F. Luysii Legionensis Augustiniani ... In Cantica canticorum Salomonis explanatio

발행: 1582년

분량: 728페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

I si non modo deforme esse; sed, quod ad

pulchritudinem attinet, ne mediocre quidem, aut vulgare, sed illius uniuersa apta,venusta,decentia,gratissima, & for inosissima esse : & quasi eae gratijs tota costaret, ita ipsam undiq; eX se se amo res spirare Hortus concbisus. Id est, ct muro, de custode m unitus, & ob id ipsum ab incursu & populatione bestiarum tutus Em iones tuae. Id est quae ex se proficiscuntiar omnia,uniuersia arbo- res quas profers. Paradis s malorum punicorum am mala punica Palaestinae foe-licissime proueniunt,& plurimi fiunt. capricum nardo. De Cupero intcr herbarum scriptores, quid sit,satis constat, at virum Hebraicum Copher hoc loi co sit Cyperus, id ut ante dixi , non satis constare video. Cum nardo. Huius plures esse dicuntur species, quarum Vnamin Syria,& Pallastina minime prouenire so

342쪽

IN c APUT plicant.Verisimile tamen est, Cassaecies duas, quarum una est altera prie stantior js nominibus significari, M -rba. Arbor, scilicet, ea, ex qua elicitur myrrha, selloe. Hebraice, m in Haloth, Itaque ex sono vocis, qui aloe interpretati sunt,videntur mihi coniecturam fecisse: Noe vero non arboribus adnumeratur,sed plantis estque ea humilis planta, Uno caudice, unaque radice folijs crassioribus. Itaque alij landalum vertunt. quod certe huic loco apte conueniat:

propterea quod sandalus sit arbor, dispecie ,& odore pnestans,& pomarijs

aptiosiquam aloe. cum omnibus primis guentis.Id est arboribus,e quibus aromai ta conficiuntur. Fons signatus. Redit ad superitis propositam similitudinem,sontemque aescribit,qualis optimus esse potest,purum integrum,intactum , deinde ita abundantem aqui&fontem, Ut Unus

. pluribus hortis suppeditet. quilo es 3eni Auster, re perfla hortμm --, σμent aromata illius. Tota laudatione con

343쪽

QUARTUM. r s ludit elegantissima apostrophe ad Austrum, & Aquilone ventos,quoru huic imperat, ut abeat,id est,ut ne spiret, illuvi veniat d est,ut spiret hortatur.Surge inqui id est,abi,discede Aquilo. Nam est ijdisiimus ventus,&ob id hortis,&arboribus metuendus.Veni, hoc est, spira Auster HebraicE 'n Theman,

id est,meridies, a qua coeli regione Austri,id est,temperatae & m imh genita les spirant aurae.Et perfla horriim meum infuent aromata illius. N am innato naturis omnibus calore , australibus auris, quae& ipsae taepidae sunt excitato, & quoda- modo accenso plantae , atque arbores odoratae .vim odoris emittunt ex se se, cumque odorem aurae ipsae late dispe gunt .Est autem hoc in more nostro quotidiano positit,cu de eo,cuius nobis vita, atq; salus chara est,incidit serm o,aut cerquoties c5memoramus ipsi alicuiuet nobis amici holminis bona,atque laudes ad extremit bene illi precari, optareque,

id ut bons proprium illi, atq; perpetuu

344쪽

si Ex quo perspicitur,quam non solunt eleganter,sed etiam ad communem coinsuetudinem accommodate hic Solomo

nis pastor, hac fine suam laudationem concluserit. Nam cum Aquilonem eX- pellit, Austrii vocat profecto berse precatur sponse sine,eique omnia fausta,a que filicia exoptat. Describebat enim ipsius pulchritudinem horti allegoria. Quare in eadem allegoria persistes, quoniam Aquilone flante, arbores adurum, turispirante autem Austro, germinant, atque virent, soliaque & flores sundiit,

idcirco imperat, vel potitis imperando precatur inest namque in illo imperio optandi q uaedam vis, & magnicuiusdadesiderij significatio permaxima itaque

optat,ut ab omni noxio flatu ille hortus immunis, coeli atque aeris indulgentia semper soueatur,id est, orat, Vt ad spo se supuel corpus,vel animum,nulla V quam res noXia, atque pestilens vim sua applicet, desideratq;, ut omnia ipsi eius- modi eueniant, qualia maxime euenire

345쪽

QUARTUM. I Iconuenit , ad in maius promouendum innatum illius,&naturale bonum , fausta scilice atq; iucunda omnia. Et quod

ab artis scriptoribus praecipi Alet, ut in

imprecatione ponamus ea,quae cum noturhaut officio eius, cui bene, aut secus 'precamur,conueniant: quodq; ipse Da uid scientissime obseruauit,in illo lugubri carmine, quod panxit de taede Sam P lis &Ionathae,quos dimicantea, & in sufam conuersos Palaestini hostes, Ges.

oe monte ceciderant, Montes,dicens

Gelboe 'ec ros, nec pluuia cadat super Vos. Nam rore, atque imbribus irrigata terra herbis ornatur,& floribus,sicci tate vero aret atque moeret idem ipsum etiam hoc loco Solomon fecit' P Nam cum isti de quo agimus,horto molles auras precatur,ea certe illi bona optat,quibus arbores,& sata uniueri, in utramlpartem solent maxime affici.Sed iam ite rum a capite ordiamur. υ

346쪽

EXPLANATIO

Vam pulchra es amica mea Haec ut diXi,ad illapsus,&colloquia interiora pertis

nent,runtque Omnia my

sterijs plena. In quo primo admirari licet,Dei erga nos, non dico largitate, atque clementiam, sed facilitatem,& suavitatem,& prope dicam familiaritatem. Non enim satis habuit, quod homines iustos, filiorum loco reponeret, quodque ad omnem se dehciens aequalita-ae pro secijs illos haberet, nisi etiam, quod vi ni apud homines amoris ge' arilis est , & in coniunctione animorum arctissimum , & in ardore vehementissimum, dein consuetudine vitae, a que adeo in voluptate dulcissimum vi torum .ergaeitaminas, sponsarumque erga sponsos strox, eius amoris & nomen, & imaginem ad se ipsum, & ad

suam erga nos declarandam charitatem

mastarat, sponsusque dici ipse, & no- minari

347쪽

QVAMI VM. I 8 minari vellet animorti nostroru.Nec vero nominari tantum voluit, sed re ipse ita esse, adeo, ut omnis illa quamuis a silma coniugum inter ipsos conitin-tctio, illeque animorum & corporum, tot natur, commendationibus concia: liatus amor,illeque nexus tam arista con

strictus,cum isto amore Dei conferri, &comparari viae possiti quod cum alibi tape in staris literis,lum certe hoc in loco, mirifice declaratur. Nam quis obsecro

unquam unus homo aliquam foemina, Ves. tam perdite adamavit, vel cum adamaret vehementissime, prosequutus

est tam exquisitis laudibus, tamq; ti balibus,& amoris aestum significantibus Verbis, ea visunt, quae a ficta quidem persena in hoc capite dici, sed a sedis em intelligi Deus voluit Quis vel te- .stificari: amorem suum vel ad sterius animum insinuare se, tot modis, Vnquam,totque blandiths est conatus qua huic similis fisit amorisflamma fic- .

348쪽

per nos efficere possemus aliquid, quod ipsum per se honestum,ac Decigratum &acceptabile eiset, minus fortasse mirandum esse nos ab eo tantopere diligi: nunc autem cum quod dignit rem gloria dignam habeat, nihil per se essicere homo possit: cum que omnis ille honestatis splendor,qui lucetin sanctis viris, ab eodem ipso Deo, & ortum;&incr mentum,& absolutione habeat Deusq;

nos & diligat,& laude, atque praemio dignos putet, potissimum ob eaipsa, quά ab illo accepimus b ona: migi 'in prose idsignum est, nos ab illo non olum effuse, sed si ita loquendum. est, perdite

dc impotentς amari. qtaque amore ar- . dens, &animi veluti impotens. i Q κα-

pulchru i inquit; mici mea quam pulchra. Cum tamen neque pulchra sit, quia ita nata esla,neq ue quia suisipsa Viribus ad

piae ut esset pulchra: sed quia id vi es.set,eiusimus Dei,qui ista pulchritudine

capitur,& incenditur, munere obtinuit.,oc Ver

349쪽

WART VM. 'imaginibusinuoluta, totque velata modi cum vel audiuntur, vel legui turgam animos oblectant, qua illi animi Voluptate atque gaudio credendi sunt affici,quibus cum Deus his velaminibus inclusos blandos de coelestes sermones aperte literate. sine verborum Irepitu, nique remoto velamine conferti

Et si si,qui aliquantulum modo profec runt in amore Dei, ad quos isti nunc diriguntur sermones,tot ornantur ab ipsolidibus, easque capiunt voluptates, quas humanus sermo non αplicet, quo . to rente voluptatis credi debent immergi

perfecti,& eximie sancti viri' Ipse certe

Deus cum virtutis mediocritatem, tam profuse laudat, cumque homines ad me hora contendentes, non dum tame summa consequutos,tot encomijs pro quietur fatis,pfecto declarat,quidquid a nobis ipso potissimum adiuuante,bene, &honeste fi gratissimum esse illi. Quam

pulchra,inquit,es amica mea, quam pulchra, tali tui columiarum,pi ter idquodiatrim' T s secui

350쪽

sicit rex caprarum,quae ascenderunt de mon

te GHa . Video constare inter omnes, capillorum nomine in ista arcana sancta hirum literarum loquendi ratione signifi-

cari animi atq; mentis cogitationes, nec ratio non quadrat. Nam Vt a capite capilli oriuntur,sic a mente, quae animi ve

luti caput est,prodeunt cogitationes na gno α numero, & mobilitate , Ut etiam l . in hoc c pillorum similes vide mur. Quare hoc teneamus Agitur ut in capit lisspectatur,cultus,ordo,atque nitor,si cogitationes confuta di incertae vitupe rantur contra aute illustres,d non nisi i iudicio, Sc ex rationis praeseripto in ani moversari permita probantur, rq; laa dantur. Quae tamen ipla cogitationes hbonae,& illustres non tam per se probis i tur, quaquam ct hoc quoque. est enim

magna earum Vis in Vuamq; parte , nec

sine causa est scriptu, Cogitationes stub .

SEARCH

MENU NAVIGATION