장음표시 사용
31쪽
re nominis Illa, augustior est Praeescanrium appellirio,qui non ut illi,aetis v,per extrinsecam quandam denominationem, Ieseus ra,ita hi a summo Prassicanis Christo Pradicantita ,sed plane in Giusdem nominis communione essentiali quadam praedicatione admissi,nedicantes dicuntur. Sed miror, cur Hunnius huic asse tioni comprobandae non adieeerit more suo aliquod scripturae restimonium. praesertim illud Lucae erat Praedicans in SP nagogis Galileae. Sane quidem vel ob adiunctum nomen o Fogae;apta fuisset probatio Minico Doctori,cui cathedra o Muonea temporasis Maternariasii Mod Christus erat PraedieansisSynagogi μώ,Hunnius autem cum suis Praedicacibus,in Synago Germaniae. sed videamus, quomodo Praedimns in suis Notationibus1sis Protocolli editionem oppugnet,vi suam Lauinga-3ugnet Ante omnia Reuitores Bauaticos a malae fidei L M aberos pronunciat. Recte.non enim potuit aliter, nisi voluisset συκοφαντειν, ut ipsemet fatetur. Ait deinde eos nes ontes in ipsa revisione istos vero, qui Proto eum monachisa - adornarumta resue diuentes, sinepte scrupuloseroisse Eam videlicet ob causam, quod errores manifestos librariorum ijd scriptioneProtocolli Bauarici committas,tanta religione in maris Eine tantum,additis asteriscisine ulla stillaei vel min1ma fraudis suspicio eme possiet non in ipso contextu emendarunt. Sed dedi equidem eum Hunnio nihil contendo quin potius arbi-
eum bonὼfidei ac tegritatis testimonium, etsincti Pindicas, Ietuitis hine a uis veldiligetiamelcandoras opinionem concμ mi Sed nec istud contendo quanquam eam Opinionem, Ut Hunnius dare non potest,ita nec auferre ves diminuere praesertim cum quod de calumniis. mendaciis,ac falsi criminibus,anoraefatione in relatione nostra commissis obiicit Praedicans,
Cras eis eriminatione , tum ex meo Hunnianae Ilationis examine manifestumst tum exhoc ipso scripto manifesti
32쪽
Quod attinet ad negligentia motam, quam Reuissoribus Bauaricis, viris spectivissimis attacat Praedicans .nihil equi4em dubito, quin calumniatorem in hac etiam re agat Hunnius etiatam parum alioqui ipse reuisoruastiti, quam Hunnius. Ipsimet enim Reuisores aduersae parti, Praedicantea inquam Tubingeses in suo scripto germanico,quod triumphum Iesuiticum inscri pserunt hillis egregium fidei,ae diligentiae testimonium perhiahentiquorum haec parenthesis est: megnam striss sn starps'
habet Hunnius,quod obiiciat, nisi quod Protocollum nostrum seriptorum vitio,minus orthograpEic atque emendate conscriptum est.Interim quδd Revisores aduerse partis elegantiore ac mundiore charactere suum Protocollum consecerunt, nostro- tum fidem, industriam plurimum commendat; illorum vero diligetiam, extublecuto enectu,etia suspectam reddis. Quiaenim Dars aduersi, ut postea compertum est,non semper adeo bona Mae circa Protocolli revisionem verabatur, idcirco nimirum magnopere cauebat, ne in sto Protacollo aitura quaepiam, fraudis commilia testimonium luperesses Catholitavero quia probe
norant,ex sua parte rem canclideui, simulque opera pretium liquando esse posse animaduertebant,scire quidnam, qua ratione,in reuiuione circa Protoeollum mutatum,demptum, vel additum esset: Idcirco consulto,&dedita opera emendatorias illas, siue ut ita loquar. iuppletorias notas collocutorum triusque partis, Protocollo Bauarico suis quasque lociasta inseruerimi, ut qua ex Revisorum arbitrio emendandsterant eundi nouae Aduersariorum dictis itura quidem oblixteraretui sed ita inuit ut etiam deleta legi nihilominus a quovis facilepossent: quin etiam maluerunsi dipsum Protocollum, ita lituris deformatum ab
utriusq; parias Notariis, & Reudoribus adscriptis nominibus, sisegillisq; appressis authenticum fieri,quam aliud quoddam ad priamum illud exemplar diligentissime,&mundassime descriptums
33쪽
Bauarico exploratum esse posset.Hane autem eantelam Catholicis re ipsa jam usui esse, iptimet aduersarii nimis sentiunt, qui de sua illa fraude,in commutatione voeum Deseripta. Traditam' comist nullo quasi argumento validius couinci possul,quam authentici Protocolli Monacensis testimonio dequo infra plura. Glorietur itaq; illi sua in describendo Protocollo, diligentia,li
terarumque elegantia:at nostri in eo consignando candore aefide. Sed ait Praedieans etiam alia majoru momenti in editioneta Lonacensimerito desiderari. Duo enim manifesta errata in Monacensi editione Protocolli relicta esse.Primum,quod pagina γε.απόθεσιν uitur pro απολαν. iterum quod pag. 273 in illis verbis. Hunnii suandoquidem non potin istud δεδάσκοm , ea ι τευσ-gantummod referri addoceri, cum simpliciter significaed scipulo aere reduandare--Sed bone est, quod haec ipsemet Praedicans o pαὰ σφι iam errata scriptorum appellat: quae sane hoc pio, quod in Protocollo a thentico expressa extarent, nec satis per se liquidum esset, quibus ea imputanda forent,merito sunt in editione Prototolli relicta. Quid enim si ea non sint errata scriptorum,sed Hunii loquentis
Quid si,ut noua arte συλος insonuit, ita Apothesin Prothesi opposuit; econtra figmenti illius noui oblitus, quo alioquin det. serimen faciebat inter ὐμαθνάυειν cum regimine accusativi, αδδασκεν, vitaimq; demum iuxta omnium lexicographorum fidem confudit,& pro eodem habuita Certe tam ad noctestandum valet Monacense Protocollum, in quo ita leguntur, quam ad c6trarium euincendum, Neoburgense, in quo iuxta Lauinganam
Sed si animin nobis esset, inquit Praedicans, ad visum recsecare omnia, liceret alia exagitare. Sed quaenam, mi Praedicans e Possemus, inquit, quarere, cur, λοάσχοιτε Tannerianum paguna iri sit emendatum'Sed facilis est resposo. Id enim nihil aliud. quam vanissimum fgmentu Praedicantium esse, a me in examine Reu
34쪽
Relationis Hunnianae luculenter ostensum est. Unde eonse ξαρο
quitur, non editionem Bavaricam in hoc accusandam quod e 'umerrorem non habeat, scit potius Praedicantes Neoburgenses eximiae vanitatis nota editionem Lauinganam asperit e, dum a deb futile figmentum majusculis exprimi curarunt,cum interim nullo argumento, ne uspicionem quidem eiusmodi erroris inaolloquio commissi ulli cordato moturi sunt. Sed vicerius quaerit Praedicans , cur error numeri commis ri-- λ, sin a Tannero in Eopvis poma in editione ratocollisit emendatura dum nimiruin responso,adrepudiatam a Praedicantibus auth ritatem Pontificis,his verbis dato; immin, quod vos itissam Grosummo viros quosEcclesia tam logo tepore,&vstra Iroo annos pro sanctis habuerit, reprobare coamini,pro numero illo I 44.positus est in margine numerus i οχ.Sed quis Praedicante Hunniu, sycophantam,cla calumniatorem non miretur, qui quod superius in Catholicis superfluae diligentiae esse dixerat, certe eximiumhnceritatis indicium est. in malae fidei suspicionem, &accusar: Cum enim sine controuersia utrique parti fuerit metegrum,etiam notationes Protocollo, sine textus praeiudicio, adderes eum etiam antea Hunnius Catholicis exprobr xii, quod Hunnii errata quaedam non in ipse contextu eme darint , quantumuis alioquin in Protocollo auarico extarentra qua stome audet Hunnius unicam vocem,seu num
xum, a Catholicis in margine sine ulla immutatione textus positum , velut Protocolli corruptelam mala fide appositam calumniari merte nimis se prodit Hunnius , quam perueris calumniandi studio feratur, simulque hoc ipso testatum Hest, nihil in toto Protocollo Monaeensi reperiri posse,quod meritod speetae fidei censeri posset, etiamsi maxime concederetur, lapsia linguae, seu memoriae quippiam hic a me erratum fuisse. N que cerre erratum hoc Tannero exprobrare possent Praedia dicantes, quando ipsi in suo tanto tempore elao orato scripto,
35쪽
aiunt vixisse, circa annum.Dni. oo qui tamen cIrciter ducentis post annis primum natus est. Sed non est necesse ut annerus mHunnii gratiam ullum a se errorem in praedicto loco commissum agnoscat. Nam ut nullum calami lapsum librata is in conscribendo eo Protocolli loco impinga; cu tame nil facilius sit, quam e
scribe dis aut transcribe dis numeris errare, qua do praesertim ea, . tum dicebamus, ad calamum haudquaquam dictabamusci certe oratio illa etiam retento numero Isoo verissima, nec ulli errori obnoxia est,utpote quae ad Victorem Pontificem nequaquam restingitur, sed generatim perstringit Hunnium, qui ullius Romaui
Pontificis authoritatem inter argumentandum opponi omni--εoeotistiti, no Verabat.Sic enim res habet. Objectium fuerat a nobis decre odit.a pag. 3o tum Victoris Pontificis, ut probaretur, obseruationem Paschatis vi audamitatis diuinapropter bonum ordinem,per Ecclesiam institutamos,quam propositione maduersarii vel ex stupore, vel ex mera desperatione negauerant; cum nobis respondit Hunniusti Adaia rerum de Victorer ponsium eri quod is ab Irena reprehensiussit;&,onitu,auod ab authoritate Pontisicis, contra nos argumentari non posi
s. Vbi notandagminata Hunni contra Pontificem Romanum exeeptio Ad quam ego me Pontifice quoddicis,mirum ea, auod imos illossanctos, summo viros quos Ecclesia tam longo tempore, sulfra I so o. annosprosanctis habuerit reprobrare conamini. Quae ora
rio retuhdit geheralem illam Hunnii exceptionem, ab omni modestia sensuq Christiano alienissimam, atq; cum summa teme Utate,&impietate coniunctam: Cum quicquid sit de aliis eorum certe aut horitatem sperni intolerabile sit, qui etiam ante annos plus mille quingentos vixerunt, tanquam S S. Martyres, tot laseeulis in Eccletia celebrati sunt. Vnde videtHunnius nullius erroris argui posse Tannerum, sed se potius insolentissimae in laniae damnari. Neq; verb ideo in Monacens editione minor ille num eius positus erat , quod ma 'ior errorem contineret sed quia vero simillima conjectura erat, non majorem , sed illum ipsum minorem numerum in Colloquio prolatum fuisse: qui proinde ut calumniis minus expositus, in margincialtero iii textu nihil mutatis, positus est.
36쪽
Quod si suspiciohibus agere liberet, possiem equidem produc e multa, quae in Lauingano Protocollo, siue eius editione suspicionem non tam lapsus graphici seu typographici, quam praemeditatae fraudis praebere possent. Nam ut taceam fictilium illud διδάσκοιτε, de quo superius e Certe suspicione non caret illud,quod circa verba mea, quae habentur initio Sessionis quintae, uia tamen Serenissimu D Arissimis Principibus he Temo die
clementisssime piacuit me quok quamuis pro tanta rei dignitate. --tate imparem, Colusutorem admittere, re adhibero omisium est in Lauingina editione vocabulum, adhibereri forte quia ferre non poterant Praedicantes,me ad colloquium a SerenissimisPrincipibus admis*m,nediam adhibitum fuisse cum tamen ab eis non ta .
tum admitius, sed etiam ad hoc munus adhibit vi advoca visu.jI ...,
erim , de quo satis a me in relatione actum est. Item Sessione nona, sunt in Bauarica editione Protocoti
Obantina . Osee: Sed quia Christus non dixerat,Iudaeos a Moysejudicari sed aemseri,ut etiam alibi contra Praedicanticas corruptelas scripturae notauimus, caute profecto verba illa, Murarim,in editione Lauingana sunt praetermissa Sed mitto iam M pM J, haeccneq; lubet in re n5 liquide explorata fraudis reos agere Prae dicantes. Nec omnino etiam illa attigissem, nisi ad hoc me imp dentia Hunni compulisset grauiora sunt illa,quae contra L uinganae editionis fidem aduersariis in praefatione obiiciuntur. Neq; hie de voce Traditam, siue Descripmm agi mugi de quuhus infra erit proprius dicendi locus sed de duabus illis eorruisptelis,quibus aduersarii circa sanctorum Patrum testimonia, pet apertum crimen falsi Lauinganam editionem conspurcarunt. qua in re, cum de Protocolli illius violatione a me deinceps agetur, solenniter protestor, mihi animum nequaquam esse, vel in minimam suspicionem ullius malae fidei voeare Illustrissimum Comitem Palatinum, utpote germanici haud dubie candoris, de integritatis tenacem Principem: sed omnem a me accusatianis vimineos contorqueri, qui vel in ipsam et Protae collire uisione.
37쪽
vel in eiusdem publica editione, nullo haud dubie vel iussi, vel stitu Principis sui Protocollum contra publicam fidem de
prauarunt. Qua bustamen ipsis ne certa cum incertis confvnrdantur iit generatim crimen impingo, ut in particulari neni nem accusem. Quanquam haud dubie accusatio criminis uaipsos potissimum Praedicantes,utpote eiusmodi actionum GIDOS,mopte pondere iacile recumbet. Quod ergo attinet ad primam comiptelam,commissam circa voces illas Probationem, de Correptionem bis in testimonio quodam Saucti Irenaei ab adversariis male commutatas; ut accu-1ationis nolirae,cla expurgationis Hunnianae vis,& energia melius patescat, operae pretium est, ipsum de quo agitur Testimonium Irenaei, prouc ab aduersariis scripto consignatum, nobis tr ditum est, ipsioue authentico Protocollo auarico intertum, liacuna cum responso Catholicorum , prout tam in Monacendi cmam Lauingana editione impressum habetur, descriptssin reddere. Sic autem ad verbum habet Irenaei testumonium abem Mon sin aduerseriis adductum. Irenam libro .. capite ii Audivi a σώρ-i 's' β' γ rifiὸro, qui auHerat, ab his, qui ApoIulos viderano, s. ab his, qui didieerim , susscere veteribus de his, qua Me eoasilio Spiritus egerunt eam, qua ex cripturi esset P.RM B ATI GI E Quo testimonio probare nitebantur aduersarii, ipturam adeo perfectam esse, ut omnia omnino fidei,&rogmata expresse contineat.
Sed responsum est a nostris his verbis: Ada Irenai resso pr-3 otii h detur alcia Adverserit legi, eam, qua exscripturis esset PROB--
paniso. ' LON E M , cum Mefidum sit , CORREPTIONEM, ut etiam uti--ά pag. δ 9 nm textus habet. Sensius autem eas strum non esse, veterum peccata, puta Dauidis, Salomonis, tac.seuperbe reprehendere; Sed potius sollicitos esse debere ne ipsi etiam frauis cadamin veteribus autemisiu mere correptionem qua in ipsa scriptura continetur , ut quide- de Davide U Salomoneprolixius declarac de concludit infra,
38쪽
'rnendere veterer, sed ipsi timere suod quid quas aduersariis
patrocinatur ' Interim in eodem capite, banctus Irenaeus fideles non ad Scriptura lamia sed ad Sanctorum quoque Patrum interpretarionem ablegat, quod tamen aduersarii callide dissimulanat, stabilitur inquit, tales Mele Eccle mini Dor,&iostores hinueniat, aliquis. Paulus docens ait: PUιit Deus primo in Ecclesia possu- In secundo Propheras,terti, Doctorex Ubi igitur charisenata Dei οφεπμnt ibi dissere oportet veritatem, apud quos eu ea,qua en ab Apo- ZOlis Ecclesiasuccessio id quodHUιηum,ta irreprobabile conuersa thniso inadulteratum, sincorruptibilesermonis constat. Hi enimo eam, quae effin unum Deum, qui omniafecissidem nonram eun Hunita uiam, qua essjnsilium D EI dilectionem adaugent, qui tantas dispositione propter nos fecit, ET Sc RIPTvRA LUNAE PER ICvLo Nonis Expo QvNT, neque D EUM blasphemantes, neque Patriarchas extrono nita, neque Prophetas comis temnenteτ. Ira ad verbum responsio Catholicorum habet. Quibus positis palam ni iam hoc, de quo agitur nim-rum aduertarios a Catholicis duabus de causis jure optimocialpari. times, quod Testimonium illud Irenaei pro se allegatum initio male deprauarunt, Zc adiuum institutum contoris serunt, sep posito vocabulo probationem, pro voce eorreptionem. Altera, quod eiusnodi fraudem, sibi a Catholicis in publico Protocolliseripto exprobratam, iam in ipso contextu Lauing nar editonis, contra publicam fidem, plane inconsultis Catholicis, nec minima ad Lectorem admonitionis nota apposita, noua fraude,&ut quod res est dicam, per apertum crimen falsi emendarunt, adeoque vocem CORREPTIONEM , pro supposto vocabulo PROBATIONEM restituerunt. Quae quidem emendatio, contra publicam Protocolli fidem, proprio arbitratu fac heis iure optimo vitio daretur, etiamsi prior illa vocum commutatio nulla fraude, sed mero caseaccidisset quandoquidem is error, iam semel a Catholicis hi publieo scripto pii Protocollo inserto laxatus, inconsultis Catholicis, non erat mutandus. Quant iam grauior est
39쪽
vel in eiusdem publica editione, nullo haud dubie vel iussu vel scitu P in is tui, Protocollii in contra publicam fidem deprauarunt. Quibus tamen i pus ne certa cum incertis constinis dantur ino generatis crimen unping , in particulari neminem accusem. Quanquam haud dubie accusatio criminis in ipsos pot;ssiimum Praedicantes ot pote eiusmodi actionum Coryphaeos,hiopte pondere facile recumbet. Quod ergo attinet ad primam comi ptelam,commissam circa voces illas Probatior rem, correptionem, bis in testimonio quodam Saucti Irenaei ab adversariis male commutatas Vt acculationis nostrari&expurgationis Hunnianae vis, Menergia melius patescat, operae pretium est,ipium de quo agitur Testimonium Irenari, prout ab aduersariis scripto consignatum, nobis tr ditum est, ipsique authentico Proto collo auarico intertum, lucina cum responto Catholicorum , prout tam in Monacensi, quam Lauin gana editione imprellam habetur, descript reddere. . Sic autem ad verbum habet Irenara testimonium abero Mon/ςh, uersariis adductum. Irenaim libro . capite s. Audivi a quo-
ε'. 'si' da γλὸj0ibro, qui audierat, ab his, qui poIiolo viderantia o. ab his, qui diduerunt susscere veteribu de his, qua sine eo. Spiritus egerunt eam, qua ex Dipturi esset P.RO BATIO 2MEM. Quo testimonio probare nitebantur aduersarii. seripturam adeo perfectam esse, ut omnia omnino fidei, mucium dogmata expressecontineat.
Sed responsum est a nostris his Verbis: Ada Irenai.respon- deetur ia ab Aduersariis legi, eam, qua exscripturis esset PROB
ν, , , ' Tiorum; cum legesidum sit, CORREPTIONEM, ut etiam latia. in pag. 3 ' niti textus habet. Sensitas autem I: Nostrum non esse, veterum peccata pum Dauidis, Salomonis tac.seuperbe reprehendere , Sed potius sillicitos esse debere ne ipsi etiam grauis cadamu veteribus anteis illis mere carreptionem qua in ipse scriptura coηrmetur, ut quide-d Dauid G Salomoneprolixiu declara Unde concludit infra,
40쪽
iri rebendere veterer, sed ipsi timere cuia quid quaeso aduersari.
parrocinatur ' Interim in eodem capite oanctis 'enaeus fideles nouad Scriptura olam , sied ad Sanctorum quoque Patrum interpretastionem ablegati quod tamen aduersarii callide dissimulant, Ubigitur inquit, tales fidele Ecclesiamin Dos octores inuense in aliquis Paulus docensat, Posuit Deus primo in Ecclesia possσω secundo Propheras,tertio Dodiorem Ubi igitur charismata Dei ρομraesunt,ibi discere oportet veritatem, apud quos e Lea,qua e Lab Apo-Πolis Gese successis, e id quod insanum,ta irreprobabile conuersiationis,cymadusteratum, sincorruptibilesermonis confiat. Hi enim re eam, quae es in unum Deum qui omniafecit dem nomam uri aiunt, ineam, qua Elansilium D EI dilestionem adaugent, cui tan-ras dispositione propter nos fecit, ET Sc Ri P TvRA SIN RPERICULO NOBIs Ex PONvNT, neque D EUM bla phemantes, neque Patriarcha eisonoranici, neque Frophetas co temnentes. Ita ad verbum re onsio Catholicorum habet.
Quibus positis palam fit iam hoc, de quo astitues nimirum aduersarios a Catholicis duabus de causis jure optimo culpati. tima , quod Testimonium illud Irenaei pro se aulegatum instio male deprauarunt,4 ad1uum institutum conto serunt, supposito vocabulo prosiationem, pro voce eorreptionem.
Altera, quod eiusmodi fraudem sibi a Catholicis in publico
Protocolli scripto exprobratam, iam in ipso contextu Lauing nete editonis, contra publicam fidem, plane inconsititiis Catholicis de nec minima ad Lectorem admonitionis nota apposita, noua fraude,&ut quod res est dicam, per apertum crimen falsi
emendarunt, adeoque vocem CORREPTIONEM , pro supposito vocabulo Paeo BATION E M restituerunti
Quae quidem emendatio, contra publicam Protoeolli fidem, proprio arbitratu factis, eis iure optimo vitio daretur, etifim si prior illa vocum commutatio nulla fraude, sed mero caseaceidisset ; quando ciuidem is error, iam semel a Catholicis in publieo scripto ipli Protocollo inserto laxatus, inconsilitis Cainousis, non erat mutandus. Quanto iam grauior est cui dua.