장음표시 사용
231쪽
Ec VARDVAEL 9 I se ad qua ipsi cuperuenerunt adsum 5 mum eius gradum peruenisse putandi sunt. Itaque quae sequunturiam ad se- ut cundum, id est , proficientium gradum s l spectant: ea autem sunt haec. Hae dilem
is i mei. Dum corporis sensibus consopitis dii l via Deo callusti animus ad istius vir- α l tutis,atque amoris genus vocatur, rectEae nimirum. Vt pote qui creditum sibi&bs ad rem augendam datum talentum,h ah mides um non absconderit,sed ad meis num sarijs dederit.Itaque,quia pro
positi stadii prima spatia rite coiecit, ad
in ea quae restabant simili naustate obeum D: da vocatur.Semper enim Deusin maius ni l prouehit,qui quae ab ipse acceperusis don rite collocant.Cupit enim pro suau: l immosa bonitate,quod qtudo ad se attis, i no ad summum omnes evehere. Atque
232쪽
obsistatur, tantumque ex eius lumine quisque haurit,quantam illi P ebet . cultatem inferendi se se, atque introeundi: sic ex inexhausto diuinae bonitatis fonte manans, & ad omnes mundi partes pertinens munificentia, atque larguetas Dei ultro se offert nobis, atque ingeri nullumque sibiconstituit benefacie-di modum,nisi quatenus ei nos vel mo-Tum prauitate,Vel certe imbecillitate, &augustia animi aditum intercludimus; locumque adimimus. Adimimus aute, cum, quae ab ipso accepimus bona, aut infructuosa ea,& sterilia manere in nobis patimur,aut pessimh collocata in prauos Vsus conuertimus.Quam ille habet maximam , atque iustissimam causam de nostra caecitate querendi, quod cum natura ipse & beneficus sit, & benefacie di infinite cupidus, nostra vel socordia, vel auersione animi, & tanquam obstructione efficitur , vix ut eXtare in nobis
possit beneficentiae suae in nos aliquod munus,quod illi tam molestum est, quar silui
233쪽
apsum benefacere gratum est, atque charummam profecto quicunque largit
ii Dei obsistunt, eamque ingredi adseipsos non sinunt, ij, quod in ipsis est, ex
Deo tuus est maxime propria munitiscentia, atque largitas diuinam naturam tollunt. Quare illos odit merito Deus, . atque auersatur, & tande nudos, atq; spoliatos relinquit, ea auferendo ab eis beneficia,atque dona, quae prius in illos contuler t. Nam qui bona quae acceperunt a Deo per suam socordam, vel mutiliareddunt vel in suam perniciem conuertuntiatis eo ipso docent,se esse indignos, quibus amplius benefiat. Itaque
hos odit Deus: contra autem eos amat,
atque quotidie amplioribus beneficijs auget, quos rem caelestem quotidie, dc talenta sibi ab ipso credita, da ligenter augere videt: unde est hoc. Vox dilecti menNam ut dixi ocat his verbis Deus incipientem,quia gratiae sibi ab ipso collatae Tecth usiis est ad maiorem gratiae gradu, hoc est ad proficientium in amore gra- dum.
234쪽
dum.Nec cnim passus est Deus vllum ut sibi a benefaciendo vacuum tepus p teriret: autut spatium aliquod interes set , quo in spatio qui functus re M esset suo erga ipsum officio: quique pro eo quod sibi datu esset virtutis, munus suurite obivisset,in eo ipso gradu, quem premebat manens diutius, ac residens, non ad altiorem gradum ascenderet: neque operae a se egregie nauatae, maioris gratiae premium acciperet. Sed quoniam ipsum benefacere amat: nobilque be- Me,& eX animo cupit, ut imum vidit
amplius bene fieri isti homini posse, statim illi benefecit: & occasionem bene iaciendi arripuit, ut primum ipsi oblaeta est. ει quo ante ipse Deus, Spro imstitutae metaphorς ratione profecto elegantersesimans,& concitato cursu m6.tes& colles transilietis inducitur.Sequbetur enim: Ecce iste Ienit saliens in monti- bus υ transiliens colles. Similis 6ὶ dii Eus meus Capreae hinnuloque ceruorum. Quod
235쪽
iacultas datur sua beneficia ad animos nostios insinuandi studium Dei ardens, civehemens,& ea quae sequuntur signuficant. ipfestat postparietem nostrum refciens perfenestras, pro ciens per cancelatos. . Nam huius de quo agimus gradus que virtutis hominis animus nondum
it ab omni cupiditatum sorde purus est, xedditus, videre Ut splendores Dei inte- g possit.Sedqueadmodu maculisvarid notata, & infecta specula , qua parte sui nitent & satis leuia atque pura sunt ima
gines obiectas clare reddunt: qua vero
maculosa obscurant, & obtsidui: ite iii . isto de quo loquimur, gradu quod antima n6du sibi omnibusq; partio' sui metu, dolore, gaudiu, cupiditare,caeteros ibassectus abstersit euenire cospicitur. Species itaq; Dei, cu ipse ista anima couenit ac propior illi esse incipitino tota iri ipsa enitet Sed partim apparet,partim occubtitur:& pro eo ad quod videndii anima
hasilis enecta est,ita sibi videtur ipsus: Videre ua state post pariete: laa fenestras
236쪽
IN CAPUTxespicietem laprospiciente pςr cacellos, Hoc est anima quo adiicet,&quo ad patitur ratio ipsius, qui nondu apta est ad id, utilluserati tax Deo tota polit, videt ostendenteum. At quid quaeso tribuit illi aut ostedit de nouo ipsam audiamus 6 4m. En inquit; dile Eus meus loquitur
Jribuit ergo illi uti surgat & properet,
hoc est,ut non amplius in inferiori incipientum ordine iaceat & commoretur:
jed ut ad eum gradum ascendat in quo qui sunt proficientes, id autem est, pro serantes ad id quod summum est, c, que Iicini & jaffines dicuntur. Quem ut gradum significet aptissime a verno temporo similitudines ducit. Nam sicut
237쪽
sicut vere ineunte in serenum aer purgatur , sic ad illum gradum clim peruenitur,animi libidine, atque concupiscetia, cuius m halitu cupiditatum nubila in nobis,& foedae tempestates eXistunt,magnam parte compressa, caelum primo nitescere , & animi bonorum serenari quodammodo incipiunt.Tunc coeleste
illud ac diuinum semen,quod Christi beneficio satum est in incipientibus eXeres suam vim,atque in lucem eam proseres,vbenusque germinas, virtutum fundit, atque bonorum operum testissimos flores.Tunc hyemis transact ,& malorum quae euaserunt, cogitatio iustorum subiens animos, praesentis status comparatione gaudium in illis eaecitat,& ex gaudio Dei laudes canendi voluntas eXOritur. Tunc maiori studio quam antea,
quidquid virtuti obstare, aut impedimeto illi esse,ullo modo potest, quo tantis sua edat germina amputatur, & abhcitur Tunc eo succo,quem a Christo ve- vite, trahunt atque ducunt palmites,
238쪽
IM C Per non solum ipsi vivunt,sed etiam tanquavirore,&noribus,sic rebus optimi exe-phoculos intuentium oblectant. Tunc vetus illud Christi maledictum metues ficus grossos sedulo profert.Tunc insolitu & ante id tempus, non satis eXperto pacissensu affecti, se peregrinari in hac terra iusti sentiunt, ardereque incipiunt desiderio caelestis patriae, suspitantque Gom dibus turturea Spiritus sancti voxgem, hq t uibus inenarrabilibus:sed videam' quod sequituti lumba mea inforaminibμ peti Gin cauer maceri e. Non iam colum-
ad illam crebro,sonatq; in ipsorum corbae quod attinet ad oculos similem, sed
columbam absolute ipsam nominat, ut intelligamus ad meliorum numerum, atque gradum amatricem hanc anima peruenisse. Et certh ipso columbae nomine satis ostedit,que ad vitae statu, quem-.que ad amoris gradum ipsam vocetiperinde ac si dicat. Iam res ipsa abs te, te pusq; postulat i amoris erga me tui maiora documenta exhibeas , Ut quem G
239쪽
ris quaehyeme horrebat , tellus vernare incipit,sic tu cui ego iam sum factus pro rimior, meo ex spiritu calorem cons, i piens beriores fructus edere incipias tri ad illaspulatorias horridiores, S aspe- riores virtutes, quas protulisti adhuc ad das alias nitidiores, sibus animus huic manusillustratur magis.quaeq; proprii' pertinent ad hunc gradum, ad quem tei voco,ut sicut Vere cassum nitesc1 sic hisi luminibus mens tua serenetur & illustres lux, mihique ipsa posthac, non sollinia- sis columbae cimilis , quod ad oculos ii attinet,sed sis tota columba. Quod cum s. dicit,mirum est quoq& quantas res hac si tana columbae Voce,& appellatione cones cluserit . Nam primum docet charos habere eos homines, qui ipsi colum: Us similes sunt, id est, eos qui non aliud ore promunt, aliud pectore occultant,
pi Pollent. Quod enim cuique simile est
240쪽
omni ex parte sibi sinulis, semperq; He. Deinde declarat causam propter quam in agro potauruquam in urbe se a sitis co- uentrivelit,quia,scilii. et est consertis impatiens quare colubas appellat eos, quo intelliganx scuti columbae non promi scue coeunt eo una li retunt porpetuo, scipsos si samen verum illud am xis foedus inire Oimipso cupiunt ) desertis
urbibus id est,omnibus terrenarum re'
larum in armando consta tiam exploraturus permidiat ipsos aduersis rebus premi, atque VeXari: quod cum euenerit,
quemadmodum colum, coniugis sui suspiciones , atque iniurias patienter, δύmansuete fert, sciant, atque intelljgant, sibi aeque patienti animo ipsis inusta flagella esse toleranda,eaque ubi paululum pertulerint,confidant esse finieada, spe rentque futurum , ut patienter agendo,