire posse ; scut nec per absolutam Dei patentiam intellige te valeret, qui intellectus ex oeis seret in sorma itaque, nego min. Adprob. dieas, quM nomlne poenae sensus venit poena quaelibet illata ab obiectis eκ- trinsecta, quae nata snt assigere corpus, ut ignis, die Et in hoe Universi eonsentiunt, ut videte est apud Io: i S. Th. intract. de Angelis q. s . disp. a . art. I. estque doctrina D. Th. p. p. q. ε . art. q. ad 2. & in a. sent. dist. s. art. 3. 3 ε. 8e in . dist. r. q. I. Ac dist. 44. q. 3. art. 3 q. 3. inco . A q. ec dist. s. q. r. art. a. ouaestiuneula x. ad 3 ct q. χε. de ver .art. I. in corp. ecquod s. a. art. is. lneor p. c quod i 3. an. 13. dc alibi passim. Et eoneordat Scotista eum seoto in dist. 4 . q. a. f. ad quaesionem, uti videre est apud JHastrium ulla g. de Anima q. a. art. I. num. I . Crueian vir igitur, non per alterationem, sed per animi tristitia inde dupliei alligatione, quam ibi patiuntur, quarum una est ad inflati i ignem tanquam ad carcerem, altera, per quam ita corpora)i allipantur igne . ut exite suas in operationes nequeant, seut si foret quis funibus, de catenis vinctus. Quae alligatio est spiritus poena aeerbior, quam si eorpora-ies tetret adussiones . Quibus additur amictio summa, quia selunt, suturam esse unionem corporis erimburendi. Vid. Ior I S. Th. loeo nuper appellato, & fusos sal m. p. a. intiaci de vitiis, ecpeeeatisq gr. disp. ig num. 3r. dcnum. 4 ubi etiam actionem praeviam propriam ignis assignant. lost. Nisi Ignis eombustiones paterentne, iam ignis nihil in eas ageret; sed commune dogma est, ignem totguere Animas ut Divinae Iustitiae instrumentum: ergo die. Prob. min. Operationes ignis sunt calefacere , cremate , Ece.
Resp. iterum, hoe idem de Daemonibus urgete. Praeterea Resp. esIe instrumentum impropνὰ, idest id, medio quo Di vina eos Iustitia torquet per dictas alligationes, qua tenus sanis est id , ad quod eos alligat. Vel dicatur pet scitista 2. Phys. q. a. a t. a. sub num. 7 ad a. arg. quod nullam Enis habet actionem propriam ex parte rei; sed duntaxat ex parte modi operandi, modo ibidem displicato sub num 6. ad a. arg. Ex parte vero rei operatae agit supernaturaliter per virtutem sibi a Deo collatam, qua spiritus illos coercet, ne in suas valeant operationes exite. Imo Salmant. loco nuper appellatra volunt, quod ignis modum quendam producat in Anima, de in Daemonibus, de proinde; quod sit instrumentum ptopli 3 inquens, hab nsque verum influis xum. praetet ea ibi solio 8 8 num. aoa. docent, quomodo Animae puerorum degant in Limbo tanquam in loco, esto nihil pallantur triste. Nam dicunt, tales Anima ibi pati alligationem; nee tamen talem alligationem, sue ad imeum , sue ad impedimentum eliciendi suas operationes quod est qualitas quaedam illo a loeo Divina virtute producial esse eis poenam. Non, inquiunt, quia sua Deus providentia facit, quod id non apprehendant ut sibi distonusniens . Nihilo mineis ex dicendis insta sub finem hujusee quaestionis quaesto 3 diei potest, esse in Limbo, non ranis quam in loco proprie dicto, sed tanquam res extra Univer sum, s ibi nihil agunt, aut palluntur . vide etiam Godo intra 1. de Beat. q. s. disp. I . F. 3. num Is . dc seqq.Λd Cons. Resp. verum esse loquendo de ptlneipio qao , at non de principio quod.
manerent in Λnima separata, sequeretur, quod duo aeci. dent a solo numero di stincta in eodem forent subjecto; sed hoe quisque Thomi statum respuit: ergo dce proh mai. Animae in statu separationis infunduntur a Deo species eunctarum rerum; sed tales species eiusdem solent speclei eum allis hae in vita acquisitis: ergo Zte. Probratis. Tales spe etes eadem repraesentaret obiecta, iudice D Th. s. p. q. 8s. art. 4. dcq s de Anima art. Eo. quotum eoae plura eiusdem sunt speciei; sed species speeiseratur ab odiectis, ad quae
repraesentanda per se ordinantur: ergo die. Resp. nego sequelam mai. Λd pr . nego min. cujus adplo, primiter dira, quAd litat eadem repraesentent objecta, non tamen eodem modo. Spre es enim insuta repraesentant
obiecta modi magis amplo, magisque immateriali. specificantur autem ab objecto seeundum modum, secundo mquem istud habet esse in sprete. Praeterea dist. maj. eadem obiecta solom, nego, de simul etiam alia, e Medo maj. cum min. dc nego e seq. Species eamque losusa, eeu universalior, de speciei altioris, reis piaesentabit simul Ac alia speelei clivetiis Ob ecta, quae esto non per modum unius , sed disparatd se habeant respectu specierum in hae vita acquis tarum; tamen possunt altiori, de eminentiori modo repraesentata se habete per modum unius respectu speelei infusae , ceu magis immaterialis, magis persectae, magisque universalis. Solutio alia videatur apud Tuchi. g. Arg. . ad idem. Ecclesiastes q. dicitur: mortui n/III naveνunt amphus , ec post pauca , nee esus, nec raria apud inferos . Cons ex illo Corinth. 33. pos sane vitam seunt a viis
Res p. ad arg primit 8r eum Lyrano, sermonem ibi neri de damnatis, nihil amplioseognoscentibus, quod eis pi desse ad salutem queat. Ob idque S. Th. docet, quod damnatus non amplius cognoscit Deum, nisi ut punitorem. Praeterea eum Hier. quod Sapiens loquitur in perlona im.
Ad Cons. Resp. eum communi, Apost. ibi loqui, non de naturalibus scientiis, dc naturaliter aequistis, sed spe. et aliter de uno ex donis Spiritos Sancti , quod Selentia compellatur, de eomitatur Fidem, quodque cum ipsa destruetur Fide ratione obscuritatis, ut ipso ex contextu perinspicuum est. s. Λrg. s. Si Anima separata retineret habitus selentis. rum aequisitarum, posset quoque earum exercere actus; sed eonsequens salstatem redolet r ergo die. Mai. ex eo elucescit, quod ubi est impossibilis actus est quoque impossibilis habitus, imo fle potentia maxime elim non deperi
denter ab organo eorporeo exeleeantur. Μin. prM. Actus scientiarum acquislatum sunt per eonversonem ad phantasmata, Ec cum dependentia ab illis; sed hoe nequit fieri in statu leparationis: erg dcc Prob. mai. Tales actus debent esse eons miles actibus eliestis in praesenti vita, ehm sint ab eodem habitu; sed in praesenti vita sunt eum dependentia a phantasmatibus: ergo dce. Resp. nego min. Ad presti nego maj. loquendo pro statu separationis. Ad p ob dico, esse similes quo ad substantiam, illast essentiam, at non quo ad modum . O. Λrg. ε. ad idem . Morbo nonnunquam Selentia amittitur: ergo per mortem semper deperditur. Prob. e seq. Nulla est ios imitas, quae tantam inserat mutationem , quantam mors ipsar ergo s die. Resp. dist .ant. amittitur quantom ad eius esse, nego . quantum ad exereitium, ec usum subdis . pro hoc stata , transeat, absolut/, nego. Morbi vi non destruitur scientia, sed duntaxat praepeditur pro hoc statu eius usus; quia elim intellectus pro hoe statu si sensui coniunctus, de cum eo connexus, scuti de Anima est empori copulata; id est. eo species, & habitus non obtinent suos actus , nisi phanistasmatum adminiculo, adeoque propter organi laesionem , de sensibilium specierum amissionem praepeditur exereitium specierum, Ac habituum intellectualium hoece pio se , tu . Dixi transear, quoniam Goud in vult, soluin modo ad tempus aliquod praepediri exercitium . Pulchrum apud
I . Arg. postremi. Si plutea remanerent in intellectu species pro statu separationis, ad nullam unquam determianaretur in partieulari cognitionem, nec major foret ratio , cur ab una potios, qvim ab alia delet minaretur specie. Non enim potest re tri ad sensus, qui habent sens bilia partieularia concipere, nee ad phantasmata essicacisis, vel mini)s efficaciter moventia. Resp. nego sequelam. Ad annexam plota dico, quod vel loquimur do cognitione intuitiva. Et tune dicimus, deteris minari a specie objecti ratione specialis cujusdam coon tationis
136쪽
tionis ad illud. Quod si plura snt objecta praesentia , vel s.
mul, movebitur ad omnia per modum unius; vel prius ab eo, cuius species est persectior, s disparatὰ se habeant vel loquimur de eognitione abstractiva. Et tunc dicimus, ni civeti oceasionaliter a specie hus obiectorum, quae sunt, vel fuerunt praesentia; formaliter postea a speeie tertia , uam ex praeconceptis speciebus format intellectus, si se e re universali; si veto si de re pallieulari absente mo. velut ab eius specie, s aliquando fuit praetens; vela spe . eie alterius obiecti similis , s nusquam praesens sult. Si autem scistiteris . und 8 proveniat istaobjecti praesentis eon notatio in specie. Dicerem, resultare eκ ipsamet speeie in virtute actionis illius agentis, a quo primo pio ducta species fuit, eoncurrente praesentia objecti ut meta conditione, ut species ad illud reseratur ut ad praesens ;quemadmodum in omni telatione respectu sul termini eon
tingit; licdi pro specie, ceu illa, quae est quid intentionale
determinativum vitalis potent lae peculiaris, desideretur praesentia, & ncin sussciat existentia termini, quae ad relationem susseti tametsi absentis. Vel eum Io: S. Th qio. de Λnima art. . dieatur, quAd
determinatur ex reflexione ad phantasmata. Siquidem esto tune ncin ha diat e verti ad phantasmata; tamen conse vat resertonem illius eonversionis, quam quondam ha 'buit. Vel domum dieatur, quod determinatur ex Divina ordinatione. ut indigitare videtur U. Th. p p. q. 89. art. 4.
Leve aliud arg. vide solutum apud Zuehi.
Per quas species inrelligas Anima separara.
a. A Nimam separatam intelligere ex professo propua II. gnat Zuehi hie art. s. sed supponenda res est imo
ut o ema Fidei. qua novimus, Beatos in Patria eonspicere Deum, eumque amare; & damnatos in sin serno in.
telligere, ut diues Latarum deprehendehat in sinu Abra. hae. . Nihil diminos lege Lucti . Hoe supposto dubium emergit prout in titulo. Et a. Prima opinio eenset, quid Anima separata eogno. stat per speetes hic aequisitas, Ec illuc exportet ea cimnia, quae hie nouerat; pro dignostendis velfi aliis aeeipiat spe. cies ab ipsis obiecti, ope in ellectus agentis, litat nonam .plidam dia phantasia. quam non retinet, oel salte raeju non retinet actum. Hanc propugnat Scotista eum Seoto
Seeunda autumat, quod Anima seiugata intelligat omnia pet speetes a sua natura νeluti passiones ab essentia dima. nantes in eo separationis statu. Pro ista citatur Funseraa. M th. q a. siti. . Tertia retur, qudd pro dignoscendis, quae in statv eon. iunctionis noverat, susscuant species hie comparatae, quas ibi retinet; pro aliis vero infundantur et speetes a Deo. Stant pro ista Ruvius, Mori sanus dii p. de Λnima, & pto. habilem dicunt Conimb. Quarta arbitratur; Λnimam separatam, sicut de An petras pro dignoscendis rebus spiritualibus accipere speetes ab obiectis; pro materialibus vero dignoscendis opus esse . ut speetes a Deo ei infundantur . sie Avella uuaest. o. tia. ult.
Quinta denique tutatur, quod pro quibuscunque dian scendis infundantur Animae separataei Deo species. Hie communis est apud Thomistas cum D. Th. p. p. quaest. 89.
g. Ut ad omnes partes est D. Th. p. p. q. 89. art. . de in Disputaris qs. de Anima art. a C.
4 uoad p p probatu plerique eo quod si species dima.
rent ab Λnimae natura sequeretur, quod omnium etiam possibilium telum e nitionem haberet; quia omnium speetes ab ea dimanarant. Verom quia dicere Funisca posset; quod objecti Lxissentia sit conditio requisita, di quid necessario con notatum, eo quodam modo, quo scrips prae-resso ait. in sile. Idei reti ut alio modo haee ratio sat esca κ videndi sunt salm p p ira r. qui est de Λngelis dis p s. dub. 4. ubi vestigant, num spe. es insenuibues productis
a Deo in intellectu Au Deo haleant rationem natuνα-tis ρνυν et tis s. r. Hoc si quidem hic prolivum nimis to .ret. Eapropter aliter Prob. alia communi ratiocinatione . Si pro statu separationis ab Animae natura species emanarent , et lam pro
statu eo unctionis ab eadem di manarent; sed hoe sals-tate laborat: ergo dce. Mai videtur nota, Tum quia col. pus non impediret talium specierum di manationem , seu tnec aliarum proprietatum emanationem impedit . Tum
quia pro conjunctionis statu deberent saltem di manare specie, sensibiles, quae in sensibus recipiuntur; quia quemadmodum pro statu separationis recipit speetes duntaxat intelligibiles , ita pro statu e iunctionis etiam sens biles. Mai. videtur notior, quoniam in hoe eri iunctionis statu ex erimento didielmus . speetes emitti ab obiecto, ut palam est in spreulo, ni d xeris, 1 speculi natura profluere quod perridiculum seret, Tum quia quae a natura di manant sunt naturales persectiones rei in se, at non ad petissetendum alia ; nullam autem a se et species utilitatem spe culo; Tum quia seeos etiam speculum solet intellecti vum, vel laltem sensilvum; com ideo speetes in hae sententia dimanent ab Animae natura, quia sunt naturales persectiones suae cognoseiti vae naturae. s. Quo ad h. p. nimirum quod non per species hie eomparatas intelligat Prob. eum communi . speetes hie comparatae nequeunt operari, nisi eum dependentia a phantasmatibus; sed Anima separata non per eonversionem ad phantasmata intelligit: ergo nee me speetes hie eomparatas. Mai quam adversae opinionis vindices negant, Prob. Tales speetes, saltem originaliud hab)nt esse cum dependentia a phantasmatibus: ergo etiam dce. Prob conseq. nocisolam quia operari sequitur ad esse , verom etiam quia species, quae habent esse cum dependentia a phantasma.
libas, iam aliquam naturalem eum phantasmatibus emisne 2 lonem habent; sed nisi operarentur eum dependentia a phantasmatibus nullam eum istis connexionem habe.rent i et go &e. Min. est eon spieua. Siquidem soleni a pnan. tasmatibus independentes, non minias, ac illae, quae m- dependenter a phantasmatibus ortum habuerunt . Mai.
vero prob Quod hibet esse aliquo modo ciriginaliud.ab. aliquo, non penitri disparat/ se habet ad illud , quia quae disparatὰ se habent ita se habent, quJl unum nullo modo laseit aliud ; sed sti illam eum phantasmate eonnexioin nem habetent, disparat d ad illud se haberent: ergo Ece Nee praefugere eum Maurici iuverit direndo, quod diis istursus hie Waleret, si talem a phantasmate dependentiam species habuissent ex sui natura. Non se autem est. Talem namque dependentiam habent pto hoe statu ex eon.
nexione potentiae intellectivae cum sensitiva, adeoque pure aecidentaliter.
Non, inquam. non solam quia tui num. r. videbimus se suapte natura fieri petunt, eo quod cuiusque rei natura
petit, non pertransire de extremo ad extremum, nis tranis leundo per medium . Verom etiam quia sunt suapte natura specles potentiae, quae suapte natura petit vel habete, vel habuisse connexionem eum sensitivis potentiis, ratione cujus connexionis convenit ei intelligere per converso. nem ad phantasmata: ergo suapte natura petunt fieri dependenter a phantasmatibus, com suapte natura petant seti modo proportionato illl potent iae, euius sunt speetes. Ant. prob duapte natura sunt species potentiae talis sol mae. nimirum Animae, quae suapte natura petit habere, vel saltem habui sie eonjunctionem cum corpore, eo quod suapte natura est eorporis forma. Hane praevidit molestiam Scotus in I. sent. dist a. q. 3.& dist. s. q. 3. Ob idque com dice te cum Origene non latausus. Animas fuisse in poenam eorpori inclusas, dixit , saltem quod cognoscere per eonversonem ad phantasmata conveniat in poenam originalis reatus. Quod de Malltius habet disp. 3. de Anima q.a. art. a. num. Ig. quod &disp. s. q. r. dixerat. sed
Contra ipsum ineluctabiliter jam insurrexit Caiet. p.p.
137쪽
q. 84 ari . . eo quod Adam etiam in statu innocentiae intelligeuat pecconversionem ad phantasmata. Et celid si H mo exta et in statu purae naturae, nimirum nee lapsae, nee
integrae, sed purae, adhuc intelligeret per conversonem ad
6. Pr ., praeterea quo ad eandem p. alia communi rati ne Si Anima separata intelligeret per speetes, quas hine defert , tequeretur, quod Animae pars ulorum . qui vix lucem ait 'ere, ae saero sonte sunt expiati, sere nihil ; & 1 solitori Animae e.1rum, qui in materno adhuc utero deeesse.
Dum euidam publicti disputatorio in congressu rationemissam objicerem, evestigio ullo absque incommodo totum eoncessit, seu tae Mastrius ubi supra annuit dicens , quod insantes illi nihil agnoscent pet species hie aequisitas ; tamen intelligent per species, ibi comparatas. Sed Condita . Ultra quam quod festin/ ostendemus, Animam sep ratam non acquirere speetes ab objectis, adhue instatur. Si qu. dem sequeretur, quod insantes illi complura melius , ae persectos cognoscerent, quam DD. Λug Hierony. Thoma,&c. quia engnoscerent ibi pet speetes ab Objectis desumptas putiores, ceu absque ulla cum dependentia a phantasmate formatis. Vides quem tot ex studiis , quem.
que ex tot elucubratis materiis reportassent proventum ,
cum meliorem conditionem quo ad cognitionem Dissent pueruli sortiti . Nee tamen species, quas Λnima illo asportavit solent otiolae . Non, inquam, quia, ut inquit Io: . S. Th. q. to.
de Anima ait s. a d a. arg. licet non reptaesentent objecta , nee eum intellectu cognitionem eme iant ; tamen ad ali. quid deseruiunt, di sunt necessariae ad hoc, ut determinent 1 pecies insulas, quae, ceu de ordine illarum, q iae Λngelis infunduntur, sunt improportionatae Λnima rationali, quae proinde solam eonsulanee, at non distinclai per tales species cognosceret res naturales omn3s: Sicut ii Deus uni An.
g. lo inferiori insunderet species ringeli superioris, serent illi impidi portionatae. Ideiret Anima separata naturaliter per species sibi a Deo infusas eognoscit distincto omnia M. Iect , quorum notionem habuit in hac vita ; ad quae spe .cies infusa determinat ut a speciebus, quas illve detulit hine,
Propter connexionem aliquam , quam eum illis retinet, licet non retineat eam illis omnimodam proportionem sussicientem ad illorum cognitionem per sei am solam. De quo ex professu Lucti agit hie art s. Quamobrem est unum exeonsuetis Mastili mendae iis, quod S Th. in insis conseis uenter se loeutus, dicendo , quod remaneant species in
Anima separata ; & quod eonsulti as suismi id negare , cum
ibi solem otiosae. Per virtutem autem summaturalem poterit Anima plura alia distinctἡ dignoscere secundum virtutem, quam ei dare Deus voluerit. De quo stis os in traei de Beatitudine vestiis gando. aald se tua videas in Verbo ubi inter caetera dicuntur mali videre extra Maram viscinem , quae ad proprium eorum pertinent statum hocce in mundo, V. G. Dominicus omnia quae ad suum spi ctant institutum Religioiorum , sed virtute sua non uidentur cognoscere . quae hie aguntur in via, eo quod non vident ut peti inete ad innimam separatam , quae in statu separationis est, in termino ἔ adeoque sola Divina revelat sone nonnulla cognoscunt ; sicut etiam orationes, & preces, quae ad Sanctos diliguntur, Divina eis, ad quos diriguntur, in notiscunt revelatione. De hoc idem Z uehi citatus hie q is . art. ε. Dum. II. . Quo ad 3. p. nimirum quod non pet species ab objectis in ita tu separationis delumpta intelligat, Pro b Res multoties, quas Λnlma etiam separata cognoscit, sunt ma . tetiales ἔ sed Anima separata nequit accipere species a rebusileti objectis materialibus : ergo Anima separata nequit saltem naturaliter intelligere per species ab objectis de . sumptas. Prob. min. Species materialis nequit recipi in intellectu nis mediis sensibus; sed Anima separata, ut art. . conspeximus, non retinet senius vel saltem sensuum non re tinet actus : ergo&c. Prob. maj inter speeiem , ct potentiam debet esse proportio ; sed inter intellectum , ct rerum materialium species immediate, di non mediis sensibus moductas, non est proportio : ergo&c. Min. ex eo emi eat, quod species i liae sunt materiales, intellectus vero im- materialis es . Mai. prob. Hac enim ratione objectum materiale nequit immediate per seipsum uniti potentiae, sed ii pigra spe ete. Cons. De extremo ad extremum saltem naturaliter non
fit trans tus, res per medium; sed sensus sunt quid medium
inter intellectum , de obiectum : ergo &e. Reponit Mastrius, sussicere proportionem morentis, &mobilis, at non requiti proportionem eonvenientiae, di s mi litudinis. idque comprobat exemplo phantasmatis, quadmateriale est, ec extensum ; ex tamen movere potest intellectum agentem , imo possJbilem. Et ad icit, quod tametsi materialis potest immaterialitati per intellectum agentem , ne otiosus iste in Anima separata remanete dicatur . Λd Cons. dicit, sensum non esse medium ex rei Matura exigitum ab intellectu, sed ratione connexionis, quam h ee pro statu intellectus eum sens bus habet. Sed Contra . Nequit ista adesse proportio moventis, di mobilis, nisi etiam eon ψenientiae di sim litudinis in immaterialitate proportio adsit r ergo si ista non extat, nec illa . Prob. ant. Non alia ratione objectum indiget specie , nec immediatd suam per entitatem potest aptatim ratione mo. veniis cum potentia ut mobili, nisi quia est materiale : eristo dcc. Phantasina autem nonniavet intellectum possibi-ilem, benἡ veto speetes alia, quae ab intellectu agente me. aio phantalmate produci: ur, ut festinὰ dicetur. Contra id; quod de agente intellectu dieitur insto. Inter Intellectum agentem, oc speelem, licdi non i ota requira, tur immaterialitatis similitudo, quanta inter intellectum. possibilem, ec speciem, quia iste eognoscitiuus est, at non ille ; suo tamen modo etiam similitudo ista requiritur : erga die. Plob ant. Non alia ratione intellectus agens nequit depurare ipsam in se objecti materialis entitatem , & reqvi
xit ut species ab obieelo mmi ssa , siccis oc ipsum pollet immediatd possibili intellectui aptari. Praeterea negari haud potes, quod Phanias ae species . idest phantasma , qua media intellectus agens aliam producit spciem in intellectu possibili, fit magis immaterialis , quam illae, quas obJectum pioducit in medio, &quam illa, quam mediis istis producit in sensibus exteritis r ergo majorem cuin illa propoli onem intellectus agens obtinet ;adeoque saltem naturaliter eam exigit. Eu vel maxime , quod in separationis statu meliori modo Cicitur cognitio , adcoque major requiritur proportio inter concurrentia ad cognitionem . Proh Λnt Medium , puta aer , non estitae lassulti, ut O Metium in se, puta lapides, riteres, dic. senius externus nati est i a materialis ut in se obiectum materiale est et eigiaec . illus tantur haec omnia. Non est imaginandum , quMilla eadem species, suae ab objecto immediati' proaucitur in medio, ilia eadeιnsit, quae in sensu postea recipitur externo, α ab illia transmittatui ad internos, ct ab illis ad intellectum. Non, inquam, seeos idem numero accidens naturaliter, ectea ple m graret de subjecto ii ubjectum . Quod naturalitet saltem loquendo, nee Mastrius approbat agendo de prinei pio indi viduationis accidentium. Igitur objectum materiale producit species in medio, di mediis illis aliam in sensu externo, di media ista quadan tenus miniis materiali aliam in tentu interno ; S media illa iterum magis a materiae immersione semotam, aliam in intellebui ossibili ope intellectus agentis.ld, quod ad Cons. respondet, resutatum iam est sub
3. Prob. quo ad eandem p. quod nee ab obiecto immateriali queat Anima separata species reeipere. Talis specles si ab Odiecto producet et ut in Anima se palata, vel produce in rei ut immediatis ab illo immediatione suppost , vel imm diatione virtutis ; sed piopugnati neutrum potest : ergo Anima separata nec o ecta immaterialia intellisit per spe. Des ab eis acceptas. - Pt obniin. Et r. qui ad p. p. Tum quia Anima separaia , scutoc Angelus potest objecta etiam materialia in aliqua distantia cogn*lcere. Tum quia si produceret immedia id immediatione suppositi, deberet producere per hoe, quod objectum intime illaberetur ipsi δε nimae vel uniendo se ut speciem intellectui eius, non seeos, ac Essentia Diν inaunit ut Beatorum mentibus. Et hoe absit, non solum quia hie illapsus est proprius solius Divinae Essentiae , ut universim SS. Pp. dogmatirant et verum etiam quia quemadae
dum duo corpora nequeunt saltem naturaliter eodem esse in loco cucum scriptivo, ita nec duae spirituales substantiae e
dem in loco definitivo. Ob idque Essentia Divina superna
turaliter, at non naturaliter illabitur Beatorum mentibus,
quatenus Beati mens medio lumine gloriae, quod es Divinae naturae participatio, elevatur quodammodo ad ordi. nem
138쪽
eem Divinum. Ultraquamquod Essentia Diuina rationa suae infinitudinis omnia de loca, ec locata eminenter conti. net. Uel per hoe, quod illi immediatd contigui3 admoveatur, &uniatur. Λt neque hoe modo, quia cum nequiret ei eniti secundim partes, et quod Spiritus, ceu indivisi. hilis, paries non habet, deberet uniri secundρm se totum, seque illabi, hoe est nitis tibi, adeoque in eodem esse loco, quemadmodum duo eorpora s seeundum se tota sese contingerent, penetrarentur eodem in Ioeo. Quamobrem potest quidem spiritus illabi eorpori quod movet, quia tune spiritus est in eo loeo definitivi , 3c eorpus circumseripti τὰ , adeoque diverso modo, at non illabi spiti tui. Eaptoptet Anima separara seipsam duntaxat per suam substantiam sine speeie distinctaeognostit. De quo nonnihil Luchthie q. Ιε.
Dieete autem , quia operaretur Angelos intra ipsam Animam eius intellet ionem, vel quid aliud ; est error priore peior; Tum quia intellectio, ctu actio vitalis, petit esse ab intrinseeis ejusdem Animae. Tum quia jugiter incommodum illud, quod duae spirituales fissistantiae scirent smul eodem in loeo definitive . Secundo. Prob. illa min. ouo ad a. p. speetes i sta vel siret spirituali s. Et hoc non . Siquidem species illa in medio vel foret sine subjecto. Et id naturaliter est impossibile. Vel reciperetur in subiecto eorporeo. Et neque hoe saltem aturaliter est possibile, vel in subiecto medio spirituali Et neque hoc propugnari potest, Tum quis istud non est assignabile. Tum quia eadem foret ratio de hoe subie hospiti tuali, ac supra de obiecto spirituali, producente spe.
ciem , quomodo nimirum ipsi uniretur Animae . Ea ex re eommuniter Nostrates in trach. de Λngelis docent eum D Th. quod dum unus Angelorum alium alloqui. tur, aut ei suum manifestat conceptum, non producit aliquid phy sieum in illo .Quri modo autem talis sat loentio. Ut plenios quae dicta, de dieenda hie a nobis sunt, assequaris Hoe non te praetereat, quod Nostrates eum D Th. Intrach. de Angelis tradunt, Unum Angelorum alterum a L. si per hoc, quod e cepi um suum ad alium ordinat. Quan doquidem cum species Λnget se a Deo insuta repraesententcuncta naturalia, nimirum quae naturalem ad universi oriadinam spectant, Ag quae si . um ad Λngelum , cui sunt insu-sae , attine e t Hinc quia ex eo , quod unus eonceptum suum ad alium ordinat, jam talis conceptus est aliquid illius Angeli, ad quem ordinatur, adeoque ad eum speciat: Id. circo de talis conceptus e vestigio per speciem ejusdem Λngeli repraetentatur tali Angelia.
Αst quia maetna ibi dissicultas emergit; eo ques hoc,
quod est, talem conceptum ad alium ordinari, est meta denominatio extrinseca, vel ad summum quid intrinsecum pure motale, adeoque imperceptibile videtur, quomodo possit reddere hujustemodi conceptum de non repraesentato
repraesentatum physce; & quodnam sit illud, quod Geit et veluti ad mentalem audientiam Λngelum illum, eui ta iis st mentalis locutis.
Propterea smissis aliis direndi modis, qui salebris, &caliginesta tenιὶ dieetem, quod talis conceptus erinoseitur ab eo, ad quem ordinatur, ratione connexionis, quam cum tali conceptu loquentis habet actus voluntatis, per quem ordinatur. siquidem species Angeli repraesentans allis quod objectum , repraesentat quoque ea, cum quibus con nectitur , secos non perse id repraesentaretur , com non epraesentarentur ejus connexiones . Omnis autem actus ordinans, ut talis, connectitur cum eo , quod Ordinat, eam relationem ad illud dicat. Actus vero voluntatis ordinans, eum ut talis, nimirum ut ordinans sit suapte natura quid spectans ad illum Angelum , ad quem ordinat conceptum , absque aliquo adio concurrente ex parte loquentis, cognostitur ab Angelo
eui fit locutio; quia elim specles Angelica sit quantam est
de se repraesentativa omnium etiam suturorum, lie/t in acta seeundo ea non repraesentet ea desectu alicujus eOnno rati, dc conditionis, nim stum ex desectu existentiae rei; Idcirco hoecon notato posito, haeque posita eonditione,
talis species in virtute actionis, a qua primo fuit producta eadem species illius Angeli, eui fit locutio, repraesentat illa objecta; sicque statimatque existit actus ille voluntatis ordinans, repraesentatur per speciem illius Λngeli, eui fit loeutior scut in Logita seripsimus, quod polito termino resultati sundamento relatio in cui illius actionis, a qua Bri Ualde a Phu. Tom IV.
fuit fundamentum illud productum; & alibi quid gravia
sublato sundamento statim in eui primae actsonis generantis tendunt ad centrum. Angelus autem, cui fit lκutio, ex citatur ab eadem sua speeie in virtute ejusdem actionis a genistis, virtute euius tune habet in actu secundo lepraesentare ad positionem illius e ditionis , sive eon notati requiis sti Nee obstat, qu5d etiam talis actus ordinans se actus liber, adeoque videatur fle ips alterius Λngeli cognitionem Melsugete; ed quod Thom istae communiter dieant, Αngelum non cognoscete Hominum secreta cordium, nisi ei vel a Deo, vel ab ipsomet, cujus sunt, per signa, aut per corporalem locutionem minis lentur s quod a sΛrtiori valet de laetetis mentis Λngelorum quia ceu libera sunt altioris ordinis, & quia voluntas, ceu libera a sola Di .ina
Non, inquam obstat, quia loquitur Thomista de asibus libetis, qui non sunt ipsa mei ordinatio ad revelandum , vel ipsamet reuelatio. Iste namque actus liber, qui est o dinatio ad revelandum, seu ipsam et revelatio, tollit rati ianem secreti tum a se, tum ab eo, quod revelatur; quia dum ut qaod revelatur illud, ouod erat seeretum , reve latur ut quo ipsemet actus teoelans . undd Thom istae loquuntur de eo, quod est liberum, sed non per modum reve ialantis, henὰ veto revelabilis tantum. Talis autem actus ordinans est liber, non utcunque, sed per modum leve.
Et hoe modo etiam unus Homo posset Angeici loqui, imo& alteri Homini eodem posset modo loqui, nisi obsta. ret ex parte audientis, vel in Angelo, quia ut diximus stibε. num . quae fiunt in hae vita non spectant ad Beatos, ceu
illos, qui jam sunt in termino; vel in Homine corporis glossities , de dependentia a phantasmatibus in cogno-
s. Quo ad . denique p. nimirum quod Anima separata Intelligat per speetes sibi a Deo insulas, Pect a suis eienti
diuisone. Non per species a sui natura di manantes, nee per species hie comparatas, nee per species ah objectis deis promptas intelligit: ergo reliquum est, quod per species a Deo insulas intelligat. Praeterea prob. ratione, qua plerique Thomistarum e D. Th. probant , Λngelos intelligere per speetes a Deo
insutis Anima separata est de numero illatum retum,
quae statim a principio, ae est separata, petit totam a Deo
sui persectionem accipere, non vero paulatim , 3e sueces.sue: ergo statim ae est separata petit suapte natura habete a Deo cunctas species ad ejus eonducentes persectionem. Prob. ant. Λnima separata est in sup .emo ordine supra seis piam ut corpori mortali unitam , saltem quo ad eognitio. nem, in quo unionis statu speetes paulatim aequitit, de omnes 1 suae conditionis exordior ergo &e. Prob. conseq. videmus inter colporales res hune servari ordinem, quod suprema eorpora, videlicet Coeli totam obtinent sui perse/ctionem a suo eonditionis principio, non veri suereda nee acquirunt , attenta Coeli, saltem naturali, incorruptibi
litate : ergo a sortiori servari idem in spiritualibus debet. Nee est, quod Anima etiam separata si in Insetiori gradu ad Λngelos. Non, inquam, eo quod esto sit in inse liciti gradu; est tamen eodem in ordine sp rituali ut quod , hoe ipso, quod est separata; scut & unus Angelorum est infeliciti in gradu ad superiorem; de unum Cculum insetius est in inferiori persectionis gradu ad aliud , dc speele di Wersum, ut in trach. de Coelo agendo de ordine corporum Me .lestium, scripsimus. Rationem istam extense examinant Nost tales in malo fade Λngelis; nobis autem, eam indigitasti si satis. I. III.
II tat, solumque objici potat , quod in sententia
apud I homilias probabili Angeli intelligunt per species ab
eorum natura di manantes; adeoque quod idem de Anima
separata si direndum videatur. verum levi dissolvitur labore, dicendo, sententiam illam, quod de Λngelis, idem de Λnima separata sentire. Et alia solutio legatur apud Zuehi. Λrg. I. contra a. p. concl. Anima se arata retinet speeleg
139쪽
hie acquisitas etiam per nos ergo intelligit per speetes hideomparatas. Prob. cons . Anima separata cum speeiebus
hie comparatis habet suiseuns intellectionis principium retoo si ille. Prob ant. integra intellectionis principia sunt 1acultas intellectiva eum speciebus intelligibilibus: erso &c Cons secos tales species otiosae , proindeque supersuae
Resp. ad ars. nego conseq. Ad prob. nego ant2 loquendo de principio sufficienti pro illo statu. Λd pto, diu. acit. eum speciebus intelligibilibus proportionatis, concedo , secus, neg 1 ant .&eoos . Illae autem species hie compara. tae lunt pro separationis statu ad intelligendum ineptae, quia . ut num. s. probavimus, dependent in operando a Phantasmatibus. Vid, ibi Contra. Intellectus suapte natura non petit dependentera phantasmatibus operari: ergo tune poterit per illas species independenter phantasmatibus intelligete. Prob. ant. Ω-cas nullatenus independenter a phantasmatibus intellige. ret: ergo &c. Resp. dist. ant. quando intelligit per speetes non ministe.tio phantasmatum suppeditatas, concedo, quando operatur per species depromptas a phantasmatious , nego . Inhoe siquidem easu quemadmodum dependenter ab istis speciebus operatur, ita operatur dependenter ab his, a quibus tales pendent speetes. Quamobrem, eam, ut num 3 pro . havimus, istae a phaata iurat ibus dependeant, debetet de istellectus dependentet a phantasmatibus Operari. Contra. Phantasciis non laeti requiritur pto statu eon
iunctionis, quas quod sit plinei pium actus intelligendi,
sed dun taxat ratione connexionis potentiarum insertorum:
ergo po erit independentet ab illo habeti talium specie.
Resp. dist. ant. & alias talis eo exio est exleita ab illis
speciebus in suis sunctionibus, concedo, secos nego ant. &eon seq. Redintegrentur dicta num s. Ad Cons. habes ex dictis num s. qualiter non erunt otio. ae . Praeterea etiam hypotheticὰ dato, quod otiosa, solent, adhuc nego. quod superfluae forem. Remanetent namque
adornatum, quemadmodum in Beatorum corporibus post resurrectionem generativa remanebit, ec augmentati ea potentia, quamquam non ultra generabunt, aut erit augmento locus. Non ergo hine Mastrio fas erat eat pere S. ΤΛ.vid dicta num. 6.& iterum num sequenti a r. ad a. 1. Λrg. a. contra 3. p. probando, quod Anima separata speties ab obiectis et lana materialibus emendicet. Ob. lecti maletialitas non ossicit quin Anima separata species ab objectis suseipiat tergo &c. Prob. ant praesto adest inis ellectus agens, cuius est materialia depurare, Ec speetes intelligibiles abstrahere, secas stupra intellectus agens su. peri es in anima foret separata. Cotis Nisi praesente objecto posset in actum exire per species ab ea petitas, sequeretur . detet totis eam eonestici. his fore lapide, di alia quacunque creatura . quia quaelibet creaturatum praesente pasta cum sommuni influxu potest
Resp. M arg. nego ant. Ad proh . dist. ant. Naestδ est intellectus agens, dc eum speciebus proxim8 suo muneri idoneis, nego, laeus, conrado ant. & nego eonis . redin tegrentur dicta num. r. Et ad id, quod subjicitur , habes tumpet dicta praesteta art. sub numeri ri sinem ad a. arg. tumni e num . antegresso Io. ad Cons.
Contra. Et iam phantasma est materiale, & tamen est proximein apium , ut intellectui desei viat agenti ad speciei spiritualia intelligibilis productionem: ergo similiter obje iactum esto materiale erit proxiis apium, ut intellectui asen ii deser viat ad species intelligibills ploductionem.
Resp. dist .ant. est materiale tanta materialitate , quanata est species immediat/ ab obiecto immissa, nego, secus,
concedo ant. & n o eons . Objectum namque in phantas. male lut ita cum 2 uchi loquar desieratum magis extat. Redintegra dicta hie num. 7. per totum. Inst. Intellectus agens in statu separationis est magia es peditus: ergo poterit etiam sne medio phantasmata species producere. Resp. dist. ant. est magis expeditus , dc magis immaterialis , concedo , sulis nego ant. Ec conseq. Eapropter quemadmodum quia immaterialis etiam pro eonjunctionis sta. tu est improportionatus eum perie immedia id ab objecto
ploducta ; ita multo magis in statu separationis, in quo est magis a materia segregatus. Dites ex Contabr. saltem uti poterit alterius Hominis phantasmate, sicque isto medio speetes intelligibiles producere .
Resp. dist aut . supernaturaliter, transeat, naturaliter, nego ant. ΖΚ eons . vel eodem modo dissi consequens. Camnamque potentiae snt quolibet in homine invicem connexae , fit inde, quod phantasia unius nequit naturaliter deserinulte, dis intellectui ejusdem, vel sata saltem complurimum non aliter evenit , dc j ta ordinatium eursum . Nos autem loquimur naturaliter . Ditii transeat , quia cum snt potentiae vitales immanenter operantes, lx alias nec supernaturaliter accidens queat etiam succedanes pluribus
incubare subjectis, ceu illud, quod a subjecto indi viduatur ,
nonnulli absolut/ negant ant. volentes, quod actio immanens nee virtualitar queat esse transens, saltem pro statu conjunctionis ad corpus, in quo foret Anima. euius per phantasma produci species illa deberet; eo quod pro coniunctionis statu ejus virtus est magis eralia , minusque ess-ca 2 ob impedimentum a corporis erassese . Λd Cons. quae potius probat, species dimanare a natura Λnimae, lichi sui ad intentum ea n lator Mastrius, nego se. ιὶ uelam . Adprob. annexam distant. s id proueniret ex ejus impotentia, ET defectu concedo , si colummodo ab extrinis seco, nego. Imo maior in hoc emicat persectio, quia de sectus oritur ex obiecti impet sectione , ejus ue visitate , quod ceu materiale, est ea lodignum, nee seri dignum p 2
test, nisi in immateriali persciatur specie. Λdde, quod eoniugium ad intellis a m agentem est me rum Adversatiorum effugium, cum id, quod de Anima dicunt separata , asseverent quoque de Λngelis, in quibus
locum non obtinet Intellectus agens.
Ia. Λrg. 3. ad idem. Res spirituales sunt obiecta imma retialia r ergo ab his saltem poterit Λnima separata species sumere, ac per istas intelligere.
Cons. Objectum immateriale est per ses nactu intelligi.blle; sed speetes dantur ad reddenda objecta intelligibilia in actu : ergo saltem ad ista intelligenda non indigebit speei hus a Deo infusis.
Resp. ad arg. dato ant. dist. eonsequens quantum est ex hoe capite, concedo , secus nego eons . Quantum igitur est ex hoe capite, ut Λnima una separata aliam separais tam dignosceret. posset ab ea species sumere; taetro lib. I. de Anima seti mus, obiectum ipsius Aniciae separatae proportionatum esse ipsus Animae quidditatem. Λliun. de tamen sese impedimenta offerunt , ut e spexim num. 8 quia nimirum talis speries nec potest produci in me. dici, seu diffundi per medium; nee per illapsum, nec alio modo: Propterea sunt necessariae species in suis. Redintegrentur hie dicta n. g. Praeterea , quia, ut n. s. scripsimus , talis est natura
Λnimae rationalis se palatae, ceu de numero eorum , quae sunt in supremo spiritualitatis ordine, ut a nulla creatura
produci eius persectio queat, sed a solo Deo: quemadmo
dum coelestia corpora ceu supremo eorporum In ordine , sunt talia naturae, ut , nullo ereato agente eorum produei persectio queat.
Ad Cons quae potios est e tra ult. eo l. p. de probat s siquid plobat nee per species insulas, nee per species ab obiectis petitas, sed pet ipsam immediatam obiecti entitatem
intelligere, Resp. primi aer solum probare, quando Gie. Ium est intimil praesens. At exploratum est, etiam ab sentia obiecta posse dignosci. Praeterea dato ant. dist. eonia
sequens, spossibilis foret intimus illapsus, concedo, seclis, nego conseq. Foret squidem ad hoc neeessarius intimus illapsus, quem impossibilitate laborare conspeximus n. g. Redini tentur ibi dicta. Intellige hoe pro alia dignoscenda Anima . Quandoquidem pro aliis di ostendis rebus sunt, ultra jam dicta ,
alia obstaeula. Siquidem euncta alia spiritualia, em di. versae speciei lunt ea vel persectiora ut Angeli, vel imperis sectiora, ut sunt accidentia spiritualia, adeoque sunt imia proportionata, non modo in esse entis, verom etiam loesse attingibili, ut ab ea dignoscant ut , si semel eorumentitas debetet esse attingibilitatis ratio. Nee inde sequitur, quod species repraesentans obiectum, quod est Imperfectius . nequitet repraesentate illud , reuilli improportionata. Non, inquam . Etenim tune speetes illa esto latet inepta objecto illi secundore se Inspecto,ncin tamen ut elevato . Per illam autem speciem obi oum elevatur majorem ad inmaterialitatem in esse re praesenis
140쪽
praesentati, de modo magis immateriali repraesentatur . . Arg. 4. contra ult. p. probando, quod Λnima separata non rit speetes a Deo insulas intelligat. Nam sequetetur qivi damnatorum animae nihil dignoscerent a sed hoe est contra illud Lucae as. de divite, qui eognovit Laetarum rergo Aee ptob. maj. Deus non satagit exornare damnatos rei pci si Ece. Resp. ad hoe, in quo exultat Mastrius, nego sequelammai. Ad prob. dist. ant. non satagit damnatos ornare ornatu
cadente in eorum bonum , concedo, ornatu cadentem eo
rum damnum , nego. Si quidem post iudicii diem dabit Deus damnatis corporis ire mortalitatem, quae est ornatus quidam, cadens tamen majus eorum in supplicium Sie cognitio di. viti, Lazarum deprehendenti acerbior est poena. Non abs resue tu eremptum Mitridatis, de quo fert Offe ina Texto. ris lib. t eap rq .pag r . dieere solitum, quod affectabat ,
non tanta celebri sua abundare memoria, eamque minuenis
di artem quae litabat, ut posset interdum oblivisti telum quarundam, quarum reminisci molestum ei erat .a . Colligi ex dictis potest, quid species illae estia Deo infusae non sunt lupernaturales ; quia sui inquit Lucti infunduntur 1 Deo, non ut Λuthore supernaturali, sed ut Authore naturali buxta exigentiam naturae ipsius Λnimae
De hu itertia, in Theologicis in trin de Angelis.
Iuda res dignoscat anima sesarata .
AD hoe, quanto in opus est, habes per dicta art. Im
media id praegresso 3. g. a. sub numeri s. finem. Et ex professo agit Zuchi hic ari. s.
Nam AsIma sep ν ta discurrendo, eamponenda , o iudidendo cognoscat .
I. I. r. a minia hoe illud Idem est, quod proponi In tract. de
Rogeliseonsuevit. num stilicet intelligant dilautis renuo, erimponendo, & dividendo. Et qui annuunt ibi, nimi um Seotistae, de hie asseverant; qui vero Ibi abnuunt, ut Thtim istae, de hic eum aliis negant. Eapropter Thomista io Λαgelo non distinguli, scut in Λnima separata, tres Intellectus Operationes, quae in nobis pro hoe statu dister. nuntur, sed dicit, unico actu attingere principia, ct eos. elusiones. Et smiliter docet, quod non prias apprehendit,
di postea iudieat, idest assirmat, & negat , sed eodem
protias, quo apprehendit , actu , assimat , aut negat ἔquia loquimur de compositione, &di Wisione ut distincta ab
apprehensione. pro resolutione autem
a. Hoe admonitus sis. quod dubium procedit de disturis formali. eompositione, & divisone formali, at non de virtuali etiam ad scientiam sussieienti, elim di in Deo persectissima extet seientia, nee tamen formalis extet di insevisus, nemine inseias eunte. Quam doctrinam extensddi lueldare non est hujusta Ioel .
alma separara saleli νιt, non discurrenda, . . compa ne ado, G die dendo. T Robor . si Anima separata intelligeret dilauriendo e 1 tie. deberent in ea distingui operationes intellectus, quae in nobis secernuntur ; sed istae in Anima separata non dis inguuntur : ergo die. Naj. est dicto ipso eertior. Si namque non plures extant operationes; iam non pilos e gnoscit principia per unum actum, di postea per alium eon. clusiones. uti ad formalem requiritur di seorsum ἔ α simi. litet non misis simpliei apprehensione cognoscit, & per alium postea actum asseverat, ae negat, bene vero unico , ut vult Thom ista , actu. Min. vero prob. In Λnima separua pauciores debent operationes distingui, quam in nobis δεν Ilersa PDII. Tom. IV. hocce pro statu : ergo &e. Prob. ant. in ollea aliavid o tinet melius, ae persectius operati, qu1m aliud, vel in uno
statu, quam in alio, debent in eo pauciores multipliciti operationes, maxinui si sit in ordine adaequalem effectum. aut aequalem persectionem ἔ sed Anima in statu separationis habet melius, persectio laue veritatem comparare, quam hocci pro statu r ergo &c. Min. ex eo est perspicua, quia Anima separata intelligit non sensuum ministerio, nee per
conuersionem ad phantasmata. Mina exemplo illustratur.
Certe Polycrates V. G. vlt unleo impulsu propellet lapidem ad centum passuum distantiam, quo nonnis plures per imis pulsus, s We impulsi vos actus, non impellet Philaletes V G. puer, quia Polyerates vir habet sortista, eae persectio, impellete: Similiter Polyerates in virilitatis statu uni, eo impulsu, vel paucioribus saltem, propellet ad centum pastus lapidem, quo non nisi plures per impulsus impulisset in infantiae, aut pueritiae statu . Qua ex re nemine impellente ruit responsum Mastell, dl-centis, Quod Λnima separata nobiliori , expeditiorIque intelligit modo, non quia uni eo intelligat actu, sed quia intelligit sine eonversi e ad phantasmata, sae sensuum ministetici, &e. Corruit inquam. Siquidem ex hoe, quod intelligat absisque sensuum ministerio. absque eonversone ad phantasmata, &c. insertur, quod meliori, ae praestantiori modo intelligat ; at ex eo, quod meliori, persectiorique modo intelligat, insertur, quod per pauciores actus intelligat ἔ ut
nostram prae satam expendenti rationem perspicuum fiet. 4. Prob a. Anima separata omnia eognostit immediat/ laseipsis ; sed ad discutium requiritur, quod unum cognosca intur mediante alio, nimirum conclusio mediis principiis iidest pilos in principiis r ergo Anima separata non discuris rendo intelligit. Responit Atrlaga, ex eduntaxat sequi, quid Λnima
separata non discurrat circa ea . quae eognoscit immediat4 in seipsis. Cum quo stat, quod discurrat ei rea ea, quae non
immediatd in seipsis cognoicit. Et si seistiteria, quaenam sint ista, quae non eognoscit immediatd in seipsis. Dieit, esse res possibiles. Sed Contra Res possibiles in satu possibilitatis τel sunt duntaxat ipsa Divina omnipotentia: Ethane dignoseit in seipsa cognitione saltem abstractiva ; quia ejus habet speciem ab
ipso Deo ut ab objecto acceptam in sententia eorum, qui volunt, quod Anima separata aeeipiat speetes ab objectis , aut ei a Deo ut a rauci essiciente insutam . Vel sunt quid nomitiale in seipsis signate : Et hoc modn ea cognoseit in s ipsis, non quidem in particulari scum eorum species non habeat, adeoque nee eum diseursu, nee sne dilautia ea in particulari dignoseli sed incommuni. Abstinemus enim ab illa eontroversia, num Beari videan In verba euncta passbuia . Tum quia illa est duntaxat de Beatis, at non de omnibus Animabus separatis, inter quas supputantur ZEdamnatorum Λnimae. Tum quia illa est cognitio supernaturalis. De quo iterum sub num. s. ad ConsΛllae sunt rationes, quae in tract. de Λngelis pria uel eon.
s. Objicies r. Intellectus Beati non est actus purus, ben/veto est potentialis, ae plurium actuum receptivus ; distursus autem exigit ordinem naturae, nondutationis: erg
Anima Beati per plures.intelligit actus, discurrendo, eom. ponendo, dc dividendo. Cons. ideo Divinus intellectus unleo, atque smplieissi.
mo actu ponitur, attingetesmplices terminos, principia ,
di eoaesus es ullo absque disturci ; quia est infinitus, diactus purus : ergo die. Rel p. ad arg. concesso ant. negra eonsequentiae subilia. tum. Λd hoe namque, ut non si actus purus, non est nu-eesse, quod illos plures actus habeat, qui in discursu importantur, sed sat est, quod per multiplicatos actus multipli. ees conelusonesucia eum prinei piis multiplicatis eognoscat V. G. quod onteum per actum intelligat unam conclusi nem physicalem, smulque prine pia ejus et de alium peractum realiter distinctum a primo, sed indistinetum in se-iplo, eonclusionem logicalem, simulque plinei pia . Prae. terea ut non sit actus putus sat est, quod intellectus de Ani.
ma non identificent ut realiter eum suo actu.
Per quae N et ad Cons. Non ideo namque praeelia quia Intelligat sue discursu, dicitur infinitus, Sactus 'purus, nee ld sussicit, licet id tequitatue ἔ sed quia uni eo actuetuncias, etiam diversas, ac disparatas attingit conelusiones .