Novum Testamentum extra canonem receptum

121쪽

AD CORINTHIOS EPI. II, 10 12.

nu Commune Confirmatum assseruit

122쪽

CLEMENTIS ROMANI

123쪽

AD CORINTHIOS EPI. II, FRAGMENTA.

Clomentis Romani nonae epistulae fragmentum. Loonti presbyteri et Joannis aerarum rerum τωμὶερίν lib. I. in . Mai Seriptorum veterum noVae

collectionis Tom. I, 76 ad caldem VII, 4:

otiam alibi Sorm LIII de anima p. 56 viros doetoS, Pottorum in Clementis Alex opp. II, 10 20 H. E. F. Guerilitum de seliola quae Alexandria floruit cateolietiea, pari. II. Hal. 825. p. 161 , fefellisse, Clemontis dictum referentem, quod hi Alexandrino tribuerunt, Romano Hom. XVII, 10. XI, 11 tribuendum ita quidsem id Consero Clem. Recogn. IV, 12, varias tu huius libri

Fragm. III. I - 4. cf. quae ad simili orrore, quo Timotheus Alexan-epi II, 12 p. 74, 1. 2 notata sunt ad drinus altoram Clemontis epistulam ad priorem epistulam, ubi Elias o. 1 p. 64, 2 sq. tamquam tertiam David laudantur c. 17. 18 p. 20 12 laudavit. 10 13. IV κα γενώμ22, 1 , sed etiam ad aliam pistulam μεθα κτλ. f. epi , c. 38 p. 42, 14 Sq. respicit, ubi Samson laudatus sesso vi Noltius . l. haec ad Clomontis Ro- detur sed cf. rologomena c. I. inani Homilias revocare voluit. 9 ἐκ ἐπιστολης. fortasse

124쪽

CLEMENTIS ROMANU AD COR. EPI IL

2. Jacobsonii fragmentum VI, o Maximi serui. LXII. p. 73 et collectione sententiarum ex patribus aliisque scriptoribus decerptarum in cod. 24 Barode bibliotheeae Bodloianae oditum est a rabio spicileg. I, 289 . sed haseo ad Clementis Hom. IV, 11. 18 recte retuleriant A. P. de Lagarde Reliquiae iuris ecclesiastici antiquissimae, Lips. 1856. p. XLI 0t ollius L . 3. illud fragmentum X), quod Jacobsonius e codice chartaceo bibliotheeae Caesareo-Vindobonensis edidit, iam ollius . . bene revocavit ad Clementis Romani epi. ad Jacobum, omitiis praemissam . . 6 es. Coteler. ad h. l. et Epitomen Coteler. e. 145. 46 addo Epi-

tomen Dresselianam e 145 146.4. ad Clementis Romani epistulas etiam illud spagmentum Jacobsonii VIII), quod Cotolerius ad Clom. Recogit. I, 24 edidit εi το αγtον πνεομα , non referendum esse videtur.

125쪽

ad Clomentis Romani epistulam priorem.

I. p. 3 7 8. δt τας αιφνιδιους καὶ ἐπαλληλους γενομ ένας μῖν συμφορα καὶ περ επτώσεtς. Domitiani aetatem iam ab Hegesippo apud Euseb. E. III, 16 indigitatam post illos viros doctos, quos in libro do

patribus apostolicis conscripto p. 84. not. 14 recensui, et ipse defendi. idem uenfuserunt . Gundori de erste Brie de Clemens Romanus. 0it-s chris fur luther Theologi 18b3. IV. p. 38 sq.), Ecco kk0r Disquisitiocritica se historica de Clementis Romani prior ad Corinthios epistola, Traiecti ad Rhen. 1854. p. 94 sq.), . . ipsium de Clementis Romani epistola ad Corinthios prior disquisitio, Lips 18bb. p. 136 sq.), JacobSOnius, alii sed Volhmarus libor Clemens o Rom und di nuchst Folgegpit, theol. Jahrb. 18b6. p. 296 hanc epistulam Adriani temporibus vindicare voluit: Warum passi das alles nichi gerade so gut ait die Versolgian unior undisa hora an, o uel andauern επ' αλλήλων und chla aut chlagDenunciationen ego do hetaeria illi ita und de christitelion Respect-wid righeit40gon das numen imperatori erfolgien nebst de Zugeliorigensuppliciis Was iis Plinius Epp. X, 97. 98 im J. 104 . . aus sienschreibi, an nichi bios au diu in provincia sicli 0schrankt haben. sed quis tandem Adriano imperante, vicesimo foro anno post illud Traiani rescriptum, quo ordinaria Christianos puniendi ratio confirmata erat, subitas improvisasque has calamitates appoliaverit se repentinae calamitates illos refellunt, qui hanc epistulam post Traiani rescriptum emissam opinantur etiam aurium, Lehrb. dei christi Dogmongos hichto d. II. Tubing 1858. p. 82. V ortosunge liber Neutestamenti Theologie, ed. F. F. Baiar, Lips.1864. p. 2) quod autem crebro iteratae' dicuntur, illos refutat, qui iam Nerone imperante hanc epistulam conscriptam esse putaverunt os librum meum di apostol. Vnte p. 4. not. Ibi ita C. Wieselerus Eine Untor-suchun liber sumsebruerbries etc. partic. I. . 4 sq. concessit quidem, Neronis persecutionem non solam esse intelligendam, sed OQ. πώλληλot frustra tentavit non tantum contra antiquos testses Paulum post Petrum martyrio ornatum esse asseruit, sed etiam pergit hWir hab0n um dius Zoilalso scho gwei aut inando Digendo lutigo Versolgungon 6mis cher Christon, de furchtbaron Brandinoms, o durch 0 grossi Thoi do B0Wolines Roms also gewis aucti di 1 6mi solion Christen schwer botrosi nWurden, di sicli aran soliti0sssendo Gelderpr0ssungon Nero' fur don Neubau

126쪽

ADNOTATIONES

praeter ipsam Neronis persecutionem ne unam quidum calamitatem Christianis propriam, qualis hic quaeritur, ostendunt Optimo ipsius . . se hae vexationes autem nequaquam ad Neronis tempora referri queunt, propterea quod appellantur ἐπάλληλοι . . crebro iterata obeckaarai p. p. 471). nam quae a Neron instituta si Christianorum pserssecutio subita quido otinopinata fuit atφν δεος), sed nequo diutius ui duravit neque saepius iterata est hoc autem optimo convenit cum Domitiani temporibus nam Eustibius lico non plures Christianorum insectationes diserte Commemoret, tam n multos Christianos maxime se nobilium numero interfectos, permultos alios in xilium missos si se familiari privatos ess narrat HE. III, 7). Sueton Domitian. c. 12 praeter ceteros iudaicus fiscus acerbissime actus ost, ad quem deferebantur, qui vel improfessi iudaicam viverent vitam, vel dissimulata origine imposita genti tributa non spendisssent. I)io Cassius exopitomo iphilini LXVII, 14 τον Φλάβεον λήμεντα πατευοντα QOnSulerat a. 5), καίπερ ἀνεψὶον οντα, καὶ γυναῖκα καὶ αυτην συγγενV αυτου Φλαβέα A tetrλλα εχοντα κατέσφαξεν ὁ Βομlτtανός ἐπηνέχθη δε ιιι-φοῖν γκλημα Θεότητος υ ης α αλλο ἐς τα των γουδαέων Θ' ΕΟ-κέλλοντες πολλο κατεδlκάσθησαν, οἱ δε οὐ των Ου5lQ ἐστε λ θησαν. Eusebius HE. III, 17 πολλην γε μην ἐς πολλους ἐπlδεrEάμενος ὁ με-τlανος μότητα, υH λέγον τε των ἐπ ' μης ευπατρlδῶν τε καὶ υσήμων

ανδρῶν πλη,ος ου με ευλόγου κρέσεως τεόνας, μυρέους τε ἄλλους ἐπz- φανεῖς ἄνδρας ταῖς περ ην ἐνορέαν 'Maώσας φυγαῖς αἱ ταὶς τῶν

τους τεροκλzνεi υπάρχοντας ἀφ' μῖν turba Corinthia Romanis porfamam innotuisso vid0bantur apostol. Vntur p. 4. not. 2 etiam hkero l. l. . . not. 2). Vulgatam autem sententiam, quae Romanorum ecclesiam a Corinthiis rogatam osso statuit, ut seditionsem componeret, praetulit Lipsius in Gersdorfit repurtorio 1854. IlI, 2. p. 68 et in libro saepius laudat p. 73. p. 4, 12 15. ποτασσόμενο τοlς γουμένοet et OV α τιμVV VVNαΘήκουσαν πονέμοντες τοl παρ , Mi πρεσβυτέροrς νέοῖς τε μέτριακα σεμνὰ νοεξ ἐπετρέπετε γυναlEέν τε κτλ. plane idem ordo c. 21 p. 26, 7 sq. ubi post Christum primi memorantur προηγούμενοet, non episcopi quidem soli, sed omnes qui ecclesia gubornanda praesunt cf. librum meum die apostol. Vnte p. 5. not. 2, ipsi l. l. p. 28). tum ipsa plebs christiana dividitur in soniores, iuniores, mulieres ita etiam 1 eir. V, 1 q. πρεσβύτερο ecclesiae monentur, tum V. οἱως νεώτερο ὁποτ γητε πρεσβυτέροzς. 1 Joan. II, 13 πατέρες, νεανἱ6hor. 1 Tim V, 1. 2 πρεσβυ

παέδων, πάλzν ἐν μέρε πρεσβυτέδων, γυναtκῶν τῶν ἐκ λzκέα, παρΘέVωV. II. . , 3. δrον διδόντες ' λαμβάνοντες. has non iam ex et XX, 35 hausta esse post mo apostol. utor p. 103 setiam silerus Apostel-geschi clite, tutigari. 1854. p. 9 et Elihorus . . p. 5 agnoverunt forta8SenoΠ ἄγραφον dictum habemus, sed in evangelio antiquiori, quo etiam

Lucas usus est, traditum.

127쪽

AD CLEMENTIS ROMANI EPI. .

e. 24 p. 29 7 μερα και νυ , quae huius epistulae scriptorsem non o Judaeis, qui noctem anteponunt, sed e gentilibus, Romanis quidem, ortum

esse docent.

p. 8, 9. αρδε και Μαρt . parum accurate nam Maria, non Aaron, castris exclusa esse narratur Num XII, 5.

V. p. 8, 15 16. yya6τα - τῆς γενεας ἡμῶν. f. quae hac de re monui apostol. Vnte p. 3 consentiontibus kkpro . l. p. 9 sq. Lipsio l. l. p. 139 q. p. 8, 17. στυλοι. f. Gal. II, 9 et a qua in libro seo d0 Galater-brie etc. p. 137. not. T contuli Euseb. HE. V, 1, 14. VI, I, 12. p. 9, 3. πτάηὶς δε δε φορέσας, φυγαδευθεές, λεΘα6Θεός. f. 2 Cor. XI, 24. 25. πο ουδαέων πεντακlς τεσσαρακοντα παρα μια ελαβOV τρις ἐραβδίσΘ'ν, ἄπαE, RiΘάσθην, τρtς ἐναυάγησα τλ. Romanorum epistulta narrat, quae et apostolorum non suppeditaverunt os meum librum de patribus apostol. p. 108, selleri l. l. Ekkeri l. l. p. 4 Lipsii l. l. p. 128. fortasse epistula scriptor illis quinquo captivitatibus, qua Paulus ipso memoravit, addidit Caesariensem et Romanam. p. 9 6 7 ολον τομ κόσμον. hyperbole, es librum meum die apostol. Vnte p. 109. not. 14. p. 9 7 ἐπ το τέρμα της δύσεως. permulti Viri docti, redii rus, Bleel ius, Olfhausonius, eander, l. Hispaniam intellexerunt fragmentum quod dicunt Muratorianum l. 34 - 39: Acta autem omnium apostolorum sub uno libro scribta sunt lucas optime theosito compi indit quia sub praesentia ius singula gerebantur sicuti et semoto passionsem potri vid0ntor d0clarat sed et profectionem pauli ab urbe ad spaniam proficiscentis. quae ita gra000 0stitui I a non und ritili 0 NT. ad p. 40ὶ τα δε πο πάντων τῶν ἀποστόλων πραχθέντα ἐν ὲν βtβλίω γεγραπταr. Λουκα τῶ μα- τέστω Θεοφέλω συνετάξατο, τι εν τ παρουσέα αύτο εκαστα ἐπράχΘ', κα ΘΔ και πορρωθεν το του Παύλου πάθος σαφῶς δηλοi, ἀλλα καὶ τῆντου Παύλου ἀπο της πόλεως ἐς Σπανέαν πόρευσ1ν. ita iam seculo II. exeunt iter hispanicum, quod Paulus Rom. XVI, 24 25 sibi proposuserat, narrabatur sed cum aurio Paulus p. 229 Sq.), Wieselero Chronologio durapostol. Zeit p. 21 sq.), aliis et ipse apostol. litor . 109. not. Ibi contendi, Clementem adem sensisse, quae Dionysius Corintilius Romanis ita Scripsit: aῆτα και μεες 1 της τοσαύτVς νουΘεσέας τὸν ἀπο Πέτρου iret Παύλου φυτεἱαν γενηθεi6αν ' μαέων τε καὶ ο ἱνΘέων υνεκεράσατε.

rinthius Romanorum epistula ad Corinthios, quam bene novit, optimus est interpres etiam Lipsius l. l. p. 12 monuit se quae statim subsequuntur verba Hαι μαρτυρήσας ἐπὶ τῶ , γουμένων ούτως πVλλάγη του πόσμου arctissime cum ante sedentibus cohaerere, itaque τέρμα της δύσεω non ad alium locum reserendum sessu nisi ad hunc ipsum, in quo quaestione coram magistratibus instituta apostolus mortuus esse narratur. urbs Roma intelligenda est, quam foμα της δύσεω Sehenkelius theol. Stud unu rit. 1841. p. 1 et aurius Paulus p. 23 1 int0rpretati sunt, terminum ipsi Paulo in occident constitutum, Schra durus Paulus I, 227 et quidem apostol. litori l. occid0ntis 110m ori sentalom, Matthies Pastoralbrios p. 186 metam vulcentrum orientis Lipsius, qui oratoriam quamdam verborum exornationem

et amplificationem animadvertit, longissimo a pro discessisse iudicavit Wieselserum Chronologi dos apostol. Zeitalter p. 32), qui πο το τέρματης δύσεω legor voluit se int0rpretatus est ad summum qui terras occidentales gubornabat magistratum qua coniectura et interpretatio semini praeter chasmum Goschielit de apostol. irche p. 347 sq. placuisso

videtur.

128쪽

ADNOTATIONESηγουμενο Azγυπτου. e. 55 . 7, 13 14 πολλοὶ βασιλεiς και ηγουμενοt. Omanorum summi magistratus in universum intolligondi sunt, non imperator

Noro et Helius os Dio Cass. LXIII, 12), neque Heliae et Polycletus, neque pra lacti praetorio anni 7 igellinus et Nymphidius Sabinus, s Wieselerum

l. l. p. 26 sq. quamVis et ipsum argutius rem explicantem ceterum iam p0st Burri mortem duos praefectos praetorio a Nerone creatos esse Tacitus Ann. XIV, 1 retulit. VI p. 9, 13. ἐν με i. e. inter Romanos Christianos, s. c. 1 . 3 8.10 3 et et zν). c. I p. 9, 22 sq. non inter Christianos omnino es Luc.Ι, ) int0lligendae sunt feminae, quae in Neronis persecutione martyrium passae sunt of ἐν μet c. 5 p. 57, 18. p. 9, 14. αναεδες παι ἱρKat haec unius sit ottonus imporitia librarii e margine in textum irrepsisse putaverunt Boisius conieci ευσεβεῖς καὶ πt6ταέ, Cotelerius et Colomesius 1ανάη τε καὶ ἱρκη, quasi illustres feminae, in prima persecutione a Nerone xcitata martyrio coronatae intelligenda ossent Davisius conieci ἄγνα τε καὶ δέκαetret, Clericus Art critie. III 3, 5 g. 14. 15 ανευ ἱδους και δέκ' etc. Hefellus , neminem latet, temporibus persecutionum multos martyres ad speetacula, ad cruentos ludoS, ad bestias esse damnatos e. r. S. Ignat Antioch. quid mirum, si in ludis scenicis complures feminae christiana porsonam ires inclusere coactae et sic morti crudelissima tradita sunt Dircen autom ab Amphione sit fratreolus otho cornibus tauri rabidi alligatam fuisse fabula tradunt aliae virginos seu mulieres Christianorum fortasse antequam necabantur Danaidarum supplicia ad crudele plobis spectaculum subire Tartarique poena repraesentare debebant, et sic ante necem ipsam diutius et multifarie cruciabuntur. eiusmodi martyres nomine Danaidarum et Dircos tum a fidelibus tum a paganis insignitas esse dubitare vix possumus. mihi quid0m sufficit quod christiana martyres Danaidarum et Dircae cruciatus repraesentare vide

p. 9, 19 20. ηλος καὶ ρtς πόλεε κατέστρεψαν. Wieselerus Unter-suchun uber de Hebru0rbris I p. 6 sitiam nunc epistulam ante Hierosolyma deleta conscriptum esse opinatur, quia haec urbs non disertis verbis memoratur profecto imbecillum argumentum lVII. p. 10, 12. - ἐκήρυ εν μετάνοzαν. cf. c. 9 p. 12 5 egret6τος ευρεθεὶς δὶα της λειτουργέας αυτου παλzγγενεσέαν κόσμω ἐκήρυξεν). qua iam in libro meo die apostol. Vsite p. z. not. 6 notavi, a resselio tacite descripta, etiam augeri possunt ea quidem quae Georgius Syncellus Chronogr. p. 26 e primo nochi libro rotulit, non Noas, sud ipsius Dei verba osso videntur cf. librum meum: Dio jddische pokalyptili p. 107. not. 1). sed Josephus Ant. I, 3, 1 πολλο γαρ αγγελο Θεου γυναιξισυμμὶγέντες βρὶστας ἐγέννησαν παiδας καὶ παντος περόπτας καλουδt την Η τι δυνάμε πεποfΘη6tν ozα γαρ τοὶς π γιγάντωVτετολμῆσ2 α λεγομένοaς Ἐλλήνων κα Οὐτο δρῶσα παραδέδονταet. Nώεο δε οε πραττομένοtς π αυτῶν δυσχεραένων κα τοῖς βουλευ- μασιν ἀηδῶς χων, πεzθεν ἐπὶ το κρεῖττον αυτους τVM et Volαν αἱτας πράξεὶς μεταφέρεzν ορῶν δ' υκ ἐνδεδόντας, ἀλλ' 6χυρῶς ποτης δονῆς τῶν καλῶ γ κεκρατημένους , εἱσας η κα φονευ6ω6ι αυτόν, μετὰ γυναzκος καὶ τέκνων καὶ τῶν τούτοt 6υνοtκουσῶν ἐξεχώρησε της γης. heopilus ad Autol. III, c. 19 18 p. 129 ῶς Νῶε καταγγέλλωντοες τότε ἀνΘρώποἱ μέλλεεν κατακλυσμον ε6859α προεφήτευσεν , τοῖς λέγων εὐτε καλε υμὰς ὁ Θεος εἰς μετάνοtαν, et oiκείως λυκαλέωVἐκλήΘ'. Orac Sibyll. I, 15 sq. Noam cataclysmo adnuntiato populis haedlocutum esse tradiderunt:

129쪽

AD CLEMENTIS ROMANI EPI. .

πάντες ἐξεμυκτήριξόν με, μη φεὶδόμενο τω αμνὶω αυτῶν, ως υ ῆλθεντο δωρ οὐ κατακλυσμο και ἀπώλεσε πάκτας. De Nannaeo Phrygiao rege Suidas: αννακός παλαtbς ἀνηρ προ σευκαλίωνος τοὐτόν φασι βασιλέα γενέσΘαι προ τογλυκαλέωνος ο προεtδος το μέλλοντα κατα- Ηλυσμόν, συναγαγον πάντας ἐς το ἱερόν, μετὰ δακρύων ἱκέτευσε. P. 10, 21 I. 12, 4 Μετανοήσατε λαο αγέου. apocrypho EZ0chielis libro, cuius fragmenta collegit . . Fabricius eod. Seudepigr. V. T. I. p. 117 sq. , huius epistula scriptorem usum esse, etiam e cap. IT P. 20, 13. coniicere licet plane cognata sunt, quae Lucifer alaritanus ex Ezechiolu apocrypho retulit: in quacunque hora ingemuerit peccator, salvus erit. IX. p. 12 5. 6. - πεστος ευρεθεις δl της λεzτουργέας αυτοῖ πα- λ γενεσέαν κόσμω ἐκήρυξεν. rerum novus ordo post diluvium incopius intelligondus est. f. Enoch. XCIII, 4, ubi noctius domo haec praedixit: se Un nach mi in de gweltun IVoche wir grosse ostiet aufkOmmen, undBetria sprossi aut und in thr ird das erste Ende uin und in thr irdein Mann gerottet erden, und aclidem e vollendet si, ir die Un-gerechtigkoit aclisen, und 0r,ird in sesut machen de Sundurn. iam Junius contulit Matth. IX, 28 Apocat. XXI, 5.

XL p. 13, 22. 6τε γενέσθαι αύτην στήλην ἄλος ως της μέρας

ταύτης. f. Joseph Ant. XI, 1, 4. Irenae adu haer. IV, 31, 2 33 9. XIII. p. 15, 13 - 16, 3. Ἐλεξετε μετρηθ ήσεται μῖν. hae OX Vangeliis canonicis hausta esse etiam nunc dubito Matth. VI, 14 εὰν γὰρ

ου η καταδικα6,ητε. 38. δέδοτε καὶ δοΘήσεταt si iν μέτοον καλον πεμπιεσμένον σεσαλευμένον περεκχυννομένον δώσουσι εὶς τον κύλπον μῶ τω γὰρ αὐτῶ μέτρω ω μετρειτε ἀντεμετρ'Θήσεταa Miν. etiam kkero I. l. p. 60 hic locus minimo e Luca vel Matthaeo petitus esse videbatur, quia ictam, quae ibi exstat, sententiam non satis plene reddidit, atqu0 Christi dictum facillime traditione ad auctoris cognitionem pervenire potuit, quod igitur ex umoria et libor ad peculiar suum consilium . . exhibet. Zellerus Apostelgeschichi p. ): Ditis Worte haben mi Luc. 6, 36 - 38 nur in gan aligem0ine Aeliniichkoit de Gedankens, agegen eichon sis in de tisther Auffutirun un im Ausdruchison alienistiseri evangelischen Parallelstellon o sei ab das schon disse in Stolle inrotulit, um unGebraueli ines utilianonischen Evangelium fur de Vertasse de Brius guhew0isen. ita etiam Straussius I sibon es fur das deuisclio Voth. Lips.1864. p. 56 iudicavit. contra ollimarus De Urspruni un8ere Evan-

130쪽

ADNOTATIONES

golien te. Turio. 1866 p. 13 sq. hse ex evangelio Lucae, qui multos praecessores ipse memorarit, hausta esse asseruit. XV. p. 17 8 40. ουτος ὁ λαος - πεστιν π ἐμου. haec Volhmarus l. l. p. 138 ex Marci evangelio VII, 6 hausta esse censuit. XVII. p. 20 13 ετ δε α γεZεκt R. etiam hunc prophetam in caprinis vel vitiis pellibus Christum adventurum praedicasso canonicus Egechielis liber non narravit procul dubio ex apocrypho Egechielis libro os quae ad c. I p. 10, 21 Sq. notata sunt haec hausit Romanorum epistula.

p. 21, 10 Ἐγω δέ ω ἀτμὶς ἀπο- ΟΘρας. verba Mosis, procul dubio

Mosis Assumptione desumpta. XIX. p. 23, 20 τοὶς ομμασὶν της ψυχης. s. c. 7. τα γόνατα τύς καρδέας. Clem. Hom. III, 13. ἀπεtρ ψυχης ὀφθαλμω. XX. p. 24, 15. 16. κεανος ἀνθρωποες ἀπέραντος καὶ οἱ μετ' αύτον ό ot iis quae de hoc loco iam notavi apostol. Vnte p. 60. not. 12), Lipsius . . p. 9 ea addidit, quae osophus . i. II, 8 8. 11 de Essaeorum opinionibus tradidit idem vir doctissimus . . p. 151 sq. prima fabulae initia a censuit, quae iam apud H0morum do insulis satorum in finibus terrae trans Oceanum sitis traduntur hac Homoro quidem Od. V. 5633 Rhadamanthum, Hesiodo autem Opp. et dies 169 Saturnum, coeli imperio pur filium orbatum, illarum insularum regnum tenere persuasum St. utriusque narrationem in unam conflavit Pindarus Ol. II, 23, qui Rhadamanthum sub Saturno in insulis satorum regnare tradit atque Hesiodi sonisentiae vestigia otiam apud Diodorum V, 6 et Ciceronem deis. D. III, 17 reperiuntur uterquo enim vetustae alicuius traditionis mentionem

facit, qua terrae ad solis occasum vergentes Saturni imperio subiectae esse ferebantur beatorum autem insulas trans columnas Herculis sitas esse, Una videtur et consentiens fuisse veterum scriptorum opinio ut Strabori 6 Casaub.

III, 150) iam quae Theopompus apud Aelianum v. h. III, 18 Silenum narravisse fingit, ea arctissime cum antiquis illis do insulis boatorum traditionibus

Cohaerent. neque aliter videtur statuendum esse de latonis illa narratione, quam in Timao p. 21 - 25 ut it0rum in Criton p. 108 121 de Atlantido insula extra columnas Horculis in mari atlantico sita proposuit. - quod autem Theopompus statuit Europam Asiam, Africam insulas esse ab Oceano circumfusas, terram autem trans Oceanum sitam unam SSO Continentem, id rursus cum iis cohaerere videtur, qua de continente occi-dontali Saturni impurio subiecto Diodorum et Ciceronem narrare notaVimu8.

atquo eodem pertinet Pseudo-J Aristololis suntontia de mundo c. in qui omnem hane terram habitatam putavit unam insulam ess mari atlantico circumdatam; probabilo autem osse, multas alias insulas, quasdam hac nostra maiores, quasdam minores, huic obversas ultra fretum ἀντεπόρθυους procul in oceano iacere. quod quidom l. Humboldii duce Kriti sche Untor-suchungen liber die historisclio Entwicholun liberii geographischen Kennt-nisse On de neue Wolt te. Borol. 1835. ol. I. p. 111 sq. globosam terra formam etiam Aristoteli tribui, ipsius quidum aliam seniuntiam defendit, sed ultorus quoquo in libro colobserrimo Dio Philosophie der riochen in thror oschichilichon Entwichiung art. II, 2. d. II. ubing.1862. p. 341 sq. globosam serra formam apud Aristotelem invenit ceterum Lipsius ipse mihi concussit, illam sententiam, qua terra globosa esse putabatur, omnino nullius momenti essu ad epistula illum, de quo agimus,

locum explicandum auctorem enim a communi veterum opinione, qua universam terram oceano circumdatam ess putabant, non discessisse maiorem

vim Lipsi aliud quid haber videtur, quod, si10ntio transmisisse miratur. se etenim antiquissima illa qua ab ipsa Graucorum religione originem duxit, do terris trans ouanum sitis traditio nonnihil confirmata est rumoribus quibusdam per Phoenicos, Carthaginiens os nocnon Gaditanos ad Graecos perlatis testes sunt Diodor. V, 16. seudo-Aristot mirab auscult. 84 qui quidem rumoros si quid video orti sunt ox narrationibus nautarum, qui in itinoribus ultra Dotum Gaditanum suscopiis ad insulam aliquam in Oceano sitam, fortasse ad adoram insulam appulerant atque eiusdem rei fama

fortasse iam latonis temporibus quasi si caliginem et nebulam ad Graecos manaVerat, quamquam illud sine dubio ab ipso lat0ne fictum est, qu0d

라틴어 텍스트