장음표시 사용
401쪽
Anastasiam i Metropoliano defunito, cwn rnti m eius a ius fueriι patrogandus , provinci Io 'Epi rapi ad risitarem metropolitanum con. xire debebant f ut omnium clericorum arque omniam civiam voluntate Hscussa, ex press rens e suem Ecclesis vel ex Dia. onibus optimas et In1. Quod Anastasio agendum praeccribebat in Dioeces lilyriciana, usurpabatur ab Episcopis Gallicanis in electione Ravennij Episcopi Arelatensis , qui a duodecim Episcopis provinciae scandtim defrixia Heri, honoratorum, o plebis consecratus est anno quadringentesmo quadragesimo no no , ut docet Leo in epistola ad Episcopos provinciae Quod fuerat jam decretum in Concilio Chalcedonens, uti jam observa
XIII. Clara de nova forma in Occidentem inducta satis constet, putidum est sequentium Pontificum, qui eam verbis de
exemplo firmarunt, Hilari, Gela se Synnmachi, Hormisdae. Gregorij magni, & aliorum , ipsusque Gregorij septimi testimonia
referre. Id unum observandum est , ex Carthaginensi Concilio prosectum ut vacanti Ecclesiae Episcopum intervent rem seu interce rem Metropolitanus praesciat, qui civium animos ad concordiam revocet pro eligendo Episcopo, saltem intra annum. Apud Gregorium magnum vocantur Visitatores quibus haec cura imponitur quo. ruim frequens mentio in ejus epistolis , dc
ante ipsum , in epistola Symmachi Papae ad
Caesarium Arelatensem anno quingentes-mo decimo 'tertio. Munus autem describi tur his verbis a Gregorio lib. ii regesti pist. x i x. quae data est ad Benenatum Vi statorem Ecclesiae Cumanae: Affriis adhor ratio/ilus esertim silemque vafrim Ecclesis admonere re Glumus tis remoto Iguvio dii is Fum partium, uno eoLmqtie consensu Diem iprociendum everans Ponti rem qui ct ianum siria dignus valeas reperiri es a etenero dis canonitus nat tenas ris a r. . ui dum
ferit so latus, cum stimniture decreti --niam sabsriptionibus roseruit seditictionis ι
usimonio titerarum ad nos seruiatis securrat. Quod ultimum maxime congruit cum decreto Symmachi epist. v. cap. v I. Decretum sine Visiuioris praesoria nemo con clas, cuyus Di imonio Gericorum ac citiam possit unanimirus declarari.
402쪽
I. , T V N e inspiciendum nobis restat
quam rationem in electionibus se
cuti sint Galliarum Episcopi. Quod satis
liquere puto ex superuis aciductis Pontificum testimoniis, quae novam illam formam apud Gallias quoque ex eorum decretis viguisse ostendunt. Enimvero ne in totum ab electionis ne potio deciderent Episcopi, constituit 'Con' cilium Arelatensa secundum canone L I v. anno quadringentesimo quinquagesimo secundo ut tres ab Fpsopis neminentur, de quibus Clerici vel cives erea unum eligendi habeam potestatem. Sed isthaec sacrorum comi riorum partitio huc usque incognita locum non habuit. Conventum Episcoporum juxta canonem Nicaenum & Carthaginensem celubravit Patiens Lugdunensis equi provincialium sacerdotum praevio paraim, partim comitante OPegio, accessit Cabillonum, ut m ni electione Concilium Aurelianense secun dum anno quingentesimo trigesimo tertio can. vii. Et eodem modo decreverat pro Episcoporum provinciae electione Arvemnense primum anno quingentesimo triges.
mo quinto can. t r. quoa confirmatum fuit
anno quingentesimo quadragesimo nono in Concilio Aurelianensi quinto can. I i. in Concilio Parisiensi tertio anno quingent simo quadragesimo septimo can. V II I. Pari sensi quinto anno sexcentesimo decimo
III. Hoc autem loco praecipud illud ob
servandum cst, quod maxime ad harum dinsertationum institutum pertinet, jus novum a canonibus Gallicanis collatum fuisse Regibus, nempe ut eorum voluntas, assensus, dc approbatio requireretur ad electionem Episscopi. Quae quidem indulgentia non omnino abhorrebat a veterum regularum sensu si dis crimen observaretur inter potentiam & praesidium. Vetitum quippe per canonem XXXI. nicipio flammus aliquis antissites ordinaretur; apostolicum ne quis per seculi potestates ubi ob illa Di bonampublicum si crevertunt Ecclesiam obtineat, Ovon scii δι- ,αιs, ut stadia pravata, qua quidem triumviratus acrem loquitur Ioannes Scsolasticus. Adversatur derat competitu um, o di praesentiam necessa- enim canoni ecclesiastico si quis Episcopus riam joicavit. Iesare consilio cum coepiti vis e palatio mittatur militibus stipatus ad cives
prius clam communicato quam prodito, strepituque de pecto turba furentis, ----- stupentitus fictiosis , exul e sientibus malis , acclamantibus
bonis. reclamantibus nullis, Ioannem collegam
sibi conseravere Episcopi anno quadringentesimo septuagesino , apud Sidonium libro
quarto epistola ultima. Qu3re mirum non
est cur in electione SimpIicu Bituricensis Metropolitani, quod provincialium colle invitos, ut notat Iulius primus apud Athanasium. Sed si cleri & plebis electio foveatur quoque Principis con nitentis praesidio, r
bellium & seditiosorum conatus compescentur. Ex illa sententia profectum quod in mandato synodi Chalcedonensis, quo eis notam facie depositionem Dioscori , additur Episcopum Alexandriae ordinandum nutu Principis : Custidiu res ecclesiasticas univerrigarum deficeretur numero , Agroecium, qui so, tam am qui reddituri sis rationem ei qui caput erat Senoniae . aliosque Episcopos ad secundum Dei voluntatem se nutum piissimo- eam ordinationem Sidonius invitat lib. vii. rum Imperatorum nos rarum Alexandrinae Et Gepistola quinta. Unde patet ex recentiore Fae ordinandus est Episcopus, νεύμon F βααλέων. forma non fui illa omnino abolitam vete- Etenim cum populi consensu, ordinis, & ho-II. Ceterum Episcopi Gallicani formam
illam novam ex praescripto Romanae Eccle-sae inductam sic susceperunt ut discrimen quoque admitterent inter electionem Me tropolitani & ceterorum Episcoporum. Recitanda sunt verba Concilij Aurelianensisteriij habiti anno DXXX v III. can. lI I.
quae hujus rei plenam fidem faciunt : se
Metropolitanus a comprovincialitas Episcopis, si cui decreta fessis apostolicae continent, cum cou sienses cleri vel civium etigatur: quia aequum est, noratorum neccssarius esset ut Clericorum
electio robur haberet, existimarunt Episto-pi Gallicani Principi quoque similejus concedi posse in universis quae in regno fierent electionibus , quoniam strinceps erat populorum totius regni caput. quam rationem
urget Ivo Carnotensis in quadam epistola
I V. Illud quoque Epscoporum libertati
in administratione Ecclesiae profuturum putarunt , cum Regis consensu promotus expectare debeat faciliorem dc procliviorem publicam tuitionem. lino vero ipsius quo cur usa sides vos tua dixit, ut qui praepo- que ejectionis negotium, quod potentium 8
nendus est omnibus, ab omnibus eligatur. De trocinia perturbabant, ut docet Concilium comprovincialibus vero ordinandis cum consensu Arvernense can. I i. anno D x Xa v.) she-
403쪽
rius futurum videbatur. Adde quod ipsa tumultuum occasionem , electionum sum quoque Regum munificentia in dandis Ec- mam ad se revocarunt. Quod autem fit ali elesiae agris, ut factum ci Clodoveo restatur quando,dc ob caussas speciales, trahi non de synodus Aurelianensis prima canone quinto, bet in consequentiam nec vim testis aut iuri & eoncedendis immunitatibus , CXigebat quaesiti Obtinere. Eo consilio varias in narro
istam ab E scopis grati animi significatio. distractis Episcoporum studiis. Theodosiit, nem. senior, ut tranquillitati EcclesiI Cotis ah hi
Neque dissimulanda est potior, ut mihi nopolitanae consuleret, quam perturba.e videtur, ratio, tum apud Reges, ut illud be- rant Gresorij & Maximi ordinatione, No vide sim iacneficium per canonum interpretati Oncm eX- ctarium e egit; ita tamen ut svnodi Constat,
eoscerent, tum apud Episcopos , ut illud tinopolitana: & plebis consensus statimaeee i ponte largirentur. Adhibitis quippe in Re- derct, teste SOZomeno lib. v ii cap viri eum consilia & regni cum reliquis proceri- N Socrate lib. v. cap. v xii. Eandem ob caudus administrationem Episcopis, juxta mo- sam res κενο- Ii s s ut loquitur Socra .a niti im quod Remigius Episcopus dederat te lib. V iii. cap. x x I x. in post Sisinnii obi . et Clodoveo Regi, aequum erat ut invito S re rum, Nestorium ex Antiochia asse accitum pugnante Principe non assumerentur ad eam Theodosius secundus malis licet auspicii, ad dignitatem aut incogniti aut suspecti , sed sedem Constantinopolitanam evexit Idem potius qui essent illi & vitae meritis, pruden- quoque Princeps, post obitum Maximianitia, ae fide undecunque probati s praecipue Constantinopolitant,antequam corpus illius cum ex ministerio sibi commisso magnam in sepulturae daretur, mandavit Episcopis praepopulos sibi subditos auctoritatem conse- sentibus ut Proclum constituerent, v ' , ἡ . Πρς λς et ν, inquit Socrates lib. Via V. Aurelianense Concilium qumtum ha- cap. Xxxi X. Sed facti hujus rationem subiun bitum anno quingentesimo quadragesimo gir,ne rursus de electione,ut nuper accidera nono hanc Regibus auctoritatem tribuit ca- seditiones excitatae Ecclesiam illam concute'
mone decimo ut in eligendo Episcopo, post rent μή -- UU- α M
pectaretur : Vt nulli epscopatum praemiis aut VII. Religiosius se gessit Arcadius Impe comparatione licear Miris . Sed cum voluntate rator: qui per Nectari j obitum vacanti Ee
Regu,juxta electionem clari ac plebss ,sicut in clesiae Constantinopolitanae cum clerus ae antiquis canonius tenetuscriptum, a Metropoli' populus Ioannem Chrysostomum,licet ab ear o . vel quem in via a praemiserit, cum c ' extraneum, utpote Antiochiae Presbyterum prosincialibus Pontifx consecretur. Confirma- praefici postularet, eorum desideriis consensit'
tum hoc canone jus istud dici potest potius teste S Zomeno: μγωμίων δε ως ω quam institutum , si fides ad hil enda narra- ' ἔ κληρου. - ό i γλεα otia. γωι
moni Fortunati Pictaviensi, & Gregorij Tu. τημ -τω rem . Cum populus ae clerus Heronensis, qui Reges Francorum hac potesta- 'serent, Imperator consensis, missique qui .um te usos diserte testantur ante annum quin- ducerent. Vbi est mani sestum regij assensus
gentesimuin quadragesimum nonum. Ille exemptu dati post electionem cleri ac populi quidem in vita sancti Medardi anno D x X. VIII. Aliquando autem conjungebant ueP ructis. inquit, non sine mulio fletu Episcopi duo illi actus, & eodem tempore desiderium fisi exequiis, Regiso optimatum assenses sancts Principis&Ecclesiae ad electionem agendam simum sacerdotem Medandum plebs omnis illa concurrebat. Cujus quidem consensionis mu Veromandensis o omnes ejus em provincia MD- tuae duo supersiunt exempla clarissima. Primicentes Ipiscopum sibi unanimiter acclamabant testimonium locuples habetur inter epistolas consecrari. Gregorius vero invita patrum Hormissae Papae; ad quem Epiphanius Con
cap. xv i i. de Nicetio, ait a Rege Theodo- stantinopolitanus scribit de electione sua an rico accersitum anno Oxxvi. ut Trevericae no quingentesimo vigesimo his verbis i post urbis Episcopus ordinaretur. Dato autem con- obitum Ioannis sedem sacerdotalem uncta Eeeleia snseo popoli. cr decreto Regis, inquit, ad ordi- H catholicae regia uniis Deus mihi conferre dire nandum adducebatur. η tui est Fententia o electione Chri an Di ct
V I. Si quis inquirere velit penitius an ipsi 'stissimi Principis nostri Iustini Opis is Reri
Reges auctores fuerint hujulce consuetudi- ω, qua ei ad omne studium communicat divinum, nis aut eam aliunde hauserint dici potest RO- FPentiumque eorum, his qu bus bona es con
inanorum Principum exempla praecessisset versatio, sequi regiis honoribus sunt μό-i qui quidem non passim & in omnibus Eccle- res mul acerdotum T monachorum.O δε- si , sed in Constantinopolitana praecipuE, lissimae plebis consensus accelsis.
aliisqueinsignioribus aliquando, ad vitandam Alterum exemplum suppeditat epistola
404쪽
Agapeti Papae ad Hieroiblymorum Episco- X I. Sane Reges Francorum jure illopum , qui ait post depositionem Anthimi usi sunt cum bona Episcoporum & populi
consecratum a se Menam in sede Constan- gratia. Editus fuerat Aurelianensis ille c. tinopolitana. Cui simul atque serenus norum non anno quingentesimo quadragesimo no Imperatorum, inquit, praeter meros electio fi- no. Anno sequenti Nicetius plena Regis Ovit, tanta omnis cleri ac populi consensio Dicta populi Hufragio Episcopus Lugdunensis o d. est, ut merito ab Omnibus electas visus fuerit: tus est, ut loquitur Gregoriur Turonensia in
η - - - .m si mi ἡ ε mi λιώ, οιιχως τισαι. tionein sequerentur in eliciendo Regis con- mi ου τε πυτος - . I, μου σάυλι sensu docet formula septima apud Mareula ω παρ εχ Ο ιπι εγ2ιαι m- sum. Fiebat decretum electionis a clero de
γε s. a populo , elidentium manibus subscriptum IX. Sed nihil est quod Gallicanorum quod per legatos mittebatur ad Regem aEpiscoporum animos ad sanciendam Regi. corpore civitatis , quod a Marculso com bus auctoritatem de expectando in electio- mu e vocatur , ut apud Iurisconsultos monibus eorum assensu vehementius inclinare κοινὸν . Adjungebant libellum supplicem, eua potuerit quam Romanae Ecclesiae exem- jus verba concepta reseruntur in formula: plum. Puli;s enim per Narserem ex Italia Ne desituta sint mei decedente pastore, in uis Gotthis, clim Roma vetus iterum Imperio co UUrim suppliciter postulamus ut innituere adjuncta fuissEt temporibus Vigil ij, ejusque, dignemini illustrem virum illum. Decretum ut putatur, conniventia, constitutum fuit illud, consensus civium vocabatur , cujus a Iustiniano, qui exemplum in eo sequeba- plerunque rationem habebant Principes, ut initi, ur Theodorici Italiae Regis , ut electus a patet ex Gregorio Turonensi lib. iii. cap..., in thia a. clero non ante ab Episcopis ordinari posset i I. de Quintiano a Gotthis ejecto a civita-' quam ejus electio ab Imperatore Constan- re Ruthena, dein ab Arvernis electo annotinopolitano confirmata fuisset , ut docet D xxvi. quem jussit Rex Theodoricus ini- Onuphrius Panuinius. Vnde postea Grego- bi constitui. Ait idem auctor lib. IV. cap.Xv. rius magnus, ut se onere regendae Ecclesiae Turonici audienses re ressum fuisse Rege Cl liberaret , scripta ephola ab imperatore tarium de caede Saxonum, facto consensa in E
Mauricio petivit ne electioni assentiretur. phronium Presbyterum, ad eum pergunt. Mox:ro,. Due. L, i. quod observavit ante Io nem Diaconum Et data praeceptione Euphronius ordinatur uis 'IL & Aimoinum Gregorius Turonensis. Scrip- copus. Hujus Praecepti formula habetur apud , - . it Mauricio Imperasori, coniurans ne unquam Sirmondum in appendice tomi secundi Con. consensum praesaret populis. Mox: Dara praecep- ciliorum , ubi haec sunt verba: Cum consiliatione usim jussit institui. O voluntate Ponti cum procerumque nostrorum. X. Consi. ntinus quidem Pogonatus, post juxta voluntatem es consensum Heri O HOConcilium sextum , indulsit Petitionibus hium iasius civitatis in supradicta urbe ponti- Ioannis Episcopi Portuensis ut libera esset salem in Dei nomine vobis commisimus digni- Ecclesia Romana a solutione quantitatis ratem. quae solvenda erat pro confirmatione Pon- XII. Sed aliquando electum a populotificis Romani, sed confirmationis necessi- Principes respuebant, ut patet ex Gregoriotas tunc non est sublata. Quin potius addi- Turonens lib. v II I. cap xx I .de Valdonetum suit illi divali jussioni, teste Anastasio, qui Episcopatum Burdegalensem petebat:
. quod non debeas oraenari qui eistus fuerit, Cum muneritas G consensu civium ad Regemnis prius decretum generale taetraducatur in properis; sed nihil obtinuit. Tunc Rex data ρυ- regiam uriem , secundum antiquam consuetudi- ceptione 3ussis Gunderisium Santonicum Cominem ι se cum eorum constentia se iussone δε- tem, cognomento Dodonem, Episopum ordinari beat ordinatio provenire. Idem Princeps po- gestumque est ita. stea concessit , Benedicto secundo peten- XIII. Quare cum pro innata rerum te, ut absque mora post electionem fieret humanarum conditione supremat auctorita
ordinatio Pontificis. Quod locum habuit iis arbitrium suis limitibus dissicillime cun- in electione Ioannis quinti. Sed succeioris tineri possit, Reges aliquamio assensum ver- Cononis electio missa fuit ad Theodorum tebant in meruiniimperium, & sublata a Exarchum, ut mos est . inquit Anastasius. clero & a populo electionum libertate, res Unde inferri potest liberatos fuisse Roma- criptis suis episcopatus concedebant, etiam nos ab onere mittendi decreti Constanti- invitis dc repugnantibus populis, adverssisnopolim, sed obnoxios fuisse Exarchorum decreta sedis apostolicae. Si gratum &accep- examini, donec ipsi tandem Exarchi dese. tum clero & plebi designarent, ut fecerat cere. de Mena Iustinianus , inversus quidem erat
405쪽
canonicus ordae, sed non eversius. Quare nul- τώ e aliquis nimia temeritare praeseri sirit, alus desiderio Principis refragabatur. Rus comprovincialibus Lia i us Epi pus recipi
ordinis exemplum insigne apud Gregorium nullatenus mereatur quem indebi ὸ ordinatum Τuronensem lib. vi. cap. xx xl x. de Sul- agnosiunt. De anteactis autem ordinationi-pitio , quem reliquis competitoribus Rex bus Metropolitanus jubetur decernere cum Gunt ramnus praetulit: Sulpitius in i i urbe Episcopis provincialibus, juxta antiqua sta-
Bituri m ad sacerdotium Guntramno Rege δε- tuta canonum. venie praeeligitur. Nam cum multi munera of XIV. Attamen hujus constitutioni, ra
ferrem, haec Rex episeopatum quaerentibus respon- tionem non habuit Rex Clotarius , qui Ei hemiasse fretur i Non est incipatus nostri consue- rium Ecclesiae Santonicae praesecit cavi rudo Iacerdotium venumdare sub pretio , nec que decreto suo ut assique Metropolitani conse vesrum cum praemiis comparare; ne O nos tur- lio benediceretur, qui non erat' sens scilicet in pis lucri infamia notemur, O vos mago Simo commitatu. teste GregorioTuronensi lib. iv ni comparemini. Sed juxta Dei praescientiam Sul- cap. xx v i qui haec addit. Apud urbem San
e:, to .Tat. Ita. s. pitius vobis erit Et opus. Ex eodem auctO- tonicam Leontius Burdegalensis, congregatis pro
re didicimus Rutnenum episcopatum vacan- vinciae si Disopis , Emeriam ab epi patutem obitu Dalmath, qui Regem tabulis depulit, enens non canonici fuisse hoe honore testamenti adjurabat ne personam ab ea Ec- donatum. Cethrum Episcopi Heraclium Pres clesia extraneam praeficeret cum multi eum byterum Burdegalensem elegere . consensibi conserri peterent , Theodosio Archidia- sumqueseum ad Regem direxerunt, ut ejus cono illius Ecclesae a Rege donatum, post judicio probaretur. Nitebatur Lontius aucto- relectum Dalmatij testamentum in 'Un- ritate Concilij Parisiensis, quod ordinatio-tia Childeberti Regis ac procerum ellas. Quan- num adversus canones actarum discussiodo Turonicae urbis cives ad Catonem Pren nem & judicium synodo provinciae commi-byterum Ecclesiae Arvernae accesserunt ut serat. Verum Rex Charit,ertus injuriam si- ejus consensum poscerent pro Turonensi bi fieri caussatus. quod se inconsulto Epissepiscopatu, ille tumido animo hanc gratiam copum a patre suo Clotario delectum &' ain, lib. . e. n. respui ζ. Cui cives dixerunt: Non enim te admissum expulisset, Emerium sedi suae re nostra voluntate expetivimus , sed Regis prae- stituit de ab Episcopis mulctam exegit anceptione. Quare cum postea a Turonicis pe- no circiter quingentesimo sexagesimo tertio. p. e teretur Euphronius, respondit Rex : Praece- XV. Postea varie se habuit nepotium perum ut Cato Presbiner ιllic ordinare r. Et istud electionum , quae, praemissa cleri & po-
caries spreta Iuso nostra ' Responderunt ei: puli clectione, & decreto regio subsecuto,
Petimimus eum , sed noluit venire. fiebant; ut docent promotiones circiter an-Enimvero intra modum illum Principes. num sexcentesmum factae Bertharij ad Eepetitorum molestiis oppressi, sesie non con- clesiam Carnotensem, Gaugerici ad Cametinebant , sed a se solis oectum ab aliis ordi. racensem , Licinij ad Andegavensem & Lunari praecipiebant quam a Metropolitano pi ad Senonensem , ut patet ex auctoribus proprio & a provinciae Episcopis. quod erat qui vitas illorum scripsere. Quandoque vero
canonibus Nicaenis Ec Romanorum Ponti electiones fiebant ex mero Principis impe ficum decretis & canonibus Gallicanis om- rio. Hanc labem canonum reficere cona
nino c'ntrarium. Quod acciderat in Cau- batur Concilium Parisiense quintum habi lino justii Regis Theodebaldi ad Arvernae tum anno D cxv. die xv. Kal. Novembris. civitatis episcoeatum electo, & a convoca. Quippe canone primo aliquid ex antiquoris sacerdotibus apud Metensem civitatem jure repetivit , ut pondus aliquod adderet. ordinato , ut testis est Gregorius Turonen- electionibus , quas fieri constituit ά Me
sis lib. I v. cap. vii. Ideo Concilium Pari- tropolitano, cum consensu cleri atque ci- sense tertium anno navia. can. v iii ca- vium, & ab eodem ordinationem fieri cum
vit ut libera relinqueretur electio, nec Prin- Episcopis provinciae , vetatque ne 'uis percipis imperio violaretur , vetitis etiam pro- potestatem subrepat. Eadem illa die Rexus cialibus Episcopis ne per regiam ordina Clotarius condidit edictum generale , habitionem electum, & ab alus ordinatum, ad- to Pontificum dc optimatum consilio qui mitterent. Nullus, inquit, cimibus invitis ora huic synodo intererant, pro confirmatiOHης μr Disopus, nisi q4em popali O Clerico- ne canonum: mi curiae hanc deliberationem, num cicctio plenissima quaseris voluntate , non quam cum Pont cibus vel tam magnis via Trincipiis imperio, neque per quamliιet condi- ris optimatibus aut fidelitus nostris in sπο- tionem , contra metropolis motantatem vel Dis dati Concilio instituimus , temerare praesumescoporum provincialium ingeratur. uod F per rit Oc. Minationem regiam honoris sius culmon pera Itaque refert magnopere ut sciatur quid
406쪽
, de primo illo canone constituerit. Ac pri- jus electo acquirebat, supplebatur per Epis
ino quidem Metropolitano ac provinciali- copos dc proceres palatinos.decret unaque bus ordinationem reliquit , secund5, clero regium erat vice nominationi, hodiernae, ad
ac populo electionem , tertio, Principi ap- proprium Metropolitanum directum. probationem clecti. Quae quidem juxta ca- Subjiciemus verba formula: sextae , quae nonis Aurelianensis praetcriptum recte decre- brevior est quinta: Domina sancio, se u a vit, nec interina erobavit sus illud ex vete- solica dirnitate culinis in Chrso patri utare novum , quod Metropolitano electio- Episcopo ille Rex. Credimur iam au ve rumnem tribuebat cum consensu cleri ac populi. reverentiam pervenisse sancta νecordationis se Sed quod ultimum adjecit, canonicae liber- bis i Eius amittitem emocatione d vina de ρυ-tati ut detrahebat, ita niajestatis regiae dig- 'iu soli luce migrasse. De ovus successore, nitatem augebat permaxime. Quippe re- uituine integra , cum Ponti citas vel pri-giam electio Um , quae sola consuetudine raratibus populi nostri pertractantes, decrevimus nitebatur, iure constituto munivit ex Pon- inlustri viro illi, aut venerabili viro illi adtificum de procerum assensu. Quare cetin praefatam urilem pontificalem traMurtur Chri Episcopi duplicem personam sui inerent, auspice committere dignitalcm. Et ideo salutatio soli in synodis canones vetustos sequi se pro num Iura digno debita honore solventes . ριώ-fitebantur, eosque renovabant, sed in Prin- mus ut cum ad vos p.rvencrit, i um, ut ordocipis Consistorio GA, sive per dis- postulat , benedici vePra sanctitas non moretan pensationem . regiae voluntari nost relucta- or unctis vobs cum vestris provincialitus, j. bantur . m iis scilicet quae fidei contraria sum in seuprascripta urbe consecrare Chrso au non essent, licet adverta exactae canonum spice denatis. Agat ergo alm s vfra ui σobservationi reperirentur, quamvis interim nostri volantatem rivotionis incunctamur de Reges ossicij iiii admonerent, ne jus dereli- ἰeatis implere, O tam et os quam iraetro stabi-ctum videretur; exemplo Gregorij magni, litate regni nostri jugi invigilatione plenius exo- qui sitnilem regulam sequebatur in varias ne- reris. Ex hujus formulae verbis addisci in usgotiis, ut ejus epistolae docent. Haec sunt quam Reges adhibebant observantiam erga edicti verba: Definitionis nostrae est, ut cano- Episcopos in rescriptis suis, de qua nudiu- num statuta in omnibus consimentur, se quod stertius disputatum fuit, quique ei set in re. Ire tempora ex hoc praeterm issum Hss, vel dehine gio Consiliario consessius ordo inter Episco- perpetualiter observetur. Da ut uisicopo decedem pos & proceres, ut loquitur formula quinte, in loco ipsius, qui a Metropolitano ordinari ra , sive primates populi nostri, ut loquitur debet cum provincialitus, a clero se populo eli- sexta. Demum ostenditur persuasisse sibi pa-s tum esse per a condigna fuerit, per ordγ latinos regiam illam designationem seri renationem Principis ordinetur. Vel certὸs depa gali riser , id est , juxta regulas canonicas, latio Auior . per meritum A sona ct doctrinae quoniam electio fiebat in palatio ab Episco
ordisetur. Clausulae ultimae sententia haec pri S a primatibus populi ,ec de persona quae est, ab electione cleri & populi excipi viros per canones promoveri poterat. eximios, qui in palatinis obsequiis , lateri Sed illud perpetuum non fuit ut in pala- Principis adhaerentes, hanc gratiam prome- tio prima fieret electio. Saepe cleri & populi riti essent, ut ex Lupo Ferrariens de aliis desideria expectata sunt, quae assensu regio testimoniis inferius probabimus. Qiramvis perficiebantur. Sic Austregi siliis obtinuit
intra hos limiteς non continuerit sese regia anno ocxxi. Ecclesiam Bituri censem, om-
potestas. nium unanimi consensu, Rege quoque annuenia
XVI. Qua vero ratione fieri solerent te, teste auctore vitae illius. Eadem rationeclectiones in palatio, seu decreta regia , do- Arnulias episcopatum Metensem adeptus est cent Praeceptum de episcopatu Sc Indiculus anno sexcentesimo vigesimo tertio Sic Aia apud Marculsian, formula quinta de sexta. domarus a Da oberio Rege ab omni populo
Ecclesia quippe vacante , qui praeficiendus electus es ad Tarvanentem Ecclesiam. Et est Episcopus, non solius Regis arbitrio de- populi voto , ac Resis consensu , Sulpitius signatur, sed eligitur in palatio ab Epis o- consecutus est Eccletiam Bituri censem circi pis & proceribus qui lateri Principis adsi- ter annum sexcentesmum trigesimum. dent: ae si cleri εc populi vices in se susce- XVII. Attamen quoniam in palatiopissent. Decretum vero Principis ad Metro- quoque , spreta cleri de populi electione,
politanum dirigitur , ut eum una cum Epis. episcopatus decernebantur Regis imperio, copis provinciae ordinet, i praevio scilicet Remense Concilium habitum anno D cxxx. examine canonico. Hoc ultimum conservat duo sancivit. Alterum, ut cap:tula canonum ordinem canonum in articulo necessario con- Parisiensis superiori; synodi , quam genera-secrationis. Electio vero , quae tunc nullum lem vocat, custodiantur. Alterum, ut Clo-
407쪽
tarq Regis edictum dominicum observetur. in AVUMMnens urbe Leodegarium ordinare Sed statim addunt in ultimo canone ut ele- debcrως Episcopum. Siquidem nuper inter duos mones Episcoporum fiant universali rotius contentio de eorim episeopatu exorta fuerat, sepopuli voto & provincialium assensu , N ut que ad sanguinis effusionem certatam. Cum indigenae loci eligantur. Scilicet, ut antea que unus ibidem occubuisset in morte , es di ιν dicebamus, testantur de servandis canoni' pro perpetrato secure datus fri ei in exiij im bus , ut ne illis nocere posset aliquando Aonem, tunc Bathildis Regina , qua cum CD quod ex jure sibi reservato Reges electio- rhario filio Francorum regebat palatium, ditianes quandoque agebant in palatio. Eadem no , ut credimus , instrua consilio, ad memo mente Concilium Cabilonense habitum ratam urbem hunc direxit mirum , ut ibidem anno Dc L. decrevit canone decimo a com' esset Episcopus. Circa idem tempus , id est, provincialibus, clero , & civibus suis ele- anno sexcentesimo sexagesimo quarto , opti ctionem Episcopi faciendam. Vt antiquissi- mates o rectores palatis consitrum dederunt ma illa forma svnodi Nicamae exacte resti- Childerico Regi ut Lan ebertum praefice- tueretur, non soli Metropolitano , ut ion- ret Ecclesiae Trajectensi i cui Regis imperio stitutum in synodo Parisiensi , sed etiam pro- plebs omnis consensit, inquit auctor vitae. Id vincialibus Episcopis cum clero & populo tamen non impeaiebat quin alibi eodem an electionem tribuit, ut fecerat Remense Con- no libera electio , ab Episcopis & populis cilium. Sanh Conciliorum repetita sollici- facta , tuum haberet ante Regis assenium ludo non fuit omnino inutilis. Conjunctis ut patet ex auctore vitae Amati r Senecio Se enim cleri & populi studiis cum Regis desi- nonensium Episcopo e vita substracto, ab Episderio, digni sacerdotio viri eligebantur. Sic copis se populis sanctus Amatus eligitur. Prae in Modoaldo Treverensi Ecclesiae praeficien- jectus uri,is Arvernae fit Episcopus decreto do Rex es Dux ille aequi simus Pipinus, aliί' Regis populi petitionibus annuente anno sex
que optimates , clerus is populus concurriise di- centesimo septuagesimo. Defuncto Audoenocuntur in Modoaldi vita. Eligium Novio- anno sexcentesimo septuagesimo sexto, cun- mensis Ecclesia & Audoenum Rotomagen' m Rothometensis urbis cives missa petitione adsis eodem electionis genere acceperunt an- Theodoricum Regem, cum ejus permissu O --no sexcentesimo quadragesim sexto. De ctoritate beatum Ansbenum Abi elegerunt con Audoeno haec verba usurpata tor illius vi' secrari antisthem. Mox : Tunc eligentibus cntae: Ilium enim solum easde dignum tam Rex mibus praefatae urbis metropoleos , cum unanimi quam proceres itemque curui ct populus resta- voto sanctorum Sacerdotum, Regis, o Princia lanior. Nec omittendus insignis locus qui le- pum , eligitur,'rrahitur, atque in palatio agitur in vita Theodardi: in quo , juxta Ca- sancto Lamberto 'sopo sedis Lugdtinensis bilonensis Concilij decretum, Episcoporum alii ue sanctis Praesulibus , qui ad hoc placi
provincialium electio cum Regis electione rum contenerant An Ponti cem consecratur se
conjungitur, non omisso cleri & populi con- clesiae Rothometensis. Haec omnia gesta sunt sensu i Pari consiense Ecclesiae ct palatj, ct juxta praescriptum Concilij Aurelianensis. 4nimi applausu cleri se populi , Neodardus Sed Lamberti illius Lugdunenss electio fa- electus, ct a Cuniberra Episcopo in Episopum cta fuerat paucis annis antea juxta edictum consecratus, praesedit Ecclesiae Trajectens, scili- Clotari j Regis; ut colligitur ex eodem au-cet anno sexcentesimo quinquagesimo qua' ctore vitae βnsberti: Defuncto sancto Genesiolo. De Farone in episcopatum Meldensem ejusem urbis Lugdunenses Praesule , illico pius
promovendo circiter annum DCLX. haec. Rex Theodoricus o inclytus Princeps Pippi habentur in ejus vita : A viris religio imis nus cum proceribus palas salubre agentes con
hujus provinciae missa ess gestio de eo ad RG filium , divina utique providente 3 pione , ingem Cloiarium, ut suo assensu praeberet consti- praefata urbe cum unanimi ejusdem regionis iuendum Ponti rem in populo. 'ui gratulatim populi voto Lansbertum conintuerunt antistitem
ne digna ex hoc valde placidus, non selum com m
sensoni animum inclinavit, sed etiam Ieri μυ simpulsiate ulla adiudicavit. Consensum scilicet civium Praecepto dato fir
Rursus libertas electionis conceditur anno Dc Lxxx. Ecclesiae Ambianens. --diens, inquit auctor vitae Salvij, Theodoricus Rex Francorum sanctum Honoratum migrasse
Episcopum a solo, legatos suos direxit ad uria
XVIII. Quandoque vero contentio- bem Ambianicam , sanctum scilicet Ani trium num subortarum occasione Reges , necessario veluti remedio', ad Ecclesiae quietem electione sua palatina utebantur. Qu9d pro
batur diserte ex auctore antiquo vitae Leo-
degarij. Incubuit, inquit, caussa nece Fiatis ut Nomiomensis Ecclesiae Ponth cem , et intimans ut urbani dignum Deo Absque flutiferum eligereni uisio m.
408쪽
tur in electionibus D coprexm 1am ιnde a tempora ιns Recare ι Regis. Dureum aut trium designatio fiebat, ex constitutione c.nciis Barcinocensis Di ΠιθPan ιa Ta conresi. c d ptiuum ex suspicacitas gentis illius animis. II. Synodus Toletana quarta caninicum electionum er inem diserte restituit Sed non exclusit ape
te interventionem regiam. Quod probatur varisi argumentu ex alia a ruιqmtate.
ID. Illum usum apud Hispanos ex Gallia V regatis fuisse vero simile est. I V. Reras Hispani indulgentiam Concilν verte
runt in meram imperium , O plenum ius electi umstatim ad se traxerunt. Probatur ex canone sexIo Concilii duodecimι Tolatam , qui e plicatur. V. Garsias Laalsa notatus, quι sensum istius --κῶ ιn diversum Ohit. Halluc xatio κιs h ut τι origo indicatur.
A Dot Tio. J Duodecimo senti illud tantum invaluerat iri H tama citeriori μι electio Episcopi celebrari non posset absque eonsilio O assensu Regis. Sed id quoque δε At Petrus primus Rex Aragonum. fisit tamen ut postqv m euectio facta fuerat , electus Regi praesentetur in signum regia Idotatis. Q, ab
Innocentιo tertio confirmarum est.
I. A N T v uda A M ad ulteriora progre-2 diamur, non alienum erit ab insti.
tuto de consuetudine quae invaluerat in Hispanus post receptam a Recaredo Rege catholicam fidem paucis disserere. Eam nobis insinuat canon tertius Concilij habiti anno Recaredi xiv. de Christi Dxcix. ab Episi copis Tarraconensis provinciae, in urbe Barcinonensi, in Ecesesia sanctae Crucis : quae quidem ab usu Resum nostrorum non abhorrebat. Permittebatur scilicet, juxta canones , electio libera clero dc plebi, & judicium integrum Metropolitano & coepiscopis. Attamen regius quoque assensus intercedebat, qui designatur in canone illo perscra regalia, id est, sacras literas regias; quarum rationem haberi prohibet si laicos omisso tempore a canonibus praestituto, ad epiccopatum statim provehi mandent , etiamsi consiensio cleri ae plebis & Pontificum electio assensioque acceuerit.Quod in eo canone sub iungitur de duorum aut trium designatione, quos coissensus cleri O plebis elegerit, non est petitum ex lege Iustiniani, qua Hispani non tenebantur, sed ex prudentia Episcoporum ingenio provincialium accommodata, quae trium eligendorum formam desiderabat. Ex
Leonis primi praescripto a Metropolitano is aliis praeserendus erat qui majoribus juva-
retur meritis & studiis. Sed huic Concilio
placuit ut negotium sorti committeretur. quod tantum ad provinciam Tarraconen sena pertinet. Ita tamen ni duosus aut tribus,
quos aute consensus cleri se plebis elegeris, Me- rivolitanuaricio eγώ ae episcopis p sentatis, qvcm sors, praeeunte Episcoporum styunio, Chriso Domino terminante mon amens, benedictio consecrarionis adcumulet. Ea est provinciae ilialius indoles, etiamnaum hodie , ut suspecta habeant hominum judicia, ideoque magistratuum municipalium electiones non ordinis aut plebis judicio, sed sorti committere solent. Quod institutum quoque fuit adtollendas , quae ex repulsa oriri solebant, graves inimicitias apud homines injuriarum
a Sisenando Rege ex omnibus Hispaniarum
provinciis congregata anno D C X X x i l I. dii ertis verbis canonicum ordinem in Episcoporum electionibus restituit can. x x. Sed nec ille deinceps facerdos erit quem nec clerus nec populus propriae civitatis elegeris , vel auia ZIoruas Metropolitani meI comprovincialium Socordotum assenso exquisivit. Quibus verbis non excluditur aperte regiae voluntatis in terventio ; per quam praeliciebantur sedibus episcopalibus illi quos auctoritate sua Rex foveret, ut patet ex Braulionis Caesaraugustani epistola ad Isidorum Hispalensem, quaeum rogat ut suggerat Regi quatenus m tropolitanae Tarraconensi Ecclesiae iliam praeficiat cujus doctrina sanctitas celetas sit vita forma. Isidorus respondet , Regi manere in
certum ubi certius converrat animum. Quae te
stimonia citat Loalsa in Notis ad Conci Ilum Toletanum duodecimum. Quibus ad di potest illustris locus Iuliani Toletani in expeditione Vvambae Regis. Loquens enim de Ranimiro contra jus in episcopatum Nemausensem evecto ait: In cfus electione se sis ordo attenditur, nulla Principis vel Metropolitani de nitio praestolatur. III. Illum usum apud Hispanos ex Galalia propagatum credere par est. Quippe cum Hispanicae Ecclesiae illa tempestate uterentur codice canonum qui , praeter veteres.
continebat etiam Gallicanos, s ut patet ex antiqua collectione quam propediem in lucem daturi sumus cum aliis veteribus collectionibus tum Graecis tum Latinis ) faciles suerunt Hispani in admittendo assensu regio, qui decretus erat in Concilio Aurealianens.
IV. Sed.statim Concilij indulgentiam
verterunt in merum imperium , & ad se jus electionum plenum Reges Hispaniarum traxerunt. Quod distamus ex canone sexto
409쪽
Concilij Toletani duodecimi habiti anno primo Eruigij Regis, id est, anno sexcenatesimo octuagesimo primo, quo canone confirmatur usus ille electionum a Resibus usiurpatus 1 non autem de novo institui tur, ut quidam sibi persuaserunt. Illud unum novum decernitur , quod dignitatem Epineom Toletani augebat, & faciliorem p stabat regiae electionis executionem , scilicet ut electus a Rege , judicioque Toletani Episcopi probatus , ab eo ordinaretur, ea lege, ut intra trium mensium spatium a die ordinationis suae Metropolitano suo se consecratus sisteret, ab eoque monita pro regenda dioecesi opportuna susciperet. Is autem ordo antea servabatur ut Rex non
prius successorem deligeret quam de obitu decetaris certior factus esset & consultus
de persona praeficiendi , consultus scilicet a clero & plebe , & a Metropolitano &coepiscopis , qui consensionem suam mitia tentes , regium decretum pro electo suis suffragiis, aut pro alio ex Regis arbitrio, expectabant. Haec omnia, quae non poterant brevi temporis spatio expediri, molestiam creabant Episcopis provincialibus, quorum vota vel admittere vel spernere penes Regem erat , ide6que fere inutilis erat eorum aeque ac cleri plebi sique consenso. Regis dignitas & potestas erat in suspenso.
Ecclesiarum interim vacatio contra canones protrahebatur. Ideo maluerunt Epis
copi omnia permittere Regis electioni &judicio Toletani Episcopi. Hic est sensius
Concilij. cujus verba retulit Gratianus dist. L xi II. Dum uno ti: que disse tracta tera
rarum, commeantium impeditur cveritas nun
tiorum , quo non queat Regis auditi bur decedemtis Praesulis transitus innotesci , aut de successore morientis sopi tibera principis eIec is p solari, nascitur semper O nostra ordini de relatione talium Hocultas , cse regii tote Pati, dum consalium nostrum pro subrogandis Pontι-
cibos suinei , injurim necessitas. Fatentur Episcopi liberam suisse Principis electionem
ante hunc canonem , sed suspensam donec consultatio seu relatio missa fuisset e provincia a Metropolitano & Episcopis.
V. Fallitur vir eruditus Garsas Loalsa in Notis ad hunc canonem, in eo quod existimat Regem ante Concilium Toletanum
electionem suam ad Concilium generaleHispaniae retulisse , Concilium autem inquisi
visse an nominatus dignus esset eo munere,& postea nominatum confirmasse. Hallucinationis occasio sumpta ex Concilio Tole. tano xvi. quod laudat i in quo agitur de
Felice Spalensi Episcopo , quem Egica ad
Toletanum episcopatum elegerat , eique
ejus Ecclesiae curam interim commiserat, re. servans eam translationem decreto Concilii generalis firmandam. Quare Concilium cum consensiu cleri ac populi Toletani Felicem de Spalensi sedem Toletanam se can nonicὸ transducere declarat canone duodecimo. Translatio non poterat juxta canones decerni a Rege, sed a synodo generalii cujus auctoritati eam Egica recte permisit, &praeterea translationem Bracarensis ad Hispalensem sedem, & Portucalensis ad Braca rensem, quas Concilium hoc eodem canone decernit. Quod non debuit trahi in consequentiam pro eiectionibus omnibus. Id autem ex alio capite perspicere poterat Loai-sa , quod temporibus Concilij duodecimi
immutata electionum forma, omnia ad merum Regis arbitrium relata erant. Quomodo ergo poterat usum antiquiorem illo Concilio duodecimo interpretari ex usu Conci-hj decimi sexti anno sexcentesimo nonagesimo tertio habiti, quod erat posterius duodecimo annis tredecim.
STEPH Λ NI BAL u EI L. AT pia posteritas multum remisit de hae severitate. Gippe duodecimo seculo illud tantum in Hispania Tarraconensi invaluerat, ut post Episeopi obitum alius eligi non posset absque consilio Ac assensu
Regis. Parum id conducere ecclesiasticae libertati censuit Petrus Rex Aragonum. Itaque post peractam Romae eoronationem suam ab innocentio III. anno Mecvi. aeterna lege sancivit ut deinceps libeata esset Episcoporum electio , assensu repta minimὸ requisito, id est , inexpectata etiam eligendi licentia. nam antea id quoque obtinebat. Ne tamen prorsus abjiceret jus illud regium , edicit ut postquam electio facta fuerit, electus Regi praesentetur insitu uregia sirilitatis. Quod adeo gratum fuit Innocentio Pontifici ut hoe Petti Regis edictum confirmaverit litetis datis ad Episcopos in regno Aragonensi constitutos . quae extant in archivo monasterii Rivi pullensis in dioecesi Ausonensi de in regesto ejusdem Innocentii, cujus mihi copiam fecit vir illustrissimus Franciscus Bosquetus Episcopus Mon elietiss. Sie ergo habent. Iniscentius Discotur servus fervorum Dea , venerabilibus fratribus Archiviscuis fovis σaltis ει eis uram Pralatis o univosis cierios in re no Aragonensi constuuiis Distem est apostolicam
νι. In lueras Maidem carissima in ch sto fit nostri
Prem iliastris Ru s Aratinum se ae et e bo versam pes eximin comiκeri. P E T R V s Dei gratia Rex / tagonum . Comes Barchinonens . & domi nu Montis pessulani. venerabilibus in Christo Te raehonens Archiepiscopo . & universis Episcopis, Abbatibus, ceterasque Ecclesiatum Plaetatis . Aeeorum
410쪽
eorum conventibus in regno & dominio nostro con- naento Martellus omnia bona ccciniastica
ilicii tis , aetetnam in Domino salutem. Regi Rς- invasisset, episcopatus quoque pro arbitriogum, per quem Reges regnant, revςxen iam dςhi miradebat. Attamen inter densas illas tenetam exhibentes , le sponsae ejus s nox v ς' ςς bra, electionis lux quaedam affulsit in Au-
tam , qua electionem Praelatorum sine nostro con- do Eu Uberius illi Ecclesiae praesectus est. silio & assensu procedere non permittebamus, an pe omnis uua loci plebs congregara , in-re Dei & sanctae Ecclesiae . de pro remedio animae quit auctdr vitae ejus , ad Carolum inclytum nostrae Sc parentum nostrorum, relaXamus; v0biL Francorum Principem legatos cum muneribus Oque & universis successotibus vestris & coi 'ςnxi' homili prece mittit , pro Eucherio scilicet.bus in omni iurisdictione nostra constitvxi lihζx dyc u Domino habuit quod ab co
eligendi facultatem per nos & per omnes luccessores - .
noitros, assensu regio minimὸ requisito, in perpe- ---o crps μ' - . . . . tuum indulgemus. Hoe solum nobis & successori- II. Pl Set sequentis temporis turpitudibus nostris reservantes , ut libere & canonice ele- nem patefacere , qua nclo nulla in Episcopis
ctus, in signum regiae fidelitatis nobis de successo- dignitas , nulla in Ecclesiis disciplina , sed in ribus nostris debeat praesentari. N O S igitur deur rerum civilium perturbatione . ecclesiastici
tionem reiam ιn Domino commendantes , est apyrobantes in hae parte statutum ipsius, istud auctoritate apostolica confirmamus , ct praesentis scripta patrocinio communimus. Nulti ergo omnino homιnum liceat hanc paginam nostra confirmationis infringere , vel ei aura temerario contraire. Sι quis autem hoc attentare
quoque ordinis sola vigebat deploranda confusio ; acleo ut laici episcopalibus fruerentur. Qua de re Zachariam Papam monuit Bonifacius his verbis anno septingentesimo quadragesimo secundo. Franci, ut δε-
' u mineenti tame pontificitum . perdinan--s dabant vel renovabant Modo autem
dus Rex Castellae contendebat Episcopos eligi non maxima ex parae per civitates vis vales sedes fosse absque assensu regio ; ut colligitur ex episto- traditae sunt laicis ad posydendum, vel adultei Honorij III. ad Episcopum Burgensem , quae ruris Clericis,scortatoribus, ct publicaΠis se- extat in quinta collectione Decretalium , Tixul laxiur' perfriundom. Haec perniciosa di
Synopsis. XI. lapidatio amixit praecipuli Ecclesiam Remensem , quae tunc & postea per multos an
nos sine Episcopo fuit , ct res Ecclesiae de illoepi patu sunt ablata, ct per laicos divisae ,
cui ct de aliis episcopalitas, ut loquitur Hadrianus priimus in privilegio dato Ecclesiae Remensi apud Flodoardum. Addit autem
Bonifacius Carlomannum Ducem Franco rum cogitare de synodo congreganda , ut
quae collapsa est vel potitis , ut ille loquitur , calcata & dissipata religio possit in aliquo corrigi de emendari , petitque a Zacharia
I. Carolus Martellus episcopatus tro arbitrio dabat. Lux tamen quaedam eluitonas inust per illas tempest res. II. Tum laici fraebantur epfvatibus. obfummam vivenui licentiam. si e de re Zachariam Pontificem graviser monuit Aon acuti Archiepsο-pvs Moguminus. Praecipua vero malι labes fuit E
III. Sub Cain anno, Aranesti filio . iustuu- libentissime contes sit. . . ii Episcopi Principis arbitrio, cum ransitis Epso - III. Cario mannus Vςro Hatim Conci-rum oe procerum. sua de re Francis gratulatur Pa- lium cocgit in Germania, praesente Bonifa-pa Zacharias in epistola ad eos data. cio Legato Papae : cuJus acta confirmata I V. Idem prora.s actum est AE 'Pippiηρ , Cμημ' sunt in frequentiore synodo habita apud manni fraire, in parte regni qμή -per ρ Iηρ γ Liplinas anno septingentesimo quadragesi
z, ejus acta lis avit. mo terri . Primo autem prioris illius synodi V. Lupus Femtrae=ss dicere videtur Pininum canone pulsis, ut par erat, laicis ab epi inita egisse ex privilegio sibi indulto a Zacharia. Srd copatuum possessione , imo vero & infami terba ejas intelligenda sunt de ratinabitione Zacha- bus Clericis , qui reditus suos faciebant
mae, non autem iis mandato aliquo Πηte dent . πο- docet Carlomannus se per civitates ordinassemfactus Agoguntinus agnoscebat P cipum in hoc eloἱ ιonum negotio auctoruatem VI. Pippinus , post adeptum Noum ordinem tenuit in con tuendιs Episcopii. eundem
isiopos per consilium sacerdoIum, religiosorum, Cr optimasum seorum , ct con tusse super eos Archiepiscopum , qui es Missus sancti Petri.
Hacque ratione ecclesiastica disciplina emergere coepit ex priori colluvie, connitu- cum Dux Francorum Carolus cogno- tis scilicet Episcopis juxta edictum ClotarqTOm. II. Eee I. T NEu NT E autem seculo octavo