장음표시 사용
111쪽
rer fide iccim misi in substitutus,quam quis sue iiDnstituitu, solant cl.ςonditiones, ct e sus fideicommissorum saepe pendere, & a dubia facti determinatione, & a subtili, di inter Doctores agitata iuris quaestione, quae faciunt, ut causa sit ordinarie
agenda, .r Irai ta Hart. .num. 2O7. ct multis in locis repetita.
decimitcriij Articuli. M si, puta in tertia includitur, at temtia excludit, oe ambo pro indivise
et 8 3 Donaturius causa mortis est legiti- 28 F contra Hesror legitimus is dicitur, mus contradi Ior aduersus haere- cui competit immistro. dem, quando immistionem praetcn- *89 Donatarius causa mortis propria
dri tuae in bona donata , cy' eodemic ore haeres petit immissIovem. Declara it eodem modo excludat
haeredem, quo irae includuur, unde auctoritate post ione capcrepore 29o Authoritate propria qui capere potest, facilius capit authoritate iudicis.
euando meuit m diuers dispositione, nempe donationis
causa mortis. Vllum vidi in his terminis hunc articulum tractantem, in iacto autem continiagere potest, ut donatarius causa mortis immissionem praetendat mediante Iudicis decreto in bona sibi donata,eodcin tempore haeres petat immissionein in omnibus bonis possessis a de iuncto tempore mortis, & ita in bonis etiam sub hac donatione causa mortis compraehensis. Omissis pluribus dubitandi rationibus alibi ponderatis, quae etiam in hoc carru dubitationem facere pollent,negaritiam suadentes, ct quia non possidet, de quia nishil ab eo petitur,cum nondum quicquam possideat, & quia eius non interest haemisdem immitti, utcumque enim immittatur, nihil amittit, quia adhuc nihil habet, ut supra, in D iv io .art. huius quaestionis,&propcsuimus,&diluimus constan-28 1 ter. i Alfimatiua sententia est tenenda, quae hac praecipua ratione probatur. Ei,cui de iure competit immisso, competit quoque contradictio ad alterum cae .cludendum; At donatario causa nior tis competit immissio, igitur& conti adiutici ad:8 6 e cludendum , t Maior probatur ex regula saepius probata, cuin esse contiadicto-xcin, cui competit immissio, de qua inter cancros Menoch rem. q. adt sicen. nu 633. in illi 1 verbi ς, illa est ratio , quia huic beneficium huius constitutionis concedatur,287 quq nccesssaria ratione demonstratur, et in incompatibilibus enim inclusio unius cst
288 pissime dictum , i non poste plures dati eiusdem rei potas res in soliduin , vulgati si una l. ἔτι ceno,sis olus vehiculum, commodat. l duo de precar. l. 3. S.ex
289 contrario .de acqρ . t Minor vero probatur, quia donatarius causa morti Spropria auctoritate polleisonem capcre potest,t. I. S.pq is ex mortis causa ubi Doctor. 29O quor mlegat. Menoch. de adipiscirem. 2.num. 8 i. 1 cisso multo magis authoritate lucticis Folin ValLeon 28 .num. i 7.tib. 3. Menoch.de adiri .rem.q. num.633, in se QEod si non computat sorte in indi vj duo immisso cx te is nostrae beneficio, quam tamen ν
112쪽
tamen ,nsn v ente diuersa ratione inter testamentum & donationem,quantum ad rem nostram attinet, competere arbitror, furuit tamen hunc posse ex auctoritate Iudicis immitti, ut haeres excludatur. si Declarat ut donatarius eo modo excludat haeredem, quo ipse incIuditur,unde si in quota includitur,mta,quia tertia,vel dimidia pars donata, a tertia,vela dimidia excludet, ideo uterque immittetur,quilibet pro sua parte pro indiviso, ad tradita iis Loeus,Gigiosor o D. . de acquir posse . Socin.in l. 3. g. 3ncerta ub num. . . de
disi. Sacrato Archiepiscopo Damasceno . Si in re singulari includitur, a re singulari excludet,quia serte donata fuerit domus, vel fundus Tusculanus, & ratio est, quia cum veniat ad exclusionein alterius per sui inclusionem, eatenus debet excludere, quatenus includitur, ut naturalis ratio suadet, Effectus enim debet esse proportionatus suae causae .cum pater, S. Di misinde legat. 2.I. cum rate, S .fal um, .de
Tritia quaestio principalis quando contradictor venit per viam exceptionis Ium ex eo, quia fuit citatus ab haerede, non allegans nec titulum, nec possessonem, Continet autem sex articulos. Primus, Quando citatus venit ante sententiam;seu iussum de immittendo,& curatio fuerat pura, cui aequipollet quando quis fuit citatus coram executore literarum Apostolicarum, de eodem modo comparuit. Secundus, ando venit ante dictam sententiam,& citatio fuit conditionalis, si sua put i interesse. Tertius,Quando venit post dictam sententiam,sed ante immissionem, &citatio fuit pura. Quartus, Quando venit post dictam sententiam, sed ante immissionem, de citatio fuit conditionalis si sua putat intereste. Quintus,Quando venit post dictam sententiam,& immissionem, siue citatio fuerit conditionalis, siue pura. Sextus, An Clericus coram Iudice seculari citatus eodem modo fiat contradictor, quo laycus.
primi Articuli., Literae Apostolicae habent executionem paratam ad instar beneficidi luegis no Dae. 2 Executor, qui poterat ita executι-ua, stu extruiudiciali procedere, quamuis citauerit, potes executi-ue agere non minus, ac si non ci-
3 Et quando in aliquibus processit iudicialiter, non per hoc facit se miri
Iudicis potest ad aliam reuerti. 4 Arbiter, qui potest procedere ita biter, ιν ut arbitrator, testue
re aliquos actus et i arbiter , e aliquos QP arbitrator.
s Iudex electa via ordinaria, non potest redire ad Etutivam. 6 Exequutor citando non dicitur eli Pre
113쪽
gere miam ordynariam, ex abundanti id acere ad pleniorem cognitionem obtinendam.
7 Exequutori non ens prohibitum uti
aliquibus aiatias iudiciatibus. 8 hArbitrator licet non teneatur procedere ut Iudex ore i tumesimultas Variatio in iudicio seri nequit,quando apparet viam ordinariam se
electam. Io citatio non raro in executitiis locum
habet, licet in aliquibus non sit ne cessaria II Variatio in executiuis est licita, ita
ut de ina ita exec ιtIssa in aliam executiuum admittatur transitus. a citatis respicit perfopam, non mero causam. Declara mi nu. 3 7.
3 3 Tentium dicta non mia tur approbassepars,quae induxi licetpers
nas approbauerit. 14 Tectium inbabilitatιm pars opponere nequit, quae eos induxit, licet contra eorum dicta posit opponere. Deblata,Vt num. 3 8. I I Contradictor non est,ne ad minimum quidem 6fectum, cuius non intcse est haeredem immitti.i 6 Calumnisse agere legibus non concoditur.
II Replicatio sua non inter υ omnem
38 4spectatio in his , quae spectant ad
momentaneam possessionem non δε-tur nisiab inordi tostro G u. Is citatus venisns ante senten iam euia Ium de immittendo legitimus es contradictor, quando citati juit
Limita si notorse appareat hunc ci' Ium nudum ius habere . it Ἀ-
Declara, mi procedat si opponat emceptiones tangentes Aesectum iudia
rii posesiorii, secus si ea opponat,
qua respiciunt petitorium, ut imyra num. II. Declara secundo,Vt procedat conclusib in citatione moluntaria, pecu necessaria mi infra num. 3 2.
ni , ut in iudicio contendere possit εν particulariter in legis noniraeiudicio et i Citans aliquem mi ludem, viacturvi ratim approbars. 22 6itans aliquem vicinem, quamuis oriri on esset, opponere nequit itilum non esse citum. 2 3 citans post tempus concessum ad retrahendum non potes laesum temporis oppoNere. 24 citans aliquem ut tutorem, Tel. ratorem, Ni talem approbat. 23 Declara quantum ac citantis damnum,non quantum ad ratur tuae
cis in damnum pupuli. 26 Approbatio partis nihil contra legem
aT Nec quantum a Iudicem . 28 Iudicis intere Isine iudicium redda tur elusorium. ' ν29 In iudicθs quasicontrahitur.3o Hrgumentum a contractu ad quasi
3 i Citatussi veniat ad contradicendum solummoaeo postsententiam admit
3 2 Exequutor literarum Apostolicarum procedit adiuuar legis nostra,
rum non executive tantum , sed
omnino extraiudicialiter, qzando iu
114쪽
in literis non reperitur aliqua clausti senans iudicialem indaginem,sque aliquis possidere datur, de
3 3 Exequutor in beneficio teris Murae Iudexest. 3 6 Iudex,quamuis citauerit, Iam mutare potea, in non expectato, mel non audito citato,gr vlterius rosequi, pari mero non potest induere Iudicem , ut citatum non audiat, nec expectet, , ad extra iudici
3 3 Iudex duas habet publicas auctoritates, γ' neutri renunciare pote i.
3 6 Litigatores in iudicio quasi contrahunt , neque a lati quasi contradiurecedere possunt.
39 citatus quamuis dicatur habilis, si
tamen compareat, non MIendat se iusiam habere contradicendi cau-uem, condemnandus.
O Reus in Dis exceptionibus dicitur
qi Reus Fam debet exceptiovem pro bare , quando seam intentionem actor 'robauit. 2 Interes e ne per occupationem Nnius
fui dismilior acquisito posse quis
alteri, iat suos ens ad excludem
dam calumniam contradicentis,ma
xime concurrentibus adminiculis. 3 Probatio dubia non rei uat.
ἡ ssessio sola non facit contradi I
rem, quando dubium ectan detur titulus.
3 2 plicantis parte uni probare fundamentumssae intentionis, quanda reus Fam exceptionem fund tam ha bet.
εο Ixxresse aliquod misi a possessionem
titulum potest in contrassictore considerari, maxime in benefici libus.
Possessionem qui capere potes propria '
aueZoritate, si Iudicem adiecit insimae facultatem erdit, sisti Ud netur via iudiciaria procedere. 8 Ε xecuti a qui poterat agere, si ordynariam elegit, eandem prosec-
3 citatui si tempore primi iussus com
paruit, , eius contrassiopis fuit repulsa, non amplius potest audiri, quando se arae de illius iure
cognitum est,in Iudex decreuit allegata ab eo tanquam nullius ponderis esse rei,ciendasecus, quanda inauditus suis repuses . 1 3 Solutio coacta non constituit in quasi possessione exigendi. 1 6 citatus non posfidens vi citationis, quamuis sit contrakicyor ad esse
Etam, ut retardet ust ita execut Lua,donec deliberet An cedere , Mue tendere velit,non fit tamen contradictor ad esciendum, ut causordinaria truisetur.'
semiradictor legitimus non es, qui
parem titulum non habet, nisii continenti de iure fio doceat. 3 6 Sosydens cum impari titulo in hoc iudicio tentando,Hicitandus,esk- qui diceretu poliatus. I T V aedo per citationem non e citur contradictor.3 8 citatio iuncta cum possessione citati non halet vim impediendi miam
9 Haeres possessionem bonorum Nacam lium propria auctoritate capere potes.
115쪽
6I Citatio tantum oteratur , quantum
kUtimatio persenae. 62 Luttimatio perfnae non . ficit cau-
ca Leotimatis perfne in causis utcumque summinus edi necessaria. 6 4 citatus est audiendus, si I maraesuvi perpendenda, quae ab Ego a&eantur,quae si videntur leuia Iudi
ra, si vero videntur alicuius pod ris, declarait Iudex non durusia immissionesed ordinarie procedon.
euando citatus ab haerede vinit ante sententiam, seu iussum de immittendo, eo citatio fuerat pura i Uel citatus a prous Apostolico coram literarum executo-I re,venit ante eundem iussum A pari enim procedunt, i cum in executore literarum Mosioticarium procedatur ad instar beneficij legis MLyrae Mohed. decis i 3. vilite pendente cum abys cumulatissupra cl. 2. num. 2.ΡR6 laciliori, & magis distincta huius articuli determinatione, veritateque exa.ctius indaganda res enim,& in iudiciis frequens,& subtilis admodum, & non persecte omnino ab interpretibus e plicita non leuem operam, & studium requirit duas in spretioner constituo. Altera est,an citatus sit legitimus contradictor ad effectum, ut retardet viam executivam, donec sibi edito libello, vel saltem rudi aliqua petitione,desiberare possit, an cedere,an contendere velit,& donec sua iura coram Iudice deducere possit, an vero liberum sit Iudici, nullo exhibito libello, nulla expectata deliberatione , ullis rationibus auditis in via executiva pergere immittendo haeredem. Secunda erit si laciamus citatum hoc modo contradictorem esse,
an ulterius sit etiam contradictor ad hunc effcctum, ut iaciat causim ordinarie tractari omissa omnino via executiva. Quantum ad primam inspectionem attinet , videtur dicendum nullo modo coim tradictorem esse, neque sacere Posic, ut per breue aliquod temporis momentum
a Primo quia suba cxecutor poterat via exequutiva, & cxtra iudiciali procedere, licet citauerit, potest nihilominus executive agere non minus, ac si noli citasset, quia videtur potius citasse ad cautelam, quam ad pracludendum sibi viam extra- iudicialpm, .l:.i Bald. in c.dudum, num. I 8. in fin. extra de praescriptionibus, qu in narc Velaba ' io uitiar, 'ite dici posset, quod omissa via iudicii, posset tiansire ad ali/m viam a mi , si pia de caus possess. & propi iet. potius enim videtur citasse ad cautelam, quam vi piacludat tibi viam potestatis argumento in I. a. f. de misit. festam. bc qibitur Alin. d. c. dudum , num . a a. .sui postquam docuit executorem non te,ncri .is uitae re parrcs Iudicis , paulo inferius subnectit, Et amplia illam conclusio-ia cni etiam si c.ecutor ex abundanti citet,de quaedam agat, quae ad iustificanda eius intc nt onem Hudant, quia propter hoc non facit se minium, quod ampliat ex sente tia Raldi in I ner; A at ales, C.de probat.num. 17 Ni s citauerit,non icndatur expectare , quia licci assumpserit part Lm Iudicis incitando, tamen potcst ab hac via recedere , a flumendo Palles Iudieis executoris, quod totidem vel bis dixerat loco citato Bald .addendo rationem his verbis, Nam cum habeat duplicem potestatςm,
ct utraque sit publica, uisn potest alte ii renunciare, iuxta notara in Lexm qai, fis
116쪽
Hoe idem tradiderat ante Felinum Anchar.ab eo citatus consa r a. quod milii est 22q. m. 2.in princ. in illis verbis,Nec minus quis executor dicitur,licet citct,& ex abundanti quaedam agat,'quae ad iustificanda in eius intentionem tendant. Sequitur Bero.cons. I .nu.8.9.6 I .ubi repetit dicta Ancharam,de allegat Caridia Lineo .76.quod mihi est 7 . Incipiente Eeaverende Pateri, allegatam etiam ab eodem Felino ubi supra. Hanc opinionem in terminis citationis sequitur Rota in una Vercellen. Coa iu-
rorie 2 s. Ianuarii I 628. coram Illustras, Lancellorto , Pacen. Puritatis I I. Decembris a fost coram T. P. D. Man nedo, ubi Ancharani consilium canonigatur.3 Et uniuersaliteri quando in aliquibus processit iudicialiter, non per hoc facere
se mixtum executorem, & omista via Iudicis posse ad aliam transire, ultra allegatos fuit resolutum a Rota in una Nispalen canonicatus I O. Aprilis I 6o6. coram Archie-6 pis po Bononiensi, ubi allegatur simile eius Pt qui potest procedere ut arbiter, & ut
arbi tra tor, po test enim facere aliquos actus ut arbiter, aliquos ut arbitrator, ad Ho- Ariensem in c. Vnta uis, nu. I Ο.circa medium, Ioan. An sub nu. 8. Ant de Eutrfub nu. io de iureianes plene aesta In una riuirnis Castelli, seu nultius I q. Iana I rii 16o .coram eodem Leuerendis. Ludourco Archiepiscopo Bononien. O in alia Pistorien.canani Ius IT. Iunii 16 I S. coram R. Piso Caualcrio. Sequuntur Moderna de Marescortis tib. 2. var. resta. c. I nu. II . o IS I.'qui decisionem Ludovisti,& allegata in ca adducunt, ct approbant. Si igitur citatio non attenditur, &non obstante citatione potest Iudex eodem modo procedere, tiam non expectato citato,videtur asserendum nullo modo fac re contradictorem, ita ut neque exhibendus libellus,nec concedenda dilatio, aut ad deliberandum, aut ad opponendum aliquid in iudicio. Neque quicquam facit in contrarium opinio Marci Antonii Antonini tis. I. --riar. restat. a 9. qui sentit stante huiusmodi citatione, di actibus iudicialibus ordias narie agendum,' & quod ciccta via ordinaria,non possit iudex redire ad executiva,
paria a. II nari I 8. qui Antoninus sententia ua Felini supra citari non esse tencndam tradit. Tum quia est contra communem , Tum quia Doctores ab eo allegati, quos profitetur in fonte vidissse, non dicunt illud, ad quod allegantur. Quamuis enim indubitata sit sententia ciccta via ordinaria non licere ad executivam reuerti, quod ultra allegata ab Antonino probatur c.ut qui duos de ei I. v 6.rra re Gallas de obtig. Camergar. 3. quaest. a. num. . Iradriplene Eora in una Medio- Ianen. legati 3 o. Octobris IIS . coram I usos Cardinati Pamphilist, or in Leman. pecumaraa 22. Ium' I 98. coram Liua, quae refertur In par. q. Nou imarum , ae
6 cis. 8 7. tallum tamen est,' executorem citando, aut quid simile faciendo, quamuis & citatio,& similis actus spectarent ad iudicium ordinarium, eligere viam ordinariam,dicitur eniim id ex abundanti facere, & ad pleniorem cognitionem, ut sen-7 tiunt praecitati Auctores, i non enim executori est prohibitum uti aliquibus actibus iudicialibus, i facit simile arbitratoris, qui licet non teneatur necessario proce
Ludo uisio ArahieFiscopo Bononien. hinc potest aliquos actus facere ut arbiter, alia quos v t arbitrator, ut supra diximus. Cum tamen citando non eligat viam ordinariam, licet executive semper agere, 9 non obstatibus actibus iudicialibus .i Hinc si ab initio forte petitori u iudici uiui illata parte inchoatis,ita ut appareret viam Oidinariam fuisse clinam, tunc verum esset variatione no licere re hoc modo procedit Antonini opinio,&alioru sup.citd torsi.
117쪽
In quantum vero ae Antoninus dicit Felini opinionem esse contra communem, verum est,si data cius opinione ordinaria via electa, ad executi uam fieret transitus,
quod ex opinione Felini non sequitur,cum in terminis, in quibus loquitur Fel. nocii siet via ordinaria electi , sed solum nonnulla gesta, quae in ordinaria geri solent , dum vero subnectit allegatos a relino, non dicere id, ad'uod allegantur , fallitur
profecto, nam & Anchar.eirato cons. 224. se Balaein d L neque natales eo modo loquuntur,quo supra retulimus,& idem aifirmat Cardin. Zabaret. 2 Beroo quoque allegatus , ita ut omnino illud asserant, ad quod allegantur. io Vel secundo animaduertendum, t citationem non raro in executiuis quoque I cum habete, licet in aliquibus non sit necessaria ita ut si per eam diceretur eletia viari adhuc tamen esse pollet executiva, licet non ita expedita; l in executi uis autem licita est variatio, ita ut de una via executiua in aliam admittatur transitus ad Dom
Secundo, quia si esset legitimus contradictor, ob eam esset rationem, quia citatio faciat legitimum contraductorem,qua ii per eam approbatus fuerit , ut contradictor , quini ino ad contradicendum prouocatus, Verum hoc non videtur suffcere,ar Quia i citatio respicit personam, non vero causam, ad hoc autem, ut quis sit legitimus contradictor, non solum necesse est, ut quoad personam sit sufficiens misi quoque iustam habeat contradicendi causam , quod autem per talem citationem causar 3 non appio tur, mani tostu in redditur exemplo testium, i in quibus si pars eos in-a duxerit,x idetur personam approbasse, non vero dicta, ' ideo non potest de eorum in habilitate opponerestifim S. secet, invexb Iptios in auth. de resib. At contra
3 Tertio quia i non videtur legitimus contradictor,nec ad minimum quidem ess io et um,cuius non interest haeredem in possessionem immitti l Videtur enim meiac
Iuniniose contradicere, cum sua non intersit contra L 2.C. de itir.tur. propter catam. dand. frinc.cum tot.tu. Infiit. de han. Iemere titU ct c. I. ubi Ofextra de turam. I 7 calum .' hinc replicatio tua non in toc si omnem solet exceptionem includere,LI ct corpus,S .competit . eruit venae Isosthumus, S quis ex L . de ino resam. Dec. O . 3 I 2.num .R. .ct I .Crauetri cons. ι8 a. nu. 8. At citati,si non possideat, nec titulum habeat, non interest haeredem in possessionem immitti, ergo &c. Minor apparet, nullam enim iacturam tacit, neque quoad vis praesens, neque quoad speratuin, seu futurum, non quoad praesens, quia cum non possideat, sola aulcm post essio tribuatur haeredi, nihil ammittit, non quoad futurum, quia, cum nullum habeat titulum, nihil imposterum praetendere potest in eas res, de quarum possessione haeredi concedenda agitur. Quarto ex mente Curti' num.73.vem mihi non pareat ese. quia hoc modo citatio noceret citanti, & ideo fatuus esset, qui aliquem citare faceret. Quinto, quia repugnat doctrina Bart. aenam. a I. vers. Eu vero, qui suit citatus, quo loci statuit,si ille,qui fuit citatus,tempore primi iustus compa ruit, ct eius con-i8 tradictio fuit repulsa, non posse amplius audiri, i cum in hoc iudicio momentaneae posscssonis non possit appellari, si enim citatio faceret legitimum contradictorem, non possie repelli, & repulsus appellaret, cum in iudicio momentaneae post essonis
appelletur ab inoidinato procellu secundum Eridanc. ex conquaesione, col. 2. se IO.der sit spoliat. 9 Dec.hic, col. 2.5cxto,quia ita tenet Curi. hu nu. 3. σ3.conclusio, es ante eum Dec. licet non ita deliberatοῦ num qI. versitem GI aduertendum, o pra η m. 376.39 et concrarium cst communis Interpretum lententia arbitrantiu tum in comunicitationem
118쪽
eto i citationem approbare citatum, ut in iudicio contendere possit, tum in specie nostia, At in particulati approbari citatum, ut haeredi peienti immissionem contradice
fuisse admittendum nisi docuisset de suo intcre ise, sed eius per Enam suille pei citationem firmatam,& ita cocludit debere audiri absq; eo,quod doceat de interesse,
cepi. Multos uniuersaliter de citatione loquentes congerit Surae dec GI 4.num.9. o I c. Idem cons. I mr.3.: ubi quod citatus simpliciter ad iudicium censeatur pro legitimo contradidiore.approbatus,qui allegat Eo cons. 29.nu.8. l. a. SUIam, cratios, Seraph. deos Ἀψ.num. I . Peras I 93 .nu. I .ct fuit dictum in una Mediolanen. 'surarum II. Decembris I Fo .cπ I3. ratis I 92.coram Cardinali Pamphitio. Probatur autem primo, quia citatio esset omnino inanis, nullumq. prorsus essectum pareret,quod absonum videtur inisi approbando citatum faceret legitimum contradictorem,ita ex aliorum mente arguit Elmimiun. d. conue, .nu.q.
a I .hSecundo quia i citans aliquem ut talcm, videtur eum, ut talem approbare, At in impetrando legis nostrae beneficio,non potest quis aliquem citare,nisi ut contradiaetorem,ergo ut talem approbat, Maior probatur innumeris propemodum excplis, 22 t Citans enim aliquem ut Civem, quamuis sorte non esset,non potest opponere illi non esse Ciue ea Rebussin concordis. Mu.decorant.advers. Ecclesiarum inst. Σ3 interes puta res, i & citans rest tempus concessum ad retrahendum non potest lapsum temporis opponere , quia ex quo iam fuit citatus,censetur habilitatus, C
as Nota tamen i hoc esse intelligendum quantum ad citantis damnum,ut non possit opponere no esse tutorem,non quantum ad robur iudicij in damnu pupilli, leges enim iudicium irritant quantum ad damnu pupilli attinet,l. non aeutium,in D.C.detuIor.vel curat.qu satis N. cum pluribus cumulatis per d. Aemi Hcons IT .nu.9, 16 1 Approbatio enim partis nihil contra legem irritantem operari potest, ad Isaraa,27 qπa contra col. I. C.de hac .cum alys itidem deduci ιν , t Item quantum ad iudicem nihil facit talis approbatio, quia sic citatus adhuc a iudice repelli potest, nisi legitias mei suam persenam i eius enim interest ne iudicium reddatur clusorium,B-b.c. I.
119쪽
contractu ad quasi cor tractum δή pupi s siquis ita, de ne ges=.Lapud Ititianῶ,
. . . eum l aex quibus cadisi possea .Laις Praetor δ' trine.rux Zo g. non sum . . sis minor. At citans in iudicio quasi contrahendo approbat citatum , ut contra dinorem , ideo non potest a quasi contractu recedendo cum postea contra. dictorem negare ad cur, C a. Bon. o obligarim. - i Quarto ex mente Menoch.Hrenae .q.nu. S. probatur ' quia iste citatus si etiam veniat ad contradicendum solummodo post sententiam, admittitur ut legitimus contradictor,ut m 3 .articula infra videbimus, multo magis est asserendum admitti , quando venit ante scntentiam . Ad primum algumentum Muod maximi sane ponderis est, cogitaba,an respon. dendum aliquod discrimen intercedere inter executorem litterarum Apostolic a i rum,& executorem in beneficio legis nostrae, quamuis enim l in mecutore littera. rum procedatur ad instar huius beneficii ad supra climulata, nihilominus is non solum procedit executiue,verum extr.iiudicialiter absoluto, quando in litteris non re petitur aliqua clausula sonans in iudicialem indaginem, neque aliquis possidens da tur de cuius praeiudicio agatur, in his enim terminis loquuntur supra allegati Amctores,& potu um Rota, cum dicatur electus non tanquam Iudex, sed tanquam
vir discretus ad tradita per uomen.m d. c. dum,nu. Dcirca nem,ext.depraesumi.
3 3 t Executor vero in beneficio legis nostra: Iudex est licet cxccutive agat, di summa-ρ iii, iudicio, ut colligitur ex tex. ibi competenti Iudici ostenderit ) vel tim quia vis argumentim similitudinis non consistit in hoc, quod agatur iudicialiter, vel extra.
iu licia litor, sed exeo,ut quemadmodum, quia alter citauit, cum non teneretur,potest procedere , quasi non citas letata alter, quemadmodum enim executor litteraia ium A postolicarum,quando citauit,non tenetur prosequi citationem,quia non tenebatur citare ad tradita per nomenis d. e. dum,nu. F. ita executor testamenti in vim legis nostrat,quia neque iste tenebatur citare, non enim loquimur de eo citato, quem citari erat necesse, is enim etiam non citatus,erit contradictor; praeterquam
quod nullo dato possiessore, aut contradictore opportuno extraiudicialiter quoque
in nostro remedio agitur nulla soleinnitate servata.
In eam postremo sententiam incidi, poste 1 quidem Iudicem viam mutare ; de
non expectat vel non audito citato, ulterius prosequi, & redire, vel pergere in via executiva, Partem vero non posse inducere Iudicem , ut citatum non expc ciet , ut c um non audiat, ct ad viam extra iudicialem reuertatur, neq; excipere poste de ille. git imitate personae,quae per citationem ab ea fuit approbata, duas autem diuersit tis rationes, vel ad summum tres animaduerto , quae me facile in l. anc sententiam trahunt, prior est, quam suxis num .eto ex Patri indicant, i quiaque ex duas habet pL Nicas auctoritates,quarum neutri, quia publicae sunt, renunciare pinest, Unde cum non possit renuncia te auctoritati agendi extra iudicialiter, quamuis ex aliqu hus, secundum .sormam iudicialcm processerit, potest ad viam extraiudicia triti rodire , Pars vero non tractat de renunciando publicae auctoritati, seu priuato suo co- modo , hinc quamuis potuinet ab initio non citando procedere aliter agendo huic 36 commodo renunciasse videtur,cui plane renunciare poterat. Altera est ratio, i quia pars in iudicio quasi contrahit,ut etiam supra diximus,naerito a quasi contractu r cedere nequit ad Asicat,C.de ψ.se obtig. Iudex non aeque ideo in sua manet libe tale,in qua erat ab initio ; Addamus tet tiam diuersitatis rationem,quae est partem citando aliquo modo Iudici persuadere se consciam es e alicuius iuris cita ti, armo biem si postea via mutata velit a citatione iccedere, suspicioncm praebet, ne callis de viam mutet,ut praecludat aduersario viam impediendi immissionem, quam fodite iuste impedire pollet, In Iudice,seu executore non oritur haec suspici ',tum quia non citauit sua causa, sed causa part is,& ea ut plurimum instante,tum quia non assetur causa illius, sed aliena, ideo nulla datur suspicandi occatio.
120쪽
37 Ad secundum respondetur' citationem approbando persona in ,approbare in re nostra caulam, quia persona non potest esse legit ima. nisi co quod iusia habeat cau-38 sam,t neq; quicquam facit simile testium, in quibus licet persona fuerit approbata, non tamen dicta eorum approbata dicuntur, Non cnim ex impugnatione dictorum sequitur quominus in iudicio, ut testes admittantur, at in casu nostro impugnatio causae faceret, quominus admissis quoad personam in iudicio clla posset, & ita approbaretur,& reprobaretur, Vnde adnotandum causa in non posse impugnari quantum ad id, vi in iudicio esse possit tanquam legitima persona, in tantum enim est approbata causa, in quantum ti ibuit ius sistendi in iudicio non autem quantum confert ad victoriam reportandam,vel ad efficium, ut citatus aliquid consequatur, ad hoc enim necesse est posteta, ut doceat de suo interesse , ita Selant. Sapia in L D
Et hoc est quod significavit A eL conf98. incipit iustissimi Domini ulnum. I.
39 dum statuit,t quamuis citatus dicatur habilitatus tamen si comparet,& es c ndit se habere tuitam causam contradicendi, condemnabitur, vel repelletur, & rationem o affert quia i reus conuentus dicitur csie actor in exceptionibus 1ujs, I.ιn exceptiom-bas, s .ae exception. quod eo magis verum, quia in quocunque indubitara cit conclusio,& si per se verus esset reus, & per consequens legitimus contradictor, si non probat suas exceptiones, condemnatur, vel repellitur, si tamen suam intentionem et probauerit actor, i debet enim reus probare Omnia necessaria,ut sua exceptio con
chiepscopo Lononien. ct Roman.incendν 27. Nouembris I 6o6. Ad tertium respondendum, quin imo sua intcreste haeredem in possessionem non immitti,quandoquidem eo non immisso, & sic bonis vacantibus facilius poterit ea 42:consequi,quam sinis lentiam occupata, t quamuis enim hoc intercile non videatur per se suis ciens ad efficiendum legitimum contradictorem, ut infra dicam q. s. ara. 2.argum q pro fecunda opinione, Cr in resansione a. adferundum, est tamen in- sussi cicias ad excludendam calumniam , potissimum concurrentibus adminiculis,&citationis,&tituli tacitὶ allega ti,ut pauli, post dicam ; quod autem bona nunqua in ad illum peruenire possint, cum titulum non habeat,respondendum, non esse inici, Iigendam quaestionem qua do omnino constat nullum habere titulum, aut causam, ob quam talia bona praetendere pollit, sed quando eam tunc non allegat, possiet tamen habere, de in processu causae allegare,&discutiendum proponere,nam etiam si non ali get titulum, quando est citatus ab initio, si tamen se audiri instat, interimn. petat haeredem non immitti,tacite saltem,&in communi causa in aliquam,&sic titulum allegare videtur, neque dicatur huiusmodi titulum tacite allegatum quasi a sub dubio allegari, & dubium esse,ideo non releuare,cum vulgaris sit regula, i probationem dubium non releuare ad i. neque xatius, C. de probat. 6 c.inpraesentia , - extra de probat. ixi infra g. . num. 66. Ob quam regulam statui solam j posscssionem non facere legitimum contradictorem, quando dubium est an detur titulus, id enim verum, quando contradictio fundatur principaliter in titulo, ita ut titulus sit mentio contradicentis secus si fundetur in alio, ita ut contradicens habeat fundatam suam exceptionem; licet enim replicatio actoris fundetur in non titulo suis cit talem rcplicationem non habere tundamentum clarum, hoc est cla rhqS non apparere de non titulo, t Partes enim i plicantis sunt probare fundamentum suae replicationis, quando reus suam exceptionem fundatam habet, facit
rex. - IcI. I. in exceptiombus , f. de excepi. in tos. ID. In tawt. de replicat. in illisque eodem modo procedit teFula dubiam probationem non Icleuare adI. neque natales, C. de probat.