장음표시 사용
471쪽
hus Nem vord fieri potest, ut charitas in nobis habia leti quadiu aliquid mundi diligimus. Non potostis,
inquit mense Dei participes csic , S mense Demonioru . Et Esaias: Quis annutiabit, inquit, vobis, quod ignis urat 3 Quis annuntiabit vobis locum sternum 3 Qui ambulat in iustitia,& loquitur viam recta, qui odit iniquitatem & iniustitia, & cxcutit manus suas a mula ribus. Qui aures obturat, ne audiat iudiciu in sanguinis. Qui claudit oculos,ut non videat iniquitate. Hic habitabit in excelsa spelunca petrq sortis .P nis ei dabit,& aqua eius fidelis. Vide, quibus honoriabus & premiis eos Dias sit affecturus, qui strenue pugnant in hoc exiguo vitae curriculo, &per patientia atq; afflictione, mundi sarci na excuti ut Cernis, quo Deus adiuuet labores eoru , qui proprias amputant oluntates,& oes ab illis perturbationes expellat, vcupiditatibus suis diuina voluntatem anteponunt pQui aut voluntatibus indulgent suis, quanuis spiritu incipian in quia volui eas implere,hostibiis resiste- Te n queunt,& in carne desinunt,ac perdunt labores istos.Itaq; detestat eos Ieremias propheta , Malladi- sius, inquiens, qui facit opera Diai negligenter. Vi- quo Deus cos, qui in seruitutem ipsus se deducant, , tamen proprie voluntati deseruiunt, no adiuuet, sed ii serat, ct tradat in manus inimicorum: ex quo fit,ut loco honoris, quom ab hominibus aucupantur,in dedecus &ignominiam incidat, quia hostibus non restiterunt, donec Deus illis ad eos superandos auxilium seri etὸ Porro,sicut oes scripturet testantur,
nomo non exauditur a Deo, nisi eum oret ac deprecetur. Quamobre ad eius clementiam cum omni stu
di',&lacrymis supplices accedamus, subiiciamusq; hos.omnibus hominibus propter Dominum, & sta- tribus 'ostris, ut prudentioribus nos submittamus, nemini malum pro malo reddentcs, neque male de .liquo cogitantes in corde nostro, sed cor via vin
472쪽
simi oes atque aia una. Quod aut ad ea pertinet, mariunt corpori necessaria, nun si dicamu :h nicu cst. Cor nostrii assidue custodiamus,observemus i , otio sese vertat, nc immundii aut impurum aliquid cogi
eet.Corpus a repletione coerceamus,nc a nobis proprias exigat cupiditates, sed alae iubiectum fit, ct anima menti,ut fiat spolis a pura,&munda, ab omni maeula,vocetq; sjionium suu,Veniat, inquiens, driectus meus in hortum suti, & comedat studium pomoruni suoru . In hoc studuim & cura incumbamus, fratres,
ut hac fiducia praediti,audiamus eum dicentem : Ubi ego sum,volo,ut Ripa sint, qua dilexi cos,qui admo-d in dilexisti me, Pater. Et tu in me, & ego in eis. Ostendat nobis sancta,& eiusde essentis,ac sine principio Trinitas, misericordiam sua, vi vcnia & remi iasione inueniamus cum Sactis cius in die iud cii. Qin ipsi est gloria,& imperiit, in secula faeculo ru. Amen.
o ATIO. XXIX. A E nobis, qui in hoc cetiguo vitae spatio voluptati dediti sumus, quia, ut iniquete&breui carnis cupiditati sitis faciamus, nos ilicsidissimo diuinae glar riae sp Uctaculo indignos costitui iam .
Inonis, qu a c0rruptio incorruptione no possidebit. Et nos, incorruptione contempta, coria letionis cupidine furimus S in imus.Vae nobis qui carnem nostra,que in putredinem est resoluenda, & vermiuesca futura, in peccatis fovemus& enutrimus, nec gnem, in quo sumus perpetuo excruciandi, ne c vermem,qui nunqua dormit, extimescimus. Vac nobis, quorum corpus immuditiis' coinquinatum hole pii colunt & ἡeosculantur,cpim in simus sepulchra dealbaram morς iterum peccatu redoleamus. Vae nobi , qui Pcr intcmperantia & delicias cpularum se me in nobis
473쪽
nobis adaugemus,& iccirco ad nefarias corporii nati xtiones icitamur. Vae nobis,si mortalitate cuimmortalitate no eoparamus,& diuina ac formidanda recti
tu di ne negligimus. Vae nobis qui pigri tardiq; sum
ad bona, propti aut & alacres ad mala. Vae nobis, qui
corp'nrm capax aeternae lucis, tenebris addiximus
cepiternis. Vae nobis qa Filius hominis, et est eiusdeessenti e cu Deo & Patre, p nobis factus homo no habet apud nos, ubi caput reclinet:cu vulpes, hoc est, astuti atq; improbi spiritus suas in nobis struxe-
tint. Vae nobis, Ra recti corde animas puras & corpora siua sancta Sc sine macula sistent ante iudice: nos aut impuras aias & immunda corpora habetes,arte ni supplicii sentetia audiemus. Vae nobis,q cum Omniu dedecorti & sagitioru simus studiosi, honore &gloria Sactor i flagitamus. Ut nobis, qui cum danatismus, & multis peccatis obnoxii,taquam liberi atq;
insontes in medio Sanctora & in nocetiu versamur. Vae nobis , si cum sinus erroribus pleni,cos,qui nobis multo meliorcs praestantioresq; sint, monemus sic instituimus. nobis, qui trabe habetes in oculo, quam minimas fratru sestucas acutE cerninius,& ir Cunde volumus excutere,tanquam nihil in nobis sit, quod egeat reprehensione.Vae nobis,qui grauia fratribus onera atq; intolerabilia imponimus, cum canos tanquam corpore imbecilliore, ne digito qde velimus attingorc.Ve nobis,qui cum diuina & monasicha ministeria recusemus, alios, que sint cxcolen de virtutis ossicia,docere no erubescimus.Vae nobis. qui no solum veterii peccatorii obliuiscimur, sed recent a depellere,& lacrymis diluere negligimus.Vqnobis, qui cum Dei auxilio & gratia recte viuedi fundamenta iecerimus, nuc ea, quae carnis sint, super fruimus. Vae nobis,qui malis cogitationibus ita delectamur, ut peccata, quae despeximus, memoria re-Pςt imus . Vae nobis, qui in odendo bibendoq; non.
474쪽
Ireuidemus, qJ nobis e crapula bellu oriat: Vae nociis, quos Diabolus, du libidinis suggerit cogitata, imparatos,& cosentietes ostendit.Vae nobis, qui neglecto diuinaru precu, & sacrae Icctionis studio , in nugis,& robus inutilibus dies nostros consumimus.Vae nobis, quoru adeo cica simi corda,ut dii lugedis pescatis nris debemus incubere, inc trita atq; Otio to pescamus. Vae nobis, qui, cum Deus dicat: Aia, quae peccauerit, ipsa morietur: eius assidue peccantis nulla cura gerimus.Vae nobis, qui corpus nostru ad peccata procliuo ciborii copia & deliciis ad impuras cupiditates & immu das cogitationes impellimus,& improbi hostis iacula per oculos in cor admittimus, dico orti tactu equi furetes c uadimus, neq; dignit eis nostrae, neq; et terni supplitii ratione ulla habem'. Vae nobis, qui corporis morbos & dolores ta facile sentimus, in alae aut aegritudinibus,& vulneribus grauissimis carc mus ot sensu. Vae nobis,qa princeps alae pars,carni,quar ancilla cst, seruit,& pars doterior iniperat prristantiori, neq; ambae cocordes atq; unaniam es procreatori suo serui ut Deo. Vs nobis, in quos peccata malis &iminudis cogitationibus debaccha cur, neq; nos inter Dei disce una, & impuroru spiri tuu accessum sinunt discernere.Vae nobis,qui in stulti sumus atq; imprudetcs,ut cum laudes Sanctoru aucupemur, opera tame & actiones eoru nolumus imutari. Vae nobis, qui neq; servoru metu, neq; mercena
xiii studisi, neq; amore filioru in exequendis diuini madatis exhibemus.Vs nobis, qui csi pro ineunda hominu gratia nihil aut loqui aut facere recusemus, iis sitia negligimus & aequitate. Vae nobis, quoS iter, num dedec' nihil mouet, & respectus holum etia ad peccadum impellit. Vae nobis,qui cum e pauperibus& obscuris orti paretibus simus, nosmetipsos ignoramus, & paupertatis & ignominiae studiu professi, i
xor opuletos & claros, viros numerari contendimus,
475쪽
vae nobis, qui pauportate coacti teperantia in rnu
do coplectamur, nunc aute ad abstinentia Vocati, saturitate ventris,& carnis requie summo studio cos
ctamur. vae nobis,qui cum Angeli ad eos,qui Deum timet,se se adiungant,&Daemones ad illos,qui Deuspcrnsit, & mandata eius negligunt, accedat,nos societati. D monu ascribimus.Vae nobis qui diuitibus:& potetibus placere studemus, pauperes aute & sidiplices tanqua importuna turba auersamur. Vae nobis , qui n5 ex virtute holes, sed ex opinione pendiamus.Vae nobis, qui, quq iusta bonaq; sint,definimus,& iudicamus, & docomus, a iustis aute & bonis ope- ribus absumus quam longissime. Vae nobis, qui terra.
a lappis & tribulis, &spinis ceterisq; frugu pestibus
diligeter purgamus: aiam aut nostra a prauis, & im- mundis cogitationibus, quae sanctos virtutu fructus excutiunt ac perdunt, Dei timore purgare contentimus.Vae nobis qui tanta sollicitudine tandiu torque: mur,ut caducsi aliquid percipiam' e terra,in qua su mus hospites ac peregrini:teporis aut illius,quo nobis hinc in perpetuuerit necessarib demigrandu,nuir Iam omnino cura sit scipere dignamur. Vae nobis,qui . cum de os actione, de ol verbo otioso, de olbus d niq; improbis & impuris cogitationibus ratione red- , dituri simus apud iudice seuerissimu:tame,tanqua liberi simus laturi, nullis reddendis rationibus obno- ixit, totu vitae nostrae tepus sine ulla huius rei sollici- :tudine transigimus.Vae nobis,qa no solsi impia mutita nefariaqU'atrauimus, ere etia per incredulitate. Dei promissa sprevimus,atque conlepsimus. Vae nobis , qui stulto corruptionis studio capti,ta per Eu geliu vitae possumus assequi incorruptione, rersi te rcnarsi amore insanientcs,aeternis incorruptisq; bonis nos spoliavimus. Vae nobis, qui in hominu c5sp
ctu peccare metuimus: ante oculos aute occulta cernentis Dei impia agentes & peccates no c6tremiseru
476쪽
mus.Ve nobis,qui sermonesnros no codimus sale diuino,sed verba inutilia, & ab Oi relagione alictia i mere fundimus. Vae nobis,quora animi copunctionapropter somnu atque desidia niam Demones depretatur. Vae nobis, qui cu reliquerimus mundu, holes, qui in mudo vivunt, peccatis & vitiis superamus Vae nobis, qui cum magnis reprehcsionibus indigeamu eos, qui minimis urgentur vitiis,acerbissime sim
mus. Vae nobis,si Deus nos,antequa e medemur in iudiciu adduxerit. Vae nobis, qui vetris nri sordes non eosiderantes, a libidine & superbia superamur. Varnobis qui ctim assidue corda ni a foedis cogitationibus inqui nemus,nos tame & haberi sanctos uolumio& appellari, Uae nobis,qui vanitatibus incubetcs,puasnare eu vitiis obliuiscimur. Vae nobis:qui hic sine ii, more nos peccatis obstringimus, quoniam illic no
ignis aeternus excipiet, & tenebrae exteriores,& veximis, qui no dormit, & luctus,& stridor dentiri&coaxa Angelis 'u creaturis Oibus dedecus sempiternum. Vae nobis,quo ruatae consuta,& a penitetia alienet 1 resurrectione,& horredo illo geniti u omnia iudicio,' assumptis corporibus si is,cu fletu & stridore dentiu . in gemitus, & lutus, & cruciatus coniicientur a N ibissimos ac sempiternos. Vae nobis, qui in isto pere agrinationis exilio detestandas oblectationes consectamur,& paradisi deliciarii obliti contemnimuς r gnu coelorum. Vae nobis qui propter crudeIitatem stultis virginibus similev sumus, & oleu, quo nostris 'lampades illustrentur, beneficia in proximii conseisites no cmimus.Vae nobis,si diebus ac noctibus Chrisso precos psoluimus dicentes : Diae, Diae :& ca,qnobis praecipit, no obseruamus.Vae mihi,qui lame , lationes istas conscribo, neq; vllu verg poenitentias csgnu ostendo. Vae illis qui aliis laborant, & sibi ipsi
prosunt. Uae nobis, qui cum assiduos conscientiae, nos rcprehendentis stimulos sentiamus, non er
477쪽
bescimus, nec ratione actionu olum nostraru reddi . turi,Dei iudiciu sorini damus.Vae nobis,clui cum turpibus operibus seeleamus,laudibus tame liolum gaudcamus.Vae nobos qui rebus inanibus occupati, liniani timoris obliuiscimur. Ve nobis, quoru mes studio vanitatis obtuditur, & hebetatur. Vae nobis, qui cum Dci patientia nos tolereto expectet, n6 tamen resipiscimus,nec prauas actiones nostras emendamus. Vae nobis, qui peccatorii nostroru in praesentia non meminimus. Quonia paulo post,cdm anima erit corpore exuta, Oia, quae vel cogitatione, vel verbiis, vel factis admissimus, magno cum dolore nobis in memoria conscripta perlegemus.Vae nobis, qui cu Apostolus dicat ; Qui manducat pane, ves bibit calicem Dni indigne,iudiciu sibi manducat & bibi non diit
dicans corpus Diri. nostris immunditiis coinquina ti ad tremenda & form danda Dei mysteria,veniam nobis ipsi, coru, quae nocturnis Imaginat onibus cogitando fecimus, tribuentes, accedimus. Qui enim ne pura habet cog tatione, ne castos oculos, ne corpus incorruptum, nec animam munda, & assidροDeo , is se multis tum carni; doloribus , tum animi aegritudinibus obnoxium reddit. Et mox in aeternos ςruciatus,& immensum dedecus incurret. Me mi-.serum qui haec acerbe lacrimans scribo, nec tamen
xeipsa poenitentia amplector Hei mihi, qui vera diaeo , scd bona non facio. Hei mihi, qui bona doceo, sed mala committo. Vae illis, qui voluptatis suaui. lato deliniti peccant, quoniam ad extremum doloare assicietur & ignominia sempiterna. Vae illis , qui Iugent, sed peccare non desinunt, quoniam utili se luctu spoliant. Vae hominibus, qui proximum Ontumelia assicivi & ignominia, quon ama charitatis beatitudine sunt alieni . Nae inuidis, quoniam procul absunt a Dei benignitate. V e illis, qui sti iant hominibus placere , quia Deo placere nota
478쪽
possunt. Vae illis, qui personas hominum respiciuutae
quoniam a Dei veritate deciderunt. Uς superbis . quia sunt ex parte Diaboli desertoris. Varillis qui Deum non tunc ni, quia pluribus peccatis implic buntur , & in hac atque in alia vita vapulabunt. Vin
nobis, qui pulicum, & lendium, & pcdiculorum, Semia scarum, & culicum, Scapum morsus atque ac leos serre non possumus, ab ingenti autem dracone , qui fauces horrendas aperit, ut nos deuoret,& absorbeat, omnibusq; pestiferis mortis aculeis vulaneret, nee studemus aufugere, nec ullum aduersus eum imploramus auxilium. Vae nobis, quos
Diabolus voluptatibus,& doloribus, &necessit tibus, & omnibus,quq in mundo sunt, fraudibux
decipit. Et tamen nos a tot malis nolumus tib rari. Vae nobis, qui cum multi tot iam annos a, Ecclesia defecerint,& orthodoxam fidem cone tur labefactare , tamen nec lacrimas landimus, neq; ullum animi dolorem ostendimus, ncc mores aes vitam emendamus , ut peccata peccatis, & incredulitatem malis operibus cumulantes acerbissima
nobis stipplicia in gehenna paremus, ac sempiterna. Vae nobis, qui post conscriptas lamentationes ι ω
fine mundi iam aduentante, nec resipiscimus, neq; eorum quae a nobis in adolescentia commissa sunt poenitentiam agimus , sed miserae senectuti main iora & grauiora in dies imponimus onera pecca
torum. Vae nobis, quos, cum variis corporum mo bis crubescainus, non pudet, miseras animas nostras & corporum flagitiis & peccatis foedissimis:
aegrotarc. Vae nobis, quibus per ignem super in aris undas ebullientis est transeundum, ut unusquis . que nostrum in suo corpore accipiat, prout gessit sue bona, siue mala. Vae nobis qui tenebrosum il- Iud , & matoriar expers thcendium, aeternumqh a lique amarum fletum,& stridqrem dentium non con--
479쪽
fideramus. Ablato enim flammae splendore Deus in illo igne relinquit urendi vim & obseuritalcm, quo magis impii&peccatores excrucietur. Hei mihi, misera anima mea, qm assiduus dolor & cruciatus cor meum affligit: quia malitia prudeliam immutauit.
corruptio vicit incorruptionem : mendacium texit veritatem: mors vita superior fuit: terrena,caduca,
di breuia, coelestibus, perpetuis, & scmpiternis sunt commutata : abiccta & odio digna,vera Christi charitato & grauitate dulciora stat habita ac iucundiora.Error ex animo meo depulit veritate.Dedecus &ignominiam pro veris laudibus,& gloria sum amplexus. Amaritudinem pro dulcedine degustaui, terraesuliginem, pro coelorum regno dilexi. Inimicus ab omni ucra pulchritudine abhorrens,cordi meo ten bras offudit , S cognitionis lumen deleuit e mentem 'Heu me miserum & infelicem, quem Diabolus sim implicitum retibus cepit, ac supplantauit, & e tanta siublimitate deiecit.In cursit confractus cecidi. Vani suerunt sudores mei. Quis vicem meam non
lugeat Quis me inanibus consumptum laboribus non lamentetur ρ Qu:s me in portu nausiagium meiente no misericordia isequaturi Miseremini mei, miseremini mei,salte vos amici mei.Et benignu,quique a nullis vincitur malis,DAm mesi Iesum Christit supplices deprecamini, si sorte misericordia adductus densissimam Diaboli ab omni pulchritudine a
horrentis caliginem excutiat e mente mea, ut quo in luto verser,nec siurgere curem, tandem aspiciam. Ne sorte contractum vite meae tempus omnem mihi spem adimat. No n est uolor, sipra dolorem mcu. Non e si plaga similis plagae meae. Non est cruciatus par cruciatui cordis mei. Quoniam inquitate me e , supergrcst sunt caput meum. Vulnera meano sunt. gladii vulnera, ncc mortui mei sunt mortui in bello. .
Sed figittae inimici acutae infixae sunt mihi, neu*-
480쪽
Interiorem homi ncm cxcaecarunt. Et infixus se m in limo profundi,& no est substantia.Timor,que timebam, cuc nil mihi:& umbra mortis operuit me. Hei mihi,considera, anima mea, & vide, quae praesentia sunt, quam fugacia sint, & quanta cum acerbitate ocdolore citdportranseant,& quato sint,qu.ae Iam ad- Ucntant atque adsunt, acerbiora. Cogita, anima, C'quantis bonis excidas & quanta spe: & quantis mox cruciatibus&supplicii, in pcrpetum afficieris. Antequam igitur super caput tuu lux extinguatur, stip-plcx ad Dei clementiam accedc, sterni suminis largitorcin obsccra & obtestare,ut liberet ic a dcuorante flamma,&tenebris obscurissimis. Qu oniam benignitatis ipsius est,hominum peccatis ignoscere & nobis licet mistricordia eius indignis,uenia dare. Cui