장음표시 사용
111쪽
Il, Caius vero, dc sejus non , qvia eiusdem sunt spe
Aliae ratiocinationes apud alios legantur Scriptores,
so. A R g. r. Omnis actus debet haberi I forma; sedgla. A dus individualis est quidam actus : ergo habetur 3 forma , adeoque dce. Mai. est perspicua, quia sola sor. maestactus. Min. prob. Ideo gradus speci Deus est actus . quia determinat genus, sive gradum generi eum . sed gradus individualis determinat speciem , gradumque specificum t ergo dcc.
Re Ip. nego min. loquendo de actu saltem proprie dicto quicquid sit de actu iniproprie dicto. rid prob. per dicta in
Logica Syntag. 3. q. 3. art 3. num. 8. ad ι. arg. ec ibidem num s. diu. mai. quia determinat per modum essentialis persectivi, eoncedo. praeeishquia determinat. dc emat ta-hit, nego maj. de distincta min. nego conseq. Ibi namque conspeximus quomodo diffrentiae individuales, ctu differentiae materiales, determinant, dc contrahunt per inodam millis impei sectivi.
Contra primo. Actu esse primum individ Milonis principium supponit primo eme ens acis, com sit tarentialiter actus, materia vero ex se est ens solum in potentia , cilini site isentialiter ens in potentia: ergo sola forma D: erit tale esse principium. Seeundo . Hae ipso, quod determinat, de eontrahit. est quidam metaphysicus gladus; sed cininis gradus meta. physi eus hahetur a formar ergo Se prob min. Omnes gradus metaphys et ident incantur realiter inter se in eadem
Resp. ad i. pii mit/r, quAd materia in aliquo piloti viris tuali supponitur in actu, actuata nimirum a forma qui adfradus superiores , qui ordine nuper dicto a forma praestaniatur: dc pro illo piloti est individua, non secundum se , sed
ut radicans quantitatem, ut intra . praeterea cum aliis dist. mai. si si principium exercens eausalit item formalem , vel acti vam, concedo, si duntaxat materialem, nego mai. &data min. nego e nis
Ad a. primitos, nego mai. Est enim ultima elausula gra-dnum metaphyseallum, at non gradus metaphyscus. Prae. tetea dist. mai. est quidam gradus metaphvscus materialis , concedo, sor malis, nego mai. dc distincta min. nego eonis seq. Sol ullo nitet per dicta , magisque pet dicenda instas. 8 num. 36. Diees. Gradus omnes metaphysieales eiusdem rei sue materiales, suescit malefidentiscantur reas itet inter se in eadem forma, imo sui vel nos num. 8.ὶ omnes eadem a forma ordine quodam praebentur: ergo Omnes a forma ori sinem dueunt. Resp. disi. consequens proxim/, di eum dependentia ab alio ut a radice, concedo, rem te tanquam 1 radice, nego conseq. Etiam namque ipsa forma indi viduatur a materia, detreci ista est prima radiu, ut insta .ar. Λrg. Illud est primum individuationis principium, quod est maximi individuo proprium, eique intrinsecum; sed forma, non veto materia est maxim 3 individuo pro pria: ergo die. Mai. emteat, qu a individuatio maxime propria est individuo . Min. prob. Materia poteli etiam naturaliter succedanee pluribus subesse formis, non veto forma in pluribus materiis etiam succedaned: ergo dce. Resp. r. dist. mai. quod est maxime propitum ut quid ranteriale , concedo , ut forma, nego maj. Et distingunmin. non veto materia seeunddm se s quo pacto est duntaxat negative una) eoncedo, ut tali sigillata quantitate radi
cali, nego. Et hoc pacto nee Reeedanes potest ad plutes
migrate formas, sed laom ut alia fgillata quantitate . Secund4. Cum aliis disi. min. Forma ut hae e est mavi. md propria individuo , eoncedo , seceis , nego min. de conseq. Est autem hare ratione materiae, adeoque ista es magis propria, quia propter quod unumquodque rati, e ιlud magis .aa. Λrg. 3. Ideo materia a me verat ut individuationis principium, quia limitat formam ; sed etiam sorma limitat materiam: ergo dce.
Resp. dis .maj. quia limitat ut potentia, concedo, ut actus, nego maj. de distincta min. nego conseq. Contra . Quemadmodum materia limatando ut potentia reddit formam ine in munieabilem alteri per modum potentiae; ita forma limitando ut actus reddit materiam incommunicabilem alteri per modum actus : ergo quemadmodum materia individuat formam, se forma individuable
Resp. dis . mai. dc ali a limitatio, quam materia iacit, est gradus individuali eonformis , concedo, Deos, negom . dc distincta min. nego eo seq. Eatenus namque ma tella est individuationis pii deipium, qua te ius limitatio , quam facit potentia est conformiter omnino ad individualem gradum . quia quemadmodum individualis gradus reddit gradum specifieum alteri individuo incommunica bl
dem per modum actus nullatenus eum perficiendo essentialiter; se materia formam, quam recipit reddit incommunieabilem actum Λ ima limitat materiam persei endo illam essent salit et speeisce. αι. Arg. 4. Illud est primum individui eonstitutivum , quod est primum plinelpium distinctivum unius indiuidui ab alio; sed forma est huiusmodi: eteo dce Mai. in ea sun datur maxima, qui d idem est consi itutivum, de distincti.
vum. Min est sta 'ν titae, qui tum et . Meth tex. s. scrI-hit, formam es in um , qui individua in inuleem dis inguit, Ac separat, tum a. Phys ubi tex. si . ubi habet, quod distinctio materiae est propter distinctionem forme. Cuius
mentem secutus Averoes 3. de Anima ait, eornua, te membra Cervi non differte I eornibus Hiret, Ac membris Cervi. nisi quia Anima Cetui ab rinima Hires, de Leonis dissert. Cons. Illud est primordiale ptinet plum individuat Ionis composti, substantialis, quod est primordiale principium
respectu esse ipsius, propterea S. Th. q. unica de Anima art. I. unumquodque. inquit , secundum idem habet esse, Indit dua Ioη m . sed sola sorma est primordiale essen. di principium: ergo de e Min. est explorata Thomistis, quorum insilendi, principiis, materia ex se propria non gaudet existentia , Ac latione formae existit.
Resp. ad arp. ultra solutiones Mastrii dis . mai. quod est principium distinctiuum put8 numerie/, coneedo, speci. nes, nego, de eodem modo distinguenda est min. euius ad a. prob. Diea, quod Philosophus non dixit, sormam emactum , qui separat , de distinguit individua , sed emeactum , qui separat, Ac distinguit , nimirum, intellige, speeifice. vel loqui ut de individuis diversae speciei. Ad id, quod subiicitur, se interpretandus venit, quid distinctio materiae si propter distinctionem formae tanquam proptet finem. Et tandem ad illud Averri s dieas loqui de differentia speeis ea. Legi potest Lerma lib. I. de Gener. Ec
Contra. Forma ideo est principium distinctionis speeis.
eae, quia ultimum tribuit complementum speciscum e misposio, de supponit materiam indifferentem, de quantumeti se est negat i τὰ se habentem ad hane, vel illam speciem ;sed etiam dat ultimum complementum individuationis composito, ut est hoe: ergo etiam Ece. Proh min. Phil sophus I. de Λnima docet, sormam esse, quae constituithoe aliquid . Et insuper praesupponit, materiam indifferenter se habentem ad hane, vel illam individuationem . Resp. negando id, quod ultimi' adjicitur, de debebat poni in min. nimirum quod supponat, materiam indifferenister se habentem ad hane vel illam rationem indiuidualem.
Ut namque num . ao. ad inst. a. factam contra solutionem datam ad a. arg. diximus, supponit materiam conn taniatem talem quantitatem, talesque dispositiones antecedenistes a quarum con notatione sigillatur , & una numero pnsi 'tivὰ constituitur ut radix individuationis suae form r, dceompesci modo infra displieando . Videri potest Ma
Ad Cons nego ant. per dicta num. r. lcnum. I s. ad s. arg. nec oppositum indigitat Angelieus, sed innuere dunt a.diat voluit, quod idem sit sustepii sum existentiae, de individuum, ut ad suum ibi intentum ostenderet, universalia non exiliere, sed singularia. Λt non intendit, idem eaedradicem individuationis, de existentiae. a . Collige pro alterius objectionis solutione, quod sipet impossibile forma in pluribus poneretur materiis, sciret eadem repugnanter, dc individuum foret idem tepugnanter , idest foret, de non solet. Esset enim eadem , quia ab
una individuaretur materia, In qua primo suit producta , vel produci petebat: etsi enim actu illi non incubaret, tamen ad ii.
112쪽
ad illam ordinem diemet. Et non solet eadem , quia etiam ab alia Indi viduaretur. Item foret, & non foret idem individuum. Esset idem, quia forma, quae est saltem proximum individuationis prineipium, solet eadem . Et non idem seret, quia non eadem foret materia, a qua ut a prima radiee habetur individuatio. Colligitur praeterea, quod in resurrectione omnes Homlnes eandem obtinebunt materiam 'i quia potior saltem pars in singulis erit materiae illius, quam prius habuerunt sub ea.dem quantitate cum reliquis eontinuata, ut scripsi I. Physq a . in Praeloquionum. a. & 3.
s. DRob a. Si Individuationis principium solet haeccetis A tas, sequeretur, quod h e principium scitet realitet ima ; sed ostensum iam est, Ac non dissitetur Seotilla ,
non posse esse formam i ergo nee haecceitas. Mai. prob. Tum quia pradus individualis, qui haecceitas compellatur, identificatur realiter cum forma, eum nonnisi formaliter distingui obtessat ut Seotista. Tum quia haecceitates praessantur a forma.
Neestimete , distingui sormaliter. Non, inquam, quia nee realiter serma potest esse individuationis prinei pium ἰquoniam etym det realiter speciem, nequit date etiam reali. ter multiplieationem, nisi specificam , seut quod dat realiter esse quantum, nec realiter potest dare multiplicationem, nis quanti tali vam. vide dicta n i 8 de iterum dicenda infra magis ait. 3 de substantiis immaterialibus n. s.
. a s. Proba per dicta n. a. sextam reserendo sententiam.
Vestigamus hie principium primordiale individuationis. Idque ingenia fatetur Scotus, qui in a. sent. dist. 3. qa. non multum sorte a prineipio seribit, se non investigare, quo formaliter repugnet naturae, quod communicabilis sit, quoniam h. e modo habet per repugnantiam communicabilitatis , sed quo tanquam sundamento hane habeant repugnantiam. Tum vero sic. Λss gnari opus est fundamentum , a quo hab aeur communicabilitatis repugnantia ; sed opinio Illa line minim/ sundamentum assignat ἔ ergo perperam ceeitatem assignat. Prob. min. Licet ista extaret hae cellas formaliter disincta, ut Seotissa retur, seut extat gradus vi riualiter dissimus indi vidualis; tamen est sol male indi .idui constitutivum, adeoque est id, quo formaliter
repugnat naturae eommunieahilitas , non vero fundamentum. Prob. ant. Haeeeeitas est ipsemet individuatio, nimirum pradus individualis r ergo die. non secus, ac gradus speeiseus sit speeiei constitutivum . Legi Maurium hic disp. io. q.s .art. t.n. 3 a. ubi postquam doctrinam istam retulit ex Banez a. de Gener. q. a .art.2. &ex Ripa lib. de ente, di essentia e a. q. . at t. a. quas eκ hoc ovans ipse evaserit , ubi terga tam turpiter vertit, dissi. cultatis punctum deelinans, fingit se exultantem dicens , non potuisse se non vehementer exhilarati, eam viderit inter Seotistas, di Thomistas non remanere quaestionem ,
nisi solci de nomine, hoc ipso, quod haecce itates Thomi. admittant , eo praesertim quia id , quod Thomis laede materia signata quantitate propugnant, se impugnasi se dicit . Ast interim Mastrius quaestionem imperfectam reliquit disse ultati suceumbens. Quandoquidem pergete ultellos debebat, ac piobare, quod haecceitates sint fundamentaleptim diale indiuiduationis principium a vel quid aliud M.
gnare. Qua in te Neotericum judicem amarem. Nec umquam Thomi statum ullus gradum est execratus individualem ., ut Porphyriana st athore palam . Hervaeus autem , Soncinas, de alii hane resutant haecctitatem ut sororaliter a natura distinctam. - . Nec eum eodem in tuto quis erit dicendo quid ratio I dividui constituitur per totam naturam individuatam , at non per haeceeitatem ; seut & speetes constituitur per totam naturam, seu, quod idem est, per sormam totalem V. G. Homo per humanitatem gradus vero speciseus est radix proxima speeiei ,& gradus individualis radix ptollima individuationis.
Non, inquam, Tum quia constituit saltem per modum DrI Ua zersa Psu. rim. IV.
ecinstitutivi partialis r ergo nunquam erit raditi. Tum quis gradus speeisens in tota ineluditur specie, seu totali forma metaphysea, sevi & lndi vidualis gradus includitur in ipsa natura indi viduata r ergo si gradus individualis foret radix,
iam di ipsa natura esset radix . Tum quia hae eltas illa , per quam Sem ista asseverat, naturam reddi hane, de stipulatem, est sngularitas : ergo ἡicere, naturam esse hane, de singularem haecctitate, idem perinde est, ae dicere, essesngula tem sua singularitate , ae proinde esse hanc , de sugularem, quia est haee, M sngularis di quod est idem per idem. Tum quia nomἱne hae eitatis lingua Seotica venit uel disserentia individualis, quemadmodum rationalitatis nomine disserentia s peelsea. vel quidpiam, a quo ipsa provenit individualis disserentia. Si primum, non est evacuata dissieultas. Siquidem iretura sei scitabor, quaenam si ptima individualis hujus dissetentiae radix λ Nee temete. Quandoquidem individualis disse te ita est gradus metaphyseus rergo aliquod praesupponit radicate principium physicum , quemadmodum illud praesupponit differentia specisea , quae est gradus metaphyseus : Homo enim dicitur rationalis , quia est anima rationali praeditus. si vero aliud veniat, a Gsignet amabo quid st. Illud prose loquodcunque fuerit , com non st gradus metaphyseus, quid physeum erit. Tum denique quia tametsi annueremus . esse radieem proximam, nihil eon eluderet. Nam fingas etiam , quddin strius hie solo de proximo disputet principiti: ubinam quaeso de radica li peraget; eam alias sit peragendum , cum omne proximum sit radieali posterius . illudque supponat λHoe itaque radicate principium manebit in tenebris. Num autem impugnando expugnaverit, quod de matella
prima dicimus ornes infra si 8. & sCuncta haee luculent et displicat quidam in autographo . Quemadmodum hie velitatur utraque in schola individua. tionis plinei pium ; ita in tra 1. de Angelis contruvettitur a Theologis principium locationis Angelorum. Et quia notissimum eYtat. Angelos locati formaliter localem per praeis sentiam, seu, quod idem est, per sol ream ubicativam : ldia
circo non silunt ibi in assignando principio lorationis Angelorum sola in praesentia locali, uel forma proximὰ ubicativa, sed ut illi gravi faciam satis quaesioni, aliud quaelitant huius ubieationis principium, quod dieunt, esse Αngelorum substantiam. S e ad saetendum satis gravi hule controversiae , aliud velligare opus est principium , a quo oriatur individuatio, at non sistere ipsa in itidi viduali disse. tertia , nimirum hae itate metaphysea.
a . A RA. . argumento, quod supra sidera attollἱt Ma sitius. Illud poni debet mine imum individuaticiis
nis numericae, ad quod unitas consequitur numerica lana quam propriam ad enta talem i sed hoe non est aliud, quam differentiam individualis 1 ergo ista, nimirum haereeitas, erit individuationis plincipium. Mai. tam certa est, quam certum est, quod omnis unitas ad suam sequitur entitatem ut pallio. Min. eadem eertitudine pollet, elim non possit
ad differentiam specificam sequi. Resp. primitet, nego ni in . Ad prob. dico quAd sequit ut ad illam entitatem ad quam sequitur dissetentia individualis, nimirum ad entitatem sormae proxime, elim sit ipsam et disse tertia individualis eonstitutiva individui . Viden. as. praegresso. Sie etiam unitas specifiea est ipsamet disserentia speeisca, at non ad illam sequitur. Nee tamen istae di fierentiae lices unitates, sorent passiones essentiae metaphys , sed pansiones sunt alicuius physici, nimirum formae phylieae,qui equid in oppositum elamet in stilus. Praeterea toto etiam dato, quod Mastrius assectat, nihil sequitur contra nos, qui disputamus de radicali principio , nec .vel minimum extat proximo de principio dissidium. Quod si suam hie Masti ius redintegret iactantiam , tune contra ipsum redintegranda erunt, quae scripsi prae
8. Arg. . Illud est individuallanis principium per quod individua intrinseed distinguuntur, sed hoe sunt disserentiae indi viduales : ergo die. idem enim est constitutivum , didistinetivum. Resp.
113쪽
Resp.dist. mai per quod distinguuntur originaliud, eon.
redo, formaliter nego maj. & dioincta min. nego conseq. Disserentia namque individualis est distinc tuum , de non principium Originati νum dis inctivi. Praeterea ad summum erit principium originativum proximum . Contra . illud est mine plum indivi Milonis naturae , quod eam ultimate determinat, de ponit in gradu vltimo
indeterminabili, de eommunieabili i sed hoe, etiam juxta
solutionem datam . praestat disserentia indiuidualis: ergo ece. Resp ptimii sis nego maj Quod etenim se eam determi. nat est ipsa mei indi. id uatio, de determinati , non principium . a quo ista oritur. Praeterea , ut nuper, dicatur , mai. esse veram de principio proximo. a . Λl 3. Primipium individuationis illud est , quo in. di viduum eMedit naturam; sed hoe non est, ni si differentia indi uidualia, eum haee aliquo modo superaddatur naturae : ergo die.
Resp. primit/t nego mai. illud namque, quo individuum
naturam excedit, est ipsa mei individuatio, at non indi- uuluationis principium. Praeterea dicatur, ut supra, maj.
esse veram de principio proximo.
3e. D Robari posset plurimis, de luee metidiana nitidio
ribus, At istotelis authotitatibus , quas videre est apud Blas. Guetinois, Ece. ubi eonspicere qui sque poterit , exterorum extorsiones. Et quieunque legerit Masti tum , Pontium, ea terosve, perspicini deprehendent, Adversarios quasdam duntaxat per Interpretationes penitus arbitrarias, de ab Authoris sensu prorsus alienas, villare commento textus Philosophi . qui proinde a 3. Meth. cap. g. rex v. loquens de unitate numeriea primi principii, quod est Deus, ex eo infert, esse unum numero, & non plura, ulsearet matella De quo vid. Cav. lottas, de otio, dentet liti disp. x q. . g. 3. sub foem. Nec direre iuverit, ut Μi notitam quendam dieentem audivi, quM Arist. non no .vit quae fidei sunt. Non, inquam, quia primi prinelpit uni. ras naturali demonstratur lumine, ut probant Theologi. Et sand eam haud peniths ignorasse Aris . evineltur, ex eo, quod tui fert Laertius in ejus vita , de Celius lib. ε. e 34. morti proximus primam interpellavit eausam verbis illis
Totidem posset D. Thomae authorltatibus suletri, prae sertim vero 3. Meth. ubi exponens verba Arist. Ibi tex.ii. nimirum, ana su na umian secundum numeram, quorum misere a una sublieit Angelicus ibi letia mater a anim
cipiam /nish duarios s formae , em propter Me Babet sataνo, quod M unam sumero ab alio invisum. Ubi loquitur de principio non duntaxat cognoscendi in dividuum , ut Suater prae eupetur interpretamentum. sed
de princidio physeo, de individuationis in emeret; Tum
quia philos ibi, de eum eo Angelleus, percensent unita. tem, non sollim numelleam, versim etiam speelseam, degeneri eam, de uniustulusque principia assignat , sed pro aliis assignat principia in esse teli ergo die Tum quia idem S. D. opust 7o.q g. art a. ad p. distinguit explicate quanti . tatem a reliquis accidentibus In hoc, quod eaetera sunt principium eognoscendi distinctionem individuorum, quanti . tas vero aliter est principium individuationis . i. Prob t. a sumetenti di v isone caeteris exploss opl. nlonibus, uti hactenus iactum est . 32. Prob. a. infima eunctarum unitatum , de disinctio. num, sumi debet ab eo, quod est in rebus in s mum; sed unitas, et distinctio numerica est infima omnium, di ma. teria prima est rerum omnium Infima: ergo unitas, ex di. stinctio numerica debet a materia desumi. Mai est cor .denda, ut debita servetur proportio. Min. quoad p. p. est nitens, propterea, quae numet χε disserunt , minos disserunt, quam alia, quae speci sed . aut genertes disserunt. Quo ad a. quoque . elim imperfectior omni substantiali en. tu , puta forma die si materia.
Quae ratiocinatio a stoelanda erit alteri Infra n a. 33. Prob 3 ratione sundamentali petita ex D. Th. Meo, ut a puneipio undias, de distinctio numeri ea oritur, quod est ratio, eor forma aliqua sit immultiplicabilis numero, idest quod st incommunicabilia alteri, sed hoc est materia quantitate sp nata : ergo die. Mai. est perspieua quia individuum, eiulque forma est immultiplicabius numero, de alteri individuo lneommunieabilis. Μ . proh Forma, quae est in materia V. G. Cail sua obsgnata quantitate, vel pro illa condita nequit esse in Sejo, Titio . aut sempronio, secta Seius posset esse Caius, Ace. ergo Ece. Diei de materia idem posset, quae est primum in esset neommunicabilis, com chsgnata quantitate nequeat ea indem eum quantitate ad aliam migrare sormam, licet diversa cum quantitate queat.
vetetm hoc omitto. quia id pernegant Adrersarii, lentes , quod in substantiali corruptione non detur telaia lutio usque ad materiam primam , adeoque quod de facto. de non tantum de possibili matella eum eadem quantitate ad novam migret sarmam. Nee expedit modo confugere ad libde Gener. ubi id probavimus. Igitur Respondes, Ad forma per materiam redditur ineommuisnleabilis alteri tanquam subjecto informationis, quatenus
nequit aliam informate materiam, at non tanquam sta.
jecto praedicat lonis , de quo impraesentiarum loquimur.
Contra. Talis forma tali destinata materiae est in e m. munieabilis alteri etiam tanquam subiecto predicationis. clim nequeat praedicari de Forma Mevit, Sulpitii, M. imo magis ista. eum per obversarios una. eademque Arisma saltem sueces ,red possit pluribus incubare materiis . saltem supernaturaliter, sed incommunieabit tem alteri ut subjecto praedicationis habet a materia : ergo die. Prob. min. Incommunicabilitas alteri ut subiecto praeditationis est ineommunicabilitas superioris, idest uniuersalis ad paristes subjectivas, seu ideontra communicabilitas praedica tionis est superioris ad insertota V. G. Generis de specie.
bus, Ae speeiel de individuis; sed istam habet a materia:
ergo flce. Mai. enitescit, quia eommunieabilitas praedica.tionis sta est in ipsa superioritate, idest universalitate . Min. prodi Forma statim atque est uni materiae destinata . est aequalis duntaxat uni, de ovo praedicatur, non vero est amplisis superior, vi uniuersalis. Dices . haee omnia diei posse etiam de natura, de extis sentia, de haeeeeitate, oui a statim ae uni ex his est de .stinata, iam non amplisis est universalsi . unddin forma te spondebis negando min. ad usque ult. syllogis. lnum , cuius ad prob. dires, verum esse , ould statim atque
est uni materiae destinata , non est amplius superior . erunt versalis; tamen hoe habet, non ab ipsa materia. sed vel seipsa, vel ab haecce itate. Sed Contra est. Tum quia haee satis praegressas in sis. re sutata sunt, Tum quia id veri scatur duntarat proxima, at non primordialltet . Ob idque Insto sie. Ptilis pilotitate saltem a quo est matella, quam haeceritas, imo quhm forma, eo m materia si formae re optiva, sed per dicta statim ae est uni destinata materiae, non est amplius superior : ergo pilos materia. qu1m ab alio habetur. qu Ad superior non sit. Cnjus signo est , quod nulla est possibilis serma, quae non si alimi parti lari destinata materiae. Proptet ea forma nulli partieulari desti. nata materiae non est , nis forma ut se. 34. Prob. praeterea, Ac melios . Unitas, & distinctio materialis habetur a materia ; sed unitas, Ae distinctio nu. mellea in rebus mater Ialibus est materialis : ergo&e. Maj. negati non potest, nisi debita negetur proportio. Min. in b. In rebus materialibus extat unitas. de distinctio putenumerica; sed ista materialis est i ergo die. Maj. est dicto ipso certior. Plures namque equi non disserunt invitam, nisi numeri e8. Min. prob. Illa distinctio, de diuersias in pu id
materialis, quae materialem duntaxat importat rationem
diversam; sed distinctio putd numeriea materialem solom modo rationem importat tergo dcc Prob min. Illa distin-olo, dc diversitas importat solum diversam materialem
rationem, quae non importat diversam rationem forma.
lem; sed se se habet distinctio purd numericar ergo Mai.
est palam. Non enim extat medium, et di versias omnia dehet esse per rationem, seu praedicatum vel materiale, vel formale. Vin . prob. Illa dieuntur esse diversae rationisset malis, quae sunt diversae species per diversum constituti.
114쪽
.um speelficativum. propterea dieitur, quod ratio forma. lis constitutiva Hominis V G. est animal rationale, &c. ergo Se. Pro quo vide quae scripsi lib. a. de Λω- q ε. in
Dixi unitas, o di in puνὰ numer ea , quia adversae partis vindices, e vestigio objiciunt exemplum de Angelis, qui tametsi omnes specifice distinguerentur, ut Thomistaretur, nihilominus distinguuntur etiam, & sertiori, numerice. Nam in Angelis uel nulla extat numerica distin Oi i postitue, ut dicemus ait. 4. s. a. sub num. 3. & iterum ibi s. s. sub num. s. ad a. arg. vel saltem seeund lim alios,
non est dabilis distinctio numeri ea, quae non sit simul specifica adaequald inspecta , eam nec possibiles sint plutes numero Λngeli eandem intra spee,em. Unde distinctio illa
non est purd numer ea. De quo infra art. 4. 11 a. num. 3. Diees eum Mastrio ubi supra num gr. & Scoto in a. dist. s. q. ε H. qu Meom dieitur. unitatem, &distinetici. nem specis eam esse sormalem, numericam veto esse materialem, sumi formale, & materiale, non physes, ut nempe determinantur a materia, di forma partibus; sed metaphystδ ut denominantur a materia, deforma totius vel logica liter, quatenus entitas materialis constituit rem subjicibilem , entitas vero sormalis rem praedicabilem.
Λst mirum est adeo, quomodo dieere id potuerit Scottissa, ut in alio mihi videat esse Μundo, com Seoti, propugnando , naturam a parte rei, adeoque physes, esse unam formaliter, per ly formant/ν intelligant idem, aespeci sed, ut eonspeximus in Logica Syntag. 3 q I. Sed quia dicere id posset quispiam non Seotis a. Idet reo oliendo, unitatem euid numericam diei materialem, quia desumatur a materia. Quandoquidem numellea uni. tas sumi ab eo debet, quod in omnibus materialibus sublu. natibus ejusdem si rationis; sed quod ejusdem sit rationis, ct convenientiae substantiale, non extat, nisi materiar erisgocte. Miti. est conspieua. Formae Si quidem eompluribus in rebus, ut in Equo. Cane, Leone, Ece. diversae rationis, de speciei sunt . Maj prob unitas, &distinctio purdnumerica est ejusdem rationis in omnibus etiam di versae speciei: eigo dce. Displicatur ant. Numetieam per distincti nem Leo V. G. eodem modo differt a Cane di versae ratio. nis, ae ab alio Leone eiusdem Deum rationis: ergo dce. Liquet ant. Siquidem Leonem inter, Et Canem esto speeifica, de non solum numerica versetur distinctio; tamen numericam per differentiam non aliter dirit, quIm ab alio Leone . per disserent tam namque numericam nequit ICane aisseire , nisi put8 numeriod quo pacto etiam ahalin diaere Leone o quia specisia differt specificam per
Quoia vero sumatur a materia non nude inspecta quo pacto est una duntaxat negativδὶ sed ut quantitate obsgna. ta, mspicuum est, quia nude inspecta potest laeeedaneestutibu s subesse sormis.
saliuntur Inj ensorum argumenta . 33. A Rg I. Probando, materiam nullo modo, nec ut Lx signatam, nec ut non signatam, posse individua . tionia principium eme . Materia nullatenus potest speeis. eam unitatem date; sed s posset numericam unitatem piae beie, a sortioli posset speeifieam: ergo nullatenus materia potest esse plineipium unitatem praesta a numeri eam . Proh
min. Quod potest id , quod maius est , potest a sortiori
quod minus est; sed unitas numerica est maior speeifiearetpos Ece. Prob. min. illa unitas est major, quae min rem patitur di visionem; sed numerica unitas minorem ad mittit divisonem: ergo die. Mai. est dicto ipso certior, quia unitas est carentia divisionis. Min. quoque . unitas si quidem speeifica numericam admittit divisonem, nume. rica vero nullam penitus patitur divisionem . Resp. arg. hoe esse vel ab M versariis ipfs solvendum. Quandoquidem nee haecce itas. nec negationes, nec agens extrinsecum, nec existentia, nee subsilentia potest speei- feam unitatem date. Item specisca unitas est maior gene. riea; de tamen sotma non potest speciscam unitatem dare , quin peneticam valcat unitatem date. Igitur Insorma, nego mai. Λd prob. dast. min. est maior forma. ter, nego, praesuppositive, eoneedo min. Ec nego conis et q. Unitas enim numerica supponit specificam, at non dispi Unitreo Phil. Tom. IV.
co ita. Forma litet autem est eun harum infima, ut eon.
Vel aliter eandem dist. min. est major qu5 ad rationem unitatis, idest quas suantitati νὰ, concedo, quasi qualitativit,idest quo ad persectionem, nego. Numetica squidem unutas, ut conspeximus num. 34. est unitas materialis, adeo.
que imperfectissima. Contra . Est major etiam formaliter, de quo ad persectionem, aequas qualitat ivd: ergo&e Ptob ant. Deus. quia est summe unus singulatis, est somniil persectus lor.
Resp. nego ant. pando praesertim in rebus materialibus.
Λd prob primi ξt dico, quod etiam Trinitas in Divinis
summam dicit p.rsectionem. Praeterea duplex viget disparitas. Prima, quia unitas Dei non est materialis, ut est in rebus materialibus, in quibus est matelialis, imo pure rea. terialis, ut conspes imus num. 3 a.di 33. Secunda, quia in Divinis numetica unitas non est alia a specifica , Tum quia Deus non componitur ex his gradibus, nee ex genere, &dissetentia; Tum quia singularitas in Deo est eminenter
Inst. Unitas rerum, etiam materialium, est participatio Di vinae unitatis . non secus ac veritas, bonitas, dic. elao s in Deo &e. etiam Sc. Resp ptimodum ut nuper, quod singulatitas in Deo est sta persecta, non praeelia ratione sui, sed ratione caeteraiarum unitatum eminenter, tametsi non sormaluet. Praeterea dist. ant. est participatio quo ad rationem unitatis, con-
do , quo ad rationem immaterialitatis , nego ant. &c seq.36. Arg. a. probando. quod materia nee ut quantitates gnata lit die. Forma est individua in materia pro priori ad omnem quantitatem: ergo non individuatur a materia ut signata quantitate . Pio, ant. Materia substatu talem recipit formam priusquam quantitatem, aliaque acciden. tia; sed non recipit illam, nisi ut indio iduam: ergo die. Resp. nego ant loquendo radioli de quantitate art. se. quenti dii plicanda . Ad proh dico , maj. esse veram de actuali, non de radictili quantitate. De quo iterum n. 39. ad s. arg. Contra. Priusquam etiam radicalem quantitatem: ergo dic. Prob. ant. Formas accidentales non recipit, nisi meis
diate, &secundatio, nimirum media soloea substantiali: ergo &ς. Resp. solutione, quae adhiberi immediatd etiam ad arg. Poterat. dist. ant. prius recipit formam ut dantem gradus superiores , conredo, ut dantem piadum individualem , nego ant. & nego quod pto illo priori a quo tecipiat formam ut individuam. Solutio nitet ex dictis num. g. sub finem. videlieet quM ima ordine quodam plures praestat gradus. nimirum primi esse substantiae, postea eorpus, postea vi. vens, postea sensitivum, deinde rationale, & tandem esse
hoe ravonale , hune Hominem . Quae tamen omnia in uno, eddemque instanti reali sol mali praebentur sola eumptiorita e virtuali. itaque inspecta forma ut priores praestat gradus respicitur a materia priusquam quantitas radicatis. At inspecta ut dat proxim/ esse indi viduale respicitur per posterius ad radicalem quantitatem. Vide infra num. 39. ad s. arg. 37. Arg. 3. ad idem. Non satis est explicabile, quomo. do materia hane habeat potius, quom aliam respicere quantitatem: ergo non satis est explicabile , quomodo tali obs. gnata quantitate sit indi viduationis principium. Prob. ant. Natetia de se est ad omnes indifferens quantitates, sicut αomnes substantiales formas: ergo die.
Cons. Est imperceptibile. quomodo substantia, uti est
materia prima, queat individuati ab aeeidente, ut est quanatitas etiam radicalis . Etenim quemadmodum formalis quantitas est aeeidetis formaliter, ita radicalis quantitas de bet esse accidens radicate . Res p. ad arg. nego ant. Ad prob. dico, quod materia, talem respleiens quantitatem, non est materia seeundom se,
sed est materia affecta qualitatibus ut dispositionibus praeviis, tempore immediate praeeedenti praebitis; ut productis ab hoc, & non ab alio agente; eo, di non alio tem pore; in hoc potios, qvim in alio eomposio . Quae sevi
ad determinatam disponunt formam, ita & determinatam ad quantitatem . De quo iterum art. sequenti s . r. Contra exultabundus exurgit Mastilus ex Suarer .
r. Quaeritur hie, a quo istae indi viduentur dispositiones ,&Ο , quali
115쪽
qua ita ea . Clim enim snt accidentia, quae Indi viduant ut Isubjectri, deberent a materia individuati non individuata . vel fi lino composito, quod tune nondum est , eum ad illud disponant. SecundA. Inde sequitur, talia aeeldentia , alesve dispmstiones esse individoationis pii iei pluin, com dc ipsa mate. ria obtineret ab eis, quod foret individua, quia ab eis habe.ret, quod talem respiceret quantitatem . Rei p. ad i. quod tales dispositiones individuantur 1 subisiecto corrumpendo. In isto autem subjectantur, ut scrips-mus libr. de Gener. q. 3art. I. g. 3. num et . ad E. Erg. &perseverant viti ualiter , si non sot maliter , in materia in instanti , tu quo introducitur forma quae recenter gignitur , ut conspeximus ibidem ait. . st. 3. ad primum
Nec ineonveniens est sui ibidem vid; mus 3 quid qualita.
tes disponentes a decim positum recenter gignendum, subiectemur in composito eorrumpendo. Non inquam. siquiisdem eom unius eorruptio sit alter tua generatio, etiam id , quod est dispositio ad eorruptionem unius, est dispositio ad senerationem alterius. Idcirco qualitates, quae sunt dispoissationes, ut materia νeterem immittat quantitatem, sunt dinpolitiones , ut novam suseipiat ; seque debent subieci ait an illo i in quo est quantitas coitum penda, & ab illo individuari. Vid. ihi. in eam aurem. quo res mearetur, dico,
quid tunc ab iisdem determinatetur dispositionibus , habitis, s tinn formaliter, saltem vel aequi valen et, nimirum
ab actione Divina. ut eminenter eontinente illas disposti hes ἔ vel exigitivὸ, ut de privatione, quae intervenit inpeneratione cineris, vel vermis ex speciebus Sacramentali.l, ua, set Ipsmus r. Phys. q. . art. unico . Ad ,. Resp. qudd non illae dispostiones sunt prinei pium in. dividuationis , ceu aceidens, sed sunt mera conditici, ut maviteria talem recipiat quantitatem . Conditio, inquam, intri sera, salum mediat δ, nimirum mediante sotina cortum. penda . Imo ipsam et serma eorrumpenda praecedit tanquan
disposito intrinseea, ut scripsi a. Phys. q. r. ait unica g. 4.ellato num. 34. ad s. arg.
Si sistiteris, a quo ad has dispost lones determinetur .
Resp. ex actione agentis eas introducentis.
Ad Cons Rei p. quod materia individuatur per quantita. tem , ron in recto, de formaliter, sed tanquam per quideon notatum. Et lie/t quantitas radicaliter, inspecto ly ν dicati te ν ex parte quantitatis radicatae sit accidens ; tamen sumpto ly ν MeMireν ex parte materiae radicantis , non estaceidens, nee etiam radicaliter, sed est in recto entitas materiae ut radi eans, de eon notans quantitatem. Λdde, quMaeeidens, radicas iter nil aliud est qu im ipsa substantia , nimitum ipsa radix aee identium , si ve substantia ut radicans , adeoque non est amplios aceidens: non secos, ae risbilitas radicalis est ipsa rationalitas Quamobrem tametsi eonceis deretur indi viduari ab aceidente radicaliter ins pecto , non sequeretur, indi viduari ab ac dente, esto quantitas radiea. Iis sit aceidens radicate : eo quod accidens radiealiter sum. ptum nil aliud es, quam substantia radicans accidans.
38 Are ad idem. Si materia seret posti. 8 haee, de indi vidua per hoc, quod hane respiciat quantitatem , sequeretur, committi ei te ulum vitiolum i ergo Ace. Proh ant. Et iam quantitas individuaretur I materia, cum ut art. I. nos
dicemus, accidens individuetur a subjecto. Nec in tulci et imus dicendo, quod a toto indi vidua. tur eomposito. Si quidem materia I eom, ceu principium odi viduandi totum compostum, si individua in aliquo priori, ei iam in aliquo priori ad eompositum debet esse quantitas individua, perquam indi viduatur materia. Resp. nego ant. Ad mola diei solet, quid quantitas ut aceidens quidem individuatur a subjecto, ut vero diversum exprimit unius partis stum ab alia, individuaria seipsa ;quia est primum saetens distinguibit itatem in res di versae rationis. De quo Sal m. p. p d. p. a. Guerinois hie art. a. gr.
Quae solutio grandem pati mihi videtur disseultatem ; eo
quod ponere videtur feeundam diversam rationem duas in . dividuationes in una, eademque quantitate. Hoc autem impossibilitate laborat. quia eum individuum constituaturpet individuationem, quot sunt individuationes tot sunt individua ; seque in una, eademque quantitate duae forent individuae quantitates.
Nihilominos melisis displieata praefata solutio sustineri
posse videtur, dicendo, quod quantitas physice inspecta in .
di uiduatur a subiecto, mathematica petδ Inspecta indi ridis.
tur a seipsa, propter rationem adductam . Sicque erunt duae indiuiduae quantitates, sed una erit individuum mathema ticum, altera physicum. Quantitas namque mathematicaesiost in subjecto, tamen non considerat ut ut in subjecto .
Nee incommodum dixeris, se materiam fieri hane physicἡ per quantitatem duntaxat mathematieε, & non physi.
ce lum piam. Non. inquam, quoniam talia quantitas conis eurrit, non in recto, sed duntaxat deton notato; quemadmodum in sumitoribus de unitate diximus, de con eat constitui etiam per negationem , quamquam unitas sit quia
Nee inde sequitur, quantitatem esse meliotis conditi nis, ae subitantia, eo quod quantitas per te ipsam etiam radicaliter individuatur, non vero subsantia . Non, inriquam, Tum quia i δ solam sequitur major perfectio secundum quid, non veto smpliciter i quia substantia plura alia obtinet, in quibus quantitatem excedit, puta esse perte, ens simpliciter, ece. Tum quia individuatio , ceu unitas numeraea, de materialis , impetiaetissima, ae in-sma, tametsi a se habeatur nullam maloiem arguit peti
Praeterea responderi aliter posset, non eommitti ei reulum vitiosum, quoniam non est in eodem genere causae , imo unum est in genete muta materialis, quia materia ingene in re causae materialis individuat, saltem remot/, quantita tem ἔ quantitas vero solum ut quid con notatum indi vidua. ret materiam. Chm itaque, ut propugnavi tib a. de Gener . de Cortu p. q a. art. 3 queat in diverso penere causae, imo dc in eodem genere ea usae subalterno sui de fine cu3, dc de fine e Gus aristia 4 licdi non in infimo, exerceri mutua causalitas ; sam multo magis inter ea, quorum unum est in genere ea usae , dc aliud non est in genere causae, exerceri mutua poterat dependentia. Quo ad te tu in autem materiali sua indi viduatur entitatetit iliam eonnotante quantitatem . Ratio est, quia materia est primum incommunicabile per modum actus, adeoque incommunicabilis per modum speciei, ut requiritur ad inis
Nee vel in minimo terreat strepi tus Mastrii, reclamantis, quod Materia esto non si communicabilis per modum actus physici informantis ; est tamen eommunica hilis per modum speciei pluribus materiis ; quia materia ut se prae . dicat ut de qualibet materia , dc omnes materiae sunt ejusdem speciei. Non, inquam, Tum quia nos loquimur de mine ipio individuationis physeo, nempe radica i i , Ac non tant sim
metaphysico, ae proximo. Tum quia materia prima ut se esto sit de omnibus praedicabilis materiis, non tamen per modum speciei, chm nos I. Phys. q. a. art. a. et actum de. negaverimus metaphysicum , constituentem eam in speete: Propterea ibi non inirequenter scriptitabamus, quod mate.
tiae sublunares eiusdem sum speciei negative duntaxat, at non positi vh ; dc quod materia solummodo per ordinem ad formam sortitur positivam speciem. Quamobrem praedica.tur tantummodo ut quid transcendens . De quo iterum extensius , ae luculentios insta art. 3. ad a. arg. sub fi . nem numeri s.
In sententia veto probabili, quod metaphys eo polleat
actu, opus erit , ad alias confugere rationes, nimirum quod materia est primum materiale, de infimum cimnsum
telum : idcirco potest seipsa, quoad tectum saltem, esse
una unitate numeraca, quae materialis, & omnium utilia-ium infima est. Quare autem forma ex se absque alterius eonnotatimne unitatem dare queat speciseam , di nequeat materia ex se
abique quantitatis radicatione numeri eam dare unitatem .
Hese ideo est , quia potentia , ut est materia , est quid
magis commune actus veto, ut es forma, est ex se deis terminatus in specie .
3 ρ. Arg. s. Vel materia prima est radix individua.
tionis ut praehabet quantitatem terminatam , vel in terminatam I sed neutro modo : ergo nullo. Mai. est explorata, quia quantitas praehabita est vel terminata, vel interminata. Min. prob. Et quidem quoad terminatam explicate habetur ex D. Th. opus c. o. q 4. quia si per quantitatem terminatam redderet ut materia haec, Petrus dum enset puer, de dum esset vir, non solet idem numero indivi.
duum , quia quantitas palmaris, quae est in Petro puero ,
116쪽
in viro non manet, sed stiricubitalis. Qui isto ad inter minatam Prob. Materia nequit esse principium individua ia lonis, nisi ut est s gnata quantitate determinata; sed perhoe, quod si praehabens quantitatem interminatam, noneenset ut signari quantitate determinata: ergo &e. Maj. est dubio procul. Chira namque debeat determinari materia, ut sit individuationis radix , nequit nisi a determinata quantitate determinati, eo quod nequit ab indeterminato deteris minatio praestati. Min. quoque . Etenim quantitas deletaminata eoincidere videtur eum quantitate terminata . Resp. nego min quo ad a. p Λd prob. nego min. cuius adprob. nego ant. quod muum est , quomodo adeo certum
supponere potuerit Mastrius, Ac ulterius supponete s uti ver/ supponendum i quod si idem, esse terminatum, de ense figuratum, com quantitas non te metur, per sguram , mo stula si una ex speeiebus qualitatis resultans ex tetmiis natione quantitatis, ut in Logica conspeximus, adeoque nequit esse gradus iudi vidualis quantitatis realiter eum illa identi seatus. Falsum igitur est, in Idem e incidere quantitatem determinatam , dc terminatam . Quandoquidem videt quilibet non eaecus, quAd una, eademque quant iras, videlicet haec eadem determinata quam iras, varias subit te mi nationes, elim si modo minor, modo major in eodem. Terminationem namque habet ab ut .mo ind.visibili realii et dis in Io , d. terminationem uero mathematicd nspecta ha
bet a seipsa, phy sice vero sum si amnet a stiriecto, se ut de caetera accidentia, de quibus insta at t. . Solutio alia apud Salae. p. p. disp. i. dubis s. Et licet re vera omnis quan: itas etiam radi ea lis sit saltem
radicaliter terminata; quia eo modo, quo radicatur, posea reeipitur; recipitur autem ut terminata; re illa eadem,
quae fit sotmalis, Otactu, est illa eadem, quae erat radicalis, di teceptibilis. Lleῆt, inquam ita sit attamen hoc per accidens se hahet respectu materiae ut individuanaae dc ut principii individuationis; quia prout se per se respicit quantitatem ut determinatam. Non est autem idem; esse tet minatam , di esse determinatam , ut nuperi me oliendi. Ea propter quod sit terminata non est quia hoe efflagitet materia, ut si individuationis principium, sed quia aliunde omnis quantitas aliquam petit terminationem, licet eadem quantitas modo unam, modo aliam terminationem sortiri queat. o. Λrg. 6. Si a petro, dc Paulo omnis auferretur quantitas , imo de quodcunque accidens , adhue remanerent tanquam duo composita ex materia, di forma , ae numero distincta scut pilos: ergo materia non individuatut
OL Etiam nulla intellecta quantitate in materia, adhue materia reeipiens set mam, eam limitaret , ae laceret hane , distinctam ab omni alia sub eadem specie r erisgo dcc. Urg. Compos tum gentium , & eorrumptum, eandem numero sortiuntur materiam; d tamen eorrupti, & geniti quantitas non est numero eadem : ergo Ece. Ani quo ad vitramque p. certum extat. Quo ad primam quidem quoniam materia est generationis su hjectum. Quo ad a. etiamoer dictam lib. t. de Genet. quaest. a. a te. a. ubi universis eun
Thomistis seripsimus, quod non eadem sunt eorrupti, ecgeniti aeeidentia, eo quod sat resolutio usque ad materiam
Resp. ad arg. vel quod ideo dis inguerentur numero , quia adhue in eis extaret quantitas existit ud, id est quantitas exigita, vel radicatis. Vel quod dis ingueretur numeroduntaxat negativ/, at non postive. Ad Cons diu ant. saceret hanc , dc individuam repugnanter, concedo, non repugnanter, nego. Fareret enim, &non faceret hane. Facetet, quia omne recipiens in te, de omne receptum debet esse si gulare. Et non saceret, quia materia non stiret haec, cum non sat haee, nisi eon notando qoantitatem.
Ei h e idem arg. fieri de haeeceitate potest, quia s existeret res nulla in ellecta haecceitate, solet haee & individua ; quia omne existens a parie rei est singulare. Itaque nego suppositum. Supponit namque, quod materia nulla intellicia quantitate etiam ut praehadita radi- ealiter in illa, vel ut connotata, queat sermam recipere. Quandoquidem nequit materia hane recipere formam, nisi si positi τὰ una, de ab alia divisa; quod habere nequit materia seeundum te, omni praeciso ordine ad quantitatem, δενι Uniheca Phil. Tom. IV.
elim secundam se sit una duntaxat negat ut, ctu omni ea.
rens disserentia tum specifica, tum individuali, ut conspeximus r. phys q2. art. a.
Et quando dicitur, quos materia est una per ordinem ad formam; intelligitur de forma, non intra . sit iv 8 inspecta, sed quatenus est principium proximum di in ana tivum quantitatis radicatae in materia. De quo videri potest Guerinois hie q. a. ari a s 4 ad a. arg. Ad id quo uig. Resp. dist. ant. post ivε, nego, negati- τὰ , subdistinguo, est eadem in ea ta ione, secundam quamea individuaticinis principium, neaci, in alia ratione, e needo . Est enim piincipium individua ionis ut Obsgnata quantitate. Ob idque tune cum si stive diversa quantitas, idcirco rc materia hac in ratione est posti v/alia. Nee mirum videar ut, materiam modo esse hane, modo aliam ; Ac ab ea separati sine u latitatem, quae realiter cum re singulari identificatur. Non, inquam Seiungatur enim, non quantem ad id . quod dicit in recto, nimirum quoad ipsamentitatem, sed duntaxat quo ad eonnotatum . Neque novum: st, reeemer aduenire, vel seiungari deno
minationem aliquam ex deseientia alicuius duntaxat e n.
rotati, ut de relatione Pa:ris ad Deundum situm seripsismus in L vitea, di de unione maeriae, de formae diximus x. Phys. q. 6. i. Λt g. r. Materia distinguitur realiter I forma , seis ot 11m saltem inspecta, de a toto composito e ergo date
nequit individuat onem realitet identiscatam eum te in individuata. Res p. dato ant. dist. eonsequens nequit date , die. ut principium proximum, conceda, ut remotum , de radicate principium, nego ni . et Arg. g. probando, matellam secundom se esse individuationis prino um S. Th. op . de principio ind viri duationis, Ec alibi asseverat, materiam esse principium inis dividuationis, nulla facta mentione quantitatis, imo ibs-dem explicat/ docet , solam materiam esse hujuscemodi principium. Item p. p. q. aq. arti . a sieverat , substantiam individuari perseipsam, Ec accidens per subiectum. Non
individuaretur autem per seipsam , si individuaretur per
Rei p. quod legenti opustulum illud, haud obscure eonissa bit, S. Th. ibi statu ue materiam, non seeundom se , sed ut dimensionibus obsignatam pro principio individua. tionis. Quando autem dixit , solam materiam esse individuationis principium, voluit explodere formam a principio radicali , vel quodcunque aliud a materia recisileedistinctum , ae proinde etiam quantitatem actualem. Et per haec ad aliam habes aut horitatem. Si namque diceremus, substantiam individitati per materiam chlignatam quatilitate actuali sequeretur non individuari per se ipsam.
Arg s. Nosita haee opinio suit quondam , Pael
senti Acacia a damnata tres per articulos, quorum pri
tius, s quis issaeνιι, εαδd quia snteli gentiae non sa hena mareν iam, Deum non posse edi dem speciei faceνepIuνes , ereor. Tum vero se . Sed sententiam celebrem per universitatem damnata, ubique est damnata , dc ut iuspecta de haetes tei ieienda, ut habetur in extra vag.eap. ad ahesen mi ergo talis est haee nostra dce Sie obloquunt ut Syeophantae nonnulli, seque garriunt quidam, qui loqui nescium, de taeete non possunt. Ita essutiunt Tromiata, de instrius, qui eavere potius debuissent, ne uerum si , quod eorum de formali distinctio. ne in divinis scripserat V a Rura.
Λt dimissa perperam loquentibus , & peius scribent l-hus, legat cordatus Lector, quam h 8 se ipserint Patres Salm p piras. r. qui est de Angelis disp. a. dob. 7 s. .n 99.
ubi ostendum, qualiter non in sensu Angelici, sed in seci-la duntaxat Averoistarum fuerunt improbatae propositi e et illae . videantur ipsi, di nos cipportund diutius cunctemur pro ista magis refutanda vitiligatione. velum itaque si, eos fuisse alticulos damnatos invidio. iam propter emulationem quorundam, qui magnum vulgi aucupabant ut honorem, et gloriam, si post mortem tam to Giganti , qualis erat D. Th. elarigarent , ejus conisdemnando distinam . Λst iniqua illa condemnatio revo
rata fuit nomine totius illius Λeademiae a Stephano Parisiens anno a 3as. quadam epist quae incipit Unio G
117쪽
Hie loeus esset celeb ato Rugusini responso Donatistis,
Atia Pati , ium P aesulum authoi ita i praesidentibus : Vosce νιὸ notas obiu νe solesia Cypri ait Iuter i. Cυν anisnri ni iam .' C, ιand con ιιum: Cὼν CDν is di isti νέον ratem ρνο ιι di mate γυνo visu nitas, ρο ejus eae iam pro Ecclesie pace respuitia i o. r de bapti uici cap 3. Prae: et ea te oricata a guuavd lui ab Urb v. qui in existras. Laudabitis Deus, iti ad T. losa nam Academiam stri. hens, piaecepit , doctrinam S Th. recipi ut veridieam,& eat holitam; imo eouem ab v b V ut damna Os esse habendos universos, qui S Th d. ,ctrinam ut e 1 roneam damnare ausi fuerint, oblesvant Salui loco ouper appellato. Item a Clem ulli qui multo post p ae satam condemnationem. duert/pt.,nuncat in Bulla ad Neapolita. nos, doctrinam S Tn esse ullo Porsus abique errore conscriptam .
Dieat Mistius, dieat Ttombeta, s Oidsmile in lau. dem & gloriam Gymnasiarchae sui Scoti habent. Sin
Colog me dictis potest, salsum esse, quod Masti ius
Inquit, nimirum polle saltem de potentia absoluta mate. riam iisdem eam dispositionibus subesie pluribus quanilia. tibus Falsum, inquam, secesseret, di mran foret eadem Item salsum ei se , quod eadem quantitas plutibus queat incubare materiis, secos eae t. dc non essent formaliter plures materiae Essent, ut supponitur, dc non essent, quia candem obtinerem indiuidua raonem . Es vel maκ me quivi accid. ns indi viduatur 1 subjecto, ut insta ait. 4. conspicie
3 Pio alterius objecticinis evacuatione videatur, quod sci ipsi s s. num. a . praesertim in seeundo colligendo.
Num per formalem, veI per radicatim quantitatem fis is a matre ae obsignat o. Ea quomodo fiat.
. T Uas titulus obtinet partes, & quant sim ad p. p. non L. desunt, & quidem eximii, Thomasiae, ut Ferra.
xiensis a. contra Gentes cap. a . Nazar. p. p. q 3. art. Σ. Ec
SOncinas r Meth. q. 34. arbitrantes, hujuscemodi inateriae sigillationem esse saetendam per quantitatem actualem,& sot malem actu inhaerentem, ita ut si Titio, & Sempronio actualis ad meretur quantitas, remanerent individua duntaxat quri ad id, quod de ptimatio dieit individuum, nimirum indivisionem in se ultima divisione, & ineommu . nicabilitatem alteri ut superioris insericiti: at non quo ad id, quod de secundat io dicit individuum, videlicet divis onein ab an : adeoque remanerent invi m di sita non positive, sed solummodo nepative, aut transcenden aliter.
Caeteri vero Thomissae propugnant, seii per raditatem
Quo ad a. tituli p Suarer sentie, materiam esse radicate individuationis principium per modum aliquem substantialem materiae m ad aliter iamradditum, per quem ad hane poli, , quam ad aliam determinatur quant italem. Thomissae hune respuunt modum , ae dicunt, materiam determinati ad hane poties, quam ad aliam quantitatemper dispositiones praevias modo praedeclarato antegiesso art. s. s. num. 37. ad 3. contra eundem sua ter .
si a. num 6. conspeximus 3 e1 lactantiatis, auctaque nequit ab aliquia accidente praes ara ; sed quantita4 actualis inhaeretis est accidens: ergo&c. Cons. Ex opposto sequeret ut , individuum substantiae
materialis non esse unum pΘrs , quia ejus ad constitutio nem erangrederentur 1 es diversorum praedicamentorum , ni
mirum materia, quae est de genere iubilantiae, & quantitas actualis, qvie est de genete accidentis. Dices , nullum tequi incommodum , quia quantitas actuat is concurrit, non ut quid, in recto importatum ; sed duritaxat ut quid e notatum . Sed Contra . Liedi verum si, nullum esse incommodum , qu ad accidens crancurrat de con notato ad quid suhstantiale, ut vel nos supra seripsimus; Tamen stante modo dicendi Λbversariorum fallum est, quod quantitas congrederetur solom ut quid connotatum. Ob idque initia se . Quod concurrit per modum causae formalis coneutrit in tecto; sed actualis illa quantitas daret ut eausa formalis individuationem . saltem quA ad divisionem ab alior ergo ce. Maj.ent escit, quia effectus 1ormalis sormae est ipsa scit ma communicata Min est Adversatiorum. qui propterea dicunt, titio sum cere radica sem quantitatem, quamvis essentia non diea actam, sed aptitudinem; quia quando habetur quidpiam . balio in genere causae formalis , dici tui ctum non iam sim antitudinem . Responset Ferrariensis, qui seisedit ictum, si e ediviis sum ab alio non eis essentia ind. vidui, sed quid per modum proprietatis. Contia. Idem est ecinstituti .um, ac distinctivum; sed distinctivum unius individui ab alti, est distinctio, sive divisti ab alior ei sita tua erit consitu i uum . Dices cum Narar. mal esse vetam de eonstitutivo se mali, & distilica iuri non de radicati. Sed Contra Distinctivum formale est idem, ae constituti. vum formale: ei po pariter distinctiuum 1adicale erit idem,
Nee mei t. quodd si inguat illud ab omni eo, quod non est individuum , puta a specie, die Non, inquam. Etenim si loquamur physed, nec a specie, quam contrahit,
distinguit reas uet illud . si vero inquamur metaphysce, debet illud distinguere. non ι,ἔωn ab omni eo, qui non eli individuum, vero mei iam ab alici individuo: quemadmodum etinuit ut tuum, Ex distincti sum speciei; illam a. 1 linguit non sol ima bom ieri. quod non est species . puta Eenere, ae ueneribus, ve oraeι amabomni alia specie, V. G. rationalitas distinguit Hominem, non modo ab ani mali, verom ab Equo, Leone, dic.
individuationis minet tu ti, eii nos usin. i ante quemcun- ue modum in se receptum; sed si ali tui sextaret modus phyleus , in ea reciperetur: ergu non ratione a heu ius modi hahet esse individuationis radix . Miri. eicdiderim eertam. Siquidem eo ira non solet materiae dens .se. tus, iam solet in illa per unionem, sicut in subiecto aliquo. Prob. maj. M dus ille reciperet ut in materia singulati : ergo suppone. ret materiam singularem. Probaui. Die modus solet sinia gulam se ergo Sc. Si dicas, quod reciperetur in materia singulari, quam ipse iaceret sormaliter singularem , at non quam supponeret stipulatem. Contra est. Inde sequeretur, talem modum esse ratio. nem scit malem individui conititutivam . Hoc autem mania sellam redolet salsitatem; quia individuum est prima ivb. santia, quae dicitur mavi md lubstantia, adeoque constitui
nequit per quies adeo exiguum, uti est modus.
ad indi. id uationem formalem e et go &c. Prob. ant a pari. Radicalis diversias non lusscit ad analogiam scit malem, ut set ipsimus in Logica Syntag. 4. q. r. art. a. g. 3. num. 6. ergo pariter dic. Conseq. est exacta, quo niam
118쪽
elam quemadmodum absque Alverstate nequit haberi allato.
gia, ita nec sine quantit a te indiuiduatio r ergo si &e Resp. nego ant Adprob. nego euns Λd proh. dist ant. uri ada p. loquendo de indi pidvatione accidentali, ae senis tibili. eoncedo, substantia is, nego ant. & eotis . qud ad quantitatem actualem. Per istam squidem habetur unitas, di distinctio Meidentalis, ut in Logiea conspeximus Syntag. 4.q ε ait item 4 ff. 3. n. 4 ad 3. Idcireo habet ut per illam actu inhaerentem sola individuatio aeeidentalis. Contra. Etiam substant talem ad individuationem requiis lint quantitas sed non sussieli radicalis : ergo &e. Prob. min. ut nuper. Ad analogiam formalem non iussieit diveris stas radicatur ergo neque &c. Resp. nego min. Ad prob. nego eo seq. Discrimen est , quia quantitas eo cursit ad individuationem ut quid dunta
Iin Restat rationem assignare, quare diversias importetur in recto, dc non quantitas.
Resp. assi gnari faciliter, quia nimirum non aliud extat, quod possit esse in recto ratio analogiae, nis diversitas ad . mixta convenientiae . At Invenio aliquid , quod praeter quantitatem, est in recto principium indi si duationis, nimiis
rum materiam primam ut tonnotantem quantitatem.
Dices. In sententia probabili apud Thomlius substantia pro priori ad actualem quantitatem non obtinet distinctio.
rem, nee e iam substantialem, ut in Logica Syntag q. 4.art. . conspexi mus i ergo pro priori ad illam nequit sortiti Indi s id rationem ore etiam substantialem. Resp. primitar, quod non tenemur eas conciliare , edenod neutra communis est. Praeterea cum sal m. p. p.disp. .
duh. I. dici posset, ques singulatia sunt partes potius sub.jectivae . quam integrales relat/ad speetem.
individum in se. vetam etiam divisum a quolibet alio; sed lices ad primum non requiratur quantitas actualis , Mnd tamen ad secundum t ergo die. Prob. min. Esse divisum ab alio est effectus formalis quantitatis ἰ sed hie provenire nequit, nis a quantitate formali , eom quieunque essectus formalia formae si ipsa forma eommunicata : ergo &e. Re p. nego min. Adprob. per dicta in Logica Syntag .
q. . art. . dist. maj. esse divisum accidentaliter, nempe quantitati νὰ, eo edo, substantialiter, nego maj. ec dis incta min. nego e seq Vtis. ibi. Nec mirum videatur, has duas extare numeri eas distinis Diones. Non, inquam, elim etiam in linea a te identali duae queant extare, quarum una si quantitativa, dc altera non, puta qualitativa. Ponamus namque, quod duas Deus
separet albedines duobus 1 subiectis non separatis a subjecto quantitatibus, adhue illae albedines essent duae dualitate speciali qualitatis, de non solam dualitate entis, nimirum duae
numero qualitates, Ac non tantom dum enita . de tamen e m non haberent actualia subiecta, a quibus quanti fiea. rentur de a quibus indiuiduarentur duae dualitate illa,quae est effectus formalis quantitatis, sed duntaxat dualitate qualitatis per exigentiam, di e notationem quantitatis euigilae.
Contra r. individuum est divisum ab alio divis e. non solom quantitativa, veram etiam substantiali ; sed hane non hahet a quantitate radicati : ergo ei formali. Prob. min. Individuum est diuisum formaliter ab alio divisiona subsant tali r ergo die. Prob. eons . Quod est radiealiter
tant m de vimul iter tale nequit tribuere esse formaliter tale, sando saltem in genere causae formalis. in quo quantitas M. bet determinare materiam ad individua tonem. Seeundo. Iodividuum ess actu divisum ab alior ergo petit principium in acto laipsas, adeoque quantitas in actu est indi siduationis principium. Resp. ad x. nepti min. Ad prob. dist. ant. sando in eodem genere essectus. de sormae, e cedo , secus, nego ant. Quantitas namque virtualis licti nequeat tribuere effectum formalem stantem in genere quantitatis, nimirum diviso. nem Meldentalem quantitativam , sed ad istam requiratur quantitas formalis ; Tamen potest quantitas virtua. iis, quae non distingui res ab ipsa, in qua virtual iter piae eontinetur materia. tribuere effectum formalem divisonis
substant talis, quae sola est de ratione individui seeuudom selos cil ; liret etiam prima requitatur ad rationem individui sens biliter a nobis e reuolethi lis ut ab alio diversi . Nee individuallo substantialis ollam h Ibet eausam sorma lem, sed eam sit unitas pur/ numerica adeoque materialis , habetur a materia in recto ut e notante quantitatem . Ea autem connotatio est formalis, & In actu. Hine Ad a. Resp. Principium in actu esse materiam praelata cum actuali eon notatione . M vel matii me quod virtuale potest sermali actuali aequi Walete. O. Arg. 3. ad idem. Quantitas ex se es primΛ lndividua, altem in linea divisonis i ergo materia nequit esse indi viis duationis principium , nisi ut actu assecta quantitate. Conis seq. prob. Quod est primum in aliqua linea petit, quod non-ris id , quod illud formatitet participat si formaliter tale eergo sidce. Λnt. maenitet in linea ealidi, In qua quia ignis est primus, nihil est sol maliter calidum, nisi quod de igne in recto participat. Re . ut supra dist. ant est primo individua, de e. itala viduatione sui generis, idest accidentalis, eo edo , cuius
cunque generis, nego ant. 3c conseq. Plaeterea transmissi, ant. nuo conseq. Ad prob. nego assumptum. Vivens nam isque est formalit et calidum, re tamen solummodo viri liis ter de igne participat, sevi de quodlibet aliud mixtum participat elementa, ut scripsimus in lib. de Genet. de
g. Λrg. ε. argumento soluto praegresso art. num as. ad I. Erg. de quantitate interminata Illo adeas. s. Arg. 3.ad idem ex D. Th. pii opule citatra ro. q art. a. ad 1.scribit, nomine materiae signatae quantitate prout ponitur indi viduationis mincipium intelligi materiam sub certis dimensionibus, seu materiam sub quantitate ; sed subiectam stare sub forma. in sermonis proprietate, es actu habere illam , v. G. Corpus stare sub albedine est actu albedine a mei r ergo dcc. Consa. Idem S. D. pus de ptine. individ. de opust Ia. cap. 3. inquit , quod in quo solvatur ratio primi, leu individui materialas in genere substant lae . nequii repetiti sine quantitate ; sed nisi quantitas tribueret esse indiὐ id uale ut forma inhaerens, non est ei, cur substantia individua non posset ab illa separari r ergo Ece. Acredit , quod idem S. D. quod i art io de albedine , aliisque qualitatibus loquens, ait, eas esse inseparabiles a quantitate , prout sunt qualitates individuae . Secundo. idem Λngelicus 3. p. q g. art. a. & in A. sent. dist. ia. q. r. seribit, individuum duo habere, nimirum incommunieabilitatem , dedistinctionem ab aliis . di quidem rationem primi provenite a materia tanquam a suo principio, lationem vero secundi a quantitate: ergo quemadmodum materia non est principium ineommunicabilitatis, nistit actu in individuo inventa, ita dic. Tertio ex Stapyrita, qui io. Meth. text. . constituit duplex genus dis inctionis, unum nempe 1ecundum soris mam, perquam aliqua distinguun ur essentia litet ; aliud secundam quantitatem, perquam aliqua diffinguuntur numerice : ergo quemadmodum estentialis distinctio habetura foema informante, ita dic. Resp. ad arg. dist. min. s stet actu sub forma, eoncedo, s stet tantummodo habitudinaliter sub forma, nego mi a.dc se intendit s. Th. Videretur, ulm seri textui, ut aliunde palam haberetur.
talem esse s. Praeceptoris mentem, in re vela habetur ex opuscio. cap. 3. sub finem, ubi docet, materiam assectam
sol maliter dimensionibus eonsid talia seeundom id, quod est formale in eis , esse principium individuationis solumlnesse cognotabili, de quo ad nos ; quia per dimens nessormales venimus in cognitionem individui ; non tamen esse principium individuationis rei seminatim se sumptae . Ad hoc enim ali opust. m. q. . art. a. ad 3. quod sumeit, dictas dimensones esse praeimellectas, seu praetontentas in
Ubi animadverte, qudd non dico, subesse radioli quantitati s ab ista enim non distinguitur realiter a sed subesse actualiquantati aptitudinaliter. Dicere ni volueris, quod subest virtualiter eo modo distinguitur. Ad a. Cons dico, S Th. imul, non de quantitate actu
habita, sed praehabita ut in radice, vel extrinsecte notata. Et intendit, quod nequeat salvari substantia individuasne eo, quod radicet, aut non notet hane numero quan
Λd id, quod additur ibi, di eo eum Sal m. p. p. disp. I uub.
3. n. 87. ex Capr. in a. sent. dist. 3. q. t. art. 3. quod S Th.
ibi vult, albedinem ut hane sensibili: et , de quo ad nos
require extare sine quantitate actuasi . Non au em veliste , quod albedo secundem sui individuationem initin. secam in se spectatam nequeat separati 1 quantitate actua. hier
119쪽
liter initInse In recto importata , qui equid sit extrinsec/.ae in Obliquo. Et hane esse S. Doctoris mentem e vincunt Salm loco nuis pertime appellato legendi. Λd a. Cons dieci eum Blas a concept. & Salin. tibi nuper, S Th. etiam diuisonem substantialem ab alio tribuere quantitati, at eo loci loqui de quantitate radicati . videantur Salin. ibi nonnullas hane eonita interpretationem solvunt Objectiones. Glosemma aliud apud Zuchi. Ad ult. Cons. eoncesso ant. quoad p. p. dis . illud quo ad a. aliud secund sim quantitatem radicalem, concedo, formalem, nego ant. & conseq.
Nee eadem est ratio, ae de forma. Non, inquam, quia mon ab alio, quam a forma essentialis haberi distinetio potest, quod sit assignabile. At numerica distinctio habetur
etiam a materia. to. Arg. s. contra a p. conel. Materia prima in rationeptimi principii , dg cauta individuationis non est purus
actos : ergo ut re ipsa, di in exercitio si huiusmodi, superaddi ei aliquem saltem modum est opus. Prob eons . Ideo in sententia probabili apud non paucos ex Thomissis ma. teria indiget modo superaddito unionis ut uniatur formae, die eonverso; Item agens creatum indiget actione, quaest saltem modus ad producendum effectum , quia nihil horum est aerus putus: ergo si deci Cons. Nomine materiae signatae quantitate intelligitur materia , non ut intrinsecὰ constituta per quantitatem , iane vero ut hanc prati sis , quam aliam petens quantitatem : ergo com de se non re agis hanc, petat, qu3m aliam qirantitatem , oportet, ut determinetur per modum aliquem substantialem, pcr quem eam petat. Resp. ad ais nexo conleq. Ad proti nego conseq. Disparitas in eo sta est, qued illa in sententia squam alias a. Phys. resutavimus) causatio stateriae respectu formae, Ac d eontra , se habent in penere suo ut actus secundus i Id.elteo nee materia, nee sotma potes actu causa te sne ali. quo ipsis superaddito modo, secos quant om est ex hoc ea. rite foret actus purus. Caeterom esse reipsa in exercitio primam i adici na individuationis substantiae materialis non est ex genere suo , de intecto actus secundus, niti ad summum qiammaticaliter. Ratio est, quia materia est principium ii, si vicuationis, per hoe, qui d dieit rationem potentiae omnino irreeeptib iis in alio . ut conspeximus antea.
Elo ait si ς ad 4. arg. num a g. sub finem . Et propterea ex hoe, quod sne modo aliquo superaddito si te ipsa in actu exercito prima individuationis radix, non sequitur, eam esse actum purum, sed pol iils habere rationem purae po
Qua ex re habes ad id, quod de actione abiicitur. Ne. mini squidem dubium esse potest , causam e cientem esse
proprie eausam, eiusque exercitium esse veram causalit a. tem, verumque actum secundum.
Ad Cons nego conseq Sicut namque ut materia reipsa In actu exercto habet appetitum des derit , quem potest
naturaliter habere , non est necesse , quod determinetur medio aliquo modo suppetadditor ita ad hoc, ut in exercitio hanc prae ista petat quantitatem , non est necesse, ut medio aliquo modo superaddito determinetur. Et ratio est ,
quia determinatur a praeviis dispostionibus, uti scripsimus art. praegressis ρ s ad 3. arg. sub n. 3 7.
I. I. a. uoniam rationalis Anima esto sit materialia emi.
nenter formaliter ec corporea, ctu eo ciris sorisma . ad differentiam Angelorum, ut scripsimus in iis de Anima; non tamen est tantum formas iter talis, e m sit spiritualis, de per se existens, ae I materia seiuncta con, suens, ad disserentiam aliarum animarum, ae formatum materialium, quae praeelia formaliter sunt materiales; Id. circo speetale de ea dubium emergit. Cit ea quod eaedem extant opiniones, ae ait r. de aliis sor.
ad maIeriam etiam tale obsignatam.
a. r ED. Thomae sensu dubitate minim/ licet, e mυ adeo palam si, ut ideirco universos Inter Thciis
misias concluso illa eommunissima extet. Praecipud autem eam tradit Tum quaest. 3. depol. art. O. ad ιε. Tum p. p. q. 3. ari 2. ubi fomae, inquit, receptis is .in materia
inditiduansur a materia. Tum in a. sent. dist quaest.f. art. a. ad s. cujus verba legi possunt apud Cav. in lib. de Ot- tu , dc interitu disp. a.q. . . s. Tum q de spir.cie. ar .f. ad A. tibi de Anima loquens rationali de raiione, inquit, hujus animae inqtianitim es Me anima, est, quais habeat sa-51tudinem ad te Utis . Tum ubi eunque selibit, novi posse eandem intra speciem extate multiplicationem pur/ n meritam in Angelis, quia in eis non extat materia. Quandoquidem dubium nemini dixeris, eunctas rationales Λnimas eiusdem esse speciei, soloque numero multiplicari. 3. Prob. i. suffieienti divisione ut art. a. u. 8 Principium individuationis in Anima rationali eom nequeat esse sua entitas, siue essentia, nee negatio, nee existentia, aut subsistentia, nee accidentium phalanu, nee Scotica haec. cellas, reliquum est, quod si materia; non seeund tim se, ut ibidem eonspeximus: ergo materia ut quantitate obsi
. Prob. a iisdem ratiocἰ nationibus, quibus supra art. I. eodem s. l. Unitas numerita est omnium infima: ergo habeti ab aliquo dilat inier omnia infimo, quale est materia prima. Item unitas, ac distinctio purdnumerica in Λni. mabus rationalibus est putὰ materialis , quoniam plures δmmae rationales non distunt sotmaliter in invicem , secos speci sed differrem. Denique unitas, Zc diuinctio numerica etiam in Animalibus rationalibus debet eme ab aliquo, quod sit esusdem rationis in omnibus etiam suam extra speciem ; quia quam Am ad differte numenta una Anima rationalis non ples differt ah Anima equi, quam ab alia Anima rationali, eum non plos differat, quina numerice , licet pilis disserat, quanium addictite spe scd. Hoc autem , quod sit ita eiusdem rationis in omnibus non est, nisi materia. vide art. a g. g. de locis ibi appellatis. Hue iacit Concilium Viennense sub Clem V. I Late. ranense sub Leone X. ubi definitum fuit, quod Λnima ra tionalis est vera eorporis forma. Comergo ut in superio . bus conspeximus, forma indi viduetur radiealiter a materia,
qua hoe ipso, quod est principium indis id uationis com. positi , es quoque principium individuationis formae , iam &c. I. III. et Adiersantium argumenta dispisuntuν.
terialis est , non est a materia desunienda nec etiam radicaster; sed talis est Λnimae rationalis individuatio: er go &e. Mai. non sollim ex dieiis num. s. verum etiam de se conspieua est, chm nequeat spirituale a materia originem trahere. Eo vel maxime quod ideo materia asseveratur ra.
dicate individuationis plinei plum in substantiis materialiis hus, quia istarum individuallo materialis est. Min. prob. Entitas Animae rationalis saltem tit quod . de formaliter est spiritualis: ergo dc eius indi. id uatio. Prob. conseq. Qu didentiscatur realiter eum spirituale est spirituale; sed individuatio Λnimae rationalis identificatui realiter eadem eum anima rationali tergo si Zce. Mai nos est dubitationi obnoxia , com exploratum sit, non posse spirituale, de materiale identificari. Min prob. lndividuatio, idest iodi vi . dualis disserentia est gladus metaphyseus, ves ultima graduum metaphyseorum clausula , solam virtualem a specisco gradu distinctionem patiens, ut reliquis in rebus palam est: ergo die. Resp. dist. mai. eo modo, quo spiritualis est, concedo, secos, nego maj. de dist. min. est spiritualis entitativ/, comincedo , terminati ve . Ec ordinati ve nego min. de cons . Contra. Entitati se es spi ritualis r ergo nequit entitat l uda materia de sumi, adeoque sumenda aliunde venit.
120쪽
Resp.Nego suppositum, quod & ad arg. negari poterat .supponit namque, in ea extate unitatem numericam, si ve individualem entitati v ἡ, eum tamen extet duntaxat ordinati.
.e , de respecti vh. & nihil aliud si, quam respectus, quem
forma suci eum speeiseo gradu dicit ad materiam. Ut enimeon spetiimus a. Physq r. arm. dc magis in Logiea Syntag. 3. q. r. art. a. de I. gradus metaphyset, eorumque ultimae lausula debent virtualiter ex elusi τε distingui. Non se vero dant ut in subi antia incompleta. qualis est Anima rationa
Iis, ut ostendimus eodem I. Phys quaest a. art. a. num.8.
e litat probabi lis extet sententia, quod & in ea speeiseus sedistinguatur a genetico ; non tamen quod se individua. iis a speciseo distinguatur, com illa sententia velit, disserentiam Irdi vidualem haberi per ordinem solummodo ad materiam Quomodo autem id sal vetur . emitent illius seo tentiae Patroni. Quod dicendum idem venit de reliquis sol. mis, di etiam de materia, ut nitet ex dictis foeci appellato ex x. Phys elim omnes , de sngulae snt substantia in m. pleia . Inde est, quod solo toto in composito indi vidualis extat disserenita virtualiter exclusi τὰ a i pedisea distincta rResultant enim in composio ex unione formae eum
Contra a. Hoe, Thomssticis haerendo p incipiis, est proprio m Angelorum, quod unitas individualis si idem enistitativeae specifiea r ergo deci Seeundo. Una ex Animabus rationalibus distingulturnu meritaenilia ive ab alia r ergo extare in ea debet entitative numeri ea disserentia. Reso ad . dist. ant. est proprium Angelorum, quod nee ordinat lud si diversa,concedo s eom Angelus ceu substan tia petiit sis completa nullatenus ordinetur ad materiam inisArmaridam 3 secos, nego imo potest dici, quod in Anima
terminat v/, nimirum ex parte termini, nempe ex parte
materiae, ad quam ordinatur, realiter distingui ui aspectissea dissetentia. Dices. Ord iste ad materiam vel est aliquid, vel nihil. Hoe secundum propugnati minim8 potest, secos per nihil consitueretur Anima individua . Debet igitur essit aliquid, de quidem intrinseeum, eo quod o do ad materiam est Λnimae intrinsecus, esto materia, ad quam est ordo, si ex.
trinseca Animae. sectas Anima non seret intrinsect indivi. dua. Tum verd se. Illud intrinseeum per quod Animaeoniani tui tur intria Ieeδ haee, ceu spirituale, non habetur a ma- retia r ergo matera non est individuationis prine pium.
Resp. quia est aliquid quo ad explieitum duntaxat distinctum ab Anima, e usque speciseo gradu . Λd oppugnati nem dist ant. non habetur a maretia entitatiud, eo edo ,
Et hoc admonitus sis. quod ordo isse indi viduat Λnimam inspectos secunddmesse terminati vh, at non secundom esse entitat ivd ; quia h)e modo, ut divi non est conceptus ah quis objecti , us persect/, de quoad implieitum distinctus a gradus specifico ..Term nativi, inquam, non terminatio. ne activa, leu velu i activa se tenente ex parte materiae terminantis, quia hoc modo es quid extrinsecum Animae,pta ei po/ separatae ; sed terminatione veluti passiva se te. rente ex parte ipsus ordinis terminati . Et quia prout se speeifieai ur a materia terminante ut suo a termino, ideirco dieitur materialis terminati ud .Qund si itet m s sciteris, num istud terminati ψὰ si quid
intrinsecum Animae, necne. Resp. ut supra , esse quid intrinseeum , non quidem entitatiud, de quasi subjectiud, sed terminat i νε duntaxat, de ordinative. Ad a dist .ant. distinauitur numerita entitat ivd ab alia, ad hune sensum , quAd eius emitas in t tintiea distinguatur numeri cd conces dc hoe m dicimus, quod talis enisti at distinguitur ratione terminationis tui ordinis, quem dieit ad hane materiam, ad ovam non dieit Oidinem alia Anima a ad hune senium, quod distingua ur entitas per aliquid sibi conveniensentitati vὰ, nego. Undρ aliud est, quod distincti δε exeleeatur in illo entitativo, aliud vero quod habeatur per aliquid emitativum, sive entitat ivd contradi stinctum ahentitativo. Similem doctrinam licet non simili in materia set ipsi in Logica Syntag. D q. I. at . s. 6. n. I. ad a.arg. dc iterato I ε num .rs. Diees demum. Ex his omnibus sequeretur, materiam ut quid duntaxat e notatum e Incurrere ad individuatio nem tanquam ouid ab Anima inspectum i quemadmcidum quia matella tit haee pet hoc, qu id talem , de non aliam
inspiciat euantitatem, quantItas , saltem foemalis, dieiis tui se habere ut quid mera eon notatum di ergo materia non erit proprid principium individuationis Animae, seuenee quam itas, praesertim sormalis, potest dici principium
Resp. nego sequelam. Ad annexam prob. assignatui diserimen sistens in hoc, quod quantitas sormalis non solam se habet ut quid inspectuin a matella, sed insuper, ceu ae- ei dens quodcam, nonnisi de secundarid importatur in indiis viduo, dc solummodo de secundario inspicitur a mater lajuxta ficta art. i. 1s s sub num. 38. Et licet neque materia habeat in se esse individua. virtualiter e2elusi. 8 distinctum a gladu specifico; attamen hoe cibest pro indi viduatione sot-
mali, quaesita est in ipsad Aetantiaon diuidual in mali; non vero de individuatione radicati quae sta est quo ad rectum in ipsa materiae incommunicabilitate per modum actus juxtalcis pia ait. a. subnum 38. Caeterum materia est quid, non quom doeunque , sed
et se primo ab Anima inspectum , eo quod Λnima est es-
lentialiter actus materiae . de pars totius ecim posti. Itemma ema per se primario imprittatur in individuo r definitur
alias Anima rationalis nequeat in recto indi uiduari a te ipsa, clim hane non obtineat incommunicabilitatem per modum
actus , sed potisis si suapte natura se communic bilis. Idei eo debet in recto ii di viduati per ordinem ad materiam modo nuper displicato Et liedi neque Anima rationalis sit praedicabilis per modum speciei de individuis, se ut nee ulla forma ineompleta
ut se, uti a. physq. a. art a. n 8. ad ara. Tamen hoc provenit, non ex ejus physea incommunicabili tate per modum speciei, sed praeeitis ex metaphys ea transtendentia . At quod materia non si communicabilis pluribus tanquam species individuis, oritur, non tantom ex metaphys ea tra scendentia substantiae incompletae etiam in ultima disserenistia modo ibi displicato, versim etiam ab eius physica incommunicabilitate per modum actus ἔ quae incommuniea-hilitas per modum actus, tametsi non haberetur transtem
dentia, impediret praedieabilitatem per modum speciei , quae speeieseeu essentialis persectici in actu eonsistens scomiolus su de linea persectionis) dieit communicabilitatem per modum actus metaphyset, qui in physico fundatur . si quidem praedirari sequitur ad esse ; luci reo si praepeditui esse in alio ut actus in subjecto actuationis, praepeditur quoque praedicari, seu esse in alio ut in subjecto praeditationis
Nos autem 4m praesentiarumesim loquamur de ptinet pio radicati, loquimur de principio physico de linea physea ,
in qua sundat ut mei aphysica linea .ε. Λrg. a exsco o. Anima rationalis antequam ordiis nem d eat ad materiam est haec, de individua : ergo individuatur per haecce itatem . Prob. ant. Antequam dicat cir nem ad materiam terminat ereationem ; sed prout terminat creationem est haec, dc indi id ua. eam productio te minet ad rem singularem : ergo ece. Prob. maj. Prios est
id, quod eompetit rei in Ordine ad se, qu1m quod ei eonve ianit te sat/ ad aliud ; sed terminare ereat onem eonvenit Λni. mae relat8 ad se, ordo vero ad materiam est ad aliud extras et ergo dcc. Cons. Substantialis individuallo rei est ad se, ordo νero ad materiam est ad aliud : ergo talis individuatio non habe.tur a materia. Resp. ad arg. nego ant. Ad prob. nego mai Ad prob.
dico maj. esse veram in rebus omnino completis nee e minpletivis Et undequaque, eo quod in istis talis ordo est praedi. camentalis relatio, quoniam quicquid competit relatὰ ad aliud non spectat ad eius naturae eumplementum nec ut complebilis, nec ut completivi. Anima autem rationalis suapte natura esto sit eompleta, Ac non eomplebilis, est tamen totius completiva in materia . ob idque simul, de se. mel, ac creationem terminat, dicit ordinem ad materiam. Eo vel maximd quod per nos nonnisi in ordiue ad hanc nuia mero materiam creatur, ade ut nee per absolutam Uel m. tentiam possit in ordine ad aliam creari. Reeedit, quod ordo iste non est relatio aliqua praedira mentalis, quae petat praesupponere aliquo in priori funda. mentum t ut quondam eontra me arguendo retatur ex resorismatis Minotita quidam sed duntaxat transcendentalix, non
aliter , ae relatio; quam materia dicit ad formam ἔ quam P relatio.