장음표시 사용
121쪽
DXCV. De donatione. Donatio directa est, ubi in presenti res dona scr. donata traditur. quod si donator
heri t. donatio non ualebit. DXCVL Si sertius sciente domino alienum Seruum Substraxerit uindiderit celaverit in ipsum dominum animaduertitur. quod si id d0minum ignorante commise-Cod. Theod. 8, 12, 1 ad summum aegidianum breuiar. p. 156 mene . - Coll. 14, 2, 3.
rit, in metallum datur. do inde tractatus breuis de intestis incipiens uerbis cum omnis inlicitus concubitus pertinens ad ius ecclesiasticum, denique tabula graduum cognationis. tria exemplaria cum pateat pendere ex eodem archetypo m0do plenius modo ex parte tantum de scripto, uerisimile e8t primarium codicem, ad quem Collationis exemplaria nostra tria redeunt, haec qu0que continuis Se ita fere ut leguntur legebanturve in libro Vindobonensi. Appendicis ad Iulianum huius auctorem, Iustinianae aetatis opinor uel non multum posterioris hominem, potissimum attondisse ad Iustiniani constitutiones Latine scriptas cum ipsasTlloge ostendit tum clausula adiecta ad D. V Η aenei post Iul. p. 19 T): similis huic constitutioni Graeca subsequitur nobis Nou. 3603 quae debet in his tantum quae ciuitates mutuantis locum, non habere; habuit igitur librum n0uellarum nostris omnibus meliorem plenumque tam in Graecis quam in Latinis . ait amen Graecas nouellas non omnino neglexit, Sed
trium 117. I 21. 334 partes protulit Latine uersas uel in epitomen redactas; quas ut nouit adhibuitque is qui Authenticumscripsit, ita ex supra dictis intellegitur uersionem, quae hoc nomine Significari solet, post factam hanc appendicem elab0ratameSSe. collectanea sua auctor continuauit epitomae Iulianae;
haec enim cum diuisa esset in constitutiones plus minus CXXIV, capita autem plus minus DLXIV, collectanea in Vindobonensi
DLXXXVI DXCII non numeratis quattuor adiectiS quae Supra rettulimus. ordinatio ea aequabilis in libris nostris cum omnino prosecta sit ab archetypo communi, in ipsis numeris non solum libri tres inter se admodum uariant, Sed item non raro eiusdem libri index et sylloge iP83.
122쪽
Cum Iuliano ita aucto quamquam, ut dixi Collatio ad nos peruenit, non eadem est in tribu S libris eorum coniunctio scilicet in Vindobonensi, quem commune archetypum in uniuersa ordinatione reliquis diligentius expressisse hic quoquε apparet, post Iulianum ductum Sequitur L 162 Collatiupra omisso indice capitum CXXXII Seor Sum numeratorum. numerantur seorsum Collationi S capita etiam in Vercellensilibro et sunt in hoc quoque numero CXXXII; sed qui eum seripsit maluit rubricas tam Iuliani aucti quam Collationis capiti uoluminis praefigere. eadem uia etiam ulterius pergens qui Berotinense uolumen scripsit utrumque indicem coniunxit numerans Iuliani cum auctario capita DXCI secundum ipsum librum, DXCII secundum iudicem, Collationis autem c. DXClu
sionem ne Berotinensis quidem Collationi in trusit. Inscriptiones et subscriptiones libelli has traditas accepimus. U. incipit legem det quod prec0epit duminus ad Moysen. Se quuntur rubricae. eaeplicit hap. Incipit liber primus sequitur textus siniens 16, 7, 2 uerbis bonorum possessiones. e licit. item titulo quarto in codice praescriptum est: constitui. IIII de legem Moysi. B: incipit capitul legis dei. sequuntur ruhricae et Iulianus cum auctario. incipit leae dei quam deus precepit ad Moysen. sequitur textus siniens ubi sinit editio subscriptio nulla. V: incipit cupitula tegis qu0d precepit deus ad M0sen. Sequuntur rubricae et Iulianus cum auctario. incipit legem dei quod precepit dominus ad Moysen. sequitur textu Ssiniens 16, 3, 13 uerbis heredibus pertineri. subscriptio nulla. Rubricas quales libri scripti tradiderunt magis placuit remotas ex apparatu hoc loco exhibere coniunctus, cum prae Sertim de iis iudicari nequeat nisi c0niunctis inscriptionibus et Subscriptionibu S.
non pro titulo, sed pro parte inscriptionis capitis quinti
δὶ Ad auctarii luliani partem quae in Berotis ensi post Collutionem, perSUripta est, numeratio haec non peruenit; solummodo aute Nou 117, cui in Vindobonensi praeseriptum est conss. CXXIII v. DXCIII in Berotinensi legitur ' CXC hap., ut hie quoque patefiat quantopere iis talibus. Vindobonensis antiquiore praestet.
123쪽
et homicidis -diis V hie siniens) casu uel uoluntate B Vincip. de atroci inturia sic) B, incip. de atrociniis iniuriis
explicit de atrociis iniuriarum K, kp. iii cons. atramento, sequitur minis l. p. dcxui) B, om. Vincipit de iure et saeuitia ssebiti a B teaef., sed uitia B ind.)d0minorum BV. incipit de iure et se uitia dominorum constit. tituli iii U
expl. titulo som. ν) de dominorum se uitia hic siniunt νν) cohibenda cons. im BVWinci p. de adulterio -riis D BR incip. de adulteriis constitii l. iiii de legem m0ysi ν
ex pl. titulo quinto B, explicit de adulteris V, expl. cap. quod supra Fincip. de stupratoribus stria patribus Vi BUR capitulum sextum de stupratoribus' laudat Hincmarus supra p. 112)
expl. titulo soni. ν) de stupratoribus B M om. Vincip. de incestis ingestus B ind.) nuptiis BUI capitulum septimum de incestis et turpibus nuptiis' laudat Hincmarus supra p. 112)
expl. titulus de familiariis testimonium non admittendo decimo B, explicit de falso testimonio m expl. titulo de testimonia Vincipit do deposito B V; x de deposito eod. Bellova- sensis u. supra p. 114)
124쪽
expl. titulo de dep0Sito unde B, explicit de depositis V om. Vincipii de abactoribus sic K, abbatoribus B ind. , abegea toribus B teaei. , actoribus Vi BKV
inci p. de plagiariis xiiii B, incipit item V) de plagiariis V
expl. titulus de mathsematicis maleficis et manicheis B, explicit de mathematicis V, 0m. Vincip. titulus xiii de legitima successione B incip. de legitimas actiones V, item de lρgitima actionsi ν
subseriptio nulla. Numeratos hos titulos inuenit in exemplari suo Hincinarus supra p. 112i laudans, ut uidimus, qui n0bis quintus et SeX-tus Sunt tamquam sextum et septimum. eorundem Dume' rorum partem seruant libri nostri, maxime BerotinensiS, pleroS-que tamen ipsis scribis non intellectos, ita ut qui nunc Sunt Secundus tertius quartus decimus ibi uno numero auctiore Sinueniantur quam in numeratione uulgari, contra tituli quinque Ρ0Stremi cum ea consentiant, numerus VIIII pari iure et ad sinientem titulum reserri possit et ad incipientem. intellegitur inde in exemplaribus antiquioribus et in ipso Hinc mariano titulum de casualibus homicidiis etiam in numeratione Suum locum obtinuisse et numeratos esse titulos Septendecim. at in trium librorum quibus utimur communi archetypo Secunda rubrica oblitterata est et prima interpolata, ad quam inter' polationem fortasse adhibita est rubrica nouellarum Valenti niani III 19 sive 3 breuiarii Alariciani de homicidiis easu un
125쪽
uoluntate factis, quam cum hac nostra Blumius in schedis B0nnensibus comp3rauit. Capitum numeri omnes a librariis ueniunt ita inserti, ut licet iam in communi archetypo adessent, quiuis librarius et numeros mularet et ubi ex0rdium aliquod animaduertere sibi uideretur, eos in truderet. haec omnia cum ex apparatu eiecerim, quomodo in libris scriptis appareant, demonstrabo in titulo XI de abactoribus.
Berotinensis Vercellensis Vindobonensis
principis tituli ante incipit kp. DCLXXX kp. LXXXVIIII lip. LXXXIII ante c. 2 kp. DCLXXXI kp. LXI Τ) kn. LXXXIIII ante s. 3 kp. DCLXXXII lip. LXLI lip LXXXV ante c. 4 kp. DCLXXXIII kp. LXLII kp. LXXXVI ante s. o lip. DCLXXXIIII sip. LXLΙΙΙ kp. LXXXVII ante c. 6 kp. DCLXXXV kp. LXLIIII hp. LXXXVIII ante c. 7 hp. DCLXXXVI lip. LXLV kp. LXXXVIIII
ante uerba p. 175, 10 sed etiam hp. LXLVI ante uerba p. 175, 12 eodem re- Seripto diui
bouem - kp. LXLVHII kp. XCII Vides licentiam Iibrariorum in Vercellensi et Vindobonensi
latiuS propagatam esse, Sed ne a Berotinensi quidem abesse capitum ex0rdia siclicia. c0ni unet' eum hac diuisione est rubricarum a textu separatio; scilicet ubicumque capitis exordium librarius ponit, ibi proxima quaeque uerba minio scribere 80let; quod quousque in singulis capitibus producatur reserre
Sul Bruacaneum uisum est. uerarum locorum excerpiorum in-
Scriptionum cum Berotinensis formam aut pristinam aut certe ab hac proxime remotam seruarit, Vercellensis et magis etiam Vindobonensis non solum multa ex his abiecerunt. Sed etiam ad capitum suorum exordia saepenumero tradita immutarunt, 3Xime modo substituto, modo Θddito temere uocabulo idem,
id quod monstrat uaria lectio, nisi quod de Vindobonensi raro id posui, cum ibi post singulos capitum numeros constanter
' LXL pro XC in libro est hic et deinceps, ut in aliis non paucis.
126쪽
id raperiatur) ', et p. 178, 30 ubi post uidetur caput incipiunt
omnes, pro traditi S et ita celaus - ait enim Substituit rubridam de stipula incendentis celsius Vercellen Si S. haec quomodo singulis locis se habeant eum ad criSin faciat, in apparatu ea comparent. - Ad haec capita qui formati Sunt indices capitulorum set ipsi librariorum sunt, sed certe Ber0linensem librum qui scripsit principia capitum non eX 390 grapho Suo, 8ed ex ipso
archetypo in indicem rettulit, cum quibusdam locis ut 154, 17.163. 15. III, 20. 178, 1. 197, 23) lectio indicis emendatior sit quam in textum recepta. uariam lecti0nem inde depromptam ut in apparatum rettulimus, ita ipsi indices quorum Vorta cellensem et Vindobonensem edidit Blum ius) non digni visi
sunt quos typi S exprimet emUS. Interpolationes, quae quidem nostris libris omnibus communes sint et certo ad archetypum commune ad Scendant, ad
sunt quidem aliquot, ut tituli primi qui est et secundi quiluit inscriptiones corruptae, et capitum numeri sciticii, quos modo uidimus adfuisse iam in archetypo, item 154, 24 adiecta uerba item The0dosianus, de quibus mox dicetur, item 141, 14 Nel res uerba rescripti pro si glis N. r. , et 144, 7 cum pro aqvilia scriptum esset aquiliam, inde factum ad aquilium. 168, 2 intrusum verbis aliaque minora, Sed rarae lac et sacile deprehendendae. sed multis locis hiant libri omnes modo singulis u0cabulis m0d0 adeo enuntiatis omissis sut177, 10. 189, 14. 191, 2 et passim . longe pluribus c0dex
archetypus mendis nec raro grauibus inquinatus fuit. nec ad modum uetustus fuerit necesse est: scilicet, minusculis eum exaratum suis Se indicant errores in apographa Omnia tr3nStati, ut 176, 21 et editione scriptum pro deditisne et passim s etr permullitae, ut 14b, 10 reaeterilarum pro sestertiorum BV similiterque saepius, 186 6 re BWν pro se, 187, 14 sed tructare B pro retractore, 187, 18 rectus BV pro sectus, 188, 6 euidentissimorum BFν pro euidentissime sunt, passim infertus pro incestus Fum 169, 10 uestitur FU pro uertitur. peruenit hoc ad apographa iria, sed longe frequentius quam B sic
errarunt VK utpote uetustae scripturae minUS gnari. Tria apographa quem locum inuicem teneant, dictu diss-cile eSt. Berotinense longe optimum quibusdam loci S plenius eει quam duo alia, ut 164, 6 uerba qui rem . . . potest, item extrema inde a p. 198, 2 solus seruauit et p388im Uerum dat ubi illa serrant. attamen non solum e contrario hiatusu ita p. a II, 1 ubi duo alii libri habent idem patitus Vindobonensis rubro sDIore praemittit alterum idem: similiter ide- bis ibi legitur 197, 9. 16. 22 et aliis locis.
127쪽
6ius libri ut 145, 11. 169, 15. 179, 93 et err0res non rari sui
186. 6 reprehenderent pro re praeberent, quod debuit esse se praeberent) emendantur adhibitis libris aliis, sed adeo non immunis est ab interpolatione sibi pr0pria licet rara et modesta. ita 179, 2 uocabulum tenetur et 195, 24 uocabulum enim de suo scriptor addidit. ditiographiam ex archetypi margine in textum translatam deprehendimus 152, 26, ubi ad non ambigitur adiectum fuit n0n 'dubitatur, quocum iungemus, quod 180. 15 in loco qui potest uideri hiare in textum admissum est hd, scilicet hic
deest. - VercellensiS ut Saepenumero tam in ueris quam
in salsis cum Vindobonensi conuenit ut uterque habet 185, 8 denses abdicant pro deus erudicauit B, 194, 1 rumponuntur prorumpuntur), ita fide hunc longe superat nee desunt loci, ubi unus uerum seruauit 148, 1 infami V cum Dig., infamem K, infamiae B - 148. 2 iube ita V cum Dig., iubet B, iube intra UM.
nam in Vindobonensi interpolatio late grassata est passim Originem ducens ex leui errore Vercellensis.
unde adnotatio corrigendu)159, 1 c0rrigendum BV succurrendum, W
169, 1 susceperatJ BV, susceperat stabit ν174, 9 furem magis eum J n0n furem eum esse W186, 6 se praeberenti reproeberent WV, reprehenderent B
188, 1 conenturi B, c0nuentur V, conueniatur W195, 3 0bsistunt B obstituunt V, constituunt UNihilominus non solum supra uidimus appendicis Iulianae sormam in libr0 Vindobonensi a pristina proxime abe88e Sed etiam hic liber Vercellensi proximus et ex tribus deterri-MUS Saepenumero uerum seruauit cum B contra V nec raro
contra utrumque, ut 147, 23 eorum K cum Dig., illorum BV equidem cum ad contaminationis suspicionem c0nfirmandam argumenta idonea non habeam nam 142. 1 aut B, ante Lautem ante ν - 191, 20 eae V, et B, et eae ν - 194, bet B, est W, est et V non sufficiunt), quomodo fieri potuerit, ut tam BV quam Iri inter se iungantur communionen0u pducorum errorum, ueram lectionem retineant modo BVcBntra W, modo VK contra B, modo B Solus, modo solus V, m0dis adeo solus W, non habeo quomodo explicem; hoc uideo neque ullo ex hisce tribus libris recte n0S carere po8Se nequo duorum consensu contra unicum testem rem decidi.
128쪽
Notis iuris, scilicet iis quibus usi sunt librarii Gai Vero
nensis et fragmentorum Vaticanorum et a quibus constitutionarii in scribendo codice Theod0Si 3Π0 iu Ssu senatus abstinuerunt qui scripsit hunc commentarium non magis uoluit uti; nuIlo enim Ioco certum ueStigium eorum reperiri uero phriti non negabunt. neque uti recte iis putuit in commentario non forensi usui destinato, Sed quae apud iuris auctores inuenit, in communem formam transtulit notis iuris perite solutis. sane non peruenit id 3d not38 e3S, qu3e communi usu obtinentot adsunt similiter in libris codicis Τheodosiani et alibi; quo
pertinent loci duo 140, 11. ubi eaeemplum sacrarum litterarum in libris nostris mutatum est in quod si natum opinor ex eae. S.I et 141, 14, ubi cum libri habeant uel res uerba rescripti, in archetyp0 uidetur fuisse u. r. , adscripta deinde interpretatione duplici altera uera, altera saISa. Orthographiam formavi ad leges Saeculi eius, quo scripsit auctor, expulsis soloecismi S qui libros quos habemus occuparunt et sinst dubio simili ratione adsuerunt in communi eorum
archetypo octauo saequio uix uetustiore. in 3pparatum ex
orthographicis ea admisi quibus in crisi non recte careremus; reliqua menda in apparatu praetermissa qualia sint, iudicabit conspectus quem Subieci non plenus sed qui sufficiat, sui malus maxime ad Berotinensem, sed respiciens item tam Vercellensem quam Vindobonensem in his quoque duobus illis inferiorem. Adsimilationem praepositionum in compositis talem exhibui,
qualis est in B; longius progressa est in V V, ut afficitur 166, 16 IV - atm- 159. 6 Vν - appraehendere 162. 23 Γν - compell- 447, 16 um 148. 14 u
gemiΠ3ntur consonantes perperam: consummi 175, 8 BF alpricae, aggrestis, bellice, mannumittere, siccarius Unon geminantur perperam: afectos 158, 5 B - comendatu
e Pro aer admisse, que, item etatis, praesertim pre' proprae' passim B: etiam frequentius Vinue pro e: atr0cissimae 148, 6 B - cognuseae 147 23 B- iustae 147, 22 B optimae 141, 6 B - uiditicaet178, 10 B, item aeadem , aeam, laetuliter, praecumo et sic deinceps B, rarius VK. e et t
129쪽
multa reperies in 3pparatu .u pro b d cmur- 169, 21 BV. 169, 22 4 V - conprouuta 178, 15 B - conuuio 151, 15 B - inproue 169, 22 Bν - Iiuellum 148, 6 B - nouilissim- 157, 12 BV preuit- 140, 14 B. 148, 8 BV - protiarentur 187, 11 B- prouauerit 139, 15 IV -- suuinum 180, 3 W6 et quo pro qu: ulico 177, 9 ν - cominus 170, 21 BFW
130쪽
t pro ph: vafroditus 138, 15 retinui.
ph pro f: nephas et nepharius F Ssemper. h male addita: habigunt 173, 16 B - huc constanter sere nec raro, Ut i58, 5. S. 9. 159,6. 164, 2 l. 172 4 consentientibus tribus libris his item passim et Saepe,
male omissa: actenus 158, 16 νιν - adrianus B con- Stanter - ermogenianus 170, 8 B - 0rreoru 172, 3 9 V- perorrescat 140, 5 BV - ospitium 155, 13 V c0ntruitur 140, 5 V, detrai 347, 20 Vm in sine uocabuli passim modo adicitur modo demitur, Sicut ostendit apparatUS. m et n in libro B non confunduntur quamquam uindicando legitur 158, 13i, sed recte scribitur numquam, tamquam