장음표시 사용
121쪽
relationem eonspeximus lib. I. de Gener. & Cori upt. q. a. ari. r. n Io au ε arg. esse trai sondentalem, secos aliquod acetilens subicctaretur immedia id in materia ptima. Lege ibi .
Ei liedt in sententia pribabili Flandriae sit etiam praedicamenta lis ; attamen non in sic latur Flandria , extarem iam iratiscendentalem, super quam praedicamentalis fundetur. Et sci une dicendum erit , individuationem haberipet illam rela sonem transcendentalem , quae nil aliud est,
quom entitas i psa ut crannexa cum astu extrinseco.
Ad Coni Resp. quod licet individuatio tei nee eomple. bilis, nee completivae si ad se, seclis tamen individuatio rei vel eomplebilis, vel e impletivae. Resp. praeterea cum aliis ad arg dist. aliter mai illam se
anteli ritate causae sor malis, di effectivae , concedra, materialis . nego mai. de hae solutione lege Ca v. ubi supra insit, de ortu, & interitu.
s. Arg. 3. Forma hahens esse independens a matella, habet etiam individuationem independenter ab illa : Κd Anima ruticinalis est huius ni die ergo die Prob. maj. Tum quia S. Th. q de Spircr. art. r. ad a. docet, quod unum. quodque secundum quod habet esse, habet individuationem ει a. contra Gentes cap. et 3 specialitet de Anima scribit, quod Animae intellectivae sicut esse non ea utitur per se a materia, ita nee eius unitas, aut indi. id uatio . Tum quia sol ma habens esse independens a materia, habet independens ab illa serit ergo I indi viduari. Conseq. est exacta, quia seri est proprium tei singularis , dc individuae. Resp. communiter, quod licet sit independens ut a stib.
lecto ex quo, & eductionis . est tamen dependens ut a subjecto in quo, & informationis . Quod responsum equidem foret pro huiusce arg solutione lassiciens. Λt quia crinspeximus a. phys. q. 3. art. f. num. I a. ad s. arg. hcie plos debere concedi Animae rationali supra sermas corprarum coele .ssium, quod nec 1 subjecto in ριο si h materia dependens, nisi ad summum ex suppositione, nimirum ex suppositione, quAd debeat dare esse. Idcirco aliter Resp. dist. mai. s habeat esse independens eum ab ex rei-tio, idest actuali communicatione materiae . tum a possibilitate matellae, idesta eommunicabilitate materiae, conis redo, s solummodo ab actuali exercitio materiae sit inde. pendens, nego maj. S distincta min. nego eon seq. Contra. Elia, quod habetur a materia educitur de pm tentia materia, ut inducti νἐ palam est; sed Anima rationalis nee seeundum esse individuale potest eduei de potentia materiae: ergo ab ea individuati. Cons. t. Λnima rationalis est per se subs stem: eigo per se, di non per ordinem ad materiam est individua. Pr b. eon seq. Quod est per se subsistens est ut imo ineommunica
hile; sed quod est ultimo incommunieabile est individuum rei go si die. Seeundo. Quemadmodum Anima rationalis recipitur in materia, ita loema Angelica recipitur in supposito; sed
Me non obstante forma Λngelica non individuatur per Ordinem ad suppositum: ergo neque die. Prob. min. Variato supposito adhue non variat ut individuatici formae Angelieae,
ut in ea su, quo natura aliqua Λngelica assumeretur i diuino supposito. Resp ad inst. mai. esse, quod habetur a materia, idestabatiuali exercitio materiae, concedo, praecise a communieabilitate, & possibilitate materiae, nego mai. & eon.
cessa min. nego conseq. Propterea tam eis nulla ekiaret materia, perdurate adhue posset Anima rationalis. Si autem ejus impossibilis foret materia, non posset persistere
Anima rat: onalis, quae essentialiter ut sui compartem materiam respicit. Si diras, quod etiam accidens pendet a communicabili.
tate, di possibilitate subjecti & non ab actuali exercitio,
e m possit seiunctum existere. Resp. nego ant. Λd annexam prob. dist. supernaturaliter,& miraculo , concedo, naturaliter, aut praeterna tutati ter, ut Anima existit a materia se jugata, nego ant. & eonis seq. Quamobrem accidens suapte natura pendet etiam ab actuali exercitio subjecti. Alii praelatam ad inst. respondent, mai. esse veram deesse, quod habetur a materia ut a subjecto ex quo. oppugnabis. Anima etiam rationalis habet esse indi vi. duale pet hoc, quod huic materiae per modum sormae unittit; sed Λnima unitur huic materiae, non per creatione in ,
hine vero per generationem di eiso si ex hoe, quod Anima
recipitur in hae materia habet esse individua, elim id sat
per generationem, jam vere Animae tali na Iis individua tio seret per genes alio tum , sicque eua celetur ex materia. Dilucidatur min. Deus creat Animam in se, ex Homo uniteam materiae per atii em ginti lati vam, per quam esto non attingat Λnimam in se quoad tu entitatem; tamen attingit Animam ut in corpole, n. mi sum unit eolpori, sectis
Resp. nego mas Anima si quidem rationalis dum generativam per actionem unitur matellae jam praesupponitur haec, R individua, cu iactea in nequeat ad solam specificam terminati Animae rationem, quae incapax est terminate iacti am actionem. IIt igitur eli terminus ereationis st individua per hoc, quod sti ut determina id umbilis huic materiae ct ipsam jam individuam Homo generans unitniateriae per generationem. Uode lumit individuationem ex uni bilitate, de Oid me ad materiam, at non ex actualiun ne. Si eque ejus esse individuale non edueitur de poten
Ad r. Cons primithi, nego mai Quandoquidem separata est quidem per se existens, at nian per te lubiistens, cum prout se non retineat subsistentiam ut et ipsi a. Phys. q. ε .art. 3 s a. tutando, quod 1υbsistentia distinguatur realiter ab existentia; secus sepaia a foret suppositum incommunicabile . Praeterea etiam hoc hypothetici3 eoncessa, nego conseq. Ad pro b d st .maj est ulti md incommunicabile alteri per
modum termini, concedo, per mi dum lubjicti, nego mai.& distincta in in nego eonim Subsistentia namque constituit solom incommunicabile alteri ut termino, seu, quod ide in est, ui suppost ci. Ad a. diserimen est, quia subs stentia constitutiva su p. posti consequitur ad naturam iam singularem . proptelea natura humana fuit a veibri ut frigulatis, re individua teria minata , ct idem evenire id . Angelica, si assumeretur natura. At una rationalis Λnuni non est altera umbilis ma
8. Λrg Oido Animae ad hane materiam supponit in
aliquo priori Animam si gularem : ergo dic. Piob. ant. Ordo Ammae ad hane materiam est proprietas hujus Λni. mae ut ab omni alia distinciae, adeoque ut proprietas sequitur ad hanc, ut hane ab Oin m alia distinctam: ergo ece. Proh ant. Urdo Animae ad hanc materiam non est proprietas communis animarum: ergo Ece. Res p. suxo anti Ad pirab. primiter dico, militare quoque de haeccet a te, quae i a dii oropria unius, quod non alterius. Plaeterea, negra ant Tabs namque Oido non est pro
prietas singulatitatis, sed est eonstitutivum singularitatis, sive rei singlalaris , estque ipsa mei δε nimae singularitas . Non enim lola proprietas, versim etiam , imo & murthmagis, ipsum eoostitutivum ita eonvenit uni, qu d non alteri. Λd pr b. dato ant. quo ad p. p. nego illud quo ad a.& nego conseq. Nullius namque est proprietas, sed est constitutivum hujus in ratione singularis, quod non alterius in ratione singularis, licet non in ratione speciei . Dices. Quod convenit uni, & repugnat alieri eiusdem speciei necessatio praeexigit, non veto causat distinctionem ab illo; sed ordo ad talem materiam convenit, convenit huic Animae, & tepugnat alteri: ergo cic.
Rei p. primitdi , quod etiam haeccetias Λnimae V. G. Titii repugnat Animae Sempri nil , &e. Praeterea per iam
dicta dist. mai. si conveniat eonsecuti v d , concedo, si eonveniat constitutiv/, nego. Sa etiam rationale ita eonis
venit Homini, quod non Leoni; & tamen non sequitur , quod prae exigat Hominem, & non constituat.
I. Uira exps oratum extet, hoe principium In Angelia I non posse esse materiam primam, euius expertes penu os extant, dubium est prout in titulo. Imo major hielis videtur inter Nostrates. Quandoquidem com explora tum habeatur, Angeli individuationem esse ab ejus forma. quae alias est completa, idcirco controversa emergit, num
122쪽
Anneli ita 1 seIpsi indἱ viduentur, quod non sollim eadem
ab Angelica forma complet8 immateriali oriatur differentiae romimei fiea, ct individualis; sed praeterea etiam quod Indi vidualis, ct speelsea ratio non distinguant ut in Angelis virtualiter, re ratione ratiocinata adaequald, sed duntaxat inadaequatit penes munerum diversitatem, & seeun.
dcirri rationem ratiocinantem.
Illa eum controversa connexionem sortitur alia, nimi. rum rauin eandem intra speclem queant solo numero Angeli multiplieati. In quaesto quantum ad factum omnes con. sentiant & eaeteri, non extate, si Albertinum demas, &D. Rona v. sicut & Gregorium de Ualentia, qui saltem lo. quendo de Λngelis ejusdem Hierarchiae ameverat ejusdem eae speeiei: tamen saltem sumi naturaliter tenent, id emeposJhile. Thomistae autem universi, uno dempto Ferra. tiensi, abnuunt etiam de absoluta Dei potentia. Hane secundam dirimere controversam ad Theologos attinet. Nihilominos quantam pro expositae eontroversae resolutione opus fuerit , resolvemus , licὰt non ex pro-
gradum, non praeci ιὰ Deeisum , verum etiam individuatim. s. Ud ad a. p. estost te mea plerosque Nostrates , tamen de sensatur a M. Ferre in trae . de Angelis. 3. Qio ad p. p. elucescit ex dictis ari t. Quandoquidem
chira esse nequeat agens extrinsecum, nee n alio, nec aecidentium agmen, neque existentia, neque subsistentia; nee materia prima, quae ab Λngelis exul extat, nee timeritas quia i ila est principium tantam proximum; reliquum est
sis fluienti diuisione , quod hoe principium sit eius
lis, Prob. Tum quia eum, ut infra num dicetur . eκtae in Angelo unitas indi uidualis Wirtualiter exelusi τὰ distincta a speeifiea. debet a forma diversam per rationem praesta ri, ae unita et speelsea; sed illa diversa ratio non est euco. gitabilis nisi talio irreeeptibilitatis, a qua habetur indi vi. duatici, & ra io aliqua speeifiea intes lector erg n unitas in dividuatas prae latur a forma Λngeliea ut irreeeptibili . Tum ab opposito. Si quidem, ut in sapetioribus conspeximus, sotmae receptibiles indi viduantur per hoe, quod na. tae tantiali in subiecto recipi: ergo serinae irreceptibiles , quales sunt Angeli, individuantu e quatenus non sunt na. tae ieeipi. Qua miliems. Thq. de sale ei. art. g. ad ει Ἀλ
Si dieas, quid si semel alla est .itru 1 liter e eelus τὰ uni. tas speeifiea per quam specifies Λngeli distinguuntur, & alia
unitas numer: ea, perquam numera etiam distinguantur,
superet nobis exeogitandum, in quo ista sita sinu metiead illinctio. Diei siquidem nequit, quΛd Gabriel dii ingua tur numero a Michaele V. G. per hoe, quod M, ehael non est natus recipi in hae materia, &Gabii et non ea natu re. elpi in hae alia materia. Non, inquam, Tum quia opu foret, determinare, quaenam illa sit materia. Tum quia Michael eam in nulla natus si reeipi maretia, quoque natus est, non reeipi in illa, in qua natus est non recipi Gabriel,
Respondeo. quid illam pre numericam unitatem non importatur dis mctio numerica postiva inter An melos, sed datur duci taκst ad contrahendum gradum speeineum , &determinandum , ae ad tollensum ab eo universalitatem in egendo. Uridddim, qudd Angeli distinetuuntur numero, non po- stiva, ledduntaxat negati v/, quatenus non sunt unum numero. Quare autem non distinguantur numero possitisvd. Hoc ideo est, quia eum omnes specie differant, nee
idcirco nulla des deratur In eis. lin4 nee possibilis est. numeri ea distinctio, eo quod differentia specifica eum impos sibilitate con .enientiae specificae facit plus, quim quaevis saceret numellea distinctio. Si opponas, quod idem es constitutivum , & distinctiis
vum, adeoque si postivum extat eonstitutivum posti vilunitatis numeri eae , debet quoque eius positi. um dari di- sinctivum positiv/, ae per ecinsequens etiam positiva distinctio etiam numellea ultra spe dicam.
Resp. r. quod eonstitutivum est quoque distinctivum , ubi primatius habetur suis distinctivi, qui suis hie non habetur; quia finia primatius dis . nai. t numerieδ est nu-
meto distinguere ea, quae intra eandem speciem eontinenis
tui . seu, quod idem es , quae sunt unum speete . Resp. a. quid constitutivum es quoque distincti pum ubi, aut quando non aliud ades , quod majori modo id praestet. Isto autem in casu adest distinctivum specificum ,
quod long/ majus et . Si diras. Etiam Homo, & Leo distinguuntur specie ;& tamen distinguuntur postiud etiam nuinetied, ut vel nos scripsimus art. r. s. 8 num 3 . ergo patiter Λngeli t meis specie die. adhuc &e. Res p. nego eonseq. Discrimen est nuper assignatum , quia nimirum in Homine , & Leone habetur finis mimarius , qui est distinguere nu nemo omnes Homines inistet se; adeoque extat dis in fixum etiam quo ad finem se. undarium, qui ei distinguere numero etiam ab illis qui specie ab eo dii inguuntur. In ea su autem de Angelis non extat finis primarius, proli deque nee seeucidatius, cum secundarius ad pii marium sequatur, eumque supponat . Quomodo autem salvare nos valeamus id, quod in suis perioribus serips mus , nimirum divisionem non ege sistam in aliquo negativo in tecto, si modi, dicimus, Λngelos distingui numero solummodo negativd. Resp. quod
ibi se em cietat de divisone post ivd . Undd& in cujusdam arg. inlutione direbamus, quod s me impossibile extaret aliquid sola cum neetatione identitatis eum alio sne illo positi v &e. solet diuina um tantummodo negati vh. . Si demum dicas, qu Ad Ioum definitur iuvio sum, Ins ει dio sum d quot bet aIιa sed Angelus per nas est unus numericd positivd rergo & distinctus numeri ed po.
in se respieit illud idem, quod constituit; diviso vero ab alio respicit ea, a quibus distinguit. Et quia distinctio , seudi tuo, litat quoad dctum, quas habet in eo, quos distinguit, dieit quid positivum; tamen quo ad ea, a quibus diu inguit, non exate et , nisi ou amn Rallanem . quae erutota malignantis nato ae, destruit totum, quod pol se inveciit. dedistin uendo specie, dii inguit quoque maiori mn lix na neto. I selee Λ nriri est opu alio distincti sonumericd tantam. N ,n sie autem unitas, seu indivisio ,
quae non nisi rectum sui, quod est quid posti sum. exercet te pectu eius, quas constituit tu ratione unius. Ni istet hae ex ea, quod conlpicimus ea . qaae distinguuntur speete, distingui etiam numero; nan tamen quae sunt unum speeie sunt numero, Deus Titius, & Sempronius , qui
sunt unum specie, forent quoque unum numero.
Ea ex re habes qu,s dum dieitur qu e dia uti auraroeese mulιὸ magis distingua afuν numero, intelligitur, quod multis magi distinguantur numera vel positivd, vel
negative. Eo vel maximd quod distinctio negativd est maior , ceu sola in negatione si ea .
. Quo ad a p. nimirum quod tale individuationis principium sit scit mi ut cindans gladum, nan solum speei fi
eum, verum etiam indi eidualem Prob. Si prinei pium indigiduationis Λnaelorum sciret scit ma Angelie et ut i treceptibilis irreeeptibilitate fundante gradum speciseum , mxxim g quia non suppeditaretur in Λngelis sunt mentum distinguendi adaequa id seeundam ratin uem ratiocinatam gradum specifi eum ab individuali , sed hoe salsitatem redolet: ergo principium individuatio ius Amorum est sol maut irreeept b iis irreeeptibilitate non sola n sundante gradum specifieum , veram etiam ut sundans gradum in diis vidualem. Mai. est obversariorum. Min suit probata in Lagica Syntag. 3 q 3 art. a. si a. n. . eo vel maxime , quod ut ibidemn s. eonlpeximus, nequi: alia gia Oropugnari univer salitas loalea Λ netelieaena tutae. via ibi lieut & ibidem si s. n. o. ad a. arg ubi instantiae eomplures sunt solutae .
123쪽
s. Quo ad aliam eontroversam eonnexam , nimirum quiad extate multiplicat lo nequeat putε numerica in Λngelis intra eandem speciem; ut probare Waleas vide pro nune hie supra art. I.ύ. a 4 num ag quia videlicet Angelus est in. tus forma dant speciem, adeoque date nequit multiplicati nem , nis spe tieam ἔ quemadmodum forma praebens esse quantum nequit piaebere multiplicationem, nisi quantita.
Quod si obitelas, inde sequi. quod neque numerica uni eas, sed sola speeisca posset ab Angelica otiri natura. at
non unitas , HWe gradus individualis ἱ quemadmodum hquanti ate tala unitas potest oriri quantitati va. Hoc autem
est eontra hactenus a nobis dicta . Resp. primodam iuxta sententiam negantem, gradum individualem in Λngelis distingui virtualiter a spe ei feci, nego suppostum, quod nimirum detur in ΛnRelo unitas puta numerio . Praeterea di , quod ab Angeliea natura equidem nequit oriri, nis unitas specisca, quae sit gradus;
potest tamen oriri clausula graduum metaphyscorum rquemadmodum a quantitate ultra unitatem quantitativam oritur unitas. quae est unitas, non formaliter, sed solum. inodo reducti τὰ quantitati va, nimi tum oriuntur indiuis
hilia plateipue terminativa. Unitas autem numerica, ut vel supra art. I. s. s. num. aci. ad .arg. scripsi. non est
propri8 gradus , sed est ultima graduum metaphysicorum
clausula . De quo iterum s. sequenti I. num. 7. ad a. arg. Ex quo solom sequitur posse eadem a natura oriri clausaialas multiplicationis specifere, nimirum plures unitates nu- meticas in pluribus specie naturis: at non clausulas multiplicationis numericae , sicut nee oritur elausula unitatis numericae, sed unitatis spee seae clausula , quae est numetiea ipsa unitas. Λ qualitate autem saltem ut a prima radi re non oriuntur clausula istae, quia qualitas non est primum in genere individuationis, henὰ vero quantitas, ut conspex imus art. I . ρ s. sub num. Eg. ad 4. arg. praesertim loquendo de quantitate mathematici inspecta.
s. A Rg r. Materialis unitas praestari minim8 formari. potest ubicunque i l la sit; sed numeri ea unitas et lamin Angelis s s semel in istis ea extat virtualiter exelusv3 1 mei fiea distincta in est materialis: ergo nequit haberi I natu ra , hoe es ab Angeliea sorma. Maj. est patens tum ex
se, tum per dicta a nobis ait. a. s. a. num. a . unitas squidem ideo materialis asseveratur, quia est numeri ea; sed
etiam ia Angelis, si semel ita a specifica distinguitur, erit
rei numeri ear ergo &e. Resp. nego min. Λd prM. nego causalem. Non enim quaecunque numerica unitas est materialis , sed ea dunta etat quae est a materia, ut in rebus materialibus, vel materiam
Contra. Ideo per nos loeci nuper appellato, unitas numerica est a mare tia. quia materialis est : ergo si modo diei mus, esse materialem, quia est a materia, erit manife-sus circulus vi tiosus.
Resp. dist .ant. ly idea dicente lausam a priori, nego, dicente causam a post. eoncedo ant. & dist. consequens, sdiceremus , esse materialem , quia est a materia, & lyquia dieeret iterum rationem a post. concedo , seclis, nego conseq. Quando itaque dicebamus, unitatem materialem eae a matella, quia materialis est, probabamus a post. ex
eo quod conspieimus, quae distinguuntur specie, distinguisor maluer, adeoque ab opposto, quae distinguuntur solo numero, debent materialiter distingui . Item quia etiam in iis, quae specie distinguuntur , distinctio numeriea est eiusdem rationis, adeoque debet eae ab aliquo, quod secundi)m se in omnibus ejusdem si rationis. Qood aliud esse meo uit, nisi materia prima . Quod autem unitas sit materialis quia est a materia, est ratio a priori, petita nimirum a principio talis unitatis, quod est materia. Eapropter elimst in diverso genere causae nullus obviat vitiosus citiaculus.
Contra. Rationes eunctae a post. quas loco appellato adduximus pro numerica unitate in rebus materialibus miliis tant etiam in Angelist ergo &e. Prob. ant. Etiam in Ampelis argui se posset: Pet di versas unitates specisos distinguuntur sormaliter: ergo ab opposito per di vetus unitates numericas distinguuntur materialiter. Item quod mi tum ad distinctionem numeri eam distinguuntur sicut Leo, re Equus, &e. qui sunt specierum diversarum ἱ adeoque re in illis numeri ea distinctio ejusdem est rationis. Demum quia & in Angelis numerica unitas est cunctatum insina rergo dcc. Rei p. nego ant. Λd r. dea. prob. habes ex dictis sub n. 3. Angelos non distingui past i se numero ob id quedisi. eoninsequens, si post ivd numero distinguerentur, e cedo, se chs, nego eo seq. Uid ibi suia, ubi etiam extat de rebus materialibus, Equo. Leone . die. Ad aliam pictb. dico, qu/d quemadmodum in rebus ma
retialibus numerica unitas, Gu eunctatum infima, petitur ab eo, quod in illis infimum extat, nimi tum 1 materia ;ita in Angelis, Gu infima, petitur ab eo, quod in eis infimum reperitur, nimirum a praedicato irreceptibil itatis; at non a materia, quae in Angelis loeum non obtinet. 7. Λrg. a. ad idem . Proprium est formae dare speeiem ,
non uero individuallonem; sed forma Angeliea est quaedam fmplex forma: ergo &e. Resp. r. dist. mai. speetem, & speelei clausulam , coaeedo, praecisel speciem , nego. Contra. Dici h. e modo posset, elausulam speciei, nimirum individuationem in rebus materialibus haberi a forisma dante speciem. Resp. nego sequelam, Tum quia, ut dixi, elausula illa
in materialibus rebus est materialis. Tum quia debet praestare multiplieationem numeri eam in rchus materialibus. Nequit autem a forma oriri elausula multiplicationis numericae, ut dilucide sub num. s. in fine conspeximus.
Resp. a. cum aliis dist. mai. si est sorma ineompleta, communieabilis, di reeeptibilit in ali , eoncedo, si forma est completa, & suapte natuta incommunieabilis, di it receptibilis, nego maj. didistinctamin. nego ctans . Dices. Principium individuam est limitati sum naturae specificae; sed forma quamquam eompleta , & incommu nicabilis, aettreceptibilis si, nequit esse limitati v a speeifieae naturae, chm sit hujus ecinstitutiva: eteo &c. Resp. dist. mai. quando tale prinei pium est realiter distin Oum a forma dante speciem, euiusmodi est materia respectu Animae, concedo, quando est . forma indistinctum
nego mai. Ex se namque habet, quod talem compleat natu ram, adeoque ineommunieabilem aliis reddat individuis.
Ideirco quando sorma est eompleta . quia id habet eae seipsa ,
ex seipsa quoque est indiu: duationis principium. g. Arg. 3. Rationalis Anima , quia suapte natura ad determinatum ordinatur corpus tanquam ad subjectum in. formationis , idciteo non per se hetid veri per Ordinem ad eorpus individuatur , quo indiget ad suas eonnaturaliter exercendas operationes; sed etiam Angelus suapte natura ordinatur ad determinatum ci ,rpus tanquam ad subiectum, circa quod opera ur, ipsum movendo, & custodiendo, &quo indiget ad aliquas exercendas opeia tiones ad extra , Puinta illas, quae sunt immuta i vaecorporis, ei rea quod operatur ptodurendo aliquem essectum ex ipso: ergo re Angelus
Per ordinem ad corpus , at non per seipsum individua.
Hoe at g. continet sundamentum Esparetae , qui eo initiae ad probandum , quod possunt naturalii et solo numero, multiplicati Angeli eandem intra speetem penitas specifieis in gradibus convenientes. Sicut enim i inquit Espatra solus Ordo, quem dicunt Ammae addi vel sa eorpora sussicit ad illas numero distinguendas, ita oruo quem Angeli ad diversa dicunt corpora , sat ei ii ad eos numero distinguend s.
Ast labascens adeo sundamentum hoc est, ut ex se ne mi. ne impellante corruat; di paritas Angelo tum , ae Animarum est pentisis disparata. Quandoquidem non suapte natura Angeli ordinant ut ad movenda, vel custodienda eorpora , quemadmodum suapte natura ordinat ut anima ad illa informanda; sed ordinam ut ex deputatione, di cominmissione, quae quandam dicit extrinsecam cons gnationem, in Angelis supponentem omnia intrinsera tum quo ad spe
elem, tum quo ad esse indi viduale. Quod cum intrinseeutra sit debet ab aliquo prinei pio in rinseeo sumi. Sani s patitas teneret sequeretur, quod non possent duo, vel tres Angeli ad eiusdem Hominis custodiam ordinari; quemadmodum nec plures animς ad eandem ordinati queunt materiam, seclis plures individuatentur in ordine ad idem subjectum. Praeterea unus Λngelus non posset, nisi illud
124쪽
movere eorpus, ad quod elendum est deputatus ; non laeda,
ae Anima nonnisi unam determinatam potest materiam in
ΑMedit, quod substantiae Angelieae primae Hletarehiae
sunt itidi . idtiae ; nec tamen eonsignantur a Deo in motores corporum, vel custodes hominum. Demum s Λngelus suapte natura ordinaretur ad eorpora determinata eienda, vel determinat s custodiendos Homines, iam tuapte natura solent propter corpora, de propter Homines. Hoe autem adgersatur D. Thorn. p. p q. s .art. 3 ad 3. Ea ex re habes quid dicendum ad arg. Min. namque sal- state laborat. Dissus/ legi haec possunt in Ferre p. pde multiplicatione Angelorum.
ς Reg. . immultiplicata scit a speelsea Angeli pomine
eadem in ipecie solo numero multiplicari Angeli naturali. ter ἔ ergo forma eadem fingeliea eonstituens in specie, ne. ivlte stituere in individuo. Prob. ant. Tune possent f o numero multiplieati Angeli immultiplicata Mima , quando plures extare possent Λngeli penitus specificis in gia. othus aequales, qui eandem per speciem aeqod uni τersalem In reptae sentando diverso intelligerent modo, puta unus alio periectilis ; sed hoc est possibile naturaliter r ergo&e. Mai est eonspicua. Etenim quia reapse conspicimus, plures Homines cimo no convenientes in i mei ficis gradibus, aeperi demptincipium diversini dintelligentes, magis, vel min)s i plum penetrando principium quo ad plures, vel pauciores inserendas conclusones, idcirectistos eolligimus, esse
individualiter duntaxat distinctos. Min. quoque eodem stexemplo palam. Duo possunt intellectus humani ejusdem atomae speciei di versm d idem per principium intelli gete ergo pariter die. Cons. Duae Animae in statu separationis a materia more Angelieri per species insulas intelligentes, per species aequa. les in repraesentando intelligunt ἰ dc tamen una persectilia alia intelligit r ergo similiter duo poterunt Λον-li, dec. Argumentum hoc, ut sere M. Ferre, continet Nuper leuiusdam ex nostris sundamentum Tarentini appellati . Hienamque hoe sti volo fretus motivo non veretur ad aliena se Conserte eontra, ae annuere, quod duo extare queant Λn.
gesi eandem intra speetem. Qualitet si res standus videre potetis apud praefatum
Ferre. Quandoquidem serma intellectualis his in seipsa di versa sit, nequit in intelligendo diversitatem lattiti; sed forma speeifiea V. G. Gabrielis nequit in seipsa diversita. tem pati, eo quia quaevis diversias vel est specifiea, vel numeri ea ; adeoque eum non admittat speelseam, ut exad. versatio supponimus, diverstatem, neque numericam, ut n. s. prohatum est, neque ulla in intelligendo potest di zetissitate pollere. Quod potest adductis comprobari exemplis. Si enim duo Homines, vel duae Animae non supponerentur habere materialem in se diverstatem , nee idem per plinei- pium intelligendo, vel per eandem speciem , sortirentur
Vetum est itaque, quM si duo haberentur Angeli per speciem aeque universalem intelligentes , hoe solet signo 1 posteriori; quod solo numero secernerentur minimi tamen foret ratio a priori distinctionis eorum numeralis. Non enim possunt duo intellectus seri primo diveis tantum numero per hoc, quod aequalem per speciem intelligant; quia quaeis vix intelligendo diversias petit ortum ducere a diversitate inessendo vel sormalis uel materialis; hancque diversitatem debet illa supponere e quemadmodum diversitas in intelli. pendo, quam obtinent Homines, & Animae separatae ,
supponit earum materialem in essendo divellitatem. Te.
nentur igitur Authores isti probate alio ex principio a prior possibilem diversitatem pur/ numericam Λ pelorum, di tune inferre a post. quod unus alio praestantius intelligete
Qua ex re habes ad ara. de Cons. Eapropter Resp. ad a es. nego ant. Λdprob. dist. maj. staut diver. tas haee in intelligendo foret duntaxat signum a post. proba, tisum distinctionis put/ indi vidualis eorum, concedo, ita ut seret ratio a priori, nego maj S min. Λd prob. nitet discrimen . Duo namque intellectus humani jam aliunde praeiupponuntur individualitet tant sim diversi.
Λd Cons. eodem assignatur modo dit paritas. ro. Arg 3. Univeis Λngeli eiusdem sunt speeiel r ergo species Angeliea naturaliter solo numero multiplicatur , δενι Ua versa Phil. Tom. IV.
adeoque sorma, quae est eonsti thra Angeli in ispecie non
est principium eonvitutivum ejusdem in individuo. Prob. ant. Qui libet Λngelus in via probabilissima D. Th. est to
eius naturalia entis comprehentivus, superiorem quoque comprehendendo Angelum : ergo quilibet ejusdem est ato. mae speeiel. Prob. e inseq. Omnis cognitici Angelica comis prehens pa omnis entis naturalis est Musdem alcimae specie reteos Ace. Ubi namque intellectici varias in species dividi non valet, principium radicate, de proximum ejusdem sub
una duntaxat atoma erit specie.
Cons. Si plures extarent Divini entis e mprehensores , porteret, omnes ejusdem esse atomae speciei r ergo simili ter 8ce. Prob. eouseq. Quemadmodum cognitio Divina spe. eiem sumit ab ente Divino, Ita eognitio angeliea naturalis speciem sumit ab ente naturali; ergo si Ece. Resp. nego ant. Λd prob. transmisso ant. nego conseq. Ad prob. dist. ant. si si una, de per unam tantummodo speciem, concedo, s non si una, de per plures sit species, nego ant. & e seq. Coin igitur cognitio, qua supremus omne Angelus eomprehendit ens naturale sit de facto una,ae unam per speciem, nequit ejusdem eise speciei eum reliquo rum Angelotum eo rehensonibus , quae sunt neeessario plures Ac per plures species: Quod enim neeessario est plures nequit ejusdem esse speeiei eum eo, quod est dunta
Porro insertores Angeli comprehendunt ens omne natu rate,non tamen unica cognitione neque unicam per speciem, sed per plutes,de pauetores species,quo superiores sua extant in specie. Angelus autem supremus una tantam utitui specie , ct unam per cognitionem omne attingit ens naturale a Idcirco totius entis naturalis comprehensio, quae Angelis
conectitur, nequit ejusdem alcimae esse speciei, adeoque nee substantiae ipsae Angelieae. Sic dictitati eommunius eonsuevit. Ast ipse die etem, Λ gelum etiam supremum non per unleam speciem δε cognitionem cognoscere, quia inde sequeretur, non posse a Deo alium ereati Angelum persectiorem eo , qui modo supremus est, quia ille persecticit haud posset cognoscere minus quam per uni eam speetem, ec cognitionem. Dignoscit igitur perplures licet pauciores, quam extera Λngeli inferiores. Sed de hoe fusilis in tract. de Angelis. Dices. Hoe, quod est, virtutem aliquam absque gratia posse omnes dignoscere naturales veritates colleatu/ , de aliam sne gratia diversvd tantum eognoscere posse, non arguit speelseam in virtute distinctionem ; ergo pariter quod intellectualis aliqua subitantia una valeat eognitione omne comptehendere ens naturale, alia vero id plura bustantom assequi valeat, non algi et sprei fieam distinctionem, Ece. Prob. ant. intellectus in statu naturae integrae eiusdem est speeiei atomae in Hominibus eum intellectu in statu naturae lapsae I sed in statu naturae integrae omne m.
terat cognoscere verum naturale collectiv/ abluue superna.
tutati gratia, quod diuise id uia taxat potest in statu naturae lapsae, ut Theologorum est dogma in tract. de Gratiar ergo Ece. Resp. di st. ant. si attingere duntaxat divis v/ eompetat per se virtuti, nego, si pet aecidens ex impedimentis, qui ishus fratet in statu naturae lapsae, dc quae non patiebatur in
satu naturae integrae concedo ant. dc nego eon seq. Λt inseriores Λngeli eu quo inferiores sunt, de magis potentiales , magisque de potentialitate habentes, nequeunt, nisi pereo multipliees cognitiones, de species totam comprehende. re eniis naturalis phalangem. Sed de hoe alitet intra L de Gratia dicam. Ad Cotis nego eonseq. Discrimen est, quia cognitio Dei eomprehensiva, erv illa, quae est adaequata attingentiae Dei, non admittit latitudinem penes magis, dc minos, nec edi parte attingentis; quia requirit in illo virtutem sim pliciter infinitam ; neque ex parte rei attactae; quia si Deus comprehenderetur, eognosceretur secunddm omnia, quae habet elim forma litet , tum virtualiter e neque ex parterationis formalis sub qua ; quia hae e est ratio summae im- materialitatis, S putissimi alias r Idcirco illae Dei eom. piehensiones, si plures fingantur, eandem debetent inita
speciem confingi. At non ita in entis naturalis comprehen .sone res se habet, quia dato, quod ex parte rei attaciis non suscipiat magis, ec manda ; ex parte lamen rationis formalis sub qua, dc ex parte uirtutis comprehens vae gradu alem obtinet latitudinem. Ex parte rationis sub qua quidem ,
quia ratio sordialis sub qua Λngelus superior esmprehensi
125쪽
σε ens naturale attingit, est magis depurata a metaphysi ea potentialitate, quam ratio sub qua Angeli inferioris. Eου
parte etiam virtutis comprehensivae maior actualitas habe- ut in vi eomprehensua, qua gaudet Λngelus superior , t tione euius pauetores per species, paucioresque per eogni
tiones totum valet ens comprehendere naturale.
Plura alia aro. ad probandam saltem de possibili talem
numeri eam multipli eationem supernaturaliter . omitto ;quia huius ad conclusionis intentum minime faciunt II. Λrg. contra aliam p. Cone l. probando direct/ gra
dum indi vidualem in Angelis non dii ingui virtualitet exclusiud a speeiseo, argumento proposito in Logi ea Syn. tag. 3. quod fuit de univers. q. 3. quae suit de speeie arti t.
Resp. abunde solutum ibi fuisse. IllA adeas.
a. A Ceidentium nonnulla eorporalia, nonnulla spiritua. lx lia sunt. De omnibus quaeritatur impraesentiatum. ubi Scotista sentit , indi viduati per haeceeitatem ἔ nonnemo eum Suareet per sui entitatem , nonnemo per negatio.
rem ; dce. Thom ista propugnat , individuati a proprio subiecto ut illis appropristo. Dixi d ρνυνιο sub ecto ut Ius υρνυν ara redupliea. ivd inspecto, vel sut alii dicunt sot maliter inspecto. ni.
mirum ut cor notante tale tempus, tale agens, talem actio.
nem, cui subiicitur, 3ce dum forma aceidentalis productis tui. Quandoquidem subiectum specificati τὰ secundum se in spedium . vel sut alii dicunt in materialiter, potest esse,
de non raro est, susceptivum sueeedanes plurium numeroduntaxat distinctorum accidentium , ut plerisque conspi-enum hibetur in rebus, quae modo album colorem obtirent , postea ex verecundia in vultu ruborem , & iterum postea albedinem induunt.
opus e as. quod est de princi p. lnd tum 3 p q. r. ari a cujus vetia post alios exhibent Zuchi, Guerinois, &Cas. Prob. iisdem ratiocinationibus , quibus in superlotibus probatum est, materiales suhstantias individuati a matella . Nequeunt a propria individuari entitate, quia ista nequit numericam squam indubitatum est, in accidentibus repertistii multiplicationem dare intra eandem syeelem; eo quod eius entitas est illa , quae praebet ei speciem , quam aliunde non habet, V. G. albedo nonnis suam per essentiam constituitur in albed in is speete. Id autem, quod speeificum date ira, nequit, nisi specifieam date multiplicationem ; quemadmodum quod dat esse quantum, nimi tum quantitas, nequit, nisi quantitativam dare multiplicationem. Per quod haecce itas etiam exploditur; quia ista eonsequitur ad formam forma autem otiri nequit, nisi id quod speeis eam potest multiplicationem praesare, elim forma det speelemi quemadmodum nec a quantitate potest otiti, nisi id, quod quantitativam dare multiplicitatem valet. Pro aliis refutandis opinionibus lege dicta art. I. u. 3.
uno duntaxat praedicitur, iam ab eo habebitur individua. tio alicujus, a quo habetur, quod nequeat illud de aliis praedirari ; sed quod accidens nequeat de aliis praedita. 1l ab hoe t btinet subjecto r ergo &e. Prob. min. Ab eo accidens habet, quod nequeat de aliis praedicat quo habet, quod communiears aliis nequeat , hoe est esse in
aliis ; sed id habet ab hoc subjecto: eigo &e. Maj. ex eo
elucestit, quod praedicari sequitur ad es Mia. pici, Foema accidentalis quant lim est de se eommunieabilis est: et isgo quod communicari nequeat ex eo habet , quod huic subiecto si communieata, vel communicanda. Dixi vel communicandia, quia accidens Eucharisti m esto non se
actu communieatum , est tamen communicandum huic
subjecto, idest exigit, hute, de noti alteri communicati subjecto. Per quod tacita solvitur ob ectio. Et idem die de Λnima rationali, quae pro statu separationis est sin
Respondent obversae opinionis vindices , quod individuit neommunicabilitas, de impraeditabilitas non est incommunieabsitas alteri; ut subjecto inhaesionis. dc impraedi-eabilitas de alio, ut de inhaesionis ludiector sed est in in inmunieabilitas tanquam alicujus universalis alteri individuo. Sed Contra. Tametsi verum sit , quod singulatis incommunicabilitas sitast, non in praeeila incommunicabilitate alteri ut subjecto inhaesionis, iacta ueto in incommunica bilitate alteri universalis ad singularia ; tamen illa ad illam eonsequitur: ergo a quo habet ut prima, oritur con- seeut ivd secunda. Prob. ant Tum quia statimae Arma aliqua est alicui eommunieata subjecto, jam exactam me consequentiam insertur . nee alio de individuali esse acciden te praedirabilem; quoniam albedo v. G. Titii non est de Sempronii albedine praedicabilis. Tum quia incommuni. cabilitas univetialis est metaphysca quaedam incommunieabilitas; sed haee super physicam sandat ut incommunieabilitatem , quemadmodum omne metaphysicum super phys cum fundatur V. G. rationali ras, quae est metaphyli
ea Hominis differentia, sumitur a physica differentia, nimirum ab Anima rationali: ergo caedi incommunicabilitas
alteri ut subjecto informalionis, sive inhaesonis sit physica formae incommunieabilitas, iam ad istam , dce. Eo vel ma- xl quod praeditari sequit ut ad esse.
quia individualis unitas est eunctatum itisma ; quia est unitas materialis formae secundae, hoe est accidentalis , adeoque praesari aliquo ab infimo debet, &1 materia secunda, nimirum 1 subjecto, quod in specium teduplieati. v/, ut est receptivum accidentis, est quid infimum , eo quod hae sub reduplicatione dieit potentialitatem, dc se habet fu i modo se ut materia pii ma respectu tormae primae. Llest sol mae substantialis, quae est actus pri inus. Quorum omnium ratio 1 ptiori fondatissima est; quia forma iugiter a proprio lirritatur, adeoque coarctatur iubis jecto, id est a propria potentia sui receptiva ; quia actus impetiicitur a potentialitate . Quod palam evincitur. Etenim quemadmodum actus, 3e actualitas est persectio quaedam, ita potentialitas, sue pntentia es impellectiuuaedam; sed potentia a suo per scit ut actu: ergo ab oppoto sordia a sua impellicitur receptiva potentia .
esse intra proprium ejusdem accidentis praedica mentum; sed euiuslibet accidentis subiectum est extra aecidentis praedicamentum : ergo &e. Maj. est conspieua , quoniam aeeldens quodlibet secundelm etiam individua. lem gradum est proprio in praedicamento. Min. etiam ,
quia subiectum est substantia. Conf. Pilneipium individuationis te I debet esse tel intrinsecum, quemadmodum individuatio est rei init inlaea; sed subjectum non est aeeidenti intrinsecum: ergo &c. Resp. a data dist. mai. si sit individuativum proximum, transeat, s sit individuativum duntaxat rem tum, negamaj.& data min. dist. consequens eodem modo . Utique proximum individuationis principium debet esse de rei indiduitatae praedicamento , quia realiter eum illa iden.tiscatur, at non se remotum principium; quia istud nil aliud habet, quam formam eoarctare, & limitare phys. ad unum subjecium. Vel dicas, 'uod quando dicimus, subiectum esse priuiseipium individuationis aceidentium , sumimus subiectum
terminat i vo, prout nimi tum est terminus ordinis, quem
ad illud dicit aceidens, quique est eiusdem eum accidente praedicamenti.
126쪽
Qua G re habes ad Cons. ordo namque ad subjectum estaeculenti intra secus.
Nee inde sequitur, quod hoc modo etiam agens possit intrinsec/ aecidentis esse indi viduati vum, com&ad agens, scut omnis effectus ad causam, ordinem intrinsecum dicat. Non, inquam. Siquidem esto dicat intrinseed oldi nem ad agens, non tamen dicit ordinem ad uniti intrin. te agenti di Ash ad subjectum non solum dicit intrinsece ordinem, vel sim etiam dieit Ordinem ad illi intrin Guniri. Ob idque ab agente potest duntaxat extrinsece in . di viduari. nita. Id quod piaestat etiam temo id indiuiduationem accidenti debet eausdem esse praedicamenti entitative , ac Non modo terminative, ac in tecto indi .iduate illud de t ut etiam aliorum refellatur responsum ergo dcc. Prob. ant Id, quod dat etiam remotὰ speciem accidenti debet esse ejusdem praedicamenti emitati ve, dc intrin ecum, ac in recto illud lmeifieat : ergo a pari. ece. Conseqeii exacta, quia quemadmodum ut speeincatum in suo es ptaedi. camento, ita ut indi viduatum. Λnt. veto est conlpicuum. Quandoquidem quod dat tem tἡ speciem accidenti eil esus
forma phy sica, proxime vero, & formaliter, ejus disse. rentia speciscis, Et metaphysica . Si respondeas negandia ant. ec ad prob. diserimen assi. pnes, quia nimirum speetes est unitas sormalis, non infima, dcc Contra est. Siquidem hoc est assignare disparitatem inister praefatas unitates quoad persectionis divellitatem , non quo ad praedicamentorum diversitatem. At quod modo petitur est, cut speeiseativum remotum accidentia debeat eiusdem esse praedicamenti, dce. & non illud, quod rem tὲ individuat. Siquidem tam ut individuale, quam ut spe. et ficum ad idem attinet praedicamentum , esto unitas specifica sit scit malis, denumerica sit materialis. Resp hendibi. Λd oppugnationem Rest. non exigi e κvi specificandi remote, quod ad idem spectet praedicamen. tum, sed aliuno, nimi tum quia unitas individualis redo. eitur ad praedi ea mentum speciei, esim sit terminus, ec ultima ejus clausula ; terminus autem reducitur ad praedicamentum ejus, eujus est terminus, V. G. punctum ad prae. diramentum quantitatis. Et hoc admonitus sis, quod unitas etiam numerica esto proxim8 otiatur a sol ma , vel substantiali in substantia , vel aecidentali in accidente, tamen forma talem praestat uni. tatem , non latione sui, sed ratione vel materiae, vel sub tecti, nimirum ut per materiam, vel per subjectum coa. Et a.
s. Λrg a. Duo aceidentia solo numero distincta dicunt habitudinem ad idem Recessi τὰ informandum numero su
lectuna, U. G daae albedines ad eundem numero parietem informandum, vel duci e lorea eandem aquam : ergo subjectum non est principium die. Resp. dist. ant. idem subjectum specifieat iud, secundilmse, vel sut alii dicunt materialiter inspectum, concedo ,
idem numero inspectum resuplicati τὰ ut connotat hoe numero agens sua eum actione, hoe numero tempus , negoant. & cons . Hoc autem secundo duntaxat modo inspectum est principium individuationis aceidentium. Contra. 1 Ex hoe sequitur, quod actio, aut tempus , at non subiectum sit radix individuationis accidentium et etiago perperam ad hanc numero huiusce numero aperitis consuisgitur actionem. Prob. ant. Subjectum constituu ut in ratio.
ne subiecti teduplicati velat maliter per eonnotationem huius numero temporis : erso potios ista, quam subiectum erunt radix dce. Prob. eon seq. Propter quod unumquodque tale, di illud magis : ergo si subjectum constituitur in ra. tione talis per praedicia, jam&e. Seeundo. Iuxta nostra principia videtur haud bend respondeti. Siquidem potissimum tandamentum nostrum , eur accidens a subjecto, de forma a materia indi viduetus est, quia ab ipss in esse dependent, di suum esse ab eis recipiunt ; sed aee identia non aecipiunt esse a tempore, li. edi esse aeeipiant in tempore : ergo perperam si ad hoe nu
Tertio. Hie ea lor, hie athedo a quit bene hodie potest seu i dc eras produci, di ea lor modo mea in manu productus, potest in ea per quadrantem V. G. durate, atque diversis partibus e vi stete temporis r ergo inepta penit sis est temporis citeunstantia ad effectum aliquem indivi
Quarto. potest 1 Deo forma antea e trupta eodem nu- meto in subjecto modo repioduci : ergo eius identitas a temporis minam i pendet identitate. Tandem fieti potest, quod duo eatores numero distincti respiciant subject um prout connotat eandem temporis differentiam . Eadem siquidem V. G manus potest quant sim est ex se pro tempore praesenr i, disiunctim I altem, vel ab isto, uel ab illo calefieri igne : ergo eum calor . qui ab isto procedit igne si numeto distinctus ab illo, qui ah ali , procedit , poterunt duo calores numero distincti idem respicite subjectum pro eodem temporis instanti. Rei p. ad a. nego sequelam antecedentis. Ad prob dato ant. nego conseq euius ad prob. di eo, maximam illam locum habere, quanda id propter quod aliud cli tale, sit in recto ratio, ac principium, cur aliud si tale, seeos veto
quando tantummodo in obliquo, dc de connotato , ut impraesentiatum contingit. Actio namque, agens, & tempus se habent ut purum extrinseeum Onnotatum . dc ipsum subjectum ut priana individuationis radix : non secus , ae supra diximus, quod quantitas se habet ut extrinseeum con notatum , de materia ut prima radix individuationis. Ex his Ad a. nitet solutio. Etenim liedt ncin habeant esse 1 tem pore in recto, haben tamen esse ab illa tanquam ab aliquo extrinsceo con notato, a subiect.a veto in recto. Et quidem quod temporis unitas requiratur , palam est in motu, cujus ad numeraeam unitatem requiritur, non solam termini, ec lubiecit, seu mobilis, verum etiam tem
Nec juverit cum M a stilo dicere , salsum esse , quid
ad motus uni talem tequiratur temporis unitas , lie/trem paras unitas , requiratur ad motus continuitatem,
id est unitatem continuativam . Vel quando etiam ideoncederet ut de motu , non Inde sequatur de quovis alio aceidente quia motus est ens successu uiri , quod tempore mensuratur, nec proinde potest diverss temporis partibus coexistere , reliqua autem accidentia sunt degenere permanentium, eae possunt dive sis temporis partibus coexistere. Non , inquam, iuverit . Quandoquidem primum res. ponsum seipsum interimit. Tempotis ii quidem unitas, s vetemporis continutas si requiritur ad motus continuitatem, eo quod motus iacti diu et iis in temporibus diseontinuatis non sunt idem, multo magis ad eius requiritur unitatem emitati vam; quia quae sunt discon i nuata , sunt 1 sortior divisa, de a sortiori dii incia, adeoque non sunt unum, atque ideiri. Secundum autem minime est ad propositum . Idem namque numero accidens quamquam diversis queat temporis partibus coexistere, neutiquam tamen potest ita fieti in diversis partibus temporis , ut quod semel sactum est in uno tem Die, queat iterum in alio fieti tem.
Ad 3. Resp. non lassicere temporis diversitatem ad diversa aceidentia eiusdem speciei, sed praeterea requiri eon notationem diversae actionis, diversique agentis . Ac una desciens ex praefatis connotationibus su Melt in subiecto ad accidentia individualiter non distinguetusa .
Et memento, quAd lib. a de Gener. dc Corrupi. art. ult. scripsimus, ideo posse divinitos, eandem numero rem coraruptam reptoduei; quia Deus eontinet eminenter eandem numero creatam actionem.
Et per haee corruit tertia, de quarta un1 eum quinta instantia. Haec legit Mastrius in Blasio, de elim extinctam hie m. ni fias suam seoticam cerneret doctrillam , molitus est haud tamen selieiter vilem sacere Thomisticam doctrinam uti infirmam , sequentibus eam oppugnando, sed non expugnando verbis hic disp. I . q. g. num. II 6. Contra. Ex hac responsione patet infirmitas doctrinae Thomissarum de principio individuationis accidentium . Ptimo enim absoluid dicunt, individuati per subiectum ;deinde, quia negare nequeunt, plura accidentia ejusdem speciei, saltem successi od iecipi in eodem subiecto, consu-gium pro individuatione accidentium ad circumstantias temporum ἔ dx tandem quia negare neque utit, eodem tem pore posse non minus unum ea lorem ab uno igne, quam alium ea lorem ab alio igne, produci, saltem disiunctim, recurrunt ad diverstatem agentium, & actionem. Unde tandem insertur, quod aeeidens secundam ipsos, non ex
subjecto indi viduetur squed latentur esse de se indigerens
127쪽
ad reeipiendum hoe, vel illud numero aeeidensi sed ex
dive, sis ei cum stantiis, In quihus repetitur, quod sam resuis ratum est supra q. s. art. I. num. II. Ille
Rela haec esse vel ba solius jactantiae. Siquidem tota ista ex doctrina quid tandem insertur . nisi quod Meldens de eonnotat , et in obliquo individuetur a eit eum stantiis λΛst quid inde λ In retici enim individuatur a subieci 1, nciar uidem seeundum se speciscati vd inspecto tot hoe tant. matetur Thomis a) sed ut praefatas eonnotat circumstanistias.
Ad id, quod subjicitur, Resp. ev probationibus ab eo adductis q. s. appellata solom evinei, quod circumstantiae
nequeunt esse in tecto individuationis plincipium .
Clamat Nastilus, posse Eucharisticis sub aeeldentibus aliam poni panis substantiam. Λst nusquam id probat, Ne erant . a id ipsum nos perenniter insciamur, loquendo de substantia, quae se habetet ut subiectunt, secos forent, de non forent eadem aecidentia. Forent, ut supponitur, Ecnon solent, quia aliud sortirentur individuativum , nimirum aliud sub ectum . Posset ueto 1 Deo alia produci panis substantia tanquam quid praeci se locatum sub illis. Ad 4. Resp. quod duntaxat tempus pigeteritum per sero spiceret, litat non ut praeteritum; tempus vero praesens fel piceret solummodo per accidens. Pro quo Scito ex Salmam p. p. disp. a. ln dub. 3. g. . per totum quod per hoc numero tempus, quod dicimus concurrere ad conssiluendum lubiectum sol malitet in latione principii ind viduationis accidentium , non intelligitur tempus redu-ps: eative praesens, aut futurum . Omnes squidem hujusce. imodi formalitates accidentaliter eona petunt entitati tempo. tis, eum eadem entitat ivd temporis pars, quae suit sutura immediatὰ fiat praesens, de praeterita subsequens. Intelli. itur et go tempus specificative, nimirum ipsam et entitas liujus numero tempolis.
Ad s. liquet, non eandem esse actionem, esto idem sttempus.1. Αν g. I. iisdem ex Seotist a, quod ordo aceldentis ad subiictum supponit jam aecidens singulare. Resp. hoc jam sui sie solutum art. a. num. g. ad 4. ars. Ill A adeas. 8 Λt g 4. Unum numero accidens est realiter divisum ab alio: crgo principium radicate individuationis ipsius debet esse realiter divisum ab alio; sed unum subjectum non
sempei est realiter divisum ab alio: ergo Acc. Seeunda eon seq. est conspicua. Prima etiam est exacta. Principium s- quidem ut det sol mae diuisonem ab alia debet esse diuisum, sicut materia prima est di. isa ab alio per ordinem ad quam iis
ratem, ut tribuat sorreae substantiali divisionem. Min. autem lubr. Proh seu potius euelaratur. Potentia receptiva
motus violenti est sol maliter distincta h potentia receptiva motus naturalis, de potentia chedrentialis receptiva formaespiti tualis est sol maliter distincta a potentia naturali receptiva sordiae naturalis, eum hu)uiscemodi potentiae diuei ci innotent agentia , ac tempora , diversasque actiones; de tamen non sunt realiter inter te di . ita: ergo Ece. Resp. nego p. imam conseq Quandoquidem sat est, ad caulandam dilii roicinem etiam realem in aecidentalibus Diari s diversitas ulriualis subjecti : quemadmodum solavii ualis eri illi diversias ad realem ea ulandam distinctio. nam potentiis, uti pa a mea in vero, de bono res eluintellectus, dc vis luntatis Et ratio est, quia com sol ma tour intra luam limitatui speciem gaudeat distinctione rea.
i tib aliis sub e, dem spicie, inde si, quod id, quod suffete ad limitatdam sol mam , sumeti quoque ad distinguendam illam ab aliis. Cum autem limitatio sat penes recipi, deaci hoe, ut dive sae recip antur formae accidentales diuersa exiet capacitas in subiecto, seu diversias illius secundo mdi versi is respectus pamcipandi illas; Ideiteo sola virtualis stibi. ii dive istas iusscit ad realem accidentalium forma
Q M s ad substantialium non lassicit formatum diueis
talem , hoe ideo est, quia non adest eadem in materia cais teitas variabilis secundilm diversos conceptus, ut lucu. Mere nspeximus r. Phys. q. 3. art. II. 3. num. g. ad 4.
a fg At potest idem subjectum diversam virtualitet habete capacitatem , ceu quid eompletum, ad d versas habendas D. mas accidentales . Eo vel maxime quod istae non dant esse s pliciter. y Arg. 3. Primum individuationis principium acciden. ilum materialium consultius explicatur per ipsam materiam primam quantitate obsignatam, quam per subiectum, quod est compositum substantiale : ergo dce. Prob. ant Principium indi viduationis accidentium statui illud debet, undd primo provenit indi viduatio illotum; sed hoe est materia prima, non ueri compostum: ergo Ece. Prob. min. Ei iam compositum est individuum ratione materiae primae 14gnatae quantitate: ergo dce.
Resp. concedo totum loquendo de principio remotissi ismo. Eatenus autem dicimus, esse subjectum, quatenus sipet impossibile subjectum posset esse individuum sine materia, adhuc posset esse aceidentis individuativum, stat est Rhilantia spiritualis respectu accidentis spiritualis ; quia adhue foret ejus re eeptivum , limitat tuum , de redderet ipsum incommunicabile alteri. Unde duntaxat praesupposit M se habere videtur materia .ro. Α g. 6. Pluta extant aceidentia, quae non indivl-duantur 1 subjecto: ergo Ece. Piob ant. Aecidentia saltem relativa individuant ut a terminis , quos respiciunt, ec nona subiectis: ergo dcc. Prob. ant. Ideo accidentia absoluta indi viduantur a subjectis, qu a ista respiciunt ; sed rela. tiva accidentia naturaliter respiciunt suos terminos : erisgo dcc. Seeundi. Reeidentia spiritualia, quae in rabus recipiuntur eos poreis, v. G. in aqua baptismali virtus spiritualis ad eaulandam instrumentaliter gratiam, nequit subjecto individuati , secos ens spirituale soret individuum materiale , com materiale nequeat spirituale date individua
Tertio . proprietas recipitur in suo subiecto naturali, illique intrinsec/ unitur; sed proprietas non individuatur 1 1 ubiector ergo dce Priab. min. Principium indi viduans formam est impersecti .um, de limitativum eiusdem; sed proprietas non immiscitur, nee limitatur, imo per scitur ex eo, quod in suo naturali recipiatur subjecto, taliter quod in nullo tanta est persecti otiis, de augmenti quanti in suo naturali subjecto, ut de calore in igne, de luce in Sole est palam t ergo flce Quarto. Tempus est aeeidens; sed tempus non individuatur a subjecto, imo potalis individuat subjectum : ergo
Ece. Min. nostris haeret principiis.
Tandem quantitas est accidens ; de tamen a seipsa individuatur , t m per ordinem ad ipsam ipsa mei individuetur materiar ergia dce. Rei p. nego ant. Ad a. prob. disi. maj. quia illa naturaliter respiciunt tanquam sui causam materialem receptivam , concedo, tanquam purd terminum, vel caulam formalem speciscativam, nego mai. Et dillincta min. Dego c ns . Lege de hi edicta in Logica syntag. . q I. art. . tum si . a. tum β. I. a num r. dc praesertim num. o. ad ult. arg ohidis Jue non multiplicatur numero relatio, nis varietur latio
undandi; nec eodem in subjecto potest relatio extare ad terminos di versae seriei. Ad a. dis'. ant. nequeunt indi viduari a subiecto seeun-dlim hujus potentiam naturalem, eoncedo, ieeundam pintentiam obedientialem, nego ant. dc e seq. Ista namque sicut est elevative supernaturalis, ita spiritualis elevative ei se potest, ut seripsi etiam . Phys. q. a. art. . num. I . ad
Sie etiam acet dentia violenta individuantur a subiecto secundom potentiam quasi obedientialem; quemadmodum ejus ex potentia quasi obedientiali set ipsi t. Phyl. q. I. in me, educi. imo eam Seotus asseveret, istam esse potentiam neutram squam ariecimus a. Phys. In principio dici posset , individuati a subiecto illam per potentiam ne
Λd 3. nego min. Ad prob. nego min. Ad annexam ΠCh. diu. miscitur, si comparat lud 4oquaris , eoncedo , absolut/, nego. Per hoe si quidem, quod in subiecto proptici
recipitur, limitatur absoluid, ne pluribus communicetur . Sol sim ergo comparative ad subiecta extranea dicitur perissci a subjecto proprio ; quatenus extraneis in subjectis vel
habet contrarii alicujus permixtionem, vel quia subjectum tantam non Obtinet vim di manat i vam. Eapropter si ali. quod extaret accidens, quod nulli inhaereret subjecto, nec ad inhaerendum diceret ordinem, sottitetur infinitudinem
δd 4. nego min. Λd prob. dist. ant. tempore se habente ueindividuationis principio, nego, ut meta conditi ne, conincedo. Di υeis mod/ invicem individuantur. Tempus liquiisdem a subjecto ut a principio individuatur, ec causa materiali
128쪽
tempotem ut 1 mera eonditione, adeoque in divellam. nere caulae. Lege supra art. I. s.f. sub um 3 g ad 4ara. In a. responso de materia, quomodo peraispositiones, cequantitatem individuetur.
Λd r. habes per dictalom mox appellato.
a. π, ubium nemini esse potest, plura aceldentia solo numero distincta etiam reapse, re non tantam de posti hili, eidem successivd incubare sub ecto; quia tunc sob. jectum esto sit idem specificativd haud tamen reduplicati v e. eom si in ordine ad diversum tempus. Nee oppositum ex Thomistis doeuit ullas, ut nitet per dicta anteresso art. I 3 ad a. au. qui equid in oppositum seribat Marius ex MateE. Tota igitur lis est eorum de simultate eo. dem to subiecto. a. Quantom ad reapse , ex de possibili naturaliter resolu.ta extat eouroversia cortra Scotum per dicta retroacto ait Ast quia nonnulla supersunt argumenta, quae hue sol.
venda mis, ut nimia ibi vitaretur prolixitas r de insupee quia nonnulli pereensentur etiam Nostrates, qui noti ob-Itante, quod nobiscum annuant , accidens indi viduari subjecto, nihilominlis ei rea coexistentiam acet dentium sci. Io numero distinctorum in eodem subjecto videntur quadam incedere eum limitatione qud ad absolutam Dei
potentiam, ae annuere de aceidentibus intentionalibus, citis
mirum de speciebus in entionalibus, ut loqui videmur Phl- lippus 1 Ss. Trin. quem eontra reliqui omnes stant Thomi nati IdeIteo causam hane seorsim a praecedenti agere con stitui .
superi rihus esim perenniter dilucidit loquatur, non modo in sent dist. a q. I art. a. quaestiuneula 3. sub finem, tibi contra nonnullos illius tempestatis probare volers, ac ineldentia Eucharisti ea non subjectari in aere proximo, etim
Stagytita ecidem s. Μeth. tex. x s.distinctionem colligit spe ei ficam accidentium ex eo, quod In eodem reeipiantur sv lecto. Plaeterea 3 hq 3 s. art s. aliisque in locis. . Prob I. ratione S. D. Quoniam eo m , ut praea te art. conspeximus, accidens indAlduetur subjectri, Jam si plura eodem existerent in subjecto, serent, & non se rent plura. Forent ut supponitur . Et non solent; quia enm unicum solet subiectum individuativum, sciret uni.
Nee duntavat diximus, sed & demonstrat lug probavi. mus, accidentia indi uiduat subjecto. Qua mobrem men. daeium Mastrii est , quod nostrum hie fundamentum sit petitio principit.
Quae ratiocinatio, ut perspicuum est, probat de aeel. dentibus non tantum physeis , verum etiam intentiona. libus, e m universa individuentur a subjecto, uti palam erit legentibus nostras probationes antegressi, art. g. a. Nihilominas quomodo hisee ratioeiniis si eu Thomistis quilibet eoos incendus legi apud Blas Zuehi, &e. potest. Et
arg. quoddam, quod contra ea, quae isti habent . obiici posset, solvam, Deo dante, in tract. de Incar. q. g. art.ε.
s. Probo se. Quod e tradictionem involvit nee sum naturaliter est possibile; sed plura aeeldeo la solo numero distincti eidem coincubare subjecto contradictione laborat rsni Uniensis Psil. Tom. IV.
ergo &αProh min. Quiequid eontra res est essentiam, res
Iet e tradictionem; sed eoexistentia aecidentium solo nu mero distinctorum est eontra ipsorum aecidentium essemelam: ergo die. Mai. non est in dubium vocanda. Etenim quia esse animal irrationale est contra Hominis esse ilam , contradictio foret, quod Homo animal foret irrationale. Nin. prob. Pluta accidentia petunt essentialiter plura su laeti informare, pluribus incubare subjectis r ergo dce. Prob. ant. Λecidens petit essentialiter subjectum informare: ergo pariter plura accidentia, .lce Prob. eonseq. Quemadmodum se habet absoluid ad absolute, ita multipleu ad multiplex. Praeterea quia Homo V. G. ut homo absolute est animal rationale, plures Homines sunt essentialiter plura animalia rationalia: ergo paritet si accidens, qua aeeldena petit egentialiter Ece. plura accidentia, Ace. sie quondam arguebam adversus unum obverta opinimnis vindicem ex nostris , qui primΛ respondit negando , quod accidens essentialiter petat inesse subjecto, dc exemplum dabat de Eueharistiae accidentibus.
At ab isto post pauca abstinuit re, ponso, quia evestigio Ipse dixi, me loqui de inhaetentia apti iudicati; Idcirco dixi peιιι ece. aliter itaque Respondit, probationem istam evincti e primit/t, quod nee sueeesivi duo aceidentia solo distincta numero in eo indem queant eoexistere subjecto, praeterea etiam de acclindentibus diserta speeiei; Si quid convinceret. Sed Contra insteti. Instantia s bona uenlai non solvit arg. Eo vel maxi, quod patens est disparitas. Λd I. quidem,
quia ut sus/ani egresso art. propugnavimus, individuale aevidens petit essentialiter esse in subjecto, non qualitereun-que, sedeonnotando adsul productionem tale tempus. Hoeipso autem, quod foret laeeedaneg. foret pra di verso tempore. Λd a. etiam quia respectu accidentium diveris spe
eici subjectum estost unum speciscat ivd, ides seeunddmia. seu, ut alit dieunt, materialiter: est tamen diversum redupli tisd, seu, ut alii dicunt, formaliter , ieeundum dis etiam rationem ob di versos effectus formales, quos ab
Respondebat ille, qu5d diei idem potest de Meldentibus
numero distinuis in oldine ad diversos numero essectu a suscipiendos. Sed Contra iterum. Instantia non sol sit argumentum. Et Tum sunditus, atque radici ius disparitatem assignat I, mram iterum si sequenti 3 num. g. ex D. Th. assignabimus. Quandoquidem duo accidentia solo numero distincta ne. queunt duos enectus etiam solo numero distinctos subjecto tribuere. Quod si eostendo. Fingas, quod eorpus aliquod cubitale quantitate e ubi tali assectum alia superinduat ut quantitate cubitali absque novae partialis substantiae addi tiore, seclis illa recenter adveniens quantitas erit in alia substantiae parte, seque alio in partiali subjecto . Tune cubitalis illa quantitas adveniens alteri praeexistenil eubi tali otio daret allud esse euiatale, alioquin illa cubitalis substantia foret , de non foret eubitas M duosquidem ha . hetet esse eubitalia, & idem est ae dicete esse hieubitale quemadmodum biduum duos dicit dies bimembre duo memis bra, cte. Idem de qualitate dicas. I reo dum aqua eate. Dista ut duo, iterum admota igni si calida ut tria , ut quatuor Se non est alius, qui in ea ieeipitur ealor, sed unus, idemque numero calor, qui magis intenditur, st-que intens τε maior, nec praepediti intres Wa potest unio,
perquam unum si numero aeeidens; secos tune aqua s res, & non foret calida ut quatuor. Foret ut supponitur , eo quid duo alii superuenissent ea loris gradus. Et non ret, quia com duo caloris gradus terenter advenientes so-rent calidi duntaxat ut duo, non possent dare aquae esse
calidum in quatuor, eo quid nemo dat, quod non habet. De quo sus os in lib.de Gener. scripsi agendo de intensione. Quibus positis sterum e diverticulo in viam , de ad arguis mentum redii; ad quod nonnis verba semper audiui. Expectabam, quid mihi obiiceret, inde sequi, quAd
nee pet absolutam Dei potentiam possent duo corpora eodem in loco esse; eo quod idem formari arg. posset eouus petιι essensianio esse n Ioea : eua dua corpora petunt essent anto duabus esse in De s . Λt hoe mhil obstetisset. Siquidem corpus est in loco raritione quantitatis, quae est extra essentiam. Imo quant listas ratione extensionis laealis, quae supernaturaliter est se.
parabilis ab extensione in ordine ad se, cujus est essetius seeundatius. Imo exireso in ordine ad loeum est in loeo
129쪽
ratione eontactus secumsona extremitates, qui ut . physset,ps . & realiter ab extensone orati disti naus, ab eaque
ut effoctus I ibseeutus sepat abstra. Λt accidens ratione pici.ptiaeentitatis jnsormat subjectum, eiulque primarius esse nus sol malis est subjectum actuare. Effectus autem sol maestimatiui est ipsam et sorma communicata. De hoe iterum s. sequenti 3. nuta. 8 ad 3. arg.
g. A Rg 1. Eodem in subjecto contubernalia esse queunt.
Lx lino sunt plura specie distirem aecidentia : ergo ecpluia eise poterunt sol O dii lincta numero. Λtit . est omni exceptione inatu s. Eadem si quidem in m ve eonciliantur al-heda. & algor, eodem in saccharo color, de sapor , cte. Conseq. prob. Quae specie differunt , numero quoque , de a sortiori, disserunt, in rebus praesertim sando col.
potet . sed unitas. & diversitas indi vidualis est ejusdem augit et lationis, s ve conjuncta cum specifica, sue ab illa seiugata : ergo si de e Gl p. ad hoe, ad quod jam dictum est num antegresbs diu ant. secundum diversas virtualiter distinctas ea paei
tates, eoncedo, eandem secundo m ea pacitatem nego ant.& eon seq. Aig. hoe olimia in prae viderat Angelicus , qui proinde illud soluitq g. dever. art. ι sub principium erus. q te verba exseripsit Guer inuis, & talia sunt. Aouod
dulceri aut/m sectinatim naturam fumidi.
Quibus adde , quae scripsi praegleuisti una. s. Contra a. subiectum secundum potentiam, sive capael ratem receptivam quemadmodum individuat accidentia nu. meto distincta, ita dc accidentia specie distincta : eigo si eut in eodem subjecto diversae admittuntur virtualiter diis stinctae pacita es respectu aceidentium specie divertatum, ita &e respectu aecidentium solo numero distinctorum.
Secundo. Tam accidentis specie distincti, quam acti. dentis soro munero distincti unitas individualis usubiecto petitur, nostris in silendo principiis ; sed illo non obii ante recipi sinui queunt duo accidentia specie, de numero distin
Pa eodem io subjecto : ergo etiam ecc. Resp. ad i. nego conseq. Discrimen est, quia unum ae. cidens unius speciei dum in sub ecto recipitur totam complet potentiam, qua pollet subjectum ad accidentia hujusce speciei, at non totam explet potentiam, quam subsectum hahet ad aceidens alterius speciei. Ratio est quia eum ne queat piaetet ite suae speciei consilia, idcirco dum accide catinius speciei in subjecio recipit ut , tribuere nequit effectum formalem alterius speeiei, nec dare id, quo sub ecium per. seeretur ab accidente diversae speciei . Λt licet nee tr buat eundem nun eici effectum, quem aliud trihueret esus dem meiei ac dens tamen se habet, ac s illius tribuetet essectum ς quia a subjecto respiciuntur sub una , eademque ratione sot mali aecidentia omnia eiusdem speciei, seu ra. tionis sol malis. Si autem aliquod V. G. album fiat magis album . tune set ejusdem aecidentis intensio, ut diximus in lib. de Genet. at non duplex adveniret albedo. Redinte gra dicta num. s.
Contra. Aecidens non reddit subiectum , in quo recipi. tur , in ea pas tecipiendi s mul accidens aliud alietius speciei: ergo nee reddet incapax recipiendi aliud ejusdem speciei . Proh eon seq. subjectum de se quemadmodum obtinet capacitatem, ut actuetur a formis accidentalibus specie di itinctis , ita capacitatem habet , ut a pluribus actuet ut scirmis accidentalibus numero duntaxat d.stinctis : ergo si die. Resp. nego eocis . Λd prob. disparitas est, quia subie .ctum ad accidentia diversae speclei plures dicit rapacitates , Ac potentias ulti ualiter distinctas. Λt ad accidentia ejus
dem speeiei unam duntaxat dicit capacitatem, di potentiam , quae tamen permanet etiam post altat vi accidentis ruinam. Ratio assignata nuper fuit, quia accidentia omnia eiusdem speeiei eadem respicit sub ratione tot mali ; arquae diversae speeiei sub diversa respicit talione sotmali.Re.dintegra dicta sub num. s. Ad a. concessia mai. dist. min. in eodem subjecto redupli eative, seu sui alii dicunt sormali eandem secundo aipotentiam receptivam, neso: in eodem speciscati vi , idest
Reund lim se inspecto, seu sui alit dicunt ra teriai I, sor.
maliter diverso, dc seeundam diversam potentiam . rece-tivam , concedo min. di nego conses. Solutio per dicta eni-iescit.
. Arg a. ex Scoto. Species repraesentantes Duo alba solo numera distincta distinguuntur duntaxat numero ; sed
istae eodem recipiuntur in oculo, eadem in phantasia, imodi eodem in medio, eodem aeum uana in aere e erio &c. Min. ultra quam quod experimento innotes dit, est D rhom.
p. p. quaest γε ait a. Accedit , quod juxta stobabilem tintentiam duae species in eodem possunt intellectu idem repraesentare singulare. Siquidem in sent Compl. in lib. de Λnima disp. io. num ss semel cosnsto ab intellectu uno singulam, per specieni a Phantasmatibus abs iactam pioducitur in intellectu aha species intelligibilis idem repraesentans singulate. Cons. Dum ignis duo sui ut calefacit eale actibilia s-hl admota, auas sonui licit actiones, pei quas duas inseri passiones ; de his uscemodi actiones in eodem recipiuntur agente , quod constituunt , de eonstituendo denominant
Urg. Si duo appimantur luminosa, producentur smul
eodem in subjecto, nimiium eodem in aere, plura solo numero diuincia lumina . ergo dce Prob. ant. Si luminosis illis, pui ad bus candelis accensis corpus aliquod apponatur opacum, pluris emergent umbrae V. G. in pariete ; sed umbra et pii vallo luminis : ergo&e. Urg magis. Si duo invicem apponantur specula, longa conspicietur speculorum series, S multitudo quasi in
profundo uniuscuiusque speeuli , quod sanὰ evenire haud
abiei potest, quam ob reflexionem specierum intentionalium pt deunt lum, quae in medio, ae in ciculo recipientur, simulque existent, ade que species reflexae reeipientur
ei dem in subjecto, in quo species dilectae receptae sunt ;ceun species ipsae dilectaram totum iniuriectum occuparen Ispatium
ad a. arg saliorum mulis responsis, quae ingentia impinis sunt in offendicula, di videri possunt apud Euchi, Guetinois, Caου. tiact. a.deoi.&Inter . disp. a. q 4. I. II. Et praesertim Blas. hic neg , mas. loquendo in esse eniis. Λdprob. annexam dist Illa du i albo, sive is a duo objecta sint ejusdem speciei sumpta specifieat iud, idest secundum se ,
cnncedo, in ratione productivi specierum, nego . Siquidem sut ibi, re iterum ibidem num. I t. ser psit obiecta producunt species ut agentia, non actu,ne earporis, sedactione sarmae, S ut quodammodo elevata virtute c d piarum coelestium , ac intelligentiarum, Copitis mci ψentium , ut
S. Th. scribit q. s. de pri. ait 8. de alibi. Et quia corpora cui .cta coelestia , eunctaeque intelligentiae sunt inter se spe. cIς i diversae, ut conspeximus in lib de Coeloq r. in appendice post ait 3. Idcirco eorum etiam virtutes sunt speciei diversae, pio indeque species illae saltem tti esse qu.dditatu
sunt speciei diversae i esto in esse reptae lentativo eiusdem snt speciei. Nec obstat, quod ei iam H mo un, cum Gipore Coelesti producat Hominem, Leo Leonem, ac iamen Homines eiusdem sol speciei. Non, inquam. Etenim litat Coelum , de Homo pro.
ducant Hominem ἔ tamen non virtute Coeli Homo alium
producit Hominem . sed Gelum, de Homo se habent ut duo agentia di vetios producent a gradus,ut scripsi et Phys
Per quod tandem evanescit id , quod Nastrius subiicit ,
nimiium non possedistingua specie, eo quod non dicunt oris dinem ad aliqua specie distincta . E anel cit, inquam, quoniam ordinem dicunt ad virtutes illas corporum Coelellium specie distinctas. Dices. Species speciscatur ab obiecto, ad quod reptae. sentandum essentialiter ordinatur; sed illa objecta non distinguuntur specisc/ : ergo die Λddes. quod tunc intellectus duas smul elicit intellectio.
res, eo m intelligat mediis duabus speciebus : ergo tune duae intellectiones, quae sunt duo accidentia in eodem erunt
subiecto. Resp. dist. mai. speeiscatur ab obiecto specificativ/, hoc
est seeuudom se inspecto, nego, ut elevato per virtutes coriaporum Coelestium, eoncedo. Hoc autem modo illa obiecta sunt speciei divella, sicut Ccelestium corporum vit.
130쪽
Et list speeles non repraesentet ar quad talem elevati nem, se ut tir quod repraesentat Ohjeetum ἔ tamen repraesentat illam ut quo quatenus est id, quo objectum modo elevato unitur cum potentia. Λd id, quod additur, negoant. Illae namque species se habent per modum unius inesse
Ad id, quod subiicitur in argumento . Resp. vel quod dum secunda producitur, prior destruitur : vel quos illae tune speetes sunt diversae speciei ; eo quod liedtidem repraesen. tent singulate, di versi mode tamen, ut iidem ibi tradunt Compl. Species autem specificatur ab objecto ut stat sub illo modo puta magis . vel mincis abstracta, quo objectun repraetentat; seclis lac ei es illae non solom speeificii, vero m. c numericὸ forent una, quia objectum illud , quod repraesentant, nimirum illud singulare est unum , atque idem etiam numero . Dicendum igitur, quod quemadmodum
humero, ita de specie dupleκ est , non quidem seeundom se mei fieativd inspectum sed in esse repraesentat ut sub illis dat modis specie diversis Ad Cons. prim sim iuxta sententiam, quam 3. phys propugnavi, quod actio subjectetur in passo, objestio nihil
eoncludit, elim duplex su passum. Praeterea dicatur, quod una duntaxat tune foret acti duas inserens passiones. Cum namque non tanta requiratur in principiis distinctio quanta in ptine ipiatis; ideitco sieut ab tina eademque eausa plures prodire possunt effectus etiam simul, ita eadem ab actione plures passiones simul, esto non succedanes, eo quod actio est de genere transeuntis, ecnon de linea permanentis. Vel dieatur, quod una tantam etiam passio insertur , quae postea , ceu aeeidens e r reum, de quatitum, adeoque divisibile, in duas partitur , ut de ea lore num . secuendi 8. ad 3. arg dicetur . Ad id, quo urg. Resp r. cum nonnull s, quos ad arg. in a. responso sequitur Guertnois, negando , quod tune divella producerentur lumina. Siquidem eam omnia ista luminula se haberent per modum partialium causarum
unam eonsantium totalem, ut a. Phys. q. 4. art. unico si scripsimus, idcirco per modum unius totalis causae, unum
duntaxat totale lumen producentis se haberent. Ad prob. annexam , nego conseq Eatenus namque lumen illud , toto diffusum aete, potest una. vel pluribus obtenebrarium btis, si unum, uel plura interjaceant eorpora opaca;
quatenus com sit divisibile lumen illud, dc in subiecto ex.
tenso, atque divisibili, existat, potest plures privationes, sive umbras veluti partiales in pluribus subire aeris partibus. De quo nonnihil indigitavi lib. r. de Gener. dc Corrupi. q. 7.
Resp. a eum aliis, quibus adst i putatur Zi hi, dist. ane. plura producentur lumina eodem in s jecto seeundam diversam parte in , eonerdo. seeundd n eandem partem, ne isgo ant. Ec eo seq. Illa siquidem luminosa nequeunt eidem admoveti medio eadem eum dista uia, secos penetrati naturaliter possent: Eapropter viversum modueerent lumendi versis illius in partihus, adeoque divella in subjecto. Si instes, quod penetrari saltem supernaturalitet queunt rergo saltem supernaturaliter, &e.
Resp. negando conseq. In tali namque rasu unum taniatum modo producent luineo . Nec plures possent tali in eas vresultate umbrae, ta ineis plura interiacentia forent corpora opaca. vel tunc ex vi ei uidem miraculi praepediretur unum ex prae satis luminosis , ne in actu secundo illumi
Λd id, quo magis Urg. Resp. primites, quod speelesillae in esse quidditatis, lic/t non in esse repraesentativi, fatent diversae speciei propter ratiorem nuper adductam . praeterea somissis responso Guetinois quod mutatis verbis videtur concedere, quod ob vel sae opinionis Vindices viluntl Resp. tune non esse plurium specierum reflexiones, sed duntaxat apparenter plures. Ratici est, quia tune cominspiciant ut Obiecta illa spiraliter, hoe est quasdam perspiras, Ecquosdam per anfractus immittantur species illae, fit inde, ut secundam varias spiras, quas oculus format, dum
insensibiliteretetur, multiplices appareant. a. Arg. 3. Stante eausae essicientis numerica unitate plate, ab illa possunt simul ptodire numero effectus : ergo pari. ter stante subiecti numellea unitate poterant plura in eo ae. eidentia numero recapi . Consea. exacta videtur Tum
quia non minos se habet extrinsece agens ad suos effectus , quam subjectum ad accidentia. Tum quia de ea usa essiet enti formati illud potest arg. quod supra num. t. mnaeus
numero effectus a Mariotis numera ea D. Λnt. autem
proh . tum in igne, qui in plura simul agens ligna, plures simul emeit ea lotes: Tum in Christo, qui actum habuit Chattiatis liberum, quo Deum ut viator diligebat, de simul malitatis actum necessarium , quo ut Comprehensorino fluebatur; qui actus probabiliori in sententia solo numer distinguebantur, eam ab eodem Charitatis habitu in specie proditent. Coos. voluntas creata Christi erat, non solam principium essiciens , ver lim etiam subjectum holum duorum actuum: ergo elim in tali sententia admitte te, Charitatem uiae, de Patriae esse eiusdem speciei, etiam iiii actus eiusdem sint speeiei, iam pluta accidεntia, dce. Resp. primitὰt transmissis an nego conseq. Ad r. prob
ego ant. cuius salsitas patet per dicta praegre aci art. ad a. arg. nimirum quod subjectum eli individuativum initin. laeum accidentis. Vide ihi. Quare autem immultiplieato Individuativo extrin eo possit multiplicati indi viduatum, de immultiplicato individuativo intrinseco nequeat multiplicari. individuatum ias
Ratio primit lis est, quia cui seliine ad , . prob γ illud est
virtualiter multaplex; praeterea quia individuativum intrin- seeum com se habeat ut potentia, de ut receptivum formae indi vulvatae, eam limitat, quia eam imperscit: quemadmodum enim potentia a suo miscitur actu, ita actus a sua imperficitur potentia. At causa effetens miseli, de noti imperscit effectum.
Ad a. nego, quod illud idem seti queat arg. Ad prob.
annexam dato ant. di st. cantequens a pi utibus numero causis pluralitate vel formali, vel virtuali, eoncedo, semper solis mali. nego. Comenim causa essiciens contineat virtuali
ter effectum; de virtuale aequi ν alere formali, im 1 dc realiqueat, ut persaepd dedistinctione dictitauimus: iaci leo ueesse iens eausa plures queat effectus realiter distinctos proinducere , sat est, quod sit tantummodo virtualitet multiplex .
Quare non fugelat , subiectum esse virtualitet multi plex, ut plura solo numero distincta suscipiat Meldentia; Uieo, salsum esse suppositum, nempe quod ista extet vit- tuas is multiplieitas in subiecto ad plura numero areidentia. Quare autem extet in eausa e Seleuti, de non in subiecto; Patescit ratio per dicta sub num. s. Quandoquidem subierictum recipiendo informationem accidentis, idest suscipieti is do communieationem aeeidentis, reeipsi eius essectum foramalem, eam effectus formalis formae sit ipsa Arma eom
munieata. Eapropter si ista.. talet multiplici i as, deberet
esse inordine ad diversos numero effectus suscipiendos simul; isti autem possibilis n6ti thes, ut satis ibi tum δε
quantitate, tum de qualitate conspeximus ἔ adeoque nec multiplex est nossibilis potentia, eum haee speeifieetur in ordine ad effectum formalem forma. Hoe aurem minime valet de causa evieienti, quae non recipat essectum forma
Λdde, quod inter sublectam, ite aeeidens, mutua extat eausalitas in diverso genere Caulae, nimirum materialis, de sol malis. Non sie autem inter causam emeientem , dg ejus effectum. Dixi transmisso ana. Potest namque absolute negari. Adprob. diei, quod dum ignis agit in plura ligna per se ipsam
n emittit plures numero calores, sed unum duntaxat numero ea lorem, qui per divisionem, ZE multiplicationem subjecto tum . in quibus recipitur , dividit ut , ZE multi. plieatur. Ad a. exemplum patebit sestinὰ per dicenda ad Cons salsum esse , quod actus illi solo solent numero
Ad Cons nego. quod actus illi eiusdem latent speeiei. Λd pto, annexam dist. erant ab habitu eiusdem speciei uedirecto per idem lumen, nego , ut directo per diget sum lumen, concedo. Λctus necessarius regebatur scientia Maala, libet veto scientia insula. praeterea etiam hypothetice dato, quod ab habitu eiusdem speciei prodirent, sol unimo do sequitur, non distingui specie completa. Possunt siquidem eodem ab habitu prodire actus specie in completa. de inadaequata distincti, ut ab eodem habitu virtutia Religio
nis devotio, oratio, adoratio, votum, dce. Ur
Nee aliud intendu sententia illa. Uult enim, non esse vi versae speciei completae. Cum quo stat, esse diversae species
incompletae, scut partes heterogeneae in animali.