장음표시 사용
111쪽
ρα APOLLINARIs SIDONII saeculo meo quae voluit assirmare sic valuit. Siquidem dum sese aduersus eum quem contra loquitur exertat, morum ac studiorum linguae utriusque symbolam iure sibi vindicat. Sentit ut Pythagoras, diuidit ut Socrates, explicat ut Plato, implicat ut Aristoteles, ut AEschines blanditur, ut Demosthenes irascitur, vernat ut Hortensius, aestuat ut Cethegus, incitat ut Curio, moratur ut Fabius, simulat ut Crassus, dissimulat ut Caesar, suadet ut Cato, dissuadet ut Appius, persuadet ut Tullius. Iam sad sacrosanctos patres pro comparatione Veniatur, instruit ut Hieronymus, destruit ut Lactantius, adstruit ut Augustinus, attollitur ut Hilarius, summittitur ut Ioannes, ut Basilius corripit, ut Gregorius consolatur, ut Orosius affuit , ut Rufinus stringitur, ut Eusebius narrat, ut Eucherius sollicitat, ut Paulinus prouocat, ut Ambrosius perseuerat. Iam
vero de hymno tuo si percunctere quid sentiam;
commaticus est, copiosus, dulcis, elatus,&quossi-bet lyricos dithyrambos, amoenitate poetica, &historica veritate supereminet. idque tuum in illo peculiare, quod seruatis metrorum pedibus, pedum syllabis, syllabarumque naturis, intra spatij
sui terminum, verba ditia versus pauper includit: nec aristati carminis breuitas longitudinem phalerati fermonis eliminat. ita tibi facile factu est minutis trochaeis, minutioribusque pyrrhichiis, non solum molosscas, anapaesticasque ternarias, sed eputritorum etiam, paeonumque quaternas superueni- e iuncturas. Excrescit amplitudo proloqui3 an-
112쪽
ΕPIs ToLARUM LIB. IV. si gustias regulares, & tanquam paruo auro grandis gemma vix capitur: emicatque ut equi potentis animositas, cui frementi, si inter tesqua vel confraga fraenorum lege teneatur, intelligis non tam cursum deesse, quam campum Quid multis ὶ arbitro me, in utroque genere dicendi nec Athenas
sc Atticae, nec Muta sic muscae iudicabuntur, si modo mihi vel censendi copiam desidia longior
non ademit. Nam dum impactae professionis obtentu, nouum scribendi morem gradatim appeto,& veterem saltuatim dedisco ; de bono oratore nil
amplius habeo, quam quod malus poeta plus esse coepi. Proin quaeso delicti huius mini gratiam facias, quod aliquantisper mei meminens , arentem venulam rarius flumini tuo misceo. Tuam tubam totus qua patet orbis iure venerabitur: quam constat geminata felicitate cecinisse, quando nec aem tum reperit, nec aequalem, cum pridem aures Mora populorum, me etiam circumferente, peruagaretur. Nobis autem grandis audacia, si vel apud municipales de cathedrarios oratores, aut forenses
rabulas garriamus: qui etiam cum perorant salua pace potiorum in turba numerosior, illiteratissimis
literis vacant. Nam te, cui seu liberum, seu ligatum placeat alternare sermonem, intonare ambifariam suppetit, pauci, quos aequus amauit, imitabuntur. Vale.
113쪽
Sidonius Simplicio oe Apollinari suis S.
FCcv M vel tandem adest promissio mea, expectatio vestra, Faustinus paterfamilias domi nobilis, & inter maxima patriae, iam mihi sibique
communis, ornamenta numerandus. Hic meus fra
ter natalium parilitate, amicus animorum similitudine. saepe cum hoc seria, saepe etiam ioca miscui. cumque ab hinc retro iuuenes eramus, in pila, in tesseris, saltibus, cursu, venatu, natatu, sancta semper ambobus, quia manente caritate, contentio. Mihi quidem maior hic natu, tantum tamen, Vt eum non tam honorari necesse esset, quam delectaret imitari. simul & ipse hinc amplius capiebatur, quod se diligi magis, quam quasi coli intel-.ligebat. Sed prouectu aetatis, ex militia clericali, cum esset amabilis prius, coepit modo esse venerabilis. Per 'hunc salutem dico, videre vos sub ope Christi quam maturissime, si per statum publicum liceat, cupiens. Quocirca nisi desiderium
meum videtur onerosum, remeante praefato fiam locorum vestrorum & temporum gnarus. Stat sententia eluctari oppositas priuatarum occupationum dissicultates ; & complectendis pectoribus vestris quamlibet longum ossicium deputare : si
tamen , quod etiam nunc veremur, non vis ma
ior disposita confundat. quae vos quoque non
114쪽
Epis Tot ARVM LIB. IV. 93 perindignum est cum fratre Faustino, prout tempora monent, tractatu communicato delibera re : quem ego quia diligo, tanquam qui me diligat, misi. Si respondet iudicio meo , gratias ago. Porro autem, cum vir bonus ab omnibus censeatur, non est homo peior, si non est optimus. valete.
ITERAT portitorem salutationis iteratio. Goro las vester Deus tribuat ut noster apicum meorum secundo gerulus essicitur. Igitur verecundiam utrique eximite communem. Nam si etiam num silere meditemini, omnes & me cui, de illum per quem scribere debeatis, indignum arbitrabuntur. De tomporum statu iam nihil ut prius consulo, ne sie moribus tuis oneri si aduersa significes, cum
prospera non sequantur. Nam cum te non deceat falsa mandare ; atque iteim desint votiva memora
tu ; fugio quicquid illud mali est per bonorum in
PER Faustinum antistitem, non minus mihi
veteris contubernij sodalitate, quam nouae professionis communione deuinctum, verbo quae-
115쪽
AIOLLINARIs SIDONIrpiam cauenda mandaueram. dicto paruisse vos gavia deo. Siquidem prudentibus cordicitus insitum est vitare fortuita : sicut itidem absurdum est, si coeptis
audacibus aduersetur euentus, consurgere in que rimonias, & inconsultarum dispositionum culpa biles exitus ad infamanda casuum incerta conuertere. Quorsum ista haec ὶ ais. Fateor me nimis veritum , ne tempore timoris publici non timeretis, &solidae domus ad hoc aeui inconcussa securitas, ad tempestuosos hostium incursus pro intempestiua
deuotione trepidaret, inchoaretque apud animorum matronalium teneritudinem solennitas expetita vilescere. quanquam in pectoribus earundem
ita sibi sit genuina fanistitas peculiare metata domicilium, ut si quid secus viantibus accidisset, laetaturae fuerint quoddam se pro martyre tolerasse martyrium. Ast ego, cui maiorem dissidentiam minor innocentia facit, super hoc ambiguo sententiae cautiori libentius adhaeresco, nec dissiculter applicor etiam tuta metuentibus. Proinde factum bene est, quod anceps iter salubriter distulistis, neque intra iactum tantae aleae status tantae familiae suit. Et licet inchoata via potuerit prosperari, ego tamen huiusmodi consilio album calculum minime apponam, cuius temeritas absolui nequit, nisi beneficio felicitatis. Dabit quidem talia vota diuinitas dignis successibus promoueri ; licebitque adhuc horumce terrorum sub pacis amoenitate m minisse : sed praesentia faciunt cautos, quos Vid bunt futura lecuros. Interim ad praesens, apicum
116쪽
EPIsTOLA RVM LIB. IV. se oblator damna sibi quaepiam per Genesium vestrum inflicta suspirat. Si perspicis a vero non dincrepare querimoniam, tribui quaeso conuincenti reformationem, peregrino celeritatem. Si vero calumniam plectibili suffammat inuidia, in eo iam raecessit vindicta pulsati, quod procax petitor
.mptu & itinere confectus, temere propolatae litis exudat incommoda : atque hoc in maximo hye mis accentu , summiique cumulis niuium, crustitaque glacierum : quod tempus quantum ad sectatores litium spectat, breue quidem saepe est audientiae , sed diuturnum semper iniuriae. Vale.
Maonius Simplicio suo salutem.
SOLET dicere, currentem mones, qui rogaturve faciat quod facturus fuerat etiam non rogatus. Percunctere forsitan quo spectet ista prae mitti. Baiulus apicum sedulo precatur, ut ad vos a me lueras ferat : cuius a nobis itinere comperto, idipsum erat utique si tacuisset orandus. namque hoc ossicium vester potius amor, quam geruli respectus elicuit. Ceterum hic ipse beneficium se computat meruisse, qui praestitit: quanquam identidem quod poposcit acceperit; sed quae nobis amicitiarum iura minime agnoscens Unde quanquam absens facile coniecto, quo repente stupore ferietur, cum intuitu nostri dignanter admissus,
intellexerit se paginam meapa magis otioso flagi
117쪽
APOLLINARIs SIDONII tasse, quam tradere. Videre mihi videor, ut homini non usque ad rinuidiam perfaceto, noua erunt omnia, cum inuitabitur peregrinus ad domicilium, trepidus ad colloquium, rusticus ad laetitiam, pauper ad mensam. Et cum apud crudos ceparumque crapulis esculentos hic agat vulgus, illic ea comitate tractabitur, ac si inter Apicios epulones, &Byzantinos chironomonias hucusque ructa uerit.
Attamen qualis ipse quantusque est, percopioso me ossicij votivi compotem fecit. Sed quanquam huiuscemodi saepe personae despicabilis stini formae, in sodalibus tamen per literas excolendis, dispendij multum caritas sustinet, si ab usu frequentioris alloquij portitorum, vilitate reuocetur. Vale.
CVM tabellarius mihi litteras tuas reddidit:
qui te Tolosam Rege mandante mox profecturum certis amicis confitebatur ; nos quoque ex oppido longe remotum rus petebamus. Me quidem mane primo remoratum, vix e tenaci caterua prosecutorum paginae tuae occasio excussit, ut satisfacere mandato saltim viator, saltim eques ponsem. Ceterum diluculo familia praecesserat, ad duodeuiginti millia passuum fixura tentorium. quo quidem loci sarcinulis relaxandis multa succedunt
conducibilia : fons golidus in colle nemoroso subditus
118쪽
EPIs Tot ARVM LIB. IV. M Bbditus ager herbis abundans, fluuius ante oculos auibus ac pisce multo refertus: praeter haec iunctam habens ripae domum nouam vetus amicus, cuius immensae humanitati, nec si acquiescas, nec si recuses, modum ponas. Igitur huc nostris antecedentibus, cum tui causa substitissemus, quo puer Ocyus vel e capite vici remitteretur, iam duae secundae facile processerant, iam sol adultus roscidae noctis humorem radio crescente sorbuerat, aestus ac sitis inualescebant, atque in profunda serenitate contra calorem sola quae tegeret nebula de pulue te. Tum longinquitas viae, per virens aequor campi
patentis exposita visentibus, quippe ob hoc ipsum
sero pransuris, ingemebatur. nam viaturos, & si nondum terebat labore, iam tamen expectatione terrebat. Quae cuncta praemissa, domine u ter, huc tendunt, ut tibi probem, neque animo vacasse me multum, neque corpore, neque tempore, quo pOstulatis obtemperaui. Ilicet ut ad epistolae vestrae tenorem iam reuertamur, post verba, quae primum salue ferebant, hoc poposcisti, ut epigramma transsimitterem duodecim versibus terminatum, quod possit aptari conchae capaci , quae per ansarum latus Vtrumque in extremum gyri a rota fundi se . nis cauatur striaturis. Quarum puto destinas vel ventribus pandis singulos versus, vel curuiS, meliore consilio, si id magis deceat, capitibus inscribere : istoque cultu expolitam reginae Ragnahildae disponis offerre, votis nimirum tuis paρπῶ a que
119쪽
m Ap OLLINARI; SIDONII mulor iniunctis quomodocumque, non ut Volebam. sed tuae culpae primus ignosce, qui spatij plus praestitisti argentario, quam poetae: cum proculdubio non te lateret, intra ossicinam literatorum carminis siquid incus metrica produxerit, non mi
nus forti & asprata lima poliri. Sed ista vel similia
quorsum Z ecce iam canta. PIs TRIGERO quae concha mehit Tritone C theren, Hac sibi collata cedere non dubitet. Poscimus inclina paul ster culmen herile rEt munus paruum magna patrona cape. ossiumque libens non sernare clientem, Quem faciens grandem tu quoque maior eris . Sic tibi, cui rex est genitor, socer, atque maritus,
Natus reκ quoque sit cum patre, post Me patrem. Felices lymphae, clausiae quae luce metalli,
Ora tumen dominae lucidiora fouent. Nam cum dignatur regina hie tingere vultus.. Candor in argentum mittitur e facie. Si tantum amore nostro teneris, ut scribere has nugas non erubescas, occule auctorem, de tua rectius parte securus. Namque in foro tali , siue Athenaeo, plus charta vestra quam nostra scriptura laudabitur. Vale.
Γτ RVasi proxime Vectio, illustri viro . &
actiones eius cotidianas penitissime & veluti ex
120쪽
1E P I s T O L Am V M L I B. IV. ystaeio inspexi. Quas quoniam dignas cognitu inveni, non indignas relatu existimavi. Primore loco, quod iure ceteris laudibins anteponemus,seruat illaesam domino domus par pudicitiam.serui utiles,rustici morigeri, urbani,amici, obedientes, patronoque contenti. mensa non minus pascens hospitem, quam clientem: humanitas grandis, grandiorque sobrietas. Illa leuio ra, quod ipso, quem loquimur, in equis, canibus, accipitribus instituendis, spectandis, circumferendis. nulli secundus. Summus nitor in vestibus, cultus
in cingulis, splendor in phaleris. pomposus ince sus, animus serius : iste publicam fidem, ille pri
uatam asserit dignitatem. remissio non vitians, correptio non cruentans: &. seueritas eius temper
menti, quae non sit tetra, sed tetrica. Inter haec sacrorum voluminum lectio frequens; per quam inter edendum saepius sumit animae cibum. ps Minos crebro lectitat, crebrius cantat, nouoque genero
vivendi, monachum complet, non sub palliolo, sed sub paludamento. ferarum carnibus abstinet,
cursibus acquiescit: itaque occulte, delicateque re mligiosus venatu utitur, nec utitur venatione. Filiam Vnicam paruam,post obitum uxoris relictam, solatioc libatus sit auita teneritudine, materna diligentia, paterna benignitate. Erga familiam suam nec in proferendo alloquio minax, nec in admittendo consilio spernax, nec in reatu investigando persequax. subi Ehorum statum, conditionemque non dominio, sed
iudicio regit:puteseum propriam domum non possidere, sed potius administrare. Qua industria viri ac