장음표시 사용
161쪽
E P I S T. X. Sidonius Sapaudo syo salutem. SI quid omnino Pragmatius illustris, hoc inter
reliquas animi virtutes optime facit; quod a more studiorum te singulariter amat, in quo solo vel maxime animum aduertit veteris peritiae diligentiaeque resedisse vestigia. Et quidem non iniuria tibi fautor est. nam debetur ab eo percopiosus literis honor. Hunc olim perorantem & rhetorica sedilia plausibili oratione frangentem, socer eloquens ultro in familiam patritiam adsciuit: licet illi ad hoc lut sileam de genere vel censu in aetas, venustas, pudor patrocinarentur. Sed ut comperi, erubescebat iam etiam tunc vir serius & formae dote
placuisse : quippe cui merito ingenij suffecisset adamari. & vere optimus quisque morum praestantius pulchritudine placet. Porro autem praeteruOlantia corporis decoramenta currentis aeui profectu defectuque labascunt. Hunc quoque, manen
te sententia, Galliis post praefectus Priscus Valerianus, consiliis suis tribunalibusque sociauit ; iudicium antiquum perseuerantissime tenens, ut cui scientiae obtentu iunxerat sobolem, iungeret &dignitatem. Tua vero tam clara , tam spectabilis
dictio est, ut illi diuisio Palaemonis, grauitas Gallionis, abundantia Delphidij, Agroecij disciplina, Rrtitudo Alcimi, Adespiiij teneritudo, rigor Ma-sni, dulcedo Victorij, non modo non superiora,
162쪽
sti vir aequiparabilia scribantur. Sane ne videar tibi sub hoc quasi hyperbolico rhetorum catalogo blanditus quippiam gratificatusque, solam tibi acrimoniam Quintiliani, pompamque Palladii comparati non ambigo, sed potius adquiesco. Quapropter si quis post vos Latinae fauet eruditioni, huic amicitiae gratias agit, & sodalitati vestrae, si quid hominis habet, tertius optat adhiberi. Quanquam quod est grauius, non sit satis ambitus istetastidium vobis excitaturus, quia pauci studia nunc honorant. Simul & naturali vitio fixum est, radi catumque pectoribus humanis, ut qui non intelli
gunt artes, non mirentur artifices. Vale.
E PIST. XI. Sidonius Potentino suo salutem. iMV LTu M te amamus & quidem huiusce dilectionis non est erroneus, aut fortuitus aia sectus. Namque vi sodalis tibi deuinctior fierem, iudicaui. Est enim consuetudinis meae, ut eligam ante, post diligam. Quaenam, inquis, in me tibi probanda placuere Θ Dicam libenter & breuiter: quorum unum fieri gratia, alterum charta compellito Veneror in actionibus tuis, quod multa bo-cio cuique imitabilia geris. Colis ut qui sblertissime, aedificas ut qui dispositissime, venaris ut quidissicacissime, pascis ut qui exactissime, iocaris ut qui acetistitiae, iudicas ut qui aequissime, suades ut qui Cerissime, commoueris ut qui tardissime, placa-
163쪽
i r: APOLLINARIs SIDONII ris ut qui celerrime, redamas ut qui fidelissimδ. Haec omnia exempla vivendi iam hinc ab annis puberibus meus Apollinaris si sequitur, gaudeo: cer te ut sequatur admoneo. In quo docendo insti tuendoque, modo sub ope Christi disposita succe dant, plurimum laetor maximam me formulam vutae de moribus tuis mutuaturum. Vale.
Sidonius Calminio suo salutem.
OVOD rarius ad vos a nobis pagina meat, non nostra superbia, sed aliena impotentia facit. Neque super his quicquam planius quaeras ; quippe cum silentij huius necessitatem par apud vos metus interpretetur. Hoc solum tamen libere gemo, quod turbine dissidentium partium segreges facti', mutuo minime fruimur aspectu. Neque unquam patriae sollicitis offerris obtutibus ; nisi forsitan cum ad arbitrium terroris alieni, vos loricae,'nos propugnacula tegunt. Vbi lyse ili hoc solum captiuus adduceris, ut pharetras sagittis vacuare, lacrymis oculos implere cogaris uobis quoque non recusa tibus, quod tua satis aliud moliuntur vota, quam iacula. Sed quia interdum, & si non per foederum veritatem, saltem per induciarum imaginem, quaedam spei nostrae libertatis fenestra resplendet: impense flagito, uti nos, cum maxime potes, affatu paginae frequentis impertias ; sciens tibi in animisi
164쪽
E P I s T O L A R V M L I B. V. r 3 obsessorum ciuium illam manere gratiam , quae obliviscatur obsidentis inuidiam. Vale.
Sidonius Pannychio suo salutem.
SERONATVM Tolosa nosti redire. si nondum, & credo quod nondum j vel per haec disce.
Iam Clausetiam pergit Euanthius, iamque contractas operas cogit eruderare, si quid forte deiectu caducae frondis agger insorduit. Certe si quid voraginosum est, ipse humo aduecta scrobibus oppletis trepidus exaequat, utpote belluam suam de valle Tarmis ducaliter antecessurus : musculis similis inter saxosa, vel breuia, balenarum corpulentiam praegubernantibus. At ille sic ira celer, quod piger mole, ceu draco e specu vix euolutus, iam metu exanguibus Gabalitanis e proximo infertur: quos singulos sparsos, inoppidatos, nunc inauditis indictionum generibus exhaurit, nunc ilexuosa
calumniarum fraude circumretii ; ne tum quidem domum laboriosos redire permittens, cum tributum annuum datavere. SiFnum & hoc certum esthnminentis aduentus, quod cateruatim, quo sccumque conuerterit ', vincti trahuntur vincula trahentes : quorum dolore lictatur, pascitur fa- . me : praecipue pulchrum arbitratus, ante turpare quam punire damnandos. crinem Viris nutrit, mulieribus incidit. e quibus tamen, si rara quosdam venia respexerit, hos vae tuas soluit,
165쪽
i 4 APOLLINARis SIDONI rvanitas illos, nullos misericordia. Sed explicandae bestiae tali, nec oratorum princeps Marcus Arpinas, nec poetarum Publius Mantuanus, susscere possunt. Proinde quia dicitur haec ipsa pernicies appropinquare cuius proditionibus Deus obviet in praeueni morbum prouidentiae salubritate; contraque lites iurgiosorum, si quae mouentur, pactionibus consule, contra tributa securitatibus: ne malus homo rebus bonorum vel quod noceat, vel quod praestet inueniat. In summa, de Seronato vis accipere, quid sentiam. Ceteri affigi per suprascriptum damno verentur; mihi latronis & beneficia luspicta sunt. Vale.
E P I S T. XIV. Sidonius si, pro suo salutem.
CAIEN Es nunc te Baiae, & scabris cauern tim ructata pumicibus aqua sulphuris, atque iecorosis ac phtis scentibus languidis medicabilis pi-
1cina delectat : an rortasse ledes montana circum
castella, & in eligenda sede perfugij, quandam pateris ex munitionu in frequentia difficultatemὶ Qui quid illud est, quod vel otio vel negotio vacas, in
urbem tamen, ni fallimur, rogationum contemplatione reuocabere. Quarum nobis solemnitarem primus Mamertus pater & pontifex, reuerentissimo exemplo, utilissimo experimento, inuenit, instituit,
inuexit. Erant quidem prius, quod salua fidei pace sit dictum j vagae, tepentes, infrequentesque, Vtquc
166쪽
EP I s T O L ARVM.LIB. V. r sse dixerim, oscitabundae supplicationes; quae saepe interpellantum prandiorum obicibos hebeta Dantur, maxime aut imbres, aut serenitatem de precaturae. ad quas ut nil amplius dicam) fgulo pariter, atque hortulano non oportuit conuenire In his autem, quas suprafatus summus sacerdos&l rotulit pariter & contulit, ieiunatur, oratur, psalitur, stetur. Ad haec te festa ceruicum humiliatarum, & sternacium ciuium suspiriosa contubernia, peto. & si spiritalem animum tuum bene metior, modo citius venies, quod non ad epulas, sed ad lacrymas euocaris. Vale.
EPIST. XV. λ . Sidonius Ruricio seuo salutem. OFricii sermone praefato, bibliopolam v
strum non gratiose, sed iudicialiter expertus insinuo. cuius ut fide in in pectore, sic in opere celeritatem, circa dominum te mihi sibique commi nem satis abunde probaui. Librum igitur hic ipse deportat Heptateuchi, scriptum velocitate summa, summo nitore, quanquam & a nobis relectum & retractatum. Defert & volumen prophe tarum, licet me absente decursum, sua tamen cura manuque de superuacuissententus eruderatum, nec
semper illo contra legente qui promiserat operam suam : credo quia infirmitas fuerit impedimento, quo minus Pollicita compleret.:iRestat ut exhorta
tio vestra, siue sponsio, famulum; sic vel studen-
167쪽
14s APOLLINARIs SIDONII tem placere, vel meritum, gratia competenti remuneretur: quae utique pro tali labore si soluitur, incipiet vestram respicere mercedem. Sed cum hoc ego de sola gratia precer, vos quid mereatur adspicite, quem constat assectum domini magis ambire, quam praemium. Vale.
Sidonius Papianilia siua salutem.
RAVENNA veniens Quaestor Licinianus, cum primum tetigit Alpe transmissa Galliae solum, literas aduentus sui praeuias misit, quibus indicat esse se gerulum codicellorum, quorum in aduentu fratri etiam tuo Ecdicio, cuius aeque titulis ac meis gaudes, honor patricius accedit; celerrime, si cogites eius aetatem, si merita, tardissime. Namque ille iam pridem suffragium dignitatis ineundae non soluit in lance, sed in acie: aerarium quo Publicum ipse priuatus non pecuniis, sed manubiis locupletavit. Hoc tamen sancte Iulius Nepos,armis pariter summus Augustus ac moribus, quod dece goris
Anthemij fidem, fratris tui sudoribus obligatam, quo citerior, hoc laudabilior absoluit. siquidem iste compleuit, quod ille saepissime pollicebatur. Quo fit, ut deinceps pro republica optimus quisque pot-st, ac debeat, si quid cuipiam vitium est, quia securus, hinc auidus impendere : quandoquidciri
mortuo quoque Imperatore, laborantum deuotio
si quicquid ipopondeiit princeps, semper redhi
168쪽
. EpIsTOLARUM LIB. V. 10bet principatus. Interea tu, si affectum tuum bene colligo, hisce compertis, magnum solatium
inter aduersa maxima capis: nec animum tuum atramite communium gaudiorum vicinae quoquet obsidionis terror exorbitat. Novi enim probe, ne meo quidem te, quem ex lege participas, sic honore laetatam: quia licet sis uxor bona, soror quoque optima es. Qua de re, propitio Deo Christo; ampliatos prosapiae tuae titulos ego festinus grata toriis apicibus inscri psi, pariter absoluens sollicitudinem tuam, fratris pudorem : quem nil de propria dignitate indicaturum, si verecundum fortὸ nescires, nec sic impium iudicares. Ego vero non tantum insignibus vestris, quae tu hactenus quanto liberius, tanto impatientius praestolabare, quan quam his quoque granditer) quantum concordia fruor. quam parem nostris suisque liberis in po
Rerum exopto : Votis in commune deposcens, ut
sicut nos utramque familiam nostram praefectoriam nacti, etiam patritiam diuino fauore reddidimus rita ipsi quam suscipiunt patritiam; faciant consula
remi Roscia te salutat , cura communis: quae in a uiae, amitarumque indulgentissimo sinu, quod raro nepotibus contingit alienis , & cum seueritate nucita itur: qua tamen tenerum non infirmatur aeuum, ,
sed informatur ingenium. Vale.
169쪽
Es Eriphi meus ipse qui semper: nunquamque
te tantum venatio, ciuitas, ager avocat, ut non
obiter voluptate literarum teneare. fitque eo studio, ut nec nostra fastidias, qui tibi, ut scribis, musaso lemus. Quae sententia tamen large probatur Vero carere. quanquam & apparet, aut ex ioco venire si laetus es, aut ex amore si serius. Ceterum a iusto longe resultat, cum mihi assignas, quae vix Maroni, vix
aut Homero competenter accommodarentur. Haec
relinquamus, Idque unde causa est sermocinemur. Dirigi ad te praecipis versus, quos viri amplissimi soceri tui precibus indulsi: qui contubernio mixtus aequalium , vivit moribus ad iubendum obsequendumque iuxta paratis. Sed quia scire desideras & locum & causam, quo facilius intelligas rem perexiguam, tibi potius vitio verte, quoa loquacior erit Opere praefatio. Conueneramus ad sancti Iusti sepulcrum, sed tibi infirmitas impedimento, ne tunc adesses. processio fuerat antelucana, solemnitas anniuersaria, populus ingens sexu ex utroque, quem capacissima basilica non caperet, & quamlibet cincta diffusis crypta porticibus. Cultu peracto vigiliarum, quas alternante mulcedine monachi, clericique psalmicines concelebrauerant, quisque in diuersa secessimus; non procul tamen, utpote ad tertiam praesto futuri, cum sacerdotibus res diuina facienda. De loci
170쪽
nne turbarumque compressit, deque numerosis luminibus illatis nimis anheli : simul &aestati nox adhuc proxima tacito clausos vapore torruerat; & si iam primo frigore tamen autumnalis aurorae de tepescebat. Itaque cum passim varia ordinum corpora
dispergerentur, placuit ad conditorium Syagrij consulis ciuium primis una coire , quod nec impleto iactu sagittae separabatur. Hic pars sub umbra palmitis adulti, quam stipitibus altatis cancellaism uependentibus pampinus superducta texuerat pars cespite in viridi, sed floribus odoro consederamus. Verba dulcia erant, iocosa , fatigatoria. praetereat quod beatissimumὶ nulla mentio de potestatibus, aut de tributis: nullus sermo qui proderet, nulla persona quae proderetur. fabulam certe referre dignam relatu, dignίsque sententiis quisque potuisset, audiebatur ambitiosissime. Nec erat idcirco non distincta narratio,quia laetitia permixta. Inter haec otio diu marcidis aliquid agere visum. Mox bipertitis, ut erat aetas, acclamationibus efflagitata profertur his pila, his tabula. Sphaerae primus ego signifer fui,quae mihi,
ut nosti, non minus libro comes habetur. Altera ex parte, frater meus Domnicius, homo gratiae summae,1ummi leporis, tesseras ceperat quatiebatque: quo velut classico ad pyrgum vocabat aleatores. Nos cum caterua scholasticorum lusimus abunde, quantum
membra torpore statari j laboris hebetata cursu salubri vegetarentur. Hic vir illustris Philimatius, ut est illud Mantuani poetae, ' ipse manu iuuenum tentare laborem,